Trein en bus, wandelen en weer, en van die hobby's meer
21-12-2007
21 december 2007
Ik gooi bijna nooit iets weg, en zo heb ik ook nog zo'n 30 jaargangen van het tijdschrift dat Vakantiegenoegens aan zijn leden toestuurt, in al die jaren onder wisselende namen. In september 1990 heette het nog gewoon Info-Vakantiegenoegens, en daarin vond ik een wandeling in Wechelderzande met de veelbelovende naam "Op stap in de gordel der smaragden". En inderdaad, deze iets meer dan 10 kilometer lange wandeling, voert je langs een gordel van onverharde boswegen (TWQ 72 %), die er vandaag door de aanvriezende mist bepaald betoverend uitzien. Alleen begin en einde lopen door de onvermijdelijke bewoning, en op het einde is er zelfs sprake van het syndroom van vakantiehuisjes en campings. Maar toch is het een aangename tocht geworden, in een aangenaam mistig en koud winterweer.
Dat laatste behoort niet bepaald tot de favorieten van de NMBS, en in Halle is er alvast iets te beleven: de IC 1929 staat met minstens 20 minuten vertraging op spoor 5 - blijkbaar is er een probleem op lijn 94 naar Doornik. Ik vermoed - maar verbeter me als ik fout ben - dat de trein op tegenspoor moet en dat zoiets vanaf spoor 5 onmogelijk is. Feit is dat de trein terugrijdt richting Brussel, en dat zoiets vermoedelijk als bedoeling heeft de trein het tegenspoor op te sturen. Gelukkig gaan wij de andere richting uit, richting Brussel dus, en alles lijkt niet eens zo slecht te verlopen. Toch worden we getrakteerd op een extra portie ochtendgymnastiek, want "onze" 3707, die normaal op spoor 4 binnenkomt, wordt aangekondigd op spoor 5 (nog altijd bezet door de 1929). Net als iedereen op perron 5 is gearriveerd (trapje-op, trapje-af) wordt hij opnieuw op zijn gewone spoor 4 aangekondigd. Nogmaals trapje-op, trapje-af, dus. De reacties variëren tussen gelaten en cynisch. De 3707 bestaat uit 2 ms 96, één minder dan normaal, en dat merk je. [De ms 96 die nu opnieuw massaal op de IC Knokke/Blankenberge - Tongeren ingezet worden, moeten érgens gevonden worden.] Het plaatsaanbod is op het randje af. We zitten in ms 551. De trein vertrekt met 6 minuten vertraging, en in Brussel-Zuid is die opgelopen tot 7 minuten, geen probleem, want we willen de Amsterdammer nemen van 9:15. In loc 1184, die deze trein zal slepen is er vermoedelijk een probleem met de verwarming, want als de trein aan het perron komt, stappen 2 depanneerders uit, en de bestuurder voelt nog even of er wel echt verwarmde lucht in de cabine komt. Het eerste rijtuig achter de loc is de 50 84 10 70 376 van de NS, en daar installeren we ons in een stiltecoupé. De trein rijdt op tijd tot net voor Berchem. Daar gaat het even wat stroever, zodat we Antwerpen-Centraal -2 bereiken met 3 minuten vertraging. Geen tijd meer om snelbus 416 aan het Rooseveltplein te nemen, maar aan perron 1 van het Astridplein geraken we nog ruimschoots op tijd. Een blik op het vertrekbord leert ons dat een bus van lijn 501 met 80 minuten vertraging rijdt! Dan is onze bus gelukkig stipter: ab 4801, een gelede Van Hool New AG300 van stelplaats Turnhout, zet ons na de vervelende maar snelle rit over de autoweg stipt op tijd af in Wechelderzande dat we zoals voorzien om 10:44 bereiken.
Voor de terugweg geven de planners een bijna onmogelijke verbinding met 7 minuten overstaptijd in Antwerpen. Al van bij het vertrek in Wechelderzande krijg ik gelijk: de bus (ab 3993 - een Jonckheere Transit G, opnieuw van stelplaats Turnhout) pikt ons op met 14 minuten vertraging - eigenaardig toch, zo pal in de namiddag - en alhoewel we aan de Turnhoutsepoort al 5 minuten vertraging hebben ingelopen, loopt de vertraging op de Turnhoutsebaan opnieuw op tot 12 minuten. Plan-B, dus: erg is dat niet. In plaats van de Amsterdammer nemen we de IC naar Brussel - Charleroi en die staat klaar op niveau -2. Loc 2739 sleept M6'en - wij zitten in 61008. We kopen een zakje truffels van de actie Fair Trains/Oxfam, onze goede daad van vandaag. De trein rijdt Brussel-Noord zelfs wat te vroeg binnen, en dan wordt het zoeken naar P8511 naar Doornik van 16:06. Eigenaardig genoeg staat deze trein niet geafficheerd op de tv-schermen of op de vertrekstaten in de grote hal van Brussel-Noord. Wel staat er een P-trein naar Doornik om 16:12, die dan weer niet op de gele affiches staat, want daar is er nog altijd een 8511 voorzien om 16:06. Aan de inlichtingen staan 4 mensen voor me: een meisje moet naar Etterbeek, de drie anderen willen uitleg over die P-trein naar Doornik. Blijkbaar is dit een wijziging die vandaag intreedt. Ik wil weten of deze trein die is van 16:06 en of hij nog altijd in Halle stopt. De dame is alert en duidelijk: geen probleem. Het is zowaar loc 2505 die onze P-trein sleept. We zitten in rijtuig 51004, een zalig warme M4, met een gezellige 3/4 bezetting. In Brussel-Centraal staat nog altijd het oude vertrekuur aangekondigd, in Noord en Zuid is het aangepast. In Kapellekerk wordt niet meer gestopt. De trein bereikt Halle om 16:32 - ik vermoed dat dit stipt op tijd is. Thuis probeer ik de nieuwe dienstregeling uit de planner te toveren, maar ARI geeft nog altijd de oude. Wij zijn er vandaag weer in geslaagd om OV en wandelen te combineren, en wat meer is: ongeveer zoals we het vooraf gepland hadden. (Trein)ervaring is van onschatbare waarde, als het allemaal wat stroever dan normaal verloopt, al viel het vandaag al bij al nog goed mee.
"Groot wandelboek Vlaanderen" is een van de klassiekers van Lannoo's "Dicht-bij-Huisgidsen" en vandaag staat er dan ook een wandeling uit de versie van 2004 op het programma, meer bepaald in Zoutleeuw. De wandeling heet "Cultuur en Natuur langs de Gete", en ja, vooral dat laatste wordt ons in overvloed aangeboden in deze iets meer dan 18 km lange wandeling. Cultuur is dan weer wat anders: Zoutleeuw mag dan een mooie markt hebben (met o.a. de Lakenhalle), maar het is mijn derde bezoek aan dit stadje en ik ben er nog nooit in geslaagd om de nochtans bekende kerk te bezoeken. Als al die mannelijke en vrouwelijke kwezels nu eens gewoon op zaterdag en zondag de beschikbare teksten in de Eucharistie zouden gebruiken, in plaats van zelf van die wollige, zelfs lullige teksten te schrijven, dan zouden ze in hun vrijgekomen tijd misschien kunnen fungeren als suppoost voor al die mooie kerken, waar je nu als gelovige maar al te vaak buiten moet blijven. Bos en Budingen bieden al evenzeer gesloten kerkgebouwen, trouwens... Gelukkig is er de natuur: die wordt voor een groot stuk ingevuld door de Kleine en de Grote Gete - in Budingen zie je zelfs samenvloeien, en ook de Vloedgracht en de 's-Hertogengracht zijn meer dan interessante waterlopen, die het geweld van de beide Getes moeten indijken. Neem daar nog Het Vinne bij, waar het water zijn eeuwenoude rechten weer heeft opgeëist, en je krijgt een zeer aangename, interessante en rustige wandeling, met een TWQ van 73 %. Alleen de confrontatie met een agressieve hond net voor Budingen, zal ons nog een tijdje heugen, al deed de Dazzer wonderbare diensten....
Als we om 7:55 de P-trein 7574 naar Brussel-Zuid nemen (die sinds 9 december doorrijdt als IR naar Essen), lijkt niets er op te wijzen dat de ochtendspits goed in het honderd aan het lopen is. In Halle komen de treinen van lijn 96 (uit Mons) vlot en zo goed als stipt door, op lijn 94 (uit Edingen) zijn er wat kleine vertragingen, maar erg lijkt het niet. Onze 7574 (loc 2147 - rijtuig 51014) heeft vijf minuten vertraging, en ondanks enige hapering is zijn vertraging in Brussel-Zuid nauwelijks toegenomen: 6 minuten. Er staan wat treinen in het rood, maar erg lijkt het niet: onze 1707 (de IC Quiévrain - Liège) heeft zo te zien zelfs helemaal geen vertraging. Toch is het verdacht dat "zijn" spoor 3 ingenomen wordt door een TGV. Tegen 8:25 aan is er maar een trein meer die niet in het rood staat: de 1707. Dat komt omdat die ondertussen aangekondigd is met een onbepaalde vertraging als gevolg van tractieproblemen. Bye bye, bus, in Tienen. We zien ons hele dagschema al met een vol uur opschuiven. Wat later wordt er toch een vertraging aangegeven voor de 1707: 1 uur en 15 minuten. We besluiten om dan maar de IC naar Genk van 9:09 te nemen, tijd voor een koffie. Als de spitsuren echt zo chaotisch verlopen als ik hier en daar opvang, dan moeten die etablissementen gouden zaken doen. De 2208 wordt gesleept door loc 2151, en helemaal achteraan hangt rijtuig 61044. Vijf M6''en, een typische samenstelling voor deze IC's buiten de spits. Op tijd rijden lukt niet: als we in Brussel-Zuid vertrekken, hebben we al 7 minuten vertraging, en tussen Diegem en Leuven, loopt het alles behalve vlot. Uiteindelijk bereiken we Tienen met 9 minuten vertraging, waar we nu wat meer tijd hebben om op de bus over te stappen. Enigszins tot mijn verbazing komt de 1708 (!) zelfs wat te vroeg in Tienen aan. Die heeft de 1707 dus gewoon achter zich gelaten.
De busrit naar Zoutleeuw verloopt gelukkig voorspoedig: nu nog veel vertraging oplopen, zou betekenen dat we waarschijnlijk niet "voor den donkeren thuis zouden zijn". En dat heeft soms wel zijn charmes, maar vandaag willen we toch voluit genieten van het heerlijke winterweer: helder, koud, niet te veel wind... Lijn 22 (ab 3306-57) brengt ons naar Budingen - ondanks een volle bus leerlingen, komen we met amper 3 minuten vertraging aan de halte Budingen Garage Van Mullem, waar lijn 23 (ab 3306-85) al klaar staat. De overstap vergt minder dan een halve minuut, schat ik - we komen dan ook stipt in Zoutleeuw aan om 10:53. Dat is wel een uur later dan voorzien, door de treinperikelen van vanmorgen. Het lijkt hier nog altijd al Van Mullem te zijn wat de klok slaat, op deze vroegere lijn 22a, vervangingsbus voor de spoorlijn 22 Tienen - Diest, die nu o.a. in het vandaag gevolgde wandelpad is opgenomen.
Voor de terugreis verkiezen we een ommetje langs Sint-Truiden. Ab 3010-61 (alweer Van Mullem) brengt ons om 15:53 naar Sint-Truiden, waar we aankomen om 16:04. En nu maar hopen dat het wat vlotter loopt dan vanmorgen.
