Zo mooi zijn dames met een kaal hoofd
De diagnose kanker is al erg genoeg. Maar dan ook nog je haar verliezen... Toch lieten veertig Nederlandse vrouwen zich fotograferen zonder haar. "Ik ben zo trots op deze mooie foto's.''
Vraag één aan de dokter na een kankerdiagnose: overleef ik het? Vraag twee: ga ik mijn haar verliezen? Kapster Annemiek Sikkenk ziet al jaren vrouwen in haar zaak die hun kaalheid zo snel mogelijk voor de buitenwereld willen verbergen. Begrijpelijk misschien, maar onterecht, vindt ze. "Konden ze door hun tranen heen maar zien hoe mooi ze zijn,'' zei ze tegen haar zus, fotografe Carolien Sikkenk. Zij kwam op het idee die schoonheid vast te leggen.
Twee van de veertig geportretteerden, leven inmiddels, twee jaar later, niet meer. En met twee anderen gaat het slecht. Niet alle vrouwen die zich lieten fotograferen zijn kankerpatiënt. Ongeveer een kwart heeft de auto-immuunziekte alopecia. Sikkenk: "De emoties waren bij hen anders, maar niet minder heftig. Na een chemo komt je haar bijna altijd terug. Maar als je op je 26ste door alopecia een volle bos krullen verliest, weet je dat je altijd kaal zult blijven. Dat is moeilijk.''
Op de foto's ogen de vrouwen vrolijk, guitig en strijdlustig. "Maar ze zijn vooral zichzelf,'' zegt Sikkenk, die doorgaans popsterren als Ilse de Lange en Lenny Kravitz voor haar lens heeft.
"Zonder haar vallen ineens zo veel andere mooie dingen op: de vorm van de lippen, sproetjes, jukbeenderen", aldus de fotografe.
Bij kankerpatiënte Van Kessel zag ze een lange zwanenhals en felblauwe ogen, net als bij Helga van der Meij. Precies daarom besloot Sikkenk de foto's in kleur af te drukken en niet, zoals ze eerder van plan was, in zwart-wit. Kijken naar hun eigen kale hoofden voelt niet ongemakkelijk, zeggen ze. "Ik ben zo trots op deze mooie foto's. Nu snap ik wat Annemiek zag in die kappersstoel,'' zegt Van Kessel. (br.hln)
|
