Trein en bus, wandelen en weer, en van die hobby's meer
06-04-2009
6 april 2009 Malmedy - Trois-Ponts
GR14 liep oorspronkelijk van Bouillon naar La Roche, maar ook de GR's zijn de laatste jaren niet ontsnapt aan grote reorganisaties, en voortaan verbindt deze GR Malmedy met Sedan. Hoogtijd voor ons dus om deze GR voor een tweede keer aan te pakken, en hem nu in de andere richting te lopen. We beginnen vandaag met Malmedy - Trois-Ponts, zo'n 20 kilometers, die we al eens gelopen hadden in het kader van andere GR's. Het duurt even voor je Malmedy definitief achter de rug hebt, dat lieve stadje dat ik heb leren kennen in de boekenkast van mijn vader: daar stond de novelle "Hans van Malmedy" van de wat vergeten, zwaar onderschatte Vlaamse auteur Filip de Pillecyn, die daar in de verre Oostkantons trouwens een tijdje leraar Nederlands geweest was. Nu is Malmedy zelf wel een aardig plekje, maar het is toch even doorbijten, want de stad strekt zich ver uit, en de recentere straten en wijken zijn niet altijd klasse. Maar eenmaal buiten de stad word je vergast op een wandelpad dat ongetwijfeld tot de beste van België behoort: daar staan de Warche en de Amblève borg voor. Het eerste deel mag dan nog vrij gemakkelijk lopen, vanaf Stavelot wordt het plots een zware tocht met een lange klim tot net voor Trois-Ponts. Bereid je voor op een tocht door bossen en langs rivieroevers, met Stavelot als aangenaam intermezzo. De TWQ van dit traject bedraagt 55 %, maar die vrij lage score wordt ruimschoots goedgemaakt door denderende vergezichten en meer van dat leuks.
Vroeger aarzelden we nooit om voor Malmedy een traject langs Trois-Ponts te kiezen. Maar lijn 42 is enkele jaren zo zenuwslopend onbetrouwbaar geweest, dat we sindsdien opteren voor een langere busrit uit Verviers. Dat kost wat meer, omdat de treintarieven voor die afstanden dezelfde zijn als je een Railpass gebruikt, maar het bustraject uit Trois-Ponts beduidend korter is, maar het scheelt een flinke slok adrenaline. Vandaag doen we het als volgt: we gaan eigenlijk voor CR 1556 van 7:23 in Halle, maar 3106 heeft 4 minuten vertraging, zodat we die nog moeiteloos halen. De drie breaks (waaronder ms 366) bereiken snel Brussel-Zuid, zodat de vertraging daar nog 3 minuten bedraagt. We hebben nog veel tijd om de IC 506 te halen (7:57 - 9:25), die we dus tot Verviers-Centraal zullen nemen. Deze treinen rijden met de regelmaat van een klok met enkele minuten vertraging Brussel-Noord buiten, en dat is ook vandaag niet anders. Het duurt zelfs tot Liège-Guillemins voor de trein opnieuw op tijd rijdt: loc 1337 duwt o.a. rijtuig 11804, dat ik een tijdje zal proberen te vermijden, want een vierkant wiel zorgt voor aardig wat tril- en geluidsoverlast op de snelle lijn 2. Maar voor de rest verloopt de reis voorspoedig, en we komen ruim op tijd aan in Verviers-Central. Daar staan de bussen zoals vanouds te wachten voor het station: lijn 395 naar Reuland zal ons stipt naar Malmedy (9:40 - 10:33) brengen. Vandaag is dat ab7531-14, een Jonckheere Transit 2000 van LIM Collard-Lambert. Sinds enkele jaren rijdt deze lijn rond het circuit van Francorchamps i.p.v. erover, en ook de attractie van het tanken in Malmedy behoort tot het verleden.
Voor de terugreis wordt het wel een reis langs een van mijn lievelingslijnen. Om 18:50 nemen we de IR uit Luxemburg (118), gesleept door de Luxemburgse 3009. De trein bestaat uit 5 I6-rijtuigen, waarvan 3 eersteklasserijtuigen, waarvan 2 gedeklasseerd. Vooraan hangt rijtuig 11601, de echte eerste klasse, dus. Het truukje om te weten waar die hangt is: kijk waar de TBG uitstapt... De politiek van de NMBS rond eerste klasse is toch wel redelijk absurd te noemen. Naar eigen zeggen willen ze eerste klasse (terecht!) behouden, want het zou hen inkomsten en reizigers kosten. Maar ik ben nog maar nauwelijks hersteld van het trauma dat ik opliep toen ik voor het eerst de afdeling eerste klasse van de mw 41 mocht meemaken, of daar waren de M6 al met hun sjofele aankleding. Ik denk wel eens dat ik nooit een wagen zou kopen met dezelfde goedkope zitjes met dito stofje. Tot overmaat van ramp waren de eerste rijtuigen van de nieuwe lichting M6 eersteklasserijtuigen, die dan maar gemakshalve voor maanden gedeklasseerd rond reden, parmantig pronkend met hun zinloze gele streep... En nu de IR Luxemburg - Luik eindelijk wat verlengd is, blijken er te weinig tweedeklasserijtuigen te zijn, en worden ook hier massaal eersteklasserijtuigen ingeschakeld. Knappe TBG die erin slaagt om aan zijn klanten uit te leggen dat je 54 % meer moet betalen om in precies dezelfde rijtuigen te zitten, en anderzijds aan andere klanten moet uitleggen dat je in sommige rijtuigen niet mag gaan zitten met je tweedeklasbiljet, ook al zien ze er dan precies hetzelfde uit. Het valt me ook op dat de meeste mensen de gele briefjes van de deklassering nauwelijks opmerken, en dat er dus in elk station een rush naar de 2 tweedeklasrijtuigen is. Nu ja, rush, meer dan 30 reizigers zijn er niet meer ingestapt tussen Trois-Ponts en Liège. Maar kom, de trein rijdt stipt en het zijn de laatste klassetreinen op het net: genieten dus maar.
IC 542 (20:00 - 20:54) met loc 1355 en rijtuig 11806 brengt ons probleemloos naar Brussel-Noord. We maken ons al op voor een overstap naar CR 1592 (23 minuten), maar net als we in het Noordstation uitstappen wordt omgeroepen dat reizigers voor de IR-trein naar Quévy (die normaal al vertrokken is) de IC naar Oostende moeten nemen, en overstappen in in Brussel-Zuid. Dat doen we dus ook. In Brussel-Zuid staat loc 2735 met een stel M6-rijtuigen. We gaan in rijtuig 61031 zitten, net als enkele andere reizigers die zichzelf al dan niet betaald ook op een zitje in eerste getrakteerd hebben. De trein vertrekt met 8 minuten vertraging; in Halle zullen dat er al 11 zijn. Al zijn wij natuurlijk een kwartiertje vroeger thuis dan voorzien. Dat was nog niet het einde van onze uitstap. In Halle is ook een Chinees of Japans meisje uitgestapt dat een zware koffer meesleept. Ze is duidelijk boven haar toeren, en dat niet alleen door de deur van de M6 die voortdurend open- en dichtgaat. In Brussel-Zuid was de IR Quévy-Luchthaven (ik vermoed de 3717 of 3718) afgeschaft wegens zijn aanzienlijke vertraging (thuis gecheckt: 64 minuten!), en het brave kind was in de trein blijven zitten, onbewust van wat er gebeurde. En dus stond ze nu weer in Halle. Echt lang wachten moest ze niet, want om 21:47 had ze opnieuw een trein naar Brussel. Maar achteraf bleek ook deze nog 20 minuten vertraging te hebben. Toen we naar huis reden, bedacht ik dat we beter bij haar gebleven waren, om haar op de juiste trein te zetten. En om te vermijden dat de luizen plots uit de wanden van het Halse station gekropen zouden komen, want je kunt daar 's avonds op de perrons beter niet helemaal alleen bang zitten te zijn. Thuis bleek dat andere luizen aan de basis lagen van problemen met schurkenstreken en ander vandalisme in Hennuyères en dat het treinverkeer er grondig overhoop gehaald was. Ik probeer gifvrij te tuinieren, maar af en toe kan zwaaien met een bijtend insecticide zalig zijn...
Eindelijk konden we er nog eens een doordeweekse wandeling van maken, en dat is altijd meegenomen: minder saaie treindienst, meer variatie in de treinsamenstellingen, en uiteraard méér treinen en bussen op de meeste lijnen. Het wordt een stukje GR 564, die van noord naar zuid loopt tussen Lommel en Hoei, een heerlijk Belgisch wandelpad, dus. Onze haatdragende politici zouden trouwens nog wat kunnen leren van de GR-verantwoordelijken in dit landje, tussen haakjes. Verkeerslichten in Vlaanderen zouden om te beginnen al snel opnieuw wit-rode strepen krijgen, i.p.v. het Vlaams-nationalistische geel-zwart. Wij zijn ondertussen al een eind doorgedrongen op Waals grondgebied, en stappen vandaag een kleine 17 kilometer tussen Hannut en Fumal.
Het is een traject in 2 delen: eerst lopen we door bijna vlak Haspengouw, tussen ruime akkers, waar ruilverkavelingen vermoedelijk voor een herverdeling van de kostbare grond hebben gezorgd. Na enkele kilometers kom je dan plots in een compleet verschillen landschap terecht: je merkt het aan de bebouwing, de akkers zijn nu weiden, en uiteraard is het plots een zaak van klimmen en dalen geworden. Ook de Méhaigne gaat meer kronkelen, net zoals de oude lijn 127 (Landen - Statte) die bijna kaarsrecht loopt tussen Hannut en Braives en voorbij dat dorp meer en meer slingert als een slang.
Met de komst van de Ravel over lijn 127 werd het oorspronkelijke tracé gewijzigd: nu wordt gretig gebruik gemaakt van de oude spoorlijn, ter vervanging van de soms brede landbouwwegen van het oorspronkelijke traject. Dat is natuurlijk een verbetering, maar ik blijf als wandelaar huiveren van lange stukken Ravel, zonder veel afwisseling of niveauverschil. De vergelijking met de West-Vlaamse betonbaantjes is nooit ver weg. Gelukkig heeft men hier voor wat omkadering gezorgd: de kilometerpalen werden behouden, en aan de vroegere halten en stations staan zowaar halteborden, al zijn de meeste nep. De wandeling wint meteen aan kwaliteit als van de Ravel wordt afgestapt, al heeft dat ook veel met het gewijzigde landschap te maken. Je vindt op je weg behoorlijk wat bezienswaardigheden: niet alleen de dorpjes Villers-le-Peuplier, Avennes, Ville-en-Hesbaye, Braives, Fallais en eindpunt Fumal mogen er zijn, je hebt ook nog de Méhaigne als aangenaam riviertje, met enkele goed bewaarde (ex-)boerderijen en watermolens als toetje. Met een TWQ van 51 % scoort deze GR al bij al matig, zeker als je weet dat in die 51 % ook nog lange stukken Ravelasfalt zijn opgenomen.
