Arbeider jarenlang gefolterd en vernederd op werk
Een schokkende bewakingsvideo toont M., vastgebonden door zijn collega's. (foto: Het Laatste Nieuws/Paris Match)
Een fabrieksarbeider uit het Waalse Bergen onderging op zijn werk
gedurende jaren de gruwelijkste vernederingen en martelingen. Dat meldt
de gedrukte versie van Het Laatste Nieuws vandaag. Het moegetergde
slachtoffer, dat zelfmoordgedachten had door de aanhoudende wandaden, is
nu al 3 jaar thuis met een posttraumatisch stress-syndroom.
De collega's van M. bij het bedrijf Mactac in Soignies bleken inventief
in hun folterpaktijken: ze bonden hun collega tijdens zijn nachtshift
vast, sloten hem op, bespoten hem met een hogedrukreiniger of
vernederden hem seksueel. Hoewel er in totaal zo'n 25 mensen aan de
lawaaierige nachtelijke martelingen deelnamen, kwam er nooit een
onderzoek naar de gruweldaden. Negen jaar lang gingen de onmenselijke
vernederingen door.
Volgens M.
begonnen de pesterijen al toen hij nog maar enkele dagen in dienst was
in het bedrijf. Een verantwoordelijke van de arbeider gooide
papiersnippers tussen de boterhammen van de man of smeerde zijn machine
in met vet. Daarna belaagde de verantwoordelijke zijn slachtoffer ook
fysiek. "Hij moest tonen aan de rest hoe hij me domineerde, liefst zo
primair mogelijk", vertelt M.
Al snel liepen de pesterijen uit de
hand: toen hij zich verweerde tegen zijn collega's, werden zijn spullen
kapot gemaakt en deed men hem fysiek pijn. Een sterke en jonge kracht
vernederde M. seksueel, onder meer door zijn penis in het gezicht van
zijn slachtoffer te duwen. Steeds meer collega's van M. sloten zich bij
de pesters aan. Triest dieptepunt was toen een weerloze M. in een
ijzeren kooi werd opgesloten, onder talkpoeder bedolven ("Ik dacht dat
ik ging stikken", zegt hij) en per vorklift naar buiten gereden. In de
winterkoude werd hij vervolgens met een hogedrukreiniger schoongespoten.
Uit
trots wilde de man noch in het bedrijf noch tegenover zijn gezin
spreken over de feiten. Uiteindelijk kreeg M. via een collega toch een
bewakingsvideo in handen die de feiten registreerde. Daarmee kon hij de
gruwel bewijzen die hem jarenlang werd aangedaan. In 2002 neemt de
arbeider het na een zoveelste sabotage van zijn materiaal niet meer. Hij
gaat met zijn verhaal naar een verantwoordelijke en de bedrijfarts,
maar die tonen zich bezorgder om de video dan om M.'s welzijn. Daarna
hielden de vernederingen en martelingen op, maar tegen de daders werd
niet opgetreden.
Eind 2007 was M. aan het einde van zijn Latijn:
de voortdurende denigrerende opmerkingen, en de vrees dat het bedrijf
een reden zocht om hem aan de deur te zetten, dreven hem tot het
uiterste. De man overwoog om zelfmoord te plegen, zegt hij: "Ik ben naar
huis gegaan en wilde er een eind aan maken. De koord hing al aan het
plafond van de kelder, ik zag geen andere uitweg uit deze hel." Toen M.
de moed vond om de feiten aan te kaarten bij zijn vrouw en dochter,
heeft het gezin er alles aan gedaan om M. te steunen na de jarenlange
martelgang.
Nu is M. met ziekteverlof. Drie jaar al zit de man
thuis met een posttraumatisch stressyndoom dat men ook bij frontsoldaten
vindt. En het lijkt er niet op dat de pijn snel zal helen. "Ik voel me
gebroken en ik weet niet hoe ik er weer bovenop moet komen", luidt het.
De daders zouden inmiddels ontslagen zijn, al is het markant dat dit pas
gebeurd zou zijn nadat M. in ziekteverlof ging, terwijl de pesterijen
dus al negen jaar bezig waren.
Het
parket van Bergen was aanvankelijk niet van plan om op te treden in de
zaak, omdat de feiten verjaard zouden zijn: de videobeelden dateren
immers al van 2002. Onder druk van de advocaat van M., die aanvoert dat
de feiten ook daarna bleven duren, beslist de rechtbank van Namen of de
25 verdachten alsnog voor de correctionele rechtbank kunnen verschijnen.
Zij kunnen dan een veroordeling riskeren voor onder meer aanranding van
de eerbaarheid, belaging, schuldig verzuim en vrijwillige slagen en
verwondingen. Mactac is ook aangeklaagd en riskeert zware boetes.
Het
parket van Bergen heeft intussen gereageerd op het dossier. De
gerechtelijke instanties beklemtonen dat het slachtoffer pas in 2008
een klacht heeft ingediend, zes jaar na de laatste feiten. "De feiten
zijn ernstig, maar we begrijpen niet waarom het slachtoffer tot 2008
gewacht heeft vooraleer een klacht in te dienen", aldus het parket van
Bergen. "Op dat ogenblik zat de persoon in een ontslagprocedure voor de
arbeidsrechtbank. De laatste feiten dateren van 2002. De feiten zijn
na vijf jaar verjaard."
De
arbeider in kwestie werd meer dan tien jaar lastiggevallen, ook
fysiek. Het bedrijf had psychologische hulp aangeboden aan het
slachtoffer en een overplaatsing. Vijfentwintig personeelsleden van
MACtac zijn in verdenking gesteld, net als het bedrijf zelf. "Het
onderzoek en de verhoren hebben twee jaar geduurd, wat normaal is
gezien het aantal betrokkenen", aldus het parket.
De
raadkamer moet zich in januari volgend jaar uitspreken over de
verjaring. "Maar op burgerlijk vlak kan het slachtoffer altijd een
procedure opstarten om een eventuele schadevergoeding te bekomen",
besluit het parket van Bergen. (br.hln)
Wat kunnen mensen toch wreed zijn.
..!
