Ik ben Helga
Ik ben een vrouw en woon in Denderleeuw (Belgie/Vlaanderen) en mijn beroep is secretaresse (tegenwoordig heet dat assistant...).
Ik ben geboren op 24/07/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, reizen, lezen, computeren, en ik volg graag voetbal- en wielerwedstrijden.
Deze profielfoto is genomen in Chileens Patagonië.
4e Zwalmse 12-Dorpentocht, georganiseerd door Op Stap Zwalm
19.02.2017: Ik schreef me in voor 16 km, deze leidde mij over verharde (gebetonneerde) wegen, met uitzondering van een pad dat gelukkig te smal is voor een auto en dus (nog) niet verhard, langs Nederkouter, naar de rustpost in Sint-Denijs-Boekel. Na een frisdrank ging ik verder naar de rustpost in Sint-Blasius-Boekel, maar ook tijdens dit stuk kreeg ik het (haast letterlijk) op mijn heupen van al dat beton dat ik overging naar het parcours van 12 km. Ik had dan wel twee stroken onverhard, maar dat is me te weinig. Ook na de rustpost ook in Sint-Blasius-Boekel maar een ander zaaltje met koer, was de omloop hard.
Het weer was best aangenaam: droog, zonnig en zo'n 9 °C. Mijn weinige foto's staan bij Google.
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2016-2017, E. Aalst - KM Torhout
19.02.2017: E. Aalst - KM Torhout: 1-0
Het heeft lang geduurd en veel kansen opgebracht, maar na 81 minuten mikte Van Tricht de 1-0 in de bovenhoek, de assist kwam van De Coninck. Zo zijn ze klaar voor de carnavalsmatch van komende vrijdagavond.
De Cock stelde de volgende spelers op: Van Den Noortgaete, Van Kerckhoven (26' De Man), De Coninck, Van Hoevelen, Yala Lusala (67' Antoine-Curier), Mitu, Van Tricht (88' Claeys), De Rock, Verstraeten, Geenens F. en Diarra.
16.02.2017: Eendracht heeft deze week haar licentiedossier voor de Eerste Amateurliga tijdig ingediend. De club verwacht normaal gezien geen problemen tot het verkrijgen van de licentie (gezien het hoopvolle nieuws van gisteren).
15.02.2017: Eendracht is bijna schuldenvrij!Afgelopen week werd een mijlpaal bereikt in de negotiaties met de RSZ. Nadat Eendracht jarenlang structureel debiteur was van de RSZ, voor een bedrag dat iets meer dan een jaar geleden nagenoeg een kwart miljoen euro bedroeg, is de hele achterstand nu opgekuist. Tegen het einde van dit voetbalseizoen zal ook de BTW-achterstand volledig weggewerkt zijn. Het is nu afwachten in hoeverre voorzitter Le Juste na zijn geslaagde sanering de club blijft leiden, meldt Het Nieuwsblad.
14.02.2017: Eendracht betwist dat er momenteel een akkoord met Bjorn Vander Elst van Tempo Overijse is. Wel hebben de broers Geenens hun contract verlengd voor het hiernavolgend seizoen.
Hamburger SV: Seizoen 2016-2017, HSV - SC Freiburg
18.02.2017: HSV - SC Freiburg: 2-2
Twee keer kwam HSV op voorsprong en twee keer scoorde Freiburg tegen. Bovendien kon Hunt een penalty niet omzetten.
Ostrzolek paste in de loop van Holtby, die de bal van links vlak de bal aan Hunt doorgeeft, die een stap sneller dan de SC-afweer is en de bal tussen de benen van Schwolow in doel trapt (15'). HSV kreeg de bal achteraan niet weg en Petersen stak de bal door naar Philipp, die hem van op korte afstand in de kleine hoek plaatste (23'). 1-1 was de ruststand. Hunt en Holtby zetten de SC-afweeer in de wind, zodat Sakai in de 16 kon binnendringen en perfect naar de tweede paal kon passen, waar Gregoritsch (net op 't plein gekomen) de bal in doel schoof (57'). Grifo kwam 25 meter voor doel in centrale positie aan de bal en speelde een 1-2 met Petersen en kon vrij voor Adler in de rechter hoek binnenschuiven (72'). Hunt werd door Torrejon in de rechthoek gefoult - penalty! Hunt wou hem zelf trappen, schoot echter slap en niet goed geplaatst zodat Schwolow de bal uit de rechter hoek kon halen. En zeggen dat Gregoritsch hem zo graag wou nemen, Sakai moest hem overtuigen de bal aan Hunt te laten.
15.02.2017: Hamburg en HSV hebben hun interesse betuigd om wedstijden van het Europees Kampioenschap in 2024 in het Volksparkstadion te organiseren. Of Olaf Scholz tegen dan nog eerste burgemeester is, moet hij nog afwachten, ik vermoed toch dat in Duitsland ook lokale verkiezingen gehouden worden. Frank Wettstein blijft tot 2020 plaatsvervangend bestuursvoorzitter.
27e Pee Klaktocht, georganiseerd door WJC Denderklokjes Lebbeke
12.02.2017: Ik schreef me in voor 12 km die me leidde naar de rustpost in Denderbelle, langs de Dender maar op een natuurlijk, niet verhard pad (het geasfalteerd jaagpad ligt "over 't water, de andere kant van de Dender", net als Mespelare). Na de stempel en de frisdrank ging ik terug, evenzeer veelal op natuurlijke wegen, langs Fonteintje, Banhagen, 't Hoeksken en dan terug, de chocoladegeur inademend, naar de startzaal.
Het weer was goed genoeg, droog maar bewolkt zodat de zon zich verstopte.
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2016-2017, Olsa Brakel - E. Aalst
12.02.2017: Olsa Brakel - E. Aalst: 0-2
Mitu startte een splijtende actie op links, legde terug op Van Tricht die in het lege doel besloot (12'). Die 0-1 was meteen ook de tussenstand. OLSA leed balverlies, Van Tricht zette De Rock vrij, maar diens lage schuiver werd prima gepareerd door Otte. De eropvolgende corner werd door Claeys krachtig aan de eerste paal binnengekopt (63'). Daar bleef het bij, wat de uitslag betreft, maar dat betekent niets dat er niets meer gebeurde, Olsa probeerde nog enkele keren (soms geholpen door de scheidsrechter die geen fouten bestrafte) de gelijkmaker te scoren, maar Van Den Noortgaete hield de 0.
De Cock stelde de volgende spelers op: Van Den Noortgaete, Van Kerckhoven, Claeys, De Coninck, Yala-Lusala, Mitu (84' De Man), Van Tricht (89' Antoine-Curier), De Rock, Verstraeten, Geenens F. en Diarra (87' Van Damme).
Ik dacht dat Red Bull vleugeltjes gaf, volgens hun reclame? De enige die vloog (als hij dat al moest doen, heb ik toch niet gezien in "der Sportschau") was Adler.HSV speelde verdedigend een zeer sterke wedstrijd en liet de derde geklasseerde nauwelijks iets toe. In de aanval liep het al evenzeer van een leien dakje met twee kopbaldoelpunten door Papadopoulos (18') en Walace (24'). Beide doelpunten werden aangebracht door Müller vanuit de hoek aan het vlaggetje van aan de rechterkant. Het derde doelpunt kon van Diekmeier geweest zijn, maar de bal kaatste terug op de deklat. Hunt speelde dan voor joker: pas tussen de lijnen gekomen en al meteen doelpunt, alweer aangebracht door Müller. In het klassement springt HSV over Bremen dat thuis verloor van M'gladbach, doelpunt van onze landgenoot Hazard.
09.02.2017: Gisteren, na de laatste bekerwedstrijden, werd geloot voor de volgende ronde en op 1 maart ontvangt HSV de "veulens" van Bor. Mönchengladbach. De wedstrijd tegen Th. Hazard en zijn collega's begint, zoals die tegen Keulen, om 18.30 uur.
Hamburger SV: Seizoen 2016-2017, HSV - 1. FC Köln (DFB-beker)
07.02.2017: HSV - 1. FC Köln (DFB-beker): 2-0
Mochten ze Aalsters spreken in Hamburg, ze zeiden: "Weir doeng voesj!". Maar ze spreken daar Duits, dus zeggen ze (misschien nog voorbarig, maar er is een horde minder te nemen): "Berlin, Berlin wir fahren nach Berlin!".
Door een doelpunt van Jung (zijn allereerste voor HSV!) in de 5de minuut kwam HSV al snel op voorsprong en kon bevrijd spelen. Daarna duurde het lang, al waren er meer kansen voor de thuisploeg dan voor de bezoekers (Adler moest zich 1 keer laten opmerken). In de tweede helft zochten beiden ploegen verder naar een doelpunt, en Wood zorgde in de 75ste minuut voor de eindstand, 2-0.
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2016-2017, E. Aalst - Sparta Petegem
05.02.2017: E. Aalst - Sparta Petegem: 1-2
De thuissupporters zullen niet blij geweest zijn, na 5' kwam hun ploeg nochtans op voorsprong. Van Tricht schilderde een vrije trap prachtig in de winkelhaak, maar in de 26ste minuut en nog eens vijf minuten later bezorgde Vanborm de bezoekers de drie punten.
De Cock stelde de volgende spelers op: Van Den Noortgaete, Van Kerckhoven, Claeys (75' Verstraeten), De Coninck, Yala-Lusala, Mitu, Van Tricht (57' Antoine-Curier), De Rock, Geenens F. en Diarra (57' Marmitte).
Hamburger SV: Seizoen 2016-2017, HSV - Bayer Leverkusen
03.02.2017: HSV - Bayer Leverkusen: 1-0
HSV won dus met "het kleinste verschil" en deed dat na een bevochten wedstrijd. Terwijl beide ploegen in de eerste helft gelijkaardig speelden (= probeerden te scoren), had HSV in de tweede helft duidelijk meer balbezit en ook ettelijke goede kansen (o.a. van Wood en vooral Müller). Uitigerekend een van de nieuwelingen (Walace bleef op de bank), Papadopoulos, scoorde de winnende treffer met het hoofd (76') en de eerste thuiszege was een feit.
Gisdol stelde de volgende spelers op: Adler (eindelijk terug in doel "gevlogen" ) - Diekmeier, Papadopoulos, Mavraj, Ostrzolek - Jung, Ekdal - Müller (87' Waldschmidt), Holtby (87' Djourou), Kostic (90' Hunt) - Wood.
31.01.2017: Santos krijgt gezelschap om Portugees te praten. Een dag voor het afsluiten van de wintertransferperiode, gisteren dus, is HSV nog gauw bezig geweest op de transfermarkt. Van de Braziliaanse eersteklasser Gremio Porto Alegre (waar HSV ooit , meer dan 20 jaar geleden, eens tegen speelde en ... verloor, die wedstrijd ging door in Japan) komt Walace Souza Silva, kort Walace. Na de obligate medische testen van gisteren tekende de 21-jarige middenvelder, 1,88 m groot, een contract voor 4 1/2 jaar, dus tot 30.06.2021.
Er maakt een speler uit de jeugdploeg kans op een selectie (in navolging van Waldschmidt en Porath, om er maar 2 te noemen): Marco Drawz heeft een licentiecontract getekend. Hij is wel Pool maar bij HSV opgeleid.
We wisten het al maar het is nu officieel, het contract met Spahic is met wederzijds goedvinden beëindigd. Ik begrijp hieruit dat de Bosniër niets moet betalen voor het voortijdig beëindigen van dat contract, wat liep tot 30.06.2017.
24e Manneken-Pistochten, georganiseerd door Padstappers Geraardsbergen vzw
29.01.2017: Ik schreef me in voor 16 km en wandelde langs de Baronie van Boelare, over de Dammersbeek naar de Gavers waar ik de vijver niet helemaal rond wandelde maar via vooral natuurlijke paden via de Bovenhoek, de Grote Molenberg (met tussendoor de rustpost in Onkerzele) en de Oudenburgkapel terug naar het centrum keerde. De tweede rustpost was in Adriaansabdij. Ik volgde dan de steile Korendries en stak de Dender over om nabij het openluchtzwembad de gratis bedeling van jenever te bereiken. Dan restte mij nog een ruime kilometer terug naar de startplaats waar ik de 2 bestelde pakken mattentaarten afhaalde.
Het weer was prima voor een wandeling: het bleef droog en de temperatuur was niet te laag. Het parcours was zoals we van de Padstappers gewend zijn, jammer (en daar kan de club niets aan doen) dat ook hier smalle paadjes geasfalteerd of gebetonneerd worden. Mijn foto's staan bij Google.
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2016-2017, SK Sint-Niklaas - E. Aalst
28.01.2017: SK Sint-Niklaas - E. Aalst: 0-1
De weersomstandigheden waren en zijn beter en dus ging de wedstrijd door. De thuisploeg zorgde al in de openingsminuut voor gevaar. Het schot van Van Acker zoefde gelukkig net naast. Eendracht prikte vrij snel tegen maar De Rock besloot voorlangs na een teruglegger van Van Tricht. De match viel wat stil na een onderhoudend openingskwartier. Kansen bleven uit en de toeschouwers kregen vooral veel middenveldspel te zien. Net voor het halfuur devieerde ex-Eendrachter Van Belle een voorzet van Verspeeten naast doel. Even later weigerde scheidsrechter Vanlommel mee te gaan in het verhaal toen Eendracht een penalty wou voor handspel in het vijandige strafschopgebied. Dit was meteen het laatste noemenswaardige feit uit de eerste helft en er werd dan ook gerust bij een logische 0-0 tussenstand.
Ook in de tweede helft waren het de Waaslanders die als eerste de neus aan het venster staken. De harde knal van Schurmann werd door Van Den Noortgaete knap uit de bovenhoek gehaald. Beide ploegen trokken de lijn van de eerste helft door. Er slopen teveel slordigheden in het samenspel en de creativiteit ontbrak om doelrijpe mogelijkheden te scheppen. Al dienen we hier wel bij te vermelden dat Schurmann een vrije trap maar net over doel mikte. Met het slotkwartier in zicht kon Eendracht de druk dan toch wat opvoeren. Mitu trapte over na een listig balletje van Van Hoevelen en De Rock mikte eveneens te hoog na een voorzet van Mitu. Tien minuten voor tijd claimde de ingevallen De Man een strafschop maar de vraag werd ook deze keer weggewuifd door de spelleiding. Het duel leek af te stevenen op een scoreloos gelijkspel maar het venijn zat nog in de staart. De Rock kon doorgaan en trapte de bevrijdende 0-1 overhoeks tegen de netten ('89). In de extra tijd werd de gefrustreerde thuisspeler Sambou nog uitgesloten na een akkefietje met Mitu. Gescoord werd er niet meer en dankzij deze belangrijke driepunter sluit Eendracht aan bij de nummers twee en drie in het klassement.
