Bruid krijgt na maanden eindelijk haar zoekgeraakte trouwjurk uit 1870 terug

Dolgelukkig was Tess Newall toen ze afgelopen zomer in de trouwjurk van haar betovergrootmoeder trouwde. Na de bruiloft bracht ze het kleedje naar de droogkuis, waar ze te horen kreeg dat het reinigen van de delicate kanten stof zo'n tien weken in beslag zou nemen. Toen ze enkele weken later opnieuw contact met de stomerij zocht, bleek dat die failliet gegaan was. En haar jurk: spoorloos.

Ten einde raad plaatste de jonge Britse afgelopen najaar een emotionele oproep op Facebook in de hoop het familie-erfstuk, dat haar betovergrootmoeder in 1870 zelf maakte, terug te vinden. De oproep werd meer dan tweehonderdduizend keer gedeeld en leidde uiteindelijk ook tot resultaat: de jurk werd teruggevonden door de verhuurder van het pand waar de droogkuis tot oktober vorig jaar zat.

Stapeltje oude kant
"Mijn ouders werden door de verhuurder gebeld, want zijn neef had het verhaal over de jurk gelezen", vertelt Tess aan de BBC. "Hij vond een stapeltje oude kant en realiseerde zich dat het de jurk wel eens kon zijn." Tess' ouders, die in tegenstelling tot hun dochter nog in Schotland wonen, gingen meteen kijken het bleek gelukkig inderdaad om de jurk te gaan. "Ze was niet schoongemaakt en het bonnetje zat er nog aan", vertelt een opgeluchte Tess.

Toch heeft de vrouw haar geliefde jurk nog steeds niet terug: een deurwaarder heeft de jurk om administratieve redenen nog meegenomen naar zijn kantoor in Glasgow, maar morgen moet Tess haar bruidsjurk eindelijk terugkrijgen.

Ze wil het kleedje nog steeds laten schoonmaken, "maar dan wel ergens waar het niet kwijt kan raken!" (br.hln)