Eeneiige tweeling

Een eeneiige (monozygote) tweeling ontstaat doordat er niet, zoals normaal gesproken, een enkel embryo ontstaat uit celdelingen van de bevruchte eicel, maar bij een van de eerste delingen twee losse groepjes cellen ontstaan die ieder uitgroeien tot een apart embryo.

Hierdoor ontstaan er twee individuen. Omdat het DNA van de embryo's precies gelijk is, doordat ze uit dezelfde bevruchte eicel komen, zijn deze individuen genetisch identiek aan elkaar. De twee personen van een eeneiige tweeling zijn dus ook altijd van hetzelfde geslacht. Toch komt het in zeer uitzonderlijke gevallen voor dat een eeneiige tweeling van verschillend geslacht is. Meestal is dit het gevolg van de oneven splitsing van een zygote met het Klinefelter syndroom (XXY). Dit resulteert in tweelingen waarvan een van de individuen een man is met een X en een Y chromosoom en de ander een vrouw met maar 1 X chromosoom (XO) en dus lijdt aan het Turner syndroom.

Het uiterlijk is hetzelfde, hoewel gespiegeld ook voorkomt. Dit komt regelmatig voor. Denk hierbij aan een bepaald kenmerk dat bij het ene kind links zit en bij het andere kind rechts. Bijvoorbeeld een kruin.

Ook kan het voorkomen dat het ene kind linkshandig is en het andere rechtshandig. In extremere gevallen zijn zelfs de organen gespiegeld. Hierbij wijst de punt van het hart bij het ene kind gewoon naar links terwijl het bij het andere kind naar rechts wijst. Ook lever en andere organen zijn dan gespiegeld.

Een eeneiige tweeling wordt vaak een identieke tweeling genoemd. Dit is eigenlijk een incorrecte benaming. De tweeling is namelijk nooit geheel identiek. Het DNA misschien wel maar door de invloed van de omgeving ontstaan er verschillen. Zo kan het ene kind bijvoorbeeld dikker zijn dan het andere of kunnen er groeiverschillen zijn.

Vlak na de geboorte is vaak een individu van de tweeling groter dan de ander. Dit kan komen door verschil in voedselopname in de baarmoeder of gebrek aan ruimte. Vaak wordt de groeiachterstand in de loop van de tijd wel ingehaald. Eveneens is het mohelijk dat bij een eeneiige tweeling een van de twee een aangeboren afwijking heeft, terwijl de ander daar geen last van heeft. Dit heeft dan niets te maken met het genetisch materiaal, maar puur met de individuele ontwikkeling van het embryo.