Implantaat in brein kan anorexiapatiënten genezen
Een hersenoperatie kan de oplossing zijn voor patiënten met zware anorexia die niet geholpen kunnen worden met de traditionele behandelingen. Dat menen Canadese wetenschappers. Zij boekten succes met het inplanten van een soort pacemaker in het brein van patiënten. Dat implantaat stimuleert de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor symptomen van depressie, angst en obsessieve gedachten die meespelen in de eetstoornis.
Binnen de negen maanden was de helft van de patiënten bijgekomen en waren hun symptomen verbeterd, terwijl anderen een stabiel gewicht kregen.
De Canadese wetenschappers gebruikten een techniek die bekend staat als 'diepe hersenstimulatie' (DBS), die ook al succesvol was bij mensen die lijden aan de ziekte van Parkinson en chronische pijn. Bij de techniek worden patiënten voorzien van een neurostimulator, een apparaatje dat vergelijkbaar is met een hartpacemaker. Die wordt gelinkt aan elektrodes die in bepaalde delen van het brein geplaatst worden.
Het elektrische implantaat is ook verbonden met een kleine batterij onder de huid, in de borstkas of onderbuik van de patiënt. Die moet kleine elektrische signalen opwekken die het brein stimuleren. Als het implantaat ingeschakeld wordt, dan blokkeert het abnormale zenuwsignalen die de ziekmakende symptomen uitlokken.
De kleinschalige studie bij zes patiënten werd eigenlijk ontworpen om de veiligheid van de diepe hersenstimulatie te testen, maar de wetenschappers konden vaststellen dat de techniek in staat is om ernstige anorexia te behandelen. De proefpersonen waren tussen 24 en 57 jaar oud en hadden al tussen 4 en 37 jaar te maken met anorexia.
Aan de hand van MRI-scans bepaalden de onderzoekers een bepaald deel in de hersenen, die in het verleden al gebruikt werd bij DPS om patiënten met een depressie te behandelen. Dit gebied werd gestimuleerd met het implantaat.
Drie maanden later bleek het gewicht van vijf van de zes proefpersonen gestabiliseerd of zelfs toegenomen te zijn. Na negen maanden hadden nog drie patiënten een hoger gewicht dan voor de behandeling, de langste periode van gewichtstoename sinds het begin van hun ziekte. Vier proefpersonen rapporteerden ook verbeteringen in humeur en obsessief-compulsief gedrag.
Hoopvolle resultaten dus. "Vooral de verbeteringen in het humeur en de angst van de patiënten zijn zeer belangrijk, als je bekijkt hoe slecht de reactie is op traditionele therapieën", vindt onderzoeker dr. Andres Lozano.
Verder onderzoek is uiteraard nog noodzakelijk, zeker omdat een proefpersoon te maken kreeg met een ernstig neveneffect van de behandeling. Zij kreeg een beroerte ten gevolge van een metabolische stoornis die veroorzaakt werd door anorexia. (br.hln)
|