Voor de heenreis mikken we op CR 3757 van 7:58, maar het wordt een vroegere trein: P7574 van 7:51, die ons om 8:01 in Brussel-Zuid zou moeten brengen. De trein vertrekt al met een 5-tal minuten vertraging in Halle en tijdens de spits is zoiets meestal nefast. De bestuurder van loc 2101 zet zijn stel M5-rijtuigen (met o.a. 51509) met 8 minuten vertraging aan het perron in Brussel-Zuid, vanwaar de trein verder rijdt als IR naar Antwerpen-Centraal. Ondanks onze vertraging ziet de spits er niet al te desastreus uit. Onze volgende trein wordt de 1707 (8:28 - 9:20) die we tot Landen zullen nemen. Op de infoborden worden de eersteklasserijtuigen in het midden en achteraan gesitueerd. Dit zou een mooie service zijn mocht deze informatie correct zijn: in werkelijkheid hangen ze vooraan en in het midden. Dat is ook logisch: de trein bestaat uit 2 gekoppelde trek- en duwstellen, en die rijden met het stuurstandrijtuig vooraan in de richting Liège. We gaan helemaal vooraan zitten (rijtuig 58050) omdat we in Landen ook nog moeten overstappen op de bus, en zo dichter bij de stationsuitgang zullen stoppen.
Voor het station is een krater gegraven die terroristen doet watertanden. Het busstation is mee in het gat verdwenen (bij manier van spreken...) en er is er nu een gesimuleerd links van het station. Er staan wel haltepalen, maar geen verhoogde perronetjes. Iets te laat komt ab7721-79 (Cintra - een Jonckheere Transit 2000) voorgereden, die vandaag over lijn 127a rijdt (Landen 9:30 - Hannut 9:48). De bus moet door de wegenwerken flink omrijden, maar brengt ons toch stipt in Hannut.
De terugrit verloopt analoog; ik heb even met de idee gespeeld om via Huy terug te keren, maar die omweg is net iets te groot om nog doenbaar te zijn. Om 14:36 nemen we aan het vroegere station van Fumal de bus terug van lijn 127a. Het is opnieuw een Jonckheere van Cintra, ab 9521-84. Ondanks een stop bij de apotheker (voor een middel tegen maagzuur, beweert mijn vrouw) en de omleiding komen we stipt aan in Landen. IC 1737 (Landen 15:40 - Brussel-Noord 16:23) heeft precies dezelfde samenstelling als vanmorgen, al trekt loc 2106 nu de trein i.p.v. te duwen. We zitten nu helemaal achteraan... De reis verloopt vlot, Brussel-Noord wordt stipt bereikt, ondanks enig oponthoud bij het binnenrijden. IR 3937 zal ons naar Halle brengen: die bestaat uit 3 vierledige stellen, en we kiezen voor het laatste (833). De trein verlaat Brussel-Noord met 3 minuten vertraging, maar gaat erg vlot door de NZV. Spijtig genoeg gaat er wel veel tijd verloren in Brussel-Zuid, zodat we uiteindelijk toch nog 6 minuten later dan voorzien in Halle aankomen. Erg is dat niet, maar het is het verhaal van zowat elke ochtend- en avondspits, vermoed ik...
GR512 loopt van Diest naar Geraardsbergen, en het is een van die GR's (er zijn niet veel andere meer) die we tegenwoordig voor de tweede keer lopen. Vandaag wordt het Sint-Joris-Weert - Duisburg, iets meer dan 12 kilometer, langs een meer dan behoorlijk traject, dat ons eerst door het Natuurreservaat De Doode Bemde voert. De regen van de laatste dagen heeft de wegen behoorlijk modderig gemaakt: het bordje "Opgepast! Het is glettig" geeft daar een grappig commentaar op. Vanaf Neerijse speelt de IJse de hoofdrol tot Huldenberg, en we volgen dit riviertje grotendeels langs wandelbrede paadjes, die ons ook langs 2 watermolens brengen. In Huldenberg stijgen we op uit de vallei van de IJse. Zo komen we in een laatste stuk dat ons door een uitgestrekt landbouwgebied op de hoogte voert. Ons eindpunt, de watertoren van Duisburg, is al van ver zichtbaar. Met een TWQ van 68 % scoort dit traject hoog. Het is dan ook een rustige wandeling geworden, en daar kan de doortocht van de Brabantse Pijl in Huldenberg niets aan veranderen.
De heenreis via Leuven is er eentje zonder veel geschiedenis: alleen tussen Brussel en Leuven hebben we wat gezelschap van een tiental rustige medereizigers. In de andere treinen hebben we het rijk (nu ja, één coupeetje), voor ons. Van Halle naar Brussel-Zuid nemen we IC 1908 (9:30 - 9:39), geduwd door loc 2103. Vooraan hangt het stuurstandrijtuig 51036. Even wat oponthoud bij het binnenrijden van Brussel zorgt voor een minuutje vertraging. Brussel-Zuid - Leuven gebeurt aan boord van rijtuig 11833 in de IC naar Eupen, geduwd door loc 1348. Zoals vaak rijdt de trein iets later dan voorzien Brussel-Noord uit, maar de vertraging wordt weggewerkt. In Leuven moeten we dan nog de L-trein naar Louvain-la-Neuve nemen. Wegens werken op lijn 139 rijden de treinen hier vandaag maar om de twee uur. Zolang Walibi dicht is, kan dit tot Waver nauwelijks een probleem zijn. L 6460 bestaat uit stel 777 (het Stella-stel, weet je nog?) en een zusterstel 740, dat ik in Sint-Joris-Weert wel fotografeer, maar graffiti maken de foto waardeloos.
Voor de terugreis heeft de planner voor wat origineels gezorgd, en we gaan er dan ook graag op in. Een bus van lijn 830 brengt ons van Duisburg naar de luchthaven: 15:05 - 15:41. De bus heeft behoorlijk wat succes, maar komt toch stipt op tijd aan perron B, in wat nu niet bepaald een aangename in-, uit- en overstapomgeving is. De planner van De Lijn heeft me een wandelroute getoond van 7 minuten, die ik met de beste wil van de wereld niet kan traceren, zelfs niet op de kaart op 1:10.000 van het NGI. Gelukkig is er het internet waar je altijd wel wat gelijkgestemden vindt die je aan de nodige informatie helpen. Ook de chauffeur van ab 4845 (een comfortabele en kraaknette VDL-Jonckheere Transit 2000) weet ongeveer hoe we in het treinstation van de luchthaven komen. De 9 minuten overstaptijd volstaan alleszins. Stel 734 staat als IR4336 klaar. De reis naar Brussel-Noord verloopt normaal, al hebben we 1 minuutje vertraging bij aankomst. Nog even IC1937 (hetzelfde stel als vanmorgen) en ook deze trein arriveert met 1 minuutje vertraging in Halle.
Ook Villers-la-Ville heeft in samenwerking met het NGI een wandelkaart uitgegeven, met 14 wandelingen. We hebben alleen de namiddag ter beschikking op deze veelbelovende dag, en dan kunnen wandelingen 4 (Promenade de Saint Bernard) en 5 (Villers par rues et chemins) nog net. Samen zijn ze iets meer dan 9 km lang.Vooral langs de 4 is het heerlijk wandelen; de 5 heeft wat last van bebouwing, al valt het alles bij elkaar nog best mee. Een TWQ van 52 % (en een reeks prachtige bos- en veldwegen): je mag ook niet te veeleisend zijn in dit niet altijd even fraaie Belgenland.
De treinhalte Villers-la-Ville is vele jaren geleden opgeschoven in de richting van het dorp; zo ligt ze nu wel tamelijk ver van de toeristische trekpleister die de ruïnes van de abdij nog altijd zijn. Maar toch is de impact van de spoorweg op de omgeving verbijsterend. In een tijd waarin dweepzuchtige romantici nog valse ruïnes bouwden, trok men lijn 140 dwars door echte ruïnes heen.
Halle - Villers-la-Ville is een makkie. Om 13:09 nemen we IR 3912 (ms 834) in Halle: vanaf Brussel wordt de trein overspoeld door studenten en leerlingen die hun vrije woensdagnamiddag inzetten met een ritje in eerste klasse. De TBG laat toe; de stagiair zal vandaag vooral opgestoken hebben dat het klasseverschil niet te nauw genomen moet worden, en dat controle overbodig is. Voor ons betekent het alweer weggegooid geld: het jonge geweld doet zijn naam alle eer aan, en zij die zwijgen luisteren naar veel te luide i-pods. Vanaf Rixensart keert de rust terug; we komen in Ottignies aan met 3 minuten vertraging. Daar moeten we overstappen op de L-trein naar Charleroi - Tamines: L4564. Het is goeie oude 250, en we gaan nog even in het kleine tussencoupé zitten: lang geleden waren deze 8 plaatsjes de niet-rokersplaatsen, toen werd de verhouding rokers - niet-rokers omgedraaid, en hoe het nu zit, hoef ik niet te zeggen. In deze stoptrein reizen opvallend veel mensen eerste klasse. De trein rijdt stipt (14:22 - 14:37). Villers-la-Ville is een halte met lange, rechte, lage perrons, grotendeels tussen 2 taluds. Ooit zou dit het eindpunt van een CR-verbinding moeten worden...
De terugreis loopt even vlot: het gemoderniseerde stel 779 pikt ons op (L 4587 - 17:23 - 17:38). Ik help een dame met kinderwagen in de trein. De perrons zijn hier zo laag, dat haar armen even te kort dreigen te zijn om het wagentje op het platform te heffen. In de trein is er een discussie aan de gang tussen de TBG en een reiziger die zijn reisje Charleroi-Sud - Libramont niet kan betalen. De TBG is kalm maar gedecideerd en de "klant" lijkt te beseffen, dat hij er al bij al nog goedkoop afkomt, zonder boete. In Ottignies komen we aan met 2 minuten vertraging. Daar is het niet allemaal pluis: P8405 naar Huy rijdt dan wel ongeveer op tijd, het is duidelijk dat de loc van de reeks 21 een 20 uit de nood heeft moeten helpen. Die laat zich nu zielloos meeslepen, tussen de 21 en een stel M5-rijtuigen in. En in de andere richting loopt het helemaal verkeerd: de IC 2138 uit Luxemburg rijdt met 30 minuten vertraging als gevolg van een defect aan de locomotief (sic!). Gelukkig bestaat onze IR 3939 uit 2 vierledige stellen, zodat al het volk van de IC moeiteloos mee kan. We zitten in stel 813. Om 18:51 zullen we stipt Halle bereiken. Tussen Brussel en Halle blijken de 2 stellen geen overbodige luxe te zijn. Het valt op hoeveel reizigers nog onderweg zijn, zo helemaal aan het eind van de avondspits.