Sint-Truiden - Landen verloopt vlekkeloos. P-trein 8336 (16:14 - 16:22) bestaat uit 2 ms 96, die later de IR naar De Panne zullen worden. Wij zitten in ms 553. In Landen willen we de 1738 van 16:40 nemen. Erg vroeg staat het sein al open, en alles verloopt naar wens. Deze IC naar Quiévrain bestaat uit 4 breaks: wij kiezen voor ms 323. Alles gaat vlot tot Schaarbeek. Dan begint het haperen, maar uiteindelijke bereiken we Brussel-Noord om 17:25, amper 2 minuten later dan voorzien. Onze aansluiting met de IR naar Binche komt op geen enkel ogenblik in gevaar, des te meer omdat deze trein met 15 minuten vertraging wordt aangekondigd. Ook in de avondspits lijkt zwart, geel en rood trouwens de favoriete kleurstelling op de tv-schermen. De NMBS, Belgisch bastion, en ik hoop dat dit nog lang zo kan blijven... We besluiten niet te wachten op den Binche, en er is een interessante P-trein naar Geraardsbergen om 17:41. Brussel-Noord binnenrijden kan nog enigszins op tijd (loc 2141 - rijtuig 51029) - het is een gezellige P-trein, zo tegen het einde van de spits aan. Ook nu is de doortocht van de NZV een catastrofe. We arriveren in Halle om 18:16, met 17 minuten vertraging, maar dus eigenlijk 25 minuten later dan voorzien. Wat een treindag. Ergens doet me dit terugdenken aan de jaren 1970. Ook toen verliepen ochtend- en avondspits steevast stroef tot chaotisch. De oplossing kwam er pas in 1984: plots ging alles vlot, maar de reiziger moest er wel een serieuze prijs voor betalen: een flink pak spitsuurtreinen werd weggesnoeid. Ik hoop dat men deze keer andere oplossingen probeert te bedenken.
Het is voor de werkende mens voorwaar geen sinecure om nog eens een wandeldag te vinden in een weekend waarin we allebei thuis zijn en waarin het weer wat meezit. Binnenkort willen de heren van OVS dan ook nog op zaterdag staken. Kortom, we waren blij toen Frank voor zaterdag 24 november goed weer voorspelde. En hij kreeg nog gelijk ook: een frisse, maar al vrij snel zonnige zaterdag, met genoeg wolken om het geheel ook esthetisch verantwoord te houden.
Op ons programma staat een stukje GR122, tussen Munkzwalm en Opbrakel. De ontwerpers hebben echt hun uiterste best gedaan om zoveel mogelijk paadjes en veldwegen aan elkaar te rijgen, maar de mens is nooit echt afwezig, al helemaal niet als twee idioten op quads een deel van het parcours zo goed als onbegaanbaar maken. Voor mij mag de prijs van de brandstof nog een flink stuk stijgen, tot de beurzen van deze gehelmde heerschappen helemaal leeg genepen zijn. Maar zolang de inhoud van de tanks van deze mechanische monsters hoger blijft dan de herseninhoud van hun bezitters zal waarschijnlijk wel naar meer repressieve maatregelen gezocht moeten worden.
Enfin, toch is dit een aangename tocht geworden, goed bewegwijzerd, zij het absoluut niet volgens de regels. De vrijwilliger die hier kwistig met rode en witte verf heeft omgesprongen moet dringend eens de flap van de topogids bekijken. Dan zal hij merken dat richtingsveranderingen al lang niet meer met pijltjes worden aangegeven.
De TWQ van dit stukje GR bedraagt 56 %, wat meevalt in deze streek van herenboeren als Decroo, die en passant dit weekend nog eens uitpakt met een studie - hij vindt wel vaker niet het juiste woord - om de spilzucht van de NMBS aan te kaarten. Ongetwijfeld is dit een poging om NMBS en treingebruiker voor te bereiden op een fikse besparingsronde... als er ooit een oranje regering komt.
Een van zijn argumenten is dat veel te weinig mensen de trein nemen om dergelijke subsidiëring te verantwoorden. Wij bewijzen het tegendeel als volgt:
om 9:12 vertrekken we uit Halle met L 3658 (ms 752) die om Brussel-Zuid om 9:30 aankomt. De eerste klasse zit voor drie vierde vol, wat eerder uitzonderlijk is op zo'n L-treintje, en ze hebben blijkbaar ook nog allemaal een eersteklasbiljet. Ook dat wordt iets uitzonderlijk. Vijf minuten later zitten we al op IC 2331 naar Poperinge (ms 439) en ook van deze trein is de eerste klasse aangenaam gevuld. Zouden meer mensen plots de rust en de ruimte appreciëren en ook nog bereid zijn om daar voor te betalen? Tijdens het weekend stopt deze IC ook in Munkzwalm, en daar komen we stipt om 10:18 aan.
Voor de terugreis moeten we ook een stukje bus nemen: lijn 21 naar Zottegem, aan de halte Opbrakel Sint-Martensstraat van 16:18. Het is ab2208-55 van de firma Geenens. In Absurdistan plaatst men bushokjes, waarop men dan briefjes kleeft met: "Opgelet. Om veiligheidsredenen is dit geen instaphalte. Reizigers moeten instappen ter hoogte van de haltepaal." Die staat gelukkig vlakbij. Voor wie de situatie niet kent is het rondje dat de bus rijdt in Nederbrakel, als gevolg van een omleiding, al even absurd. Maar kom, we komen in Zottegem aan met amper twee minuten vertraging, en onze aansluiting bus/trein verloopt dus vlekkeloos. Dat is de laatste jaren al lang niet meer evident.
De IC 2315 (Poperinge - Brussel - Lokeren) (ms 331) vertrekt weliswaar met 2 minuutjes vertraging in Zottegem, maar loopt stipt Brussel-Zuid binnen om 17:25. Met alweer vijf minuten aansluitingstijd is dat laatste belangrijk. Nog even de L 3688 naar Braine-le-Comte van 17:30 (ms 628) die ons probleemloos naar Halle brengt. Krappe aansluitingen vandaag. Gelukkig is het OV in de voorbije jaren in Vlaanderen zo geëvolueerd dat je bijna overal een uurdienst hebt. Een aansluiting missen is dus nooit echt een catastrofe, zeker niet in de vrije tijd.
En om het Allerheiligentriootje af te sluiten: nog een dubbele wandeling in Geetbets. De toeristische dienst van de provincie Vlaams-Brabant heeft onder de noemer "Op stap in het Hageland" een boekje uitgegeven over het wandelnetwerk Getevallei. We kozen voor het Sint-Rochuspad in Geetbets en combineerden dat met de Grootveldwandeling, samen goed voor iets meer dan 17 kilometer. Vooral tijdens de tweede wandeling wordt de wandelaar getrakteerd op enkele schattige voetwegen, dwars door het veld, en de "klim" naar de "Bergen" geeft aan deze wandeling net die punch die de eerste miste. Strooi daar kwistig herfstkleuren overheen, en je hebt meteen al wat je nodig hebt om er een fijne wandeldag van te maken. Rond de middag kregen we - geheel volgens het KMI-scenario - wel een bui over onze hoofden, maar het leek wel of die meteen alle wolken oploste: de rest van de tijd konden we genieten van een vrij zonnig, rustig herfstweertje. De TWQ bedraagt 58 %, een deel daarvan op rekening te schrijven van de oude spoorlijn 22,een betonnen lint dat fietsers ongetwijfeld wel, maar wandelaars veel minder aanspreekt.
Om 9:09 namen we in Halle de IR naar Brussel-Zuid (ms 823), die met 3 minuutjes vertraging in Brussel-Zuid aankwam. De IC Quiévrain - Liège (1708) bracht ons naar Tienen (9:28 - 10:10) (rijtuig 58065 met loc 2708 achteraan). In Tienen moesten we overstappen op buslijn 22 naar Diest voor een drie kwartier lange busrit. We krijgen zowaar een enquêteformulier onder de neus geduwd, die ik zo goed en zo kwaad als het gaat, invul. Schrijven in een rijdende bus is niet erg makkelijk, en bepaalde vragen kun je pas eerlijk antwoorden op het einde van de rit. De dame van het enquêtebureau wil de briefjes (en het vulpotloodje van De Lijn, dat ik graag had gehouden) echter zo snel mogelijk terug. De bus is een kraaknette en comfortabele Citaro (ab330683 van Hageland, zeg maar Van Mullem). Toch hebben we bij aankomst in Geetbets 8 minuten vertraging.
Voor de terugrit nemen we om 16:09 opnieuw lijn 22, richting Tienen deze keer. Het is ab330740 (Mercedes O 405). De overstaptijd in Tienen bedraagt 10 minuten, en er mag dus niet te veel verkeerd lopen. Uiteindelijk komen we aan het station met 5 minuten vertraging. IC 1738 bestaat uit 4 breaks (wij zitten in ms 312) en brengt ons bijna stipt naar Brussel-Noord, waar we onverhoopt de IR 3287 naar Geraardsbergen (ms 377) van 17:26 kunnen nemen. Die arriveert om 17:50 (2 minuten later dan voorzien) in Halle. Maar al bij al is het een goede treindag geweest.
Als voetverbinding tussen Amsterdam en Parijs spreekt de GR12 ongetwijfeld tot de verbeelding, niet het minst van de buurtbewoners die al die stappers aan hun voor- of achterdeur zien voorbijtrekken. Jammer genoeg is het uitstippelen van zo'n wandelweg in Vlaanderen vaak een heikele zaak, en ook vandaag stappen we door streken die op het randje af zijn: de (soms lelijke, onverzorgde) bewoning is nooit veraf, op enkele rustigere stukjes na. De TWQ mag dan wel 51 % bedragen, maar je hebt zelden de indruk dat je echt in de "vrije" natuur stapt Eigenaardig genoeg is het Lier dat ons vandaag het meest kan charmeren. De doortocht is dan ook klasse. De resten van de Nete en het Begijnhof zijn zonder meer charmant. Voeg daar nog een zaterdagmarkt en de blijde herinneringen aan "Pallieter", "De Harp van Sint-Franciscus" en ander schoons van Felix Timmermans aan toe, en je zult begrijpen dat we alles bij elkaar toch eerder tevreden waren over deze 20 km lange tocht tussen Kessel en Onze-Lieve-Vrouw-Waver.
We reden er als volgt naar toe:
in Halle namen we de IC1907 tot Brussel-Zuid (8:26 - 8:37) - we zaten vooraan in het stuurstandrijtuig 58038, loc 2101 duwde haar trein stipt het Zuidstation binnen;
van Brussel-Zuid ging het met IC 4509 tot Antwerpen-Berchem: loc 2733 sleepte een stel M6 - wij zaten in 61006. Blijkbaar waren er eerst problemen, want we vertrokken met 6 minuten vertraging. In Brussel-Noord was die al opgelopen tot 8 minuten, doordat een koker van de NZV buiten dienst was. Tussen Brussel-Noord en Vilvoorde ging het dan ook nog over de tragere lijn 27, en het mag een wonder heten dat we met slechts 4 minuten vertraging in Berchem aankwamen;
van Berchem ginh het naar Kessel met IR 3409 (naar Turnhout) - ms 438 arriveerde zelfs even te vroeg in Kessel.
Voor de terugrit namen we om 16:34 een bus van lijn 510 naar Mechelen. Tussen Onze-Lieve-Vrouw-Waver en Mechelen is er een halfuurdienst op zaterdag; de bus van 16:34 vertrekt aan de kerk. Met 19 minuten rittijd heeft die ruimschoots voldoende. De op het eerste gezicht krappe aansluiting van 5 minuten naar de Amsterdam - Brussel van 16:58 is dan ook geen probleem. De IC heeft echter een achttal minuten vertraging, en zo draait onze andere krappe aansluiting (4 minuten in Brussel-Noord naar de L naar Braine-le-Comte) de soep in. We nemen dan maar de L-trein naar Brussel-Noord, om de lange wachttijd die we nu aangesmeerd krijgen toch wat in te korten. Uiteraard rijdt deze L-trein (ms 347) achter de IC zelf ook met vertraging. In Brussel-Noord is dat nog altijd 8 minuten, maar met een theoretische aansluitingstijd van 48 minuten is dat geen probleem. Van Brussel-Noord naar Halle gaat het met IC 1939 (loc 2155 - rijtuig 58060). Om 18:34 rijden we Halle binnen.
Oktober is nooit een gemakkelijke maand om een uitstapje te plannen: stappen bij het niet denkbeeldige regenweer is zo al geen pretje, maar de treinen lijden in deze maand ook vaak van het sombere herfstweer. Deze week moeten we daarbovenop ook nog rekening houden met de nukkigheid van sommige NMBS'ers. Op donderdag is een spontane staking gepland (!) in Hasselt - zelfs als ze al een week voordien aangekondigd is in de gespecialiseerde fora is ze nog altijd spontaan. En op vrijdag wil de socialistische spoorbond zijn spijt betuigen over de afwezigheid van de dito partijen bij de regeringonderhandelingen. Het wordt dus woensdagnamiddag en we hebben nog een korte wandeling in petto uit het "Wandelboek Belgische kastelen - deel 1 Vlaanderen", meer bepaald een bijna 10 kilometer lang pad rond het kasteel van Leeuwergem.
