Ik ben Helga
Ik ben een vrouw en woon in Denderleeuw (Belgie/Vlaanderen) en mijn beroep is secretaresse (tegenwoordig heet dat assistant...).
Ik ben geboren op 24/07/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, reizen, lezen, computeren, en ik volg graag voetbal- en wielerwedstrijden.
Deze profielfoto is genomen in Chileens Patagonië.
Wat krijgen we nu ? Volgens wat ik op de website van de gastheren lees, was Boussu Dour de beste ploeg in de eerste helft maar toch was het Eendracht dat dankzij een doelpunt van Verheyden met 1-0 kon gaan rusten. Na de pauze zetten de bezoekers de scheve situatie in vijf minuten tijd recht via treffers van Yao en Robail. Boussu Dour moest de laatste 10 minuten met een man minder verder maar Eendracht kon niet meer tegenscoren. Behalve Verheyden toonden Gallucci, Depoitre, Cousin en Moreels ook doelpogingen. Volgende week wacht de verplaatsing naar Sporting Charleroi. Behalve Verheyden,Gallucci, Depoitre, Cousin en Moreels waren ook van de partij: Vervaecke (67' Crispijn), Gbarssin (verving Gallucci in de 87ste minuut), Podevijn (57' De Schutter), Filipović, Kestens, De Castro en Van Den Noortgaete.
12.10.2011: Eendracht Aalst heeft een nieuwe sponsor gevonden, De Visbedrijf De Troyer uit Oordegem, en sponsors Federale verzekering, Windsor en Woonbemiddeling hebben hun vertrouwen herbevestigd, dus dat zit al snor. Maar de samenstelling van het bestuur is blijkbaar nog niet voltooid.
Wel, dat ben ik van de keeper niet gewend, zoveel doelpunten toelaten, wat is er gebeurd? Volgens de reporter op de website van de thuisploeg, halfweg de eerste periode kwamen de bezoekers uit WS Woluwe op voorsprong via Loemba. Na rust zette Eendracht de stand opnieuw in evenwicht via Verheyden en even later miste Gallucci de 2-1. Woluwe kon op vijf minuten tijd de wedstrijd in zijn voordeel beslissen via doelpunten van Camara, Mpati en Dufoor. In de slotminuut kon Filipović op strafschop nog milderen tot 2-4. Het is niet dat Eendracht na elk tegendoelpunt de moed liet zakken, behalve Verheyden, Gallucci en Filipović probeerden ook Cousin en De Castro om toch iets uit de brand te slepen, anderzijds is het zeker niet zo dat Van den Noortgaete ineens een vliegenvanger geworden is. Behalve de eerder genoemden, speelden ook dezen mee: Depoitre, Moreels, Van Damme (54' Gbarssin), Vervaecke verving Gallucci in de 64ste minuut, Podevijn, Kestens, Thompson verving De Castro in de 74ste minuut.
06.10.2011: Sportief valt dit seizoen tot hier toe best mee, maar in het bestuur loopt het blijkbaar niet erg vlot, gezien het ontslag dat de vorige voorzitter onlangs gaf, na nauwelijks 3 weken zetelen. Eergisteren was er een belangrijke bestuursvergadering met blijkbaar goede afspraken rond de versterking van de structuur en de verbetering van de taakverdeling. Advocaat Marc Cottyn is aangesteld als nieuwe juridische raadsman. Hij zal deelnemen aan alle bestuursvergaderingen met een raadgevende stem. Verder zijn twee sponsors vastgelegd bij contract: Malheur (bier) en Euphony (GSM-provider, als ik me niet vergis, heeft dat bedrijf ooit nog Racing Genk gesponsord). En dan zouden er nog dagelijks afspraken ("vergaderingen" bedoelt men, vermoed ik?) met diverse sponsors.
Hamburger Sportverein: seizoen 2011-2012, HSV-FC Schalke 04
02.10.2011: HSV-FC Schalke 04: 1-2
Ik dacht dat de bezoekers nog moe zouden geweest zijn na de UEFA-wedstrijd van de voorbije week (zoals eind vorig seizoen) maar dat bleek niet het geval geweest te zijn. Höger mocht van rechts een flankpas sturen en Huntelaar kon relatief vrijstaand de 0-1 binnenkoppen. Nadien dikteerde HSV het spel en drong aan op de gelijkmaker. Tesche pikte in het middenveld de bal in, die via Lam bij Petrić landde, en die treuzelde niet lang - met volle kracht knalde hij de bal vlak in de korte hoek (38').
Zo ging de pauze in, wanneer Cardoso blijkbaar de juiste woorden gevonden had. HSV stormde in de tweedehelft, maar Schalke straalde bij elke tegenstoot ook groot gevaar uit. Zo ging het heen en weer met de bal, beide teams lieten enkele goede kansen optekenen - tot de 73ste minuut. Toen scoorde Huntelaar in een geslaagde aktie van Schalke het tweede bezoekersdoelpunt. Een geschenk voor de 70-jarige kinesist Rieger was er dus niet. Er zaten overigens 54.237 toeschouwers op te kijken, en Cardoso zette de volgende spelers in: Drobny - Westermann, Bruma, Rajković, Aogo - Rincón, Tesche (84' Berg) - Lam (74' Castelen), Töre - Petrić, Guerrero (65' Son). Overigens heb ik nog eens online gekeken, maar via een andere zender (GolTV, een Spaanse zender maar de verslaggeving was in 't Engels) en de uitzending haperde veel, viel soms zelfs tijdens enkele minuten echt stil, dus heb ik het na tien minuten voor bekeken gehouden en schakelde over naar de stadionreporter (LiveTicker).
29.09.2011: Gratuliere, HSV! Vandaag viert die club zijn 124ste verjaardag, hopelijk komende zondag met een zege. 29 september 1887 geldt officieel als stichtingsdatum van Hamburger SV. Op die dag fusioneerden Hohenfelder SC, Wandsbek-Marienthaler SC tot SC Germania, een van de drie basisverenigingen van HSV. Beide clubs werden in 1884 opgericht en waren eigenlijk lichtathletiekverenigingen. De tweede stamvereniging, Hamburger FC van 1888, was vooral voetbal gebonden en werd in 1888 door scholieren van het Wilhelm-Gymnasium opgericht. Ook de derde vereniging ontstond in 1906 op initiatief van scholieren van de Oberrealschule in Eppendorf: FC Falke 06. Hamburger FC veranderde reeds in 1914 zijn naam in Hamburger Sportverein 1888. In 1919 fusioneerde deze eerst met FC Falke 06 tot Hamburger SV 1888. Slechts weinige weken later, op 2 juni 1919, volgde uiteindelijk ook SC Germania van 1887 en de uiteindelijke verenigingsnaam werd als Hamburger Sport-Verein e.V. vastgelegd. Om de traditie van de drie voorgangers voort te zetten, geldt als stichtingsdag dus 29 september 1887, hoewel de huidige naam even oud is als "mijn" Belgische club, Eendracht Aalst.
Overigens, om die verjaardag alvast te vieren, heeft HSV een Walk of Fame ingelegd, en daar waren natuurlijk prominenten op uitgenodigd. Ernst Happel zaliger kon er natuurlijk niet bij zijn, maar zijn zoon wel, en mensen, wat lijkt die (althans uiterlijk) op zijn vader!
02.10.2011 33ste Kruikenburgse Wandeltochten, georganiseerd door Wandelclub Kruikenburg (147)
Ik parkeerde nabij het kerkplein en toog naar het sportcentrum van Ternat (via een zijingang, zodat de wandelaars gescheiden bleven van andere sportbeoefenaars) waar ik me inschreef voor 12 km (en er 700 m bij kreeg). Die leidde mij via verharde en enkele natuurlijke wegen, door wijken, langs weiden en tussen de maïs, naar het Castelhof in Sint-Martens-Bodegem. Daar liet ik mijn kaart afstempelen en omdat ik niemand zag met wie ik graag een babbeltje wou slaan (Remi van WSV Baasrode had net de rustplaats verlaten, we babbelden dus buiten over Vichte-Dhron), ging ik verder, of liever: terug.
Nu was er nog meer natuur op de omloop, met bos en weide, maar eerst moest ik kort na de aanvang van de terugweg stoppen voor een spoorwegovergang dat net gesloten werd. De machinist was er niet gerust in dat ik ter hoogte van de slagboom kwam piepen en mijn fototoestel in de aanslag hield. Dat wandelaars al eens in de weg lopen van fietsers zijn we al gewend, maar op een smal paadje werd ik geconfronteerd met me tegemoet rijdende motorcrossers, hoewel ik me er niet van bewust was dat ik op een crossparcours wandelde. Ik deed de stoet van 6 motorrijders toch stoppen door pas vlak voor de eerste uit de weg te gaan. Langs omgeploegde weidelanden, die mij vrij uitzicht gaven op de Sint-Gertrudiskerk van Ternat, ging ik terug naar het sportcentrum, waar ik mijn boekje liet afstempelen.
Het weer was uitstekend, na een uurtje warm genoeg voor een T-shirt, en de zon hield me zo goed als de hele tijd gezelschap.
