22-07-2012 om 20:13 geschreven door Helga

Van onderaan beginnen lezen. 

Zaterdag, 14 juli 2012: Thorning - Viborg, 21,1 + 3,5 km               

Zoals de laatste jaren waren we weer aan ’t staartje aan ’t bengelen voor de start, dus wat Leif en Else Marie te zeggen hadden, weet ik niet. J Maar ’t is niet omdat we vandaag de eindmeet haalden en we daarvoor een zondagswandelingetje hadden als het om afstand gaat, dat we niets te zien krijgen. We gingen al bijna meteen, na een lang pad voor wandelaars en fietsers, door Stendhal en later door Havredal Plantation. Nadien bereikten we weldra de enige officiële rustpost van de dag. En daar had een kattenfamilie veel succes: de 2 jongskes waren echt snoezig en de moederkat niet bijzonder wantrouwig. Dollerup is nog altijd heuvelachtig, wat verder links (meer dan rechts) fraaie velden vol heidebloemen en grassen. Een niet officiële rustpost was ook nu Niels Bugge’s Inn, waar we op ’t terras gingen zitten koffie drinken, het grotere terras zat al vol wandelaars die zaten te eten. Wat verder lag nog steeds die grote hoeve die blijkbaar als natuurschool wordt gebruikt. In Hald Ege, de eerste Viborgse gemeente op onze weg, haalden we ons een ijsje in de winkel waar ze de wandelaars intussen toch al moeten kennen. J Met ons ijsje in de hand staken we de straat over en volgden het fietspad tot aan de school, maar eerst moest dat fietspad wel  een draai naar links maken en een heel eind verder konden we de brug (van een ringweg, vermoed ik) zien. Daar moesten we eerst onder en aan de bushalte net voor de school waar we moesten zijn, feliciteerden wij elkaar. J

In de school zelf waren we daar ook druk mee bezig, terwijl we onze bagage bij elkaar zochten, die naar de juiste bus brachten, iets in de bus achterlieten om onze zitplaats te reserveren. Ik haalde ons dan iets te drinken want ik had razende dorst (dat flesje dat we vanmorgen kregen, was al lang leeg). Om zowat half twee vertrok dan de stoet en net dan begon het weer te druppelen… Gelukkig bleef het bij gedruppel, tot de groep was gestopt voor het stadhuis. Mieke, Mark en ik ontsnapten in ’t geniep naar het koffiehuis waar we onze gebruikelijke toast aten bij een tas koffie of warme chocomelk. En net toen begon het hard te regenen. Toen ons eten en drinken op en betaald was, gingen we onze ketting halen en toen we op de trappen stonden, regende het alweer hard. We haalden ons rap iets aan de vrachtwagen met bier en frisdrank (nog altijd dorst J) en toen gingen we onze plaats in de bus innemen.

Om ongeveer kwart voor twee vertrok deze, terwijl hij naar links draaide, wuifden Leif, Lis en nog een paar Denen ons uit. De chauffeur leek niet erg goed zijn weg te weten in Schleswig, Willy S. wees hem de weg, en toen iedereen die er moest zijn was afgestapt, reed hij naar de sporthal waar de auto’s geparkeerd stonden. Nadat we afscheid namen van de anderen, reden we naar het restaurantje waar we een week eerder al waren, aten weer een vismaaltijd, maar het ijsje lieten we nu eens staan. We reden dan naar Hannover, waar we op hotel gingen, en op de kamer van Mieke en Mark afscheid namen van de Hærvejsvandring met een schapps. ’s Anderendaags reden we gewoon naar huis, met koeken van de lokale bakker (helaas niet die van vorig jaar, die was dicht).

Wat het weer betreft, kon het wel beter, alleen op vrijdag waren we aan de regen ontsnapt (zij die ruim later dan ik aankwamen, maakten wel kans op een bui).

https://picasaweb.google.com/9470hvds/HVV12Dag7

Vrijdag, 13 juli 2012: Nørre Snede - Thorning, 48,1 km 

Bij de speech hoorde nu niet alleen de vertaling, maar ook de trekking van de loterij. En zoals altijd is het een Deen(se) die won, deze keer een jonge vrouw die, zo hoorde ik, er blijkbaar toch niet veel zin in had. Ze mag het altijd aan mij geven (of niet soms, Leif?). J

Deze keer stapten we samen tot aan de eerste rustpost, want weldra loste ik de rol, mijn voeten voelden als versleten aan en weldra was ik Mieke en Mark uit het oog verloren, ook al omdat ze niet meededen aan de drink die Arne (eens te meer…) aanbood in Pålsgardwoud, wat verder ligt het meer van Torup te blinken in de zon. Aan de eerste rustpost bij Vrads Sande trof ik hen weer, en samen gingen we verder naar de volgende rust. Zo gingen we samen door Skærbæk Plantation en hielden dan een schnappsmoment. Van daar uit gingen we weer elk ons eigen tempo. Mieke en Mark waren dus eerder dan ik voorbij Asklev, de Brande kerk, Bedskov, en zo naar Funder. Daar hebben we een paar jaar na elkaar forel kunnen eten, maar vorig jaar was het gedaan, de kweekvijvers waren er nog, maar of er forel in zat, is mij onbekend. Ik stapte dus maar door naar Funder zelf waar op de koer van de lokale school een jubilee werd gevierd, en nog geen kleintje. Daar waren onze landgenoot Pierre (10x), Engelsman Michael (ook voor zijn tiende keer, en twee weken later zou hij starten met de Internationale Wandeltocht van Vichte naar Dhron aan de Moezel), de mij onbekende Svend Aage (25x) en de langharige broers Bjørn, Bjarke en Benjamin (alle 3 voor de 10^de keer). Daar dronk ik nu wel eens bier (zoals daags voordien van Arne in ’t bos) en daar zag ik ineens ook Yvonne met Malene aankomen. J Op mijn vraag hoe het komt dat ze er nu niet bij zijn, vertelde Yvonne dat ze een heel schooljaar een cursus volgde en zich niet kon vrijmaken, maar volgend jaar doet ze weer mee, beloofde ze. Toen mijn bier op was, vertrok ik weer, naar de derde rustpost bij een privé huis waar de wandelaars naar ’t toilet mogen, en waar ik de dahlia’s in de tuin bewonderde. J In het volgende stadje, Kragelund, ging ik niet naar het terras van de brouwerij maar wel in de nabijgelegen winkel, doch met evenveel succes als daags voordien in Kollemorten…

Dus ging ik maar verder langs de velden naar de vierde rustpost in de tuin van een hoeve, en daar kreeg ik het gezelschap van een kat. Versterkt met een potje yoghurt en een banaan ging ik op stap naar Thorning, want ik had wel zin in een ijsje. Omdat er toch niets speciaals te zien is, stak ik een tandje bij. Niet dat ik dat zo leuk vind, maar het voordeel was wel dat ik om 18.40 uur mijn ijsje bijna had opgelikt en op de koer van de school Mieke en Mark zag wachten, en hun verbazing dat ik er al was, was me wel wat waard. J

Zij hadden intussen al lang een klasje gevonden voor alleen maar Vlamingen, we gingen dan onze kaart inwisselen en ons wandelboekje afstempelen, intussen andere wandelaars feliciterend (morgen is het parcours nog niet de helft zo lang als vandaag, eerder een formaliteit, bovendien kregen we nu al ons diploma). We gingen dan douchen, eten, en feesten.  Tijdens dat feest werden de medewerkers ook in de bloemen gezet, eerst zij met een jubileum (Tove mocht als eerste het daverend applaus in ontvangst nemen voor haar 35 keer), en dan de anderen ook. Ik was deze keer niet zo lang gebleven als de andere (ik denk dat heel ons compagnie met o.a. Frans, Marie-Paule, Danny en Jean-Paul op hetzelfde moment de nachtrust wou aanvatten) jaren, er moest ’s anderendaags weer vroeg opgestaan worden.

https://picasaweb.google.com/9470hvds/HVV12Dag6

Donderdag, 12 juli 2012: Randbøl kirke – Nørre Snede, 46 km 

Na ochtendtoilet en ontbijt, namen we een van de laatste bussen naar de kerk van Randbøl, waar we zonder speeches meteen vertrokken. En zoals vorige jaren, begon het parcours lichtjes bergop, mijn tempo was wat lager dan dat van Mieke en Mark, ik “hing” wat achterop maar even kon ik hen bijbenen omdat Luc en Jette mij “meenamen” al babbelend, o.a. over deze week en Vicht-Dhron, waar Jette zich voor had ingeschreven. Vandaag is de dag van de voor mijn part mooiste etappe, met erg veel natuur. Engelsholm, zowel het kasteel als het meer, zijn eens te meer of nog altijd fotogeniek, net als een soort galerij met glasmozaïek (wat me doet denken aan een restaurant in Herzele, anderen denken misschien aan Gaudi, de Spaanse architect). Aan de eerste rustpost bij Gammelby (als ik wat Deens ken, betekent dit Oude Stad) besloten wij drie dat wij elk ons tempo zouden volgen, zo hoefden Mieke en Mark zich niet in te houden en moest ik mij niet reppen.

