Panda niet meer te redden
Alle mooie intenties ten spijt ziet het ernaar uit dat 's werelds favoriete dier, Ailuropoda melanoleuca of de reuzenpanda, niet meer te redden valt. Door de opwarming van ons klimaat zal zelfs volgens de meest optimistische modellen tegen het eind van deze eeuw de bamboe waarop het zeldzame dier overleeft niet meer kunnen groeien op de plaatsen waar de panda nu nog voorkomt. Dat blijkt uit een onderzoek van wetenschappers aan Yale onder leiding van Mao-Ning Tuanmu.
De bamboe die de panda eet, is blijkbaar erg vatbaar voor klimaatverandering, ondermeer door de bizarre bloeicyclus van de plant. En panda's hebben veel bamboe nodig: ze vreten er dagelijks ongeveer 10 kilo van en doen er evenveel uren over om het binnen te krijgen.
Het team van Tuanmu onderzocht drie soorten bamboe die door de panda's wordt gegeten in ondermeer de Qinling-bergen waar de meeste panda's nog leven in het wild. Zelfs in het geval van de meest optimistische voorspellingen over de opwarming van ons klimaat zijn die daar verdwenen tegen het eind van de 21ste eeuw.
Relocatie is niet echt een optie, want panda's zijn niet de makkelijkste beesten, ze hebben flink wat leefruimte nodig en bovendien heeft de mens de gebieden ingepalmd die wel klimatologisch uitstel zouden kunnen bieden.
Nog meer onheilspellend nieuws staat in het rapport van het Internationaal Energie Agentschap (IEA), een in 1973 opgerichte intergouvernementele organisatie die als rol heeft om problemen te coördineren in tijden van een tekort aan olie. 190 energie-experts en statistici uit 26 landen zeggen daarin dat er tweederde van de reserves aan olie, gas en steenkool onmiddellijk geblokkeerd moet worden, anders komen we onvermijdelijk in een scenario waarbij global warming het voortbestaan van de mensheid bedreigt.
Terwijl er vooral gefocused wordt op een andere vaststelling van de IEA, namelijk dat door nieuwe technieken er olie uit schalielagen kan worden gehaald in de VS, waardoor de Amerikanen potentieel over enkele jaren al meer olie zullen kunnen oppompen dan Saoedi's, staat er in datzelfde rapport een flinke waarschuwing.
We hebben ondertussen niet één, maar twee problemen als het aankomt op olie-, steenkool- en gasreserves: dat die ondanks nieuwe technieken eindig zijn en ergens tussen 2035 en 2050 uitgeput gaan zijn als we blijven verbruiken zoals nu (we verbruiken elk jaar 14 % meer en dan vooral op rekening van de opkomende landen zoals China en India), maar ook dat we twee derde van die reserves sowieso in de grond moeten laten zitten als we niet willen belanden in een onleefbare wereld.
Om de euforie over de nieuwe potentiële reserves in ondermeer de VS nog wat de temperen, staan er in dat IEA-rapport nog wel een paar ontnuchterende feiten. In 2011 werd wereldwijd 88 miljard uitgegeven aan subsidies voor duurzame energieprojecten. Dezelfde overheden spendeerden echter 523 miljard om een escalatie van de olieprijzen te voorkomen in die periode. En terwijl Westerse landen gemiddeld elk jaar 24 procent meer uitgeven om duurzame energie te promoten, stijgt het bedrag dat ze in de fossiele brandstofsector pompen met 30 procent. (br.hln)
|
