De derby van het noorden begon meteen met een kopbal van Westermann, en dan Adler, die een kopbal van Haggui van onder de hoek moest halen. Nadat beide ploegen een eerste waarschuwingsschot hadden afgevuurd begonnen de roodbroeken er in de 20ste minuut echt aan: Van der Vaart werd door Son bediend (die hem feitelijk bijna kreeg van de Hannoverse keeper die de bal gewoon uitwierp) en legde de bal mooi in de loop van Rudnevs, die in de 1 tegen 1 situatie tegen de bezoekende keeper de kalmte bewaarde en droogweg binnen trapte (de bal botste ook nog eens). Een wonderlijk uitgespeelde treffer, die de ploeg van Fink de nodige zekerheid verschafte, om vervolgens het spel te bepalen. Niet dat zich een veelvoud van verdere uitgesproken kansen voordeed, maar dat de gasten weggehouden werden van het doel van Adler. Die moest in de rest van de eerste helft enkel met zijn voet een kans voor Pinto verijdelen, en er werd voor rust gefloten bij een krappe maar verdiende 1-0.

Na de rust, Ilicevic werd vervangen door Beister, deed HSV verder waar hij gestopt was: achteraan compact, vroeg aanvallend, met snel spel naar voor. Een tweede doelpunt viel wel, maar Son stond blijkbaar in buitenspel toen hij een mooie pas kreeg van Arslan kreeg, een millimeterbeslissing van scheidsrechter Zwayer (51'), hopelijk heeft Sport1 er maandag aandacht voor. Dat tweede doelpunt had nog kunnen vallen, maar deze keer was keeper Zieler wel succesrijk bij zijn rechtstreekse confrontatie met Rudnevs. Intussen was een uurtje gespeeld - en plots kantelde het spel, als uit het niets kwam Hannover in het spel. HSV vochten na de krachten vergende Engelse week (drie wedstrijden in 8 dagen) voor elke meter, maar de bezoekers kregen enkele goeie kansen. Maar ofwel ging de bal er net naast of over, ofwel redde een Hamburger de bal op de lijn (zoals Mancienne tegen Stindl) of de bal eindigde bij Adler, die meermaals Ya Konan en Abdellaoue van scoren afhield. En daar de thuisploeg zijn kansen ook niet konden omzetten (schot van Beister, kopbal van Jiracek, die in de 62ste minuut Arslan verving), bleef het tot de slotminuten spannend. Maar de ploeg van Fink heeft blijkbaar uit de fouten gemaakt in de wedstrijd tegen Gladbach geleerd en maakte de tijd vol (ook de drie extra minuten) zonder tegendoelpunt, leuk zo kort voor de ruisende verjaardagsgala van deze avond. Ik ben erg content: we hebben gewonnen (mooi dus voor dat feest), Bremen verloor zodat HSV nu evenveel punten heeft, Rudnevs scoorde voor de tweede keer in vier dagen en Adler hield de 0.

Hamburger SV: Adler - Diekmeier, Mancienne, Westermann, Jansen - Badelj, Arslan (62' Jiracek) - Son (88' Sala), Van der Vaart, Ilicevic (46' Beister) – Rudnevs.

Na de wedstrijden was er geen gelegenheid om spelers om foto's of handtekeningen te vragen, ik denk dat ze een andere uitgang namen om op tijd in de evenementenhal te zijn. In de pendelbus zat ik naast een supporter met wie ik dan ook een babbeltje had (hij was zeer in zijn nopjes dat een Vlaamse supporter is van zijn ploeg), hij vindt Scifo de beste Belgische speler ooit, haalde herinneringen op aan de finale van het EK in 1980 (twee doelpunten van Hrubesch voor de Duitsers, mijn buur was al vergeten dat Pfaff voor de Belgen in doel stond ) en hij verzekerde mij dat Jiracek zeker een aanwinst is (hij zou rustgevend zijn).

's Avonds in de hotelkamer bekeek ik de gala waar natuurlijk ook de levende legenden ook bij waren, Seeler, Hrubesch, Magath (die zullen ze bij Juventus ook nog niet vergeten zijn, denk ik, 25.05.1983), Stein, Von Heesen, zelfs Mahdavikia (speelde begin jaren 2000 bij HSV). Een der sprekers zei dat Adler zeker in het nationale doel behoort (maar ja, dat hangt van Löw af, hé, ik weet niet hoeveel die naar HSV kijkt...). Op het einde werd het bijzonderste elftal samengesteld, allemaal ex-spelers die nu iets anders doen plus Van der Vaart.

In het stadionboekje staat de geschiedenis erg beknopt beschreven, maar dat is net zo gemakkelijk. Op 29.09.1887 verenigden studenten van een middelbare school met 2 lichtatletiekverenigingen tot SC Germania, de "stamvader" van het huidige HSV. Het is echter pas in 1934 dat deze datum als ontstaansjaar van HSV werd erkend. Ik heb ergens ooit het jaar 1919 in de analen van de club zien staan, maar weet niet meer waarom (misschien voor het jaar waar de huidige naam werd gekozen?). 1919 is het stichtingsjaar van "mijn" Belgische club, Eendracht Aalst.

Toen ik 's anderendaags op hotel het ontbijt genoot (in buffetvorm), zaten daar alleen maar HSV-supporters. Ik zei daar dan iets over aan de receptioniste toen ik ging afrekenen, en ze zei dat bijna alle gasten voor 't voetbal kwamen, en ze hadden nog nooit zoveel supporters te gast als dit weekend.

Hij speelde in deze opstelling: Adler - Diekmeier, Mancienne, Westermann, Jansen - Badelj, Arslan - Son, Van der Vaart (89' Sala), Ilicevic (90' Beister) - Rudnevs (77' Berg).

Overigens heeft Van Gaal ook het licht gezien, Van der Vaart is opgeroepen voor de kwalificatiewedstrijden tegen Andorra en Roemenië. Hetzelfde geldt voor zijn Kroatische collega die Badelj en Ilicevic oproept tegen Macedonië en Wales. Voor de terugwedstrijd thuis tegen België is nog tijd.

25.09.2012: Nog vier keer slapen en 't is jubilee. Hopelijk valt de match ook goed mee, met een thuiszege en 't mag gerust wel zo spannend zijn als het zaterdag was.

Begin oktober wordt weer gespeeld voor de natie en de eerste uitnodigingen komen al aan bij HSV-spelers. Drobny en Jiracek werden in de Tsjechische ploeg opgenomen voor de wedstrijd op 2.10. tegen Malta (thuis in Pilsen) en op 16.10. tegen Bulgarije (in Praag). Ik ga ervan uit dat het webteam van HSV binnenkort een overzicht geeft van alle HSV-ers die opgeroepen zijn voor hun land.