Nadat ik die rustpost verliet, ging ik langs een meer waar een Vikingboot in lag, verder ging ik langs weiden en velden, tot in Jelling. Daar moesten eerstelingen de heuvel over, sommigen bezochten ongetwijfeld de kerk, de meesten doken het cultureel centrum in, om een bier te drinken (maar ’t is mij smaak niet), in het winkeltje te snuisteren of de sanitaire installatie te bezoeken. Na een paar minuten rust, zette ik mijn weg verder langs Harresø Kro, de oudste herberg voor heriwegpelgrims, een eind verder is een camping met een sanitaire blok, daar maakte ik ook gebruik van. J Tussen de tweede en de derde rustpost trakteerde Arne in Kollemorten aan de winkel bij het tankstation voor zijn 40^ste deelname. Ik ging de winkel eens binnen, maar vond niets om mee te trakteren (er was enkel bier, wijn en mengsels met Baccardi, niets specifiek Deens, dus, om zelf eens mee te trakteren). Nadien ging ik mijn weg verder langs een “stiepellange” straat die me leidde naar Øster Nykirke (Nieuwerkerken J), daar ging ik zowat helemaal rond en dus nam ik ook maar van drie gevels foto’s. :-p  En dan volgde voor mijn part het mooiste van het mooie, een ongelooflijke opeenvolging van diverse natuurtypes: heide, bos, alleen jammer dat de zon er niet over scheen, wel integendeel… Ik heb me toch uitgeleefd met het fototoestel. Overigens, na de laatste rustpost, was er nog een jubilee van Irene, Karen en Kirsten (ik ken hen eigenlijk niet eens…) die trakteerden met o.a. witte en rode wijn en zelfgebakken taarten en cakes. Schaapjes tellen in de weide, een stukje tussen heide wandelen, drie leuke wandelaarsters fotograferen, langs een meer wandelen (waar twee andere wandelaars en plons namen!) en nog een lang stuk in een woud waar aan boomzagen wordt gedaan, de stapels liggen er al jaren.  Eens dat bos uit, moest ik nog een ruime kilometer gaan om de school te bereiken, waar Mieke en Mark een plaatsje hadden gereserveerd voor de nacht. Hartelijk dank!

https://picasaweb.google.com/9470hvds/HVV12Dag5

Woensdag, 11 juli 2012: Jels – Randbøl kirke, 48,6 km

Na het ontbijt en de gebruikelijke vertaalde speech vertrokken we voor een dagje sightseeing, er was elke dag wel iets te zien, ofwel de natuur, ofwel historische stenen en plaatsen. Omdat we in Jels startten, dacht ik altijd dat ’t bos waar we door gingen, Jels Woud heet, maar blijkbaar gingen we door twee bossen: Haraldsholm en Skovborg woud (skov is, dacht ik, Deens voor bos…). We passeerden dan Skod borg, Knage Molen (een watermolen), Kongeåen (Koningsrivier) wat de grens is tussen Noord- en Zuid-Jutland, van 1864 tot 1920 was hier zelfs de grens tussen Duitsland en Denemarken. En Vejen waren we halfweg en zoals gewoonlijk stond hier het plakkaat dat daar op wees, ter hoogte van een school met ruime tuin. Daar waren ook de medewerkers met de extra bevoorrading, ter gelegenheid van de 40^ste keer dat de Hærvejsvandring doorging, maar wij hadden geen dorst, het was weer aan ’t regenen. In het centrum gingen we wel schuilen in een café waar we eerdere keren ook al waren, ook deze keer kozen we onze warme drank. Op de rustpost konden we schuilen indien we wilden, maar ’t hield net op en we bleven buiten zitten. We gingen dan verder naar Bække Kro, waar we geen terrasje deden maar Mieke en Mark wel een koek haalden bij de bakker (ik had geen zin in die zoetigheid). Overigens, bij de toeristische dienst kregen we dit jaar een foto, het leek wel een postkaart, maar dan niet om op te sturen.  Op weg naar de volgende rustpost gingen we langs landbouwvelden (in private en overheidshanden) en velden vol heide. Net voorbij die rustpost lieten we de windmolens deze keer rechts liggen, over een veldpaadje. En dan volgde de lange, beetje heuvelachtige weg naar de kerk van Randbøl, waar we plaats namen in de bus.

In Billund gingen we, als gebruikelijk, douchen, eten en slapen.

https://picasaweb.google.com/9470hvds/HVV12Dag4

Dinsdag, 10 juli 2012: Rødekro - Jels, 48 km

Voor vandaag werd wel minder regen verwacht maar het kwik van de thermometer zou niet boven de 15°C geraken. We zouden ons dan maar warm wandelen. Na het ontbijt en de gebruikelijke vertaalde speech vertrokken we langs een rustige weg met weinig gemotoriseerd verkeer, wat later langs de (witte, zoals veel Jutlandse kerken) Øster Løgum kerk (gebouwd in de jaren 1100). Weldra kwamen we langs de Hærulfsteen, voordien al gaf Kurt (niet die van de jubilee van gisteren, maar gekend van zijn “fluitjesconcerten” en die niet per sé met zijn twee broers samen wandelt) te kennen dat hij ons daar wou trakteren met een lichte whisky (licht van kleur, evenwel J). Die Hærulfsteen heeft blijkbaar nog een andere naam: Hovslundsteen. Wat verder kwamen we aan de Immervadbrug, waar eerstelingen traditioneel onderdoorgaan. Andere keren deden wij dat ook zelfs als waren we geen nieuwelingen meer, maar Mark, die met Mieke een eindje voor mij uit ging, had al gezien dat het regenwater daar behoorlijk hoog onder stond, en deze keer lieten we de passage en fotostop aan ons voorbij gaan. Die Immervadbrug is gebouwd in 1786 met twee onderdoorgangen of liever: een steunmuurtje in het midden. Van die brug naar de rustpost was ’t niet ver, bij de hoeve staan drie houten beelden: de pelgrim (gelijk Mieke en ik, eigenlijk J), de soldaten en de veedrijver.

Op weg naar mijn favoriete rustpost gingen we door en bos en passeerden het meer van Vedsted, een restaurant waar we vroeger al eens binnen gingen (Mieke en ik toch, Mark niet) maar nu is het geen traditionele extra stopplaats meer. Verder passeerden we de melkfabriek dat ook de Hærvejsvandring-deelnemers van melk bij het ontbijt en op rustposten voorziet. Sommige wandelaars stoppen hier ook voor een “schnapps-moment”, maar wij stapten door naar Tørning Molen, zoals gezegd, mijn favoriete rustplaats, waarvan ik altijd hoop die in zonlicht te zien baden. Tørning Molen is een watermolen (waar ik eigenlijk nog nooit naar gezocht heb) in de Haderslev-Vojens vallei. Behalve de als gewoonlijk fraaie en wel onderhouden hoeve, is er ook een weide met zitbanken (twee zelfs overdekt) en een meer waar eendjes in zwemmen. Tot die de wandelaars zien kruimels verspillen, natuurlijk, dan komen ze korstjes scoren. J Wij hadden geluk, het regende niet, dus gingen we beneden op een bank zitten en onze soep drinken. Toen we (eerlijk gezegd altijd een beetje tegen mijn goesting, ik zou er de hele dag kunnen zitten) vertrokken, gingen we schuin tegenover de hoeve een winkeltje binnen om een verpakt ijsje.  Wat verder stond een bordje dat een nieuw stukje parcours beloofde, maar eigenlijk gingen we de houten brug over, die we jaren geleden (in 2004 en ik dacht ook in 2005) gebruikten om het bos door te wandelen. Eens dat fraaie bos met enkele vijvertjes doorgestapt, kwamen we in Vojens en daar hebben we zelf onze traditionele stop in een koffiehuis waar ze ook warme chocolademelk hebben. Nog wat verder vonden we op een bank rond een boom en tussen supermarkten enkele wandelmaten die een gebruikelijk “schnapps-evement” hielden. Ik ging gauw in een supermarkt een flesje lekkers kopen om ook te kunnen trakteren, en het viel precies in de smaak (al drink ik zelf liever Cuba Caramel, maar dat zag ik daar niet). J Toen we weer verder gingen, was dat door een recreatiedomein met enkele sportfaciliteiten, en we keken naar de vijvers met waterlelies.  Ineens ging Mark rechtdoor in plaats van rechtsaf, in het boekje staat nochtans dat je daar niet moet snijden in het parcours, hopelijk liepen we niet over iemands graf… De vierde rustpost was geïnstalleerd in een grote hoeve dat behoort tot een … Nederlandse familie.

