Kerkuilen sneuvelen massaal door langdurige sneeuwval
De langdurige sneeuwval in België heeft lelijk huisgehouden onder de
kerkuilen. "De populatie is wellicht gehalveerd. Ik hoop niet dat
slechts tien procent overblijft, zoals na de winter van 1979", zegt
Philippe Smets van de Kerkuilwerkgroep Vlaanderen.
Na de strenge winter van 1979 overleefden in Vlaanderen slechts 80
broedparen van de ruim 800 geregistreerde paren het jaar voordien. In
Nederland lagen die cijfers nog lager. "Ik vrees gelijkaardige cijfers,
al hopen we dat de helft van de broedparen overleeft", zegt Smets. In
2009 werden 441 broedkoppels geregistreerd, in 2008 nog 742 en 2007
zelfs 964.
De Kerkuilwerkgroep
kreeg de voorbije week meldingen van een twintigtal dode kerkuilen. "De
levende vogels die we aantreffen, wegen amper 200 gram, terwijl dat
normaal 350 gram is. De kerkuil heeft nauwelijks vetreserves en eet elke
nacht vier of vijf muizen. Twee of drie dagen zonder eten is
dodelijk"", weet Smets.
Door de
langdurige sneeuwval en de dikte van de sneeuw verplaatsen muizen zich
onder de sneeuw of blijven ze met wintervoorraden in de schuilplaatsen.
"Voorts is de kerkuil een standvogel die zich niet verplaatst als er
voedselschaarste optreedt", aldus nog Smets. "Bovendien joegen ze
vroeger 's winters ook in open hooizolders en opslagplaatsen met
veevoeder, maar die zijn er nauwelijks nog."
Jan Rodts van
Vogelbescherming Vlaanderen zegt dat ook andere muizen etende
uilensoorten gebukt gaan onder de vrieskou en het sneeuwweer. De
vogelopvangcentra krijgen veel meer verzwakte dieren binnen, maar daar
pieken vooral buizerds en reigers.
|
