Ik ben Helga
Ik ben een vrouw en woon in Denderleeuw (Belgie/Vlaanderen) en mijn beroep is secretaresse (tegenwoordig heet dat assistant...).
Ik ben geboren op 24/07/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, reizen, lezen, computeren, en ik volg graag voetbal- en wielerwedstrijden.
Deze profielfoto is genomen in Chileens Patagonië.
30.01.2011 - 18de Manneken-Pistochten, georganiseerd door Padstappers Geraardsbergen (135)
Ik kwam voorspoedig aan en vond een parkeerplaats niet ver van de startplaats, Jeugdcentrum 'De Spiraal', waar ik enkele Sportvrienden trof en schreef me in voor 16 km. Het parcours liep eerst langs de Dender naar Onkerzele, waar ik nog eens passeerde aan de Wambashoeve waar ik enkele jaren geleden met Annemie de kerstdagen doorbracht. Terug naar Geraardsbergen voorzag de parcoursbouwer een lang bezoek aan de buurt van de Vesten, de Muur en de Oudenberg. Uiteindelijk ging het langs de Dender opnieuw naar de startplaats.
Voor deze bescheiden afstand van 16 km mocht ik toch drie keer mijn controlekaart laten afstempelen en de vierde controle was een gratis jenever of warme chocolademelk in ruil voor een bonnetje, verkregen bij de inschrijving. Jenever van choco was er ook dus combineerde ik beide aanbiedingen.
Het was een voor die bescheiden afstand bij wijlen toch pittige maar vooral aan natuur rijke tocht, met evenzeer verharde als onverharde wegen, maar die onverharde waren dikwijls wel bevroren, zodat die ook verhard waren. Het weer viel mee voor de tijd van het jaar: droog en koud, al was het pas aan het zwembad, waar het druppelkot stond, dat de zon er probeerde door te komen.
29.01.2011 - Steenbeektocht - 8ste Herdenkingstocht Patrick LeJeune, georganiseerd door WSV De Sportvrienden vzw (087)
Hoewel in de Marching als startuur 08.00-15.00u vermeld staat, zaten al enkele wandelaars in Dorpshuis De Fransman toen ik er aan kwam, en het was toen nog geen 07.00 uur. Geholpen door medewerker Paul B. droeg ik mijn werktuigen binnen alsook bakken met pistolets en bakken met taarten. Ik installeerde mijn mobiel secretariaat en kon meteen beginnen met de ledenadministratie: verkoop van lidkaarten (ook nieuwe ), drukken van adresklevers (zolang de printer er zin in had, tenminste... ), invullen van mutualiteitsattesten (nogal wat ziekenfondsen betalen lidgelden terug onder zekere voorwaarden), ontvangen van 30-stempel- en prestatiebladen, ontvangen van inschrijvingen voor de busuitstap naar de Nationale Wandeldag en/of het clubfeest.
Toen ik eindelijk een eerste keer aan een telling kon beginnen (geholpen door Paul T. die de kaarten sorteerde), na 10 uur alleszins, bleek dat we een ruimere opkomst mochten noteren, vooral van bevriende wandelclubs. Kwam dit door het mooie (maar koude) weder? Omdat er weinig "concurrentie" was (er was nog 1 tocht in Oost-Vlaanderen)? Of, wat ik vermoed, vooral om respect en medeleven te betuigen? Woensdag jl (26 januari) is onze voorzitter Herman nl overleden in het OLV Ziekenhuis te Aalst. De uitvaart vindt plaats op maandag 31 januari om 10.30 uur in de Sint-Gorikkerk van Haaltert.
De opkomst van de wandelaars was verspreid over bijna de hele dag, terwijl er gewoonlijk een soort van rustperiode is rond het middaguur, misschien had de rechtstreekse uitzending van de vrouwenfinale van de Grand Slamwedstrijd in Australië ermee te maken (gewonnen door Kim Clijsters, die daar nog uitermate populair is). De uitslag met Staplijst (dat volgende maand eindelijk ook door Aktivia wordt geïmplementeerd) staat op de website van de club (http://www.desportvrienden.be/FR_Uitslag110129.html), benevens een link naar het fotoalbum van Etienne S. (http://picasaweb.google.com/etienne.scheerlinck/Heldergem110129) en verschijnt weldra op de site van de Marching (eerst naar deze tocht zoeken). Daaruit zal blijken dat de Staplijst nog clubs erkent als Aktivia-clubs terwijl die daar blijkbaar niet meer bestaan.
De wandelaars waren best tevreden met de omlopen (zoals gewoonlijk ) en voor de rest hebben wij (5 bestuursleden en 20 losse medewerkers) goed onze plan getrokken, Herman is van "daar boven" hopelijk fier op zijn club.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, 1. FC Nürnberg-HSV
29.01.2011: 1. FC Nürnberg-HSV: 2-0
Terwijl ik mijn "nestel" afdraaide voor de wandelsport, ging HSV dus de boot in te Nürnberg. Volgens wat ik op de website van de bezoekers lees, bracht Simons, na een doelpuntenloos eerste helft, de thuisploeg van op de penaltystip op voorsprong (59ste minuut). Cohen verdubbelde de score in de 70ste minuut. Eerder al had Kacar na een vermeende noodrem de rode kaart gezien.
26.01.2011: In navolging van Choupo-Moting, Petric, Drobny en Besic, zijn nu ook Elia, Mathijsen en Van Nistelrooy opgeroepen door hun bondscoach.
25.01.2011: Son zal de finale van de Azië-Beker niet spelen, Zuid-Korea verloor de halve finale van Japan met 5-2 na 11-metertrappen. Son werd in de 82ste minuut het veld opgestuurd en was betrokken bij de gelijkmaker (2-2) in de 120ste minuut. Op het einde bracht het niets op en Zuid-Korea speelt vrijdag (28.01.11) om 18.00 uur voor de derde plaats.
Op 9 februari worden interlands gespeeld en Veh zal een training of zo kunnen houden zonder Choupo-Moting (speelt dan met Kameroen een testwedstrijd in Skopje tegen Macedonië), Petric en Drobny komen elkaar tegen in Pula tijdens de wedstrijd Kroatië tegen de Tsjechische Republiek. En tot slot Besic die tegen Mexico speelt in Atlanta (USA) voor Bosnië-Hercegovina.
24.01.2011: Een mijner broers had het me al laten weten en het staat ook op de website van De Standaard, Hamburg laat Van Nistelrooy niet gaan. De Nederlandse spits zag zelf een terugkeer naar de Koninklijken wel zitten maar zelfs een bod van 2 miljoen euro kon de Duitse club niet overtuigen. 't Zijn nog solden, zeker, dat die rijke club denkt er met 2 miljoen euro van af te komen? Voorzitter Hoffmann voegde eraan toe dat hij de Madrilenen "nogmaals maar nu voor de laatste keer" heeft afgewezen. Van Nistelrooy kwam pas een jaar geleden van Madrid naar Hamburg. HSV staat momenteel zesde in de Bundesliga, 17 punten achter leider Borussia Dortmund (en drie achter Bayern München) maar heeft de ambities nog niet begraven en rekent daarbij op de Nederlandse spits.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, HSV-Eintracht Frankfurt
21.01.2011: HSV-Eintracht Frankfurt: 1-0
Veh start met de volgende opstelling: Rost, Westermann, Aogo, Zé Roberto, Elia, Trochowski (alleen maar omdat Jarolim geelgeschorst is...), Demel, Pitroipa, Van Nistelrooy, Ben-Hatira en Kacar; deze zitten op de bank: Drobny, Petric (toch niet de hele wedstrijd, zeker?), Tesche, Choupo-Moting, Rincón, Besic en Torun.
HSV start de wedstrijd nogal offensief, 't is nog wachten op het doelpunt, als die tenminste niet aan de andere kant valt want in 10' heeft Demel toch al een paar keer verzaakt. Na een half uur knallen Kacar en opponent Meier tegen elkaar, voor Kacar lijkt het nog mee te vallen, maar die van Frankfurt wordt vervangen, terwijl Kacar nog verzorgd wordt. Even later wordt hij toch ook vervangen, door Rincón. Zowat aan het einde van de eerste helft krijgt HSV twee hoekschoppen na elkaar, doch helaas zonder resultaat. Ondanks 80% balbezit voor HSV is er nog niet gescoord.
Bij de start van de tweede helft is Petric gekomen in de plaats van Pitroipa, die zich bij een eerder aanvalsaktie bezeerd had. En zoals de eerste helft begint de tweede met een offensieve thuisploeg (Elia, Van Nistelrooy, Ben-Hatira). Maar het moet een gat zien te vinden in de vijfmansdefensie van de bezoekers. De LiveTicker-reporter vraagt zich af waar de tweede adem blijft, en zie, Petric heeft 'm gevonden. Ben-Hatira zet zich door op de rechterkant, zijn vlakke pas gaat naar de tweede paal, daar "ligt" Petric op de loer en trapt de bal met een lang been over de lijn. Even later moet Rincón te hulp schieten wanneer Fenin Rost komt "bedreigen". De koppen in de tribunes zijn geteld: 50239. Een kwartier voor tijd stuurt Trochowski Van Nistelrooy met een mooie pas naar de 16 meter, maar de Hollander wordt teruggefloten want hij staat buitenspel. Hij zou Mourinho nogal horen zeker, mocht 'm dat bij Real doen. Enkele minuten later probeert Petric nog een tweede doelpunt te scoren maar zijn trap van op 14 meter gaat er net langs. In deze tweede helft heeft HSV nog iets meer dan de helft balbezit en ze moeten nog opletten voor een tegendoelpunt. Nog vier officiële minuten en vooraan is er bijna de kans tot 2-0, maar Zé Roberto wordt op het laatste moment ten val gebracht. Scheidsrechter Stark laat verder lopen. Dat geeft de kans op een counter, maar Köhler trapt een meter te hoog. Iets later komt Tesche Elia vervangen. Na 90 minuten worden er nog 2, zelfs 3 extra gespeeld. Om de bal wordt slag geleverd. Tesche leidt een counter in, die bij Petric landt, maar bij diens poging om op Van Nistelrooy te spelen, wordt de bal met de bovenarm van Clark afgeblokt, er wordt echter niet voor penatly gefloten. En dan wordt wel gefloten voor het einde van de wedstrijd, de drie puntjes blijven in Hamburg.
19.01.2011: Nog wat nieuws, via de nieuwsbrief, is dat Petric paraat is voor de wedstrijd van overmorgen en dat Drobny opgeroepen is voor de interland met Kroatië op 2 februari.
18.01.2011: Op de website van HSV staat er nu wel te lezen dat er, tijdens de training, reportage voor het Spaanse publiek gemaakt werd. Veh stelt dat er een gesprek onder 4 ogen was en hij rekent er op dat Van Nistelrooy snapt dat HSV hem niet kan en wil laten gaan. Dat hij zijn eventuele emigratie naar Madrid dus maar uitstelt.
17.01.2011: Op de website van HSV staat daarover natuurlijk niets te lezen ( ) maar wel op de website van De Standaard: Van Nistelrooy zou willen terugkeren naar zijn ex-club Real Madrid om er de aanval te versterken. En als ze bij PSV ineens niet meer zouden kunnen scoren, zou hij daarheen gaan? Of is dat allemaal een vervroegde aprilvis? In alle geval, volgens hetzelfde artikel laat HSV hem niet vertrekken. Van Nistelrooy had afgelopen week aan het bestuur van Hamburg gevraagd of hij mocht terugkeren naar de Spaanse hoofdstad. Real zag in november Gonzalo Higuain uitvallen en is al even op zoek naar een tijdelijke vervanger (!). De Nederlandse spits zag de overgang meteen zitten, want bij de Koninklijke schitterde hij vier seizoenen. Dat 'm dat in Hamburg doet, hé...
15.01.2011 - Euraudax Verviers, georganiseerd door Euraudax Belgie (258)
Ik kwam voorspoedig aan met Paul, die om 11 uur de bestuursvergadering moest bijwonen, intussen zat ik mijn krant te lezen en twee boterhammen te eten, intussen de pas aangekomenen een gelukkig en gezond 2011 wensend. Nadien werden er korte toespraken gehouden, van de burgemeester, van Paul, Antoine en van Jacky zelf, die van Paul (namens Euraudax België of zijn eigen?) een mooi geschenk kreeg.
De eerste lus was geheel nieuw en zeker mooi, maar ook pittig met de nodige hellingen en natuurlijk dalingen, langs Andrimont, Chaineux, Herve wat we bereikten over een fiets- en wandelpad (waar vroeger ongetwijfeld sporen lagen), Petit Rechain (de gebruikelijke kantine van het domein Les Tourelles) en Verviers aan een kledingzaak. Na die ongeveer 40 km waren we terug in Stembert, waar Paul zijn homologatiekaart terug gaf: in Petit Rechain had hij zoveel pijn aan zijn been, dat hij het niet meer zag zitten nog 60 km te stijgen en dalen. Evenwel hield hij ons allen nog gezelschap tijdens de soeppauze. Spoedige beterschap, Paul !
Intussen was het al duister geworden, de zaklamp deed af en toe dienst langs deze lus van zowat 23 km die ons leidden langs dezelfde kerk in Andrimont en het dorpsplein van Dolhain. Daar kwam Marion aangemankt: tijdens de zoektocht naar een geschikte plaats voor een sanitaire stop had ze haar voet omgeslagen en om haar evenwicht te behouden of herwinnen, had ze haar knie verdraaid. De laatste 7 km van die lus mocht ze aan de arm van Kim meestappen, ze kwam nog tijdig aan in Stembert, maar ook zij moest haar homologatiekaart afgeven. Gute Besserung, Marion ! Nu kregen we onze warme maaltijd met lekkere kervelsoep, boerenworst met Luikse sla (aardappeltjes met sperziebonen en stukjes spek tussen), gevolgd door een stuk van een verjaardagstaart. Het is al 25 jaar dat Jacky 100 km tochten organiseert. Ik wist inmiddels al dat het ook de laatste keer is, volgend jaar wordt op zaterdag 50 km en op zondag ook (of was t nu 25 km?) gewandeld. Tussendoor kwam Alain met de Triple Sec langs.
De volgende 25 km bleven we de zaklamp paraat houden voor een lus langs Verviers, Petit Rechain en Ensival. Terug in de zaal kregen we ons ontbijt, intussen had Pierrot zich verkleed voor de laatste lus van ongeveer 12 km. Intussen waren twee mensen interviews aan het afnemen voor Télévesdre: een reporter die interviewde en een cameraman. Zij hield de micro onder de neus van Jacky, Lucia (die straks haar 19de Gouden Arend haalde), Paul en (oudste deelnemer) Fernand. Ik vroeg dan al zwanzend aan de cameraman of dit voor YouTube was, daarop zei hij serieus dat het vandaag (maandag) op de website zou komen: www.televesdre.be. Zoek naar de titel: Stembert : 25è anniversaire pour la marche des ours polaires. Nu hadden we geen reflecterend vestje of zaklamp meer nodig (al staat op het parcoursblad van wel) voor een toertje langs Limbourg en terug langs de grote vijver. Daar stond Pierrot wel met zijn gitaar maar Marcus en co niet met dranken. We gingen dus maar naar de zaal terug, al zingend achter Pierrot aan, die deuntjes speelde die iedereen wel kent. Het reportageteam van Télévesdre bleef ons lang volgen, tot een straat die te smal is voor gemotoriseerd verkeer op 4 wielen.
Daar was de burgemeester terug met dankwoorden en felicitaties voor Jacky, zijn team en de wandelaars. Ook Jacky dankte zijn medewerkers (met geschenken), de seingevers (met een fles wijn), het personeel van de zaal (met geschenken) en de wandelaars. Dan mocht Lucia haar trofee voor de 19de Gouden Arend in ontvangst nemen (een beker) alsook een fraai arendsbeeld (waarvan Jacky ons nadien vertelde dat hij die in Aachen vond). En dan mochten alle vrouwen die mee wandelden een ijsbeertje komen halen (Monique was al vertrokken voor de terugreis met het openbaar vervoer, maar heeft het nog te goed, net als Marion). Na nog een drankje gingen wij ook weg, Geert was zo vriendelijk om mij terug thuis te brengen, al zat Lucia aan het stuur van zijn nieuwe wagen. Ik dank jullie hartelijk !
Het was een leuk, natuurrijk en rustig parcours, en het weer viel goed mee voor januari: het bleef droog, niet koud (tenzij op de wagenrusten en wanneer we net de zaal verlieten) en zelfs kwam de zon schijnen.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, FC Schalke 04-HSV
15.01.2011: FC Schalke 04-HSV : 0-1
De terugronde van dit seizoen is dus goed ingezet, zo mag ik het zien. Enfin, "zien", ik lees op de website van de zegevierende club dat bij FC Schalke 04 de roodbroeken wonnen met 0-1. Het doelpunt van de dag scoorde Van Nistelrooy met het hoofd in de 53ste minuut na een flankpas van Demel. Over de hele wedstrijd bekeken tekende het team uit Hamburg de betere mogelijkheden aan, zodat de drie punten uiteindelijk volledig verdiend mee ging naar de Elbe. Met 61673 toeschouwers was het stadion uitverkocht.
08.01.2011: Als ik in de categorie over Eendracht Aalst vertel over een oefenwedstrijd, dan hier ook. HSV heeft Ajax verslagen met 4-2 met drie doelpunten van ex-PSV-er Van Nistelrooy - het was geen hattrick, het waren doelpunten 1, 2 en 5 - en ene van Jarolim. 22.742 toeschouwers waren er in de Imtech Arena (ja, ze zijn weer thuis), waaronder enkele met een gratis gewonnen kaart, ik heb niet meegespeeld. Hopelijk zetten ze een evengoed resultaat neer in Gelsenkirchen (en hopelijk is die hun stadiondak goed hersteld, want die was beschadigd door overvloedige sneeuw).
03.01.2011: Eind vorig jaar had ik het over de vermelding in Marco BR van Zé Roberto bij twee ploegen van Rio de Janeiro (kampioen Fluminense en Corinthians; en volgens HSV zou hij een aanbod gekregen hebben van FC Santos), maar vandaag staat toch op de website van zijn (huidige) werkgever dat hij hier nog het een en het ander wil bereiken.
28.12.2010: Heung Min Son is opgeroepen voor het Aziatisch kampioenschap en zal dus niet ter beschikking zijn van 7 tot en met 29 januari 2011, tenzij zijn land voordien zou uitgeschakeld zijn, natuurlijk. Maar als hij dan toch moet gemist worden alvast voor de wedstrijd tegen Schalke, kan hij ginds (= Qatar) evengoed maar eens scoren. Zuid-Korea had het Azië-kampioenschap al twee keer gewonnen (in 1956 en 1960) en hoort nu ook tot de favorieten.
09.01.2011 - 5de Nieuwjaarstocht, georganiseerd door De Heidetochten Kester-Gooik (358)
Ik kwam voorspoedig aan en vond zelfs vlot een parkeerplaats in de Molenstraat, waar het Provinciaal Proefcentrum voor Kleinfruit Pamel gevestigd is. Bij de begroeting van bekenden hoorden natuurlijk de welgemeende beste wensen voor het nog jonge jaar. Ik schreef me in voor 14 km waarbij ik twee maal in Buurthuis t Kouterken mijn controlekaart liet afstempelen. Ik geraakte daar via veelal verharde maar rustige wegen, en hier en daar een natuurlijk pad, langs de Turfput, een eindje langs de Dender, en ook in Okegem werden groeten uitgewisseld. Het lusje in Okegem was niet lang, 3,5 km, maar wel met meer modder, hier en daar moest ik opletten dat ik niet zijdelings in de gracht gleed, of mijn schoenen bleven steken in de blubber. Ik geraakte toch voorspoedig opnieuw in Okegem en dan restten mij nog 4,6 km. Ook hier mocht ik verder mijn schoenen vuil maken, zoals in de Pamelse Meersen. Kort na het Molenhof, een taverne met visvijver, ging het linksaf en ik dacht dat het parcours over een maïsland ging, maar ik kon er mooi naast blijven gaan, daar was het minder modderig. Maar ik was er nog niet, ik moest eerst nog naar, of liever achter, de Kluis geraken op die steile helling met kinderkopjes. Achter de Kluis ging ik door het Parochiebos en zo bereikte ik opnieuw de startplaats.
Het was een leuk, natuurrijk en rustig parcours, en het weer viel goed mee voor januari: het bleef droog en zelfs kwam de zon schijnen.
Ik kwam voorspoedig aan ondanks de gladde staat van de parking, toevallig tussen de autos van Mark en, ze kwam net na mij aan, Lucia, in gezelschap van Marnik. Binnen vond ik Annemie en Mark terug, we schreven ons in voor de 18 km, maar eerst iets warm en iets versterkends drinken. Langs vooral verharde maar soms toch gladde wegen kwamen wij langs de Sanitary, blijkbaar een van de beeld bepalende gebouwen in het Zottegemse centrum. Het is tevens de tastbare getuige van de toenmalige rijke textieltraditie in de Egmontstad. Beeld bepalend in de voorgevel is de volledig betonen hijsbalk. Bij het hoofdgebouw hoort een stoommachine en ketelhuis en een achthoekige fabrieksschouw in betonmetselwerk versterkt met ijzeren banden. De stoomketels uit 1909 bleven eveneens bewaard. Hoofdgebouw, fabrieksschouw en stoomketels werden als monument beschermd. Het wordt momenteel gebruikt als Administratief centrum, dit komt neer op de centralisatie van de stadsdiensten. Dat las ik allemaal op de website van de Wandelgazette want geen van ons drieën wisten wij wat dat gebouw moest voorstellen. In Strijpen hadden we een rustpost, daar besloten we om over te schakelen naar 14 km want de wegen lagen er toch niet overal veilig bij, zelfs met goeie wandelschoenen, al is geen van ons drie gevallen. Bij het verlaten van deze zaal viel me het overlijdensbericht op van Marc Ramsdam. Euh? Hij zat toch in t bestuur? Maar blijkbaar belet dit niet een veel te vroeg (hij was geboren in 1953) en onverwacht overlijden, wij zullen hem gedenken.
