Uiterst zeldzaam knaloranje aapje geboren in Australië

Een zeer zeldzame tonkinlangoer fleurt de Australische dierentuin Taronga Zoo in Sydney sinds begin november op. Het knaloranje aapje met de naam Nangua - wat pompoen betekent in het Mandarijn - is sinds gisteren ook voor publiek te zien.

Verzorgers zagen het jongetje voor het eerst op 7 november, toen zijn moeder Meili hem in haar armen hield. Nu mag de kleine Nangua voor het eerst naar buiten. De tonkinlangoer, ook bekend als Francois' langoer, wordt altijd met knaloranje vacht geboren, terwijl de volwassenen zwarte haren hebben. De volwassen apen kunnen de kleintjes dankzij de opvallende kleur beter in de gaten houden.

Liefdevol
De apengroep waar Nangua in is geboren zorgt al goed voor hem, vertelt dierenverzorgster Jane Marshall op de website van Taronga Zoo. Ook de twee andere tonkinlangoer-vrouwtjes, Noel en Elke, hebben het jong liefdevol ontvangen. "Moeder Meili laat sinds de bevalling zien dat ze kalm en ervaren is. Ze wiegt en beschermt de baby, maar de andere vrouwtjes mogen ook dicht bij het kindje komen".

Omdat tonkinlangoeren een sterke groepsband hebben, wordt de opvoeding van Nangua en de andere kleintjes gedeeld met andere vrouwtjes. Dierverzorgster Marshall: "Noel heeft de rol van bijmoeder op zich genomen. Zij zorgt de helft van de tijd voor het jong. Zo krijgt de moeder een beetje rust en kan ze wat eten. Maar op het moment dat ze haar jong hoort piepen, racet ze weer terug naar hem om de zorg weer op te pakken".

Beschermend
Nangua is het tweede kind voor Meili in de Australische dierentuin. In 2011 werd Tam Dao geboren. Vader Bobo kwam in 2010 vanuit Beijing naar Sydney in het kader van een internationaal fokprogramma voor deze zeer bedreigde diersoort. "Bobo is een beetje geschrokken, maar hij doet het erg goed. Hij is beschermend naar Meili toe en hij laat zelfs de baby op hem klimmen", legt Marshall uit. "Ik zag dat de baby over zijn kop klom en hij maakte zich helemaal geen zorgen".

De kleine Nangua begint steeds meer zijn verblijf te onderzoeken, tot groot plezier van het publiek. "Hij is nog een beetje wiebelig op zijn beentjes, maar hij heeft al een goede grip en klimt goed. De ouderen laten hem een beetje rondscharrelen, wat een goed teken is. Het laat zien dat ze blij zijn met zijn vooruitgang", aldus de verzorger. (br.hln)