Samen met Annemie en Mark kwam ik voorspoedig aan in Zaal De Mast bij het sportveld, terwijl Mark zijn auto ging parkeren en Annemie de inschrijvingsomslagen haalde, hield ik onze zitplaatsen bezet. We maakten ons dan klaar, begroetten bekenden en vertrokken naar het plein waar weldra de lopers aan hun koers mochten beginnen. Daarna was het de beurt aan de wandelaars die 10, 42 of 100 km wilden stappen.

We passeerden eerst de kermis en na enkele meters trapte een lomperik al op de hiel van mijn rechter sandaal. Ik huppelde evenwel verder zolang het ging. En het ging verder over de Bosdreef, langs de Groenhoeve (waar we graag afscheid namen van de 10-km-wandelaars), Veldegem, een hoeve in Loppem en café Vogelzang in Oostkamp. Daar bekeek ik mijn sandaal eens goed, en toen bleek dat de schade nog meeviel, ik hield er dan geen rekening meer mee dat ik ineens zou moeten sloffen voor de rest van de afstand (van 101 km, overigens). Verderop namen we even gaarne afscheid namen van de 42-km-wandelaars, we hadden nu het parcours voor lange tijd voor ons “alleen”. Bij het naderen van Beernem, de eerste rustpost waar we onze bagage weer vonden en we twee belegde broodjes kregen, begon de dag te krieken, en het bleef eindelijk ook eens echt droog. Zo konden we genieten van de natuur. We staken een voetgangers- en fietsersbrug over en weldra bereikten we dus het cultureel centrum De Kleine Beer in Beernem. Behalve wat de organisatoren ons aanboden, smulden wij 3 van de lekkere frikadellen die Mark thuis gebakken had. Ik trok er andere kousen aan en na even rusten vertrokken we voor de tweede helft zo ongeveer) van deze mooie, natuurrijke en veelal rustige (wat verkeer betreft) tocht, zoals in de vallei van de Zuidleie waar we een erg lang pad mochten volgen, soms was het wat smal door stekelig onkruid. Weldra bereikten wij het Venetië van het Noorden door, zoals gebruikelijk de laatste jaren, een fraaie poort. We kregen mooie plaatjes te zien, zoals het zicht op het belfort, het Minnewater, de stationsbuurt (de werken zijn op een jaar tijd aardig opgeschoten), en zo bereikten wij het Boudewijnpark, waar onze bagage op ons wachtte.

Daar trakteerde Mark op zelfgemaakte rijstpap met frambozen, njam njam! Behalve andere kousen trok ik nu ook een ander t-shirt aan en nam gauw een boterham (stutte) met gehakt mee, dat ik in mijn jaszak stak (de lichte regencape verdween in de sporttas waar ik de paraplu uithaalde). De terugweg werd verder gezet via het Tillegembos en het Domein Beisbroek. Tussendoor moesten we wel enkele minuten schuilen omdat er een onweersbui losbarstte. Nadien kregen wij er nog ene over ons heen en toen we de rustpost van Wijnendale, nabij de best mooie kerk, verlieten voor de oude trambedding, kregen we nog een miezerbuitje te verduren, maar deze duurde gelukkig niet lang. En zo bereikten wij alweer zaal de Mast waar we alle drie de bel luidden. We haalden onze aandenkens af (medaille, attest, t-shirt en een geschenk: een opbergsysteem met veel zakken voor in de auto). Over dat diploma gesproken: toen ik me inschreef voor deze tocht, bleek meteen dat mijn naam weer verkeerd geschreven was, een hoofdletter waar er officieel geen is. In een van de laatste rustposten (ik denk zaal Patria in Assebroek) troffen wij hoofdverantwoordelijke Dirk die me uitlegde dat het aan het programma ligt: dat zet meteen een hoofdletter na een spatie in een naam. De programmeur moet dat dan maar aanpassen, hé?

Het weer was allesbehalve zomers, we hadden enkele miezerbuien tot zaterdag ochtend, dan kwam de zon er stilaan door maar na de passage in Brugge kregen we toch nog twee onweersbuien te verduren. En terwijl we op de oude trambedding naar Torhout terug wandelden, miezerde het alweer even. De temperatuur was wel goed genoeg, alleen vroeg op de ochtend, bij het verlaten van een rustpost, kon het even koud aanvoelen. Leek het weer niet veel soeps, de omloop was des te mooier: veel natuur en veel onverharde wegen (ook ’s nachts, dus is een zaklamp met volledig geladen batterijen geen overtollige luxe).

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/NvWV11

20-06-2011 om 19:57 geschreven door Helga

Vandaag koos ik eigenlijk voor de afstand van 14 km maar ik moet ergens een pijltje en/of splitsing gemist hebben, zodat ik aan een splitsing (net na een toertje dat me terug nabij de startplaats - zaal Edele Brabant - bracht) die gekozen afstand niet meer terug vond, en dan maar overschakelde naar 10 km. Dus in plaats van naar Leerbeek ging ik naar Neigem (Opperstebos) en Oetingen. Daar liet ik mijn kaartje bestempelen en keerde terug via Lingeren, waar ik eerder nog nooit van gehoord had. De omloop van 10 km schotelde mij verharde en ook onverharde wegen voor, het was een rustige wandeling.

Het weer was bewolkt (het regende terwijl ik naar Gooik reed, niet tijdens mijn wandeling) maar nog warm genoeg om in T-shirt te stappen.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/20steHeidetochten11

05-06-2011 om 21:18 geschreven door Helga

Vandaag koos ik wel voor de afstand van 12 km en toog op pad nadat ik enkele bekenden had begroet. De omloop leidde mij naar het domein Breivelde, met daarin een restaurant, maar ook voldoende wandelpaden en enkele plassen waar al dan niet watervogels zich ophielden. Van daar ging het naar de tweede industriezone, Wassenhove (een gehucht, vermoed ik) alvorens in Oombergen aan te komen. Daar liet ik mijn kaartje afstempelen en maakte een sanitaire pauze alvorens terug te keren. Zo passeerde ik het kasteel van Leeuwergem en zo kwam ik terug in het domein Breivelde en dus ook in de startplaats, de feestzaal Bevegemse Vijvers, waar ik weer andere bekenden vond. De omloop liep vooral op verharde wegen en, benevens het parkdomein, in Oombergen, enkele natuurlijke wegen.

