Isidoor Opsomer 1878 - 1967 was een Vlaams Kunstschilder
Isidoor Opsomer 1878 - 1967 was een Vlaams Kunstschilder
Isidore Opsomer, ook wel geschreven als Isidoor Opsomer (Lier, 19 februari 1878 - Antwerpen, 31 mei 1967) was een Vlaams kunstschilder. Hij was een realistisch en postimpressionistisch schilder van portretten, stadsgezichten, landschappen, en stillevens. Hij was tevens actief als etser en lithograaf.
Opsomer was een student aan de academies van Lier en Antwerpen en daarna aan het NHISKA (Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten, Antwerpen) Hier kreeg hij les van de schilders Albert de Vriendt (1843-1900) en Juliaan de Vriendt (1842-1935).
Zijn vader, afkomstig uit het Land van Waas, sterft in 1881. Zijn moeder zorgt, samen met de grootmoeder, verder voor de opvoeding van de vier kinderen. Aldus brengt hij een groot deel van zijn jeugd door in het huis van zijn grootmoeder aan de Lierse Grote Markt. In 1958 wordt aan de gevel een gedenkplaat onthuld. Op de Middelbare School valt hij op door zijn tekentalent. Hij gaat les volgen aan de Lierse Academie. Aangemoedigd door zijn omgeving gaat hij naar de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en studeert af in minder dan drie jaar. Op achttienjarige leeftijd ontvangt hij de "Prijs Nicaise de Keyser". Samen met zijn broer Jaak, de latere toondichter die primus is te Gent, wordt hij feestelijk onthaald in Lier.
Het werk, "Christus predikt te Lier", dat hij als opdracht krijgt voor de Prijs van Rome in 1901 zal een eerste openbaring worden. In dit werk figureren tientallen personages tegen een decor van oude verweerde gevels van de intussen verdwenen Kerkepoort in het hartje van Lier.
In 1903 ontvangt hij de Godecharleprijs voor een meesterlijk drieluik "Adam en Eva verjaagd uit het paradijs" ("Het Verloren Paradijs"). Als winnaar van de wedstrijd vertrekt hij in 1904 naar Rome en neemt zijn intrek in de villa Medici. Hij komt in contact met Raoul Laparra, Louis-Henri Bouchard, Paul Landowski, Eugène-Désiré Piron, Maurice Ravel en Florent Schmitt.
Terug in België (1905) wordt hij lesgever aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen. Zijn leerlingen waren o.a. Alphonse Mora, Albert Van Dyck, Louis Jacques Camerlinckx, Theo Van de Velde, Remy de Pillecyn en Luc De Decker. In 1905 bezoekt hij Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk.
De nauwe steegjes en huisjes van Lier zijn tot de Eerste Wereldoorlog zijn voornaamste bron van inspiratie. In één van zijn werken zegt Felix Timmermans dat het de grote verdienste van Opsomer is geweest de ontdekker, de veropenbaarder te zijn van het Lierse Begijnhof. Ieder hoekje van dit stemmig begijnhof heeft hij op doek gebracht. Werken als de filosoof, de processie en de Lierse Klappeien getuigen van deze periode. In 1914 voltooid hij "De Vismijn te Lier".
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog vertrekt hij naar Beaconsfield. Kort nadien vervoegt hij Emile Claus en Albert Baertsoen voor een achttal maanden in Londen. Op voorstel van minister Poullet vertrekt hij naar Nederland om namens de Belgische regering tentoonstellingen in te richten. Hij vestigt zich op het Plein in Den Haag. De schokkende omstandigheden waarin deze verhuis plaatsvindt zijn een keerpunt in zijn loopbaan. Hij komt in contact met verschillende Nederlandse schilders waaronder George Hendrik Breitner. Hij is zeer onder de indruk over de weergave van het licht in Breitners schilderijen. Dit is dan ook van invloed op zijn later werk. Enkele werken uit deze periode zijn: Het plein in 's Gravenhage, een Amsterdamse brug, de brug van Rynsburg, de kerk van Katwijk, de Hollandse boer, Katwijkse vrouwen en Delfts hoekje onder sneeuw. In 1916 neemt hij deel aan de tentoonstelling Belgische Kunst in het Stedelijk Museum Amsterdam met elf werken.
Na de wapenstilstand keert hij terug naar België. Zijn atelier in Lier is totaal verwoest en hij vestigt zich in Antwerpen. Hij wordt leraar aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen. Hij reist meermaals naar Frankrijk, Spanje, Algerië, Tunesië, Sicilië en Italië en maakt kennis met verschillende vooruitstrevende kunstrichtingen. Maar, zelfs Cézanne kan hem niet afbrengen van zijn eigen gekozen richting. "Schilderen moet een streling zijn voor het oog" was een ideaal welke hij steeds betrachtte. Van een schilderij is voor hem niet zozeer de inhoud van belang, wel de wijze van uitbeelden. Elke schepping moet beeldrijk blijven.
In 1922, op de driejaarlijkse tentoonstelling te Gent, stelt hij een magistraal portret van Felix Timmermans tentoon. Van dan af is zijn nieuwe specialiteit het portret. Dit bevesigt hij in 1926 met zijn "Camille Huysmans". Andere personaliteiten welke hij vereeuwigt zijn: Frans Van Cauwelaert, Paul-Emile Janson, August Vermeylen, Emiel Vandervelde, Victor Horta, Henry Van de Velde en Koning Albert I.
Hij was directeur van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en het NHISKA van 1926 tot 1949.
Op 5 januari 1940 werd hij door Koning Leopold III in de adelstand verheven.
Zijn laatste rustplaats vond hij op het Schoonselhof te Antwerpen.
Werken van Opsomer zijn te vinden in musea te Antwerpen, Brussel, Bergen, Elsene, Gent, Lier, Luik, Namen, Parijs, Straatsburg, Versailles, Amsterdam, Rotterdam, Florence, Rome, Venetië, Madrid, Caïro, Belgrado, Washington, Liverpool, Londen, Tel-Aviv en Nieuw-Zeeland.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
