45ste verjaardag is keerpunt voor gezondheid
Roken, drinken, vet en onregelmatig eten, slecht en te weinig
slapen... elk van ons maakt zich schuldig aan de grote
gezondheidszonden. Tot de 45ste verjaardag, want dat blijkt de leeftijd
te zijn waarop (een deel van de) mensen zich massaal herpakken en
gezondheidsrisico's beginnen vermijden. De goede koers duurt meestal
maar tot de 55ste verjaardag, zo blijkt uit een bevraging van Britten
door het ministerie van gezondheid.
Niet toevallig als de 50ste verjaardag in zicht komt, als slechte
levensstijlkeuzes zich laten voelen, als het een maand duurt om een
korte nacht te boven te komen, als de kilo's er als vanzelf lijken aan
te vliegen en de kinderen al redelijk stevig op hun benen staan. Net dan
breekt de 'gouden tijd' aan voor je gezondheid: nog niet te laat om je
te herpakken, maar niet zo vroeg dat je niet kan zeggen niet geleefd te
hebben.
Vanaf de 45ste verjaardag
begint het lichaam te mankeren: een op drie heeft last van de
gewrichten, een op vijf heeft een te hoge bloeddruk en tien procent is
kortademig.
De helft maakt zich zorgen
om zijn gezondheid, zes op tien herziet zijn levensstijl na een ziekte
of aandoening terwijl bij vier op tien de ogen opengaan na de ziekte of
dood van een familielid. Ook pijnlijke commentaren over het uiterlijk
of merken dat je fysiek niet meer meekan, zorgen ervoor dat iemand zich
herpakt.
Dat
resulteert in enkele maatregelen: Eén op drie gaat minder drinken en
gezonder eten. Acht op tien doet extra hun best om aan de vijf porties
fruit en groenten per dag te komen. Negen op tien rookt niet (meer) en
40 procent zegt nooit meer te veel te eten of te drinken.
"Chronische
aandoeningen zoals beroerte, hart- en vaatziekten en hoge bloeddruk
lijken lang veraf, tot we veertig zijn en het allemaal akelig dichtbij
en echt wordt", zo leggen de onderzoekers de resultaten uit.
Waarom
die angst maar tien jaar duurt, is onduidelijk. Misschien worden mensen
lakser naarmate ze dichter bij hun pensioen komen, of hebben ze het
gevoel 'ontsnapt' te zijn. De kinderen zijn tegen dan ook meestal
afgestudeerd en het huis uit, dus valt het gevoel 'onmisbaar' te zijn,
weg.
|
