"De poort naar onderwereld": enorme krater in Siberië is waarschuwing voor planeet

Mysterieuze ploffen die te horen zijn in de Batagaika krater in Siberië, doen alle alarmbellen afgaan bij experten. De lokale bevolking vreest de 'poort naar de onderwereld'. Verschillende specialisten zijn om veel wetenschappelijke redenen ernstig bezorgd: door de opwarming van de Aarde wordt de krater elk jaar 20 meter breder.

De permafrost - een aardlaag die volgens de definitie permanent bevroren blijft - is aan het smelten en daardoor zet de krater snel uit. Nu is het 'gat' al een kilometer lang en 90 meter diep. Elk jaar wordt de krater 20 meter breder. In de buurt van de kraterrand wandelen, is dan ook een risicovolle onderneming. Zeker nu luide ploffen te horen zijn.

De Batagaika krater die 25 jaar geleden ontstond, geeft aan hoe snel onze planeet aan het opwarmen is. Bovendien blijven steeds meer kleinere kraters opduiken op het noordelijk halfrond.

Het smelten van de permafrost bekijken onderzoekers met argusogen want het houdt grote gevaren in. In de bevroren bodemlaag zit namelijk een enorme hoeveelheid methaan verborgen. In niet-vaste toestand ontpopt methaan zich tot een belangrijk broeikasgas.

Indien de permafrost volledig smelt - een proces dat op een epische schaal op gang komt bij een opwarming met 4 graden - dan belandt de Aarde mogelijk in een horrorscenario dat moeilijk te beschrijven valt.

Professor Julian Murton van de universiteit van Essex is net terug van een tocht naar de krater. Hij bestudeerde er geologische lagen van meer dan 200.000 jaar oud. Dat was de laatste keer dat de Aarde warmer was dan nu.

"Batagaika geeft ons een beeld van wat er in het verleden gebeurde en wat de toekomst voor ons in petto heeft", verklaarde de expert. "Het smelten van het ijs in de bodem zal zorgen voor snelle veranderingen in de reliëfvorm van het aardoppervlak. Niet al het water kan in de poriën van het losse materiaal worden opgenomen, waardoor de bodem ontstabiel wordt."

De bodem van de Batagaika krater zit vol ravijnen en geulen. Er liggen restanten van mammoeten, muskusossen en oude boomstronken. De professor vond evenwel geen bewijs van een tunnel naar de onderwereld. "De bodem bestaat uit rotsen, ik heb geen poort gezien."

Er wordt vermoed dat de krater ontstond toen de lokale bevolking in de jaren tachtig bomen begon te kappen. "Eens je de aanwezige vegetatie verstoort die zich boven de permafrost bevindt, dan is dat het startschot van een aantal evenementen die elkaar in sneltreinvaart zullen opvolgen", aldus Murton. En probeer die trein dan maar eens te stoppen. (br.hln)