Sybille Wiedmer, die in het Zwitserse Zurich woont, is haar koffers aan het pakken voor een trip naar Thailand. Nochtans vertrekt ze niet op vakantie. Ze gaat haar moeder opzoeken die ginder in een rusthuis verblijft.


"In het begin waren heel wat mensen gechoqueerd toen ik het vertelde", aldus Sybille. "Hoe durf je zoiets te doen, je kan je moeder amper bezoeken", kreeg ze meermaals te horen. De Zwitserse dame antwoordde dan prompt: "Als ik haar hier een bezoekje bracht, was ze een half uur later al vergeten dat ik haar had opgezocht in het rusthuis." Elisabeth, de moeder van Sybille, is immers 91 en dement. Ze verblijft al vier jaar in een Thaise zorginstelling samen met twaalf andere Duitse en Zwitserse bejaarden.  


Sybille probeerde eerst zelf voor haar moeder te zorgen maar het ging niet langer. "Ik was erg close met haar maar ze reageerde agressief. De situatie werd steeds erger." Ondanks de afstand probeert de Zwitserse elke dag met haar moeder te skypen en haar twee maal per jaar te bezoeken.


Een snelle blik op de cijfers leert waarom Europeanen ervoor kiezen om hun familieleden te exporteren naar het buitenland en meer bepaald naar Azië. De zorgstandaarden zijn er veel beter en de prijzen een stuk lager. "De behandeling is er veel individueler en liefdevoller", verklaart Sybille. Drie tot vier bejaardenhelpers staan in voor de zorg van één ouderling en dat 24u op 24u. "Zoiets is onmogelijk in Europa", vertelt Martin Woodtli, de Zwitserse directeur van het rusthuis in de Thaise stad Chang Mai.


Een oud familielid naar het rusthuis brengen is één ding, ze naar het verre buitenland sturen, is van een heel andere orde", oordeelt Markus Leser van de zwitserse associatie van bejaardentehuizen. Het mag dan veel goedkoper zijn, evident is het niet. "Je rukt ze immers weg uit hun eigen vertrouwde omgeving, ver verwijderd van de eigen familie en kennissen en er is natuurlijk het taalprobleem."

Het feit dat de huidige generatie vijftigers en zestigers zich door een financiële crisis worstelt en tegelijkertijd zorg moet dragen voor bejaarde ouders en kleinkinderen, betekent wellicht dat op termijn veel meer mensen zoals Elisabeth in het verre buitenland opgevangen zullen worden. (br.hln)