Een praatje maken met een vreemde is goed voor de gezondheid
De vrouw die elke dag vriendelijk ‘goedemorgen!’ kirt wanneer ze je voorbijloopt met haar hondje, de man die je elke dag je krant verkoopt aan de kiosk in het station voor je de trein opstapt, de jongen die met een glimlach je boodschappen in een zak doet op zaterdag. Je kent ze niet, maar toch ook weer wel. Zo’n vreemde die eigenlijk toch niet geheel vreemd is, hoe belangrijk zijn die mensen in ons leven?
Zo’n kleine, onschuldige ontmoeting met een vreemde kan je dag goedmaken en ervoor zorgen dat een mens zich minder geïsoleerd voelt. Onze sociale levens worden opgebouwd uit wat psychologen ‘sterke’ en ‘zwakke’ banden noemen. Een sterke band is je echtgenoot, ouder, broer of zus, beste vriend, collega. Een zwakke kennis die je wel vaker tegenkomt is bijvoorbeeld de barman in je favoriet café of de kassierster in de winkel waar je steeds gaat.
“Hoe ik een sterke band van een zwakke onderscheid, is wanneer er wederzijdse herkenning is”, vertelt Gillian Sandstrom, leraar aan de universiteit van Essex die zich al jaren verdiept in de materie. “Je moet elkaars naam niet kennen, maar je weet wie ze zijn en herkent elkaar.”
Sandstrom deed onderzoek naar hoe belangrijk deze connecties voor ons zijn. “Deze interacties geven ons een goed gevoel, we voelen ons erdoor verbonden met mensen”, legt ze uit. “Je krijgt meer vertrouwen in de wereld en hebt een groepsgevoel. Ik denk dat dat soms nodig is. We hebben het gevoel nodig dat we ergens deel van uitmaken. Als we dat gevoel niet hebben, dan ondervinden we daar negatieve gevolgen van zoals eenzaamheid.” Eenzaamheid - vaak veel meer dan fysiek alleen zijn - kan heel wat effecten hebben op onze mentale en fysieke gezondheid. Het zou zelfs dezelfde impact kunnen hebben op onze levensduur als roken of overgewicht.
Eigen boontjes doppen
We kunnen niet altijd rekenen op onze sterke banden, want uiteraard moeten die ook hun eigen levens lijden en moeten we nu eenmaal onze eigen boontjes kunnen doppen. Sandstrom wijst er dan ook op dat we niet mogen verwachten dat deze mensen verantwoordelijk zijn voor ons geluk. “Het is beter dat je een beroep doet op verschillende mensen voor je verschillende noden”, legt ze uit. “Ik denk dat de iets zwakkere banden daarbij vaak onderschat worden.”
Deze kennissen spelen een belangrijke rol bij je algemene ontwikkeling, ook al zijn ze misschien niet altijd even goed zichtbaar. Sandstrom geeft een voorbeeld: stel dat je verhuist naar een nieuwe stad en dat je hier vrijwel niemand kent, dan is het niet ongewoon dat je je wat verloren voelt in het begin. Vaak heeft ook dit te maken met het gebrek aan zwakke connecties. Je volledige netwerk aan mensen - van de vrouw die je tegenkwam met haar hond tot de bakkersvrouw - kende je op je vorige woonplaats uit je hoofd.
“Dit zijn kleine relaties, maar ik denk dat als je die allemaal tegelijkertijd verliest - wat gebeurt als je naar een nieuwe plek verhuist - het vaak allemaal te veel wordt en dan besef je dat het een verschil maakt”, legt Sandstrom uit. Voor zij die dit soort band in zijn of haar leven mist, is het volgens de psycholoog helemaal niet moeilijk om er verschillende op te bouwen. Hou gewoon je omgeving in het oog. Is er iemand die naar je lacht in de fitness? Een vriendelijke bediende aan de kassa die je elke dag tegenkomt? Als je wederzijdse herkenning opmerkt, begin dan eens een gesprek en dat is volgens haar het gemakkelijkst via een compliment of iets dat jullie gemeen hebben. (br.hln)
|