De Cock stelde de volgende spelers op: Van Den Noortgaete, Van Kerckhoven, Claeys, De Coninck, Van Hoevelen, Yala Lusala, Mitu (92' De Koker), Van Tricht (77' De Man), De Rock, Geenens F. en Diarra.
27.01.2017: Januari is niet alleen de maand van de tussentijdse transfers maar ook van voortijdige contractverlengingen. Arno Claeys speelt ook volgend seizoen voor Eendracht. De optie in zijn contract voor een bijkomend seizoen werd gisteren gelicht. De 22-jarige centrale verdediger kwam vorige zomer over van KV Kortrijk en veroverde in oktober zijn stek in het elftal. De club beloont Arno nu voor zijn prestaties.
07.01.2017: De wedstrijd tussen SK Sint-Niklaas en Eendracht Aalst werd een half uur voor aanvang afgelast door de scheidsrechter. En de reden is de winterprik: vannacht regende het (of in de Ardennen: sneeuwde het) en dat op reeds bevroren grond. Komende nacht zou de temperatuur wel boven 0 blijven maar ik vermoed dat het veld niet speelklaar geraakt is, te gevaarlijk voor kwetsuren. "Elk nadeel heb een voordeel" (eigenlijk zei Cruijff zaliger het net andersom) voor Marmitte en De Rock, de ene is 2 weken out met een spierscheur (mist dus 1 wedstrijd) en de andere was ziek (hoopte vandaag genezen te zijn, maar hij kan nu verder bekomen). Camara meldde zich na de winterstop niet meer op de club, volgens wat ik gisteren op Facebook zag, wegens het weer, het is hem te koud (mij ook, hoor, maar ik heb geen contract met Eendracht ).
Hamburger SV: Seizoen 2016-2017, FC Ingolstadt - HSV
28.01.2017: FC Ingolstadt - HSV: 3-1
HSV geraakte door een straf schot van Groß (14') en een ongelukkig afgeweken vrije trap van Suttner reeds vroeg op achterstand (22'). Praktisch meteen na de start van de tweede helft, met Diekmeier en Jung, mocht Cohen een door eerstgenoemde veroorzaakte fout een strafschop omzetten, Mathenia koos wel de "juiste" hoek maar kon de bal niet uit de netten houden (47'). Sakai scoorde toch nog een eerredder van op behoorlijke afstand, zo'n 30 meter (63'), maar aan het einde kreeg hij ook zijn vijfde gele kaart te zien dus moeten zijn collega's vrijdag zonder hem hun plan trekken.
26.01.2017: Halilovic, die van Labbadia in totaal een ruime 130 speelminuten kreeg en van Gisdol 0 (toch zeker in de competitie), vertrekt op uitleenbasis naar UD Las Palmas, een eersteklasser, en dat voor anderhalf seizoen.
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2016-2017, RC Gent Zeehaven - E. Aalst
21.01.2017: RC Gent Zeehaven - E. Aalst: 0-3
Na zes minuten stond het al 0-1 door De Rock die een voorzet van Mitu in doel werkte. Elewaut mikte in het zijnet en Mitu knalde over na een voorzet van De Rock. Nadat Van Den Noortgaete de poging van Blancke had gestopt, was Eendracht dicht bij een tweede treffer. De plaatsbal van Yala Lusala ketste via de lat terug het veld in. Het duel bleef goed over en weer gaan en Van Den Noortgaete moest tussenbeide komen om Elewaut van een doelpunt te houden. Na een half uur moest Jelle Geenens de strijd staken nadat hij zich blesseerde tijdens een spurtduel, De Man was zijn vervanger. Elewaut trapte naast en Van Tricht besloot over na een persoonlijke actie van Mitu. In het slot van deze eerste helft kregen beide ploegen nog een vrije trap net buiten de zestien. Doelman Maes zweefde de poging van Van Tricht uit zijn doel en Elewaut trapte over.
Meteen na de rust kon Claeys zijn hoofd net niet tegen een vrije trap van Van Tricht zetten. De kansen volgden mekaar nu snel op. Notteboom knalde over, De Rock mikte voorlangs en Mitu viseerde de vuisten van Maes. Eendracht was duidelijk de betere ploeg en had de situatie onder controle. Maes pareerde een afstandsknal van De Rock en even later kende onze spits wederom geen succes toen zijn poging via een verdediger in hoekschop verdween. Twintig minuten voor tijd zorgde Van Tricht met een rake vrije trap dan toch voor de geruststellende 0-2. Door de wissels die doorgevoerd werden, verdween het tempo wat uit de wedstrijd en het was wachten tot de slotminuten voor nieuw doelgevaar. Mitu pakte uit met enkele persoonlijke acties maar kende geen succes bij de afwerking. Aan de overkant had Van Den Noortgaete het knap lastig met een verraderlijk afstandsschot. Falko Geenens kon de bal nog net voor een aanstormende aanvaller ontzetten. In de toegevoegde tijd kreeg de zege nog wat extra glans. De ingevallen Antoine-Curier kopte een doeltrap door en Van Tricht legde de eindstand vast met zijn tweede treffer van de avond.
De Cock stelde de volgende spelers op: Van Den Noortgaete, Claeys, De Coninck, Van Hoevelen, Yala Lusala (83' De Koker), Mitu, Van Tricht, Geenens J. (31' De Man), De Rock (74' Antoine-Curier), Geenens F. en Diarra.
16.01.2017: Van den Bogaert gaf onlangs zijn ontslag maar Le Juste overhaalde hem om terug te komen, met een andere functie.
Hamburger SV: Seizoen 2016-2017, VfL Wolfsburg - HSV
21.01.2017: VfL Wolfsburg - HSV: 1-0
HSV probeerde wel te scoren, terwijl Wolfsburg afwachtte, maar in de 28ste minuut kreeg Ekdal de gele kaart te zien en 7 minuten later nog eens, dus kwamen de bezoekers al op 10 spelers terug te vallen. Wolfsburg probeerde blijkbaar niet meteen om de "man meer"-situatie uit te buiten. Pas in de 83ste minuut slaagde Gomez erin zijn ploeg de drie punten te schenken.
16.01.2017: De eerste ploeg is pas terug van "vakantie" in Dubai of ze mogen al een nieuwe collega verwelkomen. De griekse centrale verdediger (met nationale caps) speler Kyriakos Papadopoulos, 24 jaar, komt op leenbasis van RB Leipzig. Hij krijgt het voor een verdediger ongewone rugnummer 9 (met dat nummer op zijn rug scoorde Hrubesch een 35-tal jaar geleden veel doelpunten).
06.01.2017: HSV heeft een nieuwe sportdirecteur gevonden en aangesteld. Jens Todt is 47 jaar jong en komt van Karlsruher SC (tweedeklasser) en heeft een contract voor twee jaar.
03.01.2017: Dat Cléber HSV verlaat om bij Santos FC (waar Pelé nog gespeeld heeft), staat wel duidelijk op de website, maar dat Spahic zijn C4 gekregen heeft, dat lees ik dan bij De Standaard. “We hebben de voorbije weken de kern geëvalueerd. Dat proces heeft er onder meer toe geleid dat Emir Spahic niet meer past in onze plannen”, zegt trainer Markus Gisdol op de website van Hamburg (onder de titel dat Gisdol de ploeg oproept voor de training). Spahic is met 94 caps Bosnisch recordinternational. In oktober maakte hij nog een owngoal in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen de Rode Duivels in het Koning Boudewijnstadion, Bosnië verloor toen met 4-0. Spahic was in juni einde contract bij HSV, hij speelde er sinds de zomer van 2015. Als hij niet meer past in de plannen, wie is nog in dat geval? Halilovic, die nauwelijks speelminuten (137 verspreid over 6 wedstrijden) op zijn palmares staan heeft? Lasogga, die niet eerste keuze is voor Schalke, en dit seizoen nog niet gescoord heeft (behalve in de bekerwedstrijd tegen een derdeklasser)?
27.12.2016: Der eerste wintertransfert is een feit bij HSV. Van 1. FC Köln komt de Albanese nationale speler Mergim Mavraj. Hij is 1,89 meter groot en wordt ingezet als binnenverdediger, vorige week onderging hij de nodige medische proeven en ondertekende dan een contract tot 30 juni 2019. Hij heet een zeer sterke verdediger in de duels te zijn en een ervaren verdediger, die zijn kunnen in de nationale ploeg en bij 1. FC Köln bewezen heeft. Ik vraag me nu wel af of Mavraj zal mogen meedoen in de bekerwedstrijd tegen 1. FC Köln. Volgens Sport1 dan weer zou Lasogga naar Schalke vertrekken, maar dat heeft HSV tot op heden nog niet bevestigd op de website.
21.12.2016: Beiersdorfer verlaat HSV dan toch per 31.12.2016 en Bruchhagen moet dus op zoek naar een nieuwe sportdirekteur, en dat na 2,5 jaar (dat Beiersdorfer in de sociale media op zijn kop kreeg).
SC Eendracht Aalst: Seizoen 2016-2017, E. Aalst - FC Gullegem
15.01.2017: E. Aalst - FC Gullegem: 2-0
De thuissupporters hebben lang moeten wachten op de openingstreffer, want pas in de 67ste minuut kopte Van Hoevelen de corner van Van Tricht in doel. En helemaal op het einde, de 90ste minuut dus, werd Yala-Lusala op links aangespeeld door Mitu en versloeg de bezoekende keeper overhoeks.
De Cock stelde de volgende spelers op: Van Den Noortgaete, Claeys, De Coninck, Van Hoevelen, Yala-Lusala, Mitu, Geenens J., De Rock (85' De Koker), Geenens F., Diarra en nieuweling Antoine-Curier (62' Van Tricht).
11.01.2017: Eendracht legt nu ook rechtsachter Jordy Verstraeten vast tot het einde van dit seizoen. De Gentenaar, die maandag 21 werd, komt over van Antwerp. Verstraeten legde net als Antoine-Curier met succes zijn medische testen af in conditiecentrum HIKO te Ninove. De club stelt alles in het werk om beide spelers zo snel mogelijk speelgerechtigd te krijgen. De jeugdopleiding van Jordy passeerde langs Sporting Lokeren, Club Brugge en Anderlecht. Bij Zulte Waregem wist hij vorig seizoen door te stromen van de beloften naar de A-kern. Met zijn snelheid werd Jordy ook al uitgespeeld als rechterflankaanvaller. Afgelopen zomer ging hij in op een aanbod van Antwerp maar speelkansen bleven uit door de grote concurrentie.
Afgelopen zondag werd er bij het nieuwbakken SC Eendracht Aalst Ladies geklonken op het nieuwe jaar en de fusie tussen de Divas en de Dames. De 'babyborrel' was meteen ook de eerste gezamenlijke acitviteit. In hun speeches gaven Patrick Le Juste, Johnny Dierick en Yves Decuypere enerzijds aan te willen aanknopen met de successen uit de jaren negentig en anderzijds een club te willen zijn waar iedereen een plaats kan vinden, elk op haar niveau. Het staat zo goed als vast dat Eendracht Aalst Ladies vanaf het seizoen 2017-2018 teams in competitie brengt in Eerste klasse, Eerste, Tweede en Derde provinciale, alsook 3 meisjes-jeugdploegen.
10.01.2017: Eendracht leent centrumspits Mickaël Antoine-Curier (1,91 m) tot het einde van dit seizoen van Union (1ste amateurklasse). De 33-jarige Fransman brengt naast kracht en gestalte ook heel wat ervaring mee, uit diverse landen en competities. Antoine-Curier was nog geen 18 toen hij in Nice werd opgemerkt door Moyes, die hem het Kanaal liet oversteken naar Preston North End. Zijn debuut in een eerste elftal maakte hij in 2003 bij Brentford (Second Division). Vervolgens werd Mickaël de speelbal van zijn toenmalige makelaar die hem langs 7 clubs in 9 maanden bracht! Een aanbod uit de Noorse tweede klasse bracht redding. In 4 seizoenen wist Antoine-Curier 48 maal te scoren voor Vard Haugesund en FK Haugesund. In 2005 was hij zelfs de beste schutter in de nationale afdelingen van Noorwegen. Collins haalde de aanvaller in 2007 naar de Schotse eerste klasse bij Hibernian. Maar na een trainerswissel viel hij uit de gunst. Antoine-Curier trok naar reeksgenoten Dundee en Hamilton waar hij telkens de weg naar de netten wist te vinden. Tussendoor zorgde hij ook voor doelpunten bij de nationale ploeg van Guadeloupe. Er volgden avonturen langs Cyprus, Maleisië en Kazachstan. In 2013 was Mickaël opnieuw bij het Schotse Hamilton waarmee hij terug naar eerste klasse kon promoveren. In 2015 speelde de Franse aanvaller nog voor Burton Albion en Dunfermline Athletic, vooraleer hij naar België trok. Bij Union raakte hij door een knieblessure op een zijspoor. Voor een Fransman moet hij toch wel redelijk meertalig zijn.
De uitgestelde wedstrijd tussen SK Sint-Niklaas en Eendracht Aalst zal gespeeld worden op zaterdag 28 januari, aftrap om 19u30.
11e Nieuwjaarstocht, georganiseerd door De Heidetochten Kester-Gooik vzw
08.01.2017: De kop is er af, de eerste wandeling van 't jaar is een feit. Als naar aloude gewoonte was ik naar Pamel, en omdat ik nog een paar plannen had voor vandaag, hield ik het bij 12 km. Ik wandelde via Turfput, Impegem en Pijnegem naar Liedekerke waar de rustpost in het St-Gabriëlsinstituut was. Tijdens dit stuk kon ik kiezen tussen verhard en natuur, en ik koos wijselijk voor het laatste. Na de frisdrank in Liedekerke keerde ik terug via de Palitsebeekvallei, waar onlangs enkele bomen gerooid waren. Langs Kaaitvaart en Ledeberg keerde ik terug naar Pamel. Voor de bescheiden afstand van 12 km kreeg ik veel onverharde paden te bewandelen, en dat apprecieer ik zeer. Door de korte winterprik was dat parcours hier en daar wel wat glad, maar wandelend als een pinguin hield ik me gemakkelijk rechtop.