Het weer was behoorlijk zonnig en het werd langzaam warmer.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/17deEgmonttocht11

02-06-2011 om 20:25 geschreven door Helga

Aanvankelijk dacht ik 12 km te wandelen maar ik zag op het parcoursplan dat ik dan Den Blakken niet zou bezoeken en om half negen had ik geen zin meer om 18 km aan te vatten, dus koos ik voor de kortst aangeboden afstand, 6 km.

Ik mocht eerst de grote en mooie tuin van het OCMW-rusthuis met service flats bezoeken, her en der staat wat informatie zoals over water en het belang ervan. Van daar ging het via een bos naar Den Blakken, de bloementuin van het gelijknamige restaurant. Daar verpoosde ik enige tijd alvorens via de Warandeduinen het sportpark met speeltuin en vooral openluchtzwembad te bereiken. Echt dit park bezoeken deed ik niet want weldra wezen de pijltjes naar links. Via een rommelmarkt en nog wat straten bereikte ik opnieuw het Sint-Gertrudiscollege waar ik mijn wandelboekje liet afstempelen.

Het weer was iets meer bewolkt dan gisteren, maar nog steeds droog en met een aangename temperatuur.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/HerdenkingstochtDeMaesschalck11

29-05-2011 om 19:56 geschreven door Helga

Per uitzondering ging ik pas in de namiddag wandelen, ik nam eerst de trein want het station is ook niet ver van de startplaats, de gemeenteschool van Erembodegem bij Aalst. Ik begroette er bekenden, schreef me in, dronk een ice tea in gezelschap van Danny (Dwars door Brakel) en vertrok dan voor een eerste lus.

Omloopcommissaris Marc had drie omlopen samengesteld, die van 6 km bezocht het Gerstenbos, die van 7 km ging door het Osbroekpark en het stadspark en die van 8 km ging naar Wellemeersen. Ik koos voor de twee eerstgenoemden en stak de Denderbrug over, ging linksaf op het jaagpad. Een eind verder ging ik even het Gerstenbos in om er wat verder weer uit te komen. Nog een eind verder mocht ik weer rechtsaf gaan en toen bleef ik langer in het bos. Ik kwam er uiteindelijk uit om in een dreef uit te komen en van daar naar de Brusselsesteenweg te stappen. Een kort eindje verder mocht ik weer rechtsaf en via een wijk terug naar het Gerstenbos. Dat verliet ik nabij het voetbalterrein en zo ging ik, net de sporthal vermijdend, terug naar de startplaats. Daar trof ik drie bestuursleden van “mijn” club, namelijk Yvette, Nicole en Tony (die een nichtje en een neefje mee hadden). Met hen dronk ik ook eerst wat, intussen kwam Ronny, voorzitter van De Kadees, bij ons babbelen. Toen Yvette, Nicole en Tony (met kinderen) naar huis gingen, vertrok ik voor mijn tweede lus.

Hiervoor ging ik de brug over de spoorweg over (Marc moet toch geweten hebben dat er een tunnel is? ), dan rechtsaf en ongeveer rechtover het kerkhof naar links, een pad naar de Osbroek op. Ik ging eerst door een begrazingsterrein voor o.a. geiten (maar ik heb geen dieren zien grazen) en even verder door het bos naar de Osbroek met de sportfaciliteiten. Dat ligt pal aan het stadspark van Aalst en dus bezocht ik dat ook, met rododendrons, ik verliet even het parcours om foto’s te nemen van een rozenperk. Het park verliet ik langs een zijingang en via de Termurenlaan en de kapel bereikte ik opnieuw de gemeenteschool. Daar liet ik mijn boekje afstempelen en zag op de uitslag dat De Sportvrienden met 48 wandelaars aanwezig waren. Ik zei daarop tegen secretaris Roland dat we ook op het podium mochten, want we waren derde in de rangschikking. Ik maakte dan de tijd vol tot de trein van 18.03 uur door Rudolf op een trappist en mezelf op nog een frisdrank te trakteren.

Het waren twee mooie lussen en naar verluidt zou de 8 km naar en in de Wellemeersen ook niet te versmaden geweest zijn, met zelfs een kabouterbos. Het weer was best leuk voor een wandeling, veelal zonnig maar nog niet te warm.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/Barbecuetocht11

28-05-2011 om 21:04 geschreven door Helga

Ik vertrok een dag eerder want ik kon bij Sally in Mechelen overnachten (we gingen eerst eten) en met haar meerijden op zaterdag ochtend. Wij vertrokken mooi op tijd, stopten drie keer (een tankbeurt, een kleinigheid eten en nog iets drinken) en kwamen om zowat half twaalf in Pfaffenrot aan, waar Sally haar auto in een garage mocht parkeren. We waren niet echt van de laatste, dus we hadden voldoende tijd om nog wat te drinken (gratis !) en ons klaar te maken.

Om kort voor twee uur verwelkomde organisator en baankapitein Willy iedereen, hij gaf rap enkele statistieken over de aanwezigen (28 Belgen, o.a.) en gaf dan het woord aan de voorzitter, die ons mooi weer en goede moed toewenste alvorens een derde genodigde (zijn naam en functie zijn me ontsnapt) het startschot gaf. Zoals bij eerdere Euraudax-tochten bengelde ik aan het staartje tot aan de eerste wagenrust in het nabije Schielberg (de hoogstgelegen deel van de gemeente Marxzell en tevens in het hele district). Intussen hadden we reeds het natuurbeschermingsgebied “Albtal und Seitentäler” (ongeveer 2.725 ha groot) bereikt. We zetten onze weg verder naar het klooster van Bad Herrenalb, Käppele, waar we een eerste keer onze bagage terug vonden, de grillplaats van Bernbach en de kerk van Moosbronn. Ook daar stond onze bagage te wachten. Nochtans, we waren slechts een ruime 8 km verwijderd van de König von Preußen in Frauenalb (benedictinessenklooster voor adellijke vrouwen in het huidige Baden-Württemberg, hiervan zijn tegenwoordig nog enkele gebouwen intact, anderen zijn vervallen in ruïnes), waar we niet alleen onze bagage hadden maar ook onze warme maaltijd. De meeste wandelaars lieten hun sporttas buiten staan, dat was eigenlijk praktischer dan het binnen in de eetzaal te hebben. In de eetzaal ernaast zaten Tony en zijn echtgenote ons op te wachten, zij logeerden daar en beloofden ons op zondag in Pfaffenrot op te wachten. Het avondmaal bestond uit soep met reepjes pannenkoek gevolgd door hertenragout met een noedel en champignons, apart in kommetjes waren er noedels. Ik dronk een donker bier, maar het was eigenlijk te koud, ik had er geen smaak aan. En dan was er nog tijd om te verpozen, zelfs al trok ik andere kousen aan en verzorgde eerst mijn voeten om geen blaren te lopen. Hier waren we halfweg en we telden graag af, enkele wandelaars haakten zelfs af omdat ze voor 50 km waren ingeschreven.