De hele omgeving rond het kasteel is bepaald prachtig, zeker nu de vele dreven getooid zijn in de mooiste herfstkleuren. Met een TWQ van 61 % is het bovendien duidelijk dat Julien van Remoortere nog altijd op zoek gaat naar zo veel mogelijk onverharde wegen. Niet dat de wandeling nooit zwakkere momenten kent, maar als geheel kan ze er toch mee door.
We reden als volgt naar ons vetrekpunt, dat niet aan het beginpunt van de wandeling (de kerk van Leeuwergem) ligt, omdat daar nauwelijks openbaar vervoer komt. De treinhalte Leeuwergem is dan weer enkele jaren geleden afgeschaft, zogezegd omdat ze te dicht bij Zottegem lag. Ons kost het minstens twee keer een half uur extra reistijd, wat nog maar eens bewijst dat men niet lichtzinnig moet omspringen met het afschaffen van landelijke halten.
In Halle nemen we de CR (1563) naar Dendermonde om 13:25. Motorstel 613 rijdt met wat vertraging, maar we komen maar 3 minuten te laat in Brussel-Zuid aan, zodat de aansluiting met de IC naar Poperinge niet in het gedrang komt: Brussel-Zuid 13:45 - Zottegem 14:14 (met 1 minuutje vertraging) in ms 396: de eersteklasafdeling is behoorlijk gevuld, wat wel meer gebeurt met breaks: de opsplitsing 1ste/2de is niet voor alle diensten in deze stellen even optimaal, en de trein bestaat uit 1 stel, geen kans dus om de slimme reiziger uit te hangen. In Zottegem moeten we de bus in van lijn 45 naar Wetteren tot Leeuwergem (Oude Heirbaan). De bus vertrekt met 6 minuten vertraging, het gevolg van de vertraagde vorige rit, een typische nasleep van de woensdagmiddagspits. Het is bus 4230, van stelplaats Sint-Lievens-Houtem, met een bijzonder rustige en vriendelijke chauffeur. We bereiken ons beginpunt met 5 minuten vertraging.
Op het einde van de wandeling komen we in een dorpscafé terecht, en dat is al lang niet meer evident, zelfs niet In Vlaanderen. Er is zowaar een symbolische niet-rokersruimte, maar toch zullen we ons het cafébezoek de rest van de dag heugen door de doordringende stank die in onze kleren gekropen is.
Vanaf het café is het nog enkele honderden meter stappen tot de halte Oude Heirbaan. De bus met een vriendelijke en behulpzame chauffeur van Aziatische origine pikt ons stipt om 18:01 op (ab 3752) en zet ons zelfs nog wat te vroeg af aan het Zottegems station. Een alternatieve reisweg komt ons best uit: we nemen P-trein 8960 naar Geraardsbergen (18:22 - 18:34) met mw 4190. In Geraardsbergen wordt het opnieuw een CR naar Dendermonde (6 uur na die van de heenrit). Drie gemoderniseerde stellen: wij zitten in ms 663.
Het is best een gezellige dag geworden, met aangenaam, fris stapweer en weinig OV-problemen. Wat kan de herfst een mooi jaargetij zijn!
Ik heb vandaag mijn eerste bijdrage aan de bttb-stiptheidsmeting geleverd. Een heen-en-terugje Halle - Aalst leverde meteen 2 vlekkeloze verbindingen op, met één keer 3 minuten vertraging aan de 2214 die de aansluiting naar Halle niet in gevaar bracht. Ik heb wel (veel) reserve bij het hele opzet, en ben het er bijvoorbeeld niet mee eens dat je vertragingen van drukke treinen zwaarder moet laten doorwegen dan die van daluurtreintjes. Het is zoals met rouw: of er nu morgen 250 of 3500 mensen in Vlaanderen begraven worden maakt me eigenlijk weinig uit, maar als het een van mijn dierbaren zou zijn, zou ik nu in zak en as zitten. Zo - omnis comparatio claudicat - is het ook met vertragingen. De enige vertraging die (soms) belangrijk is, is de mijne. Als ik toevallig op een daluurtrein zit met nog 2 andere reizigers, dan is het leed niet groter of kleiner dan wanneer ik op een spitsuurtrein zit met 1200 reizigers. je kunt miserie nu eenmaal niet vermenigvuldigen met het aantal getroffenen. Gelukkig maar, dan zou dit pas echt een tranendal zijn. Laat de NMBS voor mijn part dus maar rustig berekenen hoeveel treinen er met minder dan 6 minuten vertraging in hun bestemming aankomen. Het verbaast me trouwens dat de BTTB zijn pijlen uitsluitend op de NMBS richt. Mijn frustratie begint meestal bij de overstap bus/trein of omgekeerd, en niet bij de verplaatsing exclusief per trein. Om je een idee te geven: de vorige week had ik in totaal 44 minuten vertraging met een verknoeide voormiddag als gevolg. Ik moet ver teruggaan voor ik dat nog eens met een treinreis heb meegemaakt. Oh ja, mocht je toch je bijdrage willen leveren: www.bttb.be , en maak je meteen ook lid. Dat laatste is wel de moeite waard, want ze doen echt wel meer dan deze stiptheidsmeting.
Een van de GR's die het meest tot de verbeelding spreken is ongetwijfeld GR 12, die Amsterdam via Brussel met Parijs verbindt. Enkele jaren geleden begonnen we in Bergen-op-Zoom aan het Vlaamse deel; vandaag stappen we van Wommelgem naar Kessel. Met een TWQ van 67 % scoort deze wandeling naar Vlaamse normen goed. Het is trouwens ook een afwisselende wandeling, met enkele kastelen (Zevenbergen, Bossenstein), net voldoende dorpen (Wommelgem, Ranst, Broechem, Emblem en Kessel), een heus golfterrein waar we zowaar dwars over moeten en enkele mooie brokjes natuur met de Kesselse Heide als absoluut hoogtepunt.
In Vlaanderen is het openbaar vervoer de laatste jaren zelfs op zondag erg bruikbaar geworden. Wommelgem is bijvoorbeeld om het kwartier te bereiken uit Antwerpen op zondag, en Kessel - Halle is een probleemloze terugrit. Het liep als volgt:
Halle - Brussel-Zuid 3657 8:12 8:30 (ms 748) - het is moeilijk de dienstregeling te volgen, maar niet omdat ze te krap is: ze is gewoon erg ruim, en onze krappe aansluiting komt nooit in het gedrang; Brussel-Zuid - Antwerpen-Centraal willen we nog eens met de Benelux doen, en die staat mooi op tijd in Brussel-Zuid. De 1181 duwt een stel Nederlandse rijtuigen - wij zitten in 50 84 1070 486. Het is rustig in deze Benelux, en dus hebben we zelfs 2 keer geluk: hij rijdt en het is rustig. Vanaf Kontich rijden we wegens werken rond via lijn 27, en in Antwerpen komen we aan met 6 minuten vertraging. Niet echt een probleem, want we hebben een koffie in het Royal Café, het stationsbuffet, ingebouwd. Het jonge personeel is niet echt tegen zijn taak opgewassen en mist een leidende ervaren hand, maar het meisje dat ons bedient, blijft lachen, ondanks een stevige vergissing. Stappen dan naar het Rooseveltplein, sorry, de Rooseveltplots, waar we de bus van lijn 420 naar Herentals nemen. Het is een gelede bus (ab 4736), die toch wel veel tijd nodig heeft om ons uiteindelijk stipt in Wommelgem te deponeren.
De terugrit begint met een stevige valse noot: ms 358 komt aangestormd in Kessel, en je moet echt geen treinkenner zijn om je te realiseren dat de bestuurder vergeet te stoppen. Als het stel op onze hoogte is gekomen, wordt er al flink geremd - dat hoor je en ruik je - maar toch wordt het perron een heel eind gemist. Terugrijden dus maar, en wij naar het eind van het perron, want verder komt de trein niet terug. De studente met de loodzware koffer is het grootste slachtoffer. Voor ons zijn de hectometers extra niet echt een probleem. In Antwerpen-Berchem stappen we over op de 4537. Dat is geen stel M6, zoals verwacht, maar ms 840. Deze vierledige stellen (door sommigen zo gehaat) hebben op deze lijn echt de naam super-sub verdiend, zoals sommige voetballers in de Engelse competitie, al volg ik het voetbal al vele jaren niet meer, en is de term dus mogelijk zijn versheidsdatum al voorbij. Ook deze trein maakt een 6-tal minuten vertraging door de omleiding tussen Berchem en Kontich, maar komt toch nog zonder vertraging in Brussel-Noord aan. Nog even de IC naar Moeskroen van 18:13 (loc 2740 met o.a. 58037), een rustig eindpunt van een geslaagde uitstap op deze uitgenomen mooie nazomerdag.
TTB-weekend is het vandaag, en dus is het zaak om weg te blijven van de drukke verbindingen naar kust en Ardennen, al zal achteraf blijken dat het allemaal niet meer hoefde. Deze kermis van het OV schiet nu duidelijk aan haar doel voorbij, want de tijd van de 100.000 biljetten en meer is blijkbaar voorbij. Gelukkig maar, ik heb nooit erg hoog opgelopen met TTB-dagen. Laat men maar eens werk maken van een echt OV-net doorheen het hele jaar, met treinen en bussen die niet eens een snel maar wel een betrouwbaar alternatief vormen voor de auto, waarvan het gebruik vele keren duurder gemaakt moet worden, zodat ook het OV wat duurder kan. Iedereen - en in de eerste plaats ons milieu - zal er wel bij varen. We hadden nog een bijna 21 kilometer lange tocht langs de Via Gallia Belgica op het programma staan, een oude Compostellaroute, die uitzonderlijk genoeg in het GR-net is opgenomen: Nivelles - Godarville zou het worden; een flink deel ervan loopt samen met de GR12, en het zal wel niet helemaal toevallig zijn dat precies dat deel van het tracé het meest waardevolle is. Gelukkig is Nijvel een bijzonder aangenaam stadje (geworden?) en bovendien is er zaterdagmarkt. De bewegwijzerde tocht loopt er pal door. Ook de Collégiale is een topper, die hoog scoort in de lijst van de mooiste Waalse kerken. Voorbij Nivelles wordt het allemaal wat "eenvoudig": een verhard tracé tot aan het Oude Kanaal, net voor Seneffe, zonder veel variatie of opmerkelijke punten. Dan volgt een toch wel interessante tocht langs het oude kanaal, langs het Kasteel van Seneffe en vooral langs de tunnel in het oude kanaal, compleet met jaagpad. Godarville is dan weer een wat ontluisterend eindpunt met een gesloten kerk, een totaal aan de auto opgeofferd pleintje en een verminkt stationsgebouw. We kijken dus met gemengde gevoelens terug op deze erg onevenwichtige wandeling, met een TWQ van 30 %, met schitterende stukjes maar nog veel meer kilometers van twijfelachtig allooi. Die TWQ, dat is het Tragewegenquotiënt: hoe hoger, hoe meer Trage Wegen. Alhoewel die laatste term niet van mezelf is (maar wel perfect in mijn filosofie past), zou ik de term TWQ misschien wettelijk moeten laten beschermen.
We vermeden de verwachte drukte van de TTB-dag op deze wijze:
Halle - Brussel-Zuid met IC1908 9:26 9:37 (stipt) - loc 2130 duwt o.a. 51043, waarin wij hebben plaatsgenomen - de bezetting lijkt erop te wijzen dat nogal wat NMBS'ers ook willen profiteren van de opendeurdagen om hun bedrijf eens op een andere manier te leren kennen; Brussel-Zuid - Nivelles IC 2030 (stipt) met loc 2735 en rijtuig 61006.