Het was al een hele tijd geleden - te lang geleden - maar zaterdag bonden we opnieuw de wandelschoenen aan, ook al gelokt door de goede weersvoorspellingen. Dat laatste bleek dan wel wat te optimistisch, want al gauw was het volledig bewolkt, en het laatste kwartier kregen we zelfs wat motregen. Maar kom, klagen doen we niet, want dat kon alleen maar betekenen dat het hele systeem wat sneller evolueerde dan verwacht, én dat de zondag mooi zou worden, en dan stond Hacowa 95 op het programma. In "De mooiste landschappen van België" vond ik de "Wijngaardenwandeling" in Tielt (of Houwaart, maar dat laatste is minder vlot te bereiken). Het boek is prachtig uitgegeven, maar niet meteen praktisch om mee op uitstap te nemen. Gelukkig vind je de wandeling ook in een uitgave van de provincie Vlaams-Brabant "Wandelnetwerk Wingevallei" en dat boekje past beter in de hand en de rugzak. De wandeling is 10.5 km lang, voert langs het mooie, zompige Walenbos en langs de Houwaartse Berg; grote delen van de wandeling, die trouwens uitstekend bewegwijzerd is, mogen er best zijn, maar of ze nu meteen door een van de mooiste Belgische landschappen loopt durf ik betwijfelen. Daarvoor ziet het er net allemaal iets te rommelig uit. Het TWQ van 47 % is een aanwijzing dat je toch ook nogal wat asfalt onder de voeten geschoven krijgt, al zijn het meestal wel rustige wegjes. Op het einde kwamen nog in een café, dat dan misschien niet tot de straffe cafés in Vlaanderen behoort, maar ongetwijfeld tot de gezelligere. Missen kun je niet, want het is het enige overblijvende, en we hadden er een toffe babbel met de kranige bazin van respectabele leeftijd, over het weer en de voorbije winter, de authenticiteit van het interieur, de zwarte Lieve-Vrouw van Halle en ons Streekproductencentrum. We kregen er ook nog 2 tripels met chips, en dat allemaal voor een schamele 4 EURO. Zo is het makkelijk om InBevbieren te boycotten!
We vertrokken om 8:54 met IR 3707 die ons via de Luchthaven naar Leuven bracht. Het was stel 351 dat in Halle vooraan en in Leuven dus achteraan hing, en het werd een compleet geschiedenisloze reis, met schaarse medereizigers die je alleen maar zag en niet hoorde. We haalden Leuven stipt, ondanks wat vertraging onderweg. Daar moesten we overstappen op L 2881 naar Aarschot (10:05 - 10:19 - ms 346).Gaandeweg geraakte de break goed gevuld. De deur naar eerste klas stond net bij de perrontrap, en dus koos iedereen ervoor om daar in te stappen. Zo'n zestal keer heb ik de binnendeur gesloten, voor jonge, oude en middelbare generaties. De ouderen en de jongeren gaan ervanuit dat iemand dat wel voor hen zal doen, en de middelbare, de mijne dus, is gewoon verkeerd opgevoed...
In Aarschot wordt het dan nog even bussen: lijn 390 loopt tussen Aarschot en Tienen, en die zullen we vandaag in haar geheel berijden. Ab 4424 (een gelede Jonckheere Transit 2000) zal ons naar Tielt- Berg (10:37-10:55) brengen. De bus is zonder meer vuil: stelplaats Tielt zou hier echt wel eens een borstel door mogen halen, want dit is niet het gewone zwerfvuil dat reizigers achterlaten.
Gelukkig krijgen we in de namiddag wel een kraaknette bus: Tielt 14:55 - Tienen 15:35, met ab330707, een Van Hool New A360H, van de firma Hageland. De bus is bovendien ook nog comfortabel, en de chauffeur rijdt rustig, ondanks de omleiding die hij volgt in de buurt van Tielt. Vier minuten vertraging slagen er niet in onze gemoedsrust te verstoren, want we hebben een kwartier overstaptijd in Tienen.
De IC naar Knokke en Blankenberge bestaat uit 4 ms 96, en rijdt Tienen buiten met 4 minuten vertraging. In Leuven zijn dat er al 10, want er wordt gewerkt tussen Tienen en Leuven, en het hele traject gaat over tegenspoor, deels ook nog tegen 60 km per uur. Ons plannetje om in Leuven opnieuw de rechtstreekse IR naar Halle (en Quiévrain) te nemen, laten we maar varen, al lijkt die toch op aansluiting te wachten. Op naar Brussel-Noord dus, waar we met 9 minuten vertraging aankomen. We hebben nu iets kunnen kunnen genieten van ms 539, maar de overstap in Brussel-Noord is langer, dan die in Leuven geweest zou zijn. De IR 3737 rijdt zelf ook nog met een 2-tal minuten vertraging, mogelijk nog een restant van de aansluiting in Leuven. We kiezen voor ms 332. In Halle blijkt dat er ruim voldoende zitplaatsen in tweede waren, maar toch heeft een 10-tal jongeren van een jeugdgroepering een deel van eerste klasse gekaapt. Ik vermoed dat één trein op vier waarin dit gebeurt tegenwoordig een normale score is. Zucht...
Op de GR Kempen zijn we ondertussen al aardig opgeschoten, en voor vandaag staat een dikke 16 km op het programma tussen Dessel en Kasterlee. Het is een weinig spectaculair, maar daarom niet minder aangenaam of interessant parcours, dat we zeker kunnen aanbevelen. De winterzon is volop van de partij, maar de bij wijlen ijzige oostenwind houdt het koud. De naakte, knoestige eiken en rijzige beuken vervolledigen het winterplaatje.Het Provinciaal Domein Prinsenpark en de Geodetische Basis van de Kempen zijn andere elementen die tot de verbeelding spreken, zeker als je zoals ik nu vaststelt dat je vijfendertig jaar geleden ook geografie en cartografie had kunnen studeren. De TWQ ligt naar Vlaamse normen behoorlijk hoog: 79 %, en de vorst maakt dat je ook op de niet-verharde wegen een stevig tempo kunt halen.
De treinverbindingen zien er vanuit Halle tijdens de weekends na de laatste wijziging van de dienstregeling weer wat rianter uit: we hebben nu opnieuw 2 echt bruikbare treinen per uur naar Brussel, en vandaag maken we daar dan ook blij gebruik van: - IR 3706 (2 breaks, wij zitten in ms 409) brengt ons van Halle naar Brussel-Zuid (7:54 - 8:03); de trein rijdt wel met zes minuten vertraging, maar dat maakt vandaag niets uit; - we kunnen in Brussel-Zuid immers kiezen tussen de IC naar Amsterdam en de IC naar Antwerpen. De eerste geeft in Antwerpen-Centraal, de andere in Antwerpen-Berchem aansluiting met de IR naar Neerpelt. We kiezen veiligheidshalve voor de eerste mogelijkheid, en het bestaat: een stipte Amsterdammer. We komen zelfs wat te vroeg in Antwerpen-Centraal aan (8:15 - 8:57). Controle komt er na Mechelen. De term stiltecoupé krijgt plots een eigenaardige bijklank, want de zwarte Nederlandse treinbegeleidster kan de droge humor van de in Mechelen ingestapte veiligheidsagenten blijkbaar wel pruimen. Haar schallende lach heeft Whoopi Goldberg allures; - de IR naar Neerpelt bestaat uit 2 mw 41. We zitten eerst in 4151, maar de TBG meldt ons dat de verwarming niet optimaal werkt - het is er inderdaad niet echt warm - en dat het in de eersteklasafdeling van het tweede stel (4148) minstens 10 graden warmer is. Dát is overdreven, maar wel erg attent, en we verhuizen dus. De rit van IR 3209 (9:15 - 10:03) naar Mol verloopt stipt. Met 11 minuten overstaptijd hebben we nog tijd om wat rond te neuzen in het nieuwe station. We horen een dame een winkelbiljet voor Brussel vragen. Wij zijn met een shoppingbiljet de omgekeerde richting uit gekomen; - de bus van lijn 470 naar Turnhout komt stipt voorrijden. Het is ab1110-56 een Jonckheere Transit 2000 die eigenaardig genoeg ontbreekt in de database van de unieke site www.zone01.be, waarvan ik nochtans alleen maar de lof wil zingen. We bereiken de halte Kromme Elleboogstraat met een minuutje vertraging.
Voor de terugreis volgen we grotendeels hetzelfde traject: - in Kasterlee (halte Venheide, vlakbij een molen die als haltenaam vele malen meer tot de verbeelding zou spreken) nemen we bus 490 naar Aarschot, althans tot Geel, al geven de planners aan dat we deze bus tot Aarschot kunnen nemen, en dan de trein naar Leuven en de IR naar Quiévrain. Dat levert geen tijdwinst op, en dus gaan we voor meer trein. In ab 1103-42 (een Mercedes Citaro II) zit al aardig wat volk, en we wijken verder naar achter uit dan we gewend zijn. Voor me zitten 3 jongeren op de 4 keuvelplaatsjes. Eén heeft een schitterend gebit, maar spijtig genoeg is het dragen van een beugel geen garantie tegen vuile praat. De andere steekt zijn metalsympathieën niet onder stoelen of banken, en heeft tot nog toe in zijn prille leven al aardige drinkprestaties geleverd. Maar kom, de bus rijdt zo goed als stipt, goed voor een overstap van 32 minuten in Geel; - IR 3236 bestaat uit 3 mw 41; we zitten helemaal vooraan in stel 4139. De TBG is weer van het andere geslacht, net als 2 van de voormiddag, én de twee buschauffeurs. OV lijkt nu wel snel een vrouwenzaak te worden.... De trein brengt ons stipt naar Berchem (16:04 - 16:39). Op het perron in Geel staat nog een relikwie uit de punkperiode te wachten. Gelukkig is lijn 15 hier niet geëlektrificeerd, want de hanenkam gaat erg hoog; - deze keer opteren we voor de IC naar Charleroi-Sud: IC 2038 (met loc 2736 en rijtuig 61019 - 16:44 - 17:17) houdt van zijn 5 minuten vertraging bij vertrek in Mechelen nog 2 minuten over in Brussel-Noord; enkele rijen verder zit een prille veertiger te luid naar zijn i-pod te luisteren. Het is Suicide Blonde van INXS dat in het hele rijtuig te horen is. Ik wil hem graag helpen met zijn zelfmoord. Overigens schat ik dat de helft van de reizigers hier niet voor eerste betalen, maar uiteraard komt er geen controle; - in Brussel-Noord wordt het een half uur wachten op IR 3738 (17:47 - 18:06) met achteraan stel 408. De rit verloopt zonder problemen. De trein legt het traject Zuid - Halle in iets minder dan 8 minuten af, zodat hij stipt om 18:06 in Halle halt houdt.
