Op persoonlijke uitnodiging van Rita, de voorzitster van WSV Baasrode reed ik dus naar daar en vond een parkeerplaats op een eindje van de startplaats, de Visitatieschool, waar ik enkele Sportvrienden trof en schreef me in voor 12 km. Er moest eerst een eind gestapt worden, ook al langs enkele vijvertjes, om Vlassenbroek te bereiken. Daar liet ik eerst mijn kaart afstempelen in het Chiro-lokaal alvorens een bezoek te brengen aan dit natuurdomein, tevens gehucht van Baasrode. Dan kon ik een lekker eind wandelen in de polders en een stukje langs de Dender, waar ik even van het parcours afweek voor een paar foto’s. Ik liet een tweede keer mijn kaart afstempelen en keerde dan terug via een tentje waar een gratis jenever werd bedeeld, zoals in Geraardsbergen koos ik voor de chocosmaak. Terug in de Visitatieschool, nam ik afscheid van Rita.

Het was een voor die bescheiden afstand natuurrijke tocht, met evenzeer verharde als onverharde wegen. Het weer viel best mee voor de tijd van het jaar: droog en koud (3 tot 4°C), soms probeerde de zon erdoor te komen.

Mijn fotoalbum staat hier: https://picasaweb.google.com/helgavds/7deWinterwandelingInVlassenbroek11

19-02-2011 om 19:44 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan en vond een parkeerplaats niet ver van de startplaats, Jeugdcentrum 'De Spiraal', waar ik enkele Sportvrienden trof en schreef me in voor 16 km. Het parcours liep eerst langs de Dender naar Onkerzele, waar ik nog eens passeerde aan de Wambashoeve waar ik enkele jaren geleden met Annemie de kerstdagen doorbracht. Terug naar Geraardsbergen voorzag de parcoursbouwer een lang bezoek aan de buurt van de Vesten, de Muur en de Oudenberg. Uiteindelijk ging het langs de Dender opnieuw naar de startplaats.

Voor deze bescheiden afstand van 16 km mocht ik toch drie keer mijn controlekaart laten afstempelen en de vierde “controle” was een gratis jenever of warme chocolademelk in ruil voor een bonnetje, verkregen bij de inschrijving. Jenever van choco was er ook dus combineerde ik beide aanbiedingen.

Het was een voor die bescheiden afstand bij wijlen toch pittige maar vooral aan natuur rijke tocht, met evenzeer verharde als onverharde wegen, maar die onverharde waren dikwijls wel bevroren, zodat die ook verhard waren. Het weer viel mee voor de tijd van het jaar: droog en koud, al was het pas aan het zwembad, waar het druppelkot stond, dat de zon er probeerde door te komen.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.com/helgavds/MannekenPis11

31-01-2011 om 22:42 geschreven door Helga

Hoewel in de Marching als startuur 08.00-15.00u vermeld staat, zaten al enkele wandelaars in Dorpshuis De Fransman toen ik er aan kwam, en het was toen nog geen 07.00 uur. Geholpen door medewerker Paul B. droeg ik mijn werktuigen binnen alsook bakken met pistolets en bakken met taarten. Ik installeerde mijn mobiel secretariaat en kon meteen beginnen met de ledenadministratie: verkoop van lidkaarten (ook nieuwe ), drukken van adresklevers (zolang de printer er zin in had, tenminste... ), invullen van mutualiteitsattesten (nogal wat ziekenfondsen betalen lidgelden terug onder zekere voorwaarden), ontvangen van 30-stempel- en prestatiebladen, ontvangen van inschrijvingen voor de busuitstap naar de Nationale Wandeldag en/of het clubfeest.

Toen ik eindelijk een eerste keer aan een telling kon beginnen (geholpen door Paul T. die de kaarten sorteerde), na 10 uur alleszins, bleek dat we een ruimere opkomst mochten noteren, vooral van bevriende wandelclubs. Kwam dit door het mooie (maar koude) weder? Omdat er weinig "concurrentie" was (er was nog 1 tocht in Oost-Vlaanderen)? Of, wat ik vermoed, vooral om respect en medeleven te betuigen? Woensdag jl (26 januari) is onze voorzitter Herman nl overleden in het OLV Ziekenhuis te Aalst.  De uitvaart vindt plaats op maandag 31 januari om 10.30 uur in de Sint-Gorikkerk van Haaltert.

De opkomst van de wandelaars was verspreid over bijna de hele dag, terwijl er gewoonlijk een soort van rustperiode is rond het middaguur, misschien had de rechtstreekse uitzending van de vrouwenfinale van de Grand Slamwedstrijd in Australië ermee te maken (gewonnen door Kim Clijsters, die daar nog uitermate populair is). De uitslag met Staplijst (dat volgende maand eindelijk ook door Aktivia wordt geïmplementeerd) staat op de website van de club (http://www.desportvrienden.be/FR_Uitslag110129.html), benevens een link naar het fotoalbum van Etienne S. (http://picasaweb.google.com/etienne.scheerlinck/Heldergem110129) en verschijnt weldra op de site van de Marching (eerst naar deze tocht zoeken). Daaruit zal blijken dat de Staplijst nog clubs erkent als Aktivia-clubs terwijl die daar blijkbaar niet meer bestaan.

De wandelaars waren best tevreden met de omlopen (zoals gewoonlijk ) en voor de rest hebben wij (5 bestuursleden en 20 losse medewerkers) goed onze plan getrokken, Herman is van "daar boven" hopelijk fier op zijn club.

30-01-2011 om 22:52 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan met Paul, die om 11 uur de bestuursvergadering moest bijwonen, intussen zat ik mijn krant te lezen en twee boterhammen te eten, intussen de pas aangekomenen een gelukkig en gezond 2011 wensend. Nadien werden er korte toespraken gehouden, van de burgemeester, van Paul, Antoine en van Jacky zelf, die van Paul (namens Euraudax België of zijn eigen?) een mooi geschenk kreeg.

De eerste lus was geheel nieuw en zeker mooi, maar ook pittig met de “nodige” hellingen en natuurlijk dalingen, langs Andrimont, Chaineux, Herve wat we bereikten over een fiets- en wandelpad (waar vroeger ongetwijfeld sporen lagen), Petit Rechain (de gebruikelijke kantine van het domein Les Tourelles) en Verviers aan een kledingzaak. Na die ongeveer 40 km waren we terug in Stembert, waar Paul zijn homologatiekaart terug gaf: in Petit Rechain had hij zoveel pijn aan zijn been, dat hij het niet meer zag zitten nog 60 km te stijgen en dalen. Evenwel hield hij ons allen nog gezelschap tijdens de soeppauze. Spoedige beterschap, Paul !

