Waarom je vroeger geen spruitjes, broccoli en andere dingen lustte en nu wel

Heb je je ooit afgevraagd waarom je als kind een bloedhekel had aan spruitjes, broccoli en andere warme groenten en ze nu wel erg smaakvol je mond ingaan? Blijkbaar zijn kinderen geen moeilijke eters, maar veranderen je smaakpapillen wel degelijk.

Haalde jij vroeger ook je neus op voor al wat je nu lekker vindt? Dat komt doordat je smaakpapillen voortdurend veranderen. Ze sterven immers af en regenereren om de paar weken, soms zelfs vaker door hun kwetsbare positie in de mond. Lees: elke keer dat je je tong verbrandt of ze een beetje afbrokkelt, dood je smaakpapillen. Gelukkig groeien ze snel terug waardoor je maar een aantal dagen de lekkere smaak van je kopje zwarte goud hoeft te missen nadat je je tong eraan verbrand hebt.

Daarnaast speelt leeftijd een rol in hoe vaak en hoe snel je smaakpapillen veranderen. Naarmate je ouder wordt, worden je cellen immers niet zo snel meer geregenereerd, inclusief je smaak- en geurcellen. Dat betekent: hoe ouder je wordt, hoe minder smaakpapillen. “Op 10-jarige leeftijd heb je nog maar de helft van je smaakpapillen over. Als je 30 bent, zit je aan amper 250”, aldus osteopaat en voedingsdeskundige Lynn De Merlier.

Zoet is populair

En het is die afname van het aantal smaakpapillen waarom je sommige zaken die je als kind totaal niet lustte, nu wel graag eet. “Als volwassene proef je minder, en net daardoor kun je veel meer verschillende smaken appreciëren. Smaken die voor een kind vaak nog veel te uitgesproken zijn. Baby’s en jonge kinderen hebben meer dan 1.000 smaakpapillen, waardoor ze bepaalde smaken veel beter proeven. Voeding met een sterke smaak, zoals witloof of spruitjes, kan daardoor meestal op weinig bijval rekenen. Bitter en zuur wekken over het algemeen afkeer op. Zoet is daarentegen bij zowat alle kinderen populair”, aldus De Merlier.

Daarnaast speelt je reukvermogen een rol of je iets lekker vindt of niet. Je reukorgaan fungeert, in tegenstelling tot je smaakvermogen, immers als een multisensorisch construct in je hersenen dat meerdere sensaties kan waarnemen zoals smaak, geur en geluid.

En hoewel iedereen ongeveer even gevoelig is voor de basissmaken zoet, bitter, zout, umami en zuur, ontwikkel je door de jaren heen een persoonlijke voorkeur voor bepaalde smaken. Die hangt af van verschillende factoren zoals gewoontes, opvoeding, cultuur, herinneringen ... Gaf je bijvoorbeeld ooit over na het eten van spinaziepuree met worst? Dan kan het zijn dat je er nog altijd een hekel aan hebt omdat je dat gerecht associeert met misselijkheid.

Maar dat betekent niet dat je bepaalde voedingsmiddelen nu voor je hele leven zult haten. Je kunt je hersenen opnieuw trainen om bepaalde smaken weer te waarderen door ze vaker te eten. Omgekeerd kan ook. Neem nu suiker, bijvoorbeeld. Als je een tijdje frisdrank en suikerrijke snacks uit je dieet bant, zul je op termijn merken dat je de smaak niet meer gewoon bent en dat je favoriete tussendoortje zelfs té zoet zal zijn. (br.hln)