Als vrouwen de ruimte in willen, nemen ze gedurende heel hun missie de pil door. Niet omdat organisaties als NASA zich zorgen maken over gewichtloze zwangerschappen en bevallingen - al lijkt ons dat ook niet echt aan te raden - maar wel omdat de dames hun regels niet zouden krijgen.

In de jaren '80, toen vrouwen voor het eerst opdoken in ruimteprogramma's, heerste er lichte paniek rond het onderwerp. Niemand wist goed wat er zou gebeuren als een vrouw haar maandstonden zou krijgen, en (mannelijke) wetenschappers waren dan ook als de dood voor problemen. Margaret Rhea Seddon, astronaute tussen 1985 en 1993, heeft verklapt dat heel wat mannen dachten 'dat het bloed zou terugvloeien naar de buikholte en zo een buikvliesontsteking zou veroorzaken, met gruwelijke gevolgen'. "Wij vrouwen hadden allemaal zoiets van 'dat zal wel geen probleem zijn', maar we konden het niet zwart op wit bewijzen aan de mannen."

Uiteindelijk mocht een vrouwelijke astronaute dan toch de ruimte in tijdens haar regels, en die rapporteerde zoals verwacht dat er weinig verschil was met maandstonden op aarde. Er waren geen buikproblemen en er zweefde geen bloed door het ruimtestation. Maar toch zijn ruimtevaartorganisaties niet happig op bloedende vrouwen, en wel om een heel praktische reden: plaatsgebrek.

De bevoorrading van een ruimtestation is zo minutieus bepaald en beperkt dat er geen plaats is voor maandverband of tampons. Als die items mee de ruimte inmoeten, moet er iets anders op aarde achterblijven. Dus slaan de meeste astronautes hun regels gewoon over zolang ze op missie zijn, door een vorm van de anticonceptiepil te nemen. (br.hln)