Intussen was het al duister geworden, de zaklamp deed af en toe dienst langs deze lus van zowat 23 km die ons leidden langs dezelfde kerk in Andrimont en het dorpsplein van Dolhain. Daar kwam Marion aangemankt: tijdens de zoektocht naar een geschikte plaats voor een sanitaire stop had ze haar voet omgeslagen en om haar evenwicht te behouden of herwinnen, had ze haar knie verdraaid. De laatste 7 km van die lus mocht ze aan de arm van Kim meestappen, ze kwam nog tijdig aan in Stembert, maar ook zij moest haar homologatiekaart afgeven. Gute Besserung, Marion ! Nu kregen we onze warme maaltijd met lekkere kervelsoep, boerenworst met Luikse sla (aardappeltjes met sperziebonen en stukjes spek tussen), gevolgd door een stuk van een verjaardagstaart. Het is al 25 jaar dat Jacky 100 km tochten organiseert. Ik wist inmiddels al dat het ook de laatste keer is, volgend jaar wordt op zaterdag 50 km en op zondag ook (of was ’t nu 25 km?) gewandeld. Tussendoor kwam Alain met de Triple Sec langs.

De volgende 25 km bleven we de zaklamp paraat houden voor een lus langs Verviers, Petit Rechain en Ensival. Terug in de zaal kregen we ons ontbijt, intussen had Pierrot zich verkleed voor de laatste lus van ongeveer 12 km. Intussen waren twee mensen interviews aan het afnemen voor Télévesdre: een reporter die interviewde en een cameraman. Zij hield de micro onder de neus van Jacky, Lucia (die straks haar 19^de Gouden Arend haalde), Paul en (oudste deelnemer) Fernand. Ik vroeg dan al zwanzend aan de cameraman of dit voor YouTube was, daarop zei hij serieus dat het vandaag (maandag) op de website zou komen: www.televesdre.be. Zoek naar de titel: “Stembert : 25è anniversaire pour la marche des ours polaires”. Nu hadden we geen reflecterend vestje of zaklamp meer nodig (al staat op het parcoursblad van wel) voor een toertje langs Limbourg en terug langs de grote vijver. Daar stond Pierrot wel met zijn gitaar maar Marcus en co niet met dranken. We gingen dus maar naar de zaal terug, al zingend achter Pierrot aan, die deuntjes speelde die iedereen wel kent. Het reportageteam van Télévesdre bleef ons lang volgen, tot een straat die te smal is voor gemotoriseerd verkeer op 4 wielen.

Daar was de burgemeester terug met dankwoorden en felicitaties voor Jacky, zijn team en de wandelaars. Ook Jacky dankte zijn medewerkers (met geschenken), de seingevers (met een fles wijn), het personeel van de zaal (met geschenken) en de wandelaars. Dan mocht Lucia haar trofee voor de 19^de Gouden Arend in ontvangst nemen (een beker) alsook een fraai arendsbeeld (waarvan Jacky ons nadien vertelde dat hij die in Aachen vond). En dan mochten alle vrouwen die mee wandelden een ijsbeertje komen halen (Monique was al vertrokken voor de terugreis met het openbaar vervoer, maar heeft het nog te goed, net als Marion). Na nog een drankje gingen wij ook weg, Geert was zo vriendelijk om mij terug thuis te brengen, al zat Lucia aan het stuur van zijn nieuwe wagen. Ik dank jullie hartelijk !

Het was een leuk, natuurrijk en rustig parcours, en het weer viel goed mee voor januari: het bleef droog, niet koud (tenzij op de wagenrusten en wanneer we net de zaal verlieten) en zelfs kwam de zon schijnen.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxStembert11

17-01-2011 om 00:00 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan en vond zelfs vlot een parkeerplaats in de Molenstraat, waar het Provinciaal Proefcentrum voor Kleinfruit Pamel gevestigd is. Bij de begroeting van bekenden hoorden natuurlijk de welgemeende beste wensen voor het nog jonge jaar. Ik schreef me in voor 14 km waarbij ik twee maal in Buurthuis ’t Kouterken mijn controlekaart liet afstempelen. Ik geraakte daar via veelal verharde maar rustige wegen, en hier en daar een natuurlijk pad, langs de Turfput, een eindje langs de Dender, en ook in Okegem werden groeten uitgewisseld. Het lusje in Okegem was niet lang, 3,5 km, maar wel met meer modder, hier en daar moest ik opletten dat ik niet zijdelings in de gracht gleed, of mijn schoenen bleven steken in de blubber. Ik geraakte toch voorspoedig opnieuw in Okegem en dan restten mij nog 4,6 km. Ook hier mocht ik verder mijn schoenen vuil maken, zoals in de Pamelse Meersen. Kort na het Molenhof, een taverne met visvijver, ging het linksaf en ik dacht dat het parcours over een maïsland ging, maar ik kon er mooi naast blijven gaan, daar was het minder modderig. Maar ik was er nog niet, ik moest eerst nog naar, of liever achter, de Kluis geraken op die steile helling met kinderkopjes. Achter de Kluis ging ik door het Parochiebos en zo bereikte ik opnieuw de startplaats.

Het was een leuk, natuurrijk en rustig parcours, en het weer viel goed mee voor januari: het bleef droog en zelfs kwam de zon schijnen.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.com/helgavds/5deNieuwjaarstocht11

09-01-2011 om 20:20 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan ondanks de gladde staat van de parking, toevallig tussen de auto’s van Mark en, ze kwam net na mij aan, Lucia, in gezelschap van Marnik. Binnen vond ik Annemie en Mark terug, we schreven ons in voor de 18 km, maar eerst iets warm en iets versterkends drinken. Langs vooral verharde maar soms toch gladde wegen kwamen wij langs de Sanitary, blijkbaar een van de beeld bepalende gebouwen in het Zottegemse centrum. Het is tevens de tastbare getuige van de toenmalige rijke textieltraditie in de Egmontstad. Beeld bepalend in de voorgevel is de volledig betonen hijsbalk. Bij het hoofdgebouw hoort een stoommachine en ketelhuis en een achthoekige fabrieksschouw in betonmetselwerk versterkt met ijzeren banden. De stoomketels uit 1909 bleven eveneens bewaard. Hoofdgebouw, fabrieksschouw en stoomketels werden als monument beschermd. Het wordt momenteel gebruikt als “Administratief centrum”, dit komt neer op de centralisatie van de stadsdiensten. Dat las ik allemaal op de website van de Wandelgazette want geen van ons drieën wisten wij wat dat gebouw moest voorstellen. In Strijpen hadden we een rustpost, daar besloten we om over te schakelen naar 14 km want de wegen lagen er toch niet overal veilig bij, zelfs met goeie wandelschoenen, al is geen van ons drie gevallen. Bij het verlaten van deze zaal viel me het overlijdensbericht op van Marc Ramsdam. Euh? Hij zat toch in ’t bestuur? Maar blijkbaar belet dit niet een veel te vroeg (hij was geboren in 1953) en onverwacht overlijden, wij zullen hem gedenken.