Het laatste stuk was weer puur natuur met de Stursbøl Plantage, ook Jels Troldeskov (trollenbos van Jels) genaamd, wij zagen er echter geen trol, enkel wandelaars. Vroeger was dat een bos (misschien verbonden met het bos van Jels waar we ’s anderendaags door gingen?) maar in december 1999 woedde daar een storm zodat er van dat bos haast niets meer overbleef, toch geen bomen meer, tenzij hier en daar een dood exemplaar. Intussen zijn er wel al andere bomen geplant, en men wil meer diversiteit.  Na deze plantage kwamen we nog langs een hoeve met in de weide een kameel en enkele lama’s. En dan was het niet ver meer tot de school waar we de nacht doorbrachten (eten deden we een eindje verder in het sportcentrum).

https://picasaweb.google.com/9470hvds/HVV12Dag3

Maandag, 9 juli 2012: Kruså - Rødekro, 38,5 km

Vandaag konden we niet meer genieten van een zonovergoten dag zoals gisteren (behalve dan die bui die ons net voorbij het strandleven van Flensburg overviel), want we kregen enkele buien over ons heen. In het Hærvejsbrericht stond dat we net voorbij de start een openbare weg in herstel moesten volgen, het verkeer zou daar nogal druk zijn, maar ik vond het meevallen, wij liepen in alle geval geen gevaar (ik heb al langer de indruk dat Denen behoorlijk voorzichtig zijn jegens zwakke weggebruikers, al van toen ik eens de toerist uithing op het eiland Bornholm, en dat was nog voor mijn eerste deelname aan de HVV). Maar meestal volgden we veldwegen, als ’t al geen bospaden waren, zoals de Gendarmenweg, de naam verwijst natuurlijk naar grenscontroles van weleer. Weldra kwamen we aan de Bommerlundsteen, daar hadden de aanwezige medewerkers een erehaag gevormd voor de wandelaars, hoewel omgekeerd ook terecht ware. J Rechtover de steen was er een jubilee aan de gang van vier veelwandelaars: Kurt (25 deelnames), Ivan (35), Verner (20) en Ole (die ik steevast Lucien noemde, omdat hij zo lijkt op een Denderleeuwse wandelaar met natuurlijk dezelfde naam J) met 10 deelnames. Omdat deze drink in samenwerking met Fodslaw aangeboden werd, dronk ik geen bier (Tuborg, zelfs de Classic smaakt me niet) maar een frisdrank. Een beetje verder gingen we over de Gejlåbrug, wellicht van de late 18^de eeuw, op een van de pijlers zou toch  1779 gekerfd staan. En nog wat verder is de winkel, “Gejlå Købmand”, waar gebruikelijk gepauzeerd wordt, iets gedronken, ijsjes zijn er echter niet meer, en wij drie stapten voort (want het weer was er eigenlijk toch niet naar). We konden dan beter aan de rustpost in Perbøl, zo’n 3 km verder, verpozen.  Wat in het jubileumboekje staat, was ook nu weer van toepassing: nogal wel dat we in de schuur konden schuilen, het was niet de eerste keer in 40 jaar dat het net daar regende.

Wanneer we dan verder gingen, stapten we over Povls brug (Paul zijn brug, hier gaf Lis ooit eens een drink voor haar 25^ste jubileum), gebouwd in 1744. De weg naar de derde rustpost ging langs een golfterrein, maar daar was niemand tegen balletjes aan ’t slaan. Aan Urnehoved (waar koningen begraven waren) was deze keer geen jubileum, dus we gingen maar verder. Een flink eind verder betraden we het woud van Bolderslev, voor sandalenwandelaars als Mieke en ik was het opletten geblazen, maar Mark was attent als altijd en hielp ons desgevallend over obstakels. Twee kilometer verder verlieten we het bos alweer en begaven we ons naar de derde rustpost. Toen we treinsporen overstaken, wisten we dat het einde van de etappe nabij was, we passeerden de herberg waar we ’s avonds zouden gaan eten, draaiden er linksaf, onder een brug door, de straat oversteken, en daar was de school waar we de nacht zouden doorbrengen. Gezien het natte weer, moesten we ons niet verheugen op een barbecue met boerenworst. Na de douche (en voor Mark een rap hazeslaapje) gingen we dus naar de herberg die zijn naam aan het stadje gaf.

https://picasaweb.google.com/9470hvds/HVV12Dag2

Zondag, 8 juli 2012: Schleswig – Kruså, 47,8 km

Gisteren waren we met Niels (de medewerker die zich over de bagage bekommerde) al overeengekomen dat wij rechtstreeks naar de sporthal (SIF-Hallen) zouden rijden en daar onze bagage afgeven. Al hadden we in ’t hotel al ontbeten, we gaven onze maaltijdbon af, ik haalde er een “flesje” melk mee af, Mieke en Mark dronken koffie (want dat was er in ’t hotel nog niet, wel fruitsap en een ruim ontbijt).

Zoals gebruikelijk gaf Leif (verantwoordelijke van de wandelweek) een toespraak, dat al even traditioneel door Else Marie (ook opstelster van de dagelijkse Hærvejskrant) werd herhaald in Engels en Duits. Ook Arne gaf een speech (hoewel hij Engels kent, gaf hij die enkel in ’t Deens, en Else Marie tolkte nadien in Engels en Duits), en dan konden we eindelijk vertrekken voor de dagtocht van 47,8 km.

Weldra stond er een standje met medewerkers die elke deelnemer van een flesje water (halve liter) voorzag, een traktatie wegens de jubileumeditie, en bij het zonnige en warme weer was dat zeker welkom. Al waren de rustposten (Rast) op dezelfde plaatsen, er waren toch enkele wijzigingen in de omloop. Zo lieten we het Rovershol in een bos (het eerste van vele die we zouden doorwandelen) rechts liggen (terwijl we er vroeger net naast via een trapje langs gingen) en gingen linksaf. Wat verder zien we het meer van Idstedt en nog wat verder, langs de openbare weg, staat die jonge “vrouw” (pop) nog altijd te bellen in telefooncel (volgens de schrijver van ’t boekje dat we gisteren in de school kregen, staat ze daar al jaren). Wat ook al jaren hetzelfde is, is dat de openbare toilet nabij een rustpost druk bezocht is… Die rustposten staan gebruikelijk op de koer van een fraaie boerderij, ook in Duitsland (maar dat was hier vroeger Deens grondgebied). Volgens het jubileumboekje zou het na deze tweede “Rast” voor enkele kilometers plat blijven, zonder hellingen, maar stellen dat Denemarken plat is, is bij de haren getrokken, zelfs Arne heeft Sleeswijk-Holstein of Jutland nog niet plat gelopen. J

De derde rustpost op Sophienhof was de laatste voor de doortocht door Flensburg. Volgens het boekje zou de stad zo’n 140.000 inwoners tellen. We passeerden eerst een industriezone met bedrijven alvorens het centrum te betreden met de kerk en nadien de voetgangerszone. Daar op een terrasje smulden we eerst van een ijsje. Een eind verder, aan de haven, stopten we ook aan Hansen’s Brouwerij, waar Mieke en Mark een koffie dronken en ik een donker biertje (een kleintje, want ze hebben hier ook halve liters). Je kan er ook “bier aan de meter” (12 glazen) bestellen, zoals Søren en Leila.  Wij zetten dan onze weg verder langs de haven, de vierde rustpost in ’t groen (in een bos), langs de vakantiezone met strand, vakantiehuizen, hotels en aan het einde een supermarkt. Weldra kwamen we in Kupfermühle, de laatste Duitse plaats voor de grens en toen al beschermden wij ons tegen een regenbui die ons overviel net na de strandzone van Flensburg. We staken dus de grens over zonder formaliteiten (je ziet haast niet dat je de grens overschrijdt) en weldra kwamen we aan de sporthal van Kruså, waar we onze slaapplaats reserveerden en onze startkaart omwisselden voor een nieuwe. Met enkele bekende wandelaars, zoals Marie-Paule & Frans, Luc en zijn wandelmaatje Jette, proefden we van gedistilleerd lekkers. Volgden dan de gebruikelijke douche, avondmaal met gratis wijn (dit is al jaren zo) en de nachtrust, al dan niet verstoord door snurkers. Overigens: behalve een flesje water per dag, kregen we ook wat lekkers aangeboden ter gelegenheid van de jubileum, de ene dag was dat snoep, de andere keer fruit en op ’t laatste was er keuze.

https://picasaweb.google.com/9470hvds/HVV12Dag1

Zaterdag, 7 juli 2012

’s Morgens in de vroegte vertrokken wij (Annemie, Mark en ik) aan boord van mijn Nissan Qashqai naar Sleeswijk, met enkele haltes onderweg. Toen we om zowat 13.00 uur in Sleeswijk aankwamen, gingen we ons aanmelden bij Hotel am Hohenzollern, maar we kregen (nog) geen toegang tot het pand, inschrijven ging toch pas vanaf 14.00 uur. Dus gingen we in ’t stad eerst wat inkopen doen en op een terrasje iets drinken. Toen we terug waren aan het hotel, leek de voordeur nog altijd gesloten, hoewel een papier aan een andere deur aangaf dat we wel degelijk aan die deur moesten aanbellen. We probeerden dan toch de tweede deur en eindelijk konden we binnen, ons aanmelden en de kamers betrekken.