Langs Neurod en Grünwettersbach bereikten we Mutschelbach waar we in de Bocksbachhalle ons ontbijt nuttigden, het enige wat nog ontbrak, waren een glas fruitsap en een servet. Intussen was de dageraad weer aangebroken, we konden dus het reflecterend vestje en de zaklamp achterlaten in de bagage. In Langensteinbach aan de Barbara ruïne kregen we te knabbelen (of te lepelen) en te drinken, een ruime 6 km verder hadden we in Ittersbach aan de Jakobsbrunnen de laatste wagenrust, en daar dronk ik, zoals aan een eerdere wagenrust, wat schnapps, en ik niet alleen. Dan restten ons nog zo’n 3 km alvorens in Pfaffenrot aan te komen, waar enkele supporters ons opwachtten.

Willy ging al vroeg over tot de traditionele geplogenheden, ik was me nog aan ’t verfrissen en een ander T-shirt aan te trekken, toen de Gouden Arenden werden uitgereikt, zoals aan Amedé en Francine, aan Danny en aan een Fransman uit de Elzas. Even later reden Sally en ik naar Mechelen, onderweg stopten we nog een paar keer en de tweede keer vonden we daar ook Lucia, Conny en Geert. Het was nog geen vijf uur in de namiddag toen Sally mij liet uitstappen aan het station van Mechelen, om ongeveer 19 uur was ik reeds thuis. Nogmaals hartelijk dank, Sally!

Het was alweer een mooie tocht, maar ook behoorlijk zwaar met voldoende hellingen, via verharde en veel onverharde wegen. De weermannen van www.wetter.de zaten ernaast, het had zaterdag wel geregend, verder weg woedde zelfs een onweer, maar het duurde niet echt lang en het was me de moeite niet waard om mijn regencape aan te trekken, we werden meestal beschermd door het bladerdek der bomen. Warm was het zeker wel, alleen ’s nachts trok ik mijn trainingsvest aan over mijn T-shirt.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxPfaffenrot11

23-05-2011 om 22:38 geschreven door Helga

Ik kon mijn auto achterlaten op de parking van De Rijdt, schreef me in voor 100 km en begroette bekenden. Voorlopig zat ik nog bij Rudolf, maar na de eerste lus (hij was enkel voor de eerste lus ingeschreven) verhuisde ik naar de tafel met de Kadees en een Rosenberg (RWK)-wandelaar (Marc V.P. ). Na een frisdrank tegen de komende dorst en het aantrekken van de nodige kleding vertrokken we voor de eerste lus.

Deze leidden ons langs veel natuurlijke en enkele verharde wegen en paden naar Everbeek, het bovenkwartier waar we een eerste bevoorrading kregen, frisdrank (een pint voor 1 EUR) en een lekker broodje. Onderweg passeerden we langs de Toepkapel, gelegen in Nederbrakel. De neogotische kapel ligt op een heuvel en wordt ook genoemd naar Sint-Jozef en naar Onze-Lieve-Vrouw van de Vrede. Rond de kapel bevinden zich de zeven staties van de ommegang Jozefs Smart en Vreugde. De kerk werd door dorpelingen opgericht in 1924 als dank omdat het dorp was gespaard gebleven in de oorlog. Op 31 augustus werd ze ingewijd door Mgr. Seghers. Het woord Toep is een dialectnaam voor top of hoogste punt. Verder ging het naar het Livierenbos, in ’t Frans heet het Bois de La Louvière, wat mij in gedachten toch eerder richting Binche brengt… In de 16de-17de eeuw trof men wolven aan in dit bosrijk gebied langs de taalgrens. Vroeger vormde dit een geheel met het Brakelbos. Het ligt grotendeels op het grondgebied Wallonië en men kan het verkennen via de Taalgrenswandelroute T6. Volgens “laatste man” Danny zou dit bos eerder smal maar wel lang zijn. Via een molen en het rond punt in Brakel met de fietsen aan een ronde stelling bereikten we opnieuw de zaal. Daar werden we vlot bediend van een bord spaghetti bolognese. Intussen kwamen Anny en Chris (Everbeekse Wandeltochten) aan en schreven zich in voor 25 km.

Via een bedevaartsplekje en na de doortocht van het Brakelbos kwamen we aan de bevoorradingspost waar we een ijsje (cornetto) te likken kregen, deze werd ons toegestopt door ons totaal onbekende mensen, wellicht werden die wandelaars door Vivianne gevraagd om die cornetto’s uit te delen? Vervolgens maakten we een mooie maar vermoeiende lus in het fraaie Brakelbos, waar ook de gelegenheidswandelaar zijn hart kan ophalen: knuppelpaden, bruggetjes, en vooral de lommer der bomen. Terug aan dezelfde plaats waar we de medewerkers achterlieten, vonden we hen onverwacht terug, niet alleen met frisdranken maar ook met jenever: Jean-Paul uit Brakel trakteerde op een druppel ter gelegenheid van zijn eerste Gouden Arend, santé en hartelijk gefeliciteerd! We verlieten dan het Brakelbos om het voetbalplein van Zegelsem te bereiken en daar bevoorraad te worden. Vandaar hadden we nog een krap anderhalf uur te wandelen tot de startzaal, waar onze warme maaltijd werd opgediend.

Toen we voor de derde lus vertrokken, was de zon ondergegaan en was er van foto’s nemen geen sprake meer. Zo heb ik er dus ook gene van de extra stop, we hadden nauwelijks een half uur gewandeld toen we enkele medewerkers zagen met jeneverkroesjes. Deze keer was het Willy uit Overmere die trakteerde op zijn eerste Gouden Arend, santé en hartelijk gefeliciteerd! De zaklamp hadden we enkel nodig voor straten waar de winter putten in geslagen had, putten die nog niet gevuld waren met koud asfalt, want er werden nu geen keirijke paden bewandeld. De kerk van Everbeek Boven bereikten we nu via o.a. de Berendries. Tom Boonen “vliegt” er misschien over, voor mij bleef die stijging duren. Vervolgens werden we hartelijk bediend in Everbeek Beneden en aan de kerk van Parike. Terug in de zaal had Kadee Johan, die de laatste lus nog kwam mee stappen, op onze tafel voor elk van ons een gevuld ontbijtbord klaar gemaakt, zodat wij niet meer hoefden aan te schuiven, bedankt hiervoor !