Dan gingen we naar Velzeke, waar een standbeeld staat van Julius Cesaer, nog niet van Jan de Lichte, hoewel we wel zijn pad een eind mochten volgen en dat we bereikten via de Paddestraat, de keien lagen wat verzonken tussen het ijs en de sneeuw. In de rustpost van Velzeke op de gewestweg vonden we alweer enkele bekenden terug, en na een warme drank gingen we terug naar Bevegem, via de Blarenhoek en Beiseloven naar het centrum van Zottegem, alwaar we een warme Glühwein kregen aangeboden. Onderweg passeerden we ook een vijver, rechtover In de Zoeten Inval waar wat te doen was, blijkbaar, want ons kwam nogal wat volk tegemoet, zoals een jongedame met feestelijke schoentjes, we vermoedden echter dat die wel eens onherroepelijke schade zouden kunnen opgelopen hebben door het contact met sneeuw en ijs. Terug in Bevegem genoten we van alweer een warme drank, ditmaal met een versgebakken wafel met suiker, eventueel slagroom.

Het was een leuk, natuurrijk en rustig parcours, en het weer viel nog niet tegen voor december: het bleef droog al was het koud en kwam de zon er niet door.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.com/helgavds/Wafelentocht10

29-12-2010 om 16:37 geschreven door Helga

De start is officieel in de Marching aangekondigd om 8 uur 's morgens, maar toen ik om zowat zeven uur stationeerde voor de zijingang van café en zaal De Vrede, waren er al wandelaars paraat om te starten. Ik installeerde dus mijn mobiel secretariaat en parkeerde mijn auto dan op het Dorp, want in de Fonteinstraat mag niet geparkeerd worden. Ik had het de hele dag behoorlijk tot zwaar druk, gelukkig was Paul uit Kerksken er om mij te helpen. Het duurde tot half elf eer ik de eerste tussentijdse telling kon doen. Tot zolang hield ik mij onledig met (nieuwe) lidkaarten en adresklevers. We hadden vier nieuwe leden en eentje die na een jaar afwezigheid opnieuw een kaart kocht, allen hartelijk welkom ! In de namiddag kreeg ik problemen met de printer, niet alleen omdat de inkt op was (ik had alleen een reserve kleurenpatroon mee, geen zwart) maar ook omdat de printer gewoon tijdelijk niet reageerde op mijn opdrachten. Tevens viel de connectie met internet al eens weg, blijkbaar moet men constant op het internet "bewegen" om aangesloten te blijven (het gaat om een USB-stick dat me toegang tot internet geeft). Eens 16 uur werd het al wat rustiger, had ik de uitslag al klaar en een uur later maakte ik de kassa op. Nadien mocht ik die nog een paar keer aanpassen, omdat nog enkele leden kwamen betalen voor volgend jaar. Ondanks de drukte permitteerde ik me twee pauzes met mijn beste vrienden, Annemie en Mark.

Na de opruimingswerken kaartten we (bestuursleden plus Nicole, echtgenote van Tony en tante van Bruno) nog wat na in het café zelf, en zo hoorde ik vertellen over de bijzondere ontvangst die de Heikneuters uit Genk kregen. Hun voorzitter had vooraf al contact opgenomen met Herman (telefonisch) en mezelf (per brief) om hun komst met 30 leden aan te kondigen. De chauffeur volgde keurig de MARS-pijlen maar de onderdoorgang onder de sporen was te laag voor hun bus. De chauffeur belde dan net naar Herman terwijl een politiepatrouille passeerde. De vertegenwoordiger van het wettelijk gezag vroeg wat het probleem was, en na uitleg van de chauffeur, zette de agent zijn zwaailicht op en excorteerde de bus tot aan het Dorp, waar de wandelaars uitstapten, en verder tot de parking van het Florent Beeckmanstadion. Intussen wist onze geüniformeerde vriend dat de bus in de namiddag naar Aalst zou rijden met de geïnteresseerde wandelaars (enkele anderen volgden de langste omloop, 24 km), en hij legde de chauffeur omstandig en duidelijk uit hoe hij vlot in Aalst zou geraken. Nadien, natuurlijk, werden de andere wandelaars opgehaald, en zo kende Herman het verhaal over het bijzondere onthaal in Denderleeuw. Herman was trouwens de wandelaars in hun bus nog eens gaan danken voor hun opkomst. Een tegenbezoek wordt natuurlijk in het vooruitzicht gesteld. Er waren overigens ruim 600 wandelaars opgedaagd, en ze waren blijkbaar verheugd over de omlopen (geen modder tenzij je er gaat naar zoeken, en toch veel natuur).

21-11-2010 om 20:42 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan en schreef me in voor de 16 km. Langs vooral verharde wegen kwam ik algauw aan een eerste controle, want de wandelaars die voor 6 km kozen, volgden dezelfde weg en hadden dus ook recht op een pauze. Even later scheidden deze omlopen en ik ging verder naar Grimbergen, waar ik eerst een wijk door wandelde alvorens het “Museum voor de Oudere Technieken” te bereiken. Hier was ik al een paar keer eerder geweest tijdens een euraudax-wandeling, georganiseerd en geleid door de voorzitter van Euraudax België, Antoine. Op dit domein staan ook Guldendal en de ruïnes van het Prinsenkasteel, dat duidelijk gerestaureerd wordt. Van Grimbergen ging het naar Meise waar ik eerst de A12 moest oversteken via een fietsers- en voetgangersbrug. Wat verder kwam ik langs de ingang voor de Plantentuin, het was wel open, maar ik volgde de wegwijzertjes van de Singelwandelaars en die wezen langs de afsluiting, toch kon ik op zeker moment een geslaagde foto van de grote serre maken. Wat later kwam ik in Wemmel, een van de zes faciliteitengemeenten. Zo kwam ik langs de Sint-Servatiuskerk uit de 13^de eeuw en een eind verder mocht ik door het park behorend aan het gemeentehuis dat in een kasteel gehuisvest is. In een school was de tweede rustpost voorzien en daar trof ik een paar Sportvrienden met wie ik het eens was dat het parcours tot dan behoorlijk verhard was. Wat later moesten we (ik vertrok eerder) een beetje anders denken want het pad in het Beverbos is behoorlijk modderrijk. Terugkerend naar Strombeek-Bever had ik een goed zicht op de Brusselse Ring en kon zelfs even de geur van koffie snuiven. Nog een oversteek per fietsers- en voetgangersbrug en een ruime 500 m verder was ik terug aan de Singel waar ik vanmorgen een inschrijvingskaart kocht.

