23 jaar, 5 kinderen en ze staat op straat: Waalse Anaïs slaapt al 2 maanden in haar auto
Hoogzwanger en met vier jonge kinderen belandde de moeder uit het Waalse Quaregnon eind november op straat. Sindsdien moet Anaïs in haar wagen slapen, haar kinderen kunnen tijdelijk bij haar moeder terecht. De reden? Ze raakte in geldproblemen door een waterfactuur van 3.000 euro. Niemand lijkt de jonge vrouw nog te kunnen helpen.
De beelden van de Sudinfo-reporter maken meteen duidelijk hoe penibel de situatie van Anaïs is. Het is niet alleen erg koud, maar ook krap met vijf drukke kinderen in de auto. De moeder maakt zich vooral zorgen om haar baby van amper twee weken oud. Haar grootste geluk is nu dat haar vijf kinderen voorlopig bij haar moeder kunnen slapen. De drie oudsten (van 8, 4 en 3 jaar) delen één bed, de andere twee slapen nog in babybedjes. Haar moeder slaapt noodgedwongen op de zetel. Omdat er geen plaats meer is in haar kleine huisje, slaapt Anaïs zelf in haar auto. Het enige wat haar ’s nachts warm houdt is een dekentje, als het echt niet anders kan zet ze de verwarming van de wagen even op.
Verborgen lek
Tot eind november woonde Anaïs in een huurhuis waar ze 650 euro per maand voor betaalde. Een verborgen lek joeg de waterfactuur de hoogte in. Het bedrag van 3.000 euro kon ze niet neerleggen en de eigenaar weigerde tussen te komen. Dus moest ze wel vertrekken. Anaïs vertelt aan de reporter: “De huisbaas heeft zelfs mijn waarborg van 1.300 euro niet terugbetaald.”
Overal heeft ze al hulp gezocht, ze klopte aan bij het CPAS (de Waalse tegenhanger van het OCMW) en schreef brieven aan de burgemeester en de koning. Maar niemand kan haar helpen. Anaïs heeft geen diploma en vindt daarom geen werk. Overleven doet ze met het kindergeld (900 euro) en een uitkering van 300 euro. Nu ze officieel dakloos is, dreigt ze zelfs dat laatste te verliezen.
Wachtlijst
Jean-Pierre Lepine, de burgemeester van Quaregnon, vertelt dat hij niet veel voor Anaïs kan doen. “Ik ben op de hoogte van haar situatie. Zoals ik bij mijn eigen dochter zou doen, heb ik haar de les gespeld. Ze heeft moeten toegeven dat het op haar leeftijd niet normaal is om vijf kinderen te hebben die niet door hun vader erkend worden. Ik kan haar niet helpen, omdat ze niet aan alle voorwaarden voldoet om steun te krijgen. Ze staat net zoals zoveel andere lotgenoten op een wachtlijst.” (br.hln)
|