V.C. Eendracht Aalst 2002: Seizoen 2011-2012, FC Brussels - SC Eendracht Aalst
30.09.2011: FC Brussels - SC Eendracht Aalst: 0-2
Later deze avond keek ik op teletekst voor de bovenstaande uitslag, met twee keer dezelfde naam Filipovic die twee penalties had omgezet. Op de website van de zegevierende en bezoekende ploeg lees ik dat het wachten was tot in de tweede helft om die doelpunten te noteren. Cousin werd foutief neergehaald in de zestien en Filipović kon de penalty omzetten. Vijf minuten voor tijd hetzelfde scenario, nu was het Podevijn die neerging en het was opnieuw kapitein Filipović die zich achter de bal zette en zo de 0-2 eindstand op het bord zette. Door deze zege klimt Eendracht voorlopig naar de derde plaats in de stand. Volgende week komt WS Woluwe op bezoek in het eigen Pierre Cornelisstadion.
Op de avond van deze wedstrijd zie ik op de website van de bezoekende club dat gisteren Ronny De Smedt om gezondheidsredenen als voorzitter ontslag genomen heeft. Het bestuur heeft volledig begrip voor deze beslissing en is Ronny geweldig dankbaar voor de bijna onmenselijke inspanningen die hij de laatste 3 weken (!) voor Eendracht Aalst heeft geleverd. Hij blijft volledig achter het bestuur staan en zal blijven meehelpen o.a aan de grote steuncampagne die volgende week zal op punt gezet worden. De club heeft ook de steun gekregen van Pedrag Filipović, de kapitein, en Bart Van Renterghem, de trainer, om op de ingeslagen weg verder te werken. Maandag zal het bestuur samenkomen om de nodige beslissingen ingevolge het ontslag te nemen.
Terwijl ik zo ongeveer net de wandeling in Durnal beêindigd had, begon Eendracht aan deze wedstrijd. Waasland Beveren startte sterk en kwam na een karrevracht kansen net voor de rust 0-1 voor via Paulussen. Net na de pauze kwam Eendracht langszij toen Depoitre een voorzet van op rechts via de paal binnen knikte. Waasland Beveren drukte Eendracht terug maar Aalst hield stand op karakter en had in de slotfase zelfs nog aanspraak kunnen maken op de zege maar scheidsrechter Nzolo gaf geen strafschop na een fout op Moreels. Eendracht speelde in deze opstelling: Van Den Noortgaete, Podevijn, Filipovic, Kestens, De Castro, Van Damme, Verheyden (46' Thompson), Cousin, Moreels, Gallucci ('81 Van Renterghem) en Depoitre.
25.09.2011 Marche Souvenir Marc Collignon, georganiseerd door Les Piverts de Courrière (NA 049)
WSV De Sportvrienden vzw had een bus met chauffeur gehuurd en om 07.30 uur stapten 40 passagiers in bij het Dorp van Denderleeuw. Op de E40 hadden we al meteen wat sensatie: een automobilist die voor de bus reed had wellicht veel te diep in het glas gekeken, zwenkte van links naar rechts in het rechter rijvak, soms zelfs even over de lijnen, onze chauffeur bleef wijselijk achter. Ter hoogte van de uitrit voor het tankstation in Groot-Bijgaarden werd de zatte zondagsrijder gevolgd door een wellicht bekende automobilist met aanhangwagen die al evenmin bekommerd was om verkeersregels en veiligheid. Gelukkig moesten zij naar Brussel en wij naar de E411. We kwamen dan ook voorspoedig aan in Durnal, een deelgemeente van Yvoir in de Condroz. Een medewerker van Les Piverts de Courrière leidde ons naar de busparkeerplaats langs de rue Pays de Liège. Wie Marc Collignon was, is me nog niet duidelijk, ik zag zelfs geen foto in de zaal van hem.
We stapten dus uit en even verder was de zaal 'Cercle Albert' waar de inschrijvingskaarten op het podium verkocht werden. Bij clubs aangesloten bij de FFBMP moet de wandelaar meteen aangeven welke afstand hij wil afleggen, zodat de medewerker dit aankruist op de inschrijvingskaart. Ik koos voor 20 km, de op 1 na grootst aangeboden afstand, 25 km was ook mogelijk, net als 6 en 12 km.
Ik vertrok in mijn eentje en toen ik net de zaal had verlaten, botste ik bijna op Willy en Claude, twee bekenden van Les Caracolles dAndenne. Het begin van mijn wandeling was best rustig en bijna plat, maar dat bleef natuurlijk niet zo. J Ik wandelde hier door een mooie streek met velden en ook bossen. De eerste rustpost was onder een lange partytent in Bauche, een gehucht van Evrehailles. Daar dronk ik een cola en babbelde wat met andere Sportvrienden. Nadat ik het glas geledigd had op het terras, vertrok ik voor een lus dat begon aan een brugje over het pad met in het midden een smalle geul zoals een levada op Madeira. Dat brugje waar ik onderdoor ging, kwam me bekend voor van de internationale wandelweek van Vichte naar de Moezel. Maar ik ging dus verder en langs nogal wat hellingen en ook enkele dalingen, soms voorzichtig klauterwerk, ook langs een spoorlijn dat er niet meer gebruikt uit ziet, kwam ik terug aan die tent, waar ik een kommetje soep en een broodje kocht. Maar nu zat ik met de rug naar het bruggetje en toen viel mijn laatste Frank: ik keek naar het zigzagpad dat wordt aangedaan tijdens de derde etappe van die internationale wandelweek van Vichte naar de Moezel. Intussen begroette ik ook Marcel en zijn vrouw, leden van Les Caracolles dAndenne en Christine van Profondeville was er ook op stap. Na deze rust, en een foto van dat zigzagpad, vertrok ik met Sportvriendinnen Heidi, haar moeder Nelly en Martine (hare Guy ging er als een speer vandoor). Ook nu gingen we een tijd langs een spoor maar hier groeit geen onkruid of hoger gewas, en even later reed er zelfs een toeristisch treintje over, langs een steengroeve. Door een bos en langs de Bocq kwamen we aan de voor ons derde rustpost nabij een klimrots. Daar zagen we nog bekenden, Sportvrienden en Florastappers. Van hier was het nog een ruime 2 km naar de zaal in Durnal. Nadat we onze boekjes lieten afstempelen, dronken we nog een glas leeg, ik trok kousen uit en andere sandalen aan. Omdat alle 40 passagiers er toch al voor 4 uur s namiddags waren en we onze trofee van goed vertegenwoordigde club ontvingen, reden we om vier uur naar Denderleeuw terug. Het was dus een mooie maar nogal straffe wandeling.
Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon hield ons zo goed als de hele tijd gezelschap.
24.09.2011 Euraudax Herdersem, georganiseerd door Euraudax België (258)
Ik kwam voorspoedig aan het Parochiaal centrum van Velzeke, ging Rudolf wat gezelschap houden aan tafel en schreef me in voor de eerste lus van 25 km. Om elf uur begonnen we er dan aan in een groep van zowat 70 wandelaars, meer dan de helft was ingeschreven voor de volle pond van 100 km.
Die eerste lus leidde over het Jan de Lichte-pad langs velden en door bossen naar de spoorwegbrug van Erwetegem, 7,8 km verder, waar de medewerkers klaar stonden, zij voorzagen de wandelaars van spijs (boterhammen, ene met kaas en ene met ham) en drank (frisdranken, koffie en - te koop - bier). Marnik had er ook een mobiele dames-WC opgesteld, een doek vastgemaakt aan vier staven die vertikaal in de grond worden geklopt zodat het als een muur beschutting biedt, geniaal bedacht! Na vijf minuten rust leidden Lucia en Geert ons langs even rustige wegen, al dan niet verhard, naar het kerkhof van Oudenhoven, waar we een banaan kregen, benevens de dranken. Even natuurrijk waren de laatste 8,7 km tot het einde, het Parochiaal centrum van Velzeke. Daar ging ik gauw eerst naar de sanitaire infrastructuur, alvorens gehuldigd te worden. Want omdat ik geen lange afstanden meer afleg bij Euraudax, heb ik me toegelegd op het halen van Audax-schelpen, en dit was mijn eerste. Zo kreeg ik dan ook een mooie trofee van Lucia en Geert, hartelijk dank ! Zoals de meeste andere aanwezigen liet ik mij de bestelde smos (met américain en veel groentjes) smaken. Ik ging niet meteen naar huis maar bleef nog een lus.