Dan gingen we naar Velzeke, waar een standbeeld staat van Julius Cesaer, nog niet van Jan de Lichte, hoewel we wel zijn pad een eind mochten volgen en dat we bereikten via de Paddestraat, de keien lagen wat verzonken tussen het ijs en de sneeuw. In de rustpost van Velzeke op de gewestweg vonden we alweer enkele bekenden terug, en na een warme drank gingen we terug naar Bevegem, via de Blarenhoek en Beiseloven naar het centrum van Zottegem, alwaar we een warme Glühwein kregen aangeboden. Onderweg passeerden we ook een vijver, rechtover In de Zoeten Inval waar wat te doen was, blijkbaar, want ons kwam nogal wat volk tegemoet, zoals een jongedame met feestelijke schoentjes, we vermoedden echter dat die wel eens onherroepelijke schade zouden kunnen opgelopen hebben door het contact met sneeuw en ijs. Terug in Bevegem genoten we van alweer een warme drank, ditmaal met een versgebakken wafel met suiker, eventueel slagroom.
Het was een leuk, natuurrijk en rustig parcours, en het weer viel nog niet tegen voor december: het bleef droog al was het koud en kwam de zon er niet door.
28 12 2010: Afgezien van mijn verplaatsingen naar en van Brussel Zuid voor de verbinding met de Thalys naar Parijs (Charles de Gaulle-luchthaven) heb ik geen last gehad met de NMBS en zij met mij dus ook niet. In die twee weken dat ik aan het (voor)winterweer ontsnapte door van de zon te genieten in Rio de Janeiro, moet hier het een en het ander gebeurd zijn. Een beetje nieuws inhalen kan ik dan het best via de blog van "spoorvreter" Steven De Schuiteneer (http://spoorvreter.be/blog/). Bij voorbeeld op 23 december 2010 vertelde hij over de stijl van communiceren van de NMBS (citaat): "De communicatiedienst van de NMBS is dringend toe aan herbronning. De vreemdste reacties worden de wereld ingestuurd. Wat te denken van de reactie van de NMBS-woordvoerder Goovaerts n.a.v. het flauwvallen van enkele reizigers woensdag op een trein van Gent naar Brussel ? Zijn laconieke reactie De reizigers kiezen zelf of ze de risicos van een overvolle trein erbij nemen stemt tot nadenken. Het probleem bij de reiziger leggen is niet de oplossing. De klant moet geen behandeling als koning krijgen, maar respect is op zijn minst wel een noodzaak." Het probleem bij de reiziger leggen is inderdaad niet de oplossing, maar lijkt wel de gewoonte bij de NMBS: een paar jaar geleden legde de NMBS de schuld, of toch verantwoordelijkheid, voor vertragingen bij de reizigers die te traag in- en/of uitstappen, terwijl bij sommige treinen het deurgat naar het perron maar 1 persoon breed is en instappers dus moesten wachten op uitstappers. De trein welk ik op de avond 23 december genomen heb, is de comfortabele dubbeldekker (Steven kent als die nummers maar ik niet) is er ene met een erg breed deurgat, je kan er met drie tegelijk door.
Op 12 december 2010 volgde hij de ongetwijfeld erg interessante Panorama-reportage "Gelieve ons hiervoor te verontschuldigen" waar hij 's anderendaags op zijn blog op terug kwam. Samenvattend stelde Steven: "Alles bij elkaar zullen de meeste mensen wellicht meer verwacht hebben van deze reportage. Ik vond de inbreng van de mensen op het werkveld zeer geslaagd (seinhuis, machinist) al miste ik wel de stationschef die zo goed als niks meer te zeggen heeft. Spijtig dat de redactie van Panorama zelf niet kon vaststellen dat de (onder)chef perron te weinig in de pap te brokken heeft." Geslaagd leek hij ook de inbreng van de ombudsman te vinden, zo maak ik uit zijn verslag op.
Op 8 december 2010 lijk ik aan een staking ontsnapt te zijn: "Vanochtend zorgde een spontane staking van treinchefs in Waremme, Ottignies en Liège voor problemen in Wallonië en Vlaanderen. Aanleiding was de aanval van een reiziger zonder papieren in Huy (dinsdagochtend). Ik begrijp de onmacht en frustratie van die mensen. Heeft de actie iets opgeleverd ? Dat is de grote vraag. Een signaal is hiermee zeker gegeven, maar hoeveel keer is dat vroeger ook al niet gebeurd ? Laat ons liever afvragen waarom de politici geen wet stemmen waarin hardleerse overtreders en geweldenaars tegen spoorwegpersoneel geen gevangenisstraffen opgelegd krijgen in plaats van ze de gebruikelijke pamper om te doen." Misschien omdat die hardleerse overtreders en geweldenaars tot een door het CGKR beschermde bevolkingsgroep behoren?
03 12 2010: Vannacht was er nog een flink laagje sneeuw bij gevallen, maar het viel nogal mee met de vertragingen, alleen was de metro weer overvol en moest ik er dus weer ene laten passeren. In de volgende had ik me wel geperst, ik wou daar niet blijven staan wachten.
02 12 2010: Vannacht was er nog een laagje sneeuw bij gevallen en daar had de NMBS wellicht niet mee gerekend. Deze keer nam ik de binnendeurloze dubbeldekker van 07.22 uur en met de metro kwam mooi op tijd op kantoor aan. Vanavond nam ik na "lange" tijd nog eens de trein naar Zottegem, want die naar Poperinge was al weg. De metrostellen waren namelijk stampvol en ik heb er eerst eentje laten rijden, maar een tweede keer passen, dat zag ik niet zitten. Blijkbaar zijn er nog mensen die liever niet wandelen over gladde trottoirs.
01 12 2010: Vanmorgen was het nog licht aan het sneeuwen (poedersneeuw) maar bij de NMBS liep alles al in het 100. Zo was de trein naar de luchthaven van 07.13 uur met ruime vertraging aangekondigd, de binnendeurloze dubbeldekker van 07.19 uur was al afgeschaft en de even binnendeurloze dubbeldekker van 07.22 uur had eerst een erg ruime vertraging en werd dan alsnog geschrapt. De P-trein van 07.28 uur, die ik gebruikelijk toch al neem, had eerst 7 en dan 8 minuten vertraging, in Brussel was dat natuurlijk uitgelopen. Met de metro was ik net op tijd, al moest ik er eerst ene laten rijden omdat er niemand meer bij kon.
Vanavond was het dan even "leuk", ik zag op Railtime (dat iets veranderd is) dat de trein naar Zottegem vertraging had, ik zocht naar eerdere treinen en toen bleek dat de trein van 17.21 uur ook al vertraging had, en nog geen beetje. Met de metrro kwam ik wel tijdig aan en ik kon die trein op spoor 4 dan ook nemen.
De website www.railtime.be is dus een beetje veranderd, je moet nu niet alleen het station van vertrek aangeven, maar ook de bestemming, en het uur van vertrek of aankomst (dàt mag je nog kiezen), gedaan dus met veel rood op je scherm te zien... Overigens, toen ik om ongeveer 17.15 uur naar die website surfte, stond in de tekstbalk bovenaan te lezen "Geen belangrijke storingen op het net". Tot je dan in 't station komt, natuurlijk... Of zijn dat "Onbelangrijke storingen op het net"?
29 11 2010: Vanmorgen was het behoorlijk koud in de P-trein (buiten ook: het zou tot en met aanstaande donderdag ook overdag vriezen). 's Namiddags, of moet ik 's avonds zeggen wegens de duisternis die al om 17.00 valt, was er weer veel in het rood genoteerd in Brussel Centraal, ik kon nog met alle gemak en zonder mij te haasten, wel integendeel, de IC 2339 naar Poperinge/Roeselare nemen, die had zowat 10' vertraging.
26 11 2010: Vanmorgen stond de P-trein met 5' vertraging dus nam ik meteen de rode dubbeldekker zonder binnendeuren, en dus ging ik ongeveer in het midden van het rijtuig zitten. Voor de namiddag had ik overuren opgenomen en ik wou de IC van 12.50 uur nemen maar toen ik in Brussel Centraal aankwam, stond deze met wel 40' vertraging aangekondigd, blijkbaar was er een defekt aan. Ik heb dan zes minuten later een trein naar Zottegem genomen, compleet gespeend van enig hedendaags comfort, bovendien stopte deze trein uitzonderlijk in Liedekerke en verder kwam er een zwerm shoppers bij die met hun megagrote boetiektassen zich tussen het werkvolk ging wringen.
24 11 2010: Vanmorgen was die staking dus om 6 uur voorbij, en dus kon men doorgaan met de gebruikelijke vertragingen. Vanmorgen was dat zeer beperkt, vanavond kon ik, net als gisteren, mee met de IC 2339 naar Poperinge/Roeselare, die eerst 8' en toen ik al op het perron stond zelfs 10' vertraging had opgelopen, en ik kwam om 18.11 uur in Denderleeuw aan, waar ik zag dat de treinen naar Zottegem en Gent ook 10' opgelopen hadden. Op www.railtime.be zijn dat allicht geen "belangrijke storingen"...
23 11 2010: Gisteravond was er in het laatste VRT-journaal niets te zien of te horen over enige staking, terwijl die eerder begon dan voormelde uitzending. Vanmorgen in het radionieuws was wel te horen dat die staking zich vooral in Wallonië liet voelen. Dat bleek ook in het station van Denderleeuw, waar de dubbeldekker zonder binnendeuren van 07.24 uur afgeschaft was, een eerdere trein, ook een dubbeldekker zonder binnendeuren, had 5' vertraging en ik denk dat de meeste passagiers voor de afgeschafte trein daar zijn ingestapt. De P-trein zat namelijk niet echt vol, en op het perron 1, waar hij naartoe geleid was, stond erg weinig volk. Die P-trein reed zelfs redelijk stipt ! Ook mijn afdelingshoofd kwam ongeveer als gewoonlijk op kantoor aan, en 's namiddags was op de site van www.railtime.be over "haar" noch "mijn" trein enige vermelding van vertraging of zelfs afschaffing te zien. Omdat het om half zes al zo duister is, neem ik de metro en ik kon de IC 2339 naar Poperinge/Roeselare nemen, die had 6' vertraging opgelopen, en ik kwam kort na 18.00 uur in Denderleeuw aan.
't Is niet omdat ik er geen last van had, dat de vakbonden zomaar moeten beginnen staken om redenen waar de reizigers niets aan kunnen verhelpen. De sporen in het station van Namen werden ingenomen tussen 15 uur en 15.20 uur en nadien tussen 15.40 uur en 16 uur. Een derde blokkade was voorzien tussen 16.20 uur en 16.50 uur, zo lees ik bij De Standaard.
22 11 2010: Tijdens de namiddag vroeg mijn afdelingshoofd of er vandaag ook al gestaakt wordt, naar mijn weten pas vanavond vanaf 22.00 uur. Maar toen ik later in de namiddag naar www.railtime.be surfte, bleek dat er inderdaad een spontane aktie was uitgebroken in Charleroi, en de trein die zij 's avonds neemt, komt gewoonlijk van daar. Ze had vanmorgen in de Metro gelezen dat de aktie die vanavond begint wel zou kunnen meevallen voor de reizigers omdat de vakbond niet echt groot is. We spraken dan af dat we zullen proberen morgen naar kantoor te komen en als dat niet lukt mijn collega te verwittigen. Ik hield de rode cijfertjes in het oog maar op de site van www.railtime.be staat onderaan te lezen: "Deze info is geldig op het moment van de opzoeking." Dat bleek later in Brussel Centraal, de trein "van" mijn chefin had 8', toen die acht minuten om waren, (zogezegd) geen vertraging meer en dan ineens 12'. Ik hoop dat ze een andere trein naar Antwerpen had genomen en dat ze daar vlot verbinding had naar het station van haar bestemming. Op spoor 2 volgden de vertragingen natuurlijk ook op, wat wil je, op 13 minuten stoppen daar 4 treinen...
Bij De Standaard staat het een en het ander te lezen over deze en nakende asociale akties: "Waalse spoormannen beginnen al aan acties", over de aktie waar mijn afdelingshoofd ineens over begon: volgens de Franstalige openbare omroep RTBF gaat het conflict over een beslissing van de directie om een extern schoonmaakbedrijf in te zetten in de stationsgebouwen. En dan? Bij ons zijn dat ook externen, net als het personeel van de kantines en de zelfbedieningen waar we kunnen eten. Ook de meeste cursussen worden door externen gegeven (sommige PC-cursussen niet, andere en al de rest wel).
"Stakingsdreiging bij NMBS Logistics": Er loopt ook een aanzegging voor een staking op 30 november bij het goederenvervoer per spoor, "zonder weerslag op het reizigersverkeer", benadrukt Digneffe. Allez, ze beseffen dan toch dat mensen geen goederen zijn...
Als je de reacties op de krantensite leest, weet je meteen dat de vakbonden op geen of zeer weinig begrip moeten rekenen (en wie wel begrip schenkt, zal wellicht geen NMBS-klant zijn).
19 11 2010: Gisteravond kon ik profiteren van een trein met vertraging, de IR 3538 naar Aalst had een vertraging van 20' opgelopen. Dat is ook een trein met individuele zitjes, de passagierster waar ik ging naast zitten, had echter met haar zitje niet genoeg, ze overschreed de scheiding tussen de twee zeteltjes. Vanmorgen had de piekuurtrein weer 15' vertraging bij elkaar gesukkeld.
Waarom dan nog staken? Dat een vakbond dat van plan is, zag ik deze namiddag bij www.railtime.be, voor maandagavond 22.00 uur tot woensdagochtend 06.00 uur (dus meer dan de gebruikelijke 24 uur) is een stakingsaanzegging ingediend door een organisatie van personeelsvertegenwoordiging (dewelke, mogen we blijkbaar niet weten, en heeft het ook enig belang?). Verder wordt ook een versperring in het station van Namen voorzien op dinsdag 23 november tussen 15u en 17u. Aangezien de omvang van de hinder niet voorzien kan worden, raadt de NMBS de reizigers aan de nodige voorzorgen te nemen. Ik heb dat meteen voorgelegd aan mijn afdelingshoofd, die zelf pendelt, en maandag zien we wel, hopelijk kan ik desnoods weer thuiswerken, en kan ik op die manier de overlast doorschuiven naar de NMBS (i.e. ik spaar twee lijnen uit op een Rail Card, meer nog, ik stel de aanschaf zelfs met een dag uit). Overigens schrijft De Standaard dat beide akties op rekening staan van het Autonoom Syndicaat van Treinbestuurders (ASTB), dat eist een betere veiligheid op het spoornet, in het bijzonder door de invoering van het Europese veiligheidssysteem ETCS in plaats van het huidige TBL1+. Ze vragen ook betere werkomstandigheden. Donderdag overlegden de treinbestuurders nog met de top van de NMBS, maar dat heeft niets opgeleverd. Het ASTB blijft het naar eigen zeggen onverantwoord vinden dat de veiligheid van de reizigers niet gewaarborgd is. Ik kan me niet voorstellen dat die vakbond zich veel inlaat met het belang van de reizigers, ze zou wel een minder enerverende aktie bedenken in dat geval.
16 11 2010: Het regent nochtans al drie dagen niet maar vanmorgen moet er ergens een probleem geweest zijn zodat de P-trein na de halte in Liedekerke een omweg maakte via Jette. Van daar via Brussel Noord naar Brussel Zuid rijden, zal niet gekund hebben want de terminus is Schaarbeek. 's Avonds stond het bord boven de loketten in Brussel Centraal vol rode cijfertjes en net toen ik op perron 2 stond, werd omgeroepen dat de IC-trein naar Aalst en verder naar spoor 4 werd verwezen. Omdat de trein naar Zottegem ineens 7' vertraging had opgelopen, ging ik toch ook naar spoor 4, wat niet vlot ging op zo'n smalle trap (2 personen breed).
Op de website van De Standaard zie ik een wel zeer opmerkelijk bericht, waarschijnlijk een primeur: de directie van de spoorwegen probeerde de vakbonden er vanmiddag van te overtuigen om af te zien van nieuwe acties. De christelijke spoorvakbond ACV-Transcom en de socialistische bond ACOD Spoor hebben eerder op de dag het sociaal plan voor de goederenafdeling van de NMBS afgewezen. Ze nemen bij de NMBS nu eindelijk eens hun verantwoordelijkheid op ten aanzien van hun (vaste) klanten. Overigens hoorde en zag ik in het VRT-journaal dat de (a)social(istisch)e vakbond een staking had voorzien voor 30 november (tiens, een dinsdag, hebben ze geen verlengde weekends meer nodig?).
14 11 2010: Zoals vorige donderdag en, in iets mindere mate, vrijdag, heeft het ook gisteren, zaterdag, flink geregend en dit tot heden middag. Oost-Vlaanderen en de twee Brabantse provincies zijn het meest geplaagd (evacuaties, ondergelopen woningen en ook ziekenhuizen, drie verdronken slachtoffers, alle 3 in Waals-Brabant). Op de website van Railtime lees ik vandaag om 19:14 uur het volgende overzicht:
Lijn 96 Brussel-Zuid - Quévy: Verstoord verkeer. 18:36 Het treinverkeer wordt gehinderd door de weersomstandigheden ter hoogte van station Halle - verstoord verkeer. De L-treinen stoppen niet in Lot en Buizingen : er wordt een busdienst ingelegd tussen Halle, Buizingen en Lot. Het Thalys, TGV en Eurostar treinverkeer is zwaar verstoord.
Lijn 94 Brussel-Zuid - Doornik: Verstoord verkeer. 13:13 Het treinverkeer wordt gehinderd door de weersomstandigheden in het station van Leuze - verstoord verkeer.
Lijn 154 Namen - Dinant: Onderbroken verkeer. 4:07 Er is een grondverzakking gemeld tussen station Dinant en station Yvoir. - Het treinverkeer is onderbroken tussen Dinant en Yvoir. Tussen Dinant en Yvoir kunnen de reizigers gebruik maken van een vervangende busdienst.
En dan zit dit er nog tussen: Lijn 75 Gent-Sint-Pieters - Kortrijk: Vertraagd verkeer. 9:14 Er is vandalisme gepleegd ter hoogte van station Moeskroen. Hierdoor duurt de reistijd 10 tot 20 minuten langer.
Allez, wie amuseert zich daar nu mee??? Maar ik zie dus geen meldingen over het traject Denderleeuw-Brussel.
12 11 2010: Zoals gewoonlijk wegens een semestrieel rapport "mocht" ik overuren kloppen en ik nam de trein naar Denderleeuw en verder tot Oostende van 18:36 uur. Die maakte een serieuze omweg rond Brussel en kwam met 10' vertraging in Denderleeuw aan. Ook de trein die drie minuten later geprogrammeerd staat (voor Kortrijk/Poperinge) had vertraging opgelopen, zo zag ik bij aankomst in Denderleeuw.
11 11 2010: Geloof het of niet maar ik moest vandaag naar Brussel en liefst op 't gebruikelijke uur. Had ik gisteravond nog naar een dienstregeling gezocht, ik zou geweten hebben dat dit te optimistisch was, de P7013 reed natuurlijk niet. Dus heb ik in het station een half uur zitten lezen en dan een rustige treinrit meegemaakt in een comfortabel rijtuig. Het was zo kalm dat ik vergat mijn MP3-speler op te zetten toen de TGB ineens, bij het naderen van Brussel Zuid, in de micro begon de brullen. Kan dat nu echt niet wat stiller? Op kantoor dacht ik er wel aan eens naar Railtime te surfen, zo wist ik dat ik beter een half uurtje eerder kon vertrekken want geen van de twee treinen naar Zottegem (en verder) tussen 17.45 en 18.00 uur reed, net zo min als de intercity komende van Genk. Omdat het ook al slecht weer was, heb ik de metro genomen en had in Brussel Centraal aansluiting op de IR 3538.
10 11 2010: Vanavond las ik op de site van De Standaard dat de OVS inderdaad afziet van de stakingsplannen van volgende week maandag, maar het ASTB is nog altijd van plan om ergens sporen te blokkeren. Maar anderzijds heeft de liberale vakbond VSOA-Spoor een stakingsaanzegging ingediend voor de machinisten in Bergen en dat voor 18 november, zo werd woensdag door de vakbond zelf bekendgemaakt. Het VSOA protesteert daarmee tegen de verhoogde werkdruk die de nieuwe dienstregeling vanaf midden december met zich mee dreigt te brengen. Ja, en dan? Is die nieuwe dienstregeling vanaf midden december voor elke klant dan interessant? En waar kan die in het negatieve geval zijn ei kwijt? Willen die vakbonden eens samen zitten en zich eens bezinnen over andere vormen van protest, vormen waar de klant van de NMBS eens geen last van heeft?
Dus samengevat: op 18 november stakingsactie in Bergen/Mons van de VSOA op 23 november sabotageaktie van het ASTB...
