Waarom kussen mensen eigenlijk onder een maretak?

Elkaar een kus geven onder de maretak is een aloude kerstraditie, die in de praktijk weinig mensen uitvoeren maar wel overal gekend is. Frank Sinatra én Justin Bieber hebben er zelfs elk een volledig nummer aan gewijd, dat zegt genoeg. Maar vanwaar komt deze traditie eigenlijk?

Maretak is een plant die leeft op bomen, en eigenlijk altijd groen blijft. Ook al is het winter en vallen de bladeren van de bomen af. Daardoor werd de maretak vanaf de vijfde en zesde eeuw door de Kelten en Germanen beschouwd als een heilige plant met magische werking. De maretak werd met name gebruikt in vruchtbaarheidsrituelen door druïden.

Al komt de oorsprong van het kussen onder de maretak voornamelijk van een Noorse legende. Daarin wordt de jonge god Baldr gedood door zijn blinde broer Höôr met een pijl waarvan de punt is gemaakt van maretak. Het enige materiaal waar Baldr kwetsbaar voor is. Zijn moeder was in de legende zo gebroken van verdriet, dat haar tranen veranderden in rode besjes die aan de maretak groeiden. Ze besloot plechtig dat vanaf dan nooit iemand meer gedood zou worden door een maretak, en dat ze iedereen een kus zou geven die onder een maretak liep.

En zo kreeg de maretak op termijn een romantische connotatie, waarbij iedereen die eronder staat straffeloos gekust mag worden.