De terugrit gebeurt dus uit Godarville: L 4267 (ms 676 - niet gemoderniseerd - zalig) naar La Louvière-Centre 17:34 17:47 (stipt) - de TBG levert ons een tweedeklasticket af, en moet dus opnieuw beginnen. Hij vergist zich ook nog eens van code (046 i.p.v. 088) en heeft ook niet meteen door dat we met Visa willen betalen. Maar hij blijft onverstoord en waarschijnlijk ook echt vriendelijk. Van La Louvière-Centre kun je rechtstreeks naar Halle met IR 3917 (ms 821) 17:56 18:27 - in Tubize stappen twee allochtonen in die duidelijk aangeven dat ze zichzelf op een eersteklasritje willen trakteren zonder betalen. Zoals wel vaker moet de trein net voor Halle afremmen omdat het Halse seinhuis het vertikt om tijdig de seinen open te zetten. Treinbestuurders moeten dit station echt vervloeken, want ook vanmorgen was het koekenbak. Misschien nog een verre reminiscentie aan de dagen dat de beruchte Halse overweg het tijdig open zetten van de seinen onmogelijk maakte.
Laatste dag van een zomer die ik ongetwijfeld tot de betere van de voorbije 20 jaar reken: nauwelijks gepuft, vele dagen genoten van aangenaam zomers weer met schitterende wolken en bij temperaturen rond 20 graden, en op al onze uitstappen niet een keer nat geweest. We plaatsten nog een stukje GR-Kempen op ons programma, en wel van Ravels naar Arendonk, een kleine 13 km lang, en met een goede bereikbaarheid van begin- en eindpunt. De GR zelf is geen volledig succes, al mogen de gedeelten langs het kanaal Dessel-Schoten en in de buurt van de Hoge Mierdse Heide zeker gezien worden, maar dan wordt het vrij snel een asfalt- en betonwandeling zonder enige meerwaarde, en vaak ook door weinig interessante bewoning. Ik experimenteer met een TWQ (Tragewegenquotiënt) en kom tot mijn verbazing toch nog aan 54 %, wat betekent dat iets meer dan de helft van het parcours langs trage wegen loopt (jaagpad, veldweg, voetweg...).
De verbinding met de Kempen is voor iedereen best te pruimen, behalve dan voor de Kempenaars zelf, die al vele jaren aan de klaagmuur staan. Kijk maar:
Halle - Brussel-Zuid 3708 9:44 9:55 - stipt - ms 419; Brussel-Zuid - Turnhout 3410 10:13 11:27 - +1 - ms 420 - geen reden tot klagen op het eerste gezicht maar tussen Mechelen en Tielen wordt de rust verstoord door 2 bijzonder luidruchtige NMBS'ers, die eens te meer weinig respect hebben voor reizigers die door het betalen van een flinke som extra rustig en ruim willen reizen. Hier komt nog een staartje aan. Toen ik bij het uitstappen een van hen bedankte voor de rustige rit leek ook dat niet door te dringen tot de lome grijze massa van het heerschap. Voor alle duidelijkheid, en voor iemand detective gaat spelen: het gaat hier niet om de treinchef, die zijn werk naar behoren vervulde - van Brussel-Zuid tot Turnhout. In Turnhout lijkt de vrijdag wel meer een rampendag voor De Lijn te zijn, en ook vandaag vertrekt de bus van lijn 450 naar Tilburg met 5 minuten vertraging; aan de halte Ravels Vaartstraat is de vertraging al opgelopen tot 10 minuten, en dat na een sterk hinderende omleiding in Turnhout zelf. Bus van dienst is ab1198-59 van de firma B&C, een Van Hool A360K.
Ook de terugrit uit Arendonk is theoretisch vlot, maar ook deze bus krijgt een omleiding opgelegd in Turnhout. Het is de 4220 (15:56 - 16:20 +2, maar dan moet de bus blijkbaar nog een ommetje door het centrum afleggen). Voor de treinaansluiting is dat geen probleem, omdat we toch eerst langs het station van Turnhout rijden. De trein uit Brussel, die dan de 3437 terug naar Brussel-Zuid wordt, heeft 5 minuten vertraging, maar de terugrit vertrekt toch met maar 2 minuten. Die is in Brussel-Noord al lang ingelopen. (ms 367) Het wordt de 3738 (17:53 - 18:16) (ms 564) die niet bepaald vlot door de NZV bolt, en uiteindelijk met 5 minuten vertraging in Halle aankomt.
't Is weer voorbij die mooie zomer. Op naar de herfst!
In 1993 verscheen van de hand van een duo enthousiastelingen "D'une gare à l'autre", een boekje met 50 wandelingen, sterk variërend in afstand, die van station naar station liepen. Victor Herbiet en Yves De Gheselle bewegwijzerden alle wandelingen met witte driehoekjes, zodat de summiere beschrijvingen van de routes en de nog minder gedetailleerde kaartjes niet echt een probleem vormden. Vandaag is de bewegwijzering zo goed als verdwenen, en ook het boekje zal ondertussen wel niet meer beschikbaar zijn, maar toch pakken we vandaag een van de langere wandelingen aan: 26.210 km, van Marbehan naar Marbehan, via Étalle, Habay-la-Vielle, Houdemont en Rulles. Het uitgestippelde traject volgen is niet echt een probleem, ook al omdat het voornamelijk verharde en goed herkenbare wegen volgt. En dat is net de schaduwzijde van het parcours: het wijkt nauwelijks af van beton of asfalt, volgt zelfs even echte hoofdwegen, en lijkt angstvallig alle veld- en boswegen te ontwijken. Ondertussen krijgt de wandelaar wel een staalkaart van de Gaume aangeboden: de typische woningbouw in de kleine kernen, vaak met creatief geverfde huizen aan een kant van de weg, de glasheldere beken en riviertjes - die vandaag nog gezwollen staan, na de regen van 2 dagen geleden - kruisen en kapellen in alle vormen en maten, de typische "lavoirs", weiden en plukjes bos... je komt het allemaal tegen, en de dorpjes zelf zijn oases van rust. Echt tegenvallen kan stappen in deze streek dus niet, maar wie van een stevige modderweg of een slingerend graspad houdt, komt vandaag niet aan zijn trekken.
Vertrek- en eindpunt liggen in Marbehan, thans onderdeel van Habay. Paradoxaal genoeg heeft het kleine Marbehan wel een goed bediend station, en moet Habay het met een wat onregelmatige stoptreindienst stellen. Marbehan was eertijds dan ook een overstapstation op de lange Luxemburglijn voor wie naar Virton wilde. Vandaag is van die laatste lijn (155) alleen nog een industriële verbinding overgebleven. Maar ons komt de huidige toestand alvast goed uit:
Halle - Brussel-Zuid 3257 7:12 - 7:22 - stipt (ms 378) Brussel-Zuid - Marbehan 2107 7:36 - 10:00 - stipt (ms 519 - één van de drie stellen die als P7305 uit Hasselt zijn aangekomen om 7:22 - één van de stellen blijft in Brussel-Zuid) - het wordt een rustige rit, net wat je nodig hebt als voorbereiding van een lange tocht.
's Avonds doen het op een speciale manier: Marbehan - Libramont 5888: loc 2010 sleept een stel I6 en I10, dat ook op de verbinding Liège - Luxembourg zit - we zitten in rijtuig 11616, dat we van de zomer ook al eens hadden tussen Liège en Aywaille; zalig is dit, een stoptreintje door een schitterend landschap, met dergelijk materieel; Libramont - Brussel-Noord 4640 18:52 20:35 - stipt - ms 510; er wordt nogal eens geklaagd over de veel te ruime rijtijden op deze verbinding, maar daar is niet veel van te merken: één minuutje te vroeg in Namur, en één minuutje te vroeg in Brussel-Luxemburg. De trein bestaat uit één ms 96, heeft wel wat cliënteel blijkbaar. Het is altijd prettig om deze afstand zonder de vele tussenstops van de IC J af te leggen. In Brussel-Noord nemen we de 3741 (20:54 - 21:16) - 3 minuten te vroeg in Halle met ms 352.
De vakantie van mijn vrouw is ten einde; we hebben er een stevig orgelpunt achter gezet, met de langste tocht van 2007. Gelukkig hebben we niet dat gevoel dat een "normale" vakantieganger heeft, want bij ons leeft het besef dat we volgende week al opnieuw aan het stappen zijn, als het de Heer belieft... We hebben geen batterijen opgeladen, want we worden op die manier continu van stroom voorzien...
In "De wandelvogel" van mei 1996 vond ik een wandeling met de intrigerende naam Everbeek Tweelingendorp. Verwacht vooral geen statistisch significante afwijking in het aantal tweelingen (niet bij de mensen, niet bij de koeien, niet bij de schapen enz.), maar Everbeek heeft een Boven en een Beneden: 2 dorpskernen dus, die op de spreekwoordelijke boogscheut van elkaar liggen, en door de fusies weer met elkaar verbonden raakten. Het is een wat ontgoochelende wandeling geworden: bijna 9 km asfalt, en dat terwijl de streek zoveel mooie onverharde wegen te bieden heeft. De ontwerper lijkt het er vooral om te doen geweest zijn om een redelijk comfortabele wandeling uit te tekenen. Redelijk comfortabel dan, want er is toch wel wat golving in het landschap waar te nemen. Vanaf Everbeek Boven wordt het wat beter omdat het landschap daar plots meer te bieden heeft. Voor wie van kapelletjes houdt, is het wel een uitgelezen tocht. Je vindt ze van compleet vervallen tot netjes onderhouden of gerestaureerd, en dat geeft toch wel een charmant aspect aan deze wandeling.
Everbeek ligt eigenlijk niet zo ver van onze thuisbasis, en de Vlaamse basismobiliteit maakt het dorp vlot bereikbaar, al liggen de planners weer in de knoei met het traject van de belbus. Gelukkig zitten er in de belbuscentrales wél mensen met gezond verstand. Dit werd het dus:
Halle - Edingen 1928 7:35 7:45 - stipt - ms 441 (tijdens de weekends van de vakantieperiodes rijden er om de 4 uur ms 96 op de IC Schaarbeek - Moeskroen); Edingen - Geraardsbergen 3128 8:03 8:22 - stipt - ms 759 Geraardsbergen - Everbeek Beneden belbus 10 Lierde - Brakel - vertrek 8:30 - minder dan een kwartiertje later zet de chauffeur ons met ab 2025-02 keurig af in de buurt van de kerk.
De terugrit verloopt analoog: Everbeek Beneden - Geraardsbergen belbus 10 om 13:05, deze keer ab2025-04. Achteraf bekeken heb ik te veel tijd voorzien, we hadden het ook met die van 12:05 kunnen doen, en als het plaatselijke café ook nog gesloten is, moet meegenomen lectuur soelaas brengen; Geraardsbergen - Edingen 3113 13:38 13:57 - stipt - hetzelfde stel en dat geldt ook voor: Edingen - Halle 1913 14:15 14:25 +2.
Ruimschoots op tijd thuis om vanavond nog naar een verjaardagsfeestje te gaan, want dat is de reden voor dit korte tussendoortje op deze mooie, zacht zomerse zaterdag.
Vandaag is het tijd voor Hacowa 90. Ik mag meer dan 30 deelnemers op sleeptouw nemen, en ik begin eerlijk gezegd met enige trots en voldoening tegen deze gezellige, gemoedelijke wandeltochten aan te kijken. Het traject is er een van eigen makelij - en al zeg ik het zelf - het is de beste GR waard. Dat is ook niet verwonderlijk: GR's hebben de neiging om vooral afstanden te overbruggen, ik kan me permitteren om naar hartenlust wegjes op te zoeken, zonder dat het echt vooruit moet gaan, zolang ik de 20 kilometergrens maar niet overschrijd, want dan krijg ik scheve opmerkingen. Ander voordeel is dat we ons met trein en bus verplaatsen en dus geen min of meer grote lus moeten afleggen. Een bruikbare verbinding volstaat - vaak is het grootste probleem trouwens halfweg een café te vinden waar we onze bokes kunnen verorberen, maar vandaag vervult de Cabaree die taak ten volle. Het werd een tocht langs paadjes en veldwegen, met de Molenbeek als een gids die zich op afstand houdt, maar eigenlijk bijna onverbiddelijk het tracé dicteert. We beginnen in Ede en stappen langs Aaigem, Herzele en Ressegem naar de treinhalte Terhagen, waarvan ik me nog altijd afvraag waarom ze niet gewoon Borsbeke heet, want die kern ligt amper op enkele honderden meter van Terhagen. Zou dit een politiek spelletje uit de 19de eeuw kunnen zijn? Niks nieuws onder de zon...