We gingen dan naar de Hiort Lorenzen Schule om ons aan te melden voor de wandelweek, intussen konden we al bekenden begroeten (en het zijn zowat allemaal bekenden, voor Mieke en Mark was het de 6^de en voor mij de 7^de deelname). We gaven onze ketting, gaven ons inschrijvingsnummer op en kregen niet alleen onze startkaart voor ’s anderendaags, onze maaltijdbonnen, een plastieken tas en lepel, kaartjes en adresklevers met koordjes om aan onze bagage aan te brengen, maar ook een boekje (naar keuze in Deens, Engels of Duits) over de HVV. Het was immers een jubileumeditie. We dronken dan wat met andere wandelaars, gingen terug naar ’t hotel wat rusten en ons opfrissen alvorens nabij de Schlei, een 43 km lange inham van de Oostzee, in hetzelfde restaurant als waar we vorig jaar al waren, van een vismaaltijd te genieten. Ik denk wel dat de uitbaters onze gezichten nog herkende. J Na de vismaaltijd aten we nog een ijsje.

https://picasaweb.google.com/9470hvds/HVV12DagProloog

15-07-2012 om 00:00 geschreven door Helga

22-06-2012 om 00:00 geschreven door Helga

28-05-2012 om 00:00 geschreven door Helga

27-05-2012 om 00:00 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan en parkeerde bij de Feestzaal Bevegemse Vijvers, waar ik me net als Annemie inschreef voor de omloop van 50 km.

Het was de eerste keer (toch sinds zeer lang, vermoed ik) dat deze afstand nog werd uitgepijld door Egmont Zottegem en daar wilden wij dus van profiteren. De omloop leidde ons langs verharde en natuurlijke wegen via Ten Berg, Strijpen en Sint-Goriks-Oudenhove naar de streek van Brakel met zijn talrijke hellingen. De eerste Brakelse rustpost stond in Michelbeke (geen De Croo te paard te zien ) en daar maakten wij een lus via Elst. Daar moesten wij in het café “In den Hengst” zeker de stempel halen, want die gaf recht op een gratis consumptie naar keuze bij aankomst in Bevegem! We keerden dan terug naar Michelbeke en hadden wij zonet de Elverenberg te bestijgen, dan kregen wij nu de helft van de flank van de Berendries te bewandelen, wij mochten namelijk nogal rap linksaf. Echter, ik denk dat de rest van de beklimming iets verder lag en niet via asfalt, maar een veldweg met wat modder. En intussen telden wij al af want we hadden weer een rust in Michelbeke en Sint-Goriks-Oudenhove alvorens in Bevegem aan te komen na een gevarieerde tocht van zowat tien uur, rustpauzes inbegrepen.

Het weer was zonnig maar wel nog fris voor de tijd van het jaar, al kon je wel al, rond de middaguren, in T-shirt wandelen. Terug in de zaal bij het genot van die gratis consumptie (een witbier voor Mieken en een donkere Ename voor mij) vroegen wij aan clubvoorzitter Jonny of de club volgend jaar opnieuw een parcours van 50 km aanbiedt. Ik vermoed dat dit op een bestuursvergadering nog wel wordt besproken, maar indien het zover komt, zei Jonny dat het dan richting Sint-Lievens-Houtem en haar deelgemeenten zal gaan.

19-05-2012 om 19:46 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan nabij het Lutgardiscollege waar ik me inschreef voor de omloop van 15 km (die er 16 km bleken te zijn).

Al meteen werd in van het ene park naar het andere van Woluwe (Sint-Lambrechts en Sint-Pieters) gestuurd: Park van Woluwe, dat van Malou, en naar het trammuseum. Dat was gratis te bezoeken en dus deed ik dat ook, enkele foto’s nemend. Verder ging het voorbij Hof ter Mussche en de nabije windmolen. Ik verpoosde even in een school in Woluwe waar ik twee keer mijn controlekaart liet afstempelen en mezelf trakteerde op een fris plat watertje (bij mijn tweede passage hield ik Sportvrienden Ilse en Dirk gezelschap aan tafel). De lus leidde me voor bij het Fallon Stadion van tweedeklasser W.S. Woluwe (ook na de tweede stempel ging ik daar langs), en rond de windmolen in een weide en dan weer terug. Om terug te keren naar de Nederlandstalige Lutgardiscollege volgde ik een voormalig spoor waar nu een wandelpad is, net buiten het Park van Woluwe dus. Het was een mooi, natuurrijk en dus rustige omloop, al werden enkele stukken twee keer begaan, in dezelfde of tegengestelde richting. Ilse en Dirk waren overigens niet de enige bekenden, Gilbert, Robert, Raymond en Claire waren ook op stap.

Het weer was zonnig maar wel nog fris voor de tijd van het jaar.

Mijn fotoalbum staat hier: https://plus.google.com/photos/109951132656031235080/albums/5742076062190703409#photos/109951132656031235080/albums/5742076062190703409

13-05-2012 om 21:02 geschreven door Helga

05.05.2012: FC Augsburg-HSV: 1-0

Oef, 't is gedaan (maar wel spijtig dat Petrić en Jarolim vertrekken), hopelijk volgend seizoen beter. Aan de ploegopstelling en de vervangingen te zien, moet Fink gedacht hebben dat het niet nauw meer stak: Neuhaus - Diekmeier (aha, die is dus net op tijd genezen voor nog een wedstrijd), Bruma, Westermann, Aogo - Tesche, Skjelbred (71' Rincón) - Sala (66' Son), Töre - Guerrero, Berg (71' Petrić). Het hier navolgend verslag is een vertaling van wat ik op de website van de net-van-degradatie-en-baragewedstrijden-geredde ploeg.

En daar staat dus dat Fink in de laatste wedstrijd van het seizoen die spelers een kans gaf, die in de voorbije weken niet van de bank of zelfs uit de tribune kwamen. Zo begonnen op het middenveld Skjelbred (zie je wel...), Tesche (de joker), Sala (moest hij daarvoor tegen Bayern gescoord hebben?) en Töre (eigenlijk de enige van Chelsea die van mij zeker mag blijven). Wegens de terugkeer van Diekmeier rukte Bruma in de plaats van Mancienne in de verdediging op. In de aanval traden Guerrero en Berg op. Petrić, voor zijn laatste Bundesligaspel voor HSV, moest aanvankelijk dus op de bank blijven... Jarolim had een spierblessure opgelopen en was in Hamburg gebleven.

De gastheren, die net als HSV vorige week het behoud verzekerden met een brilscore, wilden hun fans nog iets bieden. Bij heerlijke zonneschijn (zoals vorige week, ik zat er in T-shirt) gaven Bellinghausen (6'), Rafael (7') en Hosogai (13') enkele eerste lichte verwittingsschoten op doel, waar opnieuw Neuhaus de aan het bekken gewonde Drobny vertegenwoordigde. Na de swingende beginfase vervlakte het spel echter.

De bezoekers trokken zich bij balverlies ver op de eigene helft terug en kwamen slechts bij standaardsituaties gevaarlijk voor het doel van Augsburg. Zo had Bruma na een hoekschop van Aogo nog de beste mogelijkheid voor een doelpunt (24'). De rest was ,addwerk. De ploeg van Luhukay was dan toch meer geëngageerd. Na een schot van Baier, die tegen het doelnet landde (31'), was het dan de Koreaan Koo die de gastheren op voorsprong bracht. Töre liet zich op rechter zijde met een truukje van Verhaegh foppen, de juiste flank van de verdediger werd door Koo vrijstaand van op 5 m ingekopt (34'). De binnenverdedigers van HSV zagen er niet erg harmonieus uit. Zo ging het met de krappe achterstand de pauze in.

Wie na de pauze een stormloop van de roodbroeken verwachtte, was er aan voor de moeite. De elf van Fink was wel meer geëngageerd, maar echt goede doelkansen bleven schaars. Aogo (46') met een poging tegen de buitenkant van het net en Berg met een draaischot (58') hadden eerste kleine kansen. Aan de andere kant had HSV geluk dat het niet op grotere achterstand kwam. Nadat Neuhaus een schot van Baier afweerde, stond Hosogai bij de pas van Ostrzolek nipt buitenspel. Scheidsrechter Gräve floot het doelpunt dus af. Daarop volgend was er voor beide ploegen rijkelijk plaats, maar die werd niet meer benut. Guerrero had nog twee keer de mogelijkheid voor de gelijkmaker, maar zowel zijn kopballen (67' en 89') als zijn draaischot (76') waren geen gevaar voor Jentzsch. Daar ook de ingevallen Petrić niet genoeg kracht in zijn kopbal kreeg (74'), bleef het tot het einde bij de krappe doch verdiende zege van Augsburg. Er waren overigens 30.660 toeschouwers, waarmee de SGL-Arena uitverkocht was.

Het einde van dit slappe seizoen was ook volgens de ZDF-reporter het slechtste dat HSV ooit al meemaakte, eindigend op de 15de plaats met 36 van de 102 punten, gehaald met 8 zeges en 12 gelijkspelen, 35 doelpunten maar 57 geslikt. Overigens heeft alleen de top 6 een positief doelpuntensaldo. Van de ploeg is Petrić topscorer met 7 doelpunten uit 26 van de 34 wedstrijden, gevolgd door Guerrero (5-23), Jansen (5-29) en Son (5-27).

