Slechts 3% extreem begaafde kinderen wordt succesvol
Mensen die extreem begaafd zijn op een bepaald vlak, lijken het
gemakkelijk te hebben. Maar de waarheid is anders, en zelfs dramatisch:
extreem begaafden falen vaker in het leven. Meer zelfs: slechts drie
procent kan werkelijk zijn gaven tot het uiterste benutten.
De Britse professor Freeman volgde 210 extreem begaafde kinderen die
uitblonken in wiskunde, muziek of kunst. Het onderzoek startte in 1974,
en nu, ruim 35 jaar later moet Freeman concluderen dat 'een zestal het
geschopt heeft tot een niveau dat we succesvol zouden kunnen noemen'.
Een
jongen die op 8-jarige leeftijd wiskunde problemen op middelbaar niveau
kon oplossen, gaf zijn universiteit op en werkt nu bij McDonalds. Een
meisje dat muzikaal erg begaafd was, werd uiteindelijk professioneel
muzikante, maar een vriendinnetje dat erg hoog scoorde op wetenschappen,
faalde al haar examens en verliet de universiteit zonder diploma. Ze
gaf een tijdlang les, maar zit nu in zware financiële problemen.
De
kinderen waren in 1974 ongeveer zes of zeven jaar. "Op die leeftijd
hebben sommige kinderen het potentieel om enorme dingen te kunnen doen.
Maar de meeste kinderen kwamen in situaties terecht waar hun potentieel
verloren ging."
Sommige kinderen werden 'beroofd van hun
kindertijd' doordat ze door hun ouders te veel onder druk werden gezet
of gescheiden raakten van leeftijdgenootjes, en zo eindigden met weinig
vrienden.
Andere kinderen zijn 'all-rounders': ze zijn begaafd
op veel verschillende vlakken, wat kiezen moeilijk maakt. Sommige zullen
veel moeten uitproberen voor ze hun 'roeping' vinden.
Nochtans
zijn deze kinderen niet emotioneel fragieler dan anderen, aldus Freeman
die er wel aan toevoegt dat deze kinderen intellectueel veel kunnen
verwerken maar emotioneel niet altijd.
"Hoogbegaafden zijn
normale mensen, maar anders dan anderen krijgen ze te maken met
onrealistische verwachtingen en worden ze vaak gezien als vreemd en
ongelukkig. Ouders en leerkrachten voelen zich dan weer bedreigd, en
reageren vaak door ze te onderdrukken."
"Wat
natuurlijk niet is wat ze nodig hebben, en dat is: mogelijkheden om hun
potentieel te ontwikkelen en emotionele steun. Een een echte
kindertijd: het plezier en de creativiteit van het kind-zijn is de basis
van alles."
|