De vierde en laatste lus voerde ons naar de randgemeenten van Zottegem met een caférust in “The Corner”, een stamcafé van baankapitein Danny, ik herinner me meteen het café en de bedienden voor en achter de toog. Daar hadden we tijd voor twee dranken en een bezoek aan de sanitaire faciliteiten. Onderweg naar de laatste (officiële) wagenrust, tennisclub Tempelhof, begon de dag te krieken, en dus kregen we wat meer onverharde paden te bewandelen. Na deze bevoorrading op de parking van de tennisclub gingen we terug, en maakten een klein ommetje tot de Toepkapel. Daar trakteerde baankapitein Danny op de vriendschap met jenever (puur en met citroen naar keuze). We keerden terug en kwamen moe maar voldaan terug in de zaal.

Daar bedankte Danny iedereen: de wandelaars maar vooral de medewerkers (op de wagenrusten en in de zaal) en de seingevers. Hij had ook enkele trofeeën uit te reiken: de 3^de Schelp aan Conny, en Gouden Arenden aan Jean-Paul, Willy, Roland, Frans en Marie-Paule, allen hartelijk gefeliciteerd!

Het was wel degelijk lekker wandelweer: zonnig en een aangename temperatuur, zelfs ’s nachts liep ik in T-shirt, de temperatuur was zacht genoeg en ’s nachts was er geen zuchtje wind.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxBrakel11

08-05-2011 om 22:05 geschreven door Helga

Ik kon mijn auto achterlaten op een parking (dit voorbeeld werd dra gevolgd door clubgenoot Bruno) naast een zijtoegang van het Provinciaal Domein van Huizingen, even verder is zaal Centrum, waar ik een inschrijvingskaart koop en besluit van de tocht van 15 km aan te vatten. Die begon meteen met een toch wel uitgebreid bezoek aan het Provinciaal Domein, via die zijingang. Bijna meteen aan de linkerhand is een terrein waar grote vogelkooien staan, met vooral parkieten, maar ook fazanten en ander gevederte, maar ook een afgesloten plekje voor konijnen. Wat verder betrad ik dan de grote bloementuin. Af en toe ging ik een paar stappen een ander paadje op om daar wat foto’s te maken. Het was vooral hierom dat ik terug kwam naar deze tocht, deze keer liet ik het Hallerbos voor wat het was (die bewandelde ik twee jaar geleden maar ook het Karkoolbos staat vol boshyacinten en daslook). Toen ik het domein uiteindelijk (en toch te snel naar mijn zin ) verliet, leidde de omloop mij naar Dworp, met nog enkele doorsteken door een bos, ook enkele hellingen. Aan de tweede rustpost trof ik twee clubgenoten, Sportvrienden, en zij bevestigden dat we met meer dan 4 (Ronny, Lies, Bruno en ik) hier op stap waren. Na een gezellig babbeltje, ging ik verder, en ik mocht nog wat door het Provinciaal Domein stappen, via het speelplein bereikte ik de hoofdingang, en over de parking bereikte ik de startzaal, waar ik mijn boekje en 30-stempelblad liet afstempelen. Het voorbeeld van enkele leden van de organiserende club volgend (op onze eigen wisselbekertocht), ging ik ook eens vragen met hoeveel mijn club al vertegenwoordigd was. Om ongeveer 12 uur waren al 15 Sportvrienden geteld.

Het weer was zonnig en nadat ik me op temperatuur gestapt had, kon ik mijn trainingsvest om mijn middel knopen en in T-shirt wandelen. Op de terugweg naar huis passeerde ik de spelersbus van Racing Genk die naar Lokeren reed (voor de wedstrijd die om 20.30 uur startte).

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/Lewetocht11

01-05-2011 om 20:52 geschreven door Helga

Ik kon mijn auto achterlaten op de parking van de Villa Wilson en schreef me in voor 100 km. Ik had voordien al gezien dat we begonnen met een lus van 50 km, en dan volgden lussen van elk 25 km (max. aangeboden afstand was 125 km). Ook Paul was van de partij om eens gedag te zeggen, het genezingsproces van geopereerde voet alsook van de behandelde longen was in goeie gang, en ook voorzitter Antoine was even aanwezig. Na de gebruikelijke begroeting van bekenden, iets drinken tegen de komende dorst en het aantrekken van de nodige kleding vertrokken we voor eigenlijk 51 km.

Deze leidden ons langs natuurlijke en verharde wegen en paden naar het Karkoolbos. Daar stond de bosanemoon in volle bloei, alsook hier en daar daslook. Zo bereikten we, al stijgend, de top van de Bosberg, alwaar we een waterbevoorrading kregen, en dat was best welkom. Het ging dan verder naar Vollezele waar, op de top van de Congoberg, de eerste wagenrust stond opgesteld. Verder naar Oetingen genoten we van weidse panorama’s, die zelf genoten van de zonnestralen. Via Kester, waar we net langs het crossparcours wandelden, bereikten we de cafetaria van de sporthal van Gooik. Daar kregen we ons broodje, voor mij met américain, wat ik doorspoelde met een uitermate lekkere donkere trappist (volmaakt op perfecte temperatuur). Er was blijkbaar een internationaal volleybaltornooi aan de gang, want er was een Ierse damesploeg aanwezig. Via de Ninoofse deelgemeente Denderindeke en Zandbergen bereikten we de startzaal waar we onze warme maaltijd kregen: pompoensoep met stukjes wortel en andere groenten, varkensgebraad met groenten (prinsessenbonen, wortels en broccoli) en kroketten, gevolgd door crème brulée (ik kreeg dat van Frank ook, met dank! ).

De twee volgende lussen van elk 25 km werden afgelegd over gemakkelijk want verhard aangelegde paden en paadjes, met bevoorradingen aan de kerken: die van Idegem, die van Grimminge en die van Onkerzele. Zo kwamen we terug voor onze koude schotel, het viel nadien op dat de meeste mensen de zwarte tagliatelle lieten liggen, ik ook want het had een onverwachte smaak (ik bedoel niet dat het niet lekker was, maar het lag niet echt in mijn smaak).

De voor mij (en zowat 28 anderen) laatste lus leidde via de kerk van Hemelveerdegem (deelgemeente van Lierde) naar Geraardsbergen (bevoorrading aan de kerk van Schendelbeke) waar we het centrum aandeden met een korte pauze bij het beeldje van Manneken Pis. Aan de overkant van het kerkplein was het terras van een café nog bezet en zowel de genieters als de wandelaars vonden dat het “feestje” bij hen te vieren was. We kregen nog een “feestje” aangeboden door organisator en baankapitein Peter: de beklimming van de Muur met een pauze aan de kapel van Oudenberg. Die kapel was open voor een gebedsdienst dus kon menigeen gauw een foto nemen van het interieur. We maakten een toertje rond de kapel alvorens terug te keren naar de villa.