Tussen Antwerpen-Berchem en Halle hebben we geen controle gezien. Jaarrecord dat ongetwijfeld nog gebroken wordt...
Niks zo goed als een stevige wandeling, dachten we, om de naweeën van de jaarovergang weg te werken, en die deden we dan ook al meteen op 3 januari. Weliswaar vrij kort (iets meer dan 13 km), maar behoorlijk zwaar door klimmen en dalen, en de centimeter sneeuw (vaak op ijs) die hier over de vele paadjes (TWQ 63 %) uitgestrooid lag. Want mooi was het, dit stukje GR 573 tussen Trooz en Pepinster, niet alleen door de mooie vergezichten en de vele winterse paadjes, maar ook door een aangename zon, die er weliswaar niet in slaagde de temperatuur boven de 0 graden te krijgen. En de Vesder kabbelde rustig door, voorlopig nog ijsvrij, en lijn 37, zijn trouwe bondgenoot, bood het spektakel van boogbruggen en tunnels, al dan niet gekruid met het zelfs op een zaterdag vrij drukke reizigersverkeer.
Oef, je zou er lyrisch van worden, en even leken ook de treinreizen heen en terug het poëtische hart te zullen aanspreken. - we vertrokken met IC 1907 (rijtuig 58051 met loc 2144 achteraan - 8:30 - 8:39), die met 1 minuutje vertraging Brussel-Zuid binnenreed; - dan werd het IC 507 (rijtuig 11827 met loc 1344 achteraan - 8:57 - 10:00), met wat extra shoppers, maar niet in eerste klasse, want de NMBS houdt angstvallig verborgen dat je dat shoppingbiljet ook voor eerste kunt kopen - gelukkig zijn wij wel op de hoogte, al is Pepinster waarschijnlijk niet de meest voor de hand liggende koopjesstad van het land; in Ans loopt het wat stroef, zodat we Liège-Guillemins met 4 minuten vertraging bereiken; - ten slotte zal L5260 ons naar Trooz moeten brengen: het is ms 240 dat zich van deze taak kwijt - 3 treinen ver en de eerste reizigers met een tweedeklasbiljet in eerste zijn een feit; de trein rijdt stipt (10:13 - 10:27). Van op afstand ziet het stationnetje van Trooz er beeldig uit, maar kom vooral niet dichterbij. (De IC naar Oostende van 9:05 in Brussel-Zuid is afgeschaft. Meteen de eerste trein die ik weet afgeschaft worden van 2009 - geloof me: een jaarwisseling verandert niets... Het stel staat trouwens leeg in Liège, klaar om in het zog van een Knokke - Blankenberge naar Oostende te sporen, als losse rit.)
Voor de terugreis hebben we geopteerd voor IR 5035 uit Aachen. Stel 163 doet zijn uiterste best om er voornaam uit te zien als internationale trein, maar ik laat het aan het oordeel van iedereen over of het daar ook in slaagt. Voor mij mag het, het blijven veruit de aangenaamste stellen op dit ogenblik; de kou komt hier alleen door de kieren, is niet in het design zelf ingebakken. De treinbegeleider informeert ons in bijna vlekkeloos Nederlands met een licht Duits accent over de overstap in Liège, maar voegt eraan toe dat we dat ongetwijfeld wel weten. Hoe kent die mij? De trein vertrekt om 15:07 in Pepinster en komt in Liège-Guillemins aan om 15:26. Dat wordt 34 minuten wachten op IC 538 (16:00 - 16:54) met loc 1347 en rijtuig 11815. Deze trein rijdt met een verminderde samenstelling, al is dat vandaag geen probleem: het is een van de stellen die in de week Brussel - Maastricht doen, met 9 i.p.v. 12 I11'en. Ik kan alleen maar vermoeden dat dit ingesprongen is voor de afgeschafte trein van vanmorgen...)
Tot zover het poëtische deel. Tijd voor het prozaïsche evenement van de dag. Tussen Leuven en Brussel krijg ik een berichtje van mijn zoon: die zit met zijn Eurostar vast in Halle; tussen Halle en Brussel-Zuid rijden er geen treinen. Hij voegt er laconiek aan toe: jullie zijn nog niet thuis. Achteraf blijkt dat in Lot iemand onder een IR naar Quiévrain gesukkeld of gesprongen is. We besluiten dan maar door te rijden tot Brussel-Zuid, omdat we daar eventueel nog met bus 170 naar Halle kunnen. Het ziet er inderdaad niet goed uit: een L naar Leuven met 45 minuten, andere treinen met nog te bepalen vertraging of met 1 uur vertraging. Ik ken de dienstregelingen van lijn 170 niet uit het hoofd, en we wandelen naar het busstation van De Lijn. De volgende 170 rijdt om 17:38; we besluiten om in het treinstation de kat wat uit de boom te kijken, en op spoor 8 rijdt rond 17:25 zowaar een leeg TD-stel M4 binnen, waarvan even later aangekondigd wordt dat het de IC naar Moeskroen zal worden. We zitten warm, en we hebben licht om te lezen, maar het duurt nog tot 17:59 voor de trein vertrekt. Hij zal er 43 minuten over doen tussen Brussel-Zuid en Halle. In Lot zien we een lege draagberrie, en mensen die in het spoor zoeken. Zoeken ook naar een waarom, vermoed ik... In Buizingen staat de betrokken IC naar Quiévrain te wachten... Ik zal achteraf vernemen dat de reizigers met de bus naar Halle gebracht werden. Onze trein rijdt officieel als 1937, met 132 minuten vertraging, maar je kunt hem net zo goed beschouwen als de 1938 met 72 minuten. We zitten vlakbij personeel dat haut-le-pied naar Doornik reist om daar de dienst te beginnen en kunnen op die manier ook min of meer volgen welke inspanningen er achter de schermen geleverd worden om de treindienst zo snel mogelijk opnieuw vlot te krijgen. Het zijn die inspanningen die nooit aan bod komen als de pers zich weer eens gretig op het NMBS-personeel werpt bij vertragingen of andere problemen. Al wil ik het hier om bestwil niet hebben over één reactie van één bepaald personeelslid. Laat het er ons maar bij houden dat de enige trein die hem interesseerde de 1922 was, en dat zal wel niet toevallig de laatste trein geweest zijn die hem terug naar Schaarbeek moest brengen. Oh ja, we zaten in rijtuig 58054, en de loc was 2123, just for the record.
Een van de buitenbeentjes onder de Belgische langeafstandswandelpaden is de Tour du Brabant Wallon, kort TBW, die een rondwandeling van 215 km in één van onze mooiste wandelprovincies mogelijk maakt. Wij zijn ondertussen al in Saintes aanbeland, en voor vandaag staat er een 18 km lange tocht gepland. Die zal ons langs Rebecq en Quenast naar Virginal brengen. Quenast, dat zijn voor ons de harde knallen van het in de steengroeven gebruikte dynamiet, elke dag opnieuw om 16:00, en dat in onze lang vervlogen kinderjaren. We spelen wel geen echte thuismatch, maar toch minstens een derby. Mooie landschappen krijgen we vandaag genoeg, maar met een TWQ van 14 % scoort dit deel van de TBW slecht. Spijtig genoeg is deze regio duchtig geasfalteerd en gebetonneerd, maar toch is dit geen ontgoochelende wandeling. Voor de spoorliefhebbers is het traject bovendien nog extra aantrekkelijk: je kruist de lijnen 94, 1, 115 en 96, en op het einde kun je nog wat restjes vinden van de vroegere tramlijn die Braine-le-Comte/Rebecq verbond met Braine-l'Alleud/Nivelles. Het weer is spijtig genoeg te somber om foto's te maken, maar als treinliefhebber kom ik hier zeker nog terug.
De verplaatsing had vandaag niet veel om het lijf. De heenreis was zelfs bepaald eenvoudig: om 8:25 stappen we in de bus van lijn 471 (ab 4601-15, van Naway, een Jonckheere Transit 2000) die ons na een rit van 14 minuten deponeert aan de halte Saintes (Maison Communale). De bus is behoorlijk gevuld: Colruyt stelt hier veel mensen te werk.
De terugrit is bijna even gemakkelijk, al heb ik wijselijk geopteerd voor een rit met de rechtlijnige lijn 65. Lijn 474 had ook gekund, maar bij de TEC-BW hebben ze geknoeid met de publicatie van de dienstregeling op het net: dezelfde bladzijde is twee keer beschikbaar, en uiteraard ontbreekt de tweede. Bovendien is het een ingewikkelde lijn met een heen- en terugtraject dat verschillend is, en het netplan is ook al van de site verdwenen.Die zou ons nochtans naar Tubize gebracht hebben, en niet naar Braine-le-Comte, zoals lijn 65. De bus van lijn 65 (ab6685, Irisbus Agora S, van stelplaats Nivelles) ziet er na 3 jaar dienst al wat afgeleefd uit; idem dito voor de norse chauffeur. Maar de rit verloopt gunstig (14:02 - 14:24) en alleen op het einde loopt het wat stroef, wat uiteindelijk 2 minuten vertraging oplevert. We hebben een goede overstap naar IR 3713 (14:32 - 14:43), vandaag bestaat die nog uit 4 ms 96 (wij kiezen voor ms 441), maar vanaf maandag zal deze trein met M6 gereden worden. We bereiken Halle ruimschoots op tijd, waar ik nog snel 2 spoorboekjes koop, een om te gebruiken en een om te bewaren.
Izegem is vandaag onze bestemming, en dat valt flink tegen. We volgen het 8 kilometer lange "Pekkerspad" dat ons nauwelijks uit de stadskern brengt, en dat is op zich de enige verdienste (?) van de ontwerpers: hoe je zo'n afstand puurt uit een aaneenrijging van nietszeggende straten en pleinen, onbereikbare kastelen en gesloten kerken is me een compleet raadsel. De TWQ bedraagt nog 10 %, maar die staan helemaal op de rekening van een weinig aantrekkelijk asfaltpad. Ironisch genoeg rijden we naar Izegem met een shoppingbiljet, want ook op dat vlak scheert dit stadje van schoenen en borstels geen hoge toppen. Gelukkig is er de treinreis: die valt van begin tot eind mee.
