Liever knopje open dan een tent: Meghan Markle is hoogzwanger, maar geen fan van zwangerschapskledij
Positiekledij? Neen, daar doet Meghan Markle niet aan. De vrouw van prins Harry is intussen hoogzwanger, maar aan haar kleerkast zal je dat niet merken: ze draagt nog steeds Dior, Valentino en hoge Manolo Blahniks als vanouds. In zwangerschapswinkels is het fenomeen bekend: “Soms komen hier vrouwen die bijna fier zeggen: ‘Ik ben al zes maanden ver en kan nog altijd gewone kleren dragen!’” Of hoe aanstaande moeders balanceren tussen ijdelheid en comfort.
Dat was te verwachten natuurlijk, dat de Britse pers elke outfit van de intussen acht maanden zwangere Meghan zou becommentariëren. En het moet gezegd: beeldschoon lijkt de 37-jarige zich door de dagen te fluiten. Maar als zwangerschapsmerken dachten dat hun omzet een boost zou krijgen, mogen ze die hoop intussen schrappen: één jurkje uit de zwangerschapslijn van H&M droeg ze (dat inderdaad meteen uitverkocht was), en één van het zwangerschapsmerk Hatch, maar voor de rest is het ‘gewoon’ Givenchy of Stella McCartney - vaak een beetje aangepast door kleermaaksters van het hof.
Sexy? Hoeft niet
Ook in ons land valt op hoe er een zekere pudeur rond het begrip ‘zwangerschapskledij’ hangt. Toen Astrid Coppens (vroeger bekend als Astrid Bryan) deze week in ons land haar collectie voor ZEB kwam voorstellen, deed ze dat met een bol buikje, maar ook met gewone confectiekledij en op hoge hakken: “Ik heb zelfs geen reservepaar bij”, liet ze optekenen. “Het moet maar lukken om een hele avond stijlvol te blijven.” Business as usual dus, en daarmee verschilt de huidige generatie moeders toch van pakweg de jaren 80, toen zwangere vrouwen een hoog Demis Roussos-gehalte hadden. Om terug te keren naar Groot-Brittannië: prinses Diana, die nochtans een bijzonder stijlvolle vrouw was, droeg jurken waarin gerust twéé prinsessen pasten. Comfort en bewegingsvrijheid stonden voorop. Sexy zijn? Hoefde niet.
Vandaag is dat anders, weten ze bij Negen Maanden Mooi in Dilbeek, één van de weinige grote zwangerschapsboetieks in ons land. “Regelmatig komen vrouwen hier binnen met een zekere fierheid: ‘Ik ben al zes maanden ver en heb nog niks moeten kopen!’”, vertelt zaakvoerster Ankie Duis. “De dames behelpen zich blijkbaar maandenlang met hun gewone kledij: ze laten de knop van hun jeans open of ze gebruiken een tailleband om hun blote buik te bedekken als hun T-shirt te kort is...” Wat een gedoe, zou je denken. “Maar het is iets psychologisch, bij sommigen, dat ze die zwangerschapskledij graag zo lang mogelijk willen uitstellen”, weet Duis. “Een kleine groep vrouwen heeft angst om ‘dik’ en onaantrekkelijk te worden. Het gaat dan vooral om maatjes 34-36, slanke vrouwen die altijd heel erg de controle over hun lichaam wilden. Eén keer stond er een meisje te huilen in het pashokje, hoewel ze práchtig was en heel mooi naar voren droeg. Het lijkt wel alsof perfectionistische vrouwen het moeilijk vinden om te genieten van die zwangerschap. Door hun hoofd gaat constant: kilo’s, kilo’s, kilo’s... Vrouwen die goed in hun vel zitten, hebben er minder last van.” (br.hln)
|