De verbinding is tamelijk vlot, ook al maken we alleen gebruik van stoptreinen: Halle - Brussel-Zuid 3659 9:29 9:47 - stipt - ms 642 Brussel-Zuid - Ede 2280 10:01 10:29 - +1 - ms 612
Terhagen - Brussel-Zuid 2267 17:19 17:59 - stipt - ms 710 (nog niet gemoderniseerd) Brussel-Zuid - Halle 3687 18:13 18:31 - +2 - ms 705.
We maken dus 2 keer geen gebruik van de IR van de reeks 37, 's morgens om wat meer overstaptijd te hebben, 's avonds om zeker te zijn van onze 70 % reductie. Ik heb wel moeten uitleggen waarom we NIET de IR naar Quévy namen, die op hetzelfde spoor kwam als onze CR, die trouwens in Halle gehinderd werd door de vertraging van de IR, vandaar de 2 minuten vertraging. Enige vlek op de organisatie: van de 4 treinen was er maar 1 waarop ook plaatsen gereserveerd waren, de eerste. Niet dat we plaatsgebrek hadden, maar als iemand de moeite neemt om zich door de zware reserveringsprocedure te worstelen, dan kan die ook verwachten dat de tweede in de kwestie ook zijn best doet om alles vlekkeloos te laten verlopen.
Ziezo, vandaag gaat het voor de derde keer in korte tijd richting La Roche. Eigenlijk sluiten we vandaag GR 14 af, maar ondertussen heeft men er een flink nieuw stuk aangebreid, en we vatten volgend jaar de nieuwe GR 14 in Monschau aan. Vecmont is door de vernieuwing uit de boot gevallen, maar aangezien het de vorige keer ons eindpunt was, vatten we daar ook het laatste stukje aan: Vecmont - La Roche, minder dan 9 km. Het gedeelte dat nu niet meer op de 14 ligt, mag er nochtans best wezen: Vecmont is een heerlijk rustig dorp, en de afdaling in het bos van de Ri de Bronze is klasse. Mogelijk is het traject gewijzigd om een stukje hoofdweg te vermijden, en dan kan zo iets natuurlijk alleen maar toegejuicht worden. Deze keer zit er maar één stevige beklimming meer in, omdat we uit de vallei van de Ri de Bronze naar het hooggelegen Beausaint moeten, maar als geheel is dit toch wel de lichtste wandeling van de drie in en om La Roche. Ze is wat minder speciaal dan de GR 57 uit Marcourt, en ook hier wandelen we een tijdje over (rustig) asfalt, maar het is opnieuw een erg knappe voettocht.
We rijden er deze keer langs de klassieke route naartoe. Die ziet er als volgt uit:
Halle - Brussel-Zuid 3908 9:09 9:19 - +2 - ms 838 Brussel-Zuid - Marloie 2109 9:36 11:15 - stipt - ms 506 - dit is een van die treinen waarvan je nooit vooraf weet wat het wordt in de zomervakantie, want erg geliefd bij jeugdgroeperingen, maar vandaag wordt het een rustige rit, al zitten er natuurlijk weer treinbegeleiders in eerste klas die net iets te luid praten (omdat ze verdorie te ver van elkaar gaan zitten!) en de versie van Ruby Ruby Ruby die de jongste ten beste geeft, is niet meteen de beste... In Marloie nemen we de bus van lijn 15, de variante via Gênes en Vecmont. Dat komt ons erg goed uit, want daar vangt onze tocht aan. Het is bus 4167, en - je maakt het niet zo vaak mee - er zit een tiental reizigers op die zich opmaken voor een midweeks bezoek aan La Roche. Die vragen natuurlijk veel uitleg, en de chauffeur is geduldig, maar verder valt onderweg zowat alles tegen wat kan tegenvallen (een gesloten overweg in Marche, een maaidorser op een kronkelige weg...) zodat we uiteindelijk met 8 minuten vertraging in Vecmont aankomen.
Toch nog even dit over de NMBS-planner: in plaats van onze vlotte verbinding zoals hierboven geschetst, suggereert die om een uur vroeger te vertrekken, nog even de L-trein tot Marche te nemen, en dan daar over te stappen op bus 15. Ik durf nauwelijks te denken dat de planner zo is ingesteld dat we zoveel mogelijk trein moeten nemen. Anders is er aan deze dienstregeling geen touw vast te knopen. Infotec had gewoontegetrouw wel de goede verbinding opgegeven.
Ook de terugweg verloopt nu vrij klassiek: bus 4804 doet dienst op lijn 13 naar Melreux (15:36 - 16:05); Melreux-Hotton - Marloie 5565 16:19 16:29 - +7 (werken in Méry en Marche-en-Famenne) - ms 255; Marloie - Brussel-Noord 2138 16:45 18:15 - stipt - ms 501 - deze trein bestaat uit 2 ms 96, en tussen Ottignies en Brussel is dat te weinig - enkele reizigers lappen dan ook de reglementen aan hun laars en nestelen zich in eerste. Van controle is er geen sprake meer; tussen Ottignies en Brussel is de toestand scheefgegroeid... Spijtig voor de reizigers die wél een biljet eerste klasse betalen om te ontsnappen aan de drukte. Brussel-Noord - Halle 3288 18:26 18:48 - stipt - ms 376. Hetzelfde scenario als in de vorige trein, want deze trein rijdt met 1 i.p.v. 2 breaks, en met 3 op een bank van 3 zitten, ZIT er niet meer in.
Het zal nu wel weer een tijdje duren voor we nog eens in La Roche stappen; het is toch wel een prachtige omgeving; geen wonder dat de wandelpaden er welig tieren.
Het toeval heeft gewild dat er voor deze zomervakantie een trits in en om La Roche op het programma staat. Vandaag de tweede aflevering. Meegenomen is dat de wandelingen elkaar deels overlappen, en vaak ook nog in omgekeerde richting. GR 57 (de GR van de Ourthe) is een van de oudste van België. Ze heeft de tand des tijds goed doorstaan, en dat zal ook vandaag weer blijken. Enkele dagen geleden werden we er nog eens aan herinnerd dat stappen in deze regio nooit echt gemakkelijk is, en dat zal vandaag niet anders zijn. We beginnen onze mars in Marcourt, en het gaat meteen stevig naar boven, naar de Chapelle Saint-Thibaut. Het kapelletje zelf is een juweeltje en de vergezichten op de Ourthevallei zijn adembenemend (de tocht naar boven ook, trouwens). Ook na de kapel blijft het pad nog een tijdje stijgen. Voorbij Warisy volgt dan een stevige afdaling met als dieptepunt (een hoogtepunt!) de Fond de Pouhou, die we vandaag in de andere richting verkennen - zie 5 augustus. Het smalle pad naar de vallei is er niet minder mooi om, maar de afdaling gaat toch een heel stuk vlotter dan de beklimming die deel uitmaakte van wandeling 10. Naar Beausaint is het nu echter stijgen, zij het minder abrupt dan aan de andere zijde. Het is een schitterend traject, net geen 13 kilometer lang, maar het biedt meer dan sommige wandelingen dubbel zo lang. De Ruisseau de Nachi heeft een schitterend bed gevonden in de Fond de Pouhou, en de paadjes en wegen zijn verraderlijk charmant. Voeg daar nog een voortdurend variërend panorama aan toe en je hebt de perfecte wandeling, als je conditioneel in orde bent, althans, want ik vrees dat dit anders een lange lijdensweg kan worden.
La Roche heeft voor Waalse normen vrij goede busverbindingen, zelfs op zondag, maar het verschil in aanpak met De Lijn is toch wel duidelijk. Het wordt dus toch altijd wat zoeken en afwegen. Dit werd het:
voor de heenreis deden we de verbinding van 5 augustus nog eens over, met dezelfde redenering in ons achterhoofd: Halle - Brussel-Zuid 1906 7:26 7:37 - stipt - loc 2106 duwt o.a. 51037 Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 506 7:57 9:02 - stipt - loc 1340 duwt o.a. 11814 Liège-Guillemins - Melreux-Hotton 6949 (ms 668) 9:07 10:01, dat is de theorie, want werken in Méry noodzaken een gewijzigde dienstregeling - de trein vertrekt uit Liège om 10:24 en bereikt Melreux met 28 minuten vertraging - dat is 8 minuten slechter dan de vooropgestelde vertraging in de planner. Daardoor komt ook de L-trein uit Jemelle (enkelspoor weet je wel) met meer dan 10 minuten vertraging aan. De onderstationschef van Melreux heeft de buschauffeur verwittigd dat er overstappende reizigers zijn. Het is zowaar een groep die ook van het OV gebruik maakt, zoals onze Hacowa. De groep is kleiner dan voorzien (7) en dus moeten er Cartes Inter gekocht worden. Ik zou voor 10 het groepstarief betaald hebben; dat is nog net iets goedkoper. Uiteindelijk vertrekt de bus van lijn 13 (ab4.812) met een 6-tal minuten vertraging. Er zijn nog instappende reizigers onderweg, en we bereiken Marcourt (Carrefour) met 7 minuten vertraging.
's Avonds opteren we voor een terugreis via Melreux en Marloie. Bus 13 van 16:36 brengt ons naar Melreux (ak. 17.05) en dan volgt de volgende treinreis: Melreux-Hotton - Marloie 5566 17:19 17:29 - +6 (Méry & Marche-en-Famenne, waar een vrij lange vertragingszone van toepassing is) - ms 708; Marloie - Brussel-Noord 2139 17:45 19:15 - stipt - loc 1348 sleept 5 M6, wij zitten aan de staart in 61004; Brussel-Noord - Halle 19:20 19:48 - stipt - ms 658.
Vandaag beginnen we voor de derde keer aan GR571. Lang geleden was het een zelfstandige GR (ook GR A genoemd, met de A van Amblève), bij een latere uitgave van de topogids werd hij gekoppeld aan twee andere GR's (van de Salm en van de Lienne - 572 en 578), en nu is een nieuwe topogids beschikbaar onder de titel GR571 Vallées des Légendes). Het is alleszins een vereenvoudiging van een verwarde en verwarrende situatie. Deze GR571 vertrekt aan het vroegere stationnetje van Comblain-au-Pont, dat gesneuveld is omdat het zo dicht bij Rivage lag - eigenlijk moet je alleen de Ourthe oversteken - maar het zou ons vandaag zeker goede diensten bewezen hebben.
Het is een erg aangenaam en interessant pad dat ons van in de Ourthevallei meteen flink laat stijgen. Eenmaal boven ontplooien zich de mooiste vergezichten, en het zal tot Martinrive duren voor we ons tot het niveau van de Amblève verlagen. Het cafeetje dat er vele jaren geleden nog was, is spijtig genoeg dicht - hoe vaak maken we dit mee? - en het wordt picknicken aan een tafel ter hoogte van het ook al gesloten station van Martinrive. Van Martinrive tot Aywaille worden we nog eens getrakteerd op een flinke klim. We pikken even de kasteelruïnes van het oude slot van Emblève (zo staat het er) mee, en het is eigenlijk alleen het laatste deel op weg naar Aywaille dat enigszins tegenvalt, omdat we een tijdje asfalt en zelfs even de drukke N30 moeten volgen. Maar het is een schitterende wandeling geworden, die bovendien erg gemakkelijk met het openbaar vervoer te doen is. Zo deden wij het:
Halle - Brussel-Zuid 1906 7:26 7:37 - stipt - in rijtuig 51043, met duwloc 2156 Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 506 7:57 9:02 - stipt - in rijtuig 11813, met de 1354 achteraan Liège-Guillemins - Rivage 113 9:18 9:39 - met 10 minuten vertraging door de werken aan de rotswand in Méry - rijtuig 11607 met loc 3020 van de CFL. De trein heeft twee eersteklasserijtuigen, maar van deklassering is geen sprake. Zonder jeugdgroepen zal dit ook wel niet nodig zijn.