Het was een leuk, natuurrijk en rustig parcours, hoewel de eerste 11 km behoorlijk verhard waren, en het weer was best aangenaam voor november: droog en niet echt koud, alleen kwam de zon er niet door.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.com/helgavds/Singeltochten10

07-11-2010 om 20:42 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig en ruim op tijd met Paul aan en we wachtten tot baankapitein en organisator Peter er aankwam, hij had blijkbaar een sleutel voor Café De Ster op ’t Dorp in Denderbelle. Wij waren dus de eersten maar gelukkig niet de laatsten. ;-)

Om tien uur vertrokken we langs vooral verharde wegen maar ook over enkele modderige paden naar Baardegem waar we aan het oude station langs de Leirekensroute een eerste bevoorrading hadden met belegde boterhammen en erwtensoep. De Leirekensroute is een wandel- en fietspad dat Aalst met Londerzeel verbindt en 47 km lang is, het is helemaal geasfalteerd (in Wallonië asfalteren ze dergelijke paden enkel aan de kruispunten met kruisende straten). Dit was het langste wandelstukje van vandaag, tot aan de sporthal Faluintjes in Moorsel hadden we Peter gedurende 6,7 km te volgen, ook al over afwisselend verharde en onverharde wegen. In deze sportzaal, waar de kantine op de eerste verdieping ligt, hadden we een half uur om te verpozen. Daarna vertrokken we naar Wieze, waar in de Nieuwstraat Peter trakteerde met roomsoezen en witte wijn (frisdranken waren er ook), op de geboorte, al enige tijd geleden, van zijn zoontje. Proficiat en santé ! De laatste 5 km bleven ook niet “inwendig droog”, want ergens halverwege trakteerde Peters vader Arthur op zijn kleinzoon en op zijn eigen verjaardag met jenever en lekkere knabbels (kaas, salami, chips). Een even welgemeend proficiat en santé ! Dan volgde nog een laatste stukje wandelen alvorens we opnieuw de zaal van Café De Ster bereikten.

Het was een leuk, natuurrijk en rustig parcours, en het weer was best aangenaam: droog en na een paar uur zelfs zonnig, voor sommigen warm genoeg om in T-shirt te wandelen.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.com/helgavds/EuraudaxTeDenderbelle

06-11-2010 om 19:37 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan en vond toch nog een parkeerplaats bij de Feestzaal Bevegemse Vijvers, en in de zaal dat Annemie al te wachten, zij had intusssen onze inschrijvingskaarten gekocht. Wij kozen er voor 7 km en we bleven dus in en net buiten het centrum. Aan de gesloten bibliotheek (’t is zondag, hé) kregen we een sojadrankje wat we ter plaatse opdronken, intussen gefotografeerd door voorzitter Jhonny. We zetten dan onze weg verder langs het centrum, er net buiten dus, en hadden een controle in Ten Ede (de gebruikelijke plaats). Intussen had Annemie al aan een standje getrakteerd met een jenevertje, ik koos er eens voor hazelnoot, dat al even lekker is als van chocolade, Annemie hield het bij citroenjenever. Verder stappend kwamen we in het Domein Breivelde waar iemand ons de weg naar het kasteel vroeg, duidelijk geen wandelaar maar iemand die er mocht eten en/of drinken. Op sommige stukjes was het behoorlijk donker, ondanks de kundig uitgesneden pompoenen met kaarslicht of andere kaarsjes in schalen. Aan een ander gebouwtje in dat domein werden we door de organisatoren op een kroesje glühwein getrakteerd, en ook nu werden we door Jhonny fotografisch "betrapt". Wat verder zochten we zonder zaklamp onze weg verder en ik was wel blij toen we opnieuw de verharde weg bereikten. Spoedig waren we terug in de feestzaal waar we ons boekje lieten afstempelen en nog van een warme drank genoten.

Het parcours kennen we wel al een beetje, en het weer was al beter dan ’s voormiddags, het bleef droog en het was zeker niet koud.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.com/helgavds/Halloweentocht10

31-10-2010 om 22:13 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan, ik ga er immers zo goed als wekelijks in de buurt winkelen, en vond nog een parkeerplaats op het terrein van het Koninklijk Technisch Atheneum in Liedekerke. Ik koos er voor 12 km en zag dat ik zeker een eind door het Liedekerkebos mocht wandelen. Voor het zover was, werd ik door enkele volgebouwde straten geleid, en langs een bloemenzaak waar men velerlei creaties voor Allerheiligen te koop gesteld werden. Nog voor ik het bos bereikte, had ik al wat modderrijke paden te doorwaden, maar in het bos zelf was het centrale pad zeer goed begaanbaar. En ik kon dus naar hartenlust genieten van de herfstkleuren waarin de bomen getooid waren. Via voetpad 38 (hier en daar behoorlijk modderig) en wat straten bereikte ik de rustplaats in Sint-Katerina-Lombeek. Omdat ik er niemand zag die ik kende en met wie ik graag een praatje zou slaan, heb ik er mijn kaart laten afstempelen en ging terug naar Liedekerke. Dit stuk van ruim 5 km volgde voor behoorlijk lange tijd de spoorlijn wat in de volksmond van de pendelaar “de oude lijn” wordt genoemd. Voor een zondagmorgen was het behoorlijk druk, twee treinen reden richting Brussel en twee richting Denderleeuw, en het waren allemaal moderne tot behoorlijk comfortabele treinen (met kuipzeteltjes). Het parcours verliet dan toch deze spoorlijn en ik werd op het bedevaartspad gestuurd, die staat vol mooie kapelletjes, al zijn er enkele besmeurd door graffiti die alleen door de auteur begrepen worden. Zo bereikte ik weer de startplaats waar ik mijn boekje liet afstempelen.

Het weer was maar zo en zo, bij het begin van mijn wandeling was het nog droog, maar gaandeweg begon het te miezeren en toen ik bijna gedaan had, regende het zelfs wat nadrukkelijker. Voor deze bescheiden afstand kreeg ik behoorlijk wat natuur voorgeschoteld, vooral op het eerste stuk tot de controlestempel.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.com/helgavds/Herfsttocht10

31-10-2010 om 22:06 geschreven door Helga

Bestuursleden en ook Nicole waren van de vrijdag voordien reeds met de voorbereidende werken begonnen, ik heb vrijdagavond ingepikt in Welle. Op de dag van de tocht zelf hadden we afgesproken om tien uur te beginnen met de rest van die werken, enkelen onder ons gingen even over en weer naar de rustpost in Iddergem om daar de laatste puntjes op de i te plaatsen en dan terug te komen naar Welle. De werken vorderden zo voorspoedig dat we ongeveer een uur eigenlijk niets te doen hadden, zelfs ik niet, toen ik al enkele lidkaarten voor volgend jaar had verkocht (o.a. aan mezelf). Wellicht door het weer waren de eerste wandelaars wat later dan anders, zoals een paar van Horizon Opwijk dat eerst in Lebbeke gaan ploeteren was, in de regen en de modder. Heksen interesseren deze zozeer niet, als wel de omlopen, dus vertrokken ze liever nog bij daglicht, intussen kwam de zon even piepen.