Het weer, mistig maar niet te koud bij 6°C, was er niet naar om foto's te nemen, maar ik deed het toch.
Dag 10 (07.12) Buenos Aires - Ushuaia Na het ontbijt gaan we te voet naar het Teatro Colón. Marleen moet nogal aandringen, met een ontvangen e-mail als bewijs, voor een rondleiding in het Engels en het is haar gelukt, om 10.15 uur komt de vrouwelijke gids en leidt ons rond in het theater, ze is erg goed en spreekt accentvrij Engels. Het Teatro Colón heeft 2500 zitplaatsen en 1000 staanplaatsen en we krijgen ook uitleg over welk type toeschouwers waar precies zit, ’t is hen niet altijd te doen om de voorstelling te zien, maar om zelf gezien te worden. De akoestiek van het theater wordt als een van de besten ter wereld beschouwd, maar dat hebben we niet gemerkt, want er is geen opvoering (’s avonds wellicht pas, van “Porgy & Bess”). Overigens hebben daar meerdere architecten gewerkt, onder andere een Belg, Jules Dormal Godet, geboren in Luik in 1846, overleden in Buenos Aires in 1924 en daar bekend als Julio Dormal. Van daar gaan we naar El Ateneo, dat was vroeger een theater (“Grand Splendid”), en ’t is er aan te zien, maar nu een grote boekenwinkel. De groep valt dan uiteen in twee delen en met Brigitte, Gilbert, Marijke, Frans, Diane Marc en Nicole ga ik te voet via een broodjeszaak, “Green Eat” (het lijkt een klein beetje op Exki) naar het hotel. Met onze bagage gaan we naar de straathoek voor de bus, die de middagspits trotseert (een wilde staking bij het metropersoneel is uitgebroken na een dodelijk ongeval met een collega). We haasten ons naar poort 1, het vliegtuig is dan met vertraging vertrokken en aangekomen. Aérolineas Argentinas bestaat blijkbaar 66 jaar, zo wordt in het vliegtuig omgeroepen, maar we worden niet getrakteerd… In Ushuaia, de meest zuidelijke stad van de wereld, druppelt het, Inés wacht ons op voor de transfert naar het mij nog bekende hotel Los Acebos, waar het avondeten niet bijzonder in de smaak valt, net als het glas rode wijn (dat is wel anders dan 5 jaar geleden: ik kan me niet herinneren dat er toen algemeen geklaagd werd over het eten, hebben ze hier een nieuw keukenteam?). Fotoalbum
Dag 11 (08.12) Ushuaia We rijden naar het station voor de Trein naar het Einde van de Wereld waar we een hele poos te wachten hebben, een medewerkster van dat station zal ervoor zorgen dat wij allemaal in hetzelfde wagon kunnen zitten. Uiteindelijk is het dan zo ver en tuffen we zo’n 7 km, met een fotostop aan de watervalletjes van Macarena. Waar dat station staat, stond vroeger de gevangenis, de gevangenen moesten toen bouwmaterialen halen nabij de Susanaberg. Aan boord van de trein krijgen wij geschiedenis en andere informatie in het Spaans, Engels en Portugees. We genieten met volle teugen van de natuur waar we een uur lang langs rijden. Aan het einde van de rit stappen we uit, daar staat de bus op ons te wachten en hij voert ons naar het echte einde van het vasteland (allez, ja, dat is ook relatief, want Ushuaia ligt eigenlijk op een groot eiland, genaamd Vuurland). Wanneer we uitstappen, doen we een mooie wandeling (anders dan 5 jaar geleden ) waarbij Inés ons veel uitlegt over de flora (zoals Indianenbrood, een soort schimmel dat aan boomtakken en stammen groeit, eetbaar als je hem meteen na het plukken verorbert; calafatestruiken met de besjes die nu nog niet rijp zijn, eerder in januari of februari, ook al zien ze al blauw) en de fauna, zoals de caracara, die op een staak van een omheining zit. We stappen weer in en een eind verder opnieuw uit om een beverdam te zien. Als laatste wandeling is die op de houten paden die ik vijf jaar geleden wel bewandeld heb. We rijden dan terug naar Ushuaia voor het vrij te kiezen middagmaal, samen met Diane en Marc ga ik eten bij “Tia Elvira”, en daar zitten nog medereizigers.
Vervolgens schepen we in op de catamaran Massimo voor een toer op het smaragdgroene Beaglekanaal om te genieten van de schitterende aanblikken, maar die neemt een valse start: pas vertrokken keert hij alweer terug, Nicole meent dat enkele passagiers afstappen: vergist van catamaran? Pinguïns, zeeleeuwen en vogelkolonies bevolken de eilanden, en daarvoor dobbert de catamaran zodat iedereen ruim tijd heeft om ze te vereeuwigen. Verschillend met de Patagoniëreis is dat we nu uitstappen op het eilandje Bridge om daar nog wat mooie foto’s te nemen, we hebben daarvoor een kwartier. We schepen opnieuw in en draaien rond de vuurtoren, daar liggen zeehonden. We keren vervolgens terug naar het hotel voor het eten waarvan de hoofdschotel opnieuw niet veel succes kent. Fotoalbum
Dag 12 (09.12) Ushuaia - El Calafate Wegens een late vlucht hebben we nog wat tijd om de hoofdstad van Vuurland nog eens te bezoeken, de bagage blijft zolang nabij de receptie staan. Na het ontbijt bekijk ik het pad om enkele bochten naar het centrum af te snijden, maar ik beslis toch de pendelbus van het hotel te nemen, samen met o.a. Nicole, Marc, Diane, Gilbert en Brigitte. Met hen kuier ik wat rond, we wandelen dan naar de hoek waar “onze“ bus ons en Inés oppikt. We halen onze bagage en vertrekken allemaal naar de luchthaven. Ik zit links aan het raam en tegen dat de landing ingezet wordt, zie ik de Lago Argentino en een gletsjer (de Perito Moreno? Of de Spegazzini? Of nog een andere?). Weldra komen we aan en in de luchthaven worden we verwelkomd door gids Pablo en chauffeur Marcelo. Ongeveer 22 km verder is Imago Hotel and Spa, waar veel me nog bekend voorkomt. Nadat de bagage op de kamer staat, ga ik naar ’t centrum wandelen via de kustweg met Marleen, Nicole, Marijke, Frans, Inge, Luc en verderop Lisette en Maud. Waar ’s winters op ijs kan geschaatst worden, keren enkelen terug. De andere (zoals Marleen, Nicole en ik) gaan naar de pendelbushalte, we kunnen niet allemaal samen met het eerste busje mee, dus die keert even later terug om ons ook naar het hotel te brengen. ’s Avonds genieten we volop van het eten. El Calafate is dus een aangenaam stadje dat aan de rand van het Andesgebergte en Chili ligt. Het is de toegangspoort van een adembenemend natuurschouwspel, het nationale park Los Glaciares, tot werelderfgoed uitgeroepen door de UNESCO (en door mij tot ‘t Calafaat ). Fotoalbum
Dag 13 (10.12) Bezoek aan de Perito Moreno gletsjer We rijden naar het nationaal park Los Glaciares, waar we inschepen op de catamaran “Victoria Argentina” voor een toertje van 1 uur naar de Perito Moreno-gletsjer, of toch een zijde. We hebben meer geluk dan ik in 2011 want de zon schijnt en ’t regent niet. De prachtige azuurblauwe Perito Moreno gletsjer is 30 km lang, 5 km breed, tot 74 m hoog. Het is de enige gletsjer in de wereld die nog groeit. De gletsjer leeft maar tijdens de boottocht valt geen enkel brokje van de ijsmuur. Eens terug aan land rijden we met de bus naar de passarelle (plankenpaden) maar eerst genieten we van 20 minuten koffiepauze. Allen samen wandelen we dan naar een platform, waar Pablo groepsfoto’s neemt met onze toestellen, en dan splitsen we ons op. Marleen volgt met enkele medereizigers het korte en gemakkelijkste pad naar de cafetaria waar we daarjuist waren. Pablo volgt met de grootste groep de hele toer, we genieten met volle teugen van het zicht aan de andere kant van de gletsjer en van de natuur, vooral de flora. Op het einde gaan enkelen van onze groep recht naar de cafetaria, de rest volgt met Pablo de rest van het “blauwe” pad. Overigens vertelt Pablo dat de berg genaamd Perito Moreno niet erg hoog is (een goeie 1600 m, in de Pyreneeën zijn er hogere bergen) maar hem beklimmen is wellicht technisch moeilijk, want dat is slechts 4 mannen en 1 vrouw gelukt. Dan komen ook wij aan de cafetaria waar tijd is om een broodje met drank, alvorens terug naar El Calafate te rijden. Enkelen stappen af aan het hotel, de meesten krijgen een lift naar de pendelbushalte in het centrum. Ik wandel een beetje rond en koop wat souvenirs, daarna neem ik de pendelbus van het hotel, met nog enkele medereizigers. Fotoalbum
Dag 14 (11.12) Boottocht Lago Argentino Via een fotostop rijden we naar Puerta Bandera om daar in te schepen op een catamaran voor een tocht op het Lago Argentino. Wij varen voorbij de mooie blauwe ijsschotsen, een schitterende belevenis wanneer de boot tussen de ijsmassa’s door laveert. De Upsala gletsjer is 80 m hoog en 7 km breed, maar verliest elk jaar wat meer terrein, hij reikt niet meer tot aan het meer. Ik wacht binnen tot deze gletsjer in het zicht is, want het weer is iets minder goed dan gisteren. Ik schuil daarna opnieuw binnen en eet het lunchpakket leeg, wat niet echt praktisch is zonder tafeltje. Dat lunchpakket is in eenzelfde rugzakje als 5 jaar geleden uitgedeeld werd bij het schiereiland Puerto Madryn . Op de terugweg varen we langs de ijsmuur van de 135 m brede Speggazini gletsjer en dan ben ik weer op het dek te vinden want die gletsjer is nog zeer indrukwekkend. Eens terug aan de kade rijden we terug met een onverwachte fotostop voor een kudde guanacos, en een geplande aan een ijsmuseum, waar enkele medereizigers een bezoek aan brengen. Dan stopt de bus aan het hotel en opnieuw op de pendelparking. Van daar gaan Brigitte, Gilbert en ik naar het natuurreservaat Laguna Nimez om er vogels te fotograferen. Enkele caracaras (een soort valk) kunnen ons getalm nabij hun broedplaats niet appreciëren en dwingen ons onder een houten schuilplaats, waar we hen verder kunnen zien. We gaan dan voort en eindigen ons bezoek bij de flamingo’s alvorens terug te keren naar de shuttleparking.
Tijdens het avondmaal krijgen we het leuke nieuws dat de kamers morgen pas tegen 13 uur vrijgegeven moeten worden. Fotoalbum
Dag 15 (12.12) El Calafate - Buenos Aires Na ’t ontbijt ga ik met de pendelbus naar het centrum, samen met Marleen, we wandelen daar wat, ik koop alsnog kaartjes en postzegels, we kopen empanadas en blijven daar even iets drinken. Om 10.30 is er geen pendelbus, zo zien wij te laat, dus nemen we een taxi, want Marleen moet nog wat werk afhandelen, intussen schrijf ik de kaarten en kleef er de zegels en de adresetiketten er op. Om 13 uur vertrekken we dan naar de luchthaven voor de vlucht naar de hoofdstad. Met een andere gids rijden we naar het hotel voor de voetbalsupporters (de wegenwerken zijn nog aan de gang) en later naar La Esquina de Carlos Gardel voor het diner en de tango show, één van de beste plaatsen om de tango te bekijken en typische liederen te beluisteren, maar het begint met een film om de geschiedenis van de tango en van Gardel te vertellen, intussen kunnen we op ’t gemak eten en drinken. Voor de echte show gaat het licht natuurlijk zo goed als uit en zelf mogen wij geen flash gebruiken voor onze foto’s. Het is al na middernacht wanneer we het hotel opnieuw bereiken. Fotoalbum
Dag 16 (13.12) Buenos Aires - Brussel Gezien we een vrije voormiddag hebben om deze bruisende stad verder te verkennen, beginnen we daar om 10 uur aan, tenminste voor wie mee wil wandelen met Marleen. Zij had de dag voordien, tijdens de rit van de luchthaven naar het hotel, al een blad met voorstellen laten rondgaan zodat elk zijn voorkeur kon aanmerken. Ik denk wel dat de groep compleet is voor een bezoek aan het Palacio Barolo, op wandelafstand van het hotel. Dat wordt voorgesteld als het beste panoramisch adres van Buenos Aires. Wanneer we daar aankomen, blijkt dat we moeten wachten tot 11 uur op de gids van het paleis. Intussen bewonderen wij de inrichting en vooral de antieke liften. Maar we wandelen eerst nog het eindje naar het Congresgebouw in de buurt, ’t is beter nog wat van de zon en de warmte genieten zolang we de gelegenheid nog hebben. We keren dan terug, wachten nog even en krijgen uitleg van de gids over de details in de inrichting. Dan nemen we de lift, maar we kunnen er niet allemaal tegelijk in dus wordt in groepjes steeds enkele verdiepingen gestegen. Zo zien wij ook een groot terras, geschikt voor drinks, want in dat paleis zijn veel kantoren ingericht, zoals van advocaten, architecten, … Hoe hoger we gaan kijken, hoe beter het overzicht en dan, als klap op de vuurpijl, heeft de gids ervoor gezorgd dat we een kantoor van een architect mogen doorkruisen om de rondgang te kunnen doen. Dat is veel te smal om als terras te dienen, maar je hebt wel een schitterend zicht op de stad. We gaan nog hoger, met de lift en te voet. Vooral het laatste stuk is eerder moeilijk: de trapgang is smal en niet echt hoog. Maar de moeite wordt ruimschoots beloond op de 22ste verdieping met de glazen koepel waarin trouwens het lichtsysteem van een vuurtoren staat. En dan blijkt eens te meer dat de monumentale gebouwen van Buenos Aires simpelweg tussen eerder anonieme hoogbouw staan. En dan keren we, in groepjes, terug naar het gelijkvloers. De uitstap die ik op Marleens voorstellenblad had aangemerkt was het park van Palermo (in grootsteden bezoek ik graag parken, kwestie van nog wat van ’t goeie weer te genieten en endemische bloemen op een geringere oppervlakte te kunnen zien), met o.a. een botanische Tuin, een dierentuin en de Japanse Tuin. Met Marleen bezoek ik die laatste, die zij veel mooier vindt dan wat zij in Japan zelf al gezien heeft. We drinken er nog wat en keren dan terug naar het hotel.