09 11 2010: Vanmorgen las ik in Het Nieuwsblad dat de staking voorzien voor komende maandag van het OVS wellicht toch niet doorgaat. Later vandaag las ik dan op de website van De Standaard dat de kleine spoorbond ASTB (Autonoom Syndicaat voor Treinbestuurders) een nieuwe stakingsaanzegging heeft ingediend: op 23 november worden mogelijk opnieuw sporen geblokkeerd, zoals op 19 oktober. De actie duurde toen een half uur en leidde tot beperkte vertragingen in de avondspits, ik was iets eerder vertrokken en nam de trein in Brussel Schuman. Met de actie wou de kleine spoorbond de hoge werkdruk en onveiligheid aanklagen. "De directie van de NMBS heeft blijkbaar de boodschap niet begrepen die de treinbestuurders uitstuurden op 19 oktober, toen ze de sporen in Brussel-Zuid blokkeerden," zegt het ASTB nu. En dat moeten de reizigers dan maar uitzweten. Wat kan het de NMBS schelen of en wanneer haar klanten ter bestemming aankomen?
Overigens, toen ik vanochtend in het station van Denderleeuw moest ik eerst nog een Key Card kopen en heb de "trekgat"-dubbeldekker net gemist. De trein P7013 was namelijk aangekondigd met 8 minuten vertraging, toen ik op het perron (3 i.p.v. 4) kwam, waren er al 2' bij gekomen, en tegen dat ik in Brussel Centraal uitstapte, was de vertraging zelfs gegroeid tot 14'. 's Avonds had ik belange niet zoveel pech als mijn afdelingshoofd: toen ik in Brussel Centraal aankwam, zag ik dat "haar" trein was afgeschaft...
08 11 2010: Vandaag staat in De Standaard te lezen dat de spoorbazen het remsysteem verdedigen voor de commissie Buizingen. De drie ceo's - Jannie Haek, Mark Descheemaeker en Luc Lallemand - waren opnieuw in de commissie uitgenodigd, ditmaal naar aanleiding van rapporten van het Rekenhof, het Europees spooragentschap ERA en van de experten van de commissie. Daarin werd onder meer het gebrek aan een veiligheidscultuur binnen de NMBS aan de kaak gesteld. "Ik heb nooit de ervaring gehad dat veiligheid niet primordiaal in de genen van het bedrijf aanwezig was," sprak Haek, de topman van de NMBS Holding. "Het is mijn indruk dat de veiligheidscultuur in alle geledingen van het bedrijf heel sterk aanwezig is." Ook Lallemand van infrastructuurbeheerder Infrabel, en Descheemaeker, de ceo van de NMBS, benadrukken dat veiligheid een absolute prioritiet is is voor hun bedrijf. Descheemaeker haalt daarbij de belangrijke keuzes op technologisch vlak aan. Zo verwees hij naar de keuze om het remsysteem TBL1+ snel te realiseren en tegelijkertijd zo snel mogelijk te evolueren naar het Europese systeem. TBL1+ is compatibel met ETCS en vormt een eerste stap naar het Europese systeem, luidde het.
Vanavond was rood de kleur van de NMBS, ik nam er een trein naar Oudenaarde, en ging ver genoeg achteraan de trein zitten, anders is er geen zitplaats (er bleven nu ook reizigers staan). Die trein had bij aankomst in Denderleeuw wel een half uur vertraging. Het is dus echt niet nodig om volgende week te staken, doe maar gewoon, dat is al erg genoeg...
Een van de stakersvakbonden, ACOD, vindt dat daarmee moet gelachen worden, zo staat in dezelfde krant: De socialistische spoorbond ACOD steekt met een opmerkelijke affichecampagne de draak met de treinvertragingen. De affiche wordt enkel verspreid in de kleedkamers, bureaus en koffieruimtes van de NMBS (dus ook bij een kennis die net als ik de wandelsport toegenegen is ). Op de affiche prijkt een meisje in zwarte, kanten slip. De tekst luidt: "Sinds mijn man met de trein gaat werken, heeft mijn minnaar meer tijd voor mij." Aanleiding voor de campagne is een onderzoek naar de treinvertragingen dat vorige week uitlekte. Daaruit zou blijken dat vooral het personeel de oorzaak is van de vertragingen. Tiens, is dat personeel dan niet gesyndikeerd bij het ACOD? Of alleen bij de OVS? ACOD-topman Jos Digneffe zegt in Het Laatste Nieuws dat het personeel vorige week wilde stakingen overwoog. De vakbond is echter beducht voor dergelijke onsympathieke acties en lanceerde de affiches als alternatief. Het ACOD hoopt op die manier de woede bij het NMBS-personeel te ontmijnen (de klanten kunnen nog altijd de pot op en de boom in). Maar tegelijkertijd waarschuwt de vakbond wel dat er een heleboel dossiers op de onderhandelingstafels liggen waarvoor dringendeen oplossing nodig is.
De NMBS wil voorlopig niet reageren op de campagne. Ik wel, hé? Vind mijn toevoegingen in bovenstaande alinea's maar.
04 11 2010: Vandaag staat in De Standaard te lezen dat de Onafhankelijke Vakbond voor Spoorwegpersoneel (OVS) voor maandag 15 november een stakingsaanzegging ingediend heeft voor de Antwerpse treinbegeleiders. Dus niet voor de anderen? Volgens OVS kan het personeel zich niet akkoord verklaren met de nieuwe dienstregeling die volgende maand in voege treedt (zou dat wel voor elke pendelaar OK zijn?). Vooral de korte keringstijden zijn hen een doorn in het oog. Daarnaast worden onder andere het personeelstekort en de hoge werkdruk aan de kaak gesteld. Vakbondsafgevaardige Luc Pauwels van OVS acht de kans dat het op 15 november effectief tot een 24 urenstaking komt vrij reëel. Hij benadrukt ook dat de actie voor ernstige hinder kan zorgen, omdat er geen treinen zonder begeleider kunnen vertrekken. Ze kunnen wel verrekken, als 't te gortig wordt, vraag ik op 't werk weer toestemming tot thuiswerken zoals vorige maand en dan moet ik geen twee lijntjes op mijn Key Card invullen.
29 10 2010: Vanavond lees ik bij De Standaard dat de NMBS-Groep over de eerste zes maanden van dit jaar een nettoverlies geboekt heeft van 113,8 miljoen euro, na een nettowinst van 40,7 miljoen euro tijdens dezelfde periode vorig jaar. De exploitatiedotatie van de staat steeg met 8 procent, tot 665 miljoen euro. Dus er schiet toch nog iets over om de treintjes te laten rijden, en liefst ook te onderhouden en eventueel te herstellen?
Een ludieker onderwerp staat er ook in, namelijk: lezen blijkt de populairste bezigheid van de treinreizigers. Ruim 79 procent las de afgelopen maanden minstens één boek. Ik ook, nadat de krant en de Humo uitgelezen zijn. De meeste treinreizigers, 63,2 pct, lezen kranten en tijdschriften. Boeken lezen volgt op de tweede plaats met 44,1 pct, gevolgd door praten op nummer drie, en rondkijken of nietsdoen op vier. Ongeveer een vijfde luistert naar muziek. Ook daar ben ik bij, omdat ik de intercomdreunen in de trein dikwijls te luid vind. Wie de trein neemt, gaat niet vaak naar de bibliotheek voor boeken (ik wel, zowat elke drie weken). Maar liefst 61,6 pct zegt nooit een bibliotheek te bezoeken (amai!). Ongeveer de helft van alle bevraagden kocht tijdens het jongste halfjaar één tot vier boeken. Van mij is 't een jaar geleden, en dan nog in de luchthaven van São Paulo (Brazilië)... De Millennium-boeken van Stieg Larsson zaliger nagedachtenis heb ik als geschenk gekregen en in totaal op 9 weken uitgelezen (na de krant en het tijdschrift, hé). Opvallend genoeg is er een verschil op te merken tussen wat mannen en vrouwen graag doen op de trein. Zo houden mannen (21,1 pct) iets meer van werken op de trein dan vrouwen (13,8 pct - ik geloof dat, ik zie meer mannen op de laptop bezig dan vrouwen, maar of het daarom steeds om werk gaat, en niet om het bekijken van een DVD, is mij niet altijd duidelijk). Daarnaast slapen ze ook liever: 23,5 pct ten opzichte van 17,1 pct bij vrouwen. De vrouwen blijken dan weer liever te praten in de trein: 43 pct tegenover 28,9 pct van de mannen (ik niet want ik ken geen andere pendelaars persoonlijk). Treinreizigers lezen graag romans (52,6 pct). Ook spannende boeken en thrillers (32,2 pct) scoren goed (zeker weten, vooral Scandinavische voor mijn part), net als non-fictie (31,9 pct), misdaadverhalen (28,5 pct - idem voor mij) en historische romans (20,1 pct - iemand suggesties nadat James A. Michener al enkele jaren "zaliger" is?). Maar liefst driekwart vindt de trein een aangename leesplek (nou nou... met dat lawaai van slecht afgestelde intercoms). De belangrijkste redenen daarvoor zijn rust en tijd. Dat zal wel, dat je in de trein tijd hebt... Over boeken gesproken, de Boekenbeurs begint overmorgen !
25 10 2010: Vrijdag schreef ik hier nog dat de spoorwegmaatschappij er intussen in slaagt om het aantal chronisch overbezette treinen te verminderen. Maar vandaag heb ik voor het eerst sinds zeer lang staand moeten reizen, en ik neem geen chronisch overbezette trein. Ik kan bedenken hoe dat komt dat er bijna evenveel passagiers stonden als er zaten. Toen ik in station Denderleeuw aankwam, stond een trein naar de nationale luchthaven met 15', even later zelfs met 20' vertraging genoteerd. Wie een vlucht moet halen, kiest dan natuurlijk voor de eerstvolgende trein naar Brussel om daar dan aansluiting te zoeken. En dus was er een tekort aan zitplaatsen. Overigens was de vertraging van die andere trein te wijten aan een defect aan de locomotief. Vorige maandag had men alle tijd om eventuele defecten hier of daar te herstellen, maar toen moest er gestaakt worden.
22 10 2010: Volgens De Standaard zouden treinen over drie jaar, dus 2013, toch wat stipter rijden, zo zei Descheemaecker toch, de topman van de NMBS bij de voorstelling van de nieuwe dienstregeling. Eind 2013 zal de dienstregeling bovendien helemaal omgegooid worden omdat de NMBS vanaf dan over het gros van het nieuwe treinmateriaal beschikt dat besteld werd en een paar grote infrastructuurwerken dan achter de rug zullen zijn. In de nieuwe dienstregeling, die vanaf 12 december geldt, verandert er niet zoveel. De veranderingen zijn meestal het gevolg van werken aan de spoorinfrastructuur die volgend jaar op het programma staan en ingrepen om de stiptheid nu al te verbeteren (betekent dit het aanpassen van de dienstregeling aan de werkelijkheid? ). De spoorwegmaatschappij slaagt er intussen wel in om het aantal chronisch overbezette treinen te verminderen. Zo waren er bijvoorbeeld vorig jaar in de maand augustus elke dag 12 treinen met te weinig zitplaatsen. Dit jaar waren er dat in diezelfde maand slechts vier. Nu vraag ik me wel af hoe de NMBS dit bepaalt. Ik heb al meermaals gezien dat er nog zitplaatsen vrij waren maar dat er toch op het platform blijven staan of er op de vloer zitten.
De reizigersvereniging TreinTramBus (TTB) is kritisch over die nieuwe dienstregeling, Volgens de reizigersvereniging gaat het aanbod er vooral tussen Gent en Brussel op achteruit. "Op 21 minuten tijd zullen er vanuit Gent Sint-Pieters drie treinen naar Brussel vertrekken en dan volgt een gat van 39 minuten. Ook in de spits wordt de spreiding slechter,"' zegt Kees Smilde. "Op die manier creëert de NMBS zijn eigen capaciteitsproblemen." Daarnaast gaan de treinen tussen Limburg en Leuven/Brussel tijdens de spitsuren een stuk trager rijden, zegt TTB. Dus de treinen die ik neem zijn hier bedoeld. Maar op papier verandert er voor mij niets.
19 10 2010: Vandaag lag het spoorwegverkeer in Brussel Zuid deze namiddag enkele uren plat. De ASTB, niet erkend door de NMBS, blokkeerde de sporen in het station Brussel-Zuid tussen 16 uur en 16.30 uur, had de NMBS dat niet toegestaan, dan waren de akties harder (ze waren van plan de sporen te blokkeren van 15 tot 17 uur). Tot en met 17 uur zorgde dat voor grote vertragingen - tot 45 minuten - op de noord-zuidas. Een twintigtal treinen werd afgeschaft. Omstreeks 18 uur bleef de vertraging beperkt tot 15 minuten en vanaf 19 uur zou volgens Infrabel alle hinder van de baan moeten zijn. Maar zo lang wachtte ik niet, integendeel, ik vertrok 5 minuutjes eerder en ging naar Brussel Schuman voor een trein die de Noord-Zuid-verbinding niet aandoet. En ik kwam eigenlijk iets eerder thuis ook, omdat die trein niet als omnibus rijdt. De pendelaars hebben al lang geen begrip meer voor protestakties, immers, zij liggen niet aan de basis van het geschil tussen vakbond en NMBS.
18 10 2010: Vandaag lag het spoorwegverkeer zo goed als stil maar ik heb de last van de staking lekker doorgeschoven naar de NMBS. Dankzij mijn afdelingshoofd en het systeem "telewerken" kon ik thuis werken, en dat ging uitstekend. Ik heb dus ook niet betaald voor vervoer dat ik niet gekregen heb, ik reis namelijk met een Key Card (een soort rittenkaart waar je van elk traject details moet invullen). Voor morgen zoek ik wel iets om de last, of toch een deel ervan, door te schuiven naar de NMBS. Het blokkeren van sporen in een belangrijk station van de hoofdstad (Brussel Zuid) van 15 tot 17 uur is voor mij geen aspect van stakingsrecht maar van pure sabotage.
13 10 2010: Op de website van de Standaard lees ik nog eens de bevestiging dat het autonoom syndicaat van treinbestuurders (ASTB) vasthoudt aan de stakingsaanzegging voor dinsdag 19 oktober. Dat betekent dat er twee dagen op rij ernstige hinder zal zijn voor de reizigers. De treinbestuurders zijn van plan tussen 15 en 17 uur de sporen te blokkeren in Brussel-Zuid. Het ASTB wil met de actie de veiligheidsproblemen en de werkdruk op het spoor aanklagen. Zo worden er volgens het ASTB soms stopseinen genegeerd omdat de bestuurders vermoeid zijn. Het onderhoud met de NMBS-verantwoordelijken leverde niets op, aldus het syndicaat. Eerder heeft ACOD opgeroepen tot een spoorstaking bij het treinpersoneel op maandag 18. De Onafhankelijke bond OVS steunt dit voornemen. Persoonlijk vind ik dat behoorlijk crimineel om tussen 15 en 17 uur de sporen te blokkeren in Brussel-Zuid, dus het werkvolk dat niets te zien heeft met de grieven van die vakbond te verhinderen om naar huis te gaan.
11 10 2010: Tijdens de ochtendspits ging het nog met de vertragingen, ze vielen niet op... 's Avonds nam ik de trein voor Zottegem en die kwam met wat meer vertraging in Denderleeuw, ik merk dat aan hoe ver "Blokken" al is op TV. Morgen eens luisteren hoe mijn chef het gehad heeft, want "haar" trein was afgeschaft, zo zag ik op www.railtime.be. Op het "scorebord" van Brussel Centraal stond ook dat de vertragingen en afgelaste treinen het gevolg waren van een syndicale aktie en de NMBS dankt dan nog voor het begrip. Daar kan ze wel naar fluiten, ze heeft ook geen begrip voor een reiziger die eens wat vergeet.
10 10 2010: Tijdens de uitzending van het nieuws op Radio 2 hoorde ik dat er morgen een stakingsaktie bij het goederentransport zou gehouden worden, of het passagiersvervoer er last van zal ondervinden, is niet zeker maar wel mogelijk. Ik ga ervan uit dat het niet erg zal opvallen, de voorbije week grossierde de NMBS in vertragingen.
07 10 2010: Bij De Standaard lees ik nu dat de [a-]socialistische spoorbond ACOD op maandag 18 oktober een algemene treinstaking organiseert. Treinreizigers ondervinden mogelijk al vanaf komende maandag hinder van de voorbereidingen van de staking. Volgens de vakbond kan het informeren van het personeel over de staking het spoorverkeer in de loop van komende week al verstoren. Op mijn werk sturen ze gewoon pamfletten en e-mails in 't rond maar zo modern zijn ze bij 't ACOD dus niet. Het ACOD staakt tegen de hervormingvoorstellen voor de spoorgoederenafdeling van de bedrijfsleiding van de NMBS. En dat moet op de kap van de klant, natuurlijk, want inspiratie hebben ze daar niet. De christelijke (sic) vakbond ACV-Transcom liet woensdag in een reactie weten dat het niet meedoet aan de spoorstaking. "Het ACOD verkiest ons niet te consulteren," stelt Van Laethem van ACV-Transcom. De christelijke vakbond spreekt zich pas op 28 oktober uit over het sociaal plan dat de NMBS heeft uitgewerkt voor de goederendivisie. Ha ja? Dus komt er dan nog een staking van die vakbond? En dus krijgt de pendelaar niet aanstaande maandag maar de week nadien twee dagen staking te verwerken, nl. op maandag van het ACOD en 's anderendaags van de ASTB? En wat als de reiziger eens staakt?
In dezelfde krant staat dat de verbruikersorganisatie Test-Aankoop de voorgestelde prijsverhogingen van de NMBS veroordeelt, "gelet op het feit dat de dienstverlening er steeds op achteruit gaat, in het bijzonder op het vlak van stiptheid. De prijzen kunnen niet stijgen indien de kwaliteit van de dienstverlening (stiptheid, comfort, enz.) niet stijgt," aldus Test-Aankoop. De organisatie roept de NMBS tot slot ook op tot "meer fatsoen ten aanzien van de treinreizigers en meer coherentie in haar beleid." En de NMBS mag misschien de door haar erkende vakbonden tot meer fatsoen aan te sporen (zie hierboven en begin van deze maand). De Key Card zal van februari 2011 af 2 EUR kosten. Ik zal eens moeten rekenen of een abonnement toch niet voordeliger is, ook als ik hier of daar eens een dag pendelaarschap oversla.
04 10 2010: Bij De Standaard lees ik dat Infrabel maandag een nieuwe toepassing voor real time informatie aan de treinreizigers heeft gelanceerd. RailTime by Phone is een telefoontoepassing die gebruik maakt van spraakherkenning en zich uitdrukkelijk richt tot alle treinreizigers. Het gaat om een aanvulling op de website www.railtime.be die begin 2009 gelanceerd werd en inmiddels meer dan 100.000 bezoekers per dag haalt. RailTime by Phone is beschikbaar vanop een vaste telefoon of gsm. Wie treininfo wil, belt naar het nummer 02/432.00.00. Ofwel gebruik je de telefoontoetsen, ofwel spreek je je zoekcriteria mondeling in. Je kan te allen tijde switchen tussen de twee opties. Zoeken doe je op station of treinnummer, en je kunt ook een overzicht krijgen van de storingen op het spoornet. Zoekcriteria kunnen opgeslagen worden. Voorlopig geeft RailTime by Phone, waarmee een investering van 1,3 miljoen euro gemoeid is, alleen informatie voor rechtstreekse treinverbindingen. Informatie over een reisweg met overstappen is nog niet beschikbaar. Tja, wie veel moet overstappen voor 1 traject, moet dus enkele keren telefoneren.
Omdat er een Europees-Aziatische topconferentie plaats vindt, zijn er bijzondere veiligheidsmaatregelen in Brussel, zo zag ik gisteren in het nieuws dat de zone rond het Warandepark, waar ik gebruikelijk doorheen wandel op weg van en naar het kantoor, naar alle waarschijnlijk afgesloten is. Dus nam ik vanmorgen (en deze namiddag) de metro. In de hall van het treinstation naar het metrostation Brussel Centraal stonden enkele vakbondsmedewerkers pamfletten uit te delen. Ik heb er geen aanvaard maar hem wel gezegd dat staken = diefstal (van het geld van de pendelaar).
01 10 2010: 't Is herfst, blijkbaar ook voor het Autonoom Syndicaat van Treinbestuurders (ASTB) volgens De Standaard, want die bond heeft donderdag een stakingsaanzegging ingediend voor 19 oktober. Het Syndicaat klaagt de veiligheidsproblemen en de werkdruk aan. En ook dat is de schuld van de reiziger, niet waar? Wanneer volgt de rest van de al dan niet door de NMBS erkende vakbonden?
24 09 2010: 't Is herfst, de bladeren vallen van de bomen en herfst is ook 't seizoen van de stakingen bij het spoor... Volgens De Standaard dreigt de socialistische spoorvakbond ACOD met een spoorstaking op 11 oktober. Aanleiding is de 'rampzalige toestand waarin de NMBS-groep zich al maanden bevindt'. En da's de schuld van de pendelaar, wellicht volgens die vakbond, of ze zijn daar te lui om aan andere akties te denken, akties die het spoorwegverkeer niet hindert...