Om niet met mijn duimen te draaien, hielp ik wat mee de tafels opruimen, de autos laden voor de wagenrusten en dan was er nog wat tijd om buiten van t zonnetje genieten. Met drie autos (Yannick & Ineke met o.a. de schraagtafels, Conny met drank en passagiers, ik mocht met Johan mee rijden, die verder ook een bak bier en een bak wijn bij had). Zo reden we naar de eerste wagenrust op een hoogte, vanwaar we de wandelaars in de verte zagen komen. Nadat de tafels opgesteld, de drank en de yoghurt met lepels uitgeladen waren, kwamen de wandelaars er al aan. De meesten waren verbaasd me daar met de doos lepels te zien, in plaats van mee te wandelen. Na hun vijf minuten rust vertrokken ze verder richting Zwalm, wij reden terug naar Velzeke om nog wat drank te laden, en de koffiekannen in de zaal te laten. Dan reden wij naar de Ijzerkotmolen, een restaurant in Zwalm (Sint-Maria-Latem), waar we ruim op tijd waren om alles uit te stallen. Op die wagenrust hadden de wandelaars 10 minuten om te klinken op de 10de Gouden Arend van Rudolf, hartelijk gefeliciteerd en op je gezondheid! Nadat iedereen bediend was, sloeg ik ook een kroes wijn achterover. De moedigen gingen dan verder en wij keerden terug, waar de soepborden klaar stonden voor de soep met balletjes, en waar Katrien en Kobe aankwamen (Katrien zou eerst nog wat rusten en enkel de laatste lus meewandelen). Deze warme maaltijd had ik me niet besteld, maar ik ging wel enkele megastappers gezelschap houden aan tafel: Eddy van Affligem en Eddy van Ninove, Danny en Jean-Paul van Brakel. Na het hoofdgerecht begon lus twee (na 7,9 km zouden ze terugkomen voor het dessert) en toen de wandelaars weg waren en mijn bierglas leeg, reed ik naar huis. Die derde lus had zijn tweede wagenrust in Grotenberge (aan het domein Breivelde), de vierde lus had wagenrusten in Balegem en het Munckbos. Wat ik later in andere fotoreportages zag, waren er nog Gouden Arenden uit te reiken, zoals de 20ste voor Lucia, van harte gefeliciteerd!
Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon hield ons zo goed als de hele tijd gezelschap.
Hamburger Sportverein: seizoen 2011-2012, VfB Stuttgart-HSV
23.09.2011: VfB Stuttgart-HSV: 1-2
Cardoso debuteert (dit seizoen toch) met deze opstelling: Drobny, Westermann, Bruma, Aogo, Rincón, Petrić, Tesche, Son, Töre, Rajković en Lam (een Chinese Duitser); op de bank zitten Mickel, Jansen (wat zit die weer op de bank te doen?), Jarolim (zelfde vraag) , Skjelbred (idem), Castelen, Guerrero en Brügmann. Bij de thuisploeg staat Boulahrouz als enige ex-HSV-er in de kern en wordt gecoacht door Labbadia.
De wedstrijd begint met 10 minuten vertraging, niet omdat HSV met de trein in Stuttgart aankomen zou zijn (de spelers waren er natuurlijk gisteren al) maar omdat er een volksfeest gehouden wordt in Stuttgart en dat zorgt voor verkeers- en parkeerproblemen. En omdat wachten lang duurt, heb ik eens gekeken wie die Rodolfo Esteban Cardoso wel is. Hij is een Argentijn, geboren in Azul, en dat zou moeten een stadje zijn van ruim 60.000 inwoners, 300 km ten zuiden van Buenos Aires, ze kweken daar vee om biefstukken van te maken. Cardoso heeft nog wel een Argentijnse ploeg gehad, maar speelde t meest in Duitsland, ook bij HSV. Blijkbaar zijn de koppen in de tribunes al geteld, en de teller staat op 50.000, hoeveel HSV-supporters daar bij zijn, moge hopelijk nog blijken, t is tenslotte een eind rijden (per auto, bus of trein) of vliegen. Ze zijn dan eindelijk begonnen, HSV start van rechts naar links en blijft in balbezit, niet meer afgeven, is de boodschap. Maar dat zal niet lukken, denk ik Al probeert Lam wel al eens op doel te trappen, na een flitsstart van de thuisploeg. Tiens, dat Boulahrouz ook wel eens de kannibaal genoemd wordt, is nieuw voor mij, maar hij belaagt toch Drobny die, als gewoonlijk misschien, enkel de bal kan wegboksen, gelukkig kunnen zijn collegas in de verdediging de bal helemaal wegwerken. En dan gebeurt zowat niets meer tijdens zeker 10 minuten, het spel speelt zich vooral in het middenveld af. De thuisploeg profiteert blijkbaar van een gebrek aan concentratie, ene Harnik opent de score (18): Kuzmanovic schiet krachtig op doel, Drobny kaatst de bal naar voor, waar Harnik dus op de loer ligt en scoort. Enkele minuten later ontsnapt HSV aan een verdubbeling van de score: Cacau overtroeft Rajković en komt vrij te staan voor Drobny, hij trapt de bal echter tegen de paal. De rebound van Harnik gaat er ver naast. HSV trekt zich na dit eerste doelpunt ver op de eigen helft terug. Steeds weer veroorloven ze zich gemakkelijke fouten in het middenveld, die door de Stuttgarters bestraft worden. De volgende kans voor de gastheren staat op naam van Gentner die het van op afstand probeert maar Drobny verhindert het doelpunt. Dan is t nog eens de beurt aan Lam die zich met een dubbelpas naar voor werkt en onbesuisd afdrukt. Goed geprobeerd maar de bal gaat zowat een meter naast. Iets later speelt Son de Stuttgartse verdediging op een hoopje, maar helaas, tot een doelpunt komt het niet. En daarmee fluit de scheidsrechter voor de pauze.
De tweede helft begint HSV met enige zwier. Lam stormt langs rechts naar voor en geeft de bal aan Töre. De Turk flankt scherp naar binnen, maar de thuiskeeper is ter plekke. En dan valt de gelijkmaker (51). Töre voert de hoekschop uit, een straffe bal, die in het midden snel van richting verandert. Geen probleem voor Bruma: de Nederlander toont zijn vliegkwaliteiten en kopt de bal in doel. Dan volgt een snelle counter via Lam, die de bal in het midden naar Aogo speelt. Aogo drukt af, de keeper van Stuttgart kaatst terug en Töre trapt over doel. Jammer, HSV stond bijna voor. Dan krijgt Rajkovic de gele kaart te zien en Drobny werkt in hoekschop. Guerrero krijgt 25 minuten om ook te scoren (das al heel wat langer dan thuis tegen Keulen), hij vervangt Lam. De trainerswissel heeft precies gewerkt, t staat al 1-2 (67). Niet door Guerrero maar door Tesche, ook ene die te veel op de bank zit. Na de hoekschop door Töre getrapt, weert Stuttgart maar halvelings weg en de bal belandt bij Tesche. Uit de draaiing en met de rug naar doel schiet deze raak. Guerrero heeft een kans om een mistasten van de Stuttgart-keeper af te straffen, maar helaas, de bal belandt niet in doel. Castelen mag dan nog een krappe 10 minuten meespelen, en Son mag uitblazen. Stuttgart verhoogt dan nog de druk, hopelijk houden de verdediging en Drobny stand Petrić neemt een vrije trap een beetje te zwak, de keeper heeft er geen moeite mee. Na een halfslachtige poging tot afweer van Aogo komt de bal bij Kuzmanovic die een straf schot in de voet heeft, maar Drobny houdt inderdaad stand. De scheidsrechter geeft nog twee extra minuten. Cardoso is ook een koddige, hij vervangt Petrić door Jarolim, en dat op een zucht van het einde van de wedstrijd. En dan wordt afgefloten, de eerste zege, buitenhuis nog wel, is een feit. 'k Denk dat er nu in Hamburg een volksfeestje zal gehouden worden nabij het Volkspark.
19.09.2011: Wat mijn broer me in de namiddag al per mail liet weten, heeft intussen de nieuwsbrief bevestigd, Hamburger Sport-Verein heeft vandaag dus met onmiddellijke ingang afscheid genomen van zijn hoofdtrainer Michael Oenning. Rodolfo Cardoso, die nu de -23-jarigen traint, zal als interim deze plaats innemen (als ik me niet vergis, heeft hij dat al eens gedaan na een voortijdig ontslag van een vorige trainer, met name net voor de Europa League-wedstrrijden tegen FC Fulham). "In de laatste twee dagen na de 0:1-nederlaag tegen Mönchengladbach en na veel intensieve gesprekken zijn wij tot de overtuiging gekomen dat wij deze beslissing moesten nemen. Wij zullen ons vanaf nu intensief met de opvolging van Michael Oenning bezig houden. Rodolfo heeft nu onze volledige steun," verklaarde sportdirekteur Frank Arnesen. Oenning zei na het gesprek met het bestuur: "Het is ook voor mij duidelijk dat de vereniging in deze situatie een andere weg gaat." Arnesen heeft dan nog een interview gegeven voor de website: op de vraag wat de doorslag gegeven heeft, antwoordde de Deen dat hij niet voorziet dat er tegen (en bij) Stuttgart kan gewonnen worden. Hij kwam dan nog terug op een eerdere uitspraak dat Önning mee naar Stuttgart en terug zou reizen, maar in de laatste twee dagen heeft hij veel gesprekken gevoerd, die hem tot dit besluit geleid hebben, dat het 't beste is uit elkaar te gaan. Hij zei ook dat Önning bij HSV paste, maar die indruk had ik niet, bovendien was Önning meegekomen met Veh, die het vorige seizoen voortijdig zijn "bon" kreeg. Naar de vraag welk profiel de volgende trainer moet hebben, noemde Arnesen als eerste voorwaarde dat hij Duits spreekt, maar dat was de laatste jaren toch al het geval, denk ik, tenzij Stevens en Jol Nederlands praatten. Verder verwacht Arnesen dat de nieuwe trainer natuurlijk de ingeslagen weg voortzet (hij bedoelt toch hopelijk niet dat er verder geen zeges nagestreefd worden...). Dat betekent passie en volle inzet voor de job, taktisch zeer sterk zijn en door de spelers gerespecteerd worden. Dat bereikt men wanneer men verstand heeft van de zaak en dat ook bewijst. Dat merken de spelers.
