Dit is het koudste dorp ter wereld: -62 graden, inwoners blijven binnen, maar Chinese toeristen komen buiten in hun zwembroek

Terwijl we hier al rillen en klappertanden bij temperaturen rond het vriespunt, zijn we maar kneusjes in vergelijking met de inwoners van het Russische Ojmjakon: in dit koudste dorp ter wereld bedraagt de temperatuur momenteel -62 graden Celsius.

Ojmjakon is een dorpje met zo’n 500 inwoners in de Russische autonome republiek Jakoetië en ligt op 741 meter hoogte. Momenteel is het er zo koud dat de wimpers van de inwoners meteen bevriezen wanneer ze buitenstappen.

De digitale thermometer die het stadje meer bekendheid moest geven onder toeristen gaf zopas de geest nadat hij een recordtemperatuur van -62 graden Celsius registreerde. “Hij ging kapot omdat het te koud was,” schrijft de Siberian Times. Volgens het officiële weerstation in de regio daalde de temperatuur tot -59°C, maar volgens sommige inwoners was het nog een stuk kouder: bij hen daalde het kwik tot -67°C, amper een halve graad warmer dan het record van -67,7° C dat in 1933 werd gemeten.

Maar voor deze Chinese toeristen was het nog niet koud genoeg: in niet meer dan een zwembroekje stapten ze in de Yeyemubron. “Deze bevriest zelfs niet in de ijzige kou in Ojmjakon. Horror! Wij, de lokale inwoners, zijn bang om buiten te komen in de koude. En hier… zwemmen de toeristen…!” zegt lokale journaliste Elena Pototskaya.

Het afgelegen dorpje, dat gebouwd is op de Siberische permafrost, is het koudste dorp ter wereld. Enkel in Anctarctica worden soms nog lagere temperaturen gemeten, maar daar zijn geen permanent bewoonde nederzettingen. Ojmjakon was in de jaren 1920 en 1930 een stopplaats voor rendierherders die hun kuddes er lieten drinken aan de warmwaterbronnen. Ojmjakon betekent dan ook ‘het water dat niet bevriest’. Onder de Sovjetregering, die wilde dat de nomadenvolken zich permanent vestigden, werd het dorpje een permanente nederzetting.

De extreem koude temperaturen maken dat de inwoners kampen met bizarre ongemakken: zo bevriest de inkt in pennen, vriezen brillen vast aan het gezicht en laten inwoners hun auto’s permanent draaien zodat ze niet met een platte batterij komen te zitten. De steenharde grond maakt het ook moeilijk om doden te begraven: dagenlang wordt er een vuur gestookt in een put die geleidelijk aan verder wordt uitgegraven tot het gat diep genoeg is om de kist erin neer te laten. (br.hln)