Nog één zondag en één zaterdag kunnen we tijdens het weekend gebruik maken van de IR's Binche - Brussel-Noord, maar ook vandaag zijn we ruimschoots op tijd om de IC naar Schaarbeek te nemen, die enkele minuten voor de IR rijdt: vanaf zondag wordt de dienstregeling aangepast: de stop van "den Binche" vervalt, en in de plaats zal de IR Leuven - Quiévrain stoppen. Een simpele ingreep die weekendreizen naar en uit Halle tijdens de weekends een stuk eenvoudiger en aangenamer zal maken. De IC 1907 dus: Halle 8:27 - Brussel-Zuid 8:39, met de 2155 achteraan en rijtuig 58060 vooraan. We zitten nu volop in de drukke decemberdagen en dat merk je ook in dit eersteklasserijtuig. We bereiken Brussel-Zuid stipt, en terwijl we op de IR naar De Panne staan te wachten, maakt de Kerstmarkttrein van de TSP zijn opwachting op het tegenoverliggende spoor. De K-rijtuigen zien er ijsbeerachtig koud uit, maar de 2 bolle neuzen vooraan produceren al volop stoom: dra zal een aangename warmte, onderstreept door het kenschetsende sissen van de stoom, zich van de coupés meester maken. Nooit komen er nog betere en aangenamere rijtuigen dan deze kranige 70'ers, waarvan de maximumsnelheid nu toch wel tot 80 km/u is teruggebracht. Mooi zo, des te langer kan de droomreis duren. Wij mogen anders ook niet klagen: de IR 3631 die ons van Brussel-Zuid (8:56) naar Lichtervekde (10:27) zal brengen bestaat uit 3 niet gemoderniseerde klassieke stellen. In stel 202 verspreidt het toilet dan wel een weinig frisse geur, maar daar is in het coupé gelukkig niets van te ruiken. We bereiken Lichtervelde net tegelijkertijd met de L 680 naar Kortrijk: dat is stel 185 en het brengt ons stipt naar Izegem (10:34 - 10:46).
Voor de terugreis kiezen we voor een reisweg langs Kortrijk: IC 813 Oostende - Kortrijk bestaat uit 2 ms 96; we zitten in ms 490. Izegem (14:02) - Kortrijk (14:12) loopt vlot tot net voor Kortrijk. Ik vermoed dat het onze volgende trein is die voor de hinder zorgt. Het zou pas een toppunt zijn als daardoor de aansluiting in het water viel, maar beide IC's staan aan hetzelfde perron. IC 2313 (Kortrijk 14:15 - Brussel-Zuid 15:25) vertrekt zelfs zo goed als op tijd. Vanuit ms 398 kunnen we genieten van een tocht door de Vlaamse Ardennen op een zonnige winterdag. Mooi! Nog mooier is dat de IC tussen Denderleeuw en Brussel-Zuid 4 minuten uitloopt op zijn dienstregeling. Daardoor wacht ons geen aansluiting van 52 minuten, want de L naar Braine-le-Comte biedt nu een schitterende aansluiting: het is de dag van de bordeaux stellen: ms 682 brengt ons stipt naar Halle (15:26 - 15:41) en zo zijn we 44 minuten vroeger thuis dan voorzien.
De wandeling mag dan wel tegengevallen zijn, de treinreizen vielen des te meer mee.
Elk jaar voorzie ik ook wel wat tussendoortjes, korte wandelingen die gebruikt kunnen worden op een druilerige dag, op drukke momenten en nog van die toestanden. Eentje daarvan was ongetwijfeld wandeling 5 in Malonne van de wandel- en fietskaart van de stad Namur. Volgens die kaart zou de met een gele ruit aangeduide wandeling 7 kilometer lang zijn, maar ik kom niet eens aan 5 kilometer. Met zulke korte wandelingen kan het twee kanten uit: ofwel komt ze nooit echt van de grond en heb je nooit de indruk dat je je van je vertrekpunt verwijderd hebt, ofwel krijg je een schitterende wandeling gepresenteerd die alleen maar kort is omdat men al het ballast zorgvuldig heeft verwijderd. De waarheid zit hier in de contradictie, want deze wandeling blijft ergens tussenin hangen. We kregen inderdaad enkele mooie bosstroken aangeboden, maar ook veel asfalt. Gelukkig waren er wat mooie huisjes te zien, al dan niet in staat van restauratie, en af en toe konden ook de in nevel gehulde landschappen charmeren. De TWQ bedraagt amper 14 %, maar doordat de wandeling langs toch wel
erg rustige wegen loopt, valt dat alles bij elkaar nog wel mee.En het moet gezegd: Malonne wordt vandaag niet onder de voet gelopen door pelgrims op weg naar de graftombe van Broeder Mutien-Marie, en dat maakt van dit dorpje, dat voor de helft uit scholen lijkt te bestaan, zowaar een te appreciëren plekje, zo dicht bij het grote Namur, dat de stadsdiensten van de TEC zelfs tot hier reiken.
Om te vermijden dat we 's middags tussen het jonge volkje terechtkomen, opteren we voor een aankomst in Malonne net voor de middag, zodat we na de woensdagmiddagspits opnieuw naar huis kunnen. Dat ziet er als volgt uit: - van Halle naar Brussel-Zuid met CR 3659 (9:31 - 9:49 - stipt - ms 998); onze coupé zit voor de helft vol, maar het is er aangenaam rustig; - Brussel-Zuid - Namur doen we in IC 2410 (10:03 - 11:09 - ms 302, met de zachte onderstellen); de twee stellen staan al een tijdje klaar om aan perron 13 te komen, maar dat is buiten een loc van de reeks 16 gerekend die spoor 13 heeft ingepalmd; na het vertrek van de IC naar Eupen wordt onze trein dan ook verspoord naar spoor 14; het is met een kleine vertraging dat de IC zijn reis aanvat; Namur bereiken we met 2 minuten vertraging, na een stipt vertrek in Gembloux: het is me al enkele keren opgevallen dat de 11 minuten tussen Gembloux en Namur net niet volstaan; - in Namur stappen we naar het busstation: zowel de weg ernaartoe als het station zelf blijven klantonvriendelijk; je moet al verdomd lang zoeken om te weten te komen op welk perron je bus zal vertrekken, maar gelukkig is de informatie juist en hebben we voldoende overstaptijd. Het is de gelede Jonckheere 4352 die ons naar Malonne zal brengen (11:20 - 11:36), op lijn 6b, met de b van barré. We vertrekken enkele minuten te laat, en die vertraging (2 minuten) hebben we ook nog aan de halte Fond Place. De bus is opvallend proper, zowel aan de buiten- als aan de binnenkant.
Voor de terugrit moeten we het stellen met een enkele standaardbus: ab4883, alweer een Jonckheere, die jaren ouder mag zijn dan onze gelede van de heenrit, maar ook erg goed onderhouden lijkt. Ook nu is de vertraging 2 minuten als we het Naamse station bereiken (13:53 - 14:08), maar de aansluiting blijft overeind. Onderweg help ik nog een gevallen reiziger overeind, die opvallende stabiliteitsproblemen heeft; - van Namur gaat het naar Brussel-Noord met IC 2135 (14:21 - 15:18). Loc 1359 trekt vijf M6'en, en wij zitten in het eerste: 61011. De twee minuten vertraging bij vertrek uit Namur wordt moeiteloos weggewerkt tussen Gembloux en Brussel-Luxemburg, dat we 4 minuten te vroeg bereiken. Totale stilstand: 7 minuten. Ook nu valt de meer dan behoorlijke bezetting op in eerste klasse, en dat zal ook zo zijn in de volgende trein: - IR 3286 (ms 435) die ons van Brussel-Noord (15:22) naar Halle (15:45) brengt. Onze internetbiljetten worden zowaar voor de vierde keer geknipt; in de 2410 hebben we zelfs onze identiteitskaart moeten bovenhalen. Als hofleverancier heb je nu eenmaal verplichtingen, zullen ze bij de NMBS denken, want dat is nu officieel: de leden van het Koningshuis gebruiken ook de trein!
Hacowa kan best van al beschouwd worden als een uit de hand gelopen en
persisterende jeugdzonde. Editie 94 stond voor vandaag gepland, en met
wat geluk komt versie 100 eraan in 2010, dertig jaar na de allereerste
uitstap van Blanmont naar Villers-la-Ville. Voor wie niet meteen inziet
hoe lang dat geleden is: van Villers-la-Ville spoorden we naar
Ottignies met een oeroud M1-TD-stel.
Onze herfstuitstap 2008 liep van Opbrakel naar Geraardsbergen, langs
Everbeek-Boven en Everbeek-Beneden, net geen 16 kilometer is dat. De
zelf ontworpen tocht scoort 55 % op de TWQ-schaal, en dat valt nog net
binnen mijn doelstellingen. Dit zacht golvend gebied waar de Vlaamse
Ardennen overgaan in de Denderstreek is bijna vanzelfsprekend een
aangenaam wandelgebied. Daar kan de stevige regen van de vorige nacht
weinig aan afdoen, al liggen bepaalde stroken veldweg er erg glad bij.
Toch zul je me niet horen klagen: van dinsdag al was het bang volgen
wat er zich op de weerkaarten afspeelde, en dat voorspelde aanvankelijk
weinig goeds. We konden gelukkig genieten van een adempauze tussen twee
slechte weerepisodes in, en de paraplu's bleven dicht...
Soms valt het nog wel eens mee met het openbaar vervoer tijdens de
weekends, maar vandaag wordt weer volop geïllustreerd hoe slecht een en
ander op zaterdag en zondag wel eens wil uitkomen. Rekening houdend met
middagpauzes en invallende duisternis, moeten we liefst na 10:00 en
voor 11:00 aan de wandeling beginnen. Aan De Lijn zal het deze keer
niet liggen: op lijn 21 van Zottegem naar Ronse wordt een uurdienst
gereden. Maar hoe raak je verdorie in Zottegem? In de week is dat geen
probleem, maar op zondag? We kunnen natuurlijk de IC nemen naar
Poperinge in Brussel-Zuid, maar een overstaptijd van meer dan 50
minuten is dat niet echt aangewezen. Het alternatief is nauwelijks
beter, maar dan wordt de wachttijd tenminste wat beter verdeeld, al
zijn mijn 32 medewandelaars echt niet zo naïef dat ze niet snel
doorhebben dat dit niet meteen het summum van openbaar vervoer is.
Het wordt dus IC 1929 van Halle (8:34) naar Ath (9:00) met loc 2140
vooraan en onze gereserveerde plaatsen in rijtuig 52305. Zonder ons
zitten er in deze trein nauwelijks 10 reizigers. Toch slaagt een dame
erin in ons gereserveerde coupeetje te zitten. Gelukkig is de bende
uitbundig, en ze houdt het na een paar minuten al voor bekeken. De loc
lijkt wat te sukkelen met herfsttoestanden, en dat resulteert in 2
minuten vertraging in Ath. We worden er keurig opgevangen door een
onderstationschef en de klevers nemen opnieuw een volledig coupé in van
ms 174 (4879 - 9:07 - 9:30). Deze trein rijdt wel op tijd, en we
bereiken Geraardsbergen zelfs iets te vroeg. Dat hoeft niet echt want
we hebben ook hier alweer 28 minuten aansluitingstijd op de L-trein
1880 naar Zottegem (Gent-Sint-Pieters).