06-05-2012 om 20:32 geschreven door Helga

Rechtstreeks vanuit Hamburg, waar ik deze ochtend eerst ontbeet en dan afrekende, kwam ik voorspoedig aan, parkeerde mijn auto waar ik hem kocht en toog naar het stadion. Ik kocht me eerst een ticket (zitje nummer 91, goed plaatsje al was een rijtje hoger ook niet slecht geweest) en ging dan op café voor een sanitaire stop. Ik koos me eerst een café uit waar niemand buiten stond en er blijkbaar binnen nog veel plaats was. Het bleek al snel hoe dat kwam: de kalender was er blijven steken op 30 juni 2011… Met andere woorden: daar werd gerookt. Ik ging dus gauw weer buiten en spendeerde in een ander café (waar wel veel volk buiten stond) mijn geld aan drie koppen koffie. Ten tijde van gulle uitgever Orlans en van zegerijke wedstrijden met Lauwers en Lassen ging ik ook al eens naar dit café. Nu vond ik er een tafel vrij onder sjaals van buitenlandse ploegen. Had ik dat geweten, ik had er ene meegebracht van HSV, want van Bayern en Schalke hangen er wel. Na de drie koppen koffie ging ik een foto van de voorgevel van het stadiongebouw nemen, en eens in de shop kijken. Maar die is veranderd: vroeger kon je tussen de rekken zoeken naar wat je wou hebben, nu is alles achter een toog en moet je maar aan de verkoper (m/v) zeggen wat je wil. Hebben ze daar rare streken meegemaakt? Ik verliet de winkel zonder buit en ging de andere richting in. Zo zag ik zelf dat je daar om zo te zeggen van het ene stadioncafé naar het andere kon, zoals je in Hamburg van het ene kraam naar het andere kan, onder de tribunevakken. Ik ging dan het stadion binnen en nam plaats, om er de spelers te zien opwarmen. In tegenstelling tot gisteren in Hamburg werden de spelers die de club verlaten (en ’t zijn er meer dan in Hamburg…) al voor aftrap van de wedstrijd gehuldigd, net als doelman Kevin Van Den Noortgaete, die terecht door de supporters tot Man van het Seizoen werd verkozen.

Zowel Aalst als Dender voetbalden in een spannende maar niet altijd even hoogstaande wedstrijd een aantal kansen bij mekaar. Ofwel was de afwerking niet secuur, ofwel verhinderden de doelmannen een doelpunt. 0-0 dus, en dat bleek gezien de winst van Tienen voor Dender niet voldoende om de degradatie af te wenden. SC Eendracht Aalst beëindigt z'n eerste seizoen in tweede klasse op een zevende plaats. Bij de bezoekers was de kapitein geen onbekende, Thiebaut, die er met zijn 35 jaar nog grijzer uitziet dan ik en die zich tijdens de wedstrijd erg onpopulair maakte bij het thuispubliek.

Hoewel een zevende plaats in tweede klasse na een te lang verblijf in derde klasse een leuk eindresultaat is, ben ik niet gebleven voor de feestelijkheden, buiten trof ik nog Keizer Kamiel (die kwam zingen van “Iendracht Veroit”) en mijn huisarts die ook clubarts is van de bezoekers. Ik heb dus op twee dagen twee wedstrijden gezien in twee verschillende afdelingen en twee landen, maar geen enkel doelpunt... Mijn fotoalbum staat hier:

https://plus.google.com/photos/109951132656031235080/albums/5737292213951468625#photos/109951132656031235080/albums/5737292213951468625

01-05-2012 om 11:36 geschreven door Helga

28.04.2012: HSV-1.FSV Mainz 05: 0-0

Ondanks de gebruikelijke file bij het naderen van de tunnel onder de Elbe (op de radio werd de supporters gevraagd het openbaar vervoer te nemen, dat is toch gratis voor wie in het bezit is van een ticket), was ik zo voorspoedig in Hamburg aangekomen, dat ik in principe nog niet de hotelkamer zou kunnen betrekken. De receptionist ging dan eens kijken, en kwam terug met de melding dat de kamer klaar en vrij was. Ik plaatste er dus mijn weekendtas, haalde het nodige eruit en vertrok naar ’t stadion. Twee jaar geleden, bij de wedstrijd voor de Europa League tegen Standard Luik (2-1, thuisdoelpunten van Petrić en Van Nistelrooy) was ik in hetzelfde hotel, en toen zei de receptioniste mij welke bus te nemen. Maar volgens deze receptionist heb ik er geen nodig, de Volksparkstraße leidt naar het metrostation Stellingen en van daar kan ik wandelen of de pendelbus nemen. Dat laatste deed ik deze keer want onderweg naar Hamburg had het enkele keren geregend, en ik had geen zin in zo’n “douche” (tijdens de wedstrijd scheen de zon en was het zelfs warm genoeg om in T-shirt te zitten kijken). In het stadion bezocht ik de winkel, kocht er een zeer nieuw boek (mijn twee andere thuis zijn eigenlijk al gedateerd en niet meer erg compleet) en een zomermuts (misschien dienstig voor de Heirwegwandeling in juli), er was weer enorm veel volk in de shop. Dan nam ik plaats in de oosttribune, dicht genoeg tegen zowel de middellijn als de noordtribune, waar ze instaan voor de ambiance. Enkele supportersclubs, ook die uit de streek van Sankt-Vith, mochten hun vlag showen aan het publiek, daarna werden de gebruikelijke liedjes gezongen, “Hamburg, meine Perle” en “HSV, forever and ever”. Intussen waren de spelers zich aan ’t opwarmen, ook Skjelbred (die onlangs een huidinfectie had) en in dezelfde uitrusting als Petrić en Jarolim, uiteindelijk kwam de Noor toch weer niet van de bank. Volgend seizoen beter?

Om al meteen de spanning eruit te halen, ‘t is toch algemeen reeds geweten: Hamburger Sport-Verein zal ook in het 50^ste Bundesligaseizoen in eerste klasse spelen (en dat in het jubileumjaar, overigens valt de “verjaardag” op een zaterdag ). De roodbroeken verzekerden zich met een scoreloos gelijkspel tegen Mainz 05 op de voorlaatste speeldag van het behoud. Ten aanzien van 56.537 toeschouwers (zo goed als uitverkocht, dus, al waren nog twee zitplaatsen vrij een rij lager dan waar ik zat) in de Imtech Arena toonde het elftal van Fink opnieuw een fraaie strijdvaardige inspanning en had door enkele goeie mogelijkheden de zege verdiend (Neuhaus moest ook enkele keren uitpakken, maar hij hield dus de 0). Het volstond aan het einde met dat puntje, omdat 1. FC Köln tegen SC Freiburg met 4-1 verloor en dus ook theoretisch geen mogelijkheid meer heeft in het klassement over HSV te springen (Keulen speelt wellicht barragewedstrijden tegen tweedeklassers).

Van aan het begin zette het team van Fink zich in aan 100 % en won de meeste duels. De eerste kans in de vorm van een kopbal van Mancienne liet slechts tien minuten op zich wachten, maar plots zette Mainz een counter op, die Choupo-Moting (ex-HSV) op een haar na Mainz op voorsprong bracht, maar de vervanger van Drobny (en de geblesseerde Mickel), Neuhaus, reageerde in het duel bliksemsnel en verhinderde met een reflex de achterstand (16’). Geschokt toonden zich de verdedigers voor hem zich niet, maar controleerden verder het spel. En kwamen tot enkele goede aanvallen: twee keer werd het via de linker kant gevaarlijk, maar Aogo en Jansen hadden geen geluk bij de afwerking. Ook de teruggekeerde Guerrero kende het nodige geluk niet, de laatste tien minuten van de eerste helft behoorden hem nochtans toe. Drie keer kwam hij in een beste positie tot schot, werd echter in het laatste moment afgeblokt, kopte wat te hoog en vond zijn meerdere in de keeper van Mainz. Zo ging het zonder doelpunten in de cabine.

Na de pauze tastten beide teams elkaar eerst wat af. En HSV nam geen risico’s meer, gezien vanuit Freiburg het bericht kwam, dat 1. FC Köln op achterstand stond – en HSV dus bij een draw ook mathematisch van het behoud zeker was. Toch hield HSV het heft in hand, en zo ontstonden tegen de 60^ste minuut ineens twee goede kansen voor Petrić. Nadat hij slechts enkele centimeters aan een scherpe pas van Jansen voorbij gegleden was, keerde kort daarna Wetklo ook een geplaatst schot. Ook zijn opponent kon nog een keer bewijzen dat hij een echt goeie keeper is: Neuhaus keerde meteen twee keer tegen Soto en Caligiuri (67’ en 72’). Veel meer gebeurde er niet, de resterende speeltijd stond helemaal in het teken van feestelijkheden, want Freiburg verhoogde de score tegen 1. FC Köln meer en meer (ook van andere wedstrijden werden tussenstanden meegegeven). En HSV schonk twee van zijn meest verdienstelijke spelers een waardig afscheid: Fink nam na elkaar Petrić en Jarolim aan de kant - het donderende applaus en het kippenvel brachten niet alleen bij beide spelers een traantje mee. En het emotionele feest ging met het affluiten verder, want HSV had met deze draw het behoud bereikt – en de rest was pure opluchting, uitgelaten vreugde en grenzeloze jubel (behalve toen Guerrero werd vervangen, hij werd uitgefloten, en ’t geluid kwam me van te dichtbij om van ’t hoekje van de Mainz-supporters te komen).