Mijn broer zou verder bij een Duitse sensatiekrant gezien hebben dat de volgende trainer de voornaam Huub draagt. Zou Stevens dan terug komen? Een andere trainer die Huub heet, "ken" ik niet.
18.09.2011 Euraudax Haaltert, georganiseerd door Euraudax België (258)
Ik had me 40 verslapen en begaf me met bekwame spoed naar Hof Ten Eede te Haaltert, waar ik nog net Paul en medewerker Charles kon begroeten, deze laatste verwees me naar de tent op de parking want de hele feestzaal was geboekt voor een huwelijksfeest. Ik trok gauw kousen en wandelsandalen aan en Paul was zo lief me een eindje naar de staart van de groep te voeren, alvorens drie inzittenden naar het station te brengen. In een paadje dat vanaf de Jeruzalemstraat in Mere vertrekt, kon ik aansluiten en van dan af loste ik de rol niet meer. Annemie en Mark hadden me niet meer verwacht (ik had haar per SMS laten weten dat ik me verslapen had, zij antwoordde dat de groep om 07.30 uur zou vertrekken voor de vijfde lus, maar iemands uurwerk liep dus voor ). Ik hoop dat het voor de groep een aangename verrassing was dat ik toch nog kwam aansluiten. Om een reden die ik niet via internet bekend maak, plande ik toch slechts 25 km te wandelen, dus een homologatie had ik niet nodig (noch verdiend, gezien het eindje per auto). Via Mere wandelden we naar Lede langs meestal natuurlijke paden onder leiding van Marleen, jawel, zij werd bijgestaan door Peter. In Lede op een parking tussen oude legerwagens langs een gewestweg wachtten Paul en Charles op ons met frisdranken, koffie en thee, en voorts koeken en yoghurt, ik nam enkel van dit laatste een exemplaar met een cola.
Na een vijftal minuten vertrokken we alweer langs nu iets meer verharde wegen, maar hier en daar hadden we toch modderpoeltjes en andere plasjes te ontwijken. In Erpe, nabij een watermolen, was de tweede wagenrust, hier werden cakes en citroenjenever (naast de gebruikelijke dranken) aangeboden door René (Parel van het Pajottenland), Maaike en Katrien, die de cakes had gebakken. Van harte gefeliciteerd en met veel dank voor de bevoorrading! De kroesjes waren eerst bescheiden gevuld, maar wie liet bijschenken, kreeg een ruimere portie, skol! Dan volgde nog een passage door Nieuwerkerken vooraleer we terug in de tent aankwamen. Ik moest gauw even binnen en dan rechtsaf, terwijl Paul de gebruikelijke ceremonie hield. Toen pas schreef ik me in. Intussen waren enkele Kadees aangekomen alsook Duitser Gerd, die in Mussenzele (Haaltert) in een bed & breakfast overnachtte en vanmorgen andere wandelaars zag passeren.
Het weer was uitstekend, warm genoeg voor een T-shirt en de zon hield ons zo goed als de hele tijd gezelschap.
Fotos heb ik niet genomen want toen ik dat wou doen van een kapel, bleek de batterij plat Ik verwacht me binnen de week aan een nieuwsbrief van Euraudax België met links naar fotoalbums (ik heb alleszins Eddy en Geert zien fotograferen).
Hamburger Sportverein: seizoen 2011-2012, HSV-Borussia Mönchengladbach
17.09.2011: HSV-Borussia Mönchengladbach: 0-1
Ten eerste, Borussia Mönchengladbach is 't "zwarte beest" voor HSV en ten tweede, van Arnesen mag Önning blijven. Nu ja, de assistent-trainers hebben een nog kortere staat van dienst bij HSV, dus een ander zou wellicht al van elders moeten gehaald worden (mijn vraag aan Hrubesch vorige maand was niet om te lachen, hoor). Dus wat hieronder staat van dat overgangsseizoen, daar houden ze zich zo te zien aan. Nu, het verslag op de website vertelt dat 55.797 toeschouwers een flauwe eerste helft zagen met weinig hoogtepunten. De beide ploegen beperkten zich tot verdedigend spelen. In de tweede helft zag het spel er anders uit en helaas vertaalde zich dat in de uitslag. De Camargo (de Braziliaanse Belg) trof raak na een vrije trap van op korte afstand en met het hoofd (66'). De thuisploeg probeerde in de slotfase nog een alles, maar niets lukte. Op het einde verhinderde Drobny een tweede doelpunt van de bezoekers. HSV speelde in deze opstelling: Drobny - Mancienne, Westermann, Rajković, Aogo - Rincón, Tesche - Jarolim (69 Berg), Skjelbred (56 Son, drie weken na zijn blessure tegen Keulen dus al terug !), Jansen (56 Töre) - Petrić.
16.09.2011: Een Duitse collega vertelde mij wat er vandaag in zijn Süddeutsche Zeitung staat over HSV, en ik heb het artikel teruggevonden. Men kan sportdirekteur Arnesen in zijn nieuwe job het een en het ander verwijten. Bij voorbeeld dat hij Duitse spelers niet goed kent, zoals TV-expert Lehmann (vroegere doelman bij Bay. München) het formuleerde. Daarom heeft hij dan ook spelers in opleiding bij zijn vroegere club FC Chelsea en Skjelbred gehaald, vooraleer hij kort voor het einde van de transferperiode, einde augustus, met de Kaiserslauteraar Ilicevic toch nog een Bundesligaspeler aanwierf. Dat zou ook, zoals Lehmann spottend opmerkt, de diensttijd van de trainer verlengen, die momenteel met de groep vanop de laatste plaats in het klassement groet - omdat Arnesen misschien ook geen Duitse trainer kent (ikke wel, ik heb hem na de match tegen Keulen gevraagd of hij niet wou overnemen ) en eerst moet nakijken wie er vrij is. Het is mogelijk dat Arnesen met zijn beslissing, de vroegere assistent Oenning voor langere duur tot hoofdtrainer te benoemen, meteen bij het begin van zijn tijd bij HSV de eerste misstap begaan heeft. Oenning is misschien eerder een makker als een echte strateeg. De tweede fout heeft hij samen met Oenning en het HSV-bestuur gemaakt. Men heeft dit seizoen na het vertrek van veel oude, beroemde spelers als Zé Roberto, Rost of Van Nistelrooy en de slechte situatie een overgangsseizoen genoemd (dan toch de tweede op rij, maar dat is mijn idee, niet die van Lehmann). En wat is in het professionele voetbal een overgangsseizoen? Een seizoen waarin er geen echt doel is, behalve niet te degraderen (iets wat HSV nog nooit gedaan heeft)? Dit woord dient ertoe, de HSV-supporters duidelijk te maken dat een nieuwe, bescheidener beleid aangenomen is. Maar dient het de voetballers dan niet als soort alibi (van sommige spelers, als Petrić, Son of Guerrero, denk ik niet dat die een alibi willen, die willen winnen)? Het kan ertoe leiden dat plotseling in een team de interne spanning ontbreekt. De kunst bestaat er vermoedelijk in een team te repareren, zonder uitvluchten ter beschikking te stellen. Men moet aan levende en lopende objectieven werken.
Eigenlijk schijnt HSV nog te goede spelers in het kader te hebben om te degraderen (ik denk trouwens dat Hamburg dan zou ontploffen, toch in de buurt van 't Volkspark). Maar als het eenmaal bergaf gaat, wordt het gevaarlijk. Neemt men de door Oenning aanbeden "ontwikkeling" als maatstaf, dan kan men bij het Volkspark uiteindelijk blij zijn wanneer er in Freiburg, Kaiserslautern of promovendus Augsburg toch nog ploegen zijn die er slechter uit komen. Het HSV-team is overigens zo jong als destijds in de jaren '70 (nog voor ik de ploeg begon te volgen). Toen werd met de 18-jarige Kaltz, Kargus of Memering het beste tijdperk van de club ingeleid. Toen stond het ook dicht tegen degradatie, maar zover kwam het dus gelukkig niet. Integendeel, in 1977 won HSV nog van Sporting Anderlecht.
Nu ja, 't is een krantenartikel, dan nog van een Zuid-Duitse krant die met een ex-Bayern München speler sprak. Misschien is de Süddeutsche Zeitung voor Hamburg wat Le Soir voor Vlaanderen is.
Of Önning het zich aan het hart laat komen, zullen we morgen merken. Voorlopig heeft hij andere katten te geselen want iemand twittert in zijn naam en dat kan hij niet verdragen, hij neemt juridische stappen omdat de valse Önning trainers en spelers van andere clubs op de korrel neemt.
