Tegen jezelf praten is onschuldiger dan het lijkt
Tegen jezelf praten wordt geassocieerd met eenzaamheid, gekte, oude
dames of dronkenlappen. Veel vrouwen die het bij hun moeder of
grootmoeder zien, zweren dat ze nooit zo zullen worden. Tot ze opeens
beschaamd moeten vaststellen dat ze die minder sympathieke beoordeling
van het kapsel van de buurvrouw of de appreciatie van een passerende
schoonheid wél luid, duidelijk en voor iedereen hoorbaar hebben gezegd.
Tegen jezelf praten wordt niet aanzien als iets positief, en dus schamen
veel mensen er zich voor. Wetenschappers hebben nochtans aangetoond dat
je niet gek bent en dat het net goed is voor de hersenen en het
concentratie en depressieve buien verbetert.
Waarom
Waarom
doen mensen het? Omdat ze thuis alleen zitten en zo toch een stem
horen. Omdat hun kat of hond een ideale gesprekspartner is. Omdat het
gewoon duidelijker wordt wat je wil als je het jezelf hardop vraagt:
"Neem ik dat extra stuk taart of kies ik iets gezond?"
Omdat je
met veel tegelijk bezig bent, en luidop praten de enige manier is om je
prioriteit duidelijk te maken. Of omdat je erg van streek bent, en de
innerlijke discussie zo luid wordt, dat je het letterlijk uit moet
praten.
Ook tegen baby's gebeurt het 'eenrichtingsspreken'
regelmatig, vooral door moeders die alleen thuis zitten. Ze praten tegen
hun baby over hoe mooi hij wel is, maar ook of ze eerst gaan afwassen
of dutten en ze vragen hem of hij wil wandelen die middag.
Reacties
Ingeburgerd
is het echter niet, en het is ook niet duidelijk hoeveel mensen het
doen, en hoe regelmatig. Geen wonder dat er vreemde blikken op je
geworpen worden (of boze vuisten of beschaamde koppen) als je weer eens
tegen jezelf praat op straat.
(On)bewust
Het
gekke is dat dit niet altijd bewust gebeurt, en misschien wel vaak
niet, maar je het wel altijd beseft op het moment het te laat is. Als je
net een knappe man bent gepasseerd, of als je iemand beschaamd ziet
wegkijken. Alsof de remming die ervoor zorgt dat je geen onaangename
dingen in het openbaar zegt, is weggevallen.
Stress en frustratie
Soms
beginnen mensen zich zorgen te maken en proberen ze ermee te stoppen,
waardoor het praten een enorme bron van stress en frustratie kan worden.
Een tikje zelfcontrole, zodat je niet iedereen continu beledigt, lijkt
ons echter voldoende. Laat de mensen maar raar kijken, er zijn ergere
dingen in de wereld.
|
