Andrew ontdekt na 33 jaar dat adoptiemoeder eigenlijk echte moeder is. En het geheim dat ze al die tijd verborgen hield

Andrew (52) – die bekend werd als lid van de ninetiesband M People – herinnert zich zijn jeugd in New Cross (in het zuidoosten van Londen) als liefdevol. Hij had het gevoel dat hij echt deel uitmaakte van het arbeidersgezin waarin hij opgroeide. Zijn vader was een drukker die lange dagen werkte om te maken dat zijn gezin niets tekort kwam en zijn moeder was parttime aan de slag als verkoopster en arbeidster. Ook met zijn zeven jaar oudere broer Stephen klikte het.

Schuldig

Al van kleins af hoorde hij de term ‘geadopteerd’ vallen. “Ik herinner me dat er op een keer een vrouw op mijn moeder toekwam die vroeg of ik haar kindje was. Ze antwoordde “ja, maar hij is geadopteerd”. Ik had geen idee wat dat betekende, tot een vriendje het me uitlegde. Mijn vader en moeder waren niet mijn echte vader en moeder. Maar dat gaf niet, want ze zagen me graag”, vertelt Andrew. “Tegelijk deed het iets met mijn zelfvertrouwen, want ik voelde me schuldig dat mijn echte moeder me had weggegeven. Ik wilde dan ook niets doen om mijn nieuwe familie van streek te maken.”

En dat betekende ook dat hij nooit naar zijn biologische ouders vroeg. Tot op Kerstmis 1998. Andrew was toen 33 en met M People op het hoogtepunt van zijn succes. “Twee jaar daarvoor was ik een relatie begonnen met een leuke meid en we overwogen om aan kinderen te beginnen”, vertelt hij. “Daardoor wilde ik ook meer te weten komen over mijn eigen afkomst. In september van dat jaar stelde ik mijn ouders er voor de allereerste keer op een respectvolle manier een vraag over. Ze vroegen wat bedenktijd en op Kerstmis riepen mijn vader en moeder me bij zich.”

Voorovergebogen

Ze zaten op de bank en Andrews moeder zat voorovergebogen, met haar blik op de grond. “Ze keek me niet aan. Ik was bloednerveus”, gaat hij verder. “Toen stak papa van wal: ‘Dit is een geheim dat we wilden meenemen in ons graf, maar je wil het graag weten en daarom vertellen we het je. Je moeder is eigenlijk je echte moeder. Jij bent geen vergissing, maar zij máákte een vergissing. Ik weet niet of het een affaire was of iets eenmaligs en ik wil het ook niet weten. Maar jij was er wel het product van’”

De bekentenis bracht Andrew volledig uit balans en hij kwam in een neerwaartse spiraal terecht. Een jaar later stortte hij in terwijl hij in de studio muziek aan het opnemen was. Hoewel hij zich met zijn moeder verzoende, kwam hij in een depressie terecht. De band stopte ermee en zijn vriendin liet hem zitten. “Op een dag zat ik in mijn wagen en dacht ik eraan om uit het leven te stappen. Ik kon de pijn die ik voelde niet meer aan”, vertelt hij. “Maar ik ben blij dat ik het niet deed.”

Therapie

Er volgden jaren van therapie en Andrew stopte met drinken en ging gezonder leven. Hij leerde in 2010 ook Faye (36) kennen en bij haar vond hij opnieuw de liefde. Het duurde echter tot nu voor hij weer op een punt was om op zoek te gaan naar zijn echte vader. Arthur (91) is inmiddels gestorven; zijn moeder (86) lijdt aan Alzheimer en zit in een verzorgingstehuis. Eerder dit jaar deed Andrew een DNA-test via een website die je voorouders zoekt en kwam hij in het tv-programma ‘Secrets In My Family’.

DNA-test

Veel is hij intussen nog niet wijzer geworden. Zijn vader zou ‘Wally’ of ‘George’ geheten hebben en met zijn moeder hebben samengewerkt in een koekjesfabriek in Bermondsey in 1964. Via de DNA-test vond hij wel een nichtje Ericka in de Verenigde Staten. Zij zou moeten weten wie zijn vader is, maar ze heeft nog niet gereageerd op zijn berichten. Andrew vond ook een verre achternicht in de VS en zij helpt hem mee in zijn zoektocht. “Ik weet niet of mijn vader nog leeft”, zegt hij nog. “Ik zou hem graag en knuffel geven en bedanken voor het leven dat hij me gaf. Maar mijn echte vader blijft toch Arthur, want hij voedde me op tot de man die ik vandaag ben.”

Heb je vragen over zelfdoding? Dan kan je terecht op het gratis nummer van de Zelfmoordlijn 1813 of op de website www.1813.be    (br.hln)