Het ACOD verwijst naar de sanering van vrachtvervoerder B-Cargo, naar de toeslag op treintickets voor internationaal verkeer en naar de plannen tot 'afschaffing van 200 werkposten en de sluiting van loketten in 45 stations'. Ook voor dossiers als de extra toeslag voor reizen naar de Brusselse luchthaven, verwacht de vakbond een antwoord op het overleg met de werkgever op 4 en op 6 oktober. De christelijke vakbond ACV-Transcom beraadt zich nog over eventuele acties.
"De sanering van vrachtvervoerder B-Cargo" & "de plannen tot 'afschaffing van 200 werkposten en de sluiting van loketten in 45 stations'": waar ligt de verantwoordelijkheid van de pendelaar? "De toeslag op treintickets voor internationaal verkeer" & "de extra toeslag voor reizen naar de Brusselse luchthaven": is de pendelaar en gelegenheidsreiziger daar niet de dupe van (alsook eigenlijk van de sluiting van loketten)? En dan moeten die nog eens extra boeten voor plannen en beslissingen waar hij zelf de dupe van is (behalve misschien over het vrachtvervoer, daar zijn andere klanten - bedrijven - de dupe)?
Intusen zal het treinpersoneel toch al een week hun nieuwe werkkledij kunnen showen hebben, ook volgens De Standaard: Zowat 5.300 personeelsleden van de NMBS zullen vanaf maandag 4 oktober uitgerust zijn met nieuwe uniformen van de hand van de Belgische ontwerper Olivier Strelli. De nieuwe outfit werd vrijdag door de spoorwegmaatschappij voorgesteld.
Het nieuwe uniform bestaat uit een hoofddeksel, hemd, vest, broek, riem en das of halsdoek met clip. Voor de winter komen daar nog een herenpullover of damescardigan, winterbroek of -rok, wintersjaal en anorak bij. Naargelang de functie moet het personeelslid bepaalde onderdelen van het uniform dragen. De basiskleuren van de outfit zijn grijs en blauw. De hoofdkleur van de hoedjes varieert, naargelang de functie, van donkerblauw tot oranje. Het nieuwe uniform voor de 5.300 personeelsleden betekent voor de NMBS een investering van 6,8 miljoen euro. Dààr is dus wel geld voor, schone schijn (in 't Engels: Keeping up appearances)...
16 09 2010: Volgens De Standaard zijn in het station van Aarlen vandaag iets voor 17 uur alle sporen weer in gebruik genomen. De deskundigen van het parket hebben de hele nacht gewerkt aan het onderzoek naar de botsing tussen twee treinen woensdagavond, waarbij 26 mensen lichtgewond raakten. Die sporen zijn in onbruik geraakt door een frontale botsing, gisteren, in Aarlen, nabij het station. Volgens verschillende bronnen negeerde de bestuurder die met zijn trein uit Luxemburg het station binnenreed een rood stoplicht. De meeste gewonden vielen dan ook in het voorste compartiment van die trein. Vandaag meldde woordvoerder Petit in het journaal van de VRT dat het invoeren van het veiligheidssysteem (denk aan het tragisch ongeval in Buizingen) niet versneld kan gebeuren.
Wat de NMBS wel versneld kan invoeren, is de taks op de verkoop van tickets voor internationaal vervoer aan het loket, de "persoonlijke assistenttoeslag"...
Nog in De Standaard staat dat de treinreizigers niet te spreken zijn over de stiptheid van de NMBS. Dat blijkt uit een enquête van Test-Aankoop. Vijfendertig procent van de treinen rijdt met vertraging, concludeert de verbruikersorganisatie. Een ander knelpunt is het aantal zitplaatsen in de treinen: 14 procent heeft wel eens problemen om een zitje te bemachtigen, zes procent vindt zelden of nooit een zitplaats (ik heb daar gewoonlijk niet van te klagen). Uit de enquête blijkt nog dat vooral pendelaars ontevreden zijn. Hoe vaker men spoort, hoe minder tevreden men doorgaans is. Ik vind dat logisch: iemand die maar af en toe spoort, loopt minder risico op frustrerende ongemakken (vertraging, plaatsgebrek, ...) en misschien onthoudt hij dat ook niet zo tegen de volgende geplande treinreis.
28 08 2010: Volgens een vakbondsman zou de NMBS overwegen om zelfs voor tickets voor binnenlands verkeer een euro extra te vragen zo dat ticket aan het loket wordt gekocht. Volgens de woordvoerder van de NMBS is daar niets van aan, er is enkel een denkoefening gemaakt. Amai, moeten ze daar nog oefenen in het denken? In alle geval, als het ooit zover komt en hun ticketmachines in de stations zijn eens defect (dat gebeurt, dat weet ik uit eigen ervaring), moeten ze aan het loket geen euro extra eisen.
Wegens familiale omstandigheden zal de NMBS mij de eerstkomende weken niet pesten met vertragingen en asociale vakbondsacties.
26 08 2010: Ik heb er weliswaar geen last van maar ik weet toch zo niet of dit een goed signaal is: de loketten van het internationaal vervoer in het treinstation Brussel-Zuid blijven minstens gesloten tot vrijdagochtend. Het personeel voert actie tegen de extra toelage van 7 euro voor reizigers die hun internationaal treinticket aan het loket kopen. Daarmee verhinderen de bonden toch dat klanten hun leden werk geven en dus werkzekerheid?
23 08 2010: De NMBS verhoogde onlangs het tarief voor de internationale reizen, wie een biljet hiervoor aan het loket koopt, moet 7 EUR extra betalen, wie er zelf voor zorgt middels de website van de NMBS moet daar niet extra voor dokken. Consumentenorganisaties zijn daar niet over te spreken, net zo min als vakbonden. Maar die reageren natuurlijk... Tussen elf en twaalf uur legden de beheerders van het loket met internationale tickets het werk neer. Ze beweerden dat ze daarmee de reizigers niet stoorden, maar in het TV-nieuws zag ik iets anders.
18 08 2010: Ik nam nog eens de intercity, want die voor Zottegem sloot net zijn deuren. Alles ging prima tot ergens tussen Brussel Zuid en Liedekerke. De treinbegeleider was aan 't controleren terwijl de trein al stilstond. Even later werd het bericht omgeroepen dat de trein geblokkeerd stond achter een andere trein met mechanisch defect (die voor Zottegem?). Wat later kregen de reizigers te horen dat die defecte trein werd weggetakeld. Na nog een hele poos reed de intercity eindelijk ook voort maar de passagiers voor stations tussen Denderleeuw en Gent Sint-Pieters moesten er in Denderleeuw ook uit om een aansluitende trein naar Aalst en verder te nemen. Nu weet ik weer waarom ik in Denderleeuw gaan wonen ben... In ieder geval, de intercity kwam in Denderleeuw aan met 45 minuten vertraging. Goe bezig, heet dat.
13 08 2010: Na gedane werken nam ik de trein van Brussel Centraal naar Mechelen, om daar over te stappen in een trein naar Sint-Niklaas, maar zo ver moest ik niet zijn, in de derde halte, Bornem, zou ik al afstappen. Op de website van Railtime zag ik dat er op die lijn een asociale aktie gehouden werd (volgens mij is dat toch asociaal, al zien de spoorwegvakbonden dat wellicht anders). Dus werd de trein naar Sint-Niklaas aangekondigd met aanvankelijk 15 minuten en even later zelfs 20 minuten. Nog wat later kwam een korte trein langs het perron gereden en stopte er zelfs. Hij moest namelijk wachten op een andere trein om eraan gehaakt te worden. Dus in plaats van even na zes uur 's avonds stapte ik om zowat half zeven uit in Bornem.
Na de Dodentocht en een toernee op een terras met Annemie, Mark en Trees kreeg ik van Mark een lift tot het station van Wetteren, de trein die in elk tussenstation stopt was nog niet lang weg, en op de trein die ik toch al liever neem omdat hij niet in elk station stopt, moest ik toch nog enkele minuten op het perron wachten, want de stationschef sloot het station om 20:20 uur.
20 07 2010: Op de website van De Standaard staat te lezen dat twee op tien treinen in de avondspits te laat zijn. Afgezien van de stormachtige woensdagnamiddag, 14 juli, valt het voor mij wat mee, wat niet wil zeggen dat ik elke morgen en elke avond een stipte trein had. Vanmorgen (dus niet van toepassing op het krantenartikel) had de trein naar Schaarbeek onderweg een vertraging opgelopen van wat meer dan 5', dus ook voor de NMBS een vertraging. Doch als ik tijdens de namiddag de site van Railtime raadpleeg, is vijf minuten niet veel... Vanavond had ik echter wel geluk, want er was een incident (of persoonsongeval) in Denderleeuw en een defect tussen Brussel Zuid en Brussel Centraal, de P-trein voor Zottegem had echter geen vertraging, noch in Brussel, noch in Denderleeuw.
Samengevat gaat het over het project ARRIVAL, geavanceerde software waarmee de treinenloop efficiënter kan worden geregeld en waarmee vertragingen beter en in "real time" worden aangepakt, zonder dat dit ten koste gaat van de veiligheid. De resultaten van dit onderzoek worden in heel Europa reeds toegepast door spoorwegbedrijven om het spoorwegnet efficiënter te gebruiken, wat betreft zowel het opstellen van de dienstregeling zelf als het omgaan met onvoorziene problemen.
Zou de NMBS geïnteresseerd zijn? Of heeft ze een eigen programma waar ze zich liever aan houdt?
14 07 2010: In de late namiddag barstte in België ineens een zwaar zomeronweer los en dat werd ook gemeld op de site van Railtime. Toen ik (per metro) in Brussel Centraal aankwam, stonden daar slechts enkele treinen aangekondigd en voor het overige het bericht dat door het slechte weer het treinverkeer in de soep was gedraaid (natuurlijk anders geformuleerd), men moest naar de omroepingen luisteren en intussen kijken wat er op de borden kwam. Ik had geluk want de trein naar Zottegem reed normaal.
05 07 2010: Toen ik de site van Railtime bezocht rond 17 uur, stond er te lezen "Geen storingen op het net", al waren enkele treinen met vertraging aangekondigd. Toen ik echter in Brussel Centraal aankwam, waren de trein naar Zottegem en die naar Aalst - Gent met enige vertraging aangekondigd. Ik ging dus naar de trap voor spoor 2, maar na een paar minuten stond op het scherm voor spoor 1, toen de trein naar Dendermonde vertrokken was, "Spoor buiten gebruik". Van spoor 2 mocht nog een trein naar Gent (direct, dus niet van nut voor mij) vertrekken, en toen verscheen daar ook "Spoor buiten gebruik". Ik ging dus richting sporen 3 en 4, voor spoor 3 gold toen ook al "Spoor buiten gebruik". Toen de trein naar Gent-Dampoort - Sint-Niklaas weg was, werd de trein naar Zottegem al omgeroepen, dus daalde ik de trap af en zag daar dat die trein 12' vertraging had opgelopen. Intussen bleek dat een trein (ik weet niet meer met welke bestemming) geblokkeerd stond tussen Brussel Centraal en Brussel Zuid. Die moet dan over drie sporen gestaan hebben...
02 07 2010: Wonderen gebeuren niet elke dag, toen ik in Brussel Centraal aankwam, deze namiddag, was de intercity naar Denderleeuw en verder reeds met 11' vertraging aangekondigd. Gelukkig was er de P 8013 naar Denderleeuw (en ook verder) die aankwam, net als ik, aan spoor 4. Daarmee kwam ik om ongeveer 17:20 uur thuis, zodat ik nog ruim de helft van de tweede helft van de wedstrijd tussen Nederland en Brazilië (zie mijn berichtgeving onder Hamburger SportVerein ).
01 07 2010: De wonderen zijn de wereld nog niet uit, zowel 's morgens als 's avonds een stipt rijdende trein genomen, en wel de treinen die ik gewend ben, allez ja, 's morgens toch. Maar vanavond was de trein naar Zottegem ook "op zijn uur", dus tevens de intercity naar Gent. Ge ziet, als 't goed is, zeg ik het ook.
Zodra Di Rupo zijn regering gevormd heeft (maar De Wever is nog informatiegesprekken aan 't voeren) zijn we er vanaf, van CD&V-er Schouppe, al was er onlangs sprake van dat hij bij de NMBS zou terug komen. Maar dat was dus vals alarm.
29 06 2010: Vanavond ging ik opnieuw naar een afscheidsdrink van twee collega's (beter gezegd: een adjunct-directoraat-generaal en haar secretaresse) en kon in Brussel Centraal de IC naar Denderleeuw en verder nemen, maar die had, als vele andere, een vertraging van 10 minuten. De NMBS slaagt er nog steeds niet in haar eigen dienstregeling rond 19 op te volgen...
28 06 2010: Vanmorgen was "mijn" trein aangekondigd met 5' vertraging, ik nam dan het dubbeldekkig "trekgat" (geen binnendeuren, tenzij voor de WC), met dit zwoel weer kan dat niet zoveel kwaad. Vanavond ging ik naar een afscheidsdrink van een collega (van een andere afdeling) en kon in Brussel Centraal een comfortabele (een op de drie "wagons" biedt individuele zitjes voor tweedeklassers) trein met vertraging nemen. Als de NMBS haar eigen dienstregeling na 18 uur niet kan opvolgen, waarom dan ervoor?
In het nieuws staat het ontstellende bericht te lezen dat onbekenden vorige week dinsdag minstens vijf treinen op de Brusselse Noord-Zuidverbinding hebben gesaboteerd. Volgens het personeel gaat het mogelijk om een voormalige medewerker van de NMBS. Door het stilvallen van de treinen waren er vorige week dinsdag tijdens de avondspits grote vertragingen (met de trein naar Zottegem kwam ik pas om 18.50 uur thuis, i.p.v. een half uur vroeger). "Er was op geen enkel moment een gevaar voor de reizigers. Het veiligheidsysteem heeft juist perfect gewerkt," meldt de NMBS-holding. Zouden de klanten eens een staking organiseren? NMBS-personeel gaat daar nogal gemakkelijk toe over, maar hun klanten zijn blijkbaar veel toleranter...
24 06 2010: Vanmorgen ging het traag bij aankomst in Brussel Zuid, blijkbaar was er te druk verkeer... Tiens, ik dacht dat files alleen op de autosnelweg voorkwamen? Vanavond profiteerde ik eens van een vertraging met negen minuten, zo kwam ik nog eens voor half zeven thuis. Maar da's allemaal zo erg niet, in de provincie Antwerpen hebben zo'n 60 passagiers ongeveer vier uur vastgezeten in de trein. Nadat hun trein ter hoogte van Ekeren in panne viel, weigerde een locomotief van de Franse spoorwegen SNCF hun trein te takelen. De SNCF zal het mogen uitleggen, dan weten ze bij de NMBS wat hun te doen staat als er eens een Franse trein in panne staat.
22 06 2010: Toen ik deze namiddag in Brussel Centraal aankwam, stond het "scorebord" rood van de vertragingen, van 1 trein was te vertraging zelfs nog te bepalen. Uiteindelijk nam ik de trein naar Zottegem (die ik gebruikelijk neem want stiptheid tijdens de spitsuren bestaat toch niet) die er met een ruim kwartier vertraging aankwam. In Brussel Zuid was die vertraging nog opgelopen tot 25 minuten en die bleef behouden tot in Denderleeuw (en wellicht verder). Pas in de trein, na al de uitleg over de bestemming, de aangedane haltes en dat in sommige stations er niet eender waar kan uitgestapt worden wegens werken aan de perrons, kwamen de reizigers te weten dat er een trein met technisch defect het verkeer tussen Brussel Centraal en Brussel Zuid ophield. Stop met "zagen" over respectloze reizigers en onderhoud uw materieel, dat zou getuigen van respect voor de reiziger.
18 06 2010: Ik vertrok na gedane werken om in en om Torhout 100 km te wandelen. Een geluk dat die sport goed is tegen stress, want dat krijg je toch dikwijls door de welbekende vertragingen van de NMBS... Rond 16 uur reeds is ze niet meer in staat haar zelf opgestelde dienstregeling te respecteren. De trein naar Brugge (en verder) kwam al met vertraging in Brussel Centraal aan en op het ogenblik, 17.29 uur, dat hij in Brugge moest geweest zijn, was hij nog maar net Gent Sint-Pieters voorbij, ik wist dus al dat ik "mijn" aansluitende trein gemist had. In Brugge zag ik dan dat ik om 18.07 uur een trein - zo'n oud model dat moet verslijten of in 't slechtste geval crashen - naar Torhout (en verder) kon nemen, samen met nog andere wandelaars. In Torhout trof ik dan een vriendin die in Buggenhout, waar ze moest vertrekken, meteen gestrand was: wegens een gaslek in Londerzeel was er geen treinverkeer tussen Brussel en Mechelen. Gelukkig is ze toch dankzij een weldoener tijdig in Torhout geraakt.
14 06 2010: Gisteren zijn de treinuren veranderd, maar voor mij veranderde er helemaal niets, en dat is normaal, want de NMBS greep terug naar de dienstregeling van voor het tragisch ongeval te Buizingen op 15 02 2010.
Vandaag staat in Het Nieuwsblad te lezen dat verschillende treinbegeleiders ontslag hebben genomen, of dat binnenkort zullen doen. Ofwel zijn ze uitgescholden, ofwel werden ze bedreigd met messen. Dat is natuurlijk ontoelaatbaar, maar in de papieren versie van de krant staat nog een kadertje waarin men klaagt dat "reizigers geen respect hebben voor het treinpersoneel." Wil de NMBS het begrip "reizigers" duidelijk definiëren? Gaat het om haar vaste klanten zoals ik en Steven uit Geraardsbergen (http://spoorvreter.be/blog/)? Of gaat het om notoire zwartrijders die liever geld uitgeven aan wapens dan aan een treinkaartje? Maar ja, het is zoals Vande Lanotte tijdens zijn verkiezingscampagne zei: ''NMBS vindt reizigers hinderlijk''...
19 05 2010: Ik had het gisteravond al gehoord in het overzicht van de krantenkoppen van het laatste TV-journaal, en nu lees ik het op de site van Het Nieuwsblad, ''NMBS vindt reizigers hinderlijk''. Allez, dat zegt Vande Lanotte toch in een gesprek met Metro. Enerzijds verwittig ik de pendelende lezers dat er volgende maand verkiezingen georganiseerd zijn, anderzijds kan er wel iets van aan zijn, er moet toch elk jaar eens algemeen gestaakt worden (afgezien nog van lokale stakingen omdat er iemand een "mossel, te velde en in aktie" op zijn gezicht gekregen heeft). Vande Lanotte zegt verder nog: "De stiptheid was nog nooit zo slecht, het aantal afgeschafte treinen nooit zo hoog en de kwaliteit gaat zienderogen achteruit." De kwantiteit gaat de komende zomer ook zienderogen achteruit, naar verluidt. Volgens hem is bij de NMBS-leiding een "dringende mentaliteitswijziging" nodig. "De directie is meer met het vrachtvervoer bezig dan met de reizigers. Dat is hemeltergend. Iedereen bij de NMBS moet doordrongen zijn van hetzelfde idee: de NMBS is er voor de reiziger." Zoals geschreven: de pendelende lezers dienen ervan doordrongen te zijn dat ze volgende maand in het kieslokaal verwacht worden...
30 04 2010: Ik had gisteren wat anders aan het hoofd (de halve finale van de Europa League van Hamburg SV bij FC Fulham) om hier te komen vertellen dat de trein naar Zottegem in Brussel Centraal al met een paar minuten vertraging aankwam, ik "nam" die dan maar want die naar Gent zal dan nog meer vertraging gehad hebben. De trein was nog niet ver voorbij Brussel Zuid toen het getreuzel begon. Nog trager zei de treinbegeleider dat de trein die voor "de onze" reed een defect had aan de locomotief. Misschien dat die trein dan volgende zomer wordt geschrapt, zodat aan die locomotief kan gewerkt worden? Blijkbaar is daar anders geen tijd voor, noch voor het nodige onderhoud... In alle geval had de trein naar Zottegem, die nog voor aankomst in Liedekerke toch weer wat snelheid kreeg, in Denderleeuw een vertraging van zowat 20 minuten.
20 04 2010: Op de website van De Standaard lees ik dat de Belgische treinen van januari tot maart opvallend minder stipt reden, zo blijkt uit statistieken van spoorwegbeheerder Infrabel. In het eerste kwartaal reed 85,6 procent van de treinen op hun hele traject met een vertraging van minder dan zes minuten. Dat is 3,7 procentpunt minder dan in de winter van vorig jaar. De belangrijkste oorzaken zijn problemen met het rollend materieel van de NMBS (29,7 procent), incidenten op buitenlandse netten (15,6 procent) en storingen van de seininrichting (12,1 procent). Dus eigenlijk niet de passagiers of onvoorzichtigen die niet wachten op het vrije sein. Bijna een derde van de oorzaken voor vertragingen was te wijten aan problemen met het rollend materieel van de NMBS. "Het eigenaardige is dat er meer problemen zijn met het nieuwe materieel zoals de dubbeldeksrijtuigen, dan met de oude treinstellen. We zijn niet tegen het vernieuwen van het materieel, maar de NMBS moet dan wel de juiste keuzes maken," besloot Vanseveren (TTB). Da's waar maar het is toch plezanter om comfortabel te reizen, dan in die oude rijstellen.