Bij TV Oost gaf men als eindscore 0-3 aan maar Radio 2 erkende het thuisdoelpunt wel. Op de website van de zegevierende ploeg lees ik dat na 18 minuten spelen, Podevijn kon scoren na een slecht weggewerkte corner. Vijf minuten later kreeg Eendracht Aalst een penalty en Moreels werkte hem in 2 tijden in doel. Een kwartier voor tijd kon ook Gallucci nog scoren en helemaal op het einde kreeg ook KSK Heist nog een penalty die door Vanderputten werd omgezet. Zo eindigt de wedstrijd op 1-3. Eendracht speelde in de volgende opstelling: Van Den Noortgaete, Podevijn, Filipović, Kestens, De Castro, Van Damme, Moreels, Verheyden (83' De Schutter), Cousin, Gallucci, Depoitre (77' Thompson).
Volgende week volgt de thuiswedstrijd tegen leider Waasland-Beveren, de ploeg waar ex-Eendracht-speler Bjorn De Wilde niet meer welkom is.
13.09.2011: Op de website van de Eendracht lees ik dat Gbarssin 1 wedstrijd schorsing krijgt en een tweede met uitstel en dat Vervaecke 2 wedstrijddagen wordt geschorst. Volgens wat ik in de krant las, zal deze laatste dat zeer overdreven vinden.
Voorts staat er ook te lezen dat De Breucker dan toch ontslag neemt, dat kadert in een algemene vergadering waar de Raad van Bestuur anders werd samengesteld. Behalve De Breucker nemen ook De Roose, Van den Steen en Ledegen ontslag, al kan deze laatste wel verder functioneel blijven. Ze worden vervangen door Krauch, d'Haeseleer, Van Wesemael, Ronny De Smedt als nieuwe voorzitter, en Markey.
Terwijl ik mijn kas vooral niet afdraaide in Denderleeuw voor de wandelsport, leed de Eendracht dus een eerste nederlaag, hopelijk blijft het bij die ene. Volgens wat ik op de website van de bezoekers lees, klom KV Oostende na twintig minuten verdiend op voorsprong via Brouckaert en even voor de rust maakte Dissa er op tegenaanval zelfs 2-0 van. Na de rust liep de thuisploeg uit tot 3-0 via Wallaeys. Eendracht kwam via doelpunten van Kestens en Moreels - op strafschop - nog sterk opzetten, maar puntenwinst leverde dit niet meer op. Gbarssin en Vervaeke werden wel nog met rechtstreeks rood van het veld gestuurd.
11.09.2011 2-Daagse van de Denderstreek (2x50 km) (dag 2), georganiseerd door Wsv De Sportvrienden vzw (087)
Ook vandaag moest ik weer vroeg uit de veren, zelfs al moest ik niet ver rijden en had ik niet veel mee te brengen (laptop en printer liet ik liever niet in de zaal overnachten). Ook nu waren de 2 x 50 km-stappers vroeg van de partij, maar gezien ze hun controlekaart en consumptiebons voor vandaag reeds gisteren hadden ontvangen, konden ze meteen op stap gaan, al dronken de meesten eerst wat. Vandaag werden 20 De Sportvrienden geholpen door 11 Kadees, zo stond Eddy mij zowat de hele dag bij voor het tellen van de inschrijvingskaarten. Niet dat we zoveel te tellen hadden, zelfs nog iets minder dan gisteren. Lag het aan de Open Monumentendag ? Tegen half vier had ik de uitslag klaar, maar tussendoor had ik al pauzes genomen met Annemie en Mark, en met Lucia (die eerst 100 km had gewandeld in Ronse), Marnik en Johan. Nadat ik de uitslag had uitgehangen en enkele adresklevers had uitgedrukt, ging ik hier en daar een gaatje vullen, wanneer een medewerker elders was. In de vroege namiddag ging ik zelfs even in een ander zaaltje van Den Breughel de tentoonstelling bekijken, niet altijd gemakkelijk omdat veel mensen elk verklarend kaartje wilden lezen, die tentoonstelling bevatte vooral uniformen en uitrusting van tijdens en na de oorlog, maar ook de geschiedenis beschrijvende lektuur. Daar lag zelfs een boek over Denderleeuw in de 20ste Eeuw dat ook in mijn boekenkast staat. Naderhand kwamen enkele tentoonstellingsbezoekers bij ons iets drinken. Dat is niet alleen goed voor onze kassa, maar ook om die mensen eens kennis te laten maken met het wandelvolk.
Het weer was vandaag iets minder warm maar ook iets minder droog want 's namiddag regende het licht, en nadien gewoon. Rond 18.00 uur begonnen we op te ruimen (amai, wat zijn die tafels zwaar!) en rond 20.30 reden Tony, Nicole, Yvette en ik naar 't depot om daar ons gerief af te zetten. Dan kon ik naar huis waar ik 's anderendaags kon "uitslapen tot 06.30 uur".
10.09.2011 2-Daagse van de Denderstreek (2x50 km) (dag 1), georganiseerd door Wsv De Kadees Aalst (063)
Om zes (06.00) uur kwam ik aan in Den Breughel, had mijn auto op het Dorp geplaatst ondanks de tijdelijke verbodsborden (en nadien elders geparkeerd), die de hele dag hun nut niet bewezen, voor zover ik weet. Ik laadde mijn spullen uit en ging dan bij Roland zitten voor de inschrijvingen van de 2 maal 50 km; zij die enkel vandaag 50 km of minder wandelden, konden terecht bij Arlette en Jozef (maar aanvankelijk stond of liever: zat hij er alleen voor). Toen de klokken van de nabije Sint-Amandskerk 9 uur sloeg, waren ze vertrokken, ook zij die niet vooraf ingeschreven hadden (de meerderheid). Arlette en Jozef hadden wat minder werk en ik sprong hier en daar in, druk was het nooit. Af en toe ging ik Eddy helpen, hij zorgde voor de opstelling van het eindtotaal met de Staplijst. Nadien ging ik bij Marie-Claire zitten wanneer Yvette iets anders te doen had. Zo ging de dag voorbij met een totaal van 644 wandelaars, medewerkers inbegrepen. Dat zijn er minder dan vorig jaar (700), had het te maken met het weer, dat nu zwoel warm was?
Nadat de laatste wandelaars vertrokken waren, was de zaal iet of wat opgeruimd (nog niet alles moest weg) en de hall gepoetst, dus vertrokken we een na een met afspraak voor morgen (toch wat betreft bestuursleden van De Kadees, die dan De Sportvrienden helpen, hetzij in Den Breughel, hetzij in een rustpost).
Hamburger Sportverein: seizoen 2011-2012, Werder Bremen-HSV
10.09.2011: Werder Bremen-HSV: 2-0
Terwijl ik wachtte op het einde van de Tweedaagse van de Denderstreek, verzuimde HSV dus om zelfs maar 1 puntje mee te nemen uit Bremen. Tijdens de eerste helft zagen de 40.600 toeschouwers in het (uitverkochte !) stadion een gelijkmatige wedstrijd, waar de Hamburgers defensief ferm stond en de ruimte nauw hield. Nah de paze verhoogden de gastheren de druk. Met een trap op de dwarslat en een niet erkend doelpunt had HSV eerst geluk, op het einde zorgen echter twee standaardsituaties voor de verdiende zegen van Bremen. Beide keren was aanvaller Pizarro succesvol, in de 52ste en 78ste minuut. Zo blijft HSV moederzielalleen op de laatste plaats in het klassement. HSV speelde in deze opstelling: Drobny - Mancienne, Westermann, Rajković, Aogo - Jarolim, Tesche - Skjelbred (76' Töre), Jansen (88' Kacar) - Guerrero, Petrić.
08.09.2011: Eergisteren werden nog interlands afgewerkt, zowel EK-kwalificatiewedstrijden als oefenpartijen. Rajkovic (Servië-Noord-Ierland, 1-0, en Servië-Faeröer, 3-1), Töre (hij zat op de bank bij de 0-0 tegen Oostenrijk), Bruma (Nederland-Finland 2-0), Nagy (0:3 verloren van Italië), Drobny en Besic (0:1 tegen Wit-Rusland) krijgen daardoor hier een vermelding. België won een oefenpot tegen de VSA met 1-0.
04.09.2011: Ik dacht dat oefenwedstrijden voor de competitie werden gespeeld, en niet terwijl die al bezig is, maar ik zal abuus zijn. HSV was op bezoek bij FC Luzern (dus in het tweede thuisland van Petrić ). FC Luzern zou nu aan kop staan van het Zwitsers klassement, volgens het verslag op de website van de bezoekende ploeg, en dus mag HSV wellicht blij zijn met een gelijkspel. Vooral omdat de bezoekers eerst weer een paar geschenken uitdeelde, zodat de gastheren op voorsprong kwamen. Maar toen scoorde Petrić twee keer. Een verdediger van Luzern wou een diagonale pas naar zijn collega sturen, maar Petrić stak zijn been uit en ging met de bal aan de haal. Ik hoop dat Aogo goed opgelet heeft, want tegen Keulen speelde hij naar mijn goesting te veel achteruit. Petrić scoorde zijn tweede doelpunt van op 18 m afstand. Tussendoor had Berg al een paar kansen gehad, en nadien lieten Kacar, Jansen en Lam (de jeugdspeler, dus) zich in positieve/offensieve zin opmerken. Nadien scoorde Luzern nog eens. HSV speelde in deze opstelling: Mickel - Mancienne, Westermann, Sternberg, Aogo - Jarolim, Tesche - Skjelbred (30' Kacar), Jansen - Petrić (56' Castelen), Berg (71' Lam).
