De kat in ons: waarom we zo genieten van aanrakingen
Onderzoekers staan op het punt te achterhalen waarom sociale wezens - van katten tot mensen - zo genieten van zachte strelingen. Ze zijn erin geslaagd specifieke zintuigcellen in de huid te isoleren die reageren op aangename aanrakingen.
Onze huid is het grootste zintuiglijk orgaan, verantwoordelijk voor het onderscheiden van aangenaam en pijnlijk contact. Denk maar aan aaien versus knijpen of verzachten versus verbranden. Uit eerder onderzoek was al gebleken dat deze verschillende prikkels naar het brein worden gestuurd via afzonderlijke types neuronen met zenuweindes in de huid. slechts enkele van deze neuronen werden al geïdentificeerd en de meeste dienen voor het herkennen van pijnprikkels.
Recent ontdekten biologen aan het Californische Institute of Technology de specifieke zintuigcellen die reageren bij aangename aanrakingen. "Over het algemeen is het veel gemakkelijker om pijnprikkels te bestuderen omdat die vaak duidelijker te onderscheiden zijn en we er ook vatbaarder voor zijn. Er is dan ook veel minder geweten over neuronen die ons goed doen voelen wanneer ze gestimuleerd worden", verklaart onderzoeker David Anderson.
Het team kweekte voor het onderzoek muizen met fluoriscerende moleculaire markers verbonden aan de neuronen die licht geven wanneer bepaalde cellen in de huid geactiveerd worden. Via een piepklein gaatje langs de ruggengraat van het diertje werd met een krachtige microscoop gekeken naar de impact.
"Aangezien we er niet automatisch vanuit mogen gaan dat aanrakingen die aangenaam zijn voor de mens, ook fijn zijn voor deze diertjes, moesten we een andere manier vinden om aan te tonen dat het activeren van deze specifieke neuronen voor genot zorgt", klinkt het.
Om dat te doen werd een doolhof gebouwd met verschillende ruimtes. Links kreeg de muis een injectie die selectief de neuronen activeert die reageren op strelingen en massages. In de rechtse ruimte kreeg ze een inspuiting met een placebo. Na een paar sessies in beide ruimtes werd het beestje in het midden van het doolhof geplaatst met alle deurtjes open, om na te gaan welke kant de voorkeur kreeg. De ruimte waar de aangename prikkels ontstaan kreeg overduidelijk de voorkeur. (br.hln)
|