De terugrit verloopt even vlot: Aywaille - Liège-Guillemins 114 15:13 15:42 - +8 - het is de 113 van vanmorgen die terugkeert, en we gaan opnieuw in 11607 zitten Liège-Guillemins - Brussel-Noord 538 15:58 16:54 - stipt - loc 1355 trekt o.a. 11833 Brussel-Noord - Halle 1938 17:13 17:34 - loc 2116 vooraan, 58046 helemaal achteraan.
De provincie Limburg is de laatste jaren ongetwijfeld de meest actieve op het vlak van het zacht(aardig)e toerisme, en dat heeft zich o.m. gemanifesteerd in een uitgebreid aanbod wandelingen. Ook de gemeente Zutendaal heeft niet stilgezeten en in het kader van het Regionaal Landschap Kempen en Maasland is er ook hier een wandelnetwerk uitgezet. Eigenaardig genoeg (maar stilaan verwacht je dat - zie vorige bijdragen) is ook hier het hele zootje nog maar eens herwerkt en gewijzigd. De wandelingen hebben nu ook allemaal een naam gekregen, en ze zijn degelijk bewegwijzerd, maar wij houden ons aan de naamloze combinatie die ik thuis heb uitgetekend. Grotendeels volgen we 2 wandelingen, een bewegwijzerd met een groene rechthoek, de andere met een blauwe ruit. Het werd een aangename, rustige wandeling, door een typisch Limburgs boslandschap, gemengd, maar toch duidelijk met de nadruk op naaldbos. De meeste wegen zijn (gelukkig!) onverhard gebleven en jeneverbes en bloeiende heide krikken het geheel boven de doorsnee boswandeling. Bovendien sta je verrassend snel buiten de bebouwing, en ook dat is altijd meegenomen. Voeg daar nog wat zon en een aangename temperatuur aan toe, en je hebt alles wat je nodig hebt.
Zutendaal is niet bepaald moeilijk te bereiken vanuit Halle. Genk heeft een goede treinverbinding met Brussel, en De Lijn zorgt voor een halfuurdienst naar Zutendaal. We deden het zo: Halle - Brussel-Zuid 3709 10:44 10:55 (ms 460, dat hier blijkbaar verdwaald is geraakt) - stipt; Brussel-Zuid - Genk 2210 11:07 12:46 (ms 341) - tot Leuven verloopt alles normaal, maar daar komt een defect aan het stel roet in het eten strooien - we vertrekken er met 15 minuten vertraging, waarvan er in Genk nog 8 overblijven - de treinbegeleider kwijt zich in Leuven goed van zijn taak: de communicatie over het defect en de te verwachten vertraging verloopt perfect (al had ik als treinliefhebber natuurlijk graag geweten wat er precies misgelopen was...). In Genk moeten we de bus van lijn 45 naar Maastricht nemen. De 4408-70 (een Jonckheere Transit 2000 van de firma Heidebloem) zit behoorlijk vol, al vindt iedereen nog net een zitplaats. Toch even uithalen naar De Lijn Limburg, in mijn ogen de zwakste component van de grote Lijnfamilie. Waar halen ze het daar in hun hoofd om in het "ritdetail" zowat tien halten over te slaan? Als je het ritdetail raadpleegt, lijkt het wel alsof de bus helemaal niet in Zutendaal komt! Weten ze bij De Lijn dan echt niet hoe belangrijk een lijstje van de bediende halten is voor iemand die de lijn niet kent? Gelukkig is er de NMBS-site waar je wel alle tussenliggende halten kunt oproepen. (Wat me eens te meer in mijn overtuiging sterkt dat de 3 sites - NMBS, Lijn, TEC - geen overbodige luxe zijn: als je lang genoeg zoekt, vind je altijd wat je zoekt, zij het zelden op één site, wat toch wel spijtig is.)
Voor de terugrit opteren we - na een frisse tripel in het café Het Dorp, een aanrader! - voor de G7. Dat is de Genkse stadslijn 7, en die heeft niet echt veel succes op dit moment van de dag. Bus 4568 deponeert ons keurig op tijd aan het Genkse station. Voor de terugrit permitteren we ons een fantasietje met een P-trein, als volgt:
Genk - Hasselt 8339 17:52 18:07 (+1) (ms 315), met nogal wat instappers in Bokrijk; Hasselt - Brussel-Noord 1540 18:14 19:21 (stipt) ms 564 Brussel-Noord - Halle 3940 19:32 19:51 (-1) (ms 840). Eigenlijk hadden we op de IR naar Geraardsbergen gerekend, maar die staat met 10 minuten vertraging aangekondigd, een cadeautje van de ICN, die hem voorafgaat - beide IR's (die naar Binche en die naar Geraardsbergen) rijden zo goed als gelijk door de NZV, maar het is toch "den Binche" die eerst vertrekt. In Halle rijdt die naar Geraardsbergen binnen op het ogenblik dat wij de trappen op lopen.
We hebben er weer een goede dag uitgepikt: zomerweer waar de actieve buitenmens van droomt: droog, niet te warm, en als je thuiskomt geen planten te gieten. Meer van dat, zou ik zeggen.
La Roche-en-Ardenne heet het stadje voluit. Het moet een van de bekendste bestemmingen zijn in de Ardennen, en er is dan ook een uitgebreid wandelnet uitgezet. Het NGI is ondertussen al aan de 2de versie toe van de wandelkaart die het met de S.I. heeft uitgegeven. Wie de slimmerd is die de wandelingen 9 en 10 tussen de 2 uitgaven in gewoon verhaspeld heeft, zal wel een goed bewaard geheim blijven binnen de S.I., maar de oorspronkelijke nummer 9 is nu 10 geworden, en omgekeerd. Kwestie van het de wandelaar niet te gemakkelijk te maken. Maar goed, we waren dus verwittigd, en gingen op zoek naar het startpunt van nummer 10. Wij, die dachten dat we 2 dagen eerder een moeilijke klus geklaard hadden, kregen vandaag een wandeling voor en in de voeten geschoven die nog net een tandje moeilijker was. Uit La Roche kom je sowieso al niet zonder een lange klim: in de richting Beausaint (langs de Vieille Route de Beausaint is dat niet anders. Eenmaal boven begint de lange afdaling naar de Fond de Pouhou en dan volgt de zwaarste klim tot nog toe: langs een slingerend, gelukkig droog pad, dat hier en daar nog versperd is door omgewaaide bomen ook. Wie het al eens meegemaakt heeft, zal de situatie herkennen. Vecpré zorgde even voor wat lichter werk, maar daar stootten we meteen op de zwakke plek van deze overigens erg mooie wandeling: meer dan een kilometer langs de N888 en N833 op een zonnige zomerzondag: het is uitkijken naar het aantal gesneuvelde motorrijders in de krant van morgen. Kluts daar nog wat auto's tussen, en je weet meteen dat er voor de kranige stapper niet veel plezier te beleven valt. "Gelukkig" kunnen we de N833 na een tijdje laten voor wat hij is, maar we betalen wel cash met een derde stevige en lange klim. Het besef dat La Roche weer helemaal beneden ligt, en de mooie uitzichten op de Ourthevallei doen de vermoeidheid echter snel verdwijnen.
La Roche mag dan wel een bekend Ardens stadje zijn, het bereiken met trein en bus is niet altijd eenvoudig. Vanuit Melreux gaat nog het snelst, maar op een zondag is zelfs dat niet eenvoudig. Het begint al in Halle, waar we 3 treinen dicht na elkaar hebben. De zes minuten aansluitingstijd tussen een ervan en de IC naar Luxemburg zijn niet echt een garantie op succes, en dus beslissen we maar wat vroeger te vertrekken: om 7:26 i.p.v. 8:12. En, volg dan de redenering: als we toch om 7:26 vertrekken (7:28 zou ook gekund hebben, maar deze 2 treinen komen op hetzelfde moment aan in Brussel-Zuid), dan kunnen we even goed langs Liège-Guillemins rijden en daar overstappen op de enige toeristische trein in de Ardennen: de 6949 van Liège naar Jemelle. Door werken tussen Angleur en Rivage rijdt die bovendien volgens een gewijzigde dienstregeling, en wordt de krappe aansluiting in Liège (5 minuten) plots een betrouwbare overstap van meer dan 20 minuten. Door deze reisweg vermijden we bovendien een gevaarlijke overstap in Melreux tussen de L-trein uit Jemelle en de bus van de lijn 13. Melreux-Hotton is nl. eigenaardig genoeg geen overstapstation en er is dus ook geen ARIbus, wat onbegrijpelijk, want er komen toch nogal wat bussen aan het station, waar men op dit ogenblik trouwens een nieuw busstation gebouwd wordt. Volg je nog? Dit is het dus geworden: Halle - Brussel-Zuid 1906 7:26 7:37 (stipt) (loc 2107, rijtuig 51043) Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 506 (meer dan stipt) (loc 1353, rijtuig 11833) Liège-Guillemins - Melreux-Hotton 6949 9:07 10:01 (+24, maar dat valt dus bijna binnen de 15 à 20 minuten vertraging die Werfinfo voorspeld had). Melreux-Hotton - La Roche bus lijn 13 (die als 11 uit Marloie aankomt) met ab 4.810 - de trein uit Marloie heeft een 7-tal minuten vertraging door het enkelspoor en de vertraging van de 6949, maar de aansluiting komt toch tot stand. Volgens het ritdetail dat ik van www.infotec.be gehaald heb, rijdt deze bus langs de halte Quai de l'Ourthe maar dat blijkt niet het geval te zijn. De bus rijdt meteen naar de Quai du Gravier waar hij meteen zijn volgende dienst opneemt.
Voor de terugrit gaan we voor de zekerheid dan zelf maar naar de Quai du Gravier, maar deze bus rijdt wel langs de Quai de l'Ourthe: we nemen nu lijn 15 naar Marloie (ab4.167) die gelukkig vrij vlot door La Roche komt, zodat we nooit echt hoeven te vrezen voor onze treinaansluiting in Marloie. De terugreis is een klassieker uit ons repertoire: Marloie - Brussel-Noord 2137 15:45 17:15 (+2) (loc 3005 van de CFL, rijtuig 61011) Brussel-Noord - Halle 3688 17:20 17:48 (-) ms 652, waar het al behoorlijk warm in is, gezien de buitentemperatuur. Thuis zou ik de eerste hittedag van 2007 optekenen, met 31.1°.
Wij hebben niet zoveel last gehad van de hitte: de Ardennen boden nog voldoende verkoeling, en het klimwerk kon in de schaduw. Toch hopen we allebei dat het niet heet blijft, en de voorspellingen voeden onze hoop.
GR 5 is een van de oudste GR's in België, en ze spreekt nog altijd tot de verbeelding omdat ze de Lage Landen met de Middellandse Zee verbindt. Wij stappen het Waalse deel ondertussen al voor de tweede keer, en vandaag staat een kort traject (iets meer dan 10 km) tussen La Reid en Spa op het programma. Dat het zo kort is, heeft te maken met de aantrekkelijkheid van Spa als eindpunt (en later weer als beginpunt) en met de praktische kant van de zaak: Spa heeft een goede treinverbinding, en dat kan niet altijd gezegd worden van de dorpjes verderop. Het gedeelte dat we vandaag afstappen is vrij stevig: het begint al met een lange klim (voorbij Canada, echt!), en dat zal niet de laatste zijn. Ook Winamplanche (laag gelegen) trakteert ons op een stevige kuitenbijter, en met nog wat cols van 4de categorie erbovenop wordt dit een stevige test van de algemene conditie. Het traject mag er nog altijd zijn: La Reid, Winamplanche en Creppe zijn mooie, vrij gaaf gebleven dorpen, en tussendoor krijgen we denderende vergezichten te zien (het weer is on-Belgisch helder!) en enkele "ruisseaus" kruiden het geheel.
De verbindingen met het openbaar vervoer, dan. La Reid had tot 1984 een treinhalte op de lijn 44 Pepinster - Spa, maar die lag zo ver van het dorp dat de naamgeving in dit geval eerder symbolisch was. Zelfs mocht deze halte vandaag nog bediend geweest zijn, hadden we er geen gebruik van kunnen maken. Bus 388 bedient het dorp wel, al heb je niet veel keuze. Deze bus verbindt Verviers met Spa, maar La Reid wordt maar enkele keren per dag bediend door een variant van de basislijn. Gelukkig is er op de middag een verbinding uit Verviers, zij het met overstap in Theux.
