In het Turkmeense Darvaza is de 'poort naar de hel', zoals de dorpsbewoners de brandende krater noemen, in het donker al vanop kilometers afstand te zien. Of hoe het vuur door een misgelopen experiment onafgebroken blijft woekeren in de Karakumwoestijn.

In 1971 waren geologen uit de voormalige Sovjet-Unie aan het boren naar gas toen ze een enorme ondergrondse ruimte vonden. De 'grot' stortte echter in waardoor er een enorme krater ontstond van zo'n zeventig meter breed en twintig meter diep. Om de verspreiding van giftige gassen te voorkomen, staken de geleerden de krater in brand in de hoop dat het vuur snel zou doven. Maar kijk, meer dan veertig jaar later is de poort naar de hel, die trouwens een indringende zwavelgeur verspreidt, nog steeds springlevend en verworden tot toeristische attractie.

In 2010 gaf de Turkmeense president aan de krater te willen opvullen om de poort naar de hel te doven maar tot op heden is dat nog altijd niet gebeurd. (br.hln)