Dochter (13) in instelling omdat ze papa niet wil zien

Een 13-jarig meisje uit Veurne wordt volgende week geplaatst in een jeugdinstelling omdat ze niet op bezoek wil bij haar vader, die gescheiden leeft van haar moeder. Dat besliste de jeugdkamer bij het Gentse hof van beroep. "Onbegrijpelijk",zegt de raadsman van de moeder. "Liefde kan je niet afdwingen."

De plaatsing van het meisje in het Onthaal-, Oriëntatie- en Observatiecentrum (OOOC) 'De Zandberg' in Varsenare, is het opmerkelijke hoogtepunt van een juridische strijd tussen de moeder en de vader die nu al ruim vier jaar aansleept. De ouders gingen uit elkaar toen X. 9 jaar oud was. Volgens de moeder was er nooit een hechte band geweest tussen de vader en het meisje. "De vader ging er kort na onze scheiding mee akkoord dat X. bij mij zou blijven wonen", vertelt de moeder. "Hij stelde zich tevreden met bezoekrecht. Later wilde hij co-ouderschap en nog later het hoederecht. Feit is dat X. vanaf het begin steevast geweigerd heeft om bij haar papa op bezoek te gaan, laat staan bij hem in te wonen.

De tegenpartij (de vader en zijn ouders, red.) beweren dat wij X. hebben opgepookt, maar wij kunnen alleen maar blijven herhalen dat het haar wil was én is. We hadden ook liever minder problemen gehad."

'Ik wil niet. Punt'
Na de scheiding van de ouders startte de vader een burgerlijk geding voor de jeugdrechtbank in Veurne. Ook de grootouders langs vaderszijde deden dat. De inzet van de procedure was omgangsrecht te verkrijgen met X. Het meisje werd gehoord en specialisten bogen zich over haar koppige weigering contact te hebben met haar vader, maar dat bracht geen zoden aan de dijk. Voor X. bleef het "neen". Zonder verdere uitleg. Op alle waarom-vragen volgden langs de kant van X. alleen maar lange stiltes. "Er werden de jongste jaren ook meer dan honderd ontmoetingen georganiseerd tussen X. en haar vader in een speciale, neutrale ruimte in Brugge, maar ook dat leverde niets op", zegt de raadsman van de moeder. "Als X. haar vader ziet, dan draait ze haar rug naar hem toe en zwijgt ze. Ze leest dan in een boek of stort zich op haar breiwerk. Van elke ontmoeting wordt er telkens een verslag gemaakt, maar er is niet de minste vooruitgang. We kunnen alleen maar vaststellen dat X. zeer standvastig is in haar mening: 'Ik wil niet naar mijn vader. Punt.'" (br.hln)