Mooi op tijd komt Rocio ons halen, deze keer moeten we niet het lange stuk naar de bus, maar staat die geparkeerd waar we gisteravond in – en uitgestapt waren, dat is veel dichter bij. In de luchthaven merk ik dat ik maar 1 boardingpass heb: die naar Madrid. Weldra blijkt dat slechts 5 van ons ook hun pas voor de vlucht naar Brussel hebben, en Marleen is daar niet bij. We hebben dan toch nog tijd genoeg en, in het vliegtuig zit ik aan het raam (wat me tijdens zo’n lange vlucht niet interesseert). Hoewel we behoorlijk laat opstijgen, krijgen we toch nog een warme maaltijd, de rode wijn smaakt afschuwelijk (nochtans gemaakt met Malbec-druiven als ik het ticket mag geloven). Dan proberen we toch nog wat te slapen eer het ontbijt wordt opgediend. Fotoalbum
Dag 17 (14.12) Aankomst in Brusselse luchthaven We zijn dan weldra in Madrid waar we de transitzone betreden, daar spreekt Marleen iemand in de kledij van Aerolineas Argentinas aan, die belooft dat “binnen 5 minuten” een collega komt met de ontbrekende boardingpasses. Die 5 minuten worden een half uur en zo enorm veel tijd om naar de gate te gaan hebben we nu ook weer niet. Dus begint onze zoektocht, onderweg spreekt Marleen diverse geüniformeerde personen aan, ook de politie, maar de slotsom is dat we naar de toog van Brussels Airlines moeten gaan voor die ontbrekende boarding passes. In het vliegtuig naar Brussel/Zaventem is niets gratis, maar ik bestel toch een portie frieten met een frisdrank. In Zaventem stond de taxi al klaar.
Slotsom van deze reis: met het noordwesten, de streek van Salta, Cafayate, Purmamarca, heb ik een nieuw stuk Argentinië ontdekt, en daarvan blijven mij vooral de gekleurde rotswanden en de pittoreske dorpen bij. Van Salta herinner ik me nog dat er nogal wat blauw op straat was (als Belg valt me dat op ). Dat valt me ook op bij het derde bezoek aan Buenos Aires, zelfs in de metro (die Marleen en ik genomen hebben om de Japanse Tuin te bezoeken). Verder zijn de metaaldetectors voor personen in de luchthavens behoorlijk gevoelig, haast keer op keer werd ik gefouilleerd.
Zoals ik bij wandeltochten ook vermeld: het weer. In de streek van Salta was het eerder bewolkt al hadden we ook een uitgesproken mooie dag maar we hadden toch ook twee keer wat regen. In Buenos Aires was het weer ook mooi, zonnig en warm, al was het op onze laatste dag minder warm, eerder rond 25°C. Waarschijnlijk bedoeld opdat wij geen thermoschok zouden krijgen bij aankomst in Europa. Aan de watervallen van Iguazú was het zonniger aan de Argentijnse dan aan de Braziliaanse kant. In Patagonië hadden wij veel geluk, zowel aan ’t einde van de wereld (’t was misschien niet warm, maar het regende alleen even wanneer we op de toerbus stonden te wachten om dan toch verder te reizen) als in de streek van de Lago Argentino (de dag van de twee gletsjers regende het wel even, maar daar is ’t toch koud op de catamaran).
Dag 1 (28.11) Brussel – Buenos Aires Dankzij twee files kom ik met wat vertraging aan in de nationale luchthaven waar Marleen mij meteen welkom heet en mij naar de andere medereizigers stuurt terwijl zij voor haarzelf een boardingpass voor de vlucht naar Buenos Aires moet vragen (wij hebben wel de twee boardingpasses)… We checken samen in en, eens de controle voorbij, gaan we iets eten, ik kies mijn gebruikelijke club martino bij Panos met meervruchtensap. De vlucht naar Madrid heeft al 10’ vertraging. In Madrid Barajas nemen we eens geen transfertmetro maar kunnen in dezelfde terminal blijven voor de vlucht naar Buenos Aires. Het aanbod aan films en series bevalt me niet dus spendeer ik mijn tijd aan een boek en een spelletje. Het avondmaal is redelijk lekker voor een vluchtmaaltijd, maar ik heb weinig geslapen.
Dag 2 (29.11) Buenos Aires Het ontbijt daarentegen is zonder brood (doch met boter…), maar met een energiereep, confituur, fruitsalade en yoghurt. Wanneer we dan eindelijk op de internationale luchthaven van Buenos Aires zijn, stappen we uit, passeren de controle, halen onze bagage op die wij ook voor controle via een scanner moeten aanbieden. Samen met stadsgids Rocio wachten we op Marcelo en zijn bus, bij aankomst in hotel Lancaster (hetzelfde als 5 jaar geleden maar niet dezelfde kamer) zijn de kamers al beschikbaar! We ontbijten samen om 8 uur en gaan met Rocio en Damián (een andere chauffeur, dus) ’t stad in. Op ongeveer 5 uur tijd moet Rocio ons alles tonen wat in haar contract staat: Plaza de Mayo met het Casa Rosada (de ambtswoning van de president, en dat is Macri), de omliggende gebouwen, de wijk La Boca (waar een ander kunstwerk ter ere van de schiptrekker is dan 5 jaar geleden), het kerkhof van Recoleta maar dan alleen het graf van Eva Perón Duarte (om te kuieren tussen andere graven is dan geen tijd, en anders “ligt” er wellicht toch niemand die wij kennen, al is ’t van naam, het graf van Juan Perón passeren we trouwens toch). De rest van de bezienswaardigheden bekijken we van in de bus, zoals de gewezen opslagruimtes aan de haven, dat zijn nu woningen, met op het gelijkvloers een bar, restaurant of winkel (en het doet wat denken aan de Hamburgse Speicherstadt). Dan gaan we eten in Posada 82, niet ver van het hotel. Nadien doen we wat we willen en ik ga de winkelstraat Av. Florida op en af. Zelfs zonder de kiosken in het midden van de straat is die wel smaller dan de Aalsterse Nieuwstraat, maar langer. Aan een winkel hoor ik uit de luidspreker ineens de zoetgevooisde stem van die Oostendenaar, Arno… Ik wandel even in het Parque San Martín en keer dan terug naar het hotel via een winkeltje voor een frisdrank en een fruitsap, die laatste hou ik voor het ontbijt van morgen, want we vertrekken dan te vroeg voor het ontbijt in ’t hotel. Nadat ik me even verfris en verpoos op de kamer, ga ik samen met Marleen (andere geïnteresseerden dagen niet op) een straat verder in El Estable een kleinigheid eten (ik kies voor gnocchi met tomatensaus en spoel die door met een donkere pint). Fotoalbum
Dag 3 (30.11) Buenos Aires - Salta Om vier uur sta ik op, drink mijn fruitsap op en om 5 uur vertrekken we naar de nationale luchthaven (J. Newbury). Daar neem ik een ontbijt, aan de controle moet ik zelfs mijn sandalen uittrekken… In het vliegtuig zit ik aan het raam en zonder buren. Bij aankomst in Salta heeft het al geregend, met gids Pablo en chauffeur Marco rijden we naar het hotel waar de kamers al klaar zijn. Met de bus rijden we naar San Bernardo, een heuvel, waar we door een parkje wandelen en naar standbeelden kijken. Intussen krijgen we geschiedenisles van Pablo over de drie voornaamste volkshelden van Argentinië van wie Generaal Güemes er ene is en wiens standbeeld iets dichter bij het stadscentrum staat. We rijden terug naar het hotel, wachten daar op Pablo & Marco die onze lunchpakketten mee hebben, wij rijden dan naar de Quebrada de San Lorenzo, maar daar staan de banken op elkaar en vastgeketend. We trekken onze plan wel op betonnen treden en eten ons lunchpakket op. Met Marleen & Pablo en nog enkele medereizigers wandel ik tot zover het pad loopt bij de kolkende bergrivier. Het begint te regenen en we gaan iets warm drinken bij de medereizigers die niet mee gewandeld hebben. Terug aan het hotel haal ik mijn regenjas en van daar gaan we te voet de stad in om te kijken naar en in o.a. de basiliekkathedraal (Sanuario del Señor y Virgen del Milagro), het Amerikaans cultuurhuis (met schilderijen van dit jaar overleden artiesten plus de Rolling Stones). Aan het klooster van de Karmelietessen nemen we afscheid van Pablo. We gaan dan naar het MAAM: Museo de Arqueología de Alta Montaña. Al gaat dat niet zonder problemen! Ter plekke deelt Marleen de tickets uit en zo ongeveer de helft van ons heeft er ene met aan de achterkant de stempel “in voorverkoop gekocht” (maar dan in ’t Spaans, hé: venta antecipada), en de andere helft niet (zoals Marleen en ik). Van de receptionist mogen alleen zij binnen wiens kaart zo’n stempel heeft, want de andere kunnen al eens gebruikt geweest zijn. Marleen onderhandelt dan, belt met het reisbureau (van Pablo) en bekomt dat we toch allemaal binnen mogen. Ha ja, is ’t haar fout dat iemand in het museum of het reisbureau van Pablo verzuimd heeft om alle tickets af te stempelen? Of dat ze in dat museum b.v. geen stukje scheuren van het ticket zodat het niet meer kan herbruikt worden? Enfin, binnen mogen we dan ook nog niet fotograferen… In dat museum, dat focust op de tradities van de Inca’s, staat een van de drie bevroren kinderen (het museum wisselt af), dat gebeurde zo’n 500 jaar geleden en de drie kinderen zijn nog in perfecte staat zoals ze waren toen ze geofferd werden op de top van de vulkaan Llullaillaco.
Daarna gaat elk zijn gang, ik wandel wat rond, tot ik om zowat 19 uur Marleen tegenkom aan een door Pablo voorgesteld restaurant, maar die gaat pas om 20.30 uur open dus gaan we (9 personen) elders eten, bij restaurant Madera.
Het hotel Design Suites heeft 4 sterren, is romantisch gelegen in het centrum van Salta, beschikt over een health club, sauna en massageruimte, maar in de kamers is het betonnen plafond niet geverfd. Fotoalbum
Dag 4 (01.12) Salta - Purmamarca - Salta We staan weer vroeg op, maar we zijn niet alleen, er is veel volk in de ontbijtzaal. Om 7 uur vertrekken we in noordwestelijke richting met fotostops voor kleurrijke rotsformaties, een gerestaureerd Inca-dorp in Tilcara en een middagmaal in Humahuaca, een gezellig en pittoresk stadje (bij ons is dat een dorp met ongeveer 8000 inwoners) met een – van buiten gezien alvast – mooi dorpshuis (daar kunnen ze in Denderleeuw maar jaloers op zijn, met zo’n 10000 inwoners meer ), waar het lijkt alsof het verleden blijven hangen is. In Purmamarca stappen we ook eens uit, het ligt aan de voet van de Cerro de los Siete Colores. Op het hoofdplein kuieren we door de plaatselijke markt, waar de verkopers lokale souvenirs verkopen (zoals dekens, ponchos, hoeden, …). Op de terugweg naar Salta maken we nog een stop aan een zonnewijzer, maar ’t regent net. ’s Avonds eten we in restaurant Adelina. Fotoalbum
Dag 5 (02.12) Salta - Cafayate En weer vertrekken we vroeg naar Cafayate met minder bagage: wat we niet nodig hebben, blijft in ’t hotel in Salta achter. We rijden via kloven en dorpjes als Cachi waar we ons middagmaal zelf zoeken, in het gezelschap van 6 anderen eet ik een flinke smos. In de namiddag doen we een terrasje bij een hacienda waar de rust duidelijk heerst. Na nog enkele fotostops komen we in Cafayate aan bij ’t hotel Vinas de Cafayate Resort op zo’n 2 km van het centrum. Argentijnen spreken de y uit als “zj” dus klinkt de naam van het dorp als “kafazjate” wat doet denken aan een “zjat kaffee”. ’s Avonds, in het hotel, mogen we van de kaart kiezen. Fotoalbum
Dag 6 (03.12) Cafayate - Salta Vandaag kunnen we een beetje langer slapen, ontbijten, en het hotel met zwembad en tuin ontdekken. We bezoeken het wijnmuseum, wandelen in het centrum, eten daar in La Carreta de Don Olegario (waar nog grote groepen komen middagmalen). We bezoeken dan een wijnmakerij, La Banda, krijgen daar een rondleiding en mogen natuurlijk proeven van 3 wijnen.