Officieel begon de Heksentocht om 17.00 uur en toen begon het werk helemaal, met lidkaarten te verkopen, zelfs aan vier nieuwe leden (twee spiksplinternieuwe en twee die vroeger al eens lid waren), inschrijvingsklevers printen en de uitslag bijhouden. Officieel ook mocht men tot 21 uur inschrijven, dus ongeveer een half uurtje later was die uitslag (http://www.desportvrienden.be/FR_Uitslag101023.html) al opgemaakt en uitgeprint. Tussendoor nam ik even pauze om met Annemie, Mark en Paul te kletsen, en later op de avond met Katrien, Kristof en nog een Wijngaerttreintje. Al even officieel werden wandelboekjes tot middernacht afgestempeld maar zo lang duurde het niet eer de laatste stempel werd gezet, en dus konden we stilaan beginnen opruimen, zeker dat plaatsje achteraan waar de inschrijvingstafel stond. Toen de laatste wandelaars en heksen weg waren, hebben we nog zowat een uur verder gewerkt (zo haalde Bruno de versiering op de speelplaats weg) en dronken we een glas alvorens af te spreken voor 's anderendaags, en ook die opruimingswerken vorderden zeer goed. De opkomst was dus niet denderend, het weer ook niet ('s avonds viel nog een flinke plensbui) en dit was (voorlopig althans) de laatste Heksentocht van WSV De Sportvrienden vzw. Overigens, van al die werken en enkele wandelaars had Jozef veel foto's gemaakt, daar heb ik een fotoalbum mee gemaakt: http://picasaweb.google.be/helgavds/Heksentocht10.

24-10-2010 om 22:00 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan en parkeerde in de buurt, onderweg naar de startzaal, het Cultureel Centrum Luchtbal, kwam ik al enkele bekenden tegen en in de zaal nog enkele meer. Voorzitter Kristof en medewerker Dirk verwelkomden de wandelaars, Kristof gaf de totalen van de bezoekende clubs op met zijn laptop, Dirk was in de weer met de inschrijvingskaarten en de afstempeling, Sandra en Danny voorzagen de wandelaars van warme dranken, broodjes en taart.

Ik schreef me in voor 12 km (Jos had er 200 m aan toegevoegd) en trok op stap, even later trof ik Lucia, Conny, Geert en Marnik, die net aangekomen waren. Eerst stak ik een klein parkje door om even later aan het kruispunt met verkeerslichten pelgrim Guy (Gwy the Alder) in te halen. Ik vroeg hem uit over zijn recente pelgrimstocht, van Sevilla naar Santiago, en hij vertelde met plezier. Toen we het poortje van de Oude Landen, beheerd door Natuurpunt, bereikten, liet ik hem gaan, want hij stapte me iets te rap, ik begon het aan mijn scheenbenen te voelen. In dat natuurdomein vind je een mooi kronkelende Oudelandse Beek, grillig gevormde rietkragen, bloemrijke graslanden en wilgenbosjes, grote bloemenpracht, zoals de wilde orchideeën die de graslanden in de lente rozerood kleuren, maar rietvogels (kleine karekiet, blauwborst, rietgors), de nachtegalen, de vele vlinders en de Schotse Galloway-runderen die het jaar rond, grazend een handje helpen bij het beheer. Maar die koeien zag ik pas toen ik terug keerde. Eerst genoot ik dus van deze rustgevende natuur alvorens Ekeren te betreden. De toren van de Sint-Lambertuskerk zag ik al vanuit de Oude Landen. In Ekeren was ook de rustpost in een school, daar vond ik alweer Jos, die aan de fris- en alcoholhoudende drankenstand stond en hij mocht me een donkere Leffe uitschenken. Katrien ruimde af of schonk warme dranken uit, Ann en een mij onbekende medewerkster bleven vooral in de keuken werken.

Jean, zijn vrouw en Marie-Claire uit het Lommelse zaten er te genieten van de pompoensoep en ik kletste nog een beetje met hen toen Gilbert, voorzitter van AWSV Turnhout me begroette. Ik ging dan ook met mijn drank een beetje bij hem en zijn gezelschap zitten babbelen, o.a. over 100-km-tochten (geen Euraudax maar vrij te kiezen snelheid), zoals die van zijn club (intussen gereduceerd tot 50 km), van Pomona Welkenraedt (volgend jaar ook “slechts” 50 km) en van de Marcheurs de la Police de Binche (die zou volgend jaar voor de laatste keer 100 km organiseren). Nadat zowel Jean en co als Gilbert en gezelschap vertrokken, genoot ik verder van mijn trappist en net toen die uitgedronken was, kwamen Lucia, Conny, Geert en Marnik aan, zij kozen voor een iets grotere afstand. Dus ging ik terug en mocht opnieuw de Oude Landen doorkruisen, waarna ik de buurt van de startplaats bereikte, dat viel op door de straten die hun naam kregen van steden en landen.

Het was een leuke tocht, en ik had geen enkel probleem met de uitpijling (Jos kreeg in Ekeren telefoon van Kristof dat ergens pijlen zouden verdwenen zijn, maar hij had ook al linten voorzien als aanduiding). Bovendien hing aan de startplaats een plakkaat dat aangaf dat op de pijlen de 3 (van het aansluitingsnummer bij Aktivia, 333) steeds recht moest geschreven staan, stond die ondersteboven of lag hij op zijn zij, dan had iemand de pijl verdraaid. Het weer was ook mooi: zonnig, dus droog, alleen bij aanvang van de tocht nog wat koud (’t is herfst, de tijd van de fleece is weer aangebroken).

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.be/helgavds/2deAllesVoor12010

17-10-2010 om 21:44 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan met Paul, Marleen volgde in haar eigen wagen. Paul en ik schreven ons in voor 100 km en Marleen voor de eerste lus van 25 km. Intussen begroetten wij de bekenden en minder bekenden, en werden door Marleen getrakteerd met koffiekoeken. Was het omdat het de dag van de klant was dat iedereen die voor 100 km inschreef een zwarte pet met opschrift en het profiel van een meivis, alsook een sleutelhanger-flesopener kreeg? Het was er overigens een internationaal onderonsje, behalve Belgen waren er ook Nederlanders, Duitsers, Fransen en Denen; alleen de Engelsen ontbraken nog. Er waren overigens 5 Sportvrienden ingeschreven.

Om 11 uur vertrokken we voor de eerste lus die ons liet kennis maken met enkele hellingen, zoals de Berendries. We kregen een eerste versnapering met warme of frisdrank aan het begin van het Mijnwerkerspad. 7,4 km verder hadden we een caférust in Oudenhove, zo hadden we 25 minuten om op te drogen, want de zon liet zich af en toe verrassen door een regenwolk. En zo keerden we dan terug naar Velzeke, waar onze smos wachtte, ik had er ene gekozen met américain. We namen dan afscheid van Marleen.

De tweede lus toonde ons de Zwalmstreek, dat 12 dorpen telt, maar we bezochten ze niet allemaal. De Zwalm slingert zich door de rustgevende natuur en voor we het wisten, kwamen we reeds bij de Biestmolen, waar Conny (echtgenote van baankapitein Geert) en hun zoon Yannick klaar stonden met de yoghurt en de lepeltjes. De Zwalm min of meer volgend, kwamen we in Roborst en zo terug in Velzeke, waar een valkenier gekomen was met twee oehoes. De oudere en de jongere behoren niet tot hetzelfde type oehoe, maar ze waren duidelijk gewend aan elkaar. En aan mensen, want Lucia en Katrien mochten even de valkeniershandschoen aantrekken om een uil op de arm te nemen.

