Waar de Kiwidroom nog mogelijk is: dorpje met té veel jobs lokt nieuwkomers

"We hebben jobs, we hebben huizen, maar we hebben geen bewoners." Het dorpje Kaitangata op het Nieuw-Zeelandse Zuidereiland is actief op zoek naar nieuwkomers om meer leven in de brouwerij te brengen. "Bij ons is de Kiwidroom nog mogelijk", klinkt het aanlokkelijk. Kortom: "Kom naar Kaitangata!"

Waar hoor je dat nog? Genoeg werk - zelfs te véél - en betaalbare huizen. Het pittoreske Kaitangata heeft het in de aanbieding. De huidige 800 inwoners lanceren een wervingscampagne om volk uit de steden naar hun vredige plattelandsdorp te lokken. Voor nog geen 150.000 euro kan je een mooie woonst met een lap grond op de kop tikken. Daarmee speelt Kaitangata in op de lastige financiële strijd die vele Kiwi's in de grootsteden moeten leveren om een degelijke woonst te bekomen en comfortabel te kunnen leven. Bovendien blijven zo'n duizend vacatures maar openstaan in het district van Clutha, waartoe Kaitangata behoort.

Bryan Cadogan, een geboren en getogen local, is de burgemeester van Clutha. "Toen ik werkloos was en ik mijn gezin moest te eten geven, gaf Clutha mij daartoe de kans. Die opportuniteit willen wij nu ook schenken aan andere Kiwigezinnen die het moeilijk hebben." De jeugdwerkloosheid in het district is twee. "Niet twee procent, gewoon twee jongeren", preciseert Cadogan.

Clutha biedt vooral jobs aan in de primaire sector, die onder meer een grote zuivelfabriek omvat. Al jaren moeten werknemers met de bus naar de streek gebracht worden uit regio's die meer dan een uur verder liggen. Dat kan anders, als mensen zouden willen verhuizen naar Clutha zelf.

"De huizencrisis maakt het voor vele Nieuw-Zeelanders onmogelijk hun droom van een eigen huis waar te maken, maar in Kaitangata is dat wel nog mogelijk.", zegt zuivelboer Evan Dick. "Wij zijn een ouderwets dorp. Wij sluiten onze huizen niet af, we laten onze kinderen vrij rondlopen. We willen onze gemeente weer levendig maken en ontvangen nieuwkomers met open armen." (br.hln)