athea

Roland Van Campenhout, of kortweg Roland (Boom, 1945) is een Vlaamse bluesmuzikant.

Roland groeide op in de steenbakkerij-omgeving van de Rupelstreek. Zijn vader, een jazzmuzikant, verdronk toen hij vijf was. Toen hij 14 was ging Roland het huis uit. Pas toen hij 20 was begon hij zich met muziek bezig te houden. Hij speelde in de skifflegroep, the William & Roland Skiffle Group, en het folkduo Miek en Roel.

In 1969 boorde hij definitief een ander genre aan: blues, al zou hij zich tijdens zijn carrière ook met andere stijlen zoals country, wereldmuziek, folk, rock,... bezig houden. Roland ontdekte het genre toen hij dat decennium John Lee Hooker zag optreden in het café De Muze in Antwerpen. Hij brak door tijdens Jazz Bilzen, waar hij zijn reputatie als live-artiest vestigde.

Tijdens de jaren zeventig werd hij lid van Rory Gallagher's band en tourde de hele wereld rond, zelfs tot in Singapore. Hij trad ook op met Tim Hardin, Leo Kottke en Ian Anderson. Roland bouwde hierdoor een reputatie als zwervend muzikant op die van café naar café trekt. Sinds de geboorte van zijn dochter heeft hij dit leven meer ingetoomd.

In 1985 had hij commercieel succes met de plaat "79 cm per second", waarop hits als "Fish on the hook" en "Cruising down on main street" stonden.

Ook zijn samenwerking met Arno Hintjens als het nevenproject "Charles et les Lulus" (1990-1991) bleek een succesrijk project. Het deed veel om Roland's bekendheid aan een nieuw en ander publiek door te geven. Roland speelde hierna op Arno's vriendin, Marie-Laure Béraud, debuutplaat. In 1993 zong Arno ook de track, "Les Femmes" op Roland's album "Little Sweet Taste". Datzelfde jaar produceerde Roland Pieter-Jan De Smet's plaat, "Antidote" en verzorgde de soundtrack van Marc Didden's film "Mannen maken plannen".

Roland coverde Johan Verminnen's nummer "Rue des Bouchers" op het hommage-album, "Spelers & Drinkers".

In 1998 interviewde Roland zijn idool John Lee Hooker. Een jaar later nam hij een CD op met Neeka en trad ook een poos met haar op. Dat jaar kreeg hij ook de Lifetime achievement-prijs bij de ZAMU Awards.

In 2000 trad Roland samen op met Wannes van de Velde met wie hij eigen nummers speelde en ook Bob Dylan coverde.

In 2001 speelde hij samen met de bluesgroep El Fish.

In 2003 ondernam hij samen met Jean Blaute en Paul Michiels, een succesvolle theatertournee.

In 2005, toen hij 60 was en zijn 40-jarige carrière vierde, ontving hij van het ministerie van Cultuur een speciaal verguld beeld met inscriptie. Datzelfde jaar kreeg hij op 20 augustus de derde straat in de SIM-route, de Roland Van Campenhouts Brick Road, aan de Steenovens in Sint-Amands. Er prijkt een blauw straatnaambord en een geschilderd portret van Robert De Keersmaecker.

In 2006 trad Roland op tijdens de 0110-concerten voor verdraagzaamheid.

In 2009 kreeg hij een Music Industry Award voor 'beste artwork'.

Roland - Fire in the morning