Er zijn dit weekend geen werken op lijn 122 tussen Geraardsbergen en
Zottegem. Maar lange vertragingszones wijzen erop dat de
vernieuwingswerken, die nu al enkele weekends met verbussing gepaard
gaan, nog niet helemaal achter de rug zijn. Mw 4187 rijdt dan ook met 3
minuten vertraging Zottegem binnen. Dat brengt onze
trein-busaansluiting niet in gevaar.
We nemen zo goed als alle zitplaatsen in in ab220945 van firma Geenens,
een comfortabele Jonckheere Transit 2000. Tussen het station en de
markt worden we voorafgegaan door een lustig spelend muziekgezelschap,
wat ik eigenlijk liever gereserveerd had voor onze 100ste uitstap.
Stapvoets rijden dus, in deze winkelwandelstraat, maar toch bereiken we
Opbrakel (Sint-Maartensstraat) op tijd.
De terugrit is iets eenvoudiger, al maken we opnieuw de omweg via Ath.
L 4866 (ms 616 - ik had hetzelfde stel als vanmorgen verwacht, maar
mogelijk is dat gezien zijn hoge leeftijd schielijk overleden) brengt
ons stipt naar Ath: 16:30 - 16:53, waar we kunnen overstappen op IC
1916 (17:00 - 17:26). Onze gereserveerde plaatsen bevinden zich in het
laatste rijtuig (52405), en we rijden op het voorziene uur Halle binnen. Loc 2108 en haar bestuurder hebben zich goed van hun taak gekweten.
Oh, simpele ziel die hier gisteren schreef dat de provincies Liège, Luxembourg en Namur in de maanden oktober tot december voor de wandelaars taboe zijn. Voeg daar maar de provincie Hainaut aan toe. Toen we gisteren op de GR 123 tussen Harchies en Erbisœul stapten, werd dat wel heel duidelijk. Eerst leken we nog geluk te hebben, want de meeste affiches gaven weekends aan als klopjachtdagen, maar midden in het bos van Baudour hadden we prijs. Battue le 29-10-2008. Je houdt het niet voor mogelijk: waarom laat men ons tot hier komen, waar er plots geen alternatief meer is (tenzij terugkeren), omdat we nu eenmaal niet over 4 x 4 's beschikken zoals de bloeddorstige Vlamingen en 'Ollanders die hier maar al te graag de Waalse kassen komen spijzen. Er is geen schot te horen (als je het hoort is het te laat), maar doorgaan is de enige optie. De affiche hangt tenslotte bij een splitsing, links van de door ons gevolgde weg, maar dat weten de kogels niet. De twee kinderen op de fiets met herdershond, en een wat oudere dame, ook op de fiets, zijn zich ook van geen kwaad bewust. Ik weet dat we maar best meteen achter een dikke boom, liefst aan de juiste kant, en zo mogelijk plat op de buik kunnen gaan, als de opziener op zijn hoorn blaast. Het komt gelukkig niet zo ver vandaag: er valt geen schot tussen 13:30 en 14:40. We zijn ontsnapt, en dat is meer dan de arme wilde dieren zullen kunnen zeggen als de hel straks of een van de volgende dagen losbarst. Dat we niet de enigen zijn met problemen, moge hier blijken: http://jurbise.forumactif.com/salon-nature-environnement-f17/chasse-t79.htm . Hoe lang moet deze waanzin nog doorgaan? Natuurverenigingen, dierenbescherming, wandelclubs: we zijn toch met veel meer? Het antwoord is duidelijk: zolang de rijke jagers meer geld in het Waalse laatje brengen met hun prehistorisch wangedrag.
Dit stukje GR voert ons van Harchies naar Erbisœul door een aantal mooie bossen in herfstplunje, rakelings langs het industriegebied van Tertre en Baudour. Behalve een weeë geur hebben we daar nauwelijks last van. Het wordt een prima boswandeling, zonder meer. Een TWQ van 59 % is niet zo slecht, maar de gevolgde wegen geven de indruk dat de wandeling nog hoger scoort. Prachtig!
Wie denkt dat het hier met het openbaar vervoer wel snor zit, komt bedrogen uit. Toen ik de eerste keer wat dienstregelingen opzocht, kwam ik nog op een comfortabel vertrekuur uit: 8:17. Sinds 2 oktober is dat alleen nog mogelijk op vrijdag. Het zal dus 7:17 moeten worden. Het is het verhaal van het openbaar vervoer in een notendop dat we hier beleven, al heeft dat verhaal in Vlaanderen de laatste jaren wel een heel andere wending genomen. Tot 1984 werden alle dorpen tussen Mons en Tournai meer dan behoorlijk bediend door de stoptreinen (toen nog omnibussen) van treinlijn 78. Tijdens de spits had men meer dan een uurdienst, en daarbuiten meer dan een twee-uurdienst. Met het IC-IR-plan verdwenen de meeste halten, op enkele na die nog door P-treinen bediend werden. Harchies is er daar één van. De treinen werden vervangen door de nieuwe buslijn 78 (toen nog 78a) die een bruikbare frequentie meekreeg. Hoeft het gezegd dat die in de voorbije twintig jaar altijd maar schraler werd. De laatste inkrimping kwam er begin oktober toen de Proxibus van Bernissart begon te rijden. Die rijdt op maandag, donderdag en vrijdag en de centen werden gezocht in het budget van lijn 78. Zo gaat het altijd bij de TEC: investeren in A betekent besparen in B. Echt vooruitkomen doet men dus nooit.
Waarom dan niet per trein naar Harchies, als er toch nog P-treinen rijden? Die rijden spijtig genoeg op voor ons onmogelijke uren, en meestal in de verkeerde richting. 's Morgens dus van Harchies naar Halle, bij manier van spreken, 's avonds in de andere richting. Maar we hebben al moeilijker problemen opgelost, en ook vandaag mag het resultaat gezien worden:
- Halle - Mons doen we met IR 3728 (7:17 - 7:52 - ms 417), die 4 minuten vertraging maakt: er lijkt eerst iets mis te gaan in Braine-le-Comte en ook tussen Ghlin en Mons loopt het stroef. Deze ene break zit op deze vakantiedag bij aankomst in Mons behoorlijk vol; - van Mons naar Saint-Ghislain gaat het met IR 3806 (8:02 - 8:13). Die mag vandaag niet te veel vertraging maken, of het loopt mis met de overstap in Saint-Ghislain. (Ik heb plan B bedacht, dat er in bestaat door te rijden tot Blaton, en daar de bus van lijn 78 terug te nemen - dat zou ons wel een half uur vertraging opleveren.) De trein rijdt gelukkig stipt, en bestaat vandaag uit ms 746. Ook dat is behoorlijk gevuld; zou hier normaal geen vierledig stel moeten rijden? Gelukkig slaapt de schoolgaande jeugd nog uit, al zijn er opvallend veel studenten op stap. In Saint-Ghislain maken we voor het eerst gebruik van het vernieuwde busstation. Dat is nu toch al enkele maanden in dienst, maar dienstregelingen zijn er niet te bespeuren. ARIbus ontbreekt ook, al sluiten enkele buslijnen toch duidelijk aan op de treindiensten. Dat is ook het geval voor "onze" 78, die dus ongetwijfeld zou vertrekken zonder wachten bij vertraging van de trein. Het is ab4521-06 (een Van Hool Linea, van de firma Nicolay). Tot Harchies zijn we de enige reizigers, maar daar worden we afgelost door een wat oudere dame. We komen er met een tweetal minuten vertraging aan, na een rustige rit waarin we ons steeds verder lijken te verwijderen van de industrie met haren stank.
Voor de terugrit maken we gebruik van een soort hinkstapsprong. Om 14:40 nemen we de L-trein naar Soignies (4084 - 14:40-14:56 - ms 768). De trein rijdt gemakkelijk op tijd. Net voor Soignies komt de treinbegeleider. Als hij hoort dat we biljetten nodig hebben van Erbisœul naar Halle, haalt hij zijn neus op, en zijn kleine greintje enthousiasme verdwijnt helemaal, als hij ook nog te horen krijgt dat ik met VISA wil betalen. Hij verwijst ons prompt naar het stationsloket. Met een overstaptijd van 5 minuten, en een IC-trein die aangekondigd wordt op het ogenblik dat wij op perron 1 aankomen, is dat niet erg evident. Ik zoek dan ook de TBG van deze trein op, leg hem het geval uit, en hij belooft dat hij langskomt. We gaan vooraan in het eersteklasserijtuig 58055 zitten (de trein wordt geduwd door loc 2143) maar de 5 minuten tussen Soignies en Braine-le-Comte zijn ook net iets te kort: de treinbegeleider bevond zich inderdaad ergens halfweg de trein, en was dus waarschijnlijk daar aan het controleren. Hij zal ook wel niet gedacht hebben dat we er in Braine-le-Comte al opnieuw uit moesten. Misschien vraagt hij zich nog altijd af waar dat koppel met de rugzakken en de wandelstokken (échte, geen nordic) verzeild is geraakt. In Braine-le-Comte zal het ons dan toch lukken. De TBG staat toe te kijken op de koppeling van de 2 stellen die CR 3665 (Braine-le-Comte 15:13 - Halle 15:30) zullen vormen. Ik leg haar het geval uit, maar van Erbisœul heeft ze nog nooit gehoord. Ze zal tijdens de rit langskomen. De eersteklasseafdeling van ms 635 hangt vooraan. De joviale TBG vraagt om Erbisœul te spellen, en haar computertje lijkt het inderdaad te kennen. Prompt komen de biljetten eraan gerold. Ik verbaas me over de lage prijs, en merk pas later dat we voor 2de klasse betaald hebben. Mijn eerlijk hart zou nu opnieuw op zoek willen naar de TBG, maar dat zou dan 4 keer zijn in amper een klein uur. Ik beschouw het dan maar als een heel kleine compensatie voor al die keren dat we wél voor eerste betaald hebben, en dat andere reizigers met 2de-klasbiljetten net hetzelfde krijgen als wij. We komen in Halle aan om 15:30, stipt én levend.
Normaal gezien zijn de provincies Liège, Namur en Luxembourg tijdens de maanden oktober tot december taboe voor ons, wandelaars, omdat je voor je het weet met een klopjacht geconfronteerd wordt, maar in Onhaye zijn de bossen daar te klein voor, en dat wordt dus vandaag onze bestemming. Lang geleden tufte of bromde hier het trammetje Dinant - Florennes voorbij, maar behalve een bushalte "Ancienne Gare Vicinale" blijft daar niets meer van over. We volgen wandeling 13 (Frumont et Brochamps), die ons langs stevig golvende wegen door een mooi herfstlandschap brengt. Met een TWQ van 18 % scoort deze wandeling wel bijzonder laag, en ook een verdwaalde bui (waren die vandaag niet gereserveerd voor de kust? - van verdwaald gesproken) zet een domper op het enthousiasme, maar halfweg de bijna 8 kilometer lange wandeling, komen de echte boswegen en de zon voor dat extra zorgen, dat van deze uitstap toch een echte opkikker maakt. De wandeling vind je op een NGI-kaart Onhaye "Au Pays de St.Walhère"; de bewegwijzering is onberispelijk.