We namen nu afscheid van Sportvriend Lucien, maar begroetten Thérèse en Conrad. Die hadden echt het goede weer niet meegebracht, misschien hadden ze heimwee naar het snertweer van de Euraudax Ster in Stembert en omgeving van een paar jaar geleden? Dit was werkelijk de natste lus, en gelukkig ging die dan naar ’t centrum en de nabije straten van Zottegem. In een van die omliggende straten was ik gestruikeld over de boordsteen en lag plat op mijn buik. De “pijn” aan mijn linkerknie was te verwaarlozen, maar mijn linkerduim (ik droeg mijn zaklamp in de linker hand) deed meteen pijn en begon opzienbarend te zwellen. Gelukkig was het niet veer meer tot de kerk van Grotenberge, waar de wagenrust stond opgesteld. Ik vroeg Lucia of de EHBO-kist misschien was meegekomen, maar dat was niet het geval (een omloopcommissaris zal dit tijdens zijn controle bij een uitgepijlde wandeling toch ook niet bij hebben?). Aan Conny vroeg ik dan of zij misschien blokjes ijs bij hadden (voor de frisdranken), maar dat was ook niet zo, tenslotte was dat ijs toch al niet nodig voor de frisdranken, het weer was fris genoeg…Conny beloofde dan om tegen de volgende wagenrust, 8,3 km verder in Sint-Goriks, de EHBO-kist bij te hebben. Dus verbeet ik de pijn en daar, na het genot van een hotdog en een frisdrank, smeerde medewerker Marnik mijn duim in met perskindol (wij zijn tenslotte geen van allen arts, laat staan orthopedagoog, hoe moesten wij weten dat het geen verstuiking was?). Dat verzachtte de pijn omdat de crème koud aanvoelde en ik kon tijdens de 7,1 km zelfs wat de grapjas uithangen (al was het weer allesbehalve uitnodigend). Kletsnat gingen wij aan de ontbijttafel, waar ik van Paul een paar straffe pijnstillers kreeg, hartelijk dank daarvoor !

Ook tijdens de laatste lus regende het veel, maar toch iets minder, en enkele moedigen hadden een deel van hun nachtrust opgeofferd om ons gezelschap te houden. Deze lus voerde ons in en nabij Balegem met twee wagenrusten waar getrakteerd werd. Maar eerst moesten we wel zo’n krappe halve kilometer door hoog gras en dat is natuurlijk drassig met zo’n weer. Doch, in de groep waren er 4 wandelaars die de weide van Petit-Rechain al eens hadden doorgeploeterd, en dat was véél langer dan 300 à 400 m. Aan de Spiegelendries in Balegem trakteerden Geert en Daniel met - we waren in Balegem voor iets - jenever: klare en met citroen, Geert en Daniel vierden zo met ons hun 5^de Gouden Arend, hartelijk gefeliciteerd en op jullie gezondheid! Tot aan een parking in Balegem, 8,8 km verder, moesten we nog een keer ploeteren, en daar hield Jos de wacht bij de kroesjes tot iedereen er was, het geknipte moment om mij te verstoppen voor een sanitaire boodschap. Wat Jos bewaakte, waren kroesjes champagne, ons aangeboden door Tony en Eddy, voor hun, respectievelijk, 28^ste en 1^ste Gouden Arend. Bovendien feliciteerden wij Tony met zijn 140.000 wandelkilometers. Hartelijk gefeliciteerd en op jullie gezondheid! Nog een ruime 6 km scheidden ons van het parochiaal centrum.

Daar werd overgegaan tot de traditionele gebruiken: een dankwoord voor de opgekomen wandelaars, voor de medewerkers (onderweg en in de zaal) en voor de seingevers. Dan werden de jubilarissen gehuldigd, behalve Geert, Daniel, Eddy en Tony waren er ook (na 75 km) Kim (7^de Gouden Arend, dus hij heeft me bijgehaald ), Rik, Rudolf (zijn 9^de reeds!) en een Audax-Schelp voor een vrouw van de club van Obernai (Frankrijk). Allemaal hartelijk gefeliciteerd en op naar de volgende!

We hadden echt geen geluk met het weer want we moesten bijna constant paraplu openen of regenjas aantrekken, op de duur was het de moeite niet waard om die laatste uit te trekken, zeker tijdens de derde en vierde lus. Ik heb alle lussen met sandalen gewandeld, schoenen werden ook kletsnat in die plensbuien, en dan riskeerde ik (behalve natte schoenen, kousen en voeten) blaren. Afgezien van dit snertweer, waar Lucia en Geert zeker niets konden verhelpen, anders deden ze het ongetwijfeld, was dit een prachtige tocht, en goed georganiseerd, met een grote verscheidenheid aan versnaperingen op de wagenrusten. Na de wandeling, mijn thuiskomst en een warme douche, liet ik mijn duim onderzoeken via de spoeddienst van het ASZ in Aalst en het is gebroken.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.be/helgavds/EuraudaxHerdersem10

26-09-2010 om 22:26 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan in de namiddag in Hof Ten Eede, waar ik Marleen en Charles begroette, ik kon hen ook zeggen dat de wandelaars weldra zouden aankomen want ik was ze, voorzichtig, voorbijgereden in de Edestraat, zowat de laatste rechte lijn. Ik schreef me in voor 75 km want ik wou ’s anderendaags eerst in de voormiddag uitrusten en in de namiddag een familiaal bezoek afleggen. Op het parcoursplan zag ik dat de eerste lus van 25 km wellicht niet ver van mijn deur passeerde, want beide rusten werden in Denderleeuw gehouden.

Intussen, om 15.50 uur, kwam ook Annemie aan en zij vergezelde mij tijdens de wandeling door Aaigem en Heldergem. In Aaigem ontweken wij deze keer het Dorp met zijn cafés en kregen te knabbelen en te drinken (er was nog warme chocomelk over van de eerste lus) op een braakliggend terrein. Van daar ging het naar Heldergem, langs de achterkant van het ontmoetingscentrum De Fransman. Intussen telefoneerde Annemie met haar jongste zus die met haar gezin in deze gemeente woont. Ineens werden we verwittigd voor achteropkomende fietsers, dat was dan de zus met haar dochter, die voor elk van ons (Annemie en mezelf, dus) een flesje mineraal water meebracht, hartelijk dank hiervoor ! Zij vergezelden ons tot de wagenrust bij de frituur aan de gewestweg, waar ze dan ook kennis maakten met enkele wandelaars. Toen was het tijd om terug te keren naar Ede via Haaltert (waar ik de uitbaatster en echtgenoot van café The Flintstones begroette) en de fietssters keerden terug naar huis. We kwamen, bijna aan de aankomst, voorbij het gebouw waar WSV De Sportvrienden zijn benodigdheden voor de wandeltochten bewaart, en waar vorige zaterdag een paar tenten stonden opgesteld voor de rustplaats, deze tenten waren intussen weer opgeruimd en de parking was weer vrij. In de feestzaal stonden de soepborden al klaar en ik nam node afscheid van Annemie die thuis nog het een en het ander te doen had. Na de romige groentensoep kregen we een bord tortellini met twee bollen puree, maar voor het dessert moesten we eerst nog een toertje stappen.