Daar had Peter tot 6 Gouden Arenden uit te reiken, zoals de 5^de aan Frans (wiens volière hiermee volgens eigen zeggen volzet is) en de 7^de aan Sally, allen hartelijk gefeliciteerd! Hierbij werd hij geassisteerd door Frank en Paul, die nog net voor ons aankwam. Wat ik gemist heb aan de laatste lus was o.a. bevoorrading aan een school in Akrenbos en in Viane.

Het was wel degelijk lekker wandelweer: zonnig en een aangename temperatuur, zelfs ’s nachts liep ik in T-shirt (mijn armen plakten van de transpiratie).

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxGeraardsbergen11

25-04-2011 om 00:00 geschreven door Helga

Ik kon mijn auto achterlaten op de parking van een supermarkt dat op zondag toch niets te verkopen had en moest niet ver naar de startplaats, het KTA in Geraardsbergen. Daar was alles bij elkaar: de inschrijving, de bestelling van de zak met 5+1 gratis mattentaarten en de afstempeling (alsook de clubwinkel). Ik koos voor de 14 km waar ik nog 700 m gratis erbij kreeg. Bij afgifte van mijn inschrijvingskaart kreeg ik een halve mattentaart, die smaakte naar nog! Net buiten de schoolgebouwen stond een stand met vrijwilligers die handtekeningen ronselden voor het behoud van Meerbeke (deelgemeente van Ninove) als aankomstplaats van de Ronde van Vlaanderen (en niet Oudenaarde of Ronse), ik tekende graag en nam een gratis staaltje spierzalf mee (‘t kan dienen, volgend weekend…).

Dan vertrok ik echt en een eindje verder bewandelde ik het pad (en een ruim uur later nog eens) dat ik vorig jaar doorploeterde tijdens de verzopen Nationale Wandeldag, zo bezocht ik nog eens het natuurreservaat Korte Lake, ik moet ergens de Molen Te Veel gepasseerd zijn zonder hem te zien alvorens de kerk van Goeferdinge te bereiken. Dichtbij is de rustpost maar ook een supporterscafé van Robbie McEwen die hier nog gewoond heeft, alvorens te verhuizen naar Everbeek (Brakel). Via de kerk van Overboelare kwam ik terug in het centrum met de Guilleminbrug. Naderhand bedenk ik dat ik daar wellicht de aanwijzing naar de tweede rustpost gemist heb (school De Dender), want er is een parallel padje dat de steunbeer langs rechts passeert. Nu ja, die stempel heb ik dus gemist en ik ging verder mijns weegs naar de Markt waar inderdaad een rommelmarkt werd gehouden, ik nam er enkele foto’s want ook de kerkfabriek, het stadhuis en Manneken Pis pleiten voor het behoud van Meerbeke (deelgemeente van Ninove) als aankomstplaats van de Ronde van Vlaanderen. Via de Sint-Jozefskerk en de Collegiale kerk (zoals je kan vermoeden is deze verbonden aan een onderwijsinstelling) kwam ik terug in die andere onderwijsinstelling, de KTA, aan. Daar liet ik mijn boekje en 30-stempelblad (al over halfweg!) afstempelen en haalde mijn mattentaarten op.

Het was wel degelijk lekker wandelweer: zonnig en een aangename temperatuur.

Mijn foto’s staan hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/Mattentaartentocht11

17-04-2011 om 20:52 geschreven door Helga

11-04-2011 om 22:12 geschreven door Helga

Hoewel deze tocht start in Aalst (nog wel behoorlijk dicht bij het ouderlijk huis waar mijn wieg stond), heet het “Euraudax Affligem” omdat de baankapitein en organisator daar woont en we die gemeente (met deelgemeenten) tijdens de vier lussen zouden aandoen.

Nu was ik wel op tijd, en Kobe ook want ik had hem opgepikt aan het station van Denderleeuw. Er was nog ruim tijd om iets te drinken, en mijn kousen en sandalen aan te trekken voor de start van de eerste lus van 25 km. Deze leidde langs natuurlijke (met wat modder) en verharde wegen (en langs het ouderlijk huis van Eddy, de baankapitein, zijn moeder stond net buiten de wandelaars aan te moedigen) naar een brug over de E40, waar de medewerkers met de bevoorrading ons stonden op te wachten. Tot dan had ik het moeilijk met zwaar aanvoelende benen om zelfs de “laatste man” niet uit het oog te verliezen. Van daar af deed ik mijn best om in de kopgroep te blijven. Zo kon ik het ook riskeren om eens wat foto’s te nemen van de bloemenpracht van de lente, van de Oude Molen in Hekelgem, van het beeld van de Papeter in Essene. Tiens, ik dacht dat die van Mere was? J Aan het kerkhof van Essene kregen we nog te drinken en te knabbelen aangeboden. Daarna gingen we terug naar zaal De Kring aan de rand van Aalst voor onze spirelli bolognese, die wij ons lieten smaken. Bij onze aankomst aan de zaal wachtten ons overigens enkele leuke verrassingen: Erna, de echtgenote van André (“Euraudax Iddergem”) zat haar man buiten op te wachten, op het terras van het café bij de zaal stond keizer Kamiel Sergant te keuvelen (ik kon me niet laten om “Iëndracht Veroit!” te roepen, want Aalst had de avond voordien gewonnen met 3-0) en binnen zaten Marleen en Paul die de wandelaars een bezoek kwamen brengen.

Nadat deze eerste maaltijd verorberd was, enkelen hun boekje lieten afstempelen en anderen zich inschreven, en ik andere kousen had aangetrokken, vertrokken we voor de tweede ronde langs de helft van de oude Zeebergbrug in het Somergembos. Nu bezochten we vooral de streek van Meldert en Moorsel met een wagenrust aan de kantoren van Maiski en aan het voetbalveld van Thor Meldert. Bij onze terugkomst was de soep al opgediend, en de de hoofdschotel liet zich zeer smaken, net als het cornetto-ijsje.

