athea

Nevelpanter uitgestorven in Taiwan

Na meer dan dertien jaar zoeken naar sporen van de zeldzame nevelpanter in Taiwan besluit een team van wetenschappers dat de soort er is uitgestorven.

In 1983 werd de Neofelis nebulosa brachyura, de Taiwanese nevelpanter, voor het laatst gezien op het eiland. Nu, na dertien jaar onderzoek met infraroodfoto's, talloze expedities en lokpogingen, geven wetenschappers de hoop op. "Er is weinig kans dat de nevelpanter nog bestaat in Taiwan", zegt zoöloog Chiang Po-jen in de krant Taipei Times. "Mogelijk bestaan er nog enkele exemplaren, maar we denken niet dat de soort nog voorkomt in een significante populatie."

Chiang en zijn collega Pei Jai-chyi nodigden in 2001 een internationaal team van zoölogen uit om naar de panters te zoeken. Het team was aanvankelijk hoopvol dat ze nog enkele exemplaren van het schuwe dier zouden vinden. Ze plaatsten onder meer 1.500 infraroodcamera's en geurvallen in de bergen van Taiwan, maar konden na dertien jaar onderzoek zelfs geen pootafdruk of haarpluk terugvinden.

De wetenschappers moeten tot hun ontgoocheling besluiten dat de soort is uitgestorven als gevolg van de stroperij en het verlies aan wouden op het eiland. De enige Taiwanese nevelpanter die nu nog bestaat, is een opgezet exemplaar in het Nationaal Museum in Taipei. De Taiwanese dierentuin telt nog twee nevelpanters, maar die zijn van een andere variant. De dieren zijn ingevoerd uit Zuidoost-Azië.

De nevelpanter

De nevelpanter (Neofelis nebulosa) is een katachtige die leeft in de bossen van Zuidoost-Azië. Het is een soort van het geslacht Neofelis. Soms wordt hij in het geslacht Panthera geplaatst.

Een nevelpanter heeft een schouderhoogte van 40 tot 50 cm. Deze middelgrote carnivoor heeft een stevige lichaamsbouw en weegt gemiddeld 15 tot 23 kg. Nevelpanters hebben een grijsbruine vacht met opvallende, onregelmatig gevormde vlekken met een donkere rand. Ze hebben relatief de langste hoektanden van alle levende katachtigen, met 5 cm. Verhoudingsgewijs zou de tijger dan hoektanden moeten hebben van minstens 15 cm. In werkelijkheid heeft de tijger. hoektanden van 7,5 tot 9 cm.

Zijn korte, flexibele benen, grote poten en scherpe klauwen maken de nevelpanter tot een uitstekende bomenklimmer. Zijn dikke staart, die even lang kan worden als zijn lichaam, geeft hem een nog betere behendigheid, vergelijkbaar met die van de margay in Zuid-Amerika.

De stevige bouw van de nevelpanter leidde vroeger tot speculaties onder onderzoekers dat het dier op grote zoogdieren jaagt. Ondanks de geringe kennis over het gedrag van nevelpanters in het wild, wordt tegenwoordig echter aangenomen dat ze voornamelijk van boom- en landzoogdieren leven, zoals gibbons, makaken en civetkatten, aangevuld met andere kleine zoogdieren, hertachtigen, vogels, stekelvarkens en gedomesticeerd vee. In gevangenschap eten ze ook eieren en bepaalde planten.