14 04 2010: In het VRT-journaal had ik het al vernomen en het staat ook in online kranten (die het overigens ook bij de VRT haalden): De NMBS gaat deze zomer bijna 150 treinen per dag meer schrappen dan normaal. Het gaat ook om treinen tussen de grootsteden. Tijdens de zomervakantie worden elk jaar ongeveer 280 treinen per dag geschrapt omdat er dan minder pendelaars zijn. De raad van bestuur van de NMBS heeft nu beslist om dagelijks nog eens 150 treinen extra te schrappen (dat maakt 430 geschrapte treinen). Volgens de maatschappij is dat nodig omdat het tijdens de zomer veel minder druk is. De NMBS wil bijgevolg niet dat er treinen rondrijden met twee of drie passagiers. Volgens de NMBS zijn er genoeg alternatieven voor die pendelaars (enkele bussen die ook in de file staan ter vervanging van één treinverbinding?). De meest getroffen lijn is de lijn Gent - Lokeren. Daar verdwijnen 37 treinen per dag. Tussen Aalst en Burst zou er de hele zomer lang zelfs geen enkele trein rijden. Er worden ook treinen geschrapt op de grote lijnen Antwerpen-Gent, Antwerpen-Brussel en Brussel-Luik. Er worden tijdens de zomer wel zo'n 300 toeristentreinen ingelegd, vooral in de richting van de kust (dus schieten er nog 130 treinen over die op stal blijven). Is dat een besparingsmaatregel of zal men het beveiligend remsysteem installeren in die extra geschrapte treinen? Enfin, ik zie bij de genoemde getroffen lijnen toch niet Brussel-Gent staan, dat is al een zucht van opluchting waard.
13 04 2010: Van een vakbondsactie heb ik vandaag niets gemerkt, maar op de website van De Redactie (de website van de VRT) zie ik dat in de Noord-Franse stad Rijsel, nabij de Belgische grens, vanochtend zo'n 200 Belgische en Franse vakbondsmensen actie gevoerd hebben tegen de liberalisering van het spoorverkeer in Europa. Mogelijk komt er dit najaar nog een grote Europese spoorstaking. Tiens, wat hebben hun klanten nu weer misdaan? Vragen ze te veel voor dat beetje dat ze maar betalen? Stiptheid, veiligheid, elementair reiscomfort...
10 04 2010: Op de website van De Standaard lees ik dat de NMBS-groep vorig jaar een financiële uitschuiver heeft gemaakt. Onder meer de schuld is fors gestegen, zo staat zaterdag in La Libre Belgique. De geconsolideerde schuld van de drie entiteiten van de spoorweggroep (NMBS-Holding, NMBS en Infrabel) kwam over 2009 uit op 2,705 miljard euro (2 705 000 000 euro) tegenover 2,415 miljard euro in 2008. Alleen Infrabel is schuldenvrij, de spoorinfrastructuurbeheerder beschikt zelfs over een potje van meer dan 0,5 miljard euro. Amai, dat kan tellen. Misschien wat minder plezierreisjes voor de happy few in de Frankrijkstraat?
09 04 2010: Terwijl ik de digitale krant afzocht naar beeldmateriaal over een Europa League-wedstrijd (die HSV gisteren in Luik won ), vond ik een bericht over mogelijke akties van Europese spoorwegvakbonden... De European Transport Workers' Federation (ETF) organiseert op dinsdag 13 april een actiedag die voornamelijk gericht is tegen de Europese liberalisering van het goederenvervoer per spoor. Ook de Belgische vakbonden nemen daaraan deel. In het kader van de actiedag van de Europese spoorbonden op dinsdag 13 april nemen het ACV en de ACOD deel aan een actie in Rijsel. Het ACV zal ook zijn collega's in Luxemburg steunen. De onafhankelijke spoorvakbond OVS neemt niet deel aan de acties. In België vinden er dus geen acties plaats. Dat stelden de vakbonden vrijdag. Tiens, is dat niet tegengesteld aan wat hierboven staat (ik heb het zelf cursief gezet)? De actiedag is een voortzetting van de betoging van het spoorpersoneel, die op 17 december vorig jaar plaatsvond in Brussel. De spoorbeambten laken vooral het werkgelegenheidsverlies in hun sector en de verslechtering van werkomstandigheden. Ze vragen respect voor de collectieve arbeidsovereenkomsten en de rechten van het spoorwegpersoneel en pleiten er ook voor dat de overheid investeert in geïntegreerde en betaalbare openbare spoorwegen. De spoorbeambten zouden beter eens respect opbrengen voor hun klanten... Naast de Belgische vakbonden zullen dinsdag ook de bonden uit Oostenrijk, Bulgarije, Duitsland, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Spanje en Zwitserland deelnemen aan de actie.
Verder heeft het sein in Buizingen blijkbaar nog altijd nukken: In Lembeek, in de buurt van Buizingen, is vrijdagochtend een sein op rood gesprongen. De trein van Binche naar Louvain-La-Neuve stond meer dan een uur stil en het spoorverkeer tussen Brussel en Henegouwen liep een tijdlang vertraging op. Om 7.20 uur sprong het sein op rood en moest de trein halt houden. "Volgens de standaard veiligheidsprocedure moet er dan een nieuwe bestuurder worden opgeroepen," zegt Kristien Berckmans van infrastructuurbeheerder Infrabel. Omdat de be
06.12.2010 - 23-12.2010 - Twee weken Rio de Janeiro, deel I
06.12 - Brussel Rio de Janeiro
Met de Interregio van 15:05 uur spoorde ik naar Brussel Zuid, waar ik toch tijdig aankwam en in een der wachtzalen op de Thalys wachtte, het was daar ook niet bijzonder warm gestookt. Om 16:09 uur (hetzelfde uur als vorig jaar ) moest de Thalys naar Parijs vertrekken maar hij begon met een vertraging van 10 minuten bij aankomst (ik moest dan nog ene verzoeken zijn eigen plaats te zoeken i.p.v. de mijne in te nemen), en kwam Charles de Gaulle aan met 15 minuten vertraging. Ik moest naar Terminal 2 en vond dat ook vlot, daar vroeg ik wel even waar de vluchten van Air France vertrokken aan een medewerkster van deze maatschappij. Ik moest naar check-in 15 of 16, en het bleek dan deze laatste, waar de vlucht er al op staat, ruim 5 uur voor tijd. De balie was natuurlijk nog niet open, maar ik kon mijn boarding pass zelf uit een machine halen met het nummer van mijn elektronisch reserveringsnummer, zo kon ik zelfs min of meer kiezen waar ik wou zitten (aan het gangetje). Met die inscheepkaart kon ik mijn bagage afgeven, zo had ik meteen minder om op te letten. Ik passeerde de pascontrole, werd er gefouilleerd want er piepte wat, en mijn schoenen waren t niet. In de gang van de inschepingen wandelde ik wat rond, at een broodje zalm, dronk er warme choco bij, en verdeed mijn tijd. t Is ook aan de inscheping niet erg warm en ik ging nog een warme choco drinken. Dan is het eindelijk zover, eerst mochten twee dames per rolstoel binnen, dan rijen 40 tot het eind, dus ik ook. Ik zat dus op de meest linkse stoel van de vier in het midden, met 3 Spanjaarden op de drie andere plaatsen. Met ongeveer 30 minuten vertraging vertrok de Boeing eindelijk. Ik had al rap de indruk dat in een Boeing minder plaats is dan in een Airbus, waarmee ik vorig jaar meevloog, telkens iemand passeerde, kreeg ik een duwtje tegen mijn schouder, en gezien het late vertrekuur was dat niet bevorderlijk voor de nachtrust.
07.12 - Brussel Rio de Janeiro
Na ongeveer een uur werden de warme maaltijden uitgedeeld: eerst zalm op griesmeel met stukjes groenten, dan naar keuze rundvlees op zijn parmentiers of kip met pasta, verder ook kaas en een appeltaartje, dit alles op een plateau. In plaats van koffie of thee kreeg ik toch warme chocomelk. Bij dat eten dronk ik rode wijn uit de Ventouxstreek. Dan probeerde ik te slapen tot het buiten bijna klaar werd. We kregen dan nog een ontbijt en ook twee formulieren in te vullen, ene van de douane en een fiscaal document. Met evengoed 30 minuten vertraging landde het vliegtuig in Rio de Janeiro, we moesten even wachten tot een poort vrij was. Ik moest dan zowat een uur aanschuiven in de rij voor de pascontrole en een stempel in het boekje van een vrouw die blijkbaar haar dag niet had, zo verzuurd ze keek, en een goeie dag kon er ook niet aan af. Ik haalde dan mijn reistas, wat nog behoorlijk vlot ging, ik gaf mijn invoerformulier af en bestelde een taxi. De chauffeur wist blijkbaar niet goed waar ik moest zijn, dus gaf ik hem de mail met uitleg van mijn gastvrouw, Hilda Andrade. Ondanks haar fotos had ik een op zich staand gebouw verwacht waar duidelijk de naam Rio Lodge Inn staat, maar ze betrekt gewoon de helft van de zevende verdieping (in totaal 11) en nergens is die naam te vinden. Misschien moest ze gewoon een naam verzinnen om op de lijst van Bed and breakfast te kunnen staan. De chauffeur zette me niet zomaar af, maar ging mee tot het hek waar ik werd aangemeld, de conciërge belde dan even met Hilda en liet me dan toe tot het pand. Eens ik met de lift aangekomen was op de zevende verdieping, heette Hilda mij welkom, en leidde me naar mijn (dubbele voor de prijs van een single) slaapkamer met badkamer en balkon. Dan toonde ze mij de rest van het gastenverblijf: de single kamer zonder balkon of badkamer, de badkamer op de hall, de derde dubbele kamer (die zij nu gebruikte, gezien ik toch de enige gast was), de living-eetkamer natuurlijk, de keuken en het bureautje waar haar PC staat. Terwijl ik me installeer en wat verfris (want het was hier veel warmer dan bij ons ), maakte ze mij een ruim ontbijt. Bij het nuttigen hiervan (nog met koffie ) babbelden we wat over reizen en ze gaf ook tips. Ik ging dan eens wandelen, de ene richting naar de supermarkt en ernaast een pizzaria (ja, zo heet dat pand, bakken ze misschien maar 1 pizza? ). En dan de andere richting uit naar t strand, waar ik wat in het zand wandelde, tot bijna aan het eind, aan de tunnel naar Barra da Tijuca, en terug langs de stoep. Ik liet er ook mijn voeten en zelfs de boord van mijn jeans nat maken door de golven, die de zonnebaders ongetwijfeld veel plezier gaven, net hoog genoeg zijn ze soms daarvoor. Grote delen van het strand zijn gemarkeerd als gevaarlijke zwemzones net vanwege deze hoge golven, en niet dus wegens vervuiling door geloosd water van de favelas in de buurt (vooral Rocinha), zoals ik eerder had gelezen. De Brazilianen lieten dat toch alleszins niet aan het hart komen, maar ja, die drinken misschien ook leidingwater.
Ik ging dan terug naar de kamer, omdat Hilda toch thuis was, had ik mijn sleutel niet meegenomen, maar dat deed ik voortaan wel om hem aan de conciërge in bewaring te geven. Ik maakte mijn reistas zo goed als leeg, nam een douche en ging terug naar de pizzaria een pizza van vier kazen eten, wat ik met een pils (Skol, heeft blijkbaar geen malzbier) doorspoel. Terug op de kamer vond ik 1 zender, BBC World, en kreeg de computer niet aan de praat om weersvoorspellingen te vinden (het durft daar ook wel eens te regenen).
08.12 - Rio de Janeiro : Jardim Botánico
Ik moest mijn GSM-alarm nog leren afstellen en versliep me schandalig, ik kreeg weer een overvloedig ontbijt, Hilda gaf me ook uitleg over bussen, en zou dat die twee weken doen, zo wist ik meteen welke bus(sen) tot waar ik moest nemen, eventueel aan de ontvanger vragen om me te verwittigen wanneer ik moest uitstappen. Ik reed toch wat te ver mee en moest toen terug om de ingang tot de Kruidtuin te bereiken. In het 140 hectare grote park groeien duizenden bomen en meer dan 8000 tropische planten. In totaal staan in deze tuin maar liefst 235.000 planten en bomen. In 1808 moest João VI Portugal uit, op vlucht voor Napoleon. Hij richtte deze botanische tuin op, met de bedoeling er planten uit andere werelddelen te laten groeien. Binnenkomen deed ik via een laan met 134 reusachtige palmbomen van meer dan dertig meter hoog. Deze tuin komt vooral tot leven in de maanden september en december, wanneer alles in volle bloei staat. Ik bezocht heel dat park, hier en daar zijn er themas, zoals de Japanse tuin, de Amazone, er zijn ook watervalletjes en serres, zoals voor insecten etende planten, orchideeën en bromelias. ik heb daar menig uur gesleten en veel fotos genomen, precies wat een mens hoort te doen in een botanische tuin.
Toen ging ik, aan de hand van het stratenplan van de stad, naar de Lagoa Rodrigo de Freitas, ik heb een eind de oever gevolgd tot ik rechtsaf ging richting het strand van Ipanema. De Lagoa Rodrigo de Freitas is een natuurlijk meer, dat een overblijfsel is van een 16de eeuwse suikerplantage. Rond het rustieke meertje ziet men joggers, fietsers en wandelaars. Ook het meertje zelf biedt verschillende recreatiemogelijkheden, je kunt er bijvoorbeeld op waterfietsen. Aan het meer hangt nog een gruwelijk verhaal vast. Eind 15de eeuw woonden er nog Samoio-indianen. Maar Antonio Salema, een grote naam in de stad, had andere plannen met het meer. Hij wilde er een suikerplantage aanleggen. Om de indianen weg te krijgen, liet Salema langs het meer kleren achter van patiënten met het pokkenvirus. De indianen namen de kleren, geraakten besmet en stierven.
Toen ik langs de Tuin van Alah (ja, met 1 h) ging, zag ik dat daar precies iets te doen was voor de nakende kerstdagen, en inderdaad, er stonden kerststallen opgesteld. Die zijn niet echt helemaal zoals hier, al staan de gebruikelijke figuren (Jozef, Maria, t kindje Jezus) afgebeeld, maar soms ook enkele meer zoals de drie Wijzen. Er was ook het postkantoor van de kerstman, een huisje, een winkeltje (niet om er iets te kopen, gewoon als voorbeeld), en een van de kerststallen deed me denken aan Salvador de Bahia door de kleding van de figuren. Helaas waren er geen kraampjes, zoals in West-Europa, met drank (dan wel caipirinha, in plaats van warme wijn) en hapjes. Kraampjes staan er wel aan de stranden, maar die hebben niets te zien met Kerstmis, dan wel met het strandleven. Aan een zon kiosk, zoals dat hier heet, at ik twee boterhammen met kaas en ham en spoelde die door met een Brahma malzbier (de ene keer moest ik malzbier zeggen en de andere keer donker bier = cerveja escura). En dan deed ik hetzelfde als gisteren aan het strand: de vloedlijn volgen en mijn voeten, zelfs mijn short, laten nat maken, want ook hier waren die golven er. Van Ipanema had ik eerder niet gelezen zoals van São Conrado, dat vervuild water van een favela in het oceaanwater stroomt (ik geloof zelfs niet dat er een favela is in Ipanema). Terugkeren met de bus was een heel karwij, blijkbaar heb ik geen bus gevonden die dichtbij mijn verblijfplaats kwam. Maar vanaf het strandhotel Intercontinental (het enige van deze parochie) kende ik mijn weg, dus Eens aangekomen nam ik een douche en genoot ik van het gefilterd leidingwater en de zoute koekjes op de kamer, op BBC World zag ik intussen dat het s anderendaags zou kunnen regenen. In dat geval wordt het een dagje shoppen in het grootste shoppingcenter met 650 zaken in Barra da Tijuca.
09.12 - Rio de Janeiro : Floresta da Tijuca
Maar het regende juist niets niemendal, dus met de nodige aanwijzingen van Hilda vertrok ik naar het Woud van Tijuca. Eerst nam ik rechtover de Fashion Mall (het winkelcentrum van São Conrado) bus 755 tot aan de passerelle nabij het meer van Tijuca. Daar stak ik een parallelle straat over met die voetgangersbrug om met bus 233 naar de ingang gevoerd te worden. Ik maakte eerst een sanitaire pauze en nam dan enkele fotos, want er zijn een plan van het woud en ook enkele wit-blauwe tegels (azulejos) te bewonderen, zoals op een zitbank. Dan ging ik op wandel, bijna meteen werd ik getrakteerd op watervallen, de Cascatinha Taunay, genoemd naar een Franse schilder, Nicolas-Antoine Taunay. Mijn wandeling voerde me, over asfalt want ik had gewoon mijn zomersandalen aan mijn voeten, naar de rozige Kapel Mayrink. Die was gesloten maar door de glazen deur kon ik toch een foto van het interieur nemen. Nog een eind verder lichtjes stijgen was het bezoekerscentrum. De jonge dame aan het onthaal legde me in het Engels uit (ik vroeg eerst in het Portugees om traag te spreken) dat de tentoonstelling in wijzerzin diende te gebeuren. Ze excuseerde zich ook voor het bezoekerscentrum dat er een elektriciteitspanne was zodat er niet op knopjes gedrukt moest worden om locaties of trajecten verlicht aan te geven (Hilda zat vanmorgen ook al zonder internet). Toen ik genoeg gezien had, tekende ik de gastenlijst en vroeg om een plannetje. Ze gaf dan de suggestie om een onverhard pad te volgen naar de Ponte Pensil de Cava da Onça da Caveira. Het was een leuk pad en ik had het voor mij alleen. Die hangende, wiebelende brug ook, daar mogen maximaal 10 personen tegelijk over. Het ziet er wat uit als een knuppelpad op dwarsbalken die het dragen en in het midden een metalen kabel (als van een kabelbaan). Ik stak die brug dus over, eronder stroomde dunnetjes de Rio Humaitá over plat geërodeerde rotsen (t deed me aan Oostenrijk denken). En dan keerde ik terug, ook al omdat zij had aangegeven dat verloren lopen verderop zeer goed mogelijk is. eens terug op straat, ging ik bergop voorbij de Fonte Wallace, dat echter droog stond, tot een eind voorbij een restaurant, en toen keerde ik terug.
Ik nam dan bus 234 naar het Barra Shopping Centre. Dat is inderdaad groot met 650 zaken, maar in ongeveer de helft wordt kleding verkocht: gewone stadskledij, sportkledij, kleding voor babys en kinderen. Ik at ondertussen een pastamaaltijd en vond geheel toevallig een boekenwinkel, dan nog wel een FNAC. Ik vond er een roman van A.J. Barros, maar die kocht ik vorig jaar al in de luchthaven van São Paulo. Ik vroeg aan een winkelbediende of men er ook de eerdere roman had, maar dat bleek niet het geval. Ik keek dan verder nog wat rond en nam dan de bus. Ik had echter Hildas plan niet goed geïnterpreteerd, ik moest de Avenida das Américas overgestoken hebben (of ondergestoken, er is een tunnel even verder voor de zwakke weggebruiker). Dus met bus 755 reed ik door parochies als Jacarepaguá, Pechincha en Tanque. Daar was ik dan uitgestapt, stak de straat over en nam de bus met hetzelfde nummer terug. Aan de Fashion Mall moest ik me dan nog reppen om te kunnen uitstappen. In dat winkelcentrum at ik nog een warme croissant met nog warmere chocomelk. Wanneer ik na enig zoekwerk (het avondduister was al ingetreden) aan de supermarkt was, was die nog open. Bovendien vond ik er zelfs donker bier, dus ik kocht er vier blikjes van, ik mocht toch het een en het ander in Hildas ijskast steken). Na de douche dronk ik er ene van uit. En ja, het had drie keer geregend, twee keer tijdens mijn busexpedities en nog een keer toen ik de supermarkt verliet.
10.12 - Rio de Janeiro : Maracanã-stadion
Toen ik mijn neus aan het raam stak, regende het, dus ook vandaag zou ik niet aan Kristus tenen kriebelen (lees: de Corcovado bezoeken). Hilda stelde voor om het centrum te bezoeken, ik geraakte daar met een andere bus dan door haar opegeven (geduld met het openbaar vervoer heb ik nu eenmaal niet), gewoon de eerste de beste naar Carioca die stopte net voorbij de Fashion Mall. Toen ik er dan was, zag ik wel een paar kerken waarvan de gevel duidelijk een laag verf verdienen. Ik besloot toen om naar het Maracanã-stadion te sporen met de metro (het metronet van Rio de Janeiro beschikt over, och arme, 2 lijnen, die gedeeltelijk gelijk lopen). Ik zou dat metrosysteem nog moeten leren, op de metrostellen staan de twee terminussen van de lijn maar je moet eerst kiezen tussen richting noord (Centro, Carioca en zo) of zuid (Copacabana en Ipanema). Ik geraakte er dan toch, van het metrostation naar het stadion is een erg brede passerelle voor voetgangers. Ik begaf me naar poort 16, en betrad de onthaalruimte waar ook een kleine souvenirshop, een cafetaria, een onthaaldesk en een loket zijn. daar kocht ik voor 10 R$ een biljet voor een rondleiding. Die was beperkt omdat in het stadion gewerkt werd (en wordt) ten behoeve van het Wereldkampioenschap Voetbal in 2014. Er vormde zich een groepje van 7 mensen die gegidst werd naar fotos van vroeger en recent, per lift ging het dan naar de 6de verdieping, waar we de tribunes bereikten. Er was volop tijd om fotos te nemen, ook van de eretribune in marmer. Nadien ging het terug naar beneden, en dat was het dan. OK dat niet alles kon bezocht worden (de kleedkamers waren niet toegankelijk), maar er dan 10 R$ voor vragen? Bij HSV is het, denk ik, gratis, zeker als je een totaalpakket boekt: hotel met ontbijt, stadsvervoer naar station dat gratis is, wedstrijd, stadionbezoek. Bovendien vroeg en vraag ik me af of die souvenirwinkel de enige is in het stadion (vorig jaar passeerden we met de bus aan de voorkant van het stadion). Zo ja, dan is dat gene vette voor zon stadion. Die hele onthaalruimte is zelf al te klein voor de fanshop van HSV, je kan er net de twee winkels van Eendracht Aalst (die in het stadion en die van de Zandberg) er samen in onderbrengen. Het stadion heet de voetbaltempel in het voetbalgekke Rio de Janeiro te zijn. Het is een van de grootste voetbalstadions ter wereld. Het stadion, dat vernoemd werd naar de buurt waarin het zich bevindt (maar officieel de naam van een vermaard journalist, Mário Filho, draagt), opende zijn deuren in 1950 voor het Wereldkampioenschap Voetbal in Brazilië. Het biedt plaats aan ongeveer 95.000 toeschouwers, hoewel er tijdens het WK 183.000 toeschouwers in pasten. Bij het Wereldkampioenschap van 2014 in Brazilië zal de finale weer in dit stadion plaatsvinden, een eer die tot nu toe alleen het Azteca Stadion in Mexico City te beurt viel. Het stadion is ook de thuisbasis van de vier grootste voetbalclubs van Rio: Botafogo FR, CR Flamengo, Fluminense FC (kampioen van afgelopen seizoen) en CR Vasco da Gama.