We rijden via grillige rotsformaties, stoppen regelmatig voor foto’s, en een baancafé, la Posta de las Cabras, terug naar Salta. We plaatsen gauw de bagage in de kamer, frissen ons op en gaan dan naar het restaurant waar blijkt dat Pablo helemaal niet doorgegeven bleek te hebben dat er een groep van 17 gasten om 20 uur komt eten. De bediening is niet erg professioneel en blijkbaar dik tegen de goesting van het personeel maar mijn steak saignant is wel naar mijn zin, en de wijn smaakt ook. Fotoalbum
Dag 7 (04.12) Salta - Iguazú We nemen een binnenlandse vlucht naar Puerto Iguazú, in Buenos Aires moeten we niet lang wachten. Ik zit aan het raam tijdens de vlucht naar Puerto Iguazú. Helaas verzuimt de piloot om een cirkel te vliegen zodat iedereen een goed zicht heeft op de watervallen, en dan vooral de Duivelshals. Tatiana en Hector wachten op ons met een bus die 2 keer zo lang is als die in het NW van het land en met meer beenruimte. We logeren in hetzelfde hotel, Amerian Portal del Iguazú, als ik 5 jaar geleden deed (omdat er werken zijn in het hotel dat vermeld staat in de Hobo-catalogus) en het eerste (en nadien zal blijken: enige) hotel waar we een welkomstdrink krijgen. Tatiana wil daar weten wie mee doet voor een boottochtje met douche van de watervallen, dat kost 800 Pesos (tiens, vroeger was dat inbegrepen). Omdat ik dat al twee keer gedaan heb en je op ’t hoogtepunt van die boottrip toch geen foto’s kan nemen, doe ik niet mee. Ik herontdek het hotel met zwembad en tuin en dan het drielandenput, even verderop, samen met Inge en Luc. We gaan dan zonnebaden aan het zwembad. Bij het avondmaal krijgen we eerst een aperitief (bloedappelsiensap met rum) van Hobo (en een fles water van ’t hotel). Fotoalbum
Dag 8 (05.12) Iguazú watervallen (Argentijnse zijde) Om 07.20 uur al vertrekken we (met een Braziliaanse bus ) voor een bezoek de Argentijnse zijde van de watervallen. Het nationale park is het grootste beschermde natuurgebied van Zuid-Amerika en heeft een ongekende rijke flora. Vanuit het bezoekerscentrum nemen wij het eerste treintje naar het derde en laatste station (nog altijd zonder muziek, wat er in 2009 wel was, dus fluit ik zelf “Gabriel’s Oboe”, filmmuziek van Ennio Morricone voor “The Mission”). Via een uitgebreid netwerk van staketsels en wandelpaden gaan we naar de Duivelshals (die de naam geeft aan dat derde stationnetje) en nemen dan het treintje terug tot aan de tweede halte, “Cataratas”. We volgen eerst het “hoge pad” en dan het “lage pad”, en ik blijf me vergapen aan de watervallen (de derde keer ben ik ze nog niet beu gezien). Terwijl 7 medereizigers (Inge & Luc, An, Lisette & Maud, Lydie & Nancy) naar de kade gaan, nemen wij onze tijd. We wandelen verder, de talrijke watervallen van dichtbij bewonderend (en op zeker moment zien wij de zodiac met onze 7 medereizigers), maar ook de flora en fauna (schildpadden, een meerval, de onvermijdelijke neusberen, enkele vlinders). Kaaimannen zijn er niet meer, zo vertelt me Tatiana, met de meest recente zondvloed zijn ze afgedreven en hebben het goed op hun nieuwe verblijfplaats. Wanneer ons bezoek er ver op zit, passeren we nog langs een galerij met foto’s en uitleg over de watervallen (die stonden in de jaren ’70 eens zeer droog), en ook een paar foto’s van de film “The Mission”, waar ik al eens naar verwijs tijdens ons bezoek. Ik denk dat achteraf die film wel zal bekeken worden, via internet of een gehuurde DVD. Nabij de bushalte, wanneer de wandelaars wachten op de bootreizigers, nemen Mariana en ik een ijsje. Intussen komen de 7 ook aan, drinken wat en we rijden dan terug. Aan het hotel zwem ik een beetje en puzzel wat op de smartphone. Nadien hebben we weer een lekker avondmaal. Fotoalbum
Dag 9 (06.12) Iguazú watervallen (Braziliaanse zijde) - Buenos Aires Sinterklaas is naar Puerto Iguazú afgezakt en Marleen mag voor Witte Piet spelen, bij het ontbijt liggen snoepjes. Aan de Argentijnse grens wachten we lang om het land even te verlaten. Gelukkig zijn de Brazilianen zo content ons te zien dat ze ons zo lang niet laten wachten. Aan de ingang van het Nationaal Park stappen we uit, kopen iets te drinken (zo geraak ik enkele reais kwijt), geven geld uit aan souvenirs en stappen even verder weer in om aan een gezapig tempo te rijden tot aan het Hotel Cataratas (waar ik 7 jaar geleden verbleef tijdens de Brazilië-reis). Daar geeft Tatiana rendez-vous boven aan de lift aan het eind van de korte wandeling. Er is ruim tijd om ons te vergapen aan de watervallen en de omringende natuur. Het weer is iets minder gunstig want de zon geraakt niet door het wolkendek en we blijven op onze honger zitten wat betreft fraaie, bijna helemaal ronde regenbogen. Ik denk dat ik deze twee dagen ongeveer 100 foto’s genomen heb van dit watervallenpark, die met de GSM inbegrepen. Bij de Duivelshals wordt iedereen tamelijk goed nat (sommige toeristen zijn daarop voorzien, ik heb dat opzettelijk vertikt, zoals in 2009 en 2011) en ik merk dat het geraas van de vallende liters waters zo’n 80 dB voortbrengt. Het wordt dan stilaan tijd voor de rit naar de luchthaven. Overigens, over een breedte van 3 km liggen maar liefst 275 watervallen waarvan sommige met een verval van 80 m.
Tijdens de transfer naar luchthaven, maar nog wel in het nationaal park, vraagt Marleen of iemand een helikoptervlucht wil meemaken, maar niemand reageert, dus we rijden verder. Het vliegtuig naar Buenos Aires vertrekt met enige vertraging en ook nu weer wordt geen extra toertje gemaakt boven de watervallen. In de hoofdstad wacht Rocio ons op met chauffeur Cristián om de avondspits te aanschouwen en ons op 40 m van het hotel te laten uitstappen. Dat eind van de Tacuarí-straat is opgebroken wegens werken. Hotel Boca Juniors Is van dezelfde stijl als dat in Salta, alleen is het plafond van de kamer wel geverfd. Zowel de openbare ruimtes als de gangen en de kamers zijn versierd in het Boca Juniors-thema (de ploeg waar Maradona speelde voor hij naar Europa kwam), de kleuren geel en blauw komen veel voor. De kamers zijn voorzien van houten meubels en parketvloeren, grote ramen en badkamers met bubbelbad. Met zijn 13 gaan we eten in het Grand Café Tortoni. Het eten is gewoon (de meesten zoals ik nemen een pizzetta) maar het interieur zou in Parijs of Brussel ook niet misstaan. Fotoalbum
27.12.2016: De gerechtelijke procedures die NMBS en Infrabel aangespannen hebben na de niet-erkende stakingen tussen 25 mei en 3 juni 2016, hebben al ruim 150.000 euro gekost. Na de wilde stakingen in mei en juni diende de NMBS samen met spoornetbeheerder Infrabel 44 eenzijdige verzoekschriften in bij rechtbanken in 16 gerechtelijke arrondissementen. Bedoeling was dringende en voorlopige maatregelen te bekomen. Bijna alle rechters hebben een verbod uitgevaardigd om treinen te blokkeren door sabotage, gekoppeld aan dwangsommen. De NMBS heeft dan ook tijdens die dagen op de stations en rangeerplaatsen gerechtsdeurwaarders ingezet. Dat leverde al een kostenplaatje van meer dan 150.000 euro op. Het gaat om een voorlopig (!) bedrag op datum van 1 juli 2016, namelijk 82.230 euro voor de bijstand door advocaten en 70.392 euro voor de bijstand door gerechtsdeurwaarders. Dat is veel meer dan wat deelnemers aan die stakingen kregen: alleen een tuchtsanctie en een premieaftrek van och arme 12,50 euro.
23.12.2016: Oef, ik ben er van af voor dit jaar, van de vertragingen! De trein naar Zottegem en verder om 17.15 uur in Brussel Noord had bij mijn aankomst al 15' vertraging, tegen dat ik in Denderleeuw aankwam (met de trein die in Brussel Noord om 17.28 uur vertrekt), was de vertraging al opgelopen tot 22'.
Volgens De Standaard belooft de NMBS om de gemiddelde reistijd met 3 % te verminderen. Ook op andere verbindingen wordt de reistijd gevoelig verlaagd. In het nieuwe vervoersplan zitten nog een aantal nieuwigheden die al eerder gecommuniceerd waren. Zo zal het aanbod op zaterdag en zondag niet langer hetzelfde zijn. Op zaterdag worden meer treinen ingelegd naar de grote winkelsteden, terwijl er op zondag extra studententreinen komen. In totaal stijgt het aantal treinkilometers met 5,1 % ten opzichte van het huidige vervoersplan. De meeste uitbreidingen concentreren zich in de grotere steden: Brussel, Antwerpen, Gent, Luik en Charleroi. Denderleeuw heeft even veel perrons in 't station als 't grote station van Luik, dus...?
Huidig NMBS-baas Cornu blijft nog twee maanden op post. Op 7 maart treedt zijn opvolger Dutordoir aan. De regering bekrachtigde vrijdag ook de samenstelling van de raden van bestuur van NMBS en van spoorinfrastructuurbeheerder Infrabel. De N-VA zal in die raden vertegenwoordigd worden door ex-NMBS-CEO Marc Descheemaecker, Bart Van Camp (NMBS), en Karin Genoe (tiens, die naam doet me eerder denken aan veiligheid op de openbare weg, niet op 't spoor), Ingrid Ceusters en Herman De Bode (Infrabel). Deze laatste wordt voorzitter van de raad van bestuur van Infrabel.
21.12.2016: 't Is al zover, volgens De Standaard, de werknemers zullen opdraaien voor de prijsverhoging van de NMBS-abonnementen voor woon-werkverkeer vanaf 1 februari 2017. De persoonlijke bijdrage van de werknemers in het gemeenschappelijk openbaar vervoer zal vanaf dan gemiddeld 32,6 % bedragen, waar dat op 1 februari 2009 nog gemiddeld 25 % was. Dat staat te lezen in een advies van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB) en de Nationale Arbeidsraad (NAR) over de verhoging van de tarieven bij de NMBS. Bij de christelijke vakbond ACV is te horen dat de werkgeversbijdrage vastligt en dat dit materie is voor het IPA (interprofessioneel akkoord). De NMBS kondigde eerder al aan dat de prijzen voor treinabonnementen vanaf 1 februari met 3,38 % stijgen. De CRB en de NAR benadrukken dat de tariefstijging twee jaar op rij groter is dan de stijging van de gezondheidsindex en dat dit kan omdat de NMBS erin slaagde de stiptheidsdoelstelling te halen die in het beheerscontract vastgelegd werd (oh ja??? ). CRB en NAR plaatsen wellicht terecht enkele kanttekeningen bij de stiptheidsprestatie. Zo kon volgens hen de stiptheidsdoelstelling makkelijker bereikt worden omdat op verschillende spoorlijnen de reistijden werden verlengd met een daling van de commerciële snelheid tot gevolg. Bovendien noemen ze de te behalen stiptheidsdoelstelling (85,63 %) verre van ambitieus (dat zou het geval zijn mocht de NMBS een voorbeeld nemen aan de Japanse spoorwegen) en betreuren ze dat de berekeningswijze ervan niet in het beheerscontract beschreven staat.
Marc Descheemaecker keert terug naar zijn oude stal. Hij gaat zetelen in de vernieuwde raad van bestuur van de NMBS, en zal nauw samenwerken met Bart Van Camp. Tussen 2005 en 2013 was Descheemaecker ceo van de NMBS. Hij was dat graag gebleven, maar had zich onmogelijk gemaakt bij de toenmalige regering, onder meer door zijn forse kritiek op Vande Lanotte. Uiteindelijk werd Cornu ceo. Descheemaecker stond in 2014 op de N-VA-lijst voor het Europees Parlement, maar raakte niet verkozen. Hij is voorzitter van de raad van bestuur van De Lijn en voorzitter van de Brussels Airport.
20.12.2016: Standard & Poor’s (S&P) heeft de langetermijnkredietscore voor de NMBS naar beneden bijgesteld, van A+ naar A, met een stabiele outlook. Een lagere rating betekent dat het bedrijf duurder zal moeten lenen op de internationale markten. Mw Dutordoir zal daar wel weg mee weten, van in haar tijd bij Electrabel. De kortetermijnkredietscore van de NMBS blijft wel stabiel op A-1.
16.12.2016: De kogel is uiteindelijk door de kerk, Sophie Dutordoir wordt de opvolger van Jo Cornu. De 54-jarige Dutordoir baat momenteel de Italiaanse delicatessenzaak Poppeia uit in Overijse. Daarvoor stond ze vijf jaar aan het hoofd van Electrabel. Ze heeft ook een verleden bij de christendemocraten. Ze werkte onder meer op de kabinetten van Wilfried Martens en Daniël Coens. Dutordoir, die de nieuwe ceo van de NMBS wordt, beseft dat het bedrijf voor grote uitdagingen staat. "Met alle betrokkenen wil ik het bedrijf moderner maken opdat de reiziger nog meer blijdschap kan vinden in het nemen van de trein", zei ze tijdens een persconferentie. De nieuwe spoorbaas zei dat ze de uitdaging graag aangaat. "Ik ben altijd gepassioneerd geweest door niet-evidente situaties en ondernemingen. Ik hou van complexiteit. De NMBS is een ongelofelijke onderneming, maar wel een die een grote evolutie moet doormaken. Alles wat ik doe wil ik aftoetsen aan wat het voor de reiziger opbrengt. Stiptheid en comfort zijn belangrijk."
24.11.2016: "Elk nadeel heb zijn voordeel," zei Cruijff zaliger. Ik nam om familieredenen de namiddag vrij en ontsnapte dus aan de wanorde op de Belgische sporen, dit na, nogmaals, spoorlopers. Het treinverkeer tussen Brussel-Zuid en Schaarbeek lag donderdagmiddag een half uurtje plat. Zowel tussen Brussel-Noord en Schaarbeek (13.30 uur) als op de Noord-Zuidverbinding ter hoogte van Brussel-Congres (13.40 uur) werden personen op de sporen gemeld. Het treinverkeer tussen Brussel-Zuid en Schaarbeek is kort na 14.00 uur hernomen. Mediacampagnes helpen dus niet.