Töre, Besic, Bruma en Rajković konden in de EK-kwalificatiewedstrijden belangrijke zeges laten optekenen. Laatstgenoemde keert na zijn derde gele kaart zelfs vroeger dan verwacht naar Hamburg terug. Dus doet hij overmorgen disndag niet mee tijdens de thuiswedstrijd tegen Faeröer. Van die vier genoemden is hij trouwens de enige die tussen de lijnen stond...
02.09.2011: Gisteravond zag ik nog op Facebook dat ook Demel, naar West Ham United, en Ben Hatira, naar Hertha BSC Berlijn, HSV verlaten hebben.
Er worden dus enkele kwalificatieve interlands gespeeld, op de site van de UEFA zie ik dat voor Kroatië, op bezoek bij Malta, noch Petrić, noch Iličević gevraagd zijn... Hetzelfde lot is Skjelbred beschoren, hij staat niet op het scheidsrechtersblad voor de thuiswedstrijd tegen Ijsland. Van Castelen is dat eigenlijk niet verbazend, hij heeft voor HSV pas een poos gespeeld na een lange revalidatieperiode en dat dan nog in een oefenpartij. Wel van de partij voor de thuiswedstrijd tegen San Marino zijn enkele ex-HSV-spelers: Mathijsen mag om half negen vanavond meteen beginnen, Elia en Boulahrouz zitten op de bank. Aogo zal straks niet moeten terugspelen op Neuer want hij staat niet op het scheidsrechtersblad voor de thuiswedstrijd tegen de zuiderburen uit Oostenrijk. Wel is dat het geval voor ex-HSV-er Boateng. Maar ik heb hem dan toch gevonden: de HSV-speler die mag aantreden voor zijn land: Rajković speelt nu ('t is 20.32 als ik dit schrijf) in Noord-Ierland. En de Belgen (met twee ex-HSV-spelers, ene tussen de lijnen zijnde Kompany en ene op de bank zijnde Vadis Odjida) haalden een punt op in Azerbeidjan (het Belgisch doelpunt was van Simons in de 55ste minuut op penalty).
01.09.2011: De kassa rinkelde eventjes bij HSV en Jansen zit niet meer op de wip met Elia, want onze noorderbuur is naar Juventus Turijn vertrokken voor 15 miljoen EUR. In bocca al lupo, Eljero! Dit nieuws las ik bij De Standaard maar vanavond lees ik nog ander nieuws op de website van HSV: om Elia's plaats op te vullen (en te roteren met Jansen?) is Ivo Ilicevic overgekomen van 1. FC Kaiserslautern. Iličević, hoewel 24 jaar geleden geboren in Aschaffenburg, is een landgenoot van Petrić en heeft een contract ondertekend tot de zomer van 2015. Hij speelde reeds in het seizoen 2006/2007 voor VfL Bochum in de hoogste Duitse klasse. In het voorbije seizoen scoorde hij in 21 spelen vijf doelpunten en gaf zeven beslissende passen voor Kaiserslautern, waarmee hij een jaar eerder nog promoveerde. We zullen Iličević echter niet meteen zien want na een fout in de recentste wedstrijd van 1. FC Kaiserslautern tegen FC Bayern München werd hij voor vier speeldagen geschorst en kan dus ten vroegste op bezoek bij Sport-Club Freiburg aantreden.
Gisteren speelde HSV een oefenpartij tegen en bij Bremerhaven, een vijfde-klassser, en won daar met 0-8. Awel, dat ze dat de volgende wedstrijd dan ook maar doen, om 't even tegen wie (maar heel Hamburg lacht zich dan een breuk, want 't is tegen en in Bremen ). Önning stelde deze ploeg op Mickel (46.' Neuhaus) - Mancienne (79' Labus), Westermann, Behrens (79. Lam), Aogo - Jarolim, Tesche (46' Kacar) - Castelen (terug van weggeweest dus tot minuut 58, Sternberg), Skjelbred (79' Nyarko) - Petrić, Guerrero (54' Berg) en de doelpunten waren van Guerrero, Petrić (3, waaronder een penalty), Berg (2), Behrens en Zhi-Gin Lam (speelt normaal bij de -23-jarigen van HSV). In het verslagje op de website staat nog dat de bus met de spelers in de opstopping op de A1 bleef steken. Waarom reed de chauffeur niet via Hannover? Ik heb dat afgelopen weekend gedaan en 't is daar veel rustiger met veel minder wegenwerken (dat was een gouden tip van de Duitsers van wie Annemie en ik in de Provence aangenaam gezelschap hadden).
30.08.2011: Op de website van HSV lees ik dat Elia zijn oponthoud bij de Nederlandse nationale ploeg onderbroken heeft om bij Juventus Turijn medische onderzoeken te ondergaan. Elia kwam in de zomer van 2009 over van Twente Enschede en speelde tot nu toe 52 Bundesligawedstrijden en scoorde zeven keer voor den HSV.
29.08.2011: HSV zal het een week of 4 tot 6 zonder Son moeten doen, zo lang zal het zeker duren eer hij van zijn eergisteren opgelopen verwonding is gerecupereerd. De buitenste ligament aan de rechter enkel is gescheurd en bovendien heeft hij er een oedeem in opgelopen. Eigenlijk was het niemands fout, zoals ik eerder dacht, maar kwam hij slecht neer na een kopbalduel.
Er is ook goed nieuws, nogal wat HSV-spelers zijn opgeroepen voor hun nationale ploeg:
Bruma en Elia: Nederland - San Marino (EK-kwalificatie, 02.09.11 in Eindhoven) en Finland Nederland (EK-kwalificatie, 06.09.11 in Helsinki);
Besic: Wit-Rusland Bosnië-Herzegovina (EK- kwalificatie op 02.09.11 in Minsk en op 06.09.11 in Zenica);
Drobny: Schotland - Tsjechië (vriendschappelijk, 03.09.11 in Glasgow) en Tsjechië - Oekraïne (ook vriendschappelijk, 06.09.11 in Praag);
Töre: Turkije - Kazachstan (EK-kwalificatie, 02.09.11 in Istanboel) en Oostenrijk Turkije (EK- kwalificatie, 06.09.11 in Wenen);
Rajković: Noord-Ierland Servië (EK- kwalificatie, 02.09.11 in Belfast) en Servië Faeröer (EM- kwalificatie, 06.09.11 in Belgrado);
Rincón: Venezuela Argentinië (vriendschappelijk, 02.09.11 in Calcutta);
Nagy: Ierland Hongarije (U21-EK- kwalificatie, 01.09.11 in Sligo) en Hongarije Italië (U21-EK- kwalificatie, 06.09.11 in Szekesfehervar).
Het voordeel van het stilliggen van de competitie in eerste klasse (wegens twee interlands, ene vorige vrijdag, en ene komende dinsdag) is dat er belangstelling is voor tweede klasse. Zo vernam ik in het radionieuws dat Eendracht thuis won met 3-1. Op de website van de zegevierende club lees ik dan dat de wedstrijd voor Eendracht niet beter kon starten want na amper 3 minuten zette De Castro de 1-0 reeds op het scorebord. Op slag van rust verdubbelde Gallucci de score.
Na de pauze vocht Roeselare zich weer in de wedstrijd en Sene kon na een betwiste corner de 2-1 tegen de netten koppen. Eendracht hield echter makkelijk stand en in de slotfase kon Moreels met zijn tweede treffer van het seizoen de 3-1 zege vastleggen.
Tegen zes uur s morgens vertrek ik naar de stad waar mijn Duitse voetbalclub zijn thuiswedstrijden speelt. Deze keer laat ik de match tegen 1. FC Köln voorafgaan door een stadsbezoek. Om half twee reeds kom ik aan bij het hotel Mercure aan de Kieler Straße, daar ken ik al twee hotels, maar de ene was volgeboekt volgens Booking.com en de andere bood enkel een kamer, zonder badkamer. Op papier zou ik pas om 15.00 uur kunnen inchecken maar de receptioniste zei me dat de kamer al vrij was. Dus ga ik me installeren, neem mijn stadsgids en neem het pad naar tramhalte Langenfelde en neem de tram tot Jungfernstieg. Daar bezoek ik eerst de St-Petrikerk, de evangelische hoofdkerk die in de eerste helft van de 11de eeuw werd opgetrokken, en daarmee de oudste kerk van Hamburg is. De kerk is opgedragen aan de apostel en martelaar Petrus. De 132 meter hoge kerktoren behoort tot de hoogste van de wereld. De kerk behoort tot de evangelisch-lutherse gemeente. In 1310 werd begonnen met de bouw van de gotische kerk, die in 1418 voltooid werd. De bronzen leeuwenkop op de klopper van de kerkdeur herinnert aan de eerste steenlegging voor de toren in 1342. In 1842 werd de kerk echter verwoest door een grote brand, waarbij de meeste kunstwerken uit het interieur gered konden worden. Al na zeven jaar werd een begin gemaakt met de nieuwbouw in nieuwgotische stijl. In 1878 kwam de 132 meter hoge kerktoren gereed. De kerk heeft de Tweede Wereldoorlog goed doorstaan (dat geldt helaas niet voor niet alle kerken). De kerk herbergt verschillende kunstwerken, waaronder een 14e eeuws altaar, een houten beeld van de hand van Bernt Notke en twee olieverfschilderijen van de Duitse schilder Gottfried Libalt en stellen de droom van Jakob voor en de geboorte van Christus. Laatste twee werden beschadigd bij een aanslag met een zuur, maar konden worden gerestaureerd. Ik bekijk de kerk van binnen en van buiten, en wanneer ik hem de rug toe keer, zie ik het embleem van HSV, want daar staat een winkel met souvenirs, voor Hamburgers die in het centrum wonen of nog verder van het stadion is dit interessant, want ze kunnen ook hier hun tribunekaart kopen. Ik snuister er rond en koop een GSM-tasje. Van daar ga ik naar het stadhuis, waarvan ik de gevel al van aan de kerk zie. Het is een allemachtig prachtig gebouw van graniet en zandsteen, met een voorgevel van 111 m breedte, en een toren in het midden van de gevel van 112 m grootte. In het stadhuis zetelen de senaat en het parlement, elk aan een zijde van de inkomhal. Vandaag zijn er geen rondleidingen, dus moet ik mijn kennis uit mijn handboek en het internet halen. Ik kijk wat rond, neem fotos en ga dan de binnenkoer op, daar staat de Hygieia-fontein en daar bewonder ik ook de fraaie gevels. Er is verder een terras maar ik ga terug naar buiten, na de gebruikelijke fotos. Op de Rathausplatz staat een kolom en wat meer naar links een maquette van het toeristische centrum van de stad, met duidelijk herkenbaar het stadhuis en de kerken. Nog wat verder staat een openbaar kraantje met drinkbaar water, vandaag erg populair want het is zonnig en zwoel warm.