Na het affluiten werden de vier vertrekkers in de bloemen gezet: Petrić en Jarolim hadden elk hun dochtertje bij (die van Petrić amuseerde zich kostelijk, die van Jarolim is eigenlijk nog iets te jong om mee te doen, zat op de arm van papa), Aogo en Castelen hadden zo te zien niemand mee. Aogo zal dus elders op de keeper terugspelen en Castelen zal op de massagetafel van een andere club liggen. Dit jaar heeft de Nederlander twee wedstrijden gespeeld, en dan nog maar een totaal van 24 minuten. Petrić deed 25 keer mee (4 keer kwam hij iemand vervangen, 10 keer werd hij zelf vervangen) en scoorde 7 doelpunten. Inderdaad, ’t was niet zijn meest geslaagd seizoen, maar in totaal speelde hij voor HSV 127 wedstrijden en scoorde 51 keer (een goeie gemiddelde, vind ik). Aogo heeft 29 wedstrijden meegemaakt en dan telkens de volle 90 minuten. Jarolim tekende dit seizoen voor 22 wedstrijden (12 te weinig, hé, Fink), werd daarbij 7 keer vervangen en verving zelf 4 collega’s. Terug naar de huldigingen, nadat de vier vertrekkers hun bloemen hadden ontvangen en de supporters hadden bedankt, deed de hele ploeg dat nog eens over met een breed spandoek, waarmee ze een ereronde stapten.

Fink speelt met deze opstelling: Neuhaus - Bruma, Mancienne, Westermann, Aogo - Jarolim (88’ Arslan), Rincón - Son, Jansen - Petrić (73’ Sala), Guerrero (83’ Tesche). Na de wedstrijd ging ik wat spelers “spotten” en fotograferen, mijn album staat hier:

https://plus.google.com/photos/109951132656031235080/albums/5737292213951468625#photos/109951132656031235080/albums/5737292213951468625

27.04.2012: Onlangs las ik al op de website van HSV dat Petrić als afscheidscadeau de hele wedstrijd (zijn laatste thuismatch) mag spelen, maar vandaag zie ik dat ook Jarolim afscheid neemt. Hij heeft bij de aanvang van het seizoen op de bank gezeten, te veel zelfs, dus dat hij andere oorden wil opzoeken, snap ik dan wel, en hij vertrekt dat nog "gratis" (zijn contract wordt dus niet verlengd...). Al weet ik niet wie ze zullen vinden om even precieze voorzetten te geven als hij doet. Volgens het bericht van heden zouden de volgende spelers eraan beginnen : Neuhaus (de wedstrijd komt dus toch nog te vroeg voor Drobny) - Bruma, Mancienne, Westermann, Aogo - Jarolim, Rincón - Son, Jansen - Petrić, Guerrero, of op de bank zitten: Stritzel (doel), Diekmeier, Arslan, Sala, Tesche, Töre, Berg.

25.04.2012: 't Is nog "lang" tot zaterdag, ze kunnen nog genezen tegen dan, hopen wij, maar Ilicević (adductorenproblemen) en Skjelbred hebben vandaag de training moeten staken. Bij Skjelbred gaat het om een huidontsteking. Ja, ja, zweren op zijn kont, zeker, van op de bank te zitten...  Dit seizoen heeft hij in 7 van de 32 wedstrijden 286 minuten gespeeld, drie keer heeft hij iemand vervangen, drie keer werd hij zelf naar de bank gehaald en die ene keer dat hij de hele wedstrijd speelde, was in augustus tegen Keulen (ik was daar toen bij).

01-05-2012 om 11:16 geschreven door Helga

20.04.2012: Royal Antwerp FC - SC Eendracht Aalst: 1-2

Vanmorgen las ik in de krant dat Aalst dus 3 punten meebracht uit de Bosuil dankzij doelpunten van Crispijn en Depoitre. Zondag, twee dagen later dus, volgt toch een verslagje op de website van de bezoekende ploeg. Vrijdagavond is SC Eendracht Aalst met 1-2 gaan winnen op Antwerp, dankzij een ijzersterke doelman Van den Noortgaete in de hoofdrol. In een open wedstrijd kwam Aalst op Antwerp al na twee minuten op voorsprong. Crispijn strafte Antwerps balverlies af en knalde knap binnen. Nog geen vijf minuten later maakte Antwerp al gelijk, toen Cofie koel afwerkte. Wat volgde was een goeie, snelle wedstrijd, met vooral kansen voor de thuisploeg. Van den Noortgaete wilde echter van geen wijken weten. Tot drie keer toe voorkwam hij dat een doorgebroken Antwerpspeler kon scoren. Aalst prikte af en toe, maar tot groot doelgevaar leidde dat zelden. In de slotfase ging Antwerp nog op zoek naar de drie punten, maar The Great Old kreeg het deksel op de neus: snelle omschakeling bij Aalst in de 86ste minuut, Depoitre glipte door de Antwerpse verdediging en hij werkte koel af: 1-2 en de overwinning op zak.

Zondag 29 april ontvangt Aalst voor z'n laatste wedstrijd van het seizoen de buren van Dender. De clash van de Denderstreek staat dit seizoen in het teken van een mogelijke degradatie van Dender, dat vrijdag van Charleroi verloor en zondag in het Pierre Cornelisstadion op zoek moet naar broodnodig puntengewin. Eendracht van zijn kant wil z'n sterke seizoen in schoonheid afsluiten. Club, spelers en supporters kijken nu al uit naar zondag 29 april (ik kijk eerst uit naar de laatste thuismatch van HSV en de laatste thuismatch bij HSV van Petrić...). Let's have a party! In 't Oilsjters heet dat: Woir is da fiestje? Hier is da fiestje! Hoe moe da vat zen? Leeg moe da vat zen! (enzovoorts) Heel Eendracht Aalst wil dan het mooie seizoen in schoonheid afsluiten.

De loketten zullen gewoon geopend zijn op de wedstrijddag tegen Dender (goed zo!), maar er komen ook enkele voorverkoopmomenten. En na de wedstrijd organiseert de club een After Season Party voor alle supporters. Meer info de volgende dagen op de website van Eendracht.

17.04.2012: Nieuws over Eendracht vind ik dus vooral in de krant, en het leukste nieuws is dat de damesploeg Eendracht Aalst kampioen is in derde klasse. Om sportief niet "in slaap te vallen" heeft die ploeg nu een andere ambitie voor de rest van dit seizoen en dat is van geen enkele wedstrijd te verliezen, zoals tot nog toe is gelukt.

22-04-2012 om 22:02 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan nabij het Koninklijk Atheneum waar ik me inschreef voor de omloop van 16 km, en zowel Sportvriend Bruno als Rita & Ronny van De Kadees Aalst begroette, alsook Padstappersvoorzitter Koen.

Bij de start kreeg ik, als andere wandelaars, in ruil voor mijn inschrijvingskaart een halve mattentaart, wat ik me natuurlijk liet smaken (een zak met 6 taartjes had ik me intussen al besteld). Rustige en meestal onverharde paden leidden mij naar de Majoor Van Lierdebrug, waarna ik van een kroesje frisse karnemelk (“witte trappist” volgens medewerker Andy) kon genieten. Van die brug ging het naar het Boelarebos, het Arduinbos, en langs de Dender naar het Sascomplex. Daar was de eerste rustpost, en die bereikte ik met Rita & Ronny van De Kadees, we dronken er wat. We gingen dan verder naar het Marktplein en via een ommetje (gewoon om aan genoeg meters te geraken) naar de Muur. Daar hangen nog kartonnen borden met protestteksten tegen het schrappen van de Muur uit het parcours van de Ronde van Vlaanderen van dit jaar. Voorbij de OLV-kapel op de Oudenberg scheidden zich mijn weg van die van de twee Kadees en ik ging verder naar Onkerzele. Terwijl ik in de velden langs modderstroken ploeterde, druppelde het wat, maar daar bleef het gelukkig bij (zoals vorige week, in de streek van Deux Acren). Via de Sint-Adriaansabdij en Hunnegem bereikte ik opnieuw het Koninklijk Atheneum, waar ik nog enkele Sportvrienden trof.

Het weer was wisselend bewolkt en zonnig, afgezien van een buitje toen ik in de Onkerzeelse velden wandelde.

Mijn fotoalbum staat hier: https://plus.google.com/photos/109951132656031235080/albums/5734303380803991265?authkey=COLl4eHe_uqE3wE

22-04-2012 om 21:59 geschreven door Helga

21.04.2012: 1. FC Nürnberg-HSV: 1-1

Nog een beetje en we blijven toch in eerste zonder barragewedstrijden, maar er hangt nog het een en het ander af van Augsburg (speelt later) en Köln (blijft op 5 punten van HSV steken).