Ik ging er dan weg en met enkele metros bereikte ik het station bij het Copacabanastrand. Aan een kiosk dronk ik een donkere Brahma, sloeg vriendelijk verkopers af, ging een eind verder verpozen, fotografeerde ik wat zandsculpturen en besloot om toch mijn wandelspieren in werking te stellen. Zo wandelde ik praktisch heel Copacabanastrand af tot en met dat Leme. Ik keerde terug, ging mijn handen en broekspijpen afspoelen onder een stranddouche en dronk in een andere kiosk een caipirinha (ook om te zien hoe hij dat maakte, inderdaad met een stamper in een mortier en een shaker). Dan nam ik een minibus tot Fashion Mall waar ik wat rond kuierde, wat kerstfotos nam en een portie groene ravioli verorber en doorspoel met een Skol (bij gebrek alweer aan donker bier). Mijn bank- en kredietkaarten werden niet door Itaú (h)erkend, dus dat werd elders proberen (die bank bleek ook later mijn kaarten te weigeren). Het was, nog vóór 20 uur, al duister, maar ik begon mijn weg al goed te kennen.
11.12 - Rio de Janeiro : Corcovado
Ik piepte even door de gordijnen en zag een wolkenloze, hemelsblauwe lucht, een uitgelezen dag voor een bezoek aan de Corcovado. Na het ontbijt nam ik een minibus naar Ipanema, daar zocht ik naar bus 573 en vond de halte ervoor in Copacabana, twee strand verwijderd. Ik moest lang aanschuiven om een ticket te kopen, maar er waren 2 medewerksters die de bestelling opnamen. Toen ik dan mijn ticket beet had, stond daar 1:40 pm op, ik had dus 2 uur te wachten. Dat deed ik met de Rua Cosme Velho en de er aansluitende Rua das Laranjeiras af te stappen, hier en daar eens binnen wippend. Dat bracht me een flesje mangosap op (het water met limoen- en appelsmaak uit de supermarkt was dan al op) en aan een straatkiosk koch tik prentkaarten en een sudokupuzzelbokje, daarvoor moet je geen excellente kennis van een taal hebben. Toen ik dan dacht te mogen instappen , om 13:40 uur, moest ik toch de volgende trein nemen, ze waren dus 20 minuten in vertraging. Maar ik had dan toch een plaats naast het raam. Die treinen hebben ook haltes en aan een ervan stapten 2 toeristen uit en 4 muzikanten stapten in. Ze speelden muziekjes à la Two Man Sound (die zich eigenlijk op Braziliaanse muziek baseren), maar geen enkel deuntje dat ik ken. De man met de tamboerijn kwam dan langs voor wat drinkgeld.
Eens boven bij het uitstappen, had ik meteen door dat het uitzicht nog niet denderend was: hier waren wel wolken. Ze dreven wel eens over en soms is het Maracanã-stadion goed zichtbaar, soms dus niets, soms de jockeyclub, maar van São Conrado was geen luchtfoto te nemen. Ik nam toch enkele fotos en ging dan een stukje eten in dezelfde gelegenheid als vorig jaar, maar nu op het terras (toen regende het). Dan ging ik maar weer, de file voor de trein was belange zo lang niet als vorig jaar en ik kon mee met de eerstvolgende trein.
Met de bus reed ik tot Ipanema aan een plein met enkele speeltuigen. Er was (en is) ook een supermarkt waar aan de ingang blikjes van een Belgisch biermerk gestapeld stonden. Binnen bood de supermarkt geen ander Belgisch bier aan, dus ik ging er weer weg en nam bus 177 naar São Conrado. Het was me nog te vroeg om al naar Rembrandt (de naam van het gebouw waar ik logeerde) te gaan, en ik bleef nog wat aan het strand. Daar was een voetbalwedstrijd bezig. t Was leuk, de spelers namen het serieus op, de arbiter leek wel Nzelo, hij trok enkele gele kaarten. Ik had 1 doelpunt zien maken (ik zag evenwel geen scorebord) door het winnend team. Tegen dat het plein opgeruimd was (doelen uit elkaar gehaald, palen omhoog gehangen, netten opgerold, in een zak gestopt, grensvlaggen weggestopt), was ik het ook opgestapt. Om te merken dat BBC World plaats geruimd had voor Sky TV met niets dan reclame voor de programmatie. L
12.12 - Rio de Janeiro : Strandleven
Vannacht schoot ik ineens wakker van een gedonder, was dat een zomeronweer terwijl het weekend straalde van de zon? Aan het ontbijt zei Hilda dat het vuurwerk was. Allez, wat een dag (nacht) daarvoor
Hilda hield me nogal lang in de draai bij het ontbijt en t is ver over half tien wanneer ik goed en wel buiten ben. Met de bus bereikte ik het metrostation Gral. Osório (dat van Ipanema) waar op zondag de hippiemarkt gehouden wordt met meestal handgemaakte producten. Annemie had me namelijk gevraagd een hangmat mee te brengen zoals Mark er ene heeft. Ik kocht er niets, ook niet de hangmat, want de enige hangmatten met verstevigde lussen waren oranje, ik ging dan liever eerst op andere plaatsen eens kijken of ze daar leukere kleuren hadden. Ik wandelde dan wat rond bij het strand, want ook op zondag mogen de zwakke weggebruikers de helft van de boulevard gebruiken. En dan nog belden fietsers wanneer een voetganger in hun weg liep op hun fietspad (die is er in twee richtingen en joggers mogen er ook op) Ik bekeek de bloemen op de Pedra do Arpoador en genoot van het panorama op het strand, allemaal rode parasols met mensen onder. Toen besloot ik om eens te kijken hoe het strandleven in Barra da Tijuca eruitziet Met een bus geraakte ik terug in São Conrado maar ik nam weer eens de verkeerde bus en stapte aan het winkelcentrum uit. Daar bezocht ik gratis de sanitaire faciliteiten. Een eind verder is een Carrefour en ik verwachtte er ook een zelfbedieningsrestaurant. Die is daar onder hetzelfde dak zoals andere eetgelegenheden en zelfs enkele winkeltjes (sommige waren gesloten want t was tenslotte zondag). Die zelfbediening waar ik me een bord vol schepte is van het type betalen volgens gewicht, niet uw eigen gewicht maar dat van uw maaltijd. Ik schepte me bijna een halve kilo op en dronk er een frisdrank bij. Ook onder hetzelfde dak maar met een eigen ingang is een doe-het-zelfzaak, ook met tuinbenodigdheden maar geen hangmatten. Navraag leerde mij dat ik naar het Alvorada, een busstation, moest voor een bus naar de kust, maar ik was er bijna te voet, dus liet ik de bussen passeren en wandelde Ayrton Senna zijn boulevard af. Aan dat strand zag ik geen kleedhokjes zoals op Copacabana, maar het was me ook niet opgevallen dat er op de loer lagen om in s zonnebaders spullen te zoeken. Er waren wel reddingsposten genoeg. Ik liet eens te meer mijn voeten verfrissen, want inderdaad dat water voelde hier iets frisser aan dan aan de al eerder bezochte stranden. Wat later deed ik 2 terrassen aan en nam dan een bus terug naar São Conrado waar op het strand geen voetbalwedstrijd bezig was, dus hou ik me zelf in stilte bezig (met sudoku). Op de kamer maakte Sky TV nog steeds reclame zonder echt een programma uit te zenden
13.12 - Rio de Janeiro : Centrum en Sambodromo
Vandaag ging ik eens naar t centrum, ik bezocht er eventjes de Kerk van de Candelária, wandelde door straten, het leek er wel een permanente markt.
Met de metro reed ik dan naar Sambódromo, tja, ik kon het mij niet laten. Ik wandelde rond in de winkel, maar het kostuum dat ik vorig jaar aantrok, was er niet meer. Er waren wel andere kostuums en ook hoeden, een hoed opzetten voor fotos kostte 1 R$ en ik koos er ene die, naar mijn bescheiden mening, in Aalst ook niet zou misstaan, daar nam ik enkele zelfportretten mee tot een toerist, net aangekomen, voorstelde om mij te fotograferen, waarvoor dank. Ik nam dan ook enkele fotos van de videovertoning over een carnavalsstoet, t is toch de moeite waard, en soms zag ik overeenkomstigheden met dat van Aalst.
Dan nam ik de metro terug naar Ipanema en nabij het plein waar het metrostation een uitgang heeft, het plein heeft overigens zijn naam gegeven aan het metrostation, is een restaurant, de Fazendola, waar men betaalt volgens het gewicht dat op zijn bord ligt (zoals in die zelfbediening in de Carrefour van Barra da Tijuca). En daar was ik dan gaan eten en drinken, het was er nogal rumoerig, niet omdat de TV op een sportzender stond afgestemd (met het geluid uit) maar omdat er veel volk zat te eten. Nadien ging ik boekenkraampjes langs, maar nergens de eerste roman van Barros, wel een vertaalde roman van onze landgenote Amélie Nothomb gevonden. In een boekenwinkel in een nabije straat vond een winkelbediende wel de eerste roman, dus kan ik eindelijk lezen over die onafhankelijksbeweging voor de Amazone. Ik nam dan een minibus naar São Conrado waar ik nog wat verpoosde op het terras van een strandkiosk alvorens terug naar t Rembrandt te keren. Na de douche kon ik nog op de PC surfen, terwijl Hilda wachtte op een technieker om de juiste kabels te pluggen in de TV en de DVD-speler, maar hij had de juiste niet mee en moest dus s anderendaags terugkomen. Op het internet zag ik dat er s anderendaags meer kans was op regen.
14.12 - Rio de Janeiro : Quinta da Boa Vista
Nikske regen, al waren er wel meer wolken. Met de Barra Express reed ik naar de Praça Gral. Osório voor de metro, maar ik zag dat er een markt was. Ik wandelde er wat rond, en smaakte wat vruchten aan een kraam waar ik dan maar een halve kilo kersen kocht. Ik ging daarmee naar de metro en nam er ene naar São Cristovão voor een bezoek aan de Quinta da Boa Vista. Dat is een groot openbaar park in Rio de Janeiro, het maakte deel uit van de tuinen van het São Cristóvão-paleis, het voormalige keizerlijke paleis. In de 18de eeuw liet een Portugese handelaar een landhuis bouwen op de locatie die nu ingenomen wordt door het paleis. Later schonk hij het landgoed aan prins Johan VI van Portugal. Na de onafhankelijkheid van Brazilië in 1822 werd het paleis de residentie van keizer Pedro I, die het verder liet uitbreiden. In 1891 schreven Braziliaanse politici in dit paleis de eerste republikeinse grondwet. Sinds 1892 al huisvest het paleis het Nationaal Museum van Brazilië. Dat museum huisvest een enorme archeologische, natuurhistorische en etnologische collecties, maar ik was er niet binnen geweest. De Quinta biedt verder ook plaats aan de Zoo van Rio, waarin je 2000 dieren kunt bewonderen, en daar was ik wel binnen gegaan voor 6 R$, zag er veel dieren in veel variaties, ook enkele dieren die me herinnerden aan mijn reis vorig jaar: de mutum (een hoender) en de kaaiman, van piranhas was geen spoor (maar ook niet van andere vissen). Na dit bezoek aan de dierentuin drentelde ik nog wat rond in het grote park, at verder van de kersen, nam fotos van schatjes van katjes.
Om ongeveer half vier besloot ik naar Ipanema terug te keren en toen ik restaurant Fazendola betrad, begon het te druppelen. Het was nu erg rustig, ook personeelsleden zelf konden eten. Een van de diensters die me mijn bier kwam brengen, vergat het aan te tekenen op de rekening, of was het vandaag in de prijs inbegrepen? Eens buiten moest ik mijn plastiek cape aantrekken want het regende nu echt. Ik zag de Barra Express niet meteen en ging naar de strandboulevard. Daar moest ik niet lang wachten op een minibus. Via de supermarkt voor 6 blikken donker gerstenat ging ik naar t Rembrandt. Na de douche kon ik meteen aan de PC. De man was ook geweest voor Hildas TV en ik had nu ineens een stadszender op TV
15.12 - Rio de Janeiro : Shopping
Bij het ontbijt vroeg ik Hilda waar ik een hangmat zou kunnen vinden (behalve dan op de hippiemarkt) en ze suggereerde de Feira de São Cristovão, met eerst een bus naar Copacabana en daar overstappen. De halte van de bus naar São Cristovão was exact tegenover het hotel waar ik vorig jaar gelogeerd was. De chauffeur (er was geen ontvanger) gaf me tijdig teken om uit te stappen. Wat een vreemde buurt, wellicht door de metalen steunpalen voor een expresweg, kunnen ze die palen geen lichte kleur geven? Omdat de batterij van mijn armbanduurwerk intussen plat lag, ging ik er eentje vragen in een winkeltje met horloges, maar de verkoper zei die niet te hebben. Hem vroeg ik dan naar de Feira de São Cristovão: gewoon de weg volgen en op het einde zag ik het zeker wel. Toen ik er was, merkte ik een bushalte er rechtover en er stopte net een bus naar de Tuin van Alah in Ipanema. Die Féria lijkt wat op een permanente handelsbeurs waar de standen en winkeltjes hun vaste plaats hebben, het hele jaar door, soms lijkt daar ook iets georganiseerd te worden als optredens. Toen ik er aankwam, waren nog veel winkels gesloten, ik vond er al wel snel ene met hangmatten, maar geen enkele met verstevigde lussen, ook in een tweede winkel, dat spoedig nadien opende, waren geen hangmatten met verstevigde lussen. Ik belde dan eens met Annemie om haar dat te laten weten, we babbelden wat en ik keerde dan terug met twee bussen tot Barra da Tijuca. Eerst pleegde ik nog eens een sanitaire stop in het winkelcentrum en at in de Carrefour. De Garden Shopping, waar ik mijn zinnen op zette voor de hangmat is een kleinere winkelcentrum dan de Barra Shopping Centre maar niet anders, veel shopping maar weinig tuin, dus. Ik kocht wel een paar souvenirs en ging dan een eind verder in de Wal Mart proberen. Toen ik weg ging uit de Garden Shopping, begon het net te druppelen. Daar was wel veel tuingerief, zoals tuinmeubelen (tafels, stoelen, strandzetels, barbecues), maar ook hier geen hangmatten. Ik keerde dan naar mijn verblijf terug in de plenzende regen met de Barra Express. Na de douche amuseerde ik me op het internet en surfte naar de Casa Shopping (in de Ayrton Sennalaan, een dwarsweg van de Avenida das Américas), zou ik daar geluk hebben?
Mijn fotoalbum is hier: http://picasaweb.google.com/helgavds/RioDeJaneiro
06.12.2010 - 23-12.2010 - Twee weken Rio de Janeiro, deel II
16.12 - Rio de Janeiro : Shopping en strandleven
Ik had het vanmorgen met Hilda nog eens over hangmatten en ze zei dat ze die in de Casa Shopping niet zullen hebben (doch vooral meubels), ze verwees me naar de Avenida Nossa Senhora da Copacabana, zowat een winkelstraat die parallel loopt met de strandlaan. Toen ik het gebouw verliet, voelde het buiten perfect aan: wel warm maar niet zwoel, een uiterst aangename temperatuur. Ik ging die Avenida Nossa Senhora da Copacabana twee keer af, aan beide zijden, maar nergens een winkel waar hangmatten uithingen. Ik besloot dan om, ingeval ik intussen niet toevallig een geschikte hangmat vond, dat zondag nog eens op de hippiemarkt te proberen, de verstevigde lussen zijn prioritair boven de kleur, zo zei Annemie. Ik ging dan wat zitten puzzelen aan het strand, toen ik aangesproken werd door een Nederlandse die me, in het Nederlands (en dat in Brazilië) vroeg of ik Nederlands spreek (ik droeg een supporters-shirt van HSV). Op mijn bevestigend antwoord zei ze dat ze Nederlanders zocht, waarop ik antwoordde dat ik geen Nederlandse ben. Ik sprak nochtans goed Nederlands, bewierookt zij mij daarop (merkte ze toen mijn Duits T-shirt op?). Ik wees haar er dan op dat ook in België Nederlands gesproken wordt, waarop ze verbaasd keek Dan kwam de aap uit de mouw: zij waren getuigen van Jehova en daarmee was de kous voor mij af. Een hele poos later ging ik lunchen in de Fazendola en vervolgens pootje baden aan het strand van Ipanema. Een paar uur en een Brahma later nam ik bus 175 naar São Conrado. Die volgde wel een heel ander traject dan de minibusjes en toen ik uitstapte, had ik nog een passerelle te nemen tot waar ik gisteren uitgestapt was. Maar nu scheen de zon nog vlijtig en ik volgde een paar oefenpartijtjes op het strand alvorens naar huis te gaan.
17.12 - Rio de Janeiro : Niterói
Ik vertelde Hilda dat ik eens een bezoekje zou plegen aan Niterói, dat ligt over het water aan de andere kant van de Guanabarabaai. Een geluk dat ik haar dat zei, want ik vond gisteren alleen bussen (o.a. 472) die ik in Copacabana kon nemen. Maar zij wist dat bussen 175 en 177, waarvan de halte twee straten verder lag, ook tot de haven reden. Met de 177 bereikte ik de Praça XV (Novembro) waar enkele kramen stonden en aan 1 ervan hingen hangmatten, maar alweer zonder metalen verstevigingen. Dus ging ik maar verder en kocht een ticket (2,80 R$) dat ik meteen valideerde. Ook al kan je met de bus naar Niterói, er zou toch een heen-en-weer ticket moeten kunnen aangeboden worden. Ik moest maar 20 minuten wachten om in te schepen en de catamaran, de Urca III, vertrok. Twintig minuten later meerde die in de haven aan. Het was hier al flink warm en had even geen zin meer in busje rijden (naar het centrum, bij voorbeeld), bovendien heb ik van Niterói geen GSP (= geplooid stratenplan ). Ik wandelde wat door galerijen en een winkelcentrum, volgde de Caminho Niemeyer in de richting van het Museum voor Hedendaagse Kunst. Doch ofwel was die gesloten (t was nochtans geen maandag), ofwel stond ik aan de verkeerde kant van het museum. Nu ja, hedendaagse kunst is toch mijn ding niet, en ik ging naar de Carrefour, hier in de buurt. Oei, hier geen Charlott zoals in Barra da Tijuca, dus at ik gnocchi (nhoque in het Portugees) bolognese, met natuurlijk een donker bier. In de Carrefour zelf deed ik een paar boodschapjes en ging dan terug naar de straten bij de haven. Toevallig kwam ik aan een parkplein, in twee delen gesneden door een straat, in een deel ervan staat een fontein dat water sproeit, wanneer de wind goed stond, werd ik even verfrist door er gewoon naast te staan. De straatthermometer gaf toen 34°C aan (volgens Hilda is dat louter indicatief). Stilaan keerde ik terug, kocht en dronk hier en daar iets verfrissends. Ik kocht me dan een ticket voor de terugvaart met de Gávea I, en valideerde die meteen. Om 16 uur vertrok hij en toen ik naar buiten keek, zag ik dat Kristus op zijn berg zeer duidelijk te zien was, nu zou men daar een schitterend panorama hebben ! Terug aan het Praça XV, waar de Rua Março 1 is, besloot ik de metro te nemen want die Rua Março 1, waar ik de bus verliet, is een weg met enkele richting, en ik wist niet waar ik de bus terug kon halen. Ik moest dan wel overstappen in Botafogo voor de metro naar Ipanema. Daar bij het strand nam ik een minibusje tot de splitsing van de Av. Niemeyer en de Av. Aquarela do Brasil, waar de politie alweer autos controleerde. Tot mijn grote plezier merkte ik dat HSV gewonnen heeft, dan nog bij Bor . Mgladbach met 1-2 (Elia en Trochowski, de Camargo scoorde voor de thuisploeg), ik volgde die wedstrijd op de PC (LiveTicker).
