Hond rijd mee met baasje op Vespa

Van zodra het weer een beetje mee zit, trekken Serge Robesyn (53) uit Ledegem en zijn golden retriever Mojo de wijde wereld in. Serge op zijn Vespa en Mojo, met motorpak en helm, in de zijspan. "We zijn begonnen met een kort ritje, nu gaat hij een hele dag mee op Vespatocht."

Serge kocht twee jaar geleden een Vespa. "Ik heb dat altijd al mooie tweewielers gevonden. Als ik zo'n mooie, oude Vespa tegenkom langs de weg, gooi ik mijn remmen dicht om uit te stappen. Ik kan er naar blijven kijken, als was het een klompje goud."

Serge trekt er vaak samen met andere Vespaliefhebbers op uit door het Vlaamse landschap. "Soms zijn we een heel weekend weg met de Oostendse Vespaclub. Mojo is nu al twee jaar bij mij, ongeveer even lang als ik mijn Vespa heb, en ik vond het altijd enorm jammer dat ik hem moest achterlaten als ik voor een dag of twee dagen erop uit trok. Dus zocht ik een manier om hem te kunnen meenemen."

Na lang zoeken, vond Serge een zijspan die kon gemonteerd worden aan zijn Vespa. "Ik haalde er de stoel uit en bekleedde de binnenkant met tapijt. Ik liet mijn Vespa en zijspan in dezelfde kleuren spuiten. Ik legde er nog een comfortabel hondenligkussen in en Mojo kon met me mee. Op het internet vond ik een hondenmotorpakje in zijn maat en ik knutselde zelf een kinderfietshelmpje om tot een helm voor Mojo."

Koffertje

Een paar maanden geleden, in februari, was Mojo klaar voor vertrek. "Ondertussen was hij geen puppy meer. Ik had wat schrik dat hij niet meer zou willen meerijden. We zijn daarom voorzichtig gestart: met een ritje van tweehonderd meter en terug. Een dag later waagden we ons aan een kilometer rijden en zo breidden we de afstanden steeds meer uit. Mojo rijdt ondertussen braaf een hele dag mee, van 's morgens vroeg tot 's avonds. Op de bagagedrager achterop staat zijn koffertje: met drinkwater, hondensnoepjes,..."


Veiligheid

Serge rijdt tachtig kilometer per uur met Mojo mee, op een goeie weg haalt hij soms snelheden tot honderd per uur. "Ik let altijd erg goed op en Mojo heeft uiteraard ook een veiligheidsgordel om. Mojo is mijn goeie vriend, ik zou het mezelf niet vergeven mocht er iets met hem gebeuren."

En Mojo geniet ervan. "Honderd procent zeker ben je dat natuurlijk nooit", geeft Serge toe. "Maar hij maakt er geen probleem van om in en uit de Vespa te stappen. Onderweg kijkt hij voortdurend rond, naar de koetjes in de wei, de vogels die voorbij vliegen,... Alleen thuis blijven, vindt hij ongetwijfeld pakken minder tof. Ik ga ook nooit met hem rijden als het regent."

Ambassadeur

Serge en Mojo hebben onderweg natuurlijk veel bekijks. "Mochten we een euro krijgen telkens als iemand een foto van ons neemt, we zouden al aardig wat verdiend hebben. Eigenlijk vind ik dat best leuk, want ik heb veel tijd en moeite in mijn zijspan gestopt. Binnen de Vespawereld zijn we ook wel gekend, want we bezoeken geregeld wel eens Vespatreffens. Er zijn een aantal mensen die Mojo graag ambassadeur zouden willen maken van alle Vespaclubs in België. Maar het is nog afwachten wat daarvan in huis komt." (br.hln)