22.11.2016: De NMBS is Infrabel niet... De NMBS gaat namelijk de komende vijf jaar 800 miljoen euro minder dan gepland investeren vanwege federale overheidsbesparingen. In het investeringsplan voor 2016-2020 wordt voor nog altijd 3,1 miljard euro geïnvesteerd, uitgesmeerd over vijf jaar, maar plannen voor bijvoorbeeld internet in de trein en nieuwe locomotieven voor de internationale treindiensten zullen voorlopig in de ijskast worden gezet. Volgens een woordvoerder van de NMBS zijn de investeringsplannen, van zo'n 610 miljoen euro per jaar, echter nog niet volledig rond: "We wachten onder meer nog op het vijfjarenplan van Infrabel, die verantwoordelijk is voor de infrastructuren van de spoorwegen. Sommige stations moeten bijvoorbeeld opgehoogd worden en indien dit inderdaad gebeurt, dan wachten wij nog even met de renovatie van de stations." Infrabel zegt dat ze de komende dagen met hun vijfjarenplan naar buiten zullen komen en dat daarna overlegd zal worden met de NMBS over eventuele afstemmingen van de investeringensplannen. De NMBS zal wel de komende jaren dubbeldekstreinen ('M7' treinen) aanschaffen en op alle stations met trappen worden ook roltrappen geplaatst om zo het comfort van de treinreiziger te verbeteren. De nieuwe treinen worden geleverd vanaf 2018. Ook worden meerdere stations en perrons gerenoveerd en gaat er geïnvesteerd worden in informatica, zoals ticketautomaten, en onderhoudscapaciteit voor de locomotieven. Voor de stationsrenovaties, die zo'n 220 miljoen euro gaan kosten, heeft de NMBS onder meer de stations Brussel-Noord, Brussel-Zuid, Mechelen, Gent Sint-Pieters, Oostende en Bergen in het vizier.
21.11.2016: Aan het treinstation Brussel-Congres werd een persoon op de sporen gesignaleerd en daarom was het treinverkeer een tijdlang onderbroken, zo meldt NMBS-woordvoerder Temmerman. Het treinverkeer lag stil van 13.45 uur tot 14.10 uur. Inmiddels is het hervat, maar omdat het incident plaatsvond op een drukke verbinding moet er ook tijdens de avondspits nog rekening gehouden worden met vertragingen. En dat kan ik helaas beamen: in Brussel Noord kwam de trein voor Zottegem-Kortrijk met 5' vertraging aan, vertrok er met 10' vertraging en kwam in Denderleeuw aan met 24' vertraging. Of dat te maken heeft met het incident, weet ik niet, want ter hoogte van de Dender bleef de trein ook enkele minuten staan.
18.11.2016: Zo’n 21 miljoen euro pompt spoorbeheerder Infrabel in een computersysteem dat de trein stipter moet doen rijden. Het systeem wordt in Zwitserland gebruikt, daar rijdt 97 % van alle treinen klokvast (naar verluidt rijden treinen in Japan helemaal klokvast, wat is daar het geheim?). Vertragingen en reistijden op infoborden worden nu écht betrouwbaar. Tot op één à twee seconden, zo staat in Het Nieuwsblad te lezen. Het is een van de meest gehoorde klachten van pendelaars: op het infobord staat dat je trein er al zou moeten zijn, maar in realiteit blijkt die 10 minuten vertraging te hebben. “Dat komt omdat een vertraging enkel wordt doorgegeven als een trein rijdt. Staat hij 10 minuten stil in een station, dan krijgt de reiziger die info pas als de trein weer in beweging is. Veel te laat natuurlijk”, stelt Vanseveren van TreinTramBus (TTB). Het Traffic Management System moet daar een einde aan maken. Infrabel heeft het aangekocht voor 21 miljoen euro. “Het systeem checkt elke twee seconden in real time waar een trein zich bevindt. De computer scant daarvoor het hele spoornet, 3.800 km lang. Om de twee seconden worden de aankomsttijd en eventuele vertraging van een trein dus aangepast”, zegt Baeken van Infrabel. De info is over enkele dagen zowel op de infoborden als op de app en de website beschikbaar. Infrabel geeft toe dat er nog kinderziektes zijn. Die zijn mogelijk eind deze week opgelost. Allez, ik ben zeer benieuwd, want van stiptheid was deze morgen noch deze avond iets te merken, wel integendeel (en de MIVB deed er nog een paar scheppen boven op). Maar betere info over reistijden doet natuurlijk een trein niet stipter rijden. “Daarvoor rekenen we op de denkkracht van het systeem. Het is eigenlijk een verkeersmanager, die vooruit denkt en mogelijke conflicten voorziet. Zo’n conflict kan ontstaan als een tragere en snellere trein elkaar dreigen te kruisen. De computer zal sneller een oplossing uitdenken. Het systeem zal de verkeersleiding sneller opties aanreiken. Het is wel altijd een medewerker die de eindbeslissing neemt. Als het systeem in Zwitserland wordt gebruikt, dan heeft het zijn nut bewezen”, zegt Vanseveren (TTB). “Zwitserland is het voorbeeld van stipt treinverkeer. Dat vertragingen nu nauwkeuriger worden meegedeeld, is een zegen voor de reiziger”, klinkt het. Nogmaals: welk systeem wordt dan in Japan gebruikt?
17.11.2016: De NMBS-webpagina met de storingen op het net is weer aktief.
15.11.2016: Het nieuwsbericht komt nu eens uit Het Nieuwsblad, i.p.v. de zusterkrant. Infrabel test deze winter een nieuw systeem om de gevolgen van het winterweer op het treinverkeer zoveel mogelijk te beperken. Dat meldt de spoorwegbeheerder dinsdag. Naast de vier treinen die de sporen ‘s nachts bevochtigen en de afgevallen bladeren oprakelen, wordt er momenteel een vijfde trein getest, die de sporen telkens voor de ochtend- en avondspits schuurt met een mengsel van zandkorrels en een speciale gel. De speciale trein wordt sinds enkele weken getest op de lijnen Dendermonde-Brussel en Dendermonde-Ternat (het VRT-journaal had het ook over Denderleeuw-Brussel). De trein rijdt er net voor de ochtend- en avondspits, telkens vier keer. “Voorlopig bewijst die daar zeker zijn nut. Er zijn sinds de trein wordt ingezet nog geen incidenten geweest op die twee lijnen”, zegt woordvoerder Petit van Infrabel. “Als de evaluatie verder positief blijft, kan de vijfde trein in de toekomst ook op andere spoorlijnen worden ingezet”, verduidelijkt hij. Sinds 1 oktober is bij de spoorwegen een fase van verhoogde waakzaamheid van kracht. Infrabel ontvangt sindsdien specifieke weersvoorspellingen van het KMI, om zich te kunnen wapenen tegen typische winterse fenomenen zoals vorst, sneeuw en vallende bladeren.
14.11.2016: Door een persoonsongeval in Brussel-Centraal waren er deze namiddag enkele sporen geblokkeerd op de drukke Noord-Zuidas. Volgens Baeken van Infrabel zijn er echter geen gevolgen voor de avondspits (vertragingen vallen dan niet op...). Het treinverkeer van noord naar zuid werd even volledig onderbroken in afwachting van de komst van de hulpdiensten. De aanrijding gebeurde ter hoogte van spoor 2, door een trein die onderweg was van de luchthaven naar Bergen. Later was enkel nog spoor 2 geblokkeerd. Ik meld dit omdat de webpagina "Storingen op het net" al sinds vorige week geen storingen meer meldt, ook niet deze namiddag ter gelegenheid van dit jammere ongeval. Wil de NMBS die dienst aan de klanten niet langer aanbieden? Of is de beheerder van die pagina met vakantie?
05.11.2016: De twee kleine spoorbonden ASTB en OVS kunnen het spoor niet langer ongestraft lamleggen, schrijft De Tijd zaterdag (en De Standaard neemt het artikel over). De regering maakt het voor beide bonden, die naar eigen zeggen samen ruim een derde van de 3.800 trein- bestuurders vertegenwoordigen, onmogelijk nog een stakingsaanzegging in te dienen. Het stakingsrecht wordt exclusief voorbehouden aan vakbonden die vertegenwoordigd zijn op nationaal niveau en een minimumaantal leden hebben. Door de invoering van die criteria kunnen alleen de grote drie vakbonden nog legaal staken. “Treinbestuurders die het nog wagen te staken onder de paraplu van OVS of ASTB bezondigen zich aan een wilde, illegale staking”, klinkt het in regeringskringen. Op wilde stakingen staan boetes en in sommige gevallen zelfs ontslag. OVS en ASTB behouden wel hun status van vakbond. Ze mogen acties voeren en mobiliseren onder hun militanten. De regering wil zich zo indekken tegen juridische acties van de vakbonden wegens inbreuken op het stakingsrecht. Het stakingsverbod voor de machinistenbonden is een onderdeel van een ruimere hervorming van het sociaal overleg bij het spoor. Daar was in de meerderheid al lang sprake van, maar er was twijfel om door te drukken uit vrees voor harde tegenreacties van de vakbonden. De regering heeft de begeerde hervorming van de sociale dialoog - die de macht van de bonden moet inperken - nu toch via een wetswijziging geruisloos doorgedrukt. Allez, dat zijn er al twee minder die de betalende klant lastig kunnen/mogen vallen om iets waar die betalende klant niets aan kan verhelpen.
03.11.2016: De NMBS zou in 2020 nog met 16.955 man personeel werken, nog eens 300 minder dan eerder gepland, dat stond toch eerder in de e-krant, maar dat nieuws klopt niet, aldus een woordvoerder van de NMBS. De woordvoerder benadrukt donderdagavond dat het cijfer van 16.955 personeelsleden waarover De Tijd donderdagochtend berichtte geen rekening houdt met het nieuwe vervoersplan, waarvoor 200 extra operationele medewerkers nodig zijn, en de aanwerving van 100 bijkomende Securail-agenten. Marketing-directeur De Groote wil onder meer nog snoeien in het loketpersoneel. Steeds meer tickets worden via automaten en online verkocht (maar wanneer dat automaat defect is, en er is geen loketpersoneel, dan is de klant "gejost"). De NMBS wil voorts de schuld in 2018 stabiliseren op 3,2 miljard euro. De voorwaarde is wel dat de omstreden prijsstijgingen en de flexibele tarieven in de piek- en daluren er komen. Dat laatste blijf ik discriminatie van het werkvolk vinden.
02.11.2016: Ik dacht dat treinvertragingen zich vooral tijdens de spits voordeden, maar tijdens daluren is dat ook mogelijk, dankzij een technisch defect ergens tussen Brussel Zuid en Liedekerke.
31.10.2016: Om 17.00 uur vertrok ik van kantoor en om 18.10 zat ik nog maar in Brussel Zuid (ik neem de trein in Brussel Zuid), de trein naar Zottegem-Oudenaarde had in Brussel Noord een vertraging die opklom van 5 naar 11 minuten. In Brussel Zuid bleef 'm zeker een kwartier staan en in Denderleeuw kwam hij eindelijk aan, met bijna een half uur vertraging. En daarvoor moet de reiziger dan van 01.02.2017 bijna 3% meer betalen...
28.10.2016: Vanmorgen stonden diverse treinen met nog te bepalen vertraging aangekondigd, ook de trein tot Tongeren, dus nam ik de trein voor Dendermonde, die met 7' vertraging aankwam (waarvan er enkele ingehaald werden bij aankomst in Brussel Zuid).
Daarvoor mag de pendelaar binnenkort meer betalen. De tarieven van spoorwegmaatschappij NMBS stijgen vanaf 1 februari 2017 met gemiddeld 2.93 %. Dat jaar worden ook populaire producten zoals de Go Pass, de Rail Pass en het seniorenbiljet duurder (de Key Card ook, overigens, de toekomstige prijs wordt 22 EUR). De verhoging komt er door het behalen van de stiptheidsdoelstellingen (ah ja? daar heb ik deze morgen en eerder deze week niet veel van gemerkt) en is een rechtstreeks gevolg van de sterke evolutie van de gezondheidsindex. De NMBS wijst er ook op dat de exploitatiekosten gestegen zijn (bijvoorbeeld de stijging van de distributiekosten voor elektriciteit - dat geldt ook voor de gewone consument, dus de treinreiziger betaalt twee keer voor die stijging).
18.10.2016: De gemiddelde snelheid van de trein lag in 2015 2,9 km/uur lager dan in 2013. Dat heeft minister van Mobiliteit Bellot gemeld in de Kamer. Treinen rijden gemiddeld 84 km/uur, twee jaar geleden ging het nog drie kilometer per uur sneller. Vooral op de lijnen Brugge-Brussel Zuid, Brussel Noord-Luik en Charleroi-Brussel Zuid ben je langer onderweg, zo’n 2 tot 7 minuten naar gelang de verbinding. De NMBS heeft twee jaar geleden zijn spoorplan hertekend en extra marge genomen op de snelheid. "We moeten dat doen omdat er meer treinen op het spoor rijden, er veel werken op de rails zijn en reizigers meer tijd krijgen om op en af te stappen", zegt NMBS-woordvoerder Crols in Het Nieuwsblad. Allez, bedankt voor die extra tijd, maar misschien kan de NMBS verder meer treinen inleggen met deurgaten waar je met drie tegelijk door kan, zo kan een rij uitstappen en twee rijen instappen, of omgekeerd. "Die reistijden moeten ambitieuzer", stelt Kamerlid De Coninck (N-VA), die de parlementaire vraag stelde. "Treinen die minder dan 6 minuten achterliggen op schema, zijn voor de NMBS nog altijd stipte treinen. We eisen dat ze die marge terugbrengen naar 5 minuten." Eis liever meteen stiptheid. De trein in Brussel Zuid (uitzonderlijk ben ik daar deze namiddag ingestapt, na een seminarie van 't werk) naar Zottegem van 17.38 uur kwam daar met 5' vertraging aan en in Denderleeuw met 9' vertraging (volgens de NMBS dus 4'...).
Misschien moet de NMBS eens ontbijten uitdelen... De eerste helft van het jaar zou volgens de Portugese treinoperator Fertagus, die hoofdstad Lissabon met het schiereiland Setubal verbindt, 51 van hun treinen vertraging hebben opgelopen omdat passagiers flauwvielen tijdens de ochtendspits, met een totale vertraging van 209 minuten. "We hebben vastgesteld dat veel passagiers flauwvielen omdat hun bloedsuiker te laag stond (gistermorgen viel een passagierster in de trein naar Brussel - Tongeren flauw, ik weet niet of dat ook een appelflauwte was). En dat kwam omdat ze die dag nog niets hadden gegeten", aldus marketing manager Raquel Santos. "Het is vaak niet mogelijk om de passagiers meteen van de trein te halen en vaak wordt ook aan het alarm getrokken waardoor de circulatie op het hele netwerk vertraging oploopt." De treinoperator heeft daarom posters opgehangen in de stations met de niet mis te verstane boodschap: "reizen zonder ontbijt kan ieders trip beïnvloeden" (of in't Portugees: viajar sem tomar o pequeno almoço pode afetar a viagem de todos). Daarnaast worden reizigers ook aangeraden om steeds een flesje water bij de hand te hebben, en om bij de eerstvolgende halte af te stappen wanneer ze zich ziek voelen, en daar hulp te zoeken. Om de campagne nog meer onder de aandacht te brengen, zullen volgende week ook appels en yoghurt (met plastiek lepeltje?) worden uitgedeeld aan de passagiers (in elk tussenstation van die verbinding?).
