Waarom ballerina's zelden duizelen na pirouettes
Je ooit al afgevraagd waarom ballerina's na een indrukwekkende reeks pirouettes niet in het minste lijken te duizelen? Onderzoekers van het Londense Imperial College hebben ontdekt dat de hersenen van geoefende dansers zich herprogrammeren om signalen van het binnenoor te onderdrukken.
Wanneer we aan een snel tempo ronddraaien, kunnen we vocht in de evenwichtsorganen van het binnenoor voelen bewegen via piepkleine haartjes. Wanneer we plots stoppen, blijft de vloeistof echter verder bewegen, waardoor het gevoel kan ontstaan dat je nog steeds aan het draaien bent.
Balletdansers maken gebruik van een techniek die 'spotting' wordt genoemd, waarbij ze hun hoofd zo minimaal mogelijk bewegen door te focussen op één bepaalde plek op de grond. Toch zou dit niet de enige reden zijn waarom ze weinig of geen last blijken te hebben van duizeligheid. Uit onderzoek blijkt nu dat verschillen in de hersenstructuur van geoefende dansers hen toelaat pirouettes te draaien zonder te duizelen.
Onder duizelen verstaan we het gevoel van beweging terwijl je in werkelijkheid gewoon stilstaat. Iedereen kent het wel, maar bij ongeveer één op de vier mensen wordt het op een bepaald moment in hun leven een chronisch probleem. De Londense onderzoekers hopen dan ook dat hun bevindingen patiënten met chronische duizeligheid kunnen helpen.
Tijdens het onderzoek werd een experiment uitgevoerd met 29 ballerina's en 20 vrouwelijke roeiers. Ze werden rondgedraaid in een stoel en moesten aangeven hoe snel ze dachten dat ze nog aan het draaien waren van zodra de stoel stopte met bewegen. Ondertussen werd ook de hersenactiviteit in kaart gebracht op MRI-scans.
Meteen werd duidelijk dat de danseressen een veel betere kijk op de situatie hadden. De ballerina's met de meeste ervaring bleken zelfs resistent tegen het duizelen. De hersenscans lieten verschillen zien tussen de danseressen en de roeisters in twee regio's: het cerebellum, waar signalen van de evenwichtsorganen verwerkt worden, en de cerebrale cortex, waar duizeligheid wordt waargenomen.
"Het is nutteloos voor dansers om zich duizelig te voelen, dus past het brein zich na jaren van training aan om die signalen te onderdrukken", verklaart dokter Barry Seemungal. Het doel is nu de specifieke hersenregio's bij patiënten met chronische duizeligheid te onderzoeken, om van daaruit aan een behandeling te werken. (br.hln)
|