De eerste helft van de derde lus ging integraal door Haaltert, met gehucht Mussenzele, nadat we het kerkhof van Haaltert (nabij de wijk Melkkouter) gepasseerd waren. Terug in Ede vond elk een stuk taart, sommige stukken, zoals van José (De Chatons) en Duitser Josef, leken werkelijk van een taart gesneden, terwijl de andere desserts in blok gesneden en allemaal eender waren. Het smaakte en dat was het belangrijkste. De tweede lus voerde ons eerst langs het centrum van Nieuwerkerken, waar kermis werd gehouden en er dus nogal wat ambiance was. Dan doorkruisten we opnieuw Haaltert en precies om 01.30 uur kwamen we terug in Ede. Daar vond elk voor zijn bonnetje een bord met drie broodjes en twee sneden kaas, alsook twee sneden van twee soorten ham. De koffie of welke drank ook moest aan de toog besteld worden.

De voor mij derde lus bezocht de stad van mijn dromen, Aalst, via de buitenrand van Nieuwerkerken, en aansluitend een einde Erpe en Mere. De viaduct van de Boudewijnlaan verlieten we via een trap zodat we weldra aan de Tragel aankwamen, daar stonden Marleen en Charles ons op te wachten met warme en frisdranken, en pudding, naar keuze van vanille of chocolade. We brachten dan een bezoek aan het centrum van Aalst met het station, de Grote Markt met het standbeeld van Dirk Martens (“De Zwarte Man”) en het Belfort (“De Tettentoeren”), en met de winkelstraten, waarna we terug naar Nieuwerkerken gingen. Daar, op het heringerichte Dorpsplein, werd opnieuw rust gehouden, voor Jos het uitstekende moment om in groep Paul en Davy te feliciteren met hun verjaardag. Nog een uur wandelen en we waren terug in Ede. Ik stempelde zelf af en feliciteerde intussen Louis (uit Gemmenich) met zijn tweede Gouden Arend, ook hij stopte om half zeven.

Omdat ik de buurt toch al ken dankzij deze Euraudax-wandelingen (anders moet ik meestal werken wanneer in Haaltert en omgeving gewandeld wordt ), waren er weinig verrassingen voor mij, ook al volgde Paul al eens een pad of weg welk ik nog niet kende.

We hadden geluk met het weer want we moesten geen paraplu openen of regenjassen aantrekken.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.be/helgavds/EuraudaxHaaltert10

19-09-2010 om 20:54 geschreven door Helga

Vandaag was ik iets later, de deur was al open en ik had enkel de laptop, printer en toebehoren uit te laden, want de rest had ik in de Sint-Annazaal laten staan. Vandaag werden De Kadees dus bijgestaan door de bestuursleden van De Sportvrienden, ik ging me derhalve bij Roland op 't podium installeren, nadat ik de reeds aanwezigen had begroet. Daar hoorden ook Annemie en Mark bij, zij waren reeds aangekomen en we dronken samen nog iets warms, aten van Annemies cake en dronken van hun sleedoornjenever, skol !

In de loop van de vroege voormiddag kreeg Roland ineens flinke panne met zijn laptop, hij kon niets anders dan hem uitschakelen, voor zover ik weet, vroeg niemand hem alvast om adresklevers (mij wel, maar dat was dus geen probleem). En samenwerking houdt natuurlijk in dat we elkaar helpen waar nodig. Dus maakte ik voor De Kadees de uitslag op met het telprogramma van Staplijst. Dat verliep vlot en om zowat 16.00 uur konden wij de uitslag uithangen, Roland had eerst de naam De Sportvrienden verstopt onder de naam De Kadees, het was tenslotte hun tocht, vandaag. Wij gaven ook de uitslag door aan Aktivia via het internet. In de namiddag kon ik Annemie, Mark, maar ook enkele bekenden feliciteren met hun geslaagde dubbele 50 km. Toen ik afscheid had genomen van Lucia, Conny, Geert en Marnik (Liliane was even eerder vertrokken), daar zij naar huis gingen, hielp ik mee opruimen. Dat verliep zeer vlot, misschien ook omdat er niet moest gekuist worden, alleen geveegd. We gingen dan nog wat uitblazen in het café aan de startzaal, Sint-Anna, en tussen pot en pint de tweedaagse evalueren (er mochten wat meer wandelaars gekomen zijn, want zij die er waren, spraken overwegend zeer positief over de omlopen). Ik heb zelf geen foto's gemaakt, maar Lucia wel en ze heeft ze mij beloofd, dus zodra ik ze heb, maak ik er een album van en link die hier.

12-09-2010 om 22:33 geschreven door Helga

Ik was zo'n 10-tal minuten eerder dan afgesproken (6 uur), op de voet - of eerder het autowiel - gevolgd door Julienne, maar wij waren er zelf niet eerst, er stonden al een 10-tal wandelaars te wachten. Na een vijftal minuten kwamen een paar Kadees met de sleutel tot de Sint-Annazaal. Wij installeerden ons op het podium: vandaag kreeg ik assistentie van Roland, secretaris bij De Kadees, morgen gaat het andersom. Intussen kwamen nog wandelaars aan die zich (al dan niet vooraf) hadden ingeschreven voor 2 x 50 km, zoals Annemie en Mark, met wie ik eerst een kop koffie (met nog wat erbij ) nuttigde. Ik telde eerst de gewone inschrijvingskaarten en om een uur of 11 ook de voorinschrijvingskaarten voor de 2x50 km; de controlekaat met consumptiebons droegen de wandelaars bij zich. Tussendoor drukte ik wat adresklevers af, zowel op verzoek voor op de inschrijvingskaarten als voor de clubbladen die binnenkort worden verstuurd. 's Middags werd het ineens rustig, in de namiddag kwamen toch nog wandelaars opdagen. Tegen half vier kon ik de totale uitslag uithangen naast de lijst met clubs waarvan leden zich hadden ingeschreven voor 50 km (al dan niet voor twee dagen). De eersten kwamen al rond 15.00 uur aan, anderen namen er meer hun tijd voor en zo kon ik ook na hun terugkeer nog verpozen met Annemie en Mark, later met Lucia, Geert (50 km), Conny en Marnik (30 km). Omdat De Kadees 's anderendaags dus de tweede dag organiseren, moest nu niet veel opgeruimd en nog minder gepoetst worden.
We hadden in totaal preecies 700 aanwezigen (waaronder twee Engelsen !) en zij die gewandeld hebben, waren zeer tevreden met het parcours (al hebben er een paar zich verkeken op hun wandel-gps en denken nu dat ze ruim 3 km meer gewandeld hebben).
Zelf heb ik geen foto's genomen, maar Egmonter Etienne (http://picasaweb.google.nl/etienne.scheerlinck/Aalst100911) en Paul Baestaens (http://picasaweb.google.be/paulbaestaens.2010.4/Aalst110910) wel, alsook Katrien, Lucia en Marnik, van deze laatste drie zal ik wellicht later nog hun fotoalbum linken.

