Honderden mensen trekken naar het kleine dorpje aan de grens met Overijssel om de goedgemutste oehoe van dichtbij te bekijken. "Het is zo'n mooie belevenis, we gaan elke avond kijken als mijn man uit zijn werk komt", vertelt dierenliefhebster Marianne Wolda uit Kampen.

De oehoe lijkt de dierenliefhebster inmiddels te herkennen. "Elke keer komt hij op mijn hoofd zitten, nog aardig lang ook." Bang is ze niet. "Ik kan me voorstellen dat je schrikt als dat grote gevaarte op je af komt vliegen en dat je wegduikt. Maar je kunt beter rustig blijven. Hij probeert toch te gaan zitten. Als je hem kwaad maakt voel je zijn nagels, maar als je niets doet gebruikt hij alleen zijn kussentjes."

Capuchon
Volgens Wolda is dat precies wat er mis ging met de oehoe die Purmerend lange tijd terroriseerde. De uil vloog meerdere malen mensen aan. "Normaal zijn deze beesten niet gemeen." De Overijsselse doet voor de zekerheid wel haar capuchon op als haar grote vriend op haar af komt vliegen. "Ik wil niet dat hij verstrikt raakt in mijn krullen." De oehoe blijkt niet eenkennig, en gaat ook op hoofden van andere nieuwsgierigen zitten.

Scipio van Lierop, voorzitter van Vogelwerkgroep Nederland, weet voor 99 procent zeker dat het hier om een tamme uil gaat, die ontsnapt is uit een volière. "Wilde oehoe's zijn hartstikke schuw, die komen zeker niet op je hoofd zitten en zijn niet makkelijk benaderbaar."