Intussen was de duisternis ingetreden, we vertrokken voor de derde lus om 21.30 uur en het was nagenoeg gedaan met fotograferen. We kwamen nochtans deze keer wel zeer dicht bij mijn thuis, maar in plaats van rechtsaf gingen we linksaf, zo via een paadje van betontegels naar de Affligemdreef en vervolgens het fietspad naast de dreef voor een bezoek aan de Faluintjesstreek, met een wagenrust aan het hof met die naam en een andere bij “Van Stichel”. Wij keerden terug voor het ontbijt dat in buffetvorm stond opgesteld (op de tafels waar de medewerkers in de zaal eerst enkele sporttassen te verwijderen hadden). Tijdens deze lus, overigens, had het wel enkele keren geregend en in de verte zagen wij de bliksem, gevolgd door de gebruikelijke donderslagen. Maar koud is het nooit geweest, ook niet tijdens de nacht.

Voor deze laatste lus was er nog een wandelaar terug gekomen (Marnik van De Kadees) en hij vergezelde ons tijdens de lus die langs rustige, verharde wegen (behalve een doorsteekje met keien) naar Teralfene en Essene alvorens een laatste keer de Rerum Novarumstraat te begaan.

Eddy had enkele trofeeën uit te delen zoals een Audax-Schelp aan José (De Chatons), hartelijk gefeliciteerd ! Voorts had hij trofeeën voor buitenlanders: een Fransman, enkele Duitsers, Denen en Nederlanders. Een welgemeende proficiat ook aan Eddy met zijn eerste georganiseerde 100 km, de omlopen waren mooi en natuurrijk, de bevoorrading in de zaal en onderweg was uitstekend en met de glimlach geleverd door vrienden en familie.

De meeste wegen en paadjes op het parcours van de eerste 2 lussen waren naturel en enkele verhard, nadien was het omgekeerd en met mijn wandelsandalen was dat prima. J

Mijn fotoalbum: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxAffligem11

04-04-2011 om 20:45 geschreven door Helga

Hoewel ik wist dat deze tocht om 10 uur begon (de zomertijd ging de komende nacht in), was ik nog onder invloed van de macht der gewoonte. Daardoor (en door wegenwerken onderweg) kwam ik pas om 10 uur aan bij de Sint-Laurentiuskerk van Kooigem (Kortrijk). Inschrijven ging ik nadien doen, ik liet nog weten dat ik voor 100 km kwam, kreeg meteen een bonnetje voor een broodje kaas voor na ongeveer 25 km. Intussen stonden Eric in de zaal en Frédéric op de stoep te wachten, zo kon laatstgenoemde zien waar de groep links- of rechtsaf ging. Het duurde toch een klein half uur stevig doorstappen eer ik de staart van de groep bereikte, o.a. omdat de ene wandelaar een sanitaire pauze hield en de andere een foto nam. Héhé! Onderweg kwam Didier voorbij gestapt (hij ging de groep voor meestal naast Marc) en gaf me mijn overige consumptiebons. Behalve voor de voorgeschreven maaltijden kregen we enkel wagenrusten en de eerste vond plaats na zowat anderhalf uur wandelen in Spiere, na nog eens een krappe 9 km stopten we nog eens in Bellegem. De temperatuur werd gaandeweg behoorlijk behaaglijk en menig wandelaar ging in blote armen, ook ik. We bereikten dan café ’t Schuttershof in Marke, waar we ons besteld broodje mochten afhalen samen met een kop tomatensoep. Mijn tas was voor de helft gevuld maar na een tijdje werd nog een grote soepkom binnengebracht en Monique, die met Marc vooraan ging, kwam zeggen dat we nog een tas soep konden komen halen. Dat liet ik me geen twee keer zeggen, ’t moest maar zo lekker niet zijn! Terwijl ik de tweede portie een beetje liet afkoelen, ging ik er plaats voor maken. Nadien had ik nog tijd voor een frisse Ice tea.

We gingen dan terug naar Kooigem (een deelgemeente van Kortrijk dat aan de taalgrens plakt) via Aalbeke en Rollegem. Intussen kletste ik een goeie gang aan (o.a. over mijn laattijdige aankomst) met menig wandelaar. Vooral, moet gezegd zijn, met de Engelsen, zij waren met 9 en ik kende ongeveer de helft van hen: Jill (ze bracht haar nieuwe vriend Jim mee), Jack (eigenlijk Jacqueline) met Mick, Dave, en dan nog de andere Engelsen wier naam ik nog niet kende, zoals Karen en Brian.

In Kooigem kregen we eerst een kom soep met balletjes, nadien mochten we aanschuiven voor het saladebuffet waar stoverij en frietjes bij hoorden. Het bord was zo groot als een onderzetbord en goed vol geschept, ik kreeg het niet allemaal op, dus toen Marc floot voor vertrek binnen tien minuten, stopte ik met eten, dronk nog rustig mijn donkere Leffe op en maakte me klaar voor vertrek. Intussen had Eddy zijn Audax-Schelp beet (vorige week een Gouden Arend, nu een Schelp, wat wordt het volgende week, op zijn eigen tocht? ), hartelijk gefeliciteerd! Hij mocht ermee naar huis, anderen kwam zich inschrijven.

Tijdens de tweede lus van 50 km bezochten we het Waals gewest met pauzes in Helkijn en Hérinnes, in deze gemeente hadden we ook onze derde maaltijd, een broodje kaas of ham, dit na een niet zo boeiend stuk (vooral heen en weer langs de Schelde). Ook nu lag er een blaadje sla en een sneetje tomaat tussen. De medewerker liet de keuze tussen een groot en een klein broodje, ik koos voor het tweede: naarmate de afgelegde afstand groter wordt, wordt mijn eetlust kleiner. Hier wisselde ik niet alleen van kousen maar ook van T-shirt. Op het parcoursoverzicht staat als eerste wagenrust bij het keren Saint-Léger maar ik denk dat het eerder Estaimpuis was. De tweede wagenrust werd wel degelijk in Saint-Léger opgesteld. Dan restten ons nog 7,4 km tot Kooigem waar ik mijn wandelboekjes liet afstempelen en waar o.a. Frans en Marie-Paule klaar zaten om mee te stappen. In de zaal kwam Katrien uit Frankrijk zich inschrijven. Ik nam afscheid van iedereen en bij het buitengaan merkte ik Godfried, de vader van Katrien, die bij Frans en Marie-Paule aan tafel zat, ik kon het niet laten hem ook te begroeten.