11-09-2010 om 23:02 geschreven door Helga

Ik kwam voorspoedig aan met Marleen en Paul, we wilden allemaal enkel de eerste lus wandelen en ’s middags nog het maal nuttigen met de andere wandelaars. We schreven ons in en begroetten de bekenden (o.a. twee Duitsers en een Deen, en nee, Niels had niet meegedaan aan de Dodentocht) en minder bekenden alvorens om 9 uur te starten. Twee dagen eerder had organisator en baankapitein Kristof gezegd dat de eerste lus plat was, maar dat was dan zonder een paar “vals plat” gerekend. J Hij had alleszins een mooie eerste lus met veel wandelpaden (sommige liggen op de omlopen voor vaste wandelpaden) en een passage in Tremelo, het stadje van Pater Damiaan.

We hadden geluk met het weer want we moesten geen paraplu openen of regenjassen aantrekken.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.be/helgavds/EuraudaxBetekom10

15-08-2010 om 00:00 geschreven door Helga

Ik kwam aan met een trein in vertraging wegens asociale spoorwegvakbondsactie en ging in de inschrijvingstent de omslagen halen, van Mieke, Mark, Trees en mezelf, en wachtte dan op hen ter hoogte van een der terrassen. Lang moest ik niet wachten en intussen kon ik bekenden begroeten. We gingen onze broodjes eten op het tuinterras van een der cafés, dronken wat en knoopten de chip aan ons schoeisel, toen gingen we naar de zaal waar de bagage werd afgegeven en zagen daar nog bekend volk. Nabij de start vonden we het terras waar vele Denen zaten waar we natuurlijk een praatje gingen mee slaan, alvorens op een terras er tegenover wat te zitten drinken.

Het werd dan stilaan tijd want iedereen begon op te stappen en wij sloten aan. Onderweg was er wat animatie en supporters langs de weg begroetten “hun” wandelaars, ook naar ons werd geroepen. Eens Bornem uit voor de kleine lus langs Weert, Roddam en Hingene kregen we een splitsing, we konden ons kiezen tussen linksaf en rechtsaf, het kwam toch op hetzelfde neer maar zo werd het peloton wat minder dicht. In Hingene stonden twee medewerkers van een firma waar Mark nog gewerkt had en die ons een zakje met bevoorrading mee gaven, zij hielpen ons (of wij hen) met het vergaren van geld voor Make a Wish. Toen we een tweede keer door de centrumstraten van Bornem wandelden, stonden er nog supporters, zoals Sportvrienden Herman & Yvette en Kadees Ronny & Roland (zij kwamen ook publiciteit maken voor de 2daagse van de Denderstreek tijdens het tweede weekend van september met start in Aalst).

Intussen was het al duister geworden, de dag begon weer te “krieken” toen we de Palmbrouwerij naderden. Daar at ik de gesponsorde broodjes en dronk van de fles sportdrank, nadien trok ik het gesponsorde T-shirt aan voor de tweede helft van de Dodentocht. We gingen dan verder en genoten van een zonnige dag, langs Merchtem, Buggenhout (waar we de sporthal langs een andere kant naderden), Lippelo (waar Roos en John van het Moezelteam met de motorfiets aankwamen), Puurs, Oppuurs en Sint-Amands. Daar bereikten we het jaagpad langs de Schelde. Normaal mogen daar geen fietsers op de dijk, dat wordt aan elk kruispunt met het gepaste verkeersbord aangegeven. Maar natuurlijk heb je volgende fietsers die zich boven de wet verheven voelen en er natuurlijk ook niet op gewezen wensen te worden, op risico van scheldproza en bedreigingen. We lieten onze chip nog eens scannen in Branst van waar we weldra Bornem betraden. Op een terras zaten daar alweer Roos en John van het Moezelteam om ons en anderen aan te moedigen. We bereikten spoedig de laatste kilometer en in de laatste bocht stonden daar Sportvrienden Herman & Yvette en Kadees Ronny & Roland om ons te feliciteren. Bij de eindscanning kregen we de gebruikelijke aandenkens: fles trappist, ananas, medaille en diploma. We haalden onze sporttas, Mark en Trees haalden hun medaille van vorig jaar (toen gaf men enkel een pin) en we gingen dan nog ene drinken op een terras alvorens naar huis te keren.

Afgezien van een beetje gedruppel bij de start en wat gemiezer bij de aankomst in Bornem bleef deze tocht kurkdroog voor ons. Wat ons opviel, en wat we eerder nog niet meemaakten, was dat de groep deelnemers zeer compact bleef, het leek wel een groepswandeling. Toen we via Gent en (voor mij) Wetteren terug keerden, hoorden we in het radionieuws dat een wandelaar (VOS Schaffen) op 200 m van het einde bezweek aan een hartaanval (een medewerker van de DoTo haalde zijn chip van zijn schoen en ging ermee over de eindmeet, zodat hij postuum zijn diploma nog haalde), de geoefende wandelaar was slechts 59 jaar.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.be/helgavds/DoTo2010

14-08-2010 om 00:00 geschreven door Helga

Ik kwam om 06.00 uur aan op de parking van de parochiezaal te Neigem bij Ninove; raar maar waar, er stond nog geen wandelaar te wachten om zich in te schrijven. Zou het voorspelde weer (buiig in de voormiddag) er voor iets tussen zitten? Om een uur of elf heeft het eens driftig gegoten, maar voor het overige denk ik dat het nog reuze mee viel.

Ik kon me dus rustig installeren met de nieuwe laptop en printer (!!!). Tijdens de dag had ik inschrijvingskaarten te tellen en enkele adresetiketten te maken voor op die inschrijvingskaarten, en ook nog drie voorinschrijvingen voor de 2daagse van 11 en 12 september te noteren (op 11 september organiseert W.S.V. De Sportvrienden v.z.w. en 's anderendaags WSV De Kadees, beide in Aalst). Intussen kon ik dus eens verpozen bij mijn vrienden Annemie en Mark, zowel voor als na hun wandeling. Al hadden we zowat 1600 inschrijvingen minder dan vorig jaar, toch verkochten we flink broodjes, smos en vooral boterhammen met plattekaas, ook de soep was uitverkocht in de late namiddag.

Zelf heb ik geen foto's genomen, maar Egmonter Etienne wel: http://picasaweb.google.nl/etienne.scheerlinck/Neigem100808
En ook Kastaar Walter Algoedt heeft foto's genomen (maar waar staan ze?), en een verslag gemaakt voor de Wandelgazette: http://www.wandelgazette.be/nl/content/view/2648/38/. 

08-08-2010 om 00:00 geschreven door Helga