Amper zes jaar is hij, maar wonderkind Laurent mag nu al naar het middelbaar
Laurent Simons, een jongen uit Oostende van amper zes jaar oud die samen met zijn ouders in Amsterdam woont, is een echt wonderkind. Binnenkort begint hij zowaar aan de middelbare school. Jawel, een zesjarige in het middelbaar. "Hij gaat als een speer", vertelt papa Alexander Simons over zijn zoontje, die een IQ van minstens 145 heeft.
Laurent begon nochtans zoals elk ander kind gewoon aan de lagere school, maar die heeft de slimmerik inmiddels al bijna achter de rug. Weldra begint hij aan wat in Nederland het gymnasium heet, ongeveer vergelijkbaar met onze richting Latijn-Grieks.
Het ene leerjaar na het andere
Radio 1 belde met grote verbazing toch even met Alexander Simons, de papa van Laurent, voor wat meer informatie. Eerst en vooral de belangrijke vraag: hoe komt het dat zijn zoontje zo snel door het lagere onderwijs is gespurt?
"Hij is in principe normaal begonnen", vangt papa Alexander aan. "En toen is hij een jaartje vooruit gezet, en toen weer een jaartje... Vooral sinds januari vorig jaar verslindt hij het ene leerjaar na het andere, zonder moeite. Hij absorbeert de leerstof heel snel."
Met zowat alle leerstof van de lagere school doorlopen en met de handboeken van wiskunde van het eerste middelbaar onder de arm, blijft het razendsnel gaan. "Ook dat gaat als een speer. In amper twee maanden zit hij halverwege de leerstof van het eerste middelbaar."
Over enkele weken begint Laurent dan écht aan de middelbare school.
Tussen de pubers
Of dat niet vreemd is, een kindje van zes in een klas vol 13-jarige pubers? "Hij gaat er heel goed mee om", aldus zijn papa. "Op de een of andere manier aardt hij niet echt bij kinderen van zijn leeftijd." Bij leeftijdsgenootjes zou hij zelfs meer frustraties oplopen, stelt vader Simons. "Want is het wel gezond om een slim kind samen te steken met minder slimme kinderen? Dat is alsof je een gezond iemand in een gekkenhuis zet, terwijl die daar niet hoeft te zitten. Ik denk dat die daar meer gefrustreerd zou zijn."
Harry Potter, Stanford-universiteit
Ondanks alles is Laurent toch ook een kind zoals een ander, aldus zijn papa. "Hij is dol op Harry Potter, stripverhalen en computerspelletjes." Maar aan de andere kant toch ook weer écht niet, want die kleine, slimme Laurent volgt ook wel eens een zomercursus van de Amerikaanse Stanford-universiteit of van een Zwitsere eliteschool. Dat heb je dan met een toegeschreven IQ van minstens 145, waar hij vermoedelijk zelfs ver boven zit.
"Naar de universiteit? Dan gaan we mee"
En wat volgt nog in de nabije toekomst? Op naar de universiteit dan maar? Als Laurent daar binnen een jaar of twee rijp voor blijkt te zijn, "dan gaan we mee, natuurlijk", aldus zijn papa. "Je kan een kind niet alleen naar de universiteitsbanken laten gaan."
Maar zover kijkt vader Simons liever niet. "Misschien ook beter, dan maak ik me minder zorgen. We laten hem zijn gang gaan. Als hij maar gelukkig is." (br.hln)
|