Het weer tijdens de eerste 50 km was droog (op een paar druppetjes na), soms zonnig en “fris” genoeg voor 2 lagen kledij, sommigen hadden zelfs met 1 laag genoeg toen de zon haar werk begon te doen, ook ik wandelde even in T-shirt tot het eind van de eerste 25 km. Tijdens de tweede lus was het minder droog maar tot Hérinnes viel het nog mee. Toen Kobe zijn regenscherm aan een medewerker gaf, zei Frank dat het aan het regenen was, ik nam mijn regenscherm wel mee en ik heb hem nog een paar keer kunnen openen. De meeste wegen en paadjes op het parcours van de eerste lus waren naturel en enkele verhard, nadien was het omgekeerd en met mijn wandelsandalen was dat prima.

Mijn fotoalbum: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxKooigem11

27-03-2011 om 20:20 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan en schreef me in voor de laatste lus van 25 km, en dat bleek een verrassingstochtje te worden want op het parcoursblad stond voor bestemming en plaats van wagen- en caférust geen plaats vermeld. De eerste lussen gingen naar Strijtem, Heldergem Outer en Aalst. De vijfde lus ging naar Okegem (station en parochiezaal) en terug naar de parochiezaal van Iddergem waar op de oprit de dranktafels stonden opgesteld. Menigeen maakte van de nood een deugd en bezocht de sanitaire installatie of ging zelfs even binnen zitten (ik vermoed dat ongeveer de helft van de aanwezige wandelaars de volledige afstand van 125 km aflegde). Dan gingen we verder via Liedekerke (de kerk en nabij een supermarkt) waar we het nogal recent (ik schat sinds een paar jaar aangelegd) fiets- en wandelpad naast de spoorlijn bewandelden. Zo kwamen we in Denderleeuw terecht op het Dorp waar de caférust was. De meesten doken het café De Vlaamsche Leeuw binnen, maar ik bracht liever een bezoek aan De Vrede, sponsor en stamcafé van “mijn” club, WSV De Sportvrienden. Daar bestelde ik me een warme chocomelk en ging er intussen plaats voor maken. Toen ik terug aan de toog kwam, zaten er nog wandelaars binnen: Lucien aan de toog, Linda (uit Hoboken), Linda, Kari en Wim aan een tafel. Na een 20-tal minuten vertrokken we alweer via Welle (met een extra bevoorrading in de vorm van een voorverpakt ijsje) en Iddergem – de Vlamoven zijnde de kouter – naar de parochiezaal.

Daar bedankte André iedereen, te beginnen met de wandelaars, de seingevers, de medewerkers langs de weg en in de zaal, en vooral zijn vrouw Erna, met wie hij intussen 42 jaar getrouwd is. Dit was het 20^ste jaar dat André Audax-tochten organiseerde, sommige ook op werkdagen (max. 25 km als ik het wel heb) en dit was de laatste organisatie, vanaf nu zal hij alleen maar aan wandelen moeten denken, niet meer aan omlopen verkennen, medewerkers optrommelen, enz. Van harte bedankt, André, en van harte gefeliciteerd voor die 20 jaar organisaties ! André had verder ook enkele trofeeën uit te delen zoals aan Marnik en Wim. Vervolgens was er de gebruikelijke tombola en dan werd het stilaan tijd dat ik naar huis reed want weldra werd "half Denderleeuw" afgezet wegens de carnavalsstoet.

Het weer was droog, zonnig en fris genoeg voor 2 lagen kledij, sommigen hadden zelfs met 1 laag genoeg toen de zon haar werk begon te doen. De meeste wegen en paadjes op het parcours waren verhard, sommige naturel en met mijn wandelsandalen was dat prima.

Mijn fotoalbum: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxIddergem11

20-03-2011 om 21:28 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan en schreef me in voor 25 km, want ik mocht ’s avonds nog gaan eten en bowlen als medewerker (en bestuurslid) van WSV De Sportvrienden vzw. We togen naar het kanaal Bossuit-Kortrijk, doorheen het natuurgebied De Oude Spoorbedding, waar de Orveytroute loopt (7 km), en over de Vaarttalud. Aan het kanaal, aan de Knokkebrug, kregen we een eerste wagenrust met de gebruikelijke dranken, waar we een boterham met spiegelei met daarin stukjes spek te verorberen kregen. Na vijf minuten gingen we verder of liever, we keerden terug via Moen waar de tweede wagenrust gehouden werd. Eens terug in Outrijve, bleek daar een lokale wielerwedstrijd aan de gang, maar veel hebben we er niet van gezien, want we gingen linksaf net toen de auto met rode vlag aankwam. Terug in de zaal, lieten enkelen, zoals ik, hun boekje afstempelen terwijl anderen zich inschreven voor 75 of 100 km.

Het weer was droog, zonnig en fris genoeg voor 2 lagen kledij.

Mijn fotoalbum: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxAvelgem11

13-03-2011 om 20:15 geschreven door Helga

Ik kwam wat eerder aan dan Mieke en Mark en nam dus enkele foto’s, zoals van andere wandelaars, van medewerkers en van het parcours van 11 km dat wij zouden volgen. Weldra kwamen mijn vrienden ook aan en na een warme drank en een hartversterkend product togen wij op pad. We verlieten de industriezone van Erpe-Mere en wandelden een eind langs de E40 alvorens door Steenberg te Bambrugge te stappen. Liefhebbers van het veldrijden kennen deze buurt want in september wordt hier gecrost door Sven Nijs, Niels Albert e tutti quanti. Een heel eind verder staken we de autosnelweg over en bereikten Vlekkem waar we de rustpost vonden waar Kadees Lucia, Geert, Werner, Johan in de zaal werkten (Conny en wellicht ook Ellen stonden in de keuken broodjes te smeren en potjes met rijstpap vullen). Het was daar erg druk, vooral aan tafel met consumptiebons en de afstempeling moest niet getalmd worden, de file bleef lang. Net voor de Koningsdries staken we de spoorweg over en via een kouter kwamen we terug aan waar we een paar uurtjes eerder vertrokken. Daar was het iets minder druk omdat er meer plaats was en daar lepelden we een potje lekkere rijstpap met bruine suiker leeg.

Het weer was droog en koud was het niet echt.