17.10.2016: De federale minister van Mobiliteit, Bellot (MR), heeft een shortlist klaar van vier kandidaten om Cornu op te volgen aan het hoofd van de NMBS. De lijst zou deze week voorgelegd worden aan het kernkabinet. Eigenlijk had de benoeming van een nieuwe spoorbaas al lang geregeld moeten zijn – Cornu wilde er eind augustus al mee stoppen – maar de begrotingsdiscussie van de voorbije weken heeft voor (extra) uitstel gezorgd. In de voorbije weken doken om de haverklap nieuwe namen op als kandidaat-opvolger van Cornu. Maar slechts over twee van hen lijkt er zekerheid te bestaan: Sophie Dutordoir en Jean-Paul van Avermaet. Dutordoir, die een CD&V-etiket draagt, zou naar verluidt een goede kans maken, zij stond jarenlang aan het hoofd van Electrabel. Van Avermaet is momenteel managing director bij het beveiligingsbedijf G4S. Het is onduidelijk hoeveel en welke Franstaligen de shortlist hebben gehaald. Tot nog toe doken steevast de namen op van Olivier Henin, de huidige financieel directeur van de spoorwegen met MR-label, en Bernard Delvaux, ceo van Sonaca, maar die laatste heeft altijd zijn belangstelling ontkend. De keuze voor een Nederlandstalige spoorbaas heeft als voordeel dat er geen herbenoemingscarroussel op gang moet komen in de raad van bestuur van de NMBS (en dat die naar alle waarschijnlijkheid zo goed als perfect minstens tweetalig is ). Nu is daar de Franstalige Jean-Claude Fontinoy (ook MR) voorzitter.
Sempels van ACOD Spoor kan nog niet zeggen of er gestaakt zal worden. "Eerst raadplegen we onze leden op het terrein", klinkt het. Dat het rijdend personeel langer zal moeten werken, kan op weinig begrip rekenen bij de vakbond. ACOD Spoor bereidt een actieplan voor naar aanleiding van de beslissing van de federale regering om te raken aan het bijzondere pensioenstelsel van het rijdend NMBS-personeel. Eerst wordt de achterban geraadpleegd en op 27 oktober komt het nationaal bureau bijeen om te bepalen hoe het actieplan er zal uitzien. Wordt vervolgd...
15.10.2016: De regering heeft zijn begroting klaar en een van de gevolgen is dat treinpersoneel nog langer moet werken.De minimumpensioenleeftijd voor het rijdend personeel van de NMBS om op pensioen te kunnen gaan bedraagt nu nog 55 jaar, maar dat wordt 57 jaar in 2018 en vervolgens zal ook die leeftijd geleidelijk de hoogte ingaan tot 63 jaar in 2030. Ook voor die werknemers zal de minimumloopbaan tegen 2030 42 jaar worden. De regering benadrukt wel dat het nog steeds mogelijk zal zijn om voor de leeftijd van 63 jaar te vertrekken in het geval van een lange loopbaan of in het geval van erkenning als zwaar beroep. Over de invulling van die zware beroepen moet nog onderhandeld worden in de Nationale Pensioencommissie. Daarin zijn de regering, de vakbonden en de werkgevers vertegenwoordigd. De spoorbonden reageren voorzichtig. "We gaan dit eerst intern bespreken", zegt Sempels (ACOD Spoor). "Het zat in de pijplijn en is daarom niet echt een verrassing, maar we zijn wel verrast dat het zo snel zal gaan. Ik kan mij inbeelden dat de mensen hier niet gelukkig mee zullen zijn." ACV Openbare Sector stelt dat de spoorwerknemers en militairen koud gepakt worden en zal de komende dagen zijn verdere strategie bepalen.
13.10.2016: Federaal minister van Mobiliteit Bellot (MR) geeft bonden en directie bij het spoor nog tot eind dit jaar om een gegarandeerde dienstverlening in te voeren, of hij drukt zelf een wet door. "Ze moeten kiezen uit één van de vier scenario’s die NMBS en Infrabel hebben uitgewerkt", zegt hij in Het Nieuwsblad. De deadline zint de spoorbonden niet. "We zullen er ons op alle mogelijke manieren tegen verzetten", aldus Sempels, voorzitter van de Vlaamse vleugel van ACOD Spoor. Een minimumdienstverlening is volgens Sempels onmogelijk. "Daar komen enorm veel mensen bij kijken, van seinhuizen tot dispatching. Het is een aantasting van het stakingsrecht en hier kunnen we niet mee akkoord gaan. We zullen dit op alle mogelijke manieren bestrijden, desnoods juridisch". Piens, sectorverantwoordelijke spoorwegen bij de christelijke vakbond ACV-Transcom, blijft voorlopig op de vlakte. "We hebben nog tot eind december om tot een akkoord te komen. We zullen zien hoe het dossier evolueert", aldus Piens. En mij interesseert het ook niet, de dienstverlening is anders ook al miniem (in de trein van 17.15 u in Brussel Noord naar Zottegem staan in Brussel Centraal al reizigers recht). Ik denk dat die minimum dienstverlening waar de minister aan denkt zal lijken op het verkeersbeeld van vorige week woensdag, nadat Brussel Noord was vrijgegeven na het bomalarm.
12.10.2016: Vanmorgen was de trein naar Brussel - Tongeren afgeschaft wegens defect machine. Bij "onderhoud" denkt de NMBS aan een gezellige babbel met minister en/of vakbond(en), niet aan zorg voor en herstel van rollend materieel. De trein naar Schaarbeek reed wel maar kwam in Brussel Zuid aan met 5' vertraging, wat voor de NMBS geen vertraging is.
06.10.2016: De twee valse bommeldingen van woensdag in de treinstations van Brussel-Noord en Charleroi-Zuid (er reden, voor zover ik me kan herinneren, gisteren inderdaad geen treinen van Brussel Noord naar Charleroi) hadden zware gevolgen voor het treinverkeer. 917 treinen liepen samen een vertraging op van 28.207 minuten, dat is omgerekend 470 uur vertraging. In totaal werden 302 treinen volledig of gedeeltelijk afgeschaft. De meeste problemen manifesteerden zich tijdens de avondspits. Maar er waren vertragingen en afschaffingen tot het einde van de treindienst.
05.10.2016: Toevallig zag ik op de website van De Standaard (want de nieuws-app van Het Nieuwsblad maakte enkel melding van een aanslag met een mes op twee politieagenten in Schaarbeek, zij zijn wel gewond maar niet kritiek, en een van hen heeft de aanvaller geneutraliseerd) dat er een bommelding was in het station van Brussel Noord. Het station werd natuurlijk geëvacueerd om 13.30 uur en er reed geen trein meer. Een uur of zo later las ik dat er geen bom gevonden werd en het station dus weer betreden kon worden. Bussen en trams die Brussel Noord bedienen konden ook weer het station binnen rijden (en van de MIVB heb ik geen klagen). Ik heb toch een uurtje moeten wachten op een trein recht naar Denderleeuw (er was er ene via Geraardsbergen) en was net op tijd thuis voor het 19-uur-journaal.
Ik snap het bestuur van de NMBS niet... Vorig jaar was er in november een "lock-down" een ruime week na de aanslagen in Parijs, ruim een half jaar geleden waren er de aanslagen in Zaventem en Maalbeek (geen van die aanslagen waren gericht op een trein of een treinstation). En nog slaagt de NMBS er niet in om het verkeer vlot te laten verlopen. Nog staan in de grote Brusselse stations drommen pendelaars te wachten op een trein. Een prachtig doelwit, als je mij vraagt (er waren ook twee militairen aan 't patrouilleren)... Om maar een voorbeeld te geven: er was een trein naar Gent - Oostende, waarom kon die niet omgeleid worden langs Denderleeuw en eventueel Aalst? Op dat uur tijd waren er wel veel treinen naar Brussel Zuid (en niet verder), een drietal naar Mechelen, een drietal naar Dendermonde (al dan niet via Turn & Taxis, een tamelijk nieuw station), maar naar een stad als Aalst, of een groot station als dat van Denderleeuw, daarvoor moest men zowat een uur wachten. Bovendien waren er eerst twee treinen naar Denderleeuw-Kortrijk als nog te bevestigen aangekondigd, ineens (toen ik naar perron 4 ging voor de trein naar Aalst) werd een van de twee afgekondigd: hij zou vanaf Brussel Zuid vertrekken...
20.09.2016: Van de ACLVB was het dus al geweten, nu hebben ACV en ABVV beslist van ook niet te staken, alleen protestacties te houden. De nationale vakbondsbetoging van volgende week donderdag, 29 september, blijft in ieder geval aangehouden. Ook dat kan her en der voor werkonderbrekingen zorgen, bijvoorbeeld bij openbaar vervoer. De vakbondsleiders zijn beducht voor kritiek uit politieke hoek en de publieke opinie over de 'zoveelste' staking en daarbovenop leeft er de vrees dat de achterban niet bereid is om massaal het werk neer te leggen. Dan zou de actiedag een losse flodder zijn, zonder impact op het beleid.
09.09.2016: De vakbonden twijfelen aan de algemene staking die gepland is op vrijdag 7 oktober, de tweede verjaardag van de regering-Michel. De ACLVB, de kleinste van de drie bonden, is niet zinnens het werk neer te leggen. ACV en ABVV beslissen later deze maand of de staking doorgaat. Dat zou goed zijn voor wie met het openbaar vervoer naar de wedstrijd van België tegen Bosnië-Hercegovina wil. Het christelijke ACV is momenteel de achterban aan het consulteren. Bij het socialistische ABVV valt de beslissing op 20 september.
06.09.2016: Zo’n 1.300 personeelsleden van NMBS zijn niet te spreken over een recente maatregel bij het spoor. Wie met de trein naar het werk komt, en door vertraging te laat arriveert, mag die verloren tijd niet meer als werktijd aanrekenen. "De verloren minuten worden zelfs afgetrokken van onze vakantiedagen", klinkt het. "Zo duwt de directie haar eigen werknemers de auto in." Zorg er dan voor, met uw collega's, dat de treinen wel stipt rijden (dat ze niet in panne vallen, bij voorbeeld), of neem een trein eerder... Weinig werkgevers zullen blij zijn als hun personeel regelmatig met aanzienlijke vertraging op de werkvloer aankomen omdat de trein weer eens vertraging had. Mijn tweede werkgever, een parastatale, nam de eerste tien minuten vertraging af van de gepresteerde tijd (overuren, dus) van de werknemer, vanaf de 11de minuut werd die vertraging, die niet de fout was van de pendelende werknemer, kwijtgescholden. De NMBS stuurde elke maand een lijst naar de werkgever met de vertraagde treinen en de vertraging.
De maatregel bij de NMBS is eigenlijk al in maart van dit jaar doorgevoerd, maar de impact wordt nu pas echt duidelijk. Zo’n 1.300 werknemers, die vooral treinen renoveren in de werkplaats in Mechelen, moeten sinds maart een vast uur opgeven voor elke dag dat ze aan het werk gaan. Maar aangezien één op de tien treinen in ons land met vertraging rijdt, is het moeilijk om een betrouwbaar uur op te geven. "Als we te laat aankomen door een treinvertraging, worden de verloren minuten niet meer als werktijd geteld. Wie dan te weinig uren presteert, riskeert vakantiedagen kwijt te spelen. Want de verloren tijd wordt afgetrokken van ons verlof. Honderden werknemers dreigen nu meerdere vakantiedagen per jaar te verliezen", klaagt een NMBS-werknemer. Hij heeft veel klagen, zie naar de regeling bij mijn tweede werkgever. Mijn huidige werkgever scheldt geen enkele minuut vrij, ik moet het zelf maar weten hoe ik stipt op 't werk verschijn (zoals bij mijn tweede werkgever geniet ik van "glijdende werkuren", maar die moeten niet door de NMBS bepaald worden, dat doe ik zelf wel).
01.09.2016: Het nieuw schooljaar begint, en dus ook het nieuw seizoen der treinvertragingen. Die begon eigenlijk gisterennamiddag reeds en de intercom stond voor een keer zo stil dat ik er niets van begreep. Vanmorgen moest de trein naar Brussel - Tongeren wachten op de reizigers van een defect gevallen trein. Moeten de militairen misschien ook de treinen onderhouden?
31.08.2016: Een niet nader genoemde spoorwegvakbond heeft zich onsterfelijk "populair" gemaakt. Volgens De Standaardriep die op om te "liken en delen" van een foto als ook u denkt dat het spoorpersoneel nog een rol te spelen heeft. Op de bewuste foto, genomen in de centrale hall van Brussel Zuid, is echter geen enkel lid van het spoorpersoneel te zien, wel twee de wacht houdende militairen die een oudere dame helpen. Bij de NMBS moet je een dag bij voorbaat om hulp vragen, bij de militairen krijg je die meteen en spontaan, misschien zelfs zonder te vragen. Wellicht kennen de militairen ook de juiste betekenis van de term "stiptheid". De tekst die bij de Facebookpost hoort, toont aan dat het (Franstalige) NMBS-personeel kritisch is voor de aanwezigheid van het Belgisch leger in de stations. Ze schrijven dat ze vrezen dat de militairen stilaan ook hun taken beginnen overnemen. "De militairen, die nu al overvraagd zijn, helpen mensen die minder goed ter been zijn in plaats van het spoorpersoneel, dat vervangen wordt door automaten." Zijn ze bang dat de militairen ook kaartjes verkopen en controleren? Trouwens, dat het spoorwegpersoneel vervangen wordt door automaten is niet de keuze noch de verantwoordelijkheid van (deze 2 of andere) militairen. Berichten op sociale media van helpende militairen waren er al eerder en werden daar ook op gejuich en opgestoken duimen onthaald, volkomen terecht. Descy van de socialistische legervakbond begrijpt de scherpe bewoordingen van de spoorbond. "We verspillen onze capaciteiten. Als dit zo doorgaat, dan zijn we binnenkort soldaten aan het inschakelen voor de opvang in onze scholen." Zorgt het spoorwegpersoneel nu voor die opvang, misschien? Zeer "sociale" uitspraak... Straks gaan ze bij 't spoor nog in staking omdat militairen een warm hart tonen waar hun vakbondsleden totaal afwezig zijn.