HSV toonde zich achteraan zeer compact, bekommerd om spelcontrole en met de wil te scoren. Het scheelde niet veel of het was gelukt, toen Son na een kwartier een te korte terugspeelbal van Wollscheid onderschepte, maar de keeper van Nürnberg maakte Sons schot reeds liggend met een sterke reflex. Dat was de hele grote mogelijkheid voor een voorsprong. Weinige minuten later botsten Drobny en Pekhart tegen elkaar, onze keeper moest lang naast het veld aan de heup behandeld worden, maar hij moest toch vervangen worden (door Neuhaus) en zelfs naar het ziekenhuis van Nürnberg gevoerd worden. De spelers van Nürnberger dachten hier van te profiteren maar Neuhaus bewees tegen Pekhart een goede doublure te zijn. Daar aan de andere kant ook Rincóns schot van op 20 meter en Bergs twee uitgesproken voorzetten kort voor de pauze niet de gelukte afronding brachten, ging de pauze met een brilscore in.

Na de pauze kwam meer leven in de wedstrijd, ook omdat Nürnberg toch bij het begin aanvallender optrad. Wollscheid gaf meteen een voldaan schot af, vond echter in Neuhaus zijn meester, die verdiende minstens drie dozen pralines van zijn naamgenoot.  Beter lukte het aan de andere kant door Son, die de roodbroeken na een uur op voorsprong scoorde. Hij liep meteen naar Fink om dat te vieren met een knuffel. Rincón had de bal in de loop van Jansen gelegd, die zich lanks links doorzette en naar het midden zijn pas stuurde, waar Son op de loer lag en uit de draai in de lange hoek raak trapte. De jubel en het bevrijende gevoel hielden echter niet lang stand, slechts vijf minuten later lukte een lange flankbal via Bruma bij Didavi, die alleen voor Neuhaus met hulp van de paal de gelijkmaker scoorde. Maar HSV toonde meteen weer een reactie en wou de voorsprong heroveren. Vooral Son wou schitteren, maar zowel na een mooie dubbelpas met Berg, als ook na zijn dribble met aansluitend afstandsschot bleef hem zijn tweede doelpunt ontzegd. Geen geluk in het slot, maar de afweer bleef zelfzeker en liet geen kansen voor de Nürnbergers toe - doch dat werd duur betaald. Na Drobny bezeerde zich in de slotfase ook Kacar bij een reddingspoging en moest ook naar het ziekenhuis gevoerd worden (op ARD hoorde ik iets van een beenbreuk). Nuchter namen de Hamburgers de situatie ter kennis dat ze door dit puntje met vijf punten voorsprong tot de barrageplaats naar de twee laatste wedstrijden van dit seizoen gaan en de direkte degradatie door deze draw definitief afgewend hebben. 1. FC Kaiserslautern is wel al zeker van meer aandacht van Sport1.

Fink liet de volgende spelers meedoen: Drobny (23. Neuhaus) - Bruma, Mancienne, Westermann, Aogo - Jarolim (57. Kacar), Rincón - Ilicević, Jansen - Berg, Son (84. Petrić). Volgende week zou ik toch graag de Kroatische Zwitser minstens 90' zien spelen, voor zijn laatste thuismatch bij HSV... Trouwens, de reporter van ARD zei bij de eerste uitgesproken kans voor Son dat Petrić die kans er wel zou ingekregen hebben (ik denk dat Son moest de bal blijven volgen nadat hij er een trap tegen gaf, in plaats van af te wachten wat ermee gebeurde, dan had hij misschien toch nog gescoord, wat hij later dus toch deed en verder bleef proberen).

19.04.2012: Goed nieuws, HSV heeft de licentie zonder voorwaarden behaald voor het volgend seizoen. Nu nog drie zeges, en we zijn gerust voor nog een ruim jaar kijkplezier (hoewel Sport1 ook wel wedstijden uitzendt uit de 2. Bundesliga...).

21-04-2012 om 20:12 geschreven door Helga

Deux-Acren is net naast Geraardsbergen gelegen, en dus kwam ik hierheen eens wandelen. Ik kwam voorspoedig aan nabij Zaal “Au Marichau”, mijn auto parkeerde ik bij het station (zo heet de straat toch…). Binnen in de zaal vertrok ik voor de omloop van 15 km.

Rustige maar meestal verharde wegen en paden leidden mij via de eerste van drie controleposten, een klein schooltje, naar de steengroeve waar naar porfier gegraven wordt. Daarna kreeg ik toch enkele veld- en bospaden voorgeschoteld, ook voorbij de tweede controle in een grotere school, dus met een grotere kantine. Via en over de Dender kwam ik in Lessen (Lessines) terecht waar ik enkele gebouwen bewonderde, zoals het grote ziekenhuis, waar het parcours wat rond ging. In een parkje staan een herdenkingsmonument van oorlogsslachtoffer (gevallen in België en in de kampen) alsook graftombes van het Gemenebest. Terugkerend naar Deux-Acren, langs de Dender waar brem bloeit en eendjes in het water zwemmen, kwam ik langs een derde controlepost. Intussen had ik al het gezelschap gekregen van Jean uit Ath (Aat), met wie ik over wandelen en meerdaagse tochten babbelde. In de zaal in Deux-Acren pleegde hij een daad van barmhartigheid, ik had waterdorst. J

Zoals gezegd ging ik over vooral verharde wegen, het weer bleef bewolkt en niet echt warm voor de tijd van het jaar, de lente valt alleen op door de bloesems.

Mijn fotoalbum staat hier: https://picasaweb.google.com/109951132656031235080/MarcheDuPaysDesCarrieres12

17-04-2012 om 21:13 geschreven door Helga

16-04-2012 om 21:59 geschreven door Helga

14.04.2012: HSV-Hannover 96: 1-0

In "Der Sportschau" bij ARD zag ik eerst de samenvatting van de uitwedstrijd van Augsburg, dat net een punt minder had dan HSV, maar Augsburg won, dus HSV moest ook winnen om de angst voor de degradatie niet te verergeren.

De mannen van HSV werden bij het betreden van het veld door een reuzegrote, de hele Imtech Arena innemende choreografie begroet. "Wir für euch! Ihr für uns! Nur der HSV!" stond op meer dan 50.000 plakaten (er waren 57.000 supporters, uitverkocht dus), die de fans van het team omhoog hielden. Dat zal wel een kippenvelmoment geweest zijn voor de start van de wedstrijd (en over twee weken mogen ze dat nog eens organiseren). De roodbroeken namen dat motto ter harte en streden om elke bal (zoals dat heet), elke centimeter gras, elke doelkans. Ze werden al vroeg voor deze grote wil beloond: Son verwief in de 12de minuut de bal, dribbelde van de linkerkant in de 16 meter en liet de bal met veel gevoel in de lange hoek belanden. 1-0 en de inderdaad uitverkochte Imtech Arena stand op zijn kop! Son had net eerder wel een eerste kans de mist zien ingaan.

En zo ging het verder, want HSV drong aan op de tweede treffer. Jansen (14') zowel als opnieuw Son (30') stelden Zieler op de proef, zijn grootste daad stelde hij echter op een kopbal van Westermann (36') en hield zo 96 in het spel. De Hannoveranen kwamen pas kort voor de pauze tot een eerste echte doelkans door Schlaudraff, de roodbroeken waren het bepalende team. Grote inzet, pure passie en op het einde van de eerste helft zelfs mooie akties, die verdere goede doelkansen mee brachten - HSV toonde na het debacle tegen Hoffenheim de absoluut goeie reactie en vatte met de krappe voorsprong en veel bijval de pauze aan.

Na de wissel werd de noordderby nog meer tot een grote wedstrijd. Hannover 96 wou een gelijkspel afdwingen, om in het duel om de Europa League-plaatsen te kunnen blijven, en HSV verdedigde met alle middelen de belangrijke voorsprong. En had zelfs enkele keren de mogelijkheid het beslissende tweede doelpunt te scoren, maar Berg had twee keer pech: eerst keerde Zieler zijn schot (53'), later vond de snelle counter via Sala en dus Berg niet het gewenste resultaat (79'). En ook de kraker van Son zorgde in de slotfase niet voor de beslissende 2-0, daar Zieler de bal net nog voor de paal kon doen afwijken (88'). Gezien echter op de andere zijde de defensie van Hamburg tegen steeds aanvallender wordende Hannoveranen een zeer sterk spel leverde en in noodgevallen Drobny steeds betrouwbaar ter plaatse was, stond ook na vier lange minuten extra speeltijd nog de 1-0. Een krappe, maar verdiende zege, die de roodbroeken bereikt hebben. De rest was pure opluchting en vreugde over de eerste thuiszege van 't jaar 2012 en zeer belangrijke drie punten in de strijd om het behoud, die de ploeg en de supporters samen uitvoerig vierden (ik ga dat hier straks in mijn eentje doen ).

Fink stelde de volgende spelers op: Drobny - Bruma, Mancienne, Westermann, Aogo - Jarolim, Rincón - Ilicević (72' Sala), Jansen - Son (90' Arslan), Berg (88' Tesche). Petrić niet dus, blijkbaar had die de griep, hopelijk is hij binnenkort, en zeker binnen twee weken, genezen en wordt hij ook opgesteld.