Tot Verviers geraken is geen probleem: Halle - Brussel-Zuid 1559 9:25 - 9:37 (ms 616) - stipt Brussel-Zuid - Verviers-Central 508 9:52 11:25 (loc 1353, rijtuig 11830). In ons rijtuig zit iemand die ongetwijfeld het wereldrecord oorbeschadiging wil breken: zijn walkman is hoorbaar doorheen het hele rijtuig - verhuizen brengt geen soelaas. De treinbegeleider moet hem trouwens ook nog leren dat je niet met de voeten op de zetels mag. Het heerschap keek zowaar verbaasd (of was het verdoofd verdwaasd?). Deze verbinding lijkt op het eerste gezicht nogal evident, maar eigenlijk was een verbinding met 2 overstappen logischer geweest, nl. met de IC naar Maastricht tot Liège, en dan met de IR naar Aachen tot Verviers. Lijn 37 is bij momenten echter een grote bouwwerf, en dat is ook nu in deze augustusmaand niet anders. De IR naar Aachen is afgeschaft tussen Liège en Verviers, en gelukkig kun je dit terugvinden op de website van de NMBS, zij het niet rechtstreeks in de planner. Vandaar deze verlengde overstap.
In het stationsbuffet is het erg lawaaierig. Het zijn Franse hits uit de sixties, die uit de boxen schallen, maar de akoestiek is ronduit slecht, en de luidsprekers niet opgewassen tegen hun taak: dan wordt muziek lawaai. Maar de koffie is lekker.
Lijn 388 komt van Verviers-Palais en blijft aan de overzijde van de weg. In Verviers verwacht je dat de bussen op het pleintje voor het station vertrekken, maar dat is dus niet het geval. We moeten overstappen in Theux: een planner stelt voor om over te stappen in Theux aan de halte Place du Perron, de andere aan de halte Spixhe Route de Becco. Bus 7551-07 (van de firma Gohy & Cie, een schitterende Mercedes Citaro) brengt ons naar Theux. De chauffeur bevestigt dat we in Theux moeten overstappen, en onthoudt zelfs dat we mee zijn. Aan de halte Theux Rue du Maka geeft hij ons een seintje dat dit de overstaphalte is. Officieel komt de 2de bus niet eens langs deze halte, eens te meer een mooi bewijs, dat administratie en plaatselijk gebruik het niet altijd goed met elkaar kunnen vinden. Maar inderdaad, nauwelijks zijn we uitgestapt of de 2de bus komt er aangereden: ab7551-01, van dezelfde firma, een wat oudere Mercedes O405. Die voert ons uit de vallei van de Wayai naar La Reid, een behoorlijke klim - wat doet men hier bij sneeuw? (Nog even dit: als we tot Spixhe waren meegereden met de eerste bus, dan hadden we de aansluiting gemist: de 2de bus haalt immers al gauw de 1ste in, en komt als eerste door aan de overstaphalte!)
De terugrit is een fluitje van een cent: Spa-Géronstère - Verviers-Central 5466 16:54 17:21 (ms 672 - gemoderniseerd) - Spa-Géronstère is een ongelooflijke halte. Toen het gedeelte Spa - Trois-Ponts (langs Sart en Hockai) destijds sneuvelde, moet een verlichte geest gedacht hebben dat Géronstère eigenlijk veel gunstiger lag ten opzichte van het centrum dan het station Spa, en daarom besloot men door te gaan met de bediening van die 600 meter. Het is een stukje spoorlijn dat eindigt met een stootblok, bereden tegen 40 km/u, en sterk hellend. De treinen bollen als vanzelf van Géronstère naar Spa. De halte zelf is niet meer dan een perron en het eerder genoemde stootblok. Verviers-Central - Brussel-Noord 540 17:34 18:54 (loc 1341, rijtuig 11832); Brussel-Noord - Halle 3688 19:03 19:31 (ms 608).
De zomer van 2007 zorgde vandaag voor de rest: aangenaam warm, zonder overdrijven, en een schilderachtig licht bewolkte hemel. Meer moet dat niet zijn. Niet eens echt moe, maar des te meer tevreden bereikten we onze thuishonk.
Wallonië heeft een uitgebreid GR-net, en eerlijk gezegd, het kan niet zo moeilijk zijn om in het mooiste deel van ons vaderland duizenden kilometers interessante wandelwegen aan te duiden. Het is dan ook wat verbazingwekkend dat sommige van die GR's nog gemeenschappelijke gedeelten hebben, want alternatieven kunnen toch niet zo moeilijk te vinden zijn, zeker niet in het gebied dat we vandaag verkenden. Toch loopt GR 567 (Condroz Liégeois) tussen Harzé en Remouchamps volledig samen met de GR 15 (de vroegere GR-AE). Toegegeven, het is een schitterend parcours, soms zwaar, soms moeilijk en even zelfs gevaarlijk: misschien is dat de reden waarom men voor een gemeenschappelijk tracé koos. Wie houdt van stevig klimmen, soms met trappen erbovenop, schitterende vergezichten en tussendoor ook een rustig Waals stadje, wordt hier op zijn wenken bediend. Onze tocht is maar 11.350 km lang, maar "Never have it without a doctor at your table", want enkele kuitenbijters worden perfect aangevuld met een riskante afdaling in een oude steengroeve in de buurt van Dieupart, tussen Aywaille en Remouchamps. Niet ver van het gladde wegje tonen alpinisten hoe het ook kan, al gebruiken die wel de steile rotswanden om naar beneden te komen.
We reden ernaartoe als volgt: Halle - Brussel-Zuid 1557 7:25 7:37 (stipt) met ms 651 - het stel is behoorlijk bezet, maar de ervaring leert me dat de eersteklasafdeling pas in augustus leeglopen; Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 506 7:57 9:02 (stipt) in rijtuig 11807 met 1351 als duwloc; het rijtuig rijdt voor wandelaars: een vrij luidruchtige groep, zonder twijfel met gratis biljetten (NMBS, Post, Belgacom?) en zowaar een 2de (rustig) echtpaar met betaalde eersteklasbiljetten - er zijn er nog die het extraatje weten te appreciëren, blijkbaar; Liège-Guillemins - Aywaille 113 9:18 9:47 (+5) - loc 3019 van de CFL sleept een stel I6- en I10-rijtuigen, wij zitten in 11616 - de vertraging is te wijten aan de vertraging van ICT 6949, die ons vanaf Tilff voor de voeten rijdt - voor ons is er geen probleem met de busaansluiting; de bus van lijn 42a (die we nu niet nemen) krijgt keurig 3 minuten wachttijd opgelegd door Aribus; wij hebben nog tijd voor een koffie en nemen dan om 10:37 de bus van lijn 727 tot Harzé, waar we toch wel met een 6-tal minuten aankomen. Bus van dienst is ab7051-16 van de Autobus Liégeois, een stevige Mercedes O 405.
Voor de terugrit uit Remouchamps kiezen we voor de bus van lijn 42a van 14:53 - aankomst in Aywaille met 5 minuten vertraging, vooral door de drukte in het centrum (?) van Aywaille. Het is hetzelfde type bus als vanmorgen, deze keer de 7601-14 van Satracom. De terugrit per trein van Aywaille naar Halle verloopt zonder problemen: Aywaille - Liège-Guillemins 114 15:13 15:42 (stipt) - het is de 113 van vanmoregn die terugkeert - we zitten in hetzelfde rijtuig, met ruime afdeling voor fietsen; Liège-Guillemins - Brussel-Noord 538 15:58 16:54 (+1) 1355 sleept o.a. 11830 - geen luidruchtige wandelaars deze keer, wel een dreinerig ukje - sinds vorige week weet ik dat ik me geen zorgen hoef te maken als ik denk dat te veel ouders hun kinderen niet meer onder controle kunnen houden - ik behoor zowaar tot een meerderheid van de Belgen; Brussel-Noord - Halle 3686 17:03 17:31(+1) met ms 661.
Stevige wandeling, mooie treinritten en schitterend gematigd zomerweer... meer moet dat niet zijn.
Ik gooi bijna nooit iets weg, en zo heb ik ook nog zo'n 30 jaargangen van het tijdschrift dat Vakantiegenoegens aan zijn leden toestuurt, in al die jaren onder wisselende namen. In september 1990 heette het nog gewoon Info-Vakantiegenoegens, en daarin vond ik een wandeling in Wechelderzande met de veelbelovende naam "
Het is voor de werkende mens voorwaar geen sinecure om nog eens een wandeldag te vinden in een weekend waarin we allebei thuis zijn en waarin het weer wat meezit. Binnenkort willen de heren van OVS dan ook nog op zaterdag staken. Kortom, we waren blij toen Frank voor zaterdag 24 november goed weer voorspelde. En hij kreeg nog gelijk ook: een frisse, maar al vrij snel zonnige zaterdag, met genoeg wolken om het geheel ook esthetisch verantwoord te houden.
En om het Allerheiligentriootje af te sluiten: nog een dubbele wandeling in Geetbets. De toeristische dienst van de provincie Vlaams-Brabant heeft onder de noemer "Op stap in het Hageland" een boekje uitgegeven over het wandelnetwerk Getevallei. We kozen voor het Sint-Rochuspad in Geetbets en combineerden dat met de Grootveldwandeling, samen goed voor iets meer dan 17 kilometer. Vooral tijdens de tweede wandeling wordt de wandelaar getrakteerd op enkele schattige voetwegen, dwars door het veld, en de "klim" naar de "Bergen" geeft aan deze wandeling net die punch die de eerste miste. Strooi daar kwistig herfstkleuren overheen, en je hebt meteen al wat je nodig hebt om er een fijne wandeldag van te maken. Rond de middag kregen we - geheel volgens het KMI-scenario - wel een bui over onze hoofden, maar het leek wel of die meteen alle wolken oploste: de rest van de tijd konden we genieten van een vrij zonnig, rustig herfstweertje. De TWQ bedraagt 58 %, een deel daarvan op rekening te schrijven van de oude spoorlijn 22,een betonnen lint dat fietsers ongetwijfeld wel, maar wandelaars veel minder aanspreekt.
Om 9:09 namen we in Halle de IR naar Brussel-Zuid (ms 823), die met 3 minuutjes vertraging in Brussel-Zuid aankwam. De IC Quiévrain - Liège (1708) bracht ons naar Tienen (9:28 - 10:10) (rijtuig 58065 met loc 2708 achteraan). In Tienen moesten we overstappen op buslijn 22 naar Diest voor een drie kwartier lange busrit. We krijgen zowaar een enquêteformulier onder de neus geduwd, die ik zo goed en zo kwaad als het gaat, invul. Schrijven in een rijdende bus is niet erg makkelijk, en bepaalde vragen kun je pas eerlijk antwoorden op het einde van de rit. De dame van het enquêtebureau wil de briefjes (en het vulpotloodje van De Lijn, dat ik graag had gehouden) echter zo snel mogelijk terug. De bus is een kraaknette en comfortabele Citaro (ab330683 van Hageland, zeg maar Van Mullem). Toch hebben we bij aankomst in Geetbets 8 minuten vertraging.
Voor de terugrit nemen we om 16:09 opnieuw lijn 22, richting Tienen deze keer. Het is ab330740 (Mercedes O 405). De overstaptijd in Tienen bedraagt 10 minuten, en er mag dus niet te veel verkeerd lopen. Uiteindelijk komen we aan het station met 5 minuten vertraging. IC 1738 bestaat uit 4 breaks (wij zitten in ms 312) en brengt ons bijna stipt naar Brussel-Noord, waar we onverhoopt de IR 3287 naar Geraardsbergen (ms 377) van 17:26 kunnen nemen. Die arriveert om 17:50 (2 minuten later dan voorzien) in Halle. Maar al bij al is het een goede treindag geweest.