Ik zoek dan naar de Sint-Michielskerk maar kom, via de Alsterfleet aan de Sankt-Nikolaitoren, veel meer blijft er van de kerk niet meer over. De Sankt Nikolaikirche (Sint Nicolaaskerk) was een grote kerk in Hamburg. Door bombardementen in de Tweede Wereldoorlog is het kerkgebouw veranderd in een ruïne. De 147 meter hoge Nikolaiturm, ooit voor korte tijd het hoogste bouwwerk van de wereld, staat nog wel overeind. In de 12e eeuw werd op deze plek een eerste kerk gebouwd, in de 14e eeuw werd de eerste houten kerk vervangen door een stenen gebouw; een drieschepige hallenkerk. De kerk kreeg in 1517 een 153 m hoge toren, die echter in 1589 alweer afbrandde. Daarna kreeg de toren een barokke bekroning. In 1842 brandde de hele kerk af en een nieuwe kerk werd, na een ontwerpwedstrijd, gebouwd in neogotische stijl. In 1863 kon het kerkgebouw ingewijd worden. De toren kwam in 1874 gereed, en was toen met 147,3 m hoogte het hoogste bouwwerk ter wereld. Die titel ging 2 jaar later al weer naar de Kathedraal van Rouen. In 1943, tijdens de Tweede Wereldoorlog is de kerk zo zwaar gebombardeerd, dat men hem niet meer wilde opknappen. In 1951 heeft men de laatste muurresten afgebroken (allez, ja, er staan nog een paar muren met venstergaten). De toren is blijven staan als een gedenkteken, een monument ter gedachtenis aan de verschrikkingen van de oorlog. De crypte is weer in gebruik genomen als tentoonstellingsruimte. De kerkgemeenschap kreeg een nieuw kerkgebouw in een buitenwijk; in het centrum waren vrijwel geen woningen meer. Die toren en de crypte zijn te bezoeken, maar ik koop enkel een kaartje voor de toren, al wil de loketbediende eerst zien of de lift wel naar behoren functioneert, want hij durft al eens blijven steken. Doch er is geen probleem, en met andere toeristen (Denen, denk ik, te horen aan wat sommigen zeggen) ga ik dus de toren in tot 75 m hoogte, om dan van daar uit de omgeving te bekijken. En dan keer ik terug, ik zoek niet meer naar de Sint-Michielskerk, ik keer terug naar het stadhuis dat dicht bij de winkelstraat, Mönckebergstraße, gelegen is. Ik kijk daar van links naar rechts en ga de Karstadt binnen, dat lijkt wat op de Inno in Brussel, tot de vijfde etage, geen aparte winkels met elk een eigen deur dus, maar een open ruimte. Ik koop er niet echt iets wegens niets nodig maar geef mijn ogen de kost. Een eind verder is er een Karstadt-vestiging enkel voor de sport, dus met enkele HSV-souvenirs maar ook een afdeling gewijd aan de wandelsport. Terug in de straat ga ik naar het centraal station, Hamburg Hauptbahnhof, bevredig mijn nieuwsgierigheid naar de bestemmingen van de stations en kom terecht in het tramstation waar ik de tram neem naar Langenfelde. Na een verfrissende douche ga ik in het hotel op restaurant, eet er een absoluut lekker gebakken moot zalm op een bedje van tagliatelli, ik spoel dat door met een Duits donker bier (een halve liter). Tijdens het avondmaal is het aan het onweren.
s Anderendaags wacht ik niet tot de GSM-wekker om 8 uur afloopt en ga een half uurtje later ontbijten. Er is een rijkelijk ontbijt en ik laat het mij weer smaken, maar behalve koffie en thee vind ik er geen warme dranken (warme chocomelk wordt blijkbaar in de keuken klaargemaakt), dus hou ik het bij koffie. Na dit ontbijt ga ik op mijn kamer een warme chocomelk drinken want er is een waterkoker, twee koffiekoppen en ik heb zelf chocopoeder bij J).
Dan ga ik alweer naar het tramstation, iets warmer gekleed dan gisteren want het onweer heeft de lucht gekoeld en het ziet nog naar regen uit. Deze keer stap ik in Landungsbrücke uit, dat ligt aan de haven waar men kan inschepen voor rondvaarten op de Alster, ik neem wel enkele fotos, maar ik ga dan op zoek naar de Sint-Michielskerk en die vind ik nu wel vlotter dan gisteren. De buitenkant is mooi maar het interieur nog mooier. De kerk werd gebouwd in de periode van 1647 tot 1669. Op 10 maart 1750 brandde deze volledig af na een blikseminslag. Onder leiding van de architecten Sonnin en Prey werd de kerk weer opgebouwd. In 1906 brandde ze af, tijdens werken aan de toren en werd opnieuw opgebouwd volgens de oude plannen, waarbij houten draagstructuren door staal en beton vervangen werden. In de tweede wereldoorlog bleef ze gespaard, tot de bombardementen van 1944-45 het gebouw alweer ernstig bedreigden. Het is opgetrokken in barok met monumentale toren, 132 m hoog. Eerst bezoek ik het interieur, opvallend omdat de wanden wit zijn en daardoor lijkt het zo licht en zacht aan de ogen. Ik neem naar hartenlust fotos (met de flits uitgeschakeld) en pas nadien koop ik een kaartje om de toren te beklimmen. Ik heb inderdaad eerst een paar trappen te doen alvorens de lift te nemen naar een hoogte van waar ik de panoramas kan aanschouwen. Er staan ook fotos met aanduidingen zodat men zich kan oriënteren, en dat is goed ook, want het regenweer heeft het uitzicht wel beperkt. Na dit bezoek daal ik opnieuw af en ik zoek wat aangelegd natuur op. In de buurt is een opeenvolging van parken: Alter Elbpark door de Große Wallanlagen, de Kleine Wallanlagen en de oude kruidtuin naar "Planten un Blomen. Na talrijke fotos (niet van de gevangenis nabij een paar justitiegebouwen) kom ik aan een café met terras maar t is te nat om een terras te doen, dus bezoek ik voor een halve euro de sanitaire faciliteiten, neem dan in de onmiddellijke omgeving de tram terug naar t hotel. Daar wissel ik van T-shirt, neem nog een supporterssjaal mee en haal mijn tribunekaart uit mijn kluis. Voor de laatste keer dit weekend neem ik de tram in Langenfelde, maar nu in de andere richting tot het volgende station (nu is t gratis, HSV trakteert omdat ik met het openbaar vervoer naar t voetbal ga J), daar eet ik eerst een belegd broodje, drink er een warme chocomelk bij en ga dan naar de halte van de pendelbus. De poorten zijn nog dicht en ik bezoek eerst het dahliapark in het nabijgelegen Volkspark. Daar moet ik me wat beheersen of ik neem van bijna alle bloemen een foto, zo mooi zijn ze (ik wil nog wat batterij houden voor tijdens en na de wedstrijd)! Ik neem wel alle tijd om ze te bekijken en te zien welke leuke en minder leuke namen ze toegekend hebben aan de bloemen. Wanneer ik dan rond ben, ga ik naar het stadion voor de wedstrijd en eerst een bezoek aan de winkel. Over deze wedstrijd staat elders op mijn blog het verslag: http://blog.seniorennet.be/goegestapt/archief.php?ID=979120
Na de wedstrijd, de terugweg per pendelbus en tram en een douche ga ik weer eten in t restaurant van het hotel, deze keer pasta met spinazie- en looksaus, doorgespoeld met hetzelfde biermerk. Op de kamer kijk ik nog wat TV tot het verslagje over de wedstrijd, inbegrepen korte interviews, gedaan is. s Anderendaags, na het rijkelijk ontbijt en de afrekening, rij ik naar huis, het weer is al veel beter al regent het een paar keren kort.
