Mensen worden ziek en toch is olie niet giftig volgens
BP
BP is al weken het risico van de aanspoelende olieresten op de
Amerikaanse kust aan het minimaliseren. Er is helemaal geen risico voor
de gezondheid, maar toch zoeken veel mensen hun arts op nadat ze in de
buurt van de getroffen stranden geweest zijn. Vooral onzichtbare
olieresten blijken gevaarlijk.
In de hele regio komen een aantal
klachten steeds frequenter voor: hoest, pijnlijke sinussen, hoofdpijn,
brandende ogen, keelpijn, bloedende oren en extreme vermoeidheid
Ryan Heffernan is een vrijwilliger in Santa Rosa. Toen ze een zak met
olieresten zag drijven, liep ze naar medewerkers van BP om te vragen of
ze konden ingrijpen. "Sorry mevrouw, we mogen niet in de oceaan gaan.
Die is besmet", zeiden ze. Ryan ging dan maar zelf het water in om de
zak te halen. Een dag eerder had ze ook al in het water gezwommen. Toen
waren er nog helemaal geen tekens van olie te bespeuren. "Ik wou een
laatste keer gaan zwemmen voor de olie zou toeslaan", zei ze. Een dag na
het incident met de zak moest Ryan naar de dokter omdat haar benen vol
uitslag stonden.
Kleine
olieresten en chemische stoffen van BP zijn niet altijd zichtbaar, maar
toch kunnen ze de gezondheid schaden. Waarom wagen zoveel mensen zich
dan toch nog in het water? En waarom is er geen verbod uitgevaardigd om
in die zones te gaan zwemmen? Een reporter van de Huffington Post zag
hoe medewerkers van BP op Pensacola Beach olieresten en zand aan het
wegscheppen waren. Toen de zon opkwam lieten ze het strand achter en
even later kwamen families met kinderen zwemmen in de oceaan.
Personeel
van BP draagt bovendien speciale schoenen om het contact met de olie te
vermijden. De beelden van badgasten op diezelfde stranden lijken dan
toch wel heel vreemd. Vooral omdat het verhaal van Ryan geen geïsoleerd
incident blijkt te zijn. Veel mensen keerden met huidklachten terug
nadat ze in de oceaan gingen zwemmen. Ze omschrijven het als beten van
"onzichtbare kwallen". Vrijwilligers die schildpadden willen redden,
melden voortdurend dat ze last hebben van uitslag en zelfs bronchitis.
Volgens
William Rea, die verschillende arbeiders van Exxon Valdez behandelde,
is het normaal dat mensen ziek worden. "Er zijn zieke mensen en zieke
dieren. En ze zijn ziek door dezelfde chemische stof. Dat is toch een
bewijs dat die stof een probleem vormt." Het blijft niet bij
huidklachten. In de hele regio komen een aantal klachten steeds
frequenter voor: hoest, pijnlijke sinussen, hoofdpijn, brandende ogen,
keelpijn, bloedende oren en extreme vermoeidheid.
Olie is het
gevaarlijkst voor kinderen, zwangere vrouwen, mensen die ooit kanker
hadden, astma-patiënten en Afro-Amerikanen (die laatste lopen
lichamelijk meer risico). De overheid heeft nog niet aan de alarmbel
getrokken, omdat drie federale agentschappen er niet in slagen om
onveilige hoeveelheden olie in het water of in de lucht vast te stellen.
Mogelijk zijn hun normen niet aangepast om de dreiging te vatten. Zowel
in de wetenschappelijke als de medische wereld wordt het
gezondheidsrisico inmiddels erkend.
En
dan is er BP. De oliemaatschappij tast nog steeds in het duister als
het over de giftigheid van olie gaat. Volgens BP is de olie afgesleten
tegen dat die de kust bereikt. De meest gevaarlijke stoffen zouden dan
al lang vervlogen zijn. Waarom hecht BP dan zoveel belang aan speciale
trainingen en beveiliging voor z'n medewerkers langs de kustlijn? "Als
de olie niet veilig is voor het personeel van BP, is die dat ook niet
voor de mensen", besluit de specialist van de Huffington Post.
Op
4 juli trokken mensen massaal naar het strand voor het vuurwerk naar
aanleiding van de Amerikaanse nationale feestdag. Ook Ryan was weer van
de partij. Ze was inmiddels aan de betere hand, maar de volgende ochtend
kleurden haar benen bloedrood. Misschien moet de Amerikaanse overheid
eerst luisteren naar de klachten van de bevolking voor ze BP nog maar
eens blindelings geloven... (br.hln)