30.08.2016: HR Rail weerlegt de kritiek van David Geerts (SP.A) dat er honderden topverdieners zijn bij de NMBS: er zijn geen 53, maar 17 mensen die meer verdienen dan 200.000 euro per jaar. Het socialistische kamerlid blijft echter bij zijn standpunt. "Er zijn 435 personeelsleden die meer dan 150.000 euro per jaar verdienen. 53 kaderleden verdienen zelfs meer dan een minister. Ik (dat is dus Geerts) was laatst bij de NMBS. De lijst met directeurs is enorm: directeurs, adjunct-directeurs, general managers, adjunct-general managers en divisiechefs." Geerts baseerde zich voor zijn antwoord op een parlementaire vraag die hij in 2015 stelde aan toenmalig minister van Mobiliteit Galant (MR). Maar het lijkt er op dat Galant zich destijds in haar antwoord vergist heeft. Uit cijfers van HR Rail blijkt dat er eind 2014 435 personeelsleden tussen 100.000 en 150.000 euro verdienden. Het aantal dat 150.000 tot 200.000 euro verdient, is niet 435 maar 53. En het aantal topverdieners die meer dan 200.000 euro per jaar verdienen, is geen 53 maar 17. Vijf van hen verdienen overigens meer dan 300.000 – hoger dus dan het loon van topman Cornu. Zijn loon is geplafoneerd op dat van de premier, 290.000 euro. Geerts stelde een waslijst aan verzuchtingen voor het spoor op. In zijn alternatieve spoorplan wil hij stiptere treinen, meer treinen per uur, meer zitplaatsen en goedkopere tickets. "Als de dienstverlening verbetert, kunnen abonnementen eventueel iets duurder. Maar losse tickets zijn veel te duur", aldus Geerts. Tja, wie zo'n los ticket koopt, is geen pendelaar, hé, maar een occasionele reiziger die nauwelijks last heeft van de jaarlijkse stakingen. Geerts hamerde ook op een idee dat al lang meegaat: het afschaffen van eerste klasse. Ook toenmalig SP.A-voorzitter Steve Stevaert pleitte daarvoor. "Dat is toch niet meer van deze eeuw. Het kan toch niet dat anderen moeten rechtstaan, terwijl er plaatsen beschikbaar zijn in eerste klasse? Door eerste klasse af te schaffen zullen opnieuw meer mensen de trein nemen." Of de NMBS kort de treinen in... Geerts stelt voor om de eersteklassewagons te vervangen door stiltewagons. "Als we mensen vragen naar de motivatie om met de trein te rijden, dan luidt die vaak: mensen willen werken, de krant lezen of rusten." Dan zullen de intercoms toch ook aangepast moeten worden. Geerts meent wel dat er bespaard kan worden bij het spoor, zoals bijvoorbeeld door te snoeien in het aantal directeurs. En hij wil ook NMBS en Infrabel opnieuw integreren. "We moeten terug naar één structuur. NMBS en Infrabel hebben nu tegengestelde doelstellingen. Eén spoorbedrijf is veel efficiënter en goedkoper." Maar ik dacht dat die tweedeling net door de EU opgelegd was.
28.08.2016: Van de 23 miljoen euro aan boetes voor zwartrijden bij het spoor vorig jaar werd amper 3 miljoen euro betaald. Dat schrijft De Zondag, op basis van cijfers die Vlaams Belang-parlementslid Barbara Pas verkreeg van minister van Mobiliteit François Bellot. Die 20 miljoen moet wellicht komen van echte, notoire zwartrijders, niet van pendelaars die een keer hun vervoersbewijs vergaten. Verder publiceerde De Standaard op haar website een tweet van een treinbegeleider, die vaststelde dat een zeker groepje mensen niet overweg kan met de ticketmachines in stations en haltes zonder personeel. Ofwel druipen die reizigers af, ofwel betalen ze te veel in de trein.
24.08.2016: Het aantal geregistreerde gevallen van fysiek geweld tussen reizigers op treinen is gestegen van 174 in 2014 tot 195 in 2015. In stations en op de perrons daarentegen daalde het aantal geweldplegingen tussen reizigers van 389 tot 338. Dat blijkt uit het antwoord van minister van Mobiliteit François Bellot op een schriftelijke vraag van Barbara Pas (Vlaams Belang). Over de aanleidingen tot die agressie is in het bericht van De Standaard geen sprake. Met bagage geblokkeerde zitplaatsen? Allemaal tegelijk willen instappen?
13.08.2016: De socialistische spoorbond ACOD Spoor wil de boete van zijn leden voor de wilde stakingen van eind mei, begin juni terugbetalen. HR Rail is daar niet over te spreken en eist een uitleg. Tja, als dat betaald wordt met het lidgeld van de leden... De terugbetaling van de boete staat volgens HR Rail haaks op de engagementen in de procedure om wilde stakingen te vermijden. Die is ook door de bonden goedgekeurd. "Door de boete van het personeelslid ten laste te nemen, wordt de procedure geneutraliseerd"’ De boete moet ervoor zorgen dat het personeelslid in kwestie voelt dat er iets onrechtmatigs gebeurd is, klinkt het. En nu lijkt die wilde stakiing door die terugbetaling toch erkend door de vakbond.
12.08.2016: Bij ASTB trekken ze hun staart in, het distantieert zich van de uitspraak van een van zijn leden in Het Nieuwsblad van donderdag, dat treinbestuurders van de NMBS met opzet door het rode licht zouden rijden om sneller met pensioen te kunnen gaan.
11.08.2016: Machinistenbond ASTB is niet te spreken over het feit dat een treinbestuurder als hij van job wil veranderen nog een heel jaar aan het werk moet blijven. "De opzegtermijn is enkel en alleen voor machinisten opgetrokken. We worden het kotsbeu", zegt Vanhove van ASTB in Het Nieuwsblad. "Ze rijden nu gedwongen en tegen hun zin. Ze willen eigenlijk overstappen naar een concurrerende spoormaatschappij, zoals DB Schenker of Crossrail, of ze willen in een heel andere sector aan de slag. Maar tegen hun nieuwe werkgever moeten ze zeggen dat die een jaar moet wachten. Dat is toch niet realistisch", zegt Vanhove. "Sommige machinisten rijden desnoods bewust door het rood om zo sneller ontslagen te worden." Mooi is dat. Treinreizigers, die niets kunnen doen aan de ontslagregeling, worden nu ook afgedreigd met verhoogd risico op treinongevallen...
De christelijke spoorbond ACV ontkent dat sommige machinisten bewust door een rood sein rijden om sneller ontslagen te worden. Die stelling had de kleine machinistenbond ASTB vanmorgen gelanceerd in Het Nieuwsblad. Ook het ACOD reageert geschokt op de bewuste stelling.
26.07.2016: Minister Bellot heeft zo te zien de lotto gewonnen.Hij gaat één miljard euro extra investeren in de spoorwegmaatschappij NMBS, zei hij in interview met de krant Le Soir. Het geld zal vooral dienen voor het Gewestelijk Expresnet (GEN), het voorstadsnet rond Brussel. "Het gaat om een investering van één miljard euro, bovenop het bedrag dat voorzien was in het investeringsplan", stelt Bellot. De operatie moet wel nog groen licht krijgen van Europa. "Het gaat om een productieve openbare investering. De staat moet actie ondernemen. We kunnen Europa ervan overtuigen om ons te werk te laten gaan", zegt hij daarover. Het geld zal volgens de traditionele 60/40-sleutel verdeeld worden tussen de GEN-investeringen in het noorden en zuiden van het land. "Dat is goed voor zowel Wallonië als Vlaanderen. Vergeet niet dat er vijftig stations zijn aan de ene kant, en tachtig aan de andere."
In de papieren versie van de krant (Het Nieuwsblad) stond heden te lezen dat de machinisten een belangrijke mededeling te lezen en vooral te volgen hadden. Ze moeten ophouden tijdens 't werk (het rijden, dus) met de smartphone of de tablet in de weer te zijn. Die moeten zelfs helemaal uitgeschakeld zijn en niet op het "dashboard" (in een trein heet dat anders, maar soit) liggen. Er wordt namelijk te frequent het rode licht genegeerd, met hoger risico op ongelukken tot gevolg (zoals onlangs).
08.07.2016: In de papieren versie (niet op de website) van Het Nieuwsblad las ik vanmorgen dat er dit jaar al 28 stakingsdagen bij de NMBS geteld werden.
04.07.2016: Minder treinen, minder snelle verbindingen en minder budget. Wallonië komt er maar bekaaid vanaf, vindt de PS. En in de toekomst dreigt het nog erger te worden. De N-VA ziet het probleem niet. Ik ook niet want in Wallonië staken ze wel meer... En de bevoegd minister is nog altijd een Waal, na Mw Galant is het nu dhr Bellot (beiden MR). Aan de 60/40-verdeelsleutel wil Martin (PS) vooralsnog niet raken. Hij stelt wel voor te stoppen met besparen op het spoor. Want dat zou Wallonië buitensporig treffen, meer dan Vlaanderen.De N-VA reageert er wat geërgerd op. De indruk bestaat dat ze willen beginnen rommelen aan die verdeelsleutel, wat voor N-VA niet acceptabel is. Vlaanderen telt meer reizigers. Elke euro die hier geïnvesteerd wordt, telt zwaarder door,
01.07.2016: Brussel-Noord was vorig jaar, met gemiddeld 63.104 instappende reizigers op weekdagen, het drukste station van het land. Dat blijkt uit de reizigerstellingen 2015 van spoorwegmaatschappij NMBS. Het haalt daarmee Brussel-Zuid én Brussel-Centraal in, die in 2014 het Noordstation nog vooraf gingen. Misschien ben ik niet de enige die 's namiddags vanuit Brussel Noord vertrekt, om zeker te zijn van een zitplaats in de trein... Want erg gezellig vind ik dat station niet, in vergelijking met Brussel Zuid. Gent-Sint-Pieters (55.817 reizigers) en Antwerpen-Centraal (33.614 reizigers) vervolledigen de top 5. Daarna komen Leuven, Ottignies, Mechelen, Namen en Brugge. En waar staat Denderleeuw? 't Zal alleszins boven Aarsele (Tielt, West-Vlaanderen, 24 passagiers) en Hourpes (Henegouwen, 9 reizigers) zijn. Tiens, dat die stations niet gesloten worden met zo weinig klanten, 't stationsgebouw van Erembodegem wordt wel afgebroken (en vervangen door iets waar reizigers kunnen schuilen en hun fiets achterlaten).
Wafelentocht, georganiseerd door Wsv Egmont Zottegem vzw
26.12.2016: Op weg naar Feestzaal Bevegemse Vijvers regende het hard en deed dat nog toen ik mijn geparkeerde auto verliet om me in te schrijven. In de feestzaal trof ik Annemie en Mark die bij een kop koffie wachtten tot de bui op zijn minst minder hevig was. Dat duurde nog een rondje warme dranken en toen vertrokken we, voor 6 km. Die omloop leidde ons eerst wat richting centrum maar niet helemaal, we sloegen af naar Godveerdegem en dan weer terug naar Bevegem. Die 6 km waren zeker voor de helft onverhard en dat was een verademing na het eerste eind van gisteren in Opwijk.
Foto's heb ik niet genomen, wegens het weer en omdat er niets speciaals te zien was, we zijn niet door domein Breivelde gewandeld. Na de regen kwam zonneschijn en koud was het ook niet.
Ik ben Helga
Frank Wettstein blijft tot 2020 plaatsvervangend bestuursvoorzitter.
). 
), waar het lijkt alsof het verleden blijven hangen is. In Purmamarca stappen we ook eens uit, het ligt aan de voet van de Cerro de los Siete Colores. Op het hoofdplein kuieren we door de plaatselijke markt, waar de verkopers lokale souvenirs verkopen (zoals dekens, ponchos, hoeden, …). Op de terugweg naar Salta maken we nog een stop aan een zonnewijzer, maar ’t regent net. ’s Avonds eten we in restaurant Adelina.
Tatiana en Hector wachten op ons met een bus die 2 keer zo lang is als die in het NW van het land en met meer beenruimte. We logeren in hetzelfde hotel, Amerian Portal del Iguazú, als ik 5 jaar geleden deed (omdat er werken zijn in het hotel dat vermeld staat in de Hobo-catalogus) en het eerste (en nadien zal blijken: enige) hotel waar we een welkomstdrink krijgen. Tatiana wil daar weten wie mee doet voor een boottochtje met douche van de watervallen, dat kost 800 Pesos (tiens, vroeger was dat inbegrepen). Omdat ik dat al twee keer gedaan heb en je op ’t hoogtepunt van die boottrip toch geen foto’s kan nemen, doe ik niet mee. Ik herontdek het hotel met zwembad en tuin en dan het drielandenput, even verderop, samen met Inge en Luc. We gaan dan zonnebaden aan het zwembad. Bij het avondmaal krijgen we eerst een aperitief (bloedappelsiensap met rum) van Hobo (en een fles water van ’t hotel).
). CRB en NAR plaatsen wellicht terecht enkele kanttekeningen bij de stiptheidsprestatie. Zo kon volgens hen de stiptheidsdoelstelling makkelijker bereikt worden omdat op verschillende spoorlijnen de reistijden werden verlengd met een daling van de commerciële snelheid tot gevolg. Bovendien noemen ze de te behalen stiptheidsdoelstelling (85,63 %) verre van ambitieus (dat zou het geval zijn mocht de NMBS een voorbeeld nemen aan de Japanse spoorwegen) en betreuren ze dat de berekeningswijze ervan niet in het beheerscontract beschreven staat.