Hamburger Sportverein: seizoen 2011-2012, HSV-1. FC Köln
27.08.2011: HSV-1. FC Köln: 3-4
Na twee halve dagen stadsbezoek, beëindigd deze namiddag met de dahliatuin in het nabijgelegen Volkspark, zoek ik mijn, bij nader inzien beste al gehad, plaatsje in het stadion, geflankeerd door geestverwanten (behalve in de noordtribune en het hoekje tussen de westtribune en de zuidtribune, mogen supporters van de bezoekende ploeg hier ook zitten). Tot mijn genoegen zie ik Petric (vorige week nog ziek) zich warm lopen, zoals o.a. Son en keeper Drobny. Önning start met deze opstelling: Drobny - Diekmeier, Westermann, Rajkovic (pas aangeworven en al in de kern!), Aogo - Jarolim, Tesche - Son (75' Elia), Skjelbred, Jansen - Petric (81' Guerrero) . Bij de thuisploeg staat een ex-HSV-er in de kern, nl. Brecko in de verdediging.
HSV start met veel goesting, Westermann mishandelt met zijn kopbal de deklat (9) en Petric zorgt voor de vroege voorsprong, hij trapt een penalty binnen die wordt toegekend omdat op Aogo een fout gemaakt wordt (11), hij vergeet echter zijn denkbeeldige pijl af te schieten, zitten vrouw en dochtertje niet in de tribune? Dat is alleszins een goed begin maar tijdens het verdere verloop boet HSV aan dominantie in en er gebeurt van alles. Keulen slaat terug en dat meteen twee keer: eerst Chihi (21) en dan Novakovic (48) scoren na twee sprints met aansluitend scherp spel in het midden, beide keren kwam de afweer van HSV een stap te laat (het gebeurt beide keren zo snel dat ik niet goed weet wie de ezelsoren mag opzetten, maar het zijn twee doelpunten die zelfs ik zou maken, met zon gaten in de defensie ). Het gaat verder op turbulente wijze, want nu dreigt HSV, en wordt beloond. Eerst kopt Son de bal op de paal, de weerbots wordt door nieuwkomer Rajkovic erg snel over de doellijn (59). Dat is dan de gelijkmaker na een uur en absoluut verdiend. En het smaakt naar meer want nu zetten de roodbroeken nog meer druk en komen drie minuten later op voorsprong. Son probeert het deze keer met de voet en maakt een fraai doelpunt (62). Dat zorgt voor een leuke ambiance (bij het tweede Keulse doelpunt valt zelfs de noordtribune eventjes stil), ook al omdat een kwartier voor het einde het vierde doelpunt in de maak is maar Skjelbreds schot spat op de deklat te pletter (75). Das al de derde keer dat het kader van het doel spelbreker speelt. Bovendien wordt Son blijkbaar aangetrapt (door wie? ), wordt aanvankelijk tussen de lijnen, maar vervolgens er net buiten verzorgd. Hij kan echter niet meer voort voetballen en wordt vervangen door Elia. Maar dan keren zich de kansen een laatste keer. Van op 16 meter trapt Clemens de bal achter Drobny in doel, 3-3 (84). Waar was zijn opponent in deze situatie? Op dit ogenblik zijn nog 5 minuten te spelen (intussen is Guerrero al ingezet en mag Petric op de bank uitblazen) en dat was genoeg voor de gasten om toch nog de drie punten mee naar huis te nemen. Net als in de vorige thuiswedstrijd tegen Hertha laten de Hamburgers opnieuw in de 88ste minuut een doelpunt toe, wanneer Drobny (heel in het begin van de wedstrijd door een supporter binnen geluidsafstand "vliegenvanger" genoemd) een hoge flankbal te gemotiveerd voor de voeten van de pas ingekomen McKenna bokst, die al vallend de bal in doel bezorgt.
Achteraf bekeken weet je meer, en het zal wel aan mij liggen, maar ik begrijp niet:
Waarom Guerrero niet reeds voor Son werd ingebracht, niet dat ik iets tegen Elia heb, maar HSV zat dan ineens met 1 spits na die wissel (Petric, al stond Son wel in het middenveld, maar dan met offensieve bedoelingen, vermoed ik, want zijn spelersfiche op de website vermeldt aanvaller), moest Petric absoluut vervangen worden, dan zat Berg ook nog op de bank;
Waarom Aogo zo dikwijls terug speelde, meestal op Drobny, soms op Rajkovic, vond hij geen aanspeelpunten bij het middenveld of in de aanval? Of was hij bang de laatste lijn te verlaten (Rajkovic blijkbaar niet, zie zijn doelpunt)?
Enfin, HSV staat hierdoor op de laatste plaats, maar we zullen het klassement op zijn kop zetten, dan staan we aan de leiding
Na de wedstrijd ga ik kijken of ik spelers kan fotograferen, maar de eerste die ik op de digitale plaat zet, is de man die zowat 30 jaar geleden zoveel doelpunten scoorde (meestal met het hoofd) dat mijn aandacht op deze club gevestigd werd (ook al omdat er toen nog geen betaal- noch digitale TV bestond en iedereen dus samenvattingen van voetbalwedstrijden kon zien, een kwartier na affluiten): Hrubesch. Ik begroet hem meteen, zeg hem dat het door hem is dat ik HSV-supporter ben, vraag hem of hij trainer wil worden. Ja, ja, zegt hij daarop, waarop ik meteen vraag: Vanaf volgende week? Eigenlijk heeft hij twee weken om er over te denken, want volgende week is er geen Bundesliga (tenzij in tweede klasse) want wie pech heeft en niet door de trainer van de nationale ploeg geselecteerd is, mag een week uitrusten. En eerlijk gezegd lijkt hij mij niet erg happy, wellicht hoort hij het ook tot in Keulen donderen Van Son heb ik geen foto genomen, hij pikkelt naar een minibusje, misschien naar het ziekenhuis voor onderzoek? Ik ben nu eenmaal geen ramptoerist. Sportdirecteur Arnesen fotografeer ik evenmin, maar zeg zo voor mijn neus weg: Misschien moet de volgende trainer ook maar van Chelsea komen? (een andere supporter vindt dat blijkbaar wat grappig ) - naast de vijf spelers: Mancienne, Töre, Bruma, Sala en Rajkovic (niet te verwarren met Brajkovic, das een wielrenner en bovendien Sloveen). Wel op foto moeten Töre, Skjelbred en Jarolim met vrouw en kindje. Petric is me blijkbaar ontgaan, alsook de trainer (maar van die kan ik het begrijpen). Dus ga ik dan maar naar de halte van de pendelbus, de laatste haal ik nog. Er zal wat moeten gebeuren eer ik nog eens meer dan 1300 km (heen en terug) rij voor een wedstrijd, zoals enkele broodnodige zeges.
24.08.2011: Voor de wedstrijd tegen Keulen heeft HSV weer eens een koopje gedaan bij FC Chelsea, de 22-jarige Slobodan Rajkovic komt meteen over en ondertekent een contract voor 4 jaar. De centrale verdediger is als versterkung voor de verdediging voorzien. 'k Ben eens curieus of hij zaterdag dan ook reeds aantreedt. Nog op de website lees ik dat hij nog in Nederland gespeeld heeft, nl bij PSV, FC Twente en Vitesse Arnhem, op basis van arbeidsrechtelijke problemen kon hij namelijk niet voor Chelsea spelen en werd uitgeleend aan de Nederlandse Eredivisie, waar hij in meer dan 60 wedstrijden voor drie verschillende clubs speelde (dat van PSV zie ik op Wikipedia, waar ze al weten dat hij bij HSV getekend heeft). Zijn enige profploeg in zijn thuisland was OFK Belgrado, daar en bij Twente heeft hij 1 keer gescoord. Als hij de aanvallen van de Duitse ploegen maar afweert, mag Westermann zoveel scoren als hij wil. Guerrero hoopt van zichzelf dat hij tegen Keulen aantreedt. Mancienne dan weer zal wellicht niet te zien zijn, nu heeft die de griep. Rincón is opgeroepen voor een interland tegen Argentinië.
V.C. Eendracht Aalst 2002: Seizoen 2011-2012, KVK Tienen - SC Eendracht Aalst
24.08.2011: KVK Tienen - SC Eendracht Aalst: 1-4
Die uitslag zag ik op Teletekst en op de website van den Iëndracht lees ik achteraf dat in de eerste helft KVK Tienen het best startte en dit al na 20 minuten spelen een goal opleverde. De Castro beging handsspel en de penalty werd feilloos omgezet. De Castro kon 10 minuten later zijn foutje wel rechtzetten. Hij kopte een hoekschop in doel. De tweede helft was volledig voor Eendracht Aalst. De voor Thompson ingevallen Depoitre kon snel de 1-2 scoren, een goeie come-back, dus (overigens, volgens Teletekst was het Cousin die scoorde, en nadien dus nog eens)! Na een uur spelen, scoorde Cousin met een intikkertje de 1-3 en 10 minuten voor tijd kon Moreels er via een afstandschot 1-4 van maken.