Als voetverbinding tussen Amsterdam en Parijs spreekt de GR12 ongetwijfeld tot de verbeelding, niet het minst van de buurtbewoners die al die stappers aan hun voor- of achterdeur zien voorbijtrekken. Jammer genoeg is het uitstippelen van zo'n wandelweg in Vlaanderen vaak een heikele zaak, en ook vandaag stappen we door streken die op het randje af zijn: de (soms lelijke, onverzorgde) bewoning is nooit veraf, op enkele rustigere stukjes na. De TWQ mag dan wel 51 % bedragen, maar je hebt zelden de indruk dat je echt in de "vrije" natuur stapt Eigenaardig genoeg is het Lier dat ons vandaag het meest kan charmeren. De doortocht is dan ook klasse. De resten van de Nete en het Begijnhof zijn zonder meer charmant. Voeg daar nog een zaterdagmarkt en de blijde herinneringen aan "Pallieter", "De Harp van Sint-Franciscus" en ander schoons van Felix Timmermans aan toe, en je zult begrijpen dat we alles bij elkaar toch eerder tevreden waren over deze 20 km lange tocht tussen Kessel en Onze-Lieve-Vrouw-Waver.
We reden er als volgt naar toe:
in Halle namen we de IC1907 tot Brussel-Zuid (8:26 - 8:37) - we zaten vooraan in het stuurstandrijtuig 58038, loc 2101 duwde haar trein stipt het Zuidstation binnen;
van Brussel-Zuid ging het met IC 4509 tot Antwerpen-Berchem: loc 2733 sleepte een stel M6 - wij zaten in 61006. Blijkbaar waren er eerst problemen, want we vertrokken met 6 minuten vertraging. In Brussel-Noord was die al opgelopen tot 8 minuten, doordat een koker van de NZV buiten dienst was. Tussen Brussel-Noord en Vilvoorde ging het dan ook nog over de tragere lijn 27, en het mag een wonder heten dat we met slechts 4 minuten vertraging in Berchem aankwamen;
van Berchem ginh het naar Kessel met IR 3409 (naar Turnhout) - ms 438 arriveerde zelfs even te vroeg in Kessel.
Voor de terugrit namen we om 16:34 een bus van lijn 510 naar Mechelen. Tussen Onze-Lieve-Vrouw-Waver en Mechelen is er een halfuurdienst op zaterdag; de bus van 16:34 vertrekt aan de kerk. Met 19 minuten rittijd heeft die ruimschoots voldoende. De op het eerste gezicht krappe aansluiting van 5 minuten naar de Amsterdam - Brussel van 16:58 is dan ook geen probleem. De IC heeft echter een achttal minuten vertraging, en zo draait onze andere krappe aansluiting (4 minuten in Brussel-Noord naar de L naar Braine-le-Comte) de soep in. We nemen dan maar de L-trein naar Brussel-Noord, om de lange wachttijd die we nu aangesmeerd krijgen toch wat in te korten. Uiteraard rijdt deze L-trein (ms 347) achter de IC zelf ook met vertraging. In Brussel-Noord is dat nog altijd 8 minuten, maar met een theoretische aansluitingstijd van 48 minuten is dat geen probleem. Van Brussel-Noord naar Halle gaat het met IC 1939 (loc 2155 - rijtuig 58060). Om 18:34 rijden we Halle binnen.
Oktober is nooit een gemakkelijke maand om een uitstapje te plannen: stappen bij het niet denkbeeldige regenweer is zo al geen pretje, maar de treinen lijden in deze maand ook vaak van het sombere herfstweer. Deze week moeten we daarbovenop ook nog rekening houden met de nukkigheid van sommige NMBS'ers. Op donderdag is een spontane staking gepland (!) in Hasselt - zelfs als ze al een week voordien aangekondigd is in de gespecialiseerde fora is ze nog altijd spontaan. En op vrijdag wil de socialistische spoorbond zijn spijt betuigen over de afwezigheid van de dito partijen bij de regeringonderhandelingen. Het wordt dus woensdagnamiddag en we hebben nog een korte wandeling in petto uit het "Wandelboek Belgische kastelen - deel 1 Vlaanderen", meer bepaald een bijna 10 kilometer lang pad rond het kasteel van Leeuwergem. 
Een van de GR's die het meest tot de verbeelding spreken is ongetwijfeld GR 12, die Amsterdam via Brussel met Parijs verbindt. Enkele jaren geleden begonnen we in Bergen-op-Zoom aan het Vlaamse deel; vandaag stappen we van Wommelgem naar Kessel. Met een TWQ van 67 % scoort deze wandeling naar Vlaamse normen goed. Het is trouwens ook een afwisselende wandeling, met enkele kastelen (Zevenbergen, Bossenstein), net voldoende dorpen (Wommelgem, Ranst, Broechem, Emblem en Kessel), een heus golfterrein waar we zowaar dwars over moeten en enkele mooie brokjes natuur met de Kesselse Heide als absoluut hoogtepunt.
TTB-weekend is het vandaag, en dus is het zaak om weg te blijven van de drukke verbindingen naar kust en Ardennen, al zal achteraf blijken dat het allemaal niet meer hoefde. Deze kermis van het OV schiet nu duidelijk aan haar doel voorbij, want de tijd van de 100.000 biljetten en meer is blijkbaar voorbij. Gelukkig maar, ik heb nooit erg hoog opgelopen met TTB-dagen. Laat men maar eens werk maken van een echt OV-net doorheen het hele jaar, met treinen en bussen die niet eens een snel maar wel een betrouwbaar alternatief vormen voor de auto, waarvan het gebruik vele keren duurder gemaakt moet worden, zodat ook het OV wat duurder kan. Iedereen - en in de eerste plaats ons milieu - zal er wel bij varen.
Laatste dag van een zomer die ik ongetwijfeld tot de betere van de voorbije 20 jaar reken: nauwelijks gepuft, vele dagen genoten van aangenaam zomers weer met schitterende wolken en bij temperaturen rond 20 graden, en op al onze uitstappen niet een keer nat geweest. We plaatsten nog een stukje GR-Kempen op ons programma, en wel van Ravels naar Arendonk, een kleine 13 km lang, en met een goede bereikbaarheid van begin- en eindpunt.
In 1993 verscheen van de hand van een duo enthousiastelingen "D'une gare à l'autre", een boekje met 50 wandelingen, sterk variërend in afstand, die van station naar station liepen. Victor Herbiet en Yves De Gheselle bewegwijzerden alle wandelingen met witte driehoekjes, zodat de summiere beschrijvingen van de routes en de nog minder gedetailleerde kaartjes niet echt een probleem vormden. Vandaag is de bewegwijzering zo goed als verdwenen, en ook het boekje zal ondertussen wel niet meer beschikbaar zijn, maar toch pakken we vandaag een van de langere wandelingen aan: 26.210 km, van Marbehan naar Marbehan, via Étalle, Habay-la-Vielle, Houdemont en Rulles.
In "De wandelvogel" van mei 1996 vond ik een wandeling met de intrigerende naam Everbeek Tweelingendorp. Verwacht vooral geen statistisch significante afwijking in het aantal tweelingen (niet bij de mensen, niet bij de koeien, niet bij de schapen enz.), maar Everbeek heeft een Boven en een Beneden: 2 dorpskernen dus, die op de spreekwoordelijke boogscheut van elkaar liggen, en door de fusies weer met elkaar verbonden raakten.
Vandaag is het tijd voor Hacowa 90. Ik mag meer dan 30 deelnemers op sleeptouw nemen, en ik begin eerlijk gezegd met enige trots en voldoening tegen deze gezellige, gemoedelijke wandeltochten aan te kijken. Het traject is er een van eigen makelij - en al zeg ik het zelf - het is de beste GR waard. Dat is ook niet verwonderlijk: GR's hebben de neiging om vooral afstanden te overbruggen, ik kan me permitteren om naar hartenlust wegjes op te zoeken, zonder dat het echt vooruit moet gaan, zolang ik de 20 kilometergrens maar niet overschrijd, want dan krijg ik scheve opmerkingen.
Ziezo, vandaag gaat het voor de derde keer in korte tijd richting La Roche. Eigenlijk sluiten we vandaag GR 14 af, maar ondertussen heeft men er een flink nieuw stuk aangebreid, en we vatten volgend jaar de nieuwe GR 14 in Monschau aan. Vecmont is door de vernieuwing uit de boot gevallen, maar aangezien het de vorige keer ons eindpunt was, vatten we daar ook het laatste stukje aan: Vecmont - La Roche, minder dan 9 km. 
Het toeval heeft gewild dat er voor deze zomervakantie een trits in en om La Roche op het programma staat. Vandaag de tweede aflevering. Meegenomen is dat de wandelingen elkaar deels overlappen, en vaak ook nog in omgekeerde richting.
Vandaag beginnen we voor de derde keer aan GR571. Lang geleden was het een zelfstandige GR (ook GR A genoemd, met de A van Amblève), bij een latere uitgave van de topogids werd hij gekoppeld aan twee andere GR's (van de Salm en van de Lienne - 572 en 578), en nu is een nieuwe topogids beschikbaar onder de titel GR571 Vallées des Légendes). Het is alleszins een vereenvoudiging van een verwarde en verwarrende situatie. 
De provincie Limburg is de laatste jaren ongetwijfeld de meest actieve op het vlak van het zacht(aardig)e toerisme, en dat heeft zich o.m. gemanifesteerd in een uitgebreid aanbod wandelingen. Ook de gemeente Zutendaal heeft niet stilgezeten en in het kader van het Regionaal Landschap Kempen en Maasland is er ook hier een wandelnetwerk uitgezet. Eigenaardig genoeg (maar stilaan verwacht je dat - zie vorige bijdragen) is ook hier het hele zootje nog maar eens herwerkt en gewijzigd. De wandelingen hebben nu ook allemaal een naam gekregen, en ze zijn degelijk bewegwijzerd, maar wij houden ons aan de naamloze combinatie die ik thuis heb uitgetekend. Grotendeels volgen we 2 wandelingen, een bewegwijzerd met een groene rechthoek, de andere met een blauwe ruit.
La Roche-en-Ardenne heet het stadje voluit. Het moet een van de bekendste bestemmingen zijn in de Ardennen, en er is dan ook een uitgebreid wandelnet uitgezet. Het NGI is ondertussen al aan de 2de versie toe van de wandelkaart die het met de S.I. heeft uitgegeven. Wie de slimmerd is die de wandelingen 9 en 10 tussen de 2 uitgaven in gewoon verhaspeld heeft, zal wel een goed bewaard geheim blijven binnen de S.I., maar de oorspronkelijke nummer 9 is nu 10 geworden, en omgekeerd. Kwestie van het de wandelaar niet te gemakkelijk te maken. Maar goed, we waren dus verwittigd, en gingen op zoek naar het startpunt van nummer 10.
GR 5 is een van de oudste GR's in België, en ze spreekt nog altijd tot de verbeelding omdat ze de Lage Landen met de Middellandse Zee verbindt. Wij stappen het Waalse deel ondertussen al voor de tweede keer, en vandaag staat een kort traject (iets meer dan 10 km) tussen La Reid en Spa op het programma. Dat het zo kort is, heeft te maken met de aantrekkelijkheid van Spa als eindpunt (en later weer als beginpunt) en met de praktische kant van de zaak: Spa heeft een goede treinverbinding, en dat kan niet altijd gezegd worden van de dorpjes verderop.
Wallonië heeft een uitgebreid GR-net, en eerlijk gezegd, het kan niet zo moeilijk zijn om in het mooiste deel van ons vaderland duizenden kilometers interessante wandelwegen aan te duiden. Het is dan ook wat verbazingwekkend dat sommige van die GR's nog gemeenschappelijke gedeelten hebben, want alternatieven kunnen toch niet zo moeilijk te vinden zijn, zeker niet in het gebied dat we vandaag verkenden. Toch loopt GR 567 (Condroz Liégeois) tussen Harzé en Remouchamps volledig samen met de GR 15 (de vroegere GR-AE). Toegegeven, het is een schitterend parcours, soms zwaar, soms moeilijk en even zelfs gevaarlijk: misschien is dat de reden waarom men voor een gemeenschappelijk tracé koos. Wie houdt van stevig klimmen, soms met trappen erbovenop, schitterende vergezichten en tussendoor ook een rustig Waals stadje, wordt hier op zijn wenken bediend. Onze tocht is maar 11.350 km lang, maar "Never have it without a doctor at your table", want enkele kuitenbijters worden perfect aangevuld met een riskante afdaling in een oude steengroeve in de buurt van Dieupart, tussen Aywaille en Remouchamps. Niet ver van het gladde wegje tonen alpinisten hoe het ook kan, al gebruiken die wel de steile rotswanden om naar beneden te komen.