We vertrekken voor een keer erg laat, en dat heeft toch wel wat te maken met de wat eigenzinnige dienstregeling van buslijn 20 Dinant - Florennes. In Vlaanderen zou men voor een interstedelijke verbinding als deze al minstens aan een uurdienst denken, maar bij de TEC is men al tevreden met een onregelmatig rooster, dat vooral garant moet staan voor goede aansluitingen in Dinant. (Nu ja: de laatste bus van de dag komt in Dinant aan om 18:15, de trein vertrekt om 18:14...) Onze verplaatsing ziet er als volgt uit: - van Halle sporen we naar Brussel-Zuid met CR 3661 (ms 682 - niet gemoderniseerd, zalig! - 11:31 - 11:49) die de klus moeiteloos klaart: - van Brussel-Zuid gaat het naar Dinant met IC 2412 (de tweede break 351 gaat naar Dinant: 12:03 - 13:46). De stiptheid van deze trein is wat volatiel, om het met een woord te zeggen dat de laatste dagen erg in trek is geweest: 8 minuten vertraging bij vertrek in Brussel-Zuid, de trein komt te laat aan rijden uit Vorst; in Gembloux blijft daar maar één minuut meer van over, maar in Dinant zijn het er opnieuw 4, zonder aanwijsbare reden, behalve dat de dienstregeling tussen Jambes en Dinant toch wel bijzonder krap lijkt. Maar Aribus werkt degelijk: onze bus krijgt 2 minuten wachttijd voorgeschreven, en de chauffeur leeft dat ook stipt na. Hij bestuurt bus 4879 (een Jonckheere Transit). In Onhaye moet de bus wegens werken omrijden, zodat we uiteindelijk 4 minuten later dan voorzien aankomen. Gelukkig is het maar een kleine omleiding, en is de halte hoop en al 50 meter verplaatst (een andere is wel afgeschaft). In deze tijd van het internet zou je zo iets moeiteloos op de website van de TEC moeten kunnen terugvinden, maar de module "Perturbations" wordt door de TEC-Namur-Luxembourg al maanden niet meer bijgehouden. Mogelijk is dat ene personeelslid dat hiermee om kan ziek of gepensioneerd. De klant is nu ook weer niet zo belangrijk.
Voor de terugrit hebben we geopteerd voor de bus van 17:02. Dat is ab4491, een vrij recente Jonckheere Transit, maar toch is een onverlaat er al in geslaagd een zetel met kauwgom te besmeuren. De bus is iets te vroeg, maar dat komt goed uit voor de aansluiting in Dinant. We bereiken Dinant met 1 minuut vertraging. Er blijven er nog vijf over voor de overstap. (Aan de halte Onhaye Centre hangt een mededeling dat de eerste bus 's morgens tijdens de werken 5 minuten vroeger zal rijden, om de aansluiting in Dinant te verbeteren - dat is pas snel inspelen op de reële situatie!) IC 2538 (ms 394) loopt opnieuw wat vertraging op tussen Dinant en Jambes, maar de echte vertraging komt van het treindeel dat van Liers komt, en in Namur aangekoppeld wordt. In Brussel-Noord blijven er maar 2 minuten vertraging meer over, en dat is niet genoeg om onze aansluiting in gevaar te brengen. Deze IC (met 2 breaks) zit behoorlijk vol. In Gembloux stapt een heerschap van de subspecies crapulosis op: als die een eersteklasbiljet heeft, dan is mijn naam Obama. Als de trein vertraagt voor Ottignies wordt het hem allemaal te veel. Hij gaat rustig roken op het platform. Wedden dat hij er gewoon op gehoopt had, dat hij zijn sigaretje rustig in eerste zou kunnen roken hebben, maar dat daar net iets te veel volk zat om het te riskeren? IR3740 (ms 339 - 18:53 - 19:14) is zoals altijd druk, maar dat heeft weinig invloed op de stiptheid. De treinbegeleidster controleert in één coupeetje en houdt het dan voor bekeken. Té druk, waarschijnlijk. We rijden Halle binnen om 19:15, een minuutje later dan voorzien. Door de openstaande deuren kan ik vooraan in de stuurpost kijken: het station van Halle is zowaar de moeite waard, zo in de avond...
Meer foto's op : http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen/onhaye/
Voor vandaag staat er een triootje op het programma. Niet dat ik er nu plots een partner heb bijgenomen, maar de sportdienst van de gemeente Pittem beschrijft in zijn keurige folder hoe het Landouwepad, het Gaverpad en het Breemeerspad samen het Meersenpad vormen. Drie, wat kortere, wandelingen die samen toch goed zijn voor 13.140 km. Wie de wandelingen wil maken, MOET folder en liefst ook nog een goede topografische kaart gebruiken, want de bewegwijzering vertoont grote hiaten. De folder vermeldt dan wel dat verdwenen signalisatie gemeld kan worden, maar dat is onbegonnen werk. In een streek waar men het aandurft prachtige kapellen toegankelijk te maken voor de gelovige ziel op pad, zal het wel niet de vandaliserende jeugd zijn die verantwoordelijk is voor het verdwijnen van ettelijke paal met bord; ik gok op landbouwers die met hun al te grote machines de palen gewoon omver rijden, als ze al niet moedwillig de borden verwijderen om pottenkijkers op afstand te houden. De hele wandeling staat dan ook in het teken van land- en tuinbouw, met prei en bloemkool duidelijk aan de kop van de hitparade. Van meersen is er nog nauwelijks sprake, die zijn allemaal deskundig drooggelegd. Het dient gezegd dat de ontwerpers onverharde wegen gebruikt hebben waar dat kon, maar met amper 19 % als TWQ is het resultaat eerder pover. De wandeling kan dan ook zelden boeien, maar hoge verwachtingen heb ik zelden als ik naar het Wilde Westen trek, dus al bij al is het niet eens echt een ontgoocheling geworden.
Het lijkt erop dat het vandaag de dag van de gewijzigde samenstellingen wordt. Van Halle naar Brussel-Zuid gaat het met IC 1907 (8:27 - 8:39 - stipt), die niet uit zijn gewone stel M4 bestaat, maar uit 2 gemoderniseerde tweeledige stellen. We zitten in ms 624; de capaciteit is nog voldoende, maar als men tegen morgen geen andere oplossing vindt, zal het voor minstens een IC naar Brussel in de avond "trekken en duwen" worden, en daar bedoel ik deze keer geen TD-treinstel mee. Ook de IR 3631 naar De Panne (8:56) heeft een originele samenstelling: 3 tweeledige stellen, waarvan twee niet gemoderniseerde. Daar gaat het hartje van de treinliefhebber van popelen: we zitten in ms 203, helemaal vooraan. Het coupeetje raakt half vol tegen Tielt (10:15), en er zitten zowaar 2 senioren die het vertikken om een braderiebiljet te kopen voor 4 EURO en met betaalde biljetten in eerste reizen, tegen een veelvoud van de prijs van het seniorenbiljet. Als ik dat later doe zal het een soortement statement zijn, laat ons het er nu bij houden dat ze van mening zijn dat de vakantie in de trein begint. Gelijk hebben ze! De trein vertrekt met 6 minuten vertraging in Brussel-Zuid, maar daar is in Denderleeuw niets meer van over. Van buffertijd gesproken, dat zijn geen buffers meer, maar heuse steunmuren. In Tielt staat de bus van lijn 80 naar Roeselare al te wachten: het is ab5026-02 (een Jonckheere Transit 2000) van de firma De Laere, Popelier & Desmet Partners. Als ik deze tekstjes gegevens over bussen vermeld, dan komen die bijna altijd van dé bussite www.zone01.be . Ere wie ere toekomt. We betalen 3 zones voor een afstand van nauwelijks 6 kilometer. Dat verbaast me enigszins, maar we rijden inderdaad door 3 zones. Dat je geen tarieven kunt berekenen, is een van de grootste lacunes op de website van De Lijn. Bij de TEC kan dat wel! Ongetwijfeld heeft het iets te maken met het feit dat je bij De Lijn voor hetzelfde parcours langs verschillende reiswegen nog altijd een verschillende prijs kunt betalen. We rijden een tijdje achter een vehikel dat niet meer mag dan 25 km/u, en dat resulteert in 6 minuten vertraging.
De chauffeur van de terugreis (14:00 - 14:07) vindt blijkbaar ook dat het langeafstandstarief voor de korte afstand Pittem - Tielt overdreven is en rekent maar 2 zones aan. Hij zit aan het stuur van ab5026-01, exacte kopie van de bus van vanmorgen. We bereiken zonder problemen en stipt het station van Tielt. Net voor de trein aankomt, wordt omgeroepen dat hij van spoor 3 zal vertrekken i.p.v. spoor 1. Het brugje voor rolstoelen bevindt zich op perron 2/3 en inderdaad: er is een rolstoelreiziger aan boord. Dat wist men ongetwijfeld ook al 10 minuten geleden, waarom dan zo lang wachten met de aankondiging? Het is stel 381 dat ons naar Brussel zal brengen, en vanaf Aalst velen met ons. Het treintje is dan ook compleet vol bij aankomst in Brussel. Mag het echt niet een beetje meer zijn op zaterdag en zondag? Want dit gebeurt helaas maar al te vaak. De trein arriveert stipt in Brussel-Zuid. IR3938 (ms 812) brengt ons vlot en stipt (17:17-17:28) naar Halle. Pittem mist wel wat pit, maar toch is het een deugddoende uitstap geworden.
Voor vandaag staat er iets meer dan 19 kilometer op het programma, langs GR 128, en wel tussen Leuven en Hoksem. Met Vlaamse GR's weet je nooit echt wat het wordt, maar het moet gezegd, dit is een goed uitgekiend traject. Al beginnen we eigenlijk nog volop in Leuven, het gaat al snel de boerenbuiten op, en we lopen dan ook zowat het hele traject langs de herfstige akkers, waar de maïs en de suikerbieten het nog een tijdje proberen uit te zingen. Lardeer al de veldwegen met af en toe een strookje bos, of wat beekvallei, en je hebt meteen alle ingrediënten voor een aangename stapdag onder een stralende, aangename herfstzon. Met een TWQ van 56 % scoort dit stukje GR niet zo slecht, zeker als je weet dat wat kasseistroken, de snelwegen van vroeger, niet als Trage wegen werden gerekend.