Mijn fotoalbum: https://picasaweb.google.com/helgavds/PapEterswandeling11

08-03-2011 om 20:19 geschreven door Helga

Samen met Mieke en Mark kwam ik voorspoedig aan bij café Melchior waar we ons inschreven voor de eerste lus van 25 km. We begonnen met een wijk door te wandelen waarna we onverwacht veel natuurpaden te begaan hadden, toch in vergelijking met de vorige jaren van Euraudax Lommel. Deze keer geen fietspadennet (met ruiterpad ernaast) maar soms smalle Kempenpaden. Na de wagenrust kwamen we zo langs een grote tuin met kangoeroes, ook witte, maar eentje met bruine vacht gaf nogal een show weg. Na nog wat mooie paden vol naalden op het zand kwamen we voorbij het Parelstrand (bij mooi zomerweer moet het hier druk zijn) waarna we een taverne bereikten, waar we een langere pauze hielden. Er was binnen niet genoeg zitplaats, enkelen gingen op de trap nabij de toog zitten, anderen buiten op het terras, maar terwijl ik een bezoek bracht aan de sanitaire infrastructuur hadden Mieke en Mark drie stoelen bij elkaar gezet, dus konden wij samen zitten en onze warme drank nuttigen. Van daar was het niet ver meer en in het centrum bezochten we vooral een winkelgalerij alvorens terug te keren naar café Melchior waar wij drie nog iets warm dronken en onze boekjes lieten afstempelen.

Het weer was droog en koud was het niet echt.

Mijn fotoalbum: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxLommel11

05-03-2011 om 21:27 geschreven door Helga

Bilzen was dus het eerste doel van de busreis van WSV De Sportvrienden en deze kwamen er aan om zowat 09.45 uur, Tony had met ons afgesproken dat de bus weer om 12.00 uur vertrekt en derhalve was 12 km de langst mogelijke afstand voor ons, en daar koos ik dan ook voor. Ik ging eerst de inschrijvingskaarten halen, en Tony deelde ze uit, samen met een kortingblaadje voor kousen van een merk dat ik niet ken, terwijl ik de klevers voor wandelboekje en 30-stempelblad en kortingsbonnen voor een winkel van sport- en andere kledij uitdeelde. Ik wisselde eerst van schoenen en vertrok dan.

Ik ging eerst door een woonwijk en dan in wat wij hier de kouter noemen, alvorens het centrum van Bilzen te bereiken. Via een andere wijk keerde ik terug naar de startplaats waar ik om 11.45 uur aankwam, net genoeg op tijd om een babbeltje te slaan met Pierre en Henri aan de tafel waar de inschrijvingskaarten per club geteld werden (Pierre sorteerde ze en Henri bracht de aantallen in op de laptop) en mijn properder schoenen aan te trekken.

Het was eerst droog maar nadien regende het toch wat.

Mijn fotoalbum: https://picasaweb.google.com/helgavds/NWDBilzen11

27-02-2011 om 21:14 geschreven door Helga

Scherpenheuvel was dus het tweede doel van de busreis van WSV De Sportvrienden en deze kwamen er aan om zowat 12.45 uur, Tony had met ons afgesproken dat de bus weer om 16.30 uur vertrekt, dus hier was de keuze ruimer. Zodra we de bus verlieten, kwam een medewerker op ons af met een omslag en een doos voor ons. In de omslag zaten de envelopjes met daarin de inschrijvingskaart, de klevers voor wandelboekje en 30-stempelblad alsook een kortingblaadje voor kousen van een merk dat ik niet ken, een wedstrijdstrookje (reis te winnen voor een persoon als een betalend persoon meegaat) en kortingsbonnen voor een winkel van sport- en andere kledij, intussen zette Tony de doos in de bus (daarin zaten speculaaskoeken en peperkoeken). Ik dacht eerst 15 km te wandelen tot ik zag, bij het verorberen van een broodje met warme chocomelk, dat de controle in Testelt was, en op het parcours van 13 km lag Zichem. Van de Witte van Testelt heb ik nog nooit gehoord, die van Zichem is veel beroemder, dus koos ik voor 13 km. Ook nu ging ik eerst van schoenen verwisselen.

En toen vertrok ik over een fiets- en wandelpad waar vroeger treinsporen lagen, op die sporen bolden vroeger 7 treinen per dag in beide richtingen. Na een uurtje kwam ik in Zichem waar ik mijn kaart liet afstempelen en wat kletste met Sonja, wier Gary buiten stond een luchtje te scheppen. De overige 7 km leidden natuurlijk terug naar Scherpenheuvel, en dat daar heuvels liggen, heb ik gemerkt. Ik naderde de basiliek via de Rozenkransweg, waar beelden staan die het leven van Jezus Christus uitbeelden (een beetje zoals op de bedevaartweg in Liedekerke, maar dan groter). Net toen ik de basiliek bereikte, luidden de klokken voor de mis, en gezien op zijn zondag geklede kerkgangers naderden, was ik er niet binnen gegaan, en nadien is het er niet meer van gekomen. Want toen ik in De Egger terug kwam, en een laatste maal van schoenen wisselde, ging ik zoeken naar bekenden en vond drie Textieltrekkers (Marie-Paule, Frans en Jaak), bij wie ik wat ging zitten kletsen. Na een rondje gingen ze naar huis en ik verkaste naar het gezelschap van Nicole en Tony.

Het bleef nu droog op een paar loze druppels na.

Mijn fotoalbum: https://picasaweb.google.com/helgavds/NWDScherpenheuvel11

27-02-2011 om 21:06 geschreven door Helga

De wandeling begon ook deze keer in het station van Brussel Noord en daar, bij de trappen naar de ondergrondse tram, stonden nu ook Lydia en Yves paraat met de inschrijvingsformulieren (maar zonder de parcoursblaadjes). Even later kwamen de wandelaars aan die in het clubhuis van de MIVB in Haren inschreven.

Het eerste stuk leidde ons naar het centrum met o.a. het grote gebouw van Turn & Taxis, het Sint-Katelijneplein met de kerk het Martelarenplein (waar de Vlaamse regering werkt), enkele winkelgalerijen, Manneken Pis die totaal in het textiel verdween afgezien van zijn plassertje. Intussen kwamen we aan taverne Plattesteen aan de Kolenmarkt, voor een eerste caférust. Het volgende stuk ging over de Grote Markt, het Poelaertplein met het Justitiepaleis en een zicht over Brussel, een stukje Etterbeeksesteenweg langs het Maalbeekpark, het Marie-Louisepark, Ambiorixpark, Josaphatpark, en toen stopten we voor nog een half uurtje in de kantine van een tennisclub. Intussen was het al aan het regenen, en het zou nauwelijks nog ophouden. Gelukkig was het niet lang meer naar het Moeraske en verder het clubhuis van de MIVB.

Voor wie een warme maaltijd had besteld en betaald, wachtte een grote visstick met groenten en aardappelen. Nadien volgde de algemene vergadering en toen kon ik mee terug met Kadee André en Sportvriend Arthur.

Het begon dus droog en ongeveer halverwege kregen we met regen te maken, koud was het niet echt.

Mijn fotoalbum: https://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxHaren11

26-02-2011 om 22:10 geschreven door Helga