Nathalie Meskens: “Ik geloof in karma. Ik heb al vaak gezien dat mensen die iets slechts doen het deksel op de neus krijgen

Wie zoekt naar een bewijs dat de dingen zelden zwart of wit zijn, moet eens goed naar Nathalie Meskens (35) kijken. Ooit was ze zogezegd te mollig en nu zou ze graatmager zijn. Terwijl ze er de hele tijd erg normaal en ongewoon mooi heeft uitgezien, nu eens met meer, dan weer met minder kilo’s. Maar lichter voelt Meskens zich gezonder, en voor wie ook naar verlichting zoekt, heeft ze nu een kookboek geschreven. Op VTM waagt ze zich aan zwaardere kost: daar stelt ze vanaf donderdag aan BV’s de vraag: ‘Wat zou je doen mocht je maar 24 uur meer te leven hebben?’

Wat zou jij zelf doen mocht je maar 24 uur meer te leven hebben?

“Had je me dat een jaar geleden gevraagd, dan zou ik zonder veel nadenken gezegd hebben: ‘Ik wil nog eens de Machu Picchu gezien hebben’, of zoiets. Maar nu ik wél bij die vraag ben blijven stilstaan, besef ik dat ik helemaal geen bucketlist zou willen afwerken. Geen enkele gast in het programma, trouwens. Iedereen wil vooral samen zijn met de mensen die ze graag zien. Het belangrijkste in het leven is en blijft de liefde. En daar gaat het programma uiteindelijk over, niet over zomaar wat spannende of sensationele dingen beleven, maar over wat er echt essentieel is in ons bestaan, over wat het de moeite maakt.”

“Dit programma sluit heel nauw aan bij hoe ik denk en leef. ‘Pluk de dag’ en ‘Viva la vida’ - al dat soort bijna commerciële slogans - daar geloof ik heel hard in. Ik sta gulzig in het leven en probeer elke dag de moeite te maken. Als ik ga slapen, wil ik niet het gevoel hebben dat het zomaar allemaal aan mij is voorbijgegaan. Ik wil er altijd iets van maken. Ik probeer heel bewust te leven, en me ook heel bewust te zijn van het feit dat ik gezegend ben met de mensen die me graag zien en de dingen die ik mag doen.”

Omdat elke dag de laatste kan zijn?

“Ja. Mocht iemand me vertellen dat mijn laatste 24 uur zijn ingegaan, wil ik niet het gevoel krijgen dat ik in mijn leven te weinig heb gedaan. Dat ik meer heb toegekeken dan deelgenomen, dat ik niet vaak genoeg heb durven springen. Dat zou ik spijtig vinden en spijt probeer ik zo veel mogelijk te vermijden.”

“Ik ben een entertainer, dat is mijn missie hier op aarde. Allez, zo zie ik dat toch. Ik geloof dat we hier allemaal met een reden zijn, dat we allemaal een rol of een taak hebben, hoe klein of groot die ook is. Mijn werk valt perfect samen met wie ik ben. Voor mij is dat heel helder: ik ben hier om de mensen te doen lachen, te doen vergeten. Heb jij dat dan niet? Jij bent al een stuk ouder, jij weet toch al beter dan ik waarom je hier bent?”

Ik denk niet dat daar een reden achter schuilt, of dat ik een taak heb. Ik geloof nogal in zinloos toeval.

“Echt? Ikke to-taal niet. Ik geloof zelfs niet dat toeval bestáát. Ik denk dat alles - of toch bijna alles - gebeurt om een reden, zeker de belangrijke dingen. Ik geloof ook heel erg in karma. Dat is geen fabeltje, want ik heb al vaak gezien dat mensen die iets slechts doen daarna het deksel op de neus krijgen.” (br.hln)