14-04-2012 om 00:00 geschreven door Helga

11.04.2012: WS Woluwe - SC Eendracht Aalst: 2-0

Dat is de uitslag die ik zie op VRT-Teletekst.

Ik had onlangs in de krant gelezen dat Kevin Kempeneers liever wat tussen de palen zou staan i.p.v. op de bank zijn keepersbroek te verslijten, en dus is Eendracht op zoektocht getrokken met als resultaat een contract voor zowel Jorden De Batselier en Gert-Jan Verhoeven. De twee jongeren tonen zich ambitieus en zullen onder mekaar moeten uitmaken wie tweede doelman wordt, na Kevin Van den Noortgaete.

11-04-2012 om 22:09 geschreven door Helga

11.04.2012: 1899 Hoffenheim-HSV: 4-0

Fink speelt met deze opstelling: Drobny, Mancienne, Westermann, Bruma, Jansen, Ilicević, Jarolim, Berg, Sala, Arslan en Kacar. Petrić zit dus op de bank, hij krijgt een pauze… Hij moet niet pauzeren, hij moet zich kunnen tonen, als ze hem geen contractverlenging aanbieden. Ook op de bank zitten keeper Neuhaus, Rincón, Tesche, Son, Töre en Skjelbred. Hier snap ik niets van, ook Son en Töre zitten op de bank (van Skjelbred zijn we dat gewoon, dat hij zijn kont mag schuren), wat wil de trainer uittesten? En als je ploeg nog in de buurt van de gevarenzone zit, moet je toch niets uitproberen, maar op zeker spelen?

35 seconden duurt het tot de eerste mogelijkheid voor HSV: Ilicević trapt op doel, Starke kan enkel terugkaatsen, stopt echter met de voet de rebound van Sala van op 5 meter. De volgende kans is ook voor de bezoekers: Berg stuurt Ilicević, maar Starke komt goed uit en is een tik vroeger aan de bal. Hoffenheim weert zich maar niet op sportieve wijze. Het spel wordt harder gespeeld, maar vooral Salihović overdrijft tegen Sala met een slide van achteren, en daar krijgt hij niet eens geel voor te zien… Het heeft een tijdje geduurd, maar Hoffenheim vindt nu beter zijn weg in het spel – en bestookt Drobny na een kopbal van Schipplock, maar geen probleem voor onze keeper. Drobny werkt een aanval wel in hoekschop maar die niet: Vestergaard komt met een volley tot schot, Bruma doet de bal afwijken en Drobny is machteloos (17’).. L Kan die Vestergaard geen cartoons gaan tekenen (zoals de Deen Westergaard bij Jyllandsposten)? Ilicević trekt ten aanval, maar zijn schot gaat langs de verkeerde kan van de paal. Westermann vloert Schipplock in de 16, en die valt (natuurlijk) – penalty. Salihović trapt de bal rechts boven binnen (25’). Ilicević gaat ervandoor en trapt van op 14 meter, maar Starke is er snel bij en houdt de bal. HSV toont wel meer schoten op doel en meer balbezit, maar staat wel achter. Petrić loopt zich warm, want Arslan ligt buiten de lijnen en moet verzorgd worden. Arslan dan loopt weer, niet echt vlot, maar toch. Intussen heeft Drobny al twee keer ingegrepen. En daarmee gaan ze pauzeren.

Bij de ploegopstelling bij de LiveTicker op de HSV-website staan twee gele kaarten bij Drobny, met een minuut tussen, moet hij nu passen voor de rest van de wedstrijd? Blijkbaar niet, maar wie wel naar de bank verhuizen zijn Sala en Arslan, in hun plaats komen Töre en Petrić. Vrije trap van Töre, Kacar kopt, maar de bal komt op de lat terecht. Töre naar Ilicević, die drukt af, maar Starke krijgt zijn lichaam nog tussen bal en doel. HSV voert de druk op, krijgt kansen en 't is Hoffenheim dat scoort (51’). Johnson gaat door en behoudt het overzicht - 3:0. En ’t houdt niet op… Kacar verliest de bal, Schipplock trapt van op 16 meter en de bal gaat er rechtsonder in (‘59).  De schade beperken is nu de boodschap en Rincón loopt zich warm, hij moet voor stabiliteit zorgen, Kacar moet voor hem baan ruimen. Ze proberen genoeg, maar zelfs het eerreddend doelpunt is ze niet gegund, ondanks genoeg kansen. Eerst Petrić van op drie meter met het hoofd, voorbij het doel, en dan Berg, met een hielgestuurde voorzet naar Jansen, maar zijn trap wordt nog op de lijn ontzet. En daar blijft het dan ook bij.

09.04.2012: Voor de wedstrijd van overmorgen moet Fink, benevens Diekmeier, Sala en Aogo (geelgeschorst), nu ook Rajković missen, die heeft een blessure aan de linkerknie overgehouden aan de wedstrijd van gisteren. Hoffenheim heeft nu nog 6 punten meer dan HSV, mocht die winnen, en Mainz, Nürnberg en Freiburg verliezen, springen de "roodbroeken" over deze clubs heen tot de 11de plaats.

11-04-2012 om 22:01 geschreven door Helga

Dat heet dus weer eens werken: inschrijvingskaarten tellen per club, mutualiteitspapieren invullen en afstempelen en klevers printen. We hebben ook vier nieuwe leden bij, van harte welkom! En hoewel ik zogezegd slechte tot zeer slechte verbinding met het internet had, had ik er nu geen problemen mee, al moest ik soms de internet-stick uithalen en weer in de hubpoort steken. Ook de printer vertoonde weinig kuren. Dat het vandaag ook Pasen was, hebben we gemerkt aan de uitslag, met nochtans hardwerkende medewerkers erbij gerekend, hadden we slechts 1200 deelnemers. In 203 hadden we er iets meer dan 3000... Dat het ook Parijs-Roubaix was, vind ik geen uitvlucht, dat is het elk jaar op de tweede zondag van april (toch sinds de Ronde van Vlaanderen zelfs op 1 april mag georganiseerd worden...). Ik heb me dus enkele pauzes gegund, vooral met Annemie en Mark, voor en na hun wandeling, en erna was Paul er ook om het 30-stempelsgeschenk voor zijn Marleen af te halen. Kort na 16 uur riep Jozef de clubs af die een trofee mochten komen laten afhalen, toen hij ermee klaar was, riep Tony om dat Boonen Parijs-Roubaix gewonnen had (hij reed zowat de laatste 53 km alleen voorop en bouwde gaandeweg zijn voorsprong uit tot meer dan een minuut).

Het werk na de wandeltocht (nadat de laatste bezoeker vertrokken was) was eigenlijk zwaarder. Via de website van Egmonter Etienne vond ik de fotoreportage van een kameraad van hem: https://picasaweb.google.com/105291413263023512414/WandeltochtDerDenderstreekHaaltert. En de uitslag staat, zolang de Schiptrekkertocht nog niet gedaan is, hier: http://www.desportvrienden.be/FR_Uitslag%20120408.html.

10-04-2012 om 21:09 geschreven door Helga

08.04.2012: HSV-Bayer Leverkusen: 1-1

Terwijl ik samen met andere Sportvrienden aan het opruimen ging, speelde HSV dus gelijk tegen een ploeg die misschien nog kan zorgen voor een deelname aan een Europese competitie in het volgend seizoen. Volgens wat ik op de website van de thuisploeg lees, zagen de 54.141 toeschouwers een sterk spelende thuisploeg, die in de 40ste minuut door een omgezette penalty (wegens handspel van Castro) van Petrić verdiend met 1:-0 ging leiden (volgens de reporter van WDR, waar ik later deze avond een samenvatting zag, heeft Petrić nog geen enkele penalty gemist ). In de tweede helft maakte Schürrle de gelijkmaker door een hoekschop met het hoofd (55'). Dat doelpunt zag er nogal bizar uit: Tesche maakte een hoekschop onschadelijk, trapte echter de bal naar het hoofd van Westermann, van waar de bal tegen de lat en van daar op het hoofd van Schürrle terecht kwam (Petrić trachtte ook nog te ontzetten) en van daar ging de bal het doel in. HSV wierp daarop  nog eens alles naar voor, schiep talrijke doelkansen maar het winnende doelpunt wou niet meer vallen. De volgende spelers mochten van Fink tussen de lijnen: Drobny - Bruma, Mancienne, Westermann, Aogo - Jarolim (77' Rincón), Tesche - Ilicević (71' Töre), Jansen - Petrić (88' Son), Berg.

01.04.2012: Tijdens de wedstrijd van gisteren liep Diekmann een peesscheur op en zal drie weken gemist moeten worden. De tegenstander van de volgende wedstrijd heeft zijn trainer, Dutt, aan de deur gezet omdat zijn ploeg vijf keer na elkaar verloor. Een geluk dat HSV gewonnen heeft, hé, Fink?

08-04-2012 om 22:31 geschreven door Helga