Knappe Zweedse verliest gezicht en herstelt miraculeus
Eva Uhlin (19) wist niet wat haar enkele jaren geleden overkwam toen
ze zwaar toegetakeld werd door een zeer zeldzame en levensbedreigende
allergische huidreactie op de pijnstiller Paracetamol. De aandoening,
'toxische epidermale necrolyse', liet de huid van haar gezicht en
lichaam vallen. Na een jarenlange intensieve behandeling en een gevecht
op leven en dood heeft ze haar knappe look terug en kan ze haar
ongelofelijke verhaal doen.
De nachtmerrie van Eva Uhlin begon in september 2005 toen ze als
vijftienjarige een griepje kreeg op vakantie. Ze nam een paar tabletten
Paracetamol om de symptomen te verlichten maar de combinatie van de
medicatie met het opgelopen virus, zorgde voor een verschikkelijke
huidreactie. De tiener werd de volgende morgen wakker met grote blaren
op haar gezicht. Deze aandoening verspreidde zich al snel naar de rest
van haar lichaam.
"Het
was angstaanjagend omdat op dat moment niemand wist wat er met me
scheelde en hoe dit zou aflopen", vertelt Eva. "Bovendien kon ik niet
geloven wat er gebeurde. Het was immers niet de eerste keer dat ik deze
pijnstiller nam. Ik was helemaal in shock." Al snel vielen grote
stukken huid van haar gezicht, armen, rug, buik en borst. Op een
gegeven moment was het zo erg dat zelfs haar lippen aan mekaar groeiden.
'Toxische
epidermale necrolyse' is een onvoorspelbare en levensbedreigende
aandoening. Het resulteert in splijting en loslating van grote delen
van de huid. Dit geeft een op brandwonden gelijkend klinisch beeld. De
ziekte kan gepaard gaan met orgaanfalen, longembolie en inwendige
bloedingen. Veertig procent van de patiënten overleeft deze vreselijke
aandoening niet. De prognose hangt grotendeels samen met het vroeg
stellen van de diagnose en de snelheid waarmee het verantwoordelijke
medicament wordt geïdentificeerd en gestopt. Iedereen kan ten prooi
vallen aan dit syndroom. Het komt voor bij alle leeftijdsgroepen en is
iets meer frequent bij vrouwen.
"Toen
ik voor de eerste maal naar mezelf in de spiegel keek nadat het gebeurd
was, herkende ik mezelf niet meer", legt Eva uit . "Ik leek wel een
personage uit een horrorfilm. Het was een serieuze aanslag op mijn
zelfvertrouwen en ik was erg beschaamd over mijn uiterlijk. Ik ben er
echter altijd blijven in geloven dat mijn huid weer normaal zou worden".
Na
een jarenlange intensieve behandeling in het Zweedse universitaire
hospitaal van Linkoping, kreeg het Zweedse meisje haar gezicht terug en
werd ook de huid op de rest van haar lichaam weer als voorheen.
Professor Folke Sjoeberg, één van de dokters die haar behandelde,
verklaart dat Eva enorm geluk heeft gehad deze zeldzame aandoening te
overleven en bijna volledig te herstellen. "Dit syndroom komt slechts
één keer voor op één miljoen mensen. Er is voorlopig geen enkele manier
om het te stoppen."
Eva Uhlin
probeert nu terug te keren naar het onbezorgde leven dat ze vroeger
als tiener had. Maar zelfs vandaag nog laten de gevolgen zich voelen.
Tweemaal per dag moet ze druppels in haar ogen doen en blijft de huid
zeer gevoelig voor de zon. Toch is ze overgelukkig dat ze deze nare
ervaring kan navertellen.
|