18.12 - Rio de Janeiro : Monte Urca en Pão de Açucar
Vandaag bezocht ik nog eens Monte Urca en Pão de Açucar op het gemak, met de 177 tot aan een hospitaal en van daar te voet. Op beide plaatsen nam ik ruim mijn tijd om rond te kijken, wat zittend te genieten van het uitzicht. Op de Monte Urca merkte ik een wandelpad (dat ik vorig jaar niet zag), maar dat was helaas niet beschikbaar voor toeristen. Er waren ook werklieden bezig op het Theater het een en het ander op te stellen voor misschien een optreden, er stonden alvast veel geluidsversterkers. Er was ook een permanente tentoonstelling (dat me vorig jaar ook al ontging) met fotos van vroeger, filmpjes die je zelf kon starten en laten pauzeren of zelfs terug spoelen, en je kon luisteren met een koptelefoon, er waren onderschriften in het Engels voor wanneer Portugees gesproken wordt. Ik wachtte op een bank tot ik wat afgekoeld was want het is opnieuw zeer warm. Dan ging ik naar de Pão de Açucar, en schrok me een hoedje toen ik zag dat 15 R$ gevraagd wordt voor een caipirinha, dat is nog meer dan op een Brussels zomergfestival vorig jaar, mijn goesting was meteen over. Ik deed nu wellicht alle paden aan van het parkje dat ik vorig jaar ook al even bezocht, en koelde weer af op een bank. Af en toe trokken wolken voorbij, iets minder blijvend dan vorige week op de Corcovado, maar toch even dik. Toen ging ik met twee kabelbanen terug naar begane grond en bekeek even het Praia Vermelho (het Rode Strand) wat bepaald niet lang is.
Met de minibus (met voor het eerst een vrouwelijke ronselaar die in het busje naar potentiële reizigers de haltes toeroept) reed ik mee tot Ipanema waar ik laat lunchte in de Fazendola, deze keer nam ik ook een aperitiefje. Nadien ging ik terug naar Copacabana, want tijdens de rit zag ik een marktje. Er was er inderdaad ene met hangmatten, maar ook nu weer zonder verstevigde lussen. Ik vroeg de eigenaar ernaar en hij zei dat al zijn hangmatten zonder die versteviging zijn. Mijn goesting in T-shirts of topjes vond ik ook niet. Ik nam nog een minibus die reed nu tot bijna de Fashion Mall. Na de douche volgde de gebruikelijke internetsessie met een donker bier uit de frigo.
19.12 - Rio de Janeiro : Santa Teresa met de Bondinho
Bij het ontbijt stelde Hilda voor dat ik toch eens Santa Teresa zou bezoeken en gaf me aanwijzigingen op papier mee. Op bus 177 wachtte ik bijna een uur, andere passagiers werden ook ongeduldig en ene wachtte er zelfs niet meer op en probeerde elders een alternatief. Ik stapte uit in Centro en moest wat vragen eer ik het station vond van het trammetje. Een ritje kostte maar 0,60 R$ en in de buurt van de kathedraal van São Sebastião rijdt het op de viaduct, de Arcos da Lapa. Het Aqueduto da Carioca is een van de weinige overblijfselen van het koloniale tijdperk, het stamt uit 1750. De vorm is gebaseerd op gelijkaardige structuren in Portugal, zoals het Aguas Livres-aquaduct in Lissabon. Ooit vervoerde het aquaduct het water van de Rio Carioca naar de stad. Vandaag doet het dienst als viaduct voor de populaire Bondinho da Teresa-tram, die het centrum van Rio verbindt met de heuvelachtige Santa Teresa-buurt. Het aquaduct ligt in het centrum van de stad, in de buurt Lapa. In de Rua do Progresso maakte de tram een half toertje en stopte dan, de wattman zei dat men moest uitstappen of bijbetalen. Wie niet betaalde onderweg, waren een paar kinderen die de staaf vast grabbelden en op de treeplank stonden voor een eind, dat moet daar een sport zijn. Anderen en ik stapten ook uit in de Rua do Progresso en ik zocht en vond de Rua Rosa Matos, waarvan Hilda zei dat ik daar moest uitstappen. Langs die weg bereikte ik een drukkere weg, in gezelschap van twee Duitsers. Die drukkere weg sneed de carnavalsweg van de Sambódromo en mits wat kaartlezen kwam ik aan een metrostation. Ik spoorde van daar naar de terminus, het station van Ipanema, ging eten in de Fazendola en kon daar wat afkoelen.
Nadien schuimde ik de hippiemarkt af en net toen ik dacht dat de verkoper van hangmatten er deze keer niet was, hing ik bijna met mijn neus in een verstevigde lus. Ik bekeek enkele versterkte hangmatten en belde dat met Annemie om haar een keuze te laten maken, want er was nu meer variatie. Ze vroeg me de hangmat met bloemen mee te brengen en zo gevraagd, zo gedaan. Ik ging nog wat in de schaduw zitten alvorens met de minibus naar t Rembrandt te rijden. Daar zat ik wat te zonnen op mijn terras, t is de moeite niet meer om nog naar t strand af te zakken. De rest is hetzelfde: douche, internet en donker bier.
20.12 - Rio de Janeiro : Niksen in Ipanema
Vandaag had ik nauwelijks iets uitgespookt: gewoon de lommer opgezocht van het Praça Gral. Osório en s middags gegeten in de Fazendola. Na de douche had ik op het internet gekeken hoe ondergesneeuwd de Europese luchthavens waren, en dan vooral natuurlijk die van Parijs. In Charles de Gaulle zouden vliegtuigen flink vertraging hebben en de Thalys heeft dat toch al naar gewoonte.
21.12 - Rio de Janeiro : Inpakken en huiswaarts keren
Na het ontbijt had ik geld afgehaald om in Reais om te wisselen om mijn verblijf met uitgebreid ontbijt te betalen, dat wisselen had nogal wat voeten in de aarde: het reisagentschap met wisselkantoor dat Hilda had aanbevolen, stuurde mij naar de Banco do Brasil in de buurt. Die stuurde me naar een ander filiaal in een naburige straat en die dan weer naar een ander wisselkantoor. Toen ging ik terug, Hilda betalen, mijn bagage pakken en nog wat op t balkon zitten. Hilda had me gezegd dat aan de achterkant van het gebouw de bussen naar de luchthaven hun halte hebben, en dat er elk half uur eentje vertrekt. Tegen half twee ging ik daar dan wachten, nadat ik afscheid nam van Hilda. En ik wachtte en wachtte. Intussen kwam zij mij gezelschap houden en was het bankje in het bushokje vrij, dus we gingen er zitten. Omdat het maar bleef duren, ging ze af en toe vragen aan een bediende van de busmaatschappij, Real, waar de bus bleef. Ik had er overigens al twee zien langs rijden richting Barra da Tijuca, maar weerkeren, dat was er nog niet bij. De ene keer vertelde de bediende dat er veel verkeer was in Barra da Tijuca, de volgende keer dat de bus aan een passerelle was (dewelke?). eindelijk, tegen 14:45 uur, is daar een bus en ik liet mijn reistas in de bagageruimte steken, betaalde 8 R$ en zocht me een zitplaats. Inderdaad, er was erg veel verkeer, bovendien werd regelmatig gestopt om passagiers te laten instappen, zelfs zonder bagage. Op weg naar de luchthaven Santos Dumont is het van voort rijden, weer remmen, voort rijden, weer remmen, aanschuiven, stilstaan, miserie op de baan. Nadien kon de bus vlotter rijden, boven de haven, eindelijk op de Ilha do Governador, waar de internationale luchthaven is. Daar reed hij eerst naar terminal 2 en dan pas naar terminal 1. Binnen moest ik de andere kant uit want de incheckbalies van Air France hadden nummers 80 tot 89. De reizigers voor vlucht AF 443 waren aan het opschuiven en om ongeveer 17:45 uur gingen de balies op wachtstand. Een medewerker van Air France vroeg aan de passagiers of ze de vlucht van vandaag of van gisteren wilden nemen. Deze die voor vandaag geboekt hadden, zoals ik, mogen in een aparte rij. De baliebediende zei dat de reizigers voor gisteren voorrang krijgen, hun vliegtuig kon zondag niet starten om hen te halen. Zij die vandaag naar Parijs wilden terugkeren, kregen van Air France een overnachting in vol pensioen in een 5*-hotel! En ik mocht naar het Windsor hotel in Barra da Tijuca (anderen naar Copacabana, waar ik vorig jaar dus overnachtte). Samen met een Brit werd ik er per taxi, ook door Air France betaald, aan het hotel gebracht, een rit van een uur, péage en kort onweer inbegrepen. In het hotel had ik kamer 603 en ik kon nog avondmalen. Een hotel biedt wel wat meer dan een B&B maar ik mis Hildas kan gefilterd drinkwater. En mijn donkere Brahma, zelfs bij het avondmaal is dit niet voor handen, of mocht het niet aangeboden worden door Air France? Ik dronk dan maar appelsiensap bij wat ik aan het buffet verzamelde. Na 2 passages (ik combineerde voor- en hoofdgerecht en nam nadien een dessert) ging ik nog even buiten fotos nemen van de versierde gevel en ging dan terug, TV kijken (er was hier wel meer keuze dan bij Hilda ).
22.12 - Rio de Janeiro Internationale luchthaven
Om half acht stond ik op en na het ochtendtoilet ging ik ontbijten. Ik kreeg de indruk dat dit hotel wat meer luxe biedt dan dat in Copacabana maar dat daar de buffetten toch wat uitgebreider waren. Normaal moet een kamer om 12 uur vrijgegeven worden, maar de gedropte passagiers mogen de kamer langer houden, later heet het tot 15:30 uur, een uur voordat de bus de passagiers kwam halen. Ik ging wat langs de strandboulevard wandelen in de richting van São Conrado (in de andere richting had ik eerder al gewandeld). Bijna aan het eind van die strandboulevard is een ponton met zitbanken en daaronder zaten katten te schuilen, want het was aan het druppelen, tot echt regenen kwam het gelukkig niet. Vóór het middageten nam ik nog een douche en nadien zat ik nog wat zonne-energie op toen doen, ga aan een kiosk een Itaipava Malzbier drinken. Dan haalde ik mijn bagage, gaf de sleutel af, moest 5 R$ betalen voor een flesje mineraal water uit de minibar Met nog andere gasten zat ik te wachten tot om 16:30 uur de bus er was. Alle bagage geraakt in de laadruimte en met veel lawaai in zijn GSM startte de chauffeur. Ondanks het drukke verkeer schoot het wat beter op dan gisteren.
Het inchecken liet op zich wachten en verliep niet zo vlot, de passagiers die voorzien waren om gisteren te vertrekken, moesten gescheiden worden van zij die vandaag naar huis gingen. Veel tijd schoot er dan niet meer over voor de controles en stempel in de paspoort (van een erg vriendelijke en ook aantrekkelijke bediende, wat een verschil met twee weken geleden !) om in te stappen. Zogezegd Want om 21:06 uur zaten we er nog en hoorde ik via via dat het zelfs middernacht zou worden. Om 23:20 uur kwam de Airbus (geen Boeing deze keer) eindelijk aan. Als voorzien vertrek stond nu 00:50 uur, maar t zou nog wat later worden.
23.12 - Rio de Janeiro Brussel
We mochten beginnen met instappen, de kaarten werden gescand maar al wie zijn zitplaats als ASE vermeld zagen staan, zoals ik, moet opzij staan wachten. Van een familie van 5 personen begint een jonge vrouw van haar theater te maken in het Portugees, het ging te rap voor mij maar ik ving familie en bagage op. Wij kregen dan een nieuwe instapkaart met stoelnummers. Even later, in het vliegtuig, vroeg een steward of ik met een vrouw vooraan plaats wil ruimen, zo kon ze bij haar man zitten. Dat komt ervan, hé, met jullie ongenummerde plaatsen, zo rukken jullie mensen uit elkaar. Ik had er natuurlijk niets tegen op, ik zat evengoed aan het gangetje maar van de extra beenruimte kon ik toch niet zoveel genieten, de steward moest zich tijdens het opstijgen en de landing ook vastsnoeren, bovendien was de WC ook dichtbij dus werd dikwijls pal voor mijn voeten gewacht. Ik probeerde wat te slapen maar enige tijd na het opstijgen kregen we onze warme maaltijd, ik koos weer voor pasta, het voorgerecht was lekkerder dan twee weken geleden, het dessert ook (chocomousse ) maar de rode wijn kwam niet uit de Luberon, zoals op het menuutje, doch was een Chardonnay. Ik had nadien toch even geslapen, in twee keer. Toen volgde het ontbijt en om 15:40 uur landde de Airbus in Parijs. Daar lag natuurlijk wel een laagje sneeuw en het was nog aan het sneeuwen. De pascontrole ging vlot maar ik moest wel wachten op de bagage, twee andere vluchten werden eerst gelost. Toen ik mijn reistas beet had, kleedde ik me meteen wat warmer en ging naar het TGV-station, waar ik me een nieuw ticket moest kopen (mijn reservatie gold voor woensdag, niet voor donderdag ) voor 75 EUR. De Thalys van 18:13 uur had eerst 15, dan 20 vertraging. Toen ik instapte, zat eens niemand op mijn plaats, er was trouwens nog veel plaats over. De trein bleef erg lang staan in Lille, er klonk een dingdong, ik verstond niets van wat omgeroepen werd behalve op het einde dank u voor uw begrip. In Brussel Zuid had ik meer geluk, vijf minuten na aankomst van de Thalys had ik een intercity naar Denderleeuw (en verder), ik moest er wel een heel eind voor stappen in het station, maar ik was eerst aan het perron. In Denderleeuw trok ik dan een spoor met mijn reistas, in de laatste rechte lijn trok ik zelfs sneeuw mee met mijn reistas, tot ik de straat op ging. Om half elf s avonds was ik thuis.
Eindbedenking: ik was naar Rio de Janeiro op reis gegaan om hier dat winterse weer te ontvluchten en omdat ik vorig jaar de indruk kreeg dat hier veel te zien en te bezoeken was. Ik heb dan nog niet alles gezien en bezocht wat ik voordien opgeschreven had, dus ik kan zeker nog terug. Ik koos voor een Bed & Breakfast omdat ik geen nood had aan al die faciliteiten die een hotel als Windsor Barra aanbiedt (vooral de conferencefaciliteiten interesseren me natuurlijk geen barst, maar het zit, denk ik, wel in de prijs). Verder hoopte ik bij een logies en ontbijt op een persoonlijker contact met de uitbater(s) en dat is ook waarheid gebleken, Hilda heeft me erg goed geholpen met haar uitgebreide kennis van de busnetten. Het enige spijtige is de ligging van haar verblijf, behalve het strand, de supermarkt en het winkelcentrum is de ligging niet erg interessant voor de toerist. Ik moest altijd minstens een bus nemen om ergens te geraken (niet het hele traject van Leblon via Vidigal tot São Conrado is van een veilig trottoir voorzien) en de onmiddellijke omgeving doet me wat aan Molenbeek of Schaarbeek denken. Verder maakt ze reclame op die site van bedandbreakfast voor satelliet-TV maar ik heb slechts 1 zender gezien, en zelfs die zender wisselde, niet altijd naar mijn zin (Sky TV met enkel voorstellingen van programmas).
Nu ik hier twee weken rond gelopen en vooral veel met bussen meegereden heb - en er is me niets naars overkomen - vind ik dat de lokale gids van vorig jaar, Miriam, wat overdreven heeft met te zeggen hoe gevaarlijk dit en dat wel is (en zij niet alleen, ik heb ook gelezen van sommige bussen dat die niet veilig zijn, ik heb met enkele van die bussen mee gereden). Het is altijd goed om voorzichtig te zijn maar genieten is zeker mogelijk. Ik had ook gelezen dat handtassen meenemen niet wijs is, maar in de bussen en de metro hadden bijna alle vrouwen een handtas bij, en nog geen kleintje. Bovendien is hier veel meer blauw op straat dan in Brussel, en gebeurt daar nooit wat? Je hebt hier verkeerspolitie, alsook guardia civil (dus ook voor de burger) en militaire politie (maar die overdrijft ook wat: de passagier naast de chauffeur heeft zijn vuurwapen in handen met een eind loop door het open raam). Wat me stoort aan de Carioca is hetzelfde als wat me in Denderleeuw stoort: het achterlaten van zwerfvuil. Met dat grote verschil dat Rio veel stadswerkers uitstuurt met bezem en ander gerief om dat zwerfvuil op te ruimen. Op het strand van Barra da Tijuca, tijdens mijn extra dag verblijf, zag ik op het strand enkele tractors, ongetwijfeld om het strand van alle zwerfvuil te ontdoen.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, M'gladbach-HSV
17.12.2010: M'gladbach-HSV: 1-2
Terwijl ik de koude en bij wijlen witte Europese herfst ontvluchtte in Rio de Janeiro, kon ik daar middels LiveTicker deze wedstrijd op het internet volgen en eindelijk is de ban dus gebroken (vorig jaar was ik, ten tijde van die wedstrijd, ook al in Rio, en toen verloor HSV). Voordien had HSV op Guerrero gerekend omdat hij bij de tot dan recentste zege van Hamburg tegen Mönchengladbach het enige doelpunt gescoord had.
HSV speelde in deze opstelling: Rost - Rincón, Besic, Westermann, Aogo - Jarolim, Trochowski - Elia (90+1' Tesche), Pitroipa (88' Ben-Hatira), Choupo-Moting (60' Van Nistelrooy) - Guerrero (Veh hield dus ook rekening met een doelpunt van hem).
42.253 toeschouwers zaten er in Borussia-Park op te kijken hoe Elia de roodbroeken meteen na de pauze op voorsprong bracht. Maar even meteen scoorde de Camargo (vroeger Braziliaan, nu Belg) met zijn hoofd de gelijkmaker. Trochowski (en niet Guerrero zoals de LiveTicker-reporter schreef) scoorde het winnende doelpunt in de 72ste minuut met een direkte vrije trap (zowat zijn specialiteit).
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, HSV-Bayer Leverkusen
11.12.2010: HSV - Bayer Leverkusen: 2-4
Terwijl ik de koude en bij wijlen witte Europese herfst ontvluchtte in Rio de Janeiro, heeft HSV dus drie punten meegegeven, ik vernam de uitslag enkele dagen later in de Braziliaanse sportkrant Marca BR. Op de website van de verliezende ploeg lees ik dat voor Leverkusen Sam, Vidal en twee maal Augosto scoorden. Een owngoal van Vidal en het doelpunt van Elia waren dan ook te weinig. HSV speelde in de volgende opstelling: Rost - Benjamin, Demel (die best de kerstdagen in Duitsland doorbrengt, het is véél te gevaarlijk in zijn vaderland, Ivoorkust), Westermann, Aogo (76' Rincón) - Jarolim (76' Son) - Zé Roberto (67' Elia), Pitroipa, Trochowski - Guerrero, Van Nistelrooy.
Overigens zag ik in dezelfde krant twee keer de naam van Zé Roberto, eenmaal bij kersvers Braziliaans kampioen Fluminense en eenmaal bij Corinthians, zou hij aan een transfer denken? En ja, het gaat wel degelijk om "onze" Zé Roberto (niet die van Flamengo), want "Hamburgo" stond tussen haakjes.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, SC Freiburg-HSV
04.12.2010: SC Freiburg-HSV : 1-0
HSV start met de volgende opstelling: Rost, Westermann, Aogo, Zé Roberto, Trochowski, Demel, Pitroipa, Van Nistelrooy, Rincón, Torun en Son; op de bank zitten Drobny, Guerrero, Elia, Tesche, Jarolim (waarom zit die op de bank?), Choupo-Moting en Benjamin.
Amai, 't begint daar "goed", na 4 minuten staat het al 1-0. Een vrije trap van halverwege het veld wordt naar de 16 m verlengd, daar schuift Cisse de bal eerst tegen de linker paal, van daar loopt de bal langs de lijn en stuit tegen de rechter paal. Daar scoort Cisse dan. Net daarvoor had Van Nistelrooy geprobeerd de score te openen, maar de flankpas van Pitroipa was niet zuiver genoeg en Son kreeg de bal ook niet in 't net. In de 17e minuut is het bijna weer zover voor Freiburg, doch de bal gaat maar net naast. De thuisploeg begint dan te verdedigen en aast op de counter. De keeper van de thuisploeg staat koudweg wortel te schieten, is intussen zo versteven dat hij een uitworp direkt in de voeten van Pitroipa gooit. Maar die staat aan de middellijn en heeft dus niet echt een doelkans. De eerste bezienswaardige aanval van HSV komt van Son, hij komt van de linkerkant in de 16 m en kan twee Freiburg-spelers uitdansen. Zijn schot is echter te zwak en de keeper vangt vlot de bal. De tweede goede aktie van HSV komt van Zé Roberto, hij brengt een vrije trap uit het middenveld in de penaltyrechthoek, bij de tweede paal staat Son op de loer, maar zijn direkte aanname is niet genoeg geplaatst. HSV blijft proberen: de volgende aanval kan Freiburg enkel met een hoekschop opvangen. Die landt opnieuw bij Son, die met een kopbal van op 10 m zijn kans waagt, maar opnieuw gaat de bal over het doel. HSV moet beloond worden, het blijft zoeken naar de gelijkmaker: een lange bal van Aogo bereikt Son, die zijn opponent Toprak opnieuw "parkeert", maar de keeper heeft opgelet en is op tijd uit zijn hok gekomen. Die vier kansen vallen in een tijdspanne van 10 minuten, de Freiburgse keeper zal nu wel opgewarmd zijn. Trochowski doet ook een duit in het zakje: een flankpas van Aogo wordt met het hoofd uit de 16 m weggewerkt, hij probeert het daarom meteen met een volley vanuit 25 m. Het schot gaat echter ver over doel. Demel neemt een dwarsslag een beetje slecht aan, Makiadi kan daaruit gelukkig geen kapitaal slaan. De Guy zal weer commentaar krijgen van "Nur der HSV" op Facebook... Son steekt prima naar Zé Roberto door, de Braziliaan wacht te lang met zijn trap, zodat Freiburg in hoekschop kan werken. Son is precies 't "sonneke in huis", zo bedrijvig, hij is dan ook al zeer populair bij de supporters. En daarmee is 't pauze.
In tegenstelling tot de thuisploeg heeft Veh niemand uitgewisseld. En HSV begint er meteen aan: Rincón kan van de rechter kant volledig vrij koppen. In het midden springt Van Nistelrooy hoog op en kopt de bal in de armen van de Freiburgse keeper. Zé Roberto loopt met de bal aan de voet en blijft in het gazon hangen. Daardoor komen de Freiburgers aan de bal. Maar in plaats van sportief de bal over de lijn te trappen, counteren ze monter. Torun komt ertussen met een foul kort voor de penaltyrechthoek. Met nog een half uur te spelen mag Guerrero Torun komen vervangen. En tien minuten later komt Elia in de plaats van Pitroipa. Met nog 7 minuten te spelen past Demel langs de flank, Guerrero duikt alleen voor Baumann op, doch hij krijgt de bal niet voorbij de uitkomende keeper. Wegens twee onderbrekingen omdat een paar Freiburgers moesten verzorgd worden, krijgt HSV nog 5 minuten extra om de gelijkmaker te scoren, Son heeft dat alvast reeds geprobeerd. Maar die vijf minuten extra brengen niets op.
03.12.2010: Da's sneu nieuws, Petric valt uit met een spierscheur in de bovendij en hij zal ook de volgende weken niet ter beschikking zijn. Anderzijds keren Demel, Zé Roberto, Van Nistelrooy (die vorig weekend reeds inviel en scoorde) en Aogo dan weer terug in het kader.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, HSV-VfB Stuttgart
27.11.2010: HSV-VfB Stuttgart: 4-2
Terug van shopping zie ik bij LiveTicker dat HSV in de 34ste minuut weer op winst staat door Pitroipa, nadat Trochowski - al na 3 minuten ! - de openingstreffer scoorde en zes minuten later ene Marica tegen scoorde. En terwijl ik zit te tikken, scoort Petric voor 3-1. Allez, ze zijn weer op 't goeie spoor, dat ze zo maar voort doen. Dan wel na de pauze. Het doelpunt van Trochowski kwam als volgt tot stand: eerst stuurde Torun Pitroipa op reis, die trapte de bal echter naar de keeper (dat had al een doelpunt moeten geweest zijn). De daarop volgende hoekschop kan Stuttgart nicht echt wegwerken, weer Torun kreeg de bal in de 16 bij Trochowksi, die met een goeie trap beneden rechts raak trof. Een paar minuten later had het al 2-0 kunnen staan: Zé Roberto zette zich op de linker kant tot in de 16 door, zijn diagonale pas miste Pitroipa in het midden nipt. Dat doelpunt van Stuttgart mocht Tesche misschien op zijn rekening zetten: een corner kopte Marica aan de eerste paal ongehinderd binnen. Na bijna een half uur spelen was het dus de beurt aan Pitroipa: Zé Roberto liep diagonaal naar het penaltygebied. Over Jarolim heen landde de bal bij hem, die van rechts komende vol gevoel over de uitkomende VfB-keeper scoorde. Zeven minuten later heeft Petric misschien weer zijn denkbeeldige pijl afgeschoten: Torun, met zijn tweede voorzet, steekt pirma naar Petric door, die met de zijkant van de voet aan de keeper voorbij cirkelt en 30 centimeter voor de lijn binnenschuift. Intussen had de schutter van Stuttgart al twee gele kaarten gezien en moest naar de douches, en dat was eigenlijk stom van hem, hij moest op tijd stoppen van mopperen nadat Niedermeier geel kreeg omdat hij Petric in de middencirkel neergehaald had en daarvoor de gele kaart kreeg te zien. Daarom bekloeg Marica zich bij de scheidsrechter en die trok weer geel. Omdat Marica zijn bebber niet kon houden, werd hij dus het veld afgestuurd.
Amai, ze staan pas weer op 't veld en Stuttgart scoort al. Tesche speelt te slecht op Jarolim, die te zwak op Zé Roberto, Westermann wordt door Harnik omvergelopen en Rost moet de 1 tegen 1-situatie ophelderen. Maar de counter schiet Gentner in het lege doel. Met nog een half uur te spelen mag Van Nistelrooy ook meedoen, Son moet naar de bank. Intussen had Trochowski zijn specialiteit gemist: een vrije trap net over getrapt. 't Was te peinzen: de joker is getrokken en 't staat al 4-2. Petric passt optimaal in de loop van Van Nistelrooy en die lobt over de uitgelopen Ulreich in doel. Op 11 minuten van het officiële einde scoort Stuttgart, maar het doelpunt wordt niet erkend want Pitroipa wordt gehinderd. De koppen in de tribunes zijn geteld: 53.055, dat zit daar dus zo goed als vol aan 't Volkspark. Het is bijna 5-2 geweest: Zé Roberto zet zich op de linker flank door, zijn lob naar de tweede post kopt Pitroipa echter nipt voorbij. Ben-Hatira komt dan Torun vervangen. Nadien krijgt Petric nog een kans doch zijn lob belandt net naast het doel. Met zelfs 3' extra te spelen, gebeurt er niets meer en HSV heeft eindelijk nog eens gewonnen.
Overigens is HSV als volgt gestart: Rost, Westermann, Zé Roberto, Petric, Tesche, Jarolim, Trochowski, Demel, Pitroipa, Torun en Son; op de bank Drobny, Guerrero, Choupo-Moting, Van Nistelrooy, Rincón, Ben-Hatira en Besic. Wij zeggen dus "welkom terug" aan Frank en Ruud.
21.11.2010 - Kaffeegieterstocht, georganiseerd door W.S.V. De Sportvrienden v.z.w. (087)
De start is officieel in de Marching aangekondigd om 8 uur 's morgens, maar toen ik om zowat zeven uur stationeerde voor de zijingang van café en zaal De Vrede, waren er al wandelaars paraat om te starten. Ik installeerde dus mijn mobiel secretariaat en parkeerde mijn auto dan op het Dorp, want in de Fonteinstraat mag niet geparkeerd worden. Ik had het de hele dag behoorlijk tot zwaar druk, gelukkig was Paul uit Kerksken er om mij te helpen. Het duurde tot half elf eer ik de eerste tussentijdse telling kon doen. Tot zolang hield ik mij onledig met (nieuwe) lidkaarten en adresklevers. We hadden vier nieuwe leden en eentje die na een jaar afwezigheid opnieuw een kaart kocht, allen hartelijk welkom ! In de namiddag kreeg ik problemen met de printer, niet alleen omdat de inkt op was (ik had alleen een reserve kleurenpatroon mee, geen zwart) maar ook omdat de printer gewoon tijdelijk niet reageerde op mijn opdrachten. Tevens viel de connectie met internet al eens weg, blijkbaar moet men constant op het internet "bewegen" om aangesloten te blijven (het gaat om een USB-stick dat me toegang tot internet geeft). Eens 16 uur werd het al wat rustiger, had ik de uitslag al klaar en een uur later maakte ik de kassa op. Nadien mocht ik die nog een paar keer aanpassen, omdat nog enkele leden kwamen betalen voor volgend jaar. Ondanks de drukte permitteerde ik me twee pauzes met mijn beste vrienden, Annemie en Mark.
Na de opruimingswerken kaartten we (bestuursleden plus Nicole, echtgenote van Tony en tante van Bruno) nog wat na in het café zelf, en zo hoorde ik vertellen over de bijzondere ontvangst die de Heikneuters uit Genk kregen. Hun voorzitter had vooraf al contact opgenomen met Herman (telefonisch) en mezelf (per brief) om hun komst met 30 leden aan te kondigen. De chauffeur volgde keurig de MARS-pijlen maar de onderdoorgang onder de sporen was te laag voor hun bus. De chauffeur belde dan net naar Herman terwijl een politiepatrouille passeerde. De vertegenwoordiger van het wettelijk gezag vroeg wat het probleem was, en na uitleg van de chauffeur, zette de agent zijn zwaailicht op en excorteerde de bus tot aan het Dorp, waar de wandelaars uitstapten, en verder tot de parking van het Florent Beeckmanstadion. Intussen wist onze geüniformeerde vriend dat de bus in de namiddag naar Aalst zou rijden met de geïnteresseerde wandelaars (enkele anderen volgden de langste omloop, 24 km), en hij legde de chauffeur omstandig en duidelijk uit hoe hij vlot in Aalst zou geraken. Nadien, natuurlijk, werden de andere wandelaars opgehaald, en zo kende Herman het verhaal over het bijzondere onthaal in Denderleeuw. Herman was trouwens de wandelaars in hun bus nog eens gaan danken voor hun opkomst. Een tegenbezoek wordt natuurlijk in het vooruitzicht gesteld. Er waren overigens ruim 600 wandelaars opgedaagd, en ze waren blijkbaar verheugd over de omlopen (geen modder tenzij je er gaat naar zoeken, en toch veel natuur).
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, Hannover 96-HSV
20.11.2010: Hannover 96-HSV: 3-2
Terwijl ik meehielp de wandeltocht van morgen voor te bereiden, verloor HSV dus nipt met twee doelpunten van Son. De ploeg van trainer Veh geraakte na een ongelukkige afweeraktie van Besic in de 39ste minuut door Stindl op achterstand. Nog voor de pauze scoorde Son de gelijkmaker in de 40ste minuut. Voor de tussentijdse 1-2-voorsprong van HSV was dus opnieuw Son verantwoordelijk (54ste minuut). Doch slechts 5 minuten later zorgde Schulz de gelijkmaker en de ingevallen Hanke voor de zege. HSV staat dus net nog in de linker helft van de tabel.
18.11.2010: Slecht nieuws van 't HSV-front, deze keer, tijdens de gewonnen interland van Oranje tegen Turkije liep Mathijsen een zware enkelblessure op. Op donderdagmorgen was hij het het vliegtuig en zijn voet in het gips naar Hamburg teruggekeerd. Een eerste precies onderzoek gaf nog geen diagnose, maar hij zal wel lang moeten gemist worden. In een andere interland won Kroatië met Petric van Malta (maar hij scoorde niet, speelde de eerste 60'), en Pitroipa scoorde voor zijn land, Burkina Fasso, tegen Guinea (2-1). Westermann en de andere Duitsers speelden 0-0 tegen Zweden, dat erg defensief voor de dag kwam. Bosnië-Hercegovina won met 3-2 tegen Slowakei en Besic, die zijn entrée vierde bij het A-Team, werd in de 79' het veld opgestuurd. Demel en zijn collega's van Ivoorkust verloren met 3-1 in Polen, hij speelde de hele wedstrijd mee. En de Belgen wonnen in Rusland van het nationale team geleid door Dick Advocaat. De twee doelpunten waren van Lukaku en aan de beelden te zien heeft Advocaat nog wat werk met zijn verdediging.
16.11.2010: Goed nieuws van 't HSV-front, terwijl Westermann vertrokken is met Löw en de nationale compagnie, zijn drie belangrijke spelers volop aan 't trainen. Het weerzien van de supporters in het stadion met Rost, Elia en Van Nistelrooy is zeer nakend. Van de keeper en de Nederlander is het nog niet erg zeker of ze er zaterdag al bij zijn, maar van Elia lijkt het wel een uitgemaakte zaak. Gacar daarentegen moet eerst genezen van zijn peesverrekking in de enkel.
Hamburger Sportverein: seizoen 2010-2011, Bor. Dortmund-HSV
12.11.2010: Bor. Dortmund-HSV: 2-0
Ze zullen er eens aan beginnen, zie, en wel in deze opstelling: Drobny, Westermann, Mathijsen, Zé Roberto, Guerrero, Petric, Jarolim, Trochowski, Demel, Pitroipa en Kacar; op de bank zitten Mickel, Tesche, Choupo-Moting, Rincón, Ben-Hatira, Besic en Son. Van de 80.720 toeschouwers zijn er 6000 die voor HSV supporteren. De thuisploeg, tevens tijdelijk leider van het klassement, vliegt er meteen in, de Hamburgse verdediging zal bij de pinken moeten zijn. Subiet krijgt HSV een vrije trap omdat Guerrero door Piszczek ten val gebracht wordt, maar 't brengt niets op. In de 20ste minuut krijgt Dortmund een hoekschop maar Drobny kan het gevaar weren. Een beetje later begint Pitroipa aan zijn eerste solo en overklast Piszczek in het middenveld. Die kan zich alleen met vasthouden weren, maar ziet daarvoor geen gele kaart. Na een tweekamp met Bender blijft Kacar liggen en houdt zijn enkel vast, hij moet deze omgeslagen hebben, en wordt eerst buiten de lijnen behandeld, maar het helpt niet en hij wordt vervangen door Rincón. Trochowski past naar Petric, maar deze kan de bal kort voor de doellijn enkel nog op de BVB-keeper terugspelen. Hij gokte wellicht op een hoekschop. Aan de overkant wordt Kagawa in het strafschopgebied gestuurd, Westermann haalt de bal net voor de Japanse voeten, Drobny kan zo aannemen en uitspelen. Er volgt nog een kans voor de thuisploeg: Schmelzer loopt van Guerrero weg en past messcherp in het strafschopgebied, daar loopt Götze naar de bal en trapt van op zes meter naast de paal. Zé Robero vloert Götze kort voor het strafschopgebied. De scheidsrechter laat begaan en de BVB-trainer loopt te sakkeren aan de rand van het veld. De flank van Pitroipa kan Petric niet meer in doel werken, enkel maar naar boven koppen. De LiveTicker-schrijver wenst hem nog een paar centimeter groter, met zijn reeds 1m84. En daarop fluit de scheidsrechter voor de pauze.
Enkele minuten na de rust is 't al van dat: Bender komt via de linkerkant, zijn dwarspas in het strafschopgebied schiet Kagawa van op 11 meter binnen, Drobny kan er niet aan. Rincón wendt een pas van Sahin met de hand af, Dortmund krijgt een vrije trap, maar Drobny weert die goed af. Dortmund blijft de Hamburgse afweer bestoken. Westermann begint zich dan met de aanval van HSV te moeien, maar zijn dubbelpas met Rincón eindigt in de handen van de thuiskeeper. Een vrije trap van Trochowski brengt ook niets op. Kagawa wordt op reis gestuurd, staat echter buitenspel. Maar in plaats van zijn aanval te stoppen, trapt hij de bal in het net. In 99% van de keren ziet iemand de gele kaart, hier niet. Dat schijnt de bonus voor klassementsleiders te zijn. Dat heeft Rincón nog al meegemaakt: iemand komen vervangen en zelf dan weer vervangen worden, deze keer door Son. Die staat net tussen de lijnen en toont al wat hij kan: hij zet zich op de linkerkant door en schiet meteen. De bal wordt nog afgeleid en neemt Weidenfeller bijna op de verkeerde voet. En hij blijft proberen: hij speelt drie tegenspelers uit, maar wordt in het laatste ogenblik gehinderd bij het scoren. Het doelpunt valt echter aan de verkeerde kant. Kagawa leidt de counter in, waarbij hij Götze over de rechter kant stuurt. Die lobt kort voor Drobny naar de tweede paal, daar speelt Großkreutz terug naar Barrios en die heeft maar binnen te schuiven van op drie meter. Pitroipa gaat er nog eens voor, zijn boterzachte flank kopt Petric nipt over. Nog zowat een kwartier te spelen. Kuba schiet een vrije trap van op 25 meter meteen naar doel. De bal wijkt nog af en landt zo bijna op het hoofd van Bender, de weer energiek aanvalt. Maar de lijnrechter heeft zijn vlag geheven. De volgende flank kopt Barrios naar het HSV-doel maar Drobny weert af en Westermann ontzet dan kort voor de lijn. Nog een vijftal minuten. Demel moet dan plaats ruimen voor Besic. Met nog twee officiële minuten heeft HSV er geen zin meer in en tikt de bal rond. Guerrero probeert toch nog eens, van op 18 meter, maar de keeper heeft beet. En dan fluit de arbiter af. Met slechts twee uitgesproken kansen is het helaas verdiend dat HSV hier geen zege haalt.
11.11.2010: Volgende week woensdag worden weer interlands afgehaspeld, en volgende HSV-spelers zijn van de partij: Westermann met Duitsland tegen Zweden, Mathijsen met Nederland tegen Turkije (dat zal een vriendenwedstrijd zijn). Petric knalt ze wellicht vlijtig binnen voor Kroatië tegen Malta. Kacar speelt met Servië tegen Bulgarije. Demel speelt met Ivoorkust tegen Polen. Burkina Faso test met Pitroipa in Frankrijk tegen Guinea en Besic speelt met Bosnië tegen Slovakije. Choupo-Moting doet niet mee voor Kameroen, maar is wel naar een trainingskamp in Vichy (Frankrijk) met zijn nationale collega's.
07.11.2010 - Singeltochten, georganiseerd door Singelwandelaars Strombeek-Bever (033)
Ik kwam voorspoedig aan en schreef me in voor de 16 km. Langs vooral verharde wegen kwam ik algauw aan een eerste controle, want de wandelaars die voor 6 km kozen, volgden dezelfde weg en hadden dus ook recht op een pauze. Even later scheidden deze omlopen en ik ging verder naar Grimbergen, waar ik eerst een wijk door wandelde alvorens het Museum voor de Oudere Technieken te bereiken. Hier was ik al een paar keer eerder geweest tijdens een euraudax-wandeling, georganiseerd en geleid door de voorzitter van Euraudax België, Antoine. Op dit domein staan ook Guldendal en de ruïnes van het Prinsenkasteel, dat duidelijk gerestaureerd wordt. Van Grimbergen ging het naar Meise waar ik eerst de A12 moest oversteken via een fietsers- en voetgangersbrug. Wat verder kwam ik langs de ingang voor de Plantentuin, het was wel open, maar ik volgde de wegwijzertjes van de Singelwandelaars en die wezen langs de afsluiting, toch kon ik op zeker moment een geslaagde foto van de grote serre maken. Wat later kwam ik in Wemmel, een van de zes faciliteitengemeenten. Zo kwam ik langs de Sint-Servatiuskerk uit de 13de eeuw en een eind verder mocht ik door het park behorend aan het gemeentehuis dat in een kasteel gehuisvest is. In een school was de tweede rustpost voorzien en daar trof ik een paar Sportvrienden met wie ik het eens was dat het parcours tot dan behoorlijk verhard was. Wat later moesten we (ik vertrok eerder) een beetje anders denken want het pad in het Beverbos is behoorlijk modderrijk. Terugkerend naar Strombeek-Bever had ik een goed zicht op de Brusselse Ring en kon zelfs even de geur van koffie snuiven. Nog een oversteek per fietsers- en voetgangersbrug en een ruime 500 m verder was ik terug aan de Singel waar ik vanmorgen een inschrijvingskaart kocht.
Het was een leuk, natuurrijk en rustig parcours, hoewel de eerste 11 km behoorlijk verhard waren, en het weer was best aangenaam voor november: droog en niet echt koud, alleen kwam de zon er niet door.
06.11.2010 - Euraudax Zandbergen, georganiseerd door Euraudax Belgie (258)
Ik kwam voorspoedig en ruim op tijd met Paul aan en we wachtten tot baankapitein en organisator Peter er aankwam, hij had blijkbaar een sleutel voor Café De Ster op t Dorp in Denderbelle. Wij waren dus de eersten maar gelukkig niet de laatsten. ;-)
Om tien uur vertrokken we langs vooral verharde wegen maar ook over enkele modderige paden naar Baardegem waar we aan het oude station langs de Leirekensroute een eerste bevoorrading hadden met belegde boterhammen en erwtensoep. De Leirekensroute is een wandel- en fietspad dat Aalst met Londerzeel verbindt en 47 km lang is, het is helemaal geasfalteerd (in Wallonië asfalteren ze dergelijke paden enkel aan de kruispunten met kruisende straten). Dit was het langste wandelstukje van vandaag, tot aan de sporthal Faluintjes in Moorsel hadden we Peter gedurende 6,7 km te volgen, ook al over afwisselend verharde en onverharde wegen. In deze sportzaal, waar de kantine op de eerste verdieping ligt, hadden we een half uur om te verpozen. Daarna vertrokken we naar Wieze, waar in de Nieuwstraat Peter trakteerde met roomsoezen en witte wijn (frisdranken waren er ook), op de geboorte, al enige tijd geleden, van zijn zoontje. Proficiat en santé ! De laatste 5 km bleven ook niet inwendig droog, want ergens halverwege trakteerde Peters vader Arthur op zijn kleinzoon en op zijn eigen verjaardag met jenever en lekkere knabbels (kaas, salami, chips). Een even welgemeend proficiat en santé ! Dan volgde nog een laatste stukje wandelen alvorens we opnieuw de zaal van Café De Ster bereikten.
Het was een leuk, natuurrijk en rustig parcours, en het weer was best aangenaam: droog en na een paar uur zelfs zonnig, voor sommigen warm genoeg om in T-shirt te wandelen.