De heenreis is van het eenvoudige type:
- Halle - Brussel-Zuid met IC 1908 (9:27 - 9:39) - loc 2153 duwt o.a. rijtuig 51041; de trein is aangekondigd met 6 minuten vertraging en komt op spoor 4 i.p.v. 2 - volgens de website zijn er werken tussen Edingen en Halle, wat in 3 minuten vertraging zou moeten resulteren. Het worden er dus iets meer, maar doordat de trein meteen op lijn 96N getrokken wordt, bereiken we Brussel-Zuid met maar 4 minuten vertraging;
- daar staat IC 508 die we willen nemen naar Leuven (9:57 - 10:25) ook al met 6 minuten vertraging aangekondigd. Dat worden er zelfs nog iets meer, omdat de TBG's van deze trein de tussenkomst van Securail ingeroepen hebben; een drietal reizigers wordt dan ook met open armen ontvangen in het voor de rest rustige Zuidstation. Loc 1348 duwt o.a. 11827, maar ook deze trein loopt flink wat vertraging in tussen Brussel-Noord en Leuven, want hij wordt voor een keer meteen de lijn 36N opgestuurd. Vier minuten vertraging blijven er in Leuven;
- op perron 5 van het in mijn ogen toch wel erg kleine busstation nemen we bus 4551 op lijn 8 - ook deze bus (een Jonckheere Transit 2000) zal ons met 4 minuten vertraging naar de Elizabethlaan brengen, waar de GR 128 de Tiensesteenweg kruist.
Voor de terugreis hebben we de belbus van lijn 713 gereserveerd: die zal ons om 16:54 van Hoksem Kerk naar Tienen station moeten brengen. Na een kwartier is er nog altijd geen belbus te bespeuren. De belbuscentrale is al een tijdje dicht (16:00), en dus onderneem ik maar een poging langs het algemene 070-nummer. Dat lukt wonderwel, al duurt het even voor alle gegevens nagekeken zijn. Zoals meestal, is de bus ondertussen komen aanrijden; hij is opgehouden geweest door een wielerwedstrijd. Ik verwittig de chauffeur dat hij zo meteen een oproep zal krijgen van De Lijn, en dat gebeurt ook. Ik kan het hele gesprek volgen, en meteen daarna aan de operator van de centrale van De Lijn bevestigen dat we al op de bus zitten. De chauffeur verbaast zich wat over onze ongerustheid, en nog meer als ik zeg dat onze ervaring is dat belbussen meestal te vroeg komen voorrijden. Dat is hier in het Tiense volgens hem onmogelijk: ze rijden gewoon altijd in vertraging. Het is de 3013-03 van de firma "De Bezembinder", een Mercedes Sprinter II, een kraaknette minibus, die niet minder dan 6 reizigers naar Tienen moet brengen.
IC 1539 zal ons naar Brussel-Zuid voeren: het is een dubbel stel M6, en wij zitten in het gedeelte naar Knokke, dat van Genk komt. Zelfs in eerste klas is er een behoorlijke bezetting. Loc 2754 sleept o.a. 61012. Ook deze trein vertrekt met 7 minuten vertraging, maar ook nu wordt een flink stuk van de vertraging tussen Leuven en Brussel-Noord weggewerkt. Brussel-Noord wordt bereikt met 3 minuten vertraging. Met een aansluitingstijd van 47 minuten komt het trouwens niet op een minuutje aan;
- het is vierledig stel 801 dat ons als IR 3940 naar Halle (19:08 - 19:28) zal brengen. Het is de enige trein die vandaag van begin tot einde volledig op tijd zal rijden. We vangen nog een glimp op van de TSP-trein, en ik neem me voor vanaf volgend jaar, wanneer de vrijetijd wenkt, weer wat meer aan die uitstappen deel te nemen.
Meer foto's op: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen/leuven%20-%20hoksem%20GR128/
Poppel ligt in de derde van de drie bulten die de noordzijde van België (en van de provincie Antwerpen) tooien. Vandaag stappen we er het Overbroekse Pad, dat ik aantrof op een weinig bruikbare overzichtskaart met wandelroutes in de Kempen, uitgegeven door het NGI. Gelukkig heb ik ook nog een wandelfolder van de gemeente Ravels op de kop kunnen tikken, maar die is al even onduidelijk, en de kaart op 1:25.000 van het NGI (die weldra vervangen zal worden door een hopelijk nauwkeuriger variant op 1:20.000 en 1:10.000)is al net zo'n regelrechte ramp. Niet alleen is er blijkbaar wat ruilverkaveld, maar oudere, niet verharde wegen ontbreken al even goed op deze kaart uit 1988.
Gelukkig is de bewegwijzering onberispelijk, want anders zou het vandaag ongetwijfeld een dag van trial and error geworden zijn. De hoofdrol wordt gespeeld door het riviertje, met de nadruk op tje, de Aa, een regelrechte zegen voor de opstellers van kruiswoordraadsels. Op de stafkaart zijn zelfs die 2 letters nog te lang, en wordt het kortweg A. De Aa (of is het het Aa?) is eigenlijk niet meer dan een flinke beek, die hier zelfs een tijdje de grens vormt. We stappen voortdurend in zijn buurt, nu eens over graspaadjes, dan weer over half verharde boerenwegen, en eigenlijk toch ook over flink wat beton. Dat resulteert in een TWQ van 35 %.
Het noordelijkste punt is de Rovertkapel. Daar staat nog altijd een gedenksteen die teruggaat op de inhuldiging van het GR-pad van de Kempen. Bijzonder vervelend is dat dit pad ondertussen verlegd lijkt te zijn. We hadden het hier vroeger al over...
Het is nog altijd wachten op een weekendverbinding tussen Brussel en Turnhout, en dat zou nog wel eens een hele tijd kunnen duren, en dus wordt het een verbinding met 3 treinen en 1 bus, en wel als volgt:
- omdat de IC 1906 met 15 minuten vertraging aangekondigd staat, wordt het voor een keer de IR 3906 (7:32 - 7:43 - ms 830) - die rijdt wel stipt op tijd:
- van Brussel-Zuid tot Antwerpen-Berchem wordt het de 3258 (8:05 - 9:00) met 2 duikbrillen - wij nemen de 928; dit is zo een typisch halfslachtige treindienst, en dat merk je ook aan de manier waarop hij wordt aangekondigd: in Brussel-Zuid is het een L-trein (die weliswaar niet stopt tussen Mechelen-Nekkerspoel en Antwerpen-Berchem) en in Mechelen kondigt men hem dan ook wijselijk als IR aan; waarom iedereen in het 2de rijtuig instapt en dan door de 1ste klasse naar het 1ste rijtuig verhuist, is me niet duidelijk;
- in Antwerpen-Berchem moeten we de IR naar Turnhout nemen: dat is trein 4929 (9:09 - 9:54) met break 376. In Tielen of all places worden we even opgehouden voor het inrijsein (slapende seingever?) wat uiteindelijk toch 2 minuten vertraging bij aankomst in Turnhout met zich meebrengt.
Gelukkig is de vertraging beperkt, want Aribus vertoont een eigenaardig beeld: blijkbaar is er wat verkeerd met het inbrengen van de gegevens zodat het laatste cijfer van de minuutaanduiding een rij te laag in het rood staat vermeld. En de controlecijfers zijn daardoor ook beperkt tot 1 cijfer. Maar zoals gezegd, we hebben 11 minuten aansluitingstijd, en maken ons dus geen zorgen. Lijn 450 Turnhout - Tilburg zal ons stipt naar Poppel brengen, en dat met ab 1198-12, die zijn sinds 2003 gewijzigd nummer (1101-12) nog op de flank draagt. Het is een Jonckheere Transit 2000 van B&C.
Met iets meer dan 10 km voor de boeg mikken we naar de bus terug van 14:25, en dat lukt dan ook moeiteloos.
Het is ab1198-09 van dezelfde firma B&C, van alweer hetzelfde type bus, dat ons naar Turnhout terug zal brengen. In Poppel vertrekken we met 6 minuten vertraging, maar we bereiken Turnhout met een kleine vertraging van 2 minuten. De terugreis per trein loopt analoog aan de heenreis:
- Turnhout - Antwerpen-Berchem 4915 15:06 15:51, met ms 382 - stipt;
- Antwerpen-Berchem - Brussel-Noord 3286 16:00 16:46, met ms 935 - stipt, wat niet kan gezegd worden van de Benelux die normaal gezien onze trein moet voorafgaan vanaf Mechelen, maar die zoveel vertraging heeft, dat de reizigers voor Brussel allemaal naar onze trein versluisd worden; de IC zal trouwens afgeschaft worden tussen Brussel-Noord en Zuid, lezen we in Brussel-Noord;
- Brussel-Noord - Halle 3938 17:08 17:28 met ms 830, waarmee we de dag ook begonnen.
Zes treinen zo goed als op tijd, fris maar mooi wandelweer, een vrij aangenaam wandelpad: tevredenheid alom, en klaar voor een nieuwe werkweek.
Ik weet niet of het weer dan wel de voorspellers deze week het noorden kwijt waren. Eerst leek het alsof we een zonnige weke ingingen, maar dag na dag werd het somber en werd beterschap voorspeld voor de volgende dagen, maar nu is het vrijdag, en ook vandaag zal het eerder somber blijven, met wat zon na de middag. Dat het ook relatief fris blijft, is een meevaller. We stappen vandaag langs GR575 (Tour du Condroz Namurois), tussen Champion (Emptinne) en Leignon. Deze GR loopt niet langs het station van Ciney, en dus stappen we liever door tot Leignon, en ook de afstand (net geen 15 km) past dan beter bij onze geplogenheden. Het is een Condrozwandeling zoals ik ze me voorstel: mooie vergezichten door een bij uitstek ruraal gebied, maar met veel verharding: de TWQ bedraagt dan ook nauwelijks 17 %, twee niet zo lange stukjes bosweg, en meteen hebben we het gehad. Toch valt het parcours nog best mee: Champion, Emptinalle en Leignon zijn rustige, aangename en af en toe pittoreske gehuchtjes, en Leignon voegt daar nog de pracht van een kasteel en een mooie kerk aan toe.
Het is een bus van lijn 13 Ciney - Andenne die ons naar het vertrekpunt Emptinne (Champion) zal brengen. Dat lijkt op het eerste gezicht een belangrijke interstedelijke verbinding, maar in Wallonië en meer bepaald bij de TEC werkt dat niet zo. Vooral tussen Ciney en Ohey is de dienstregeling uiterst dun, zo dun dat we zelfs verplicht zijn om in Ciney de bus te nemen van 8:24. Onnodig te zeggen dat we vroeg uit de veren moeten.
In Halle nemen we IR 3905 naar Brussel-Zuid (6:09-6:19) - die bestaat uit vierledig stel 826, dat al aardig bezet is. De rit verloopt vlekkeloos, zodat we ruimschoots de tijd hebben om in Sam's Café koffie in te slaan, die we meteen op de volgende trein bij het ontbijt zullen nuttigen. Dat is ms 521 (IC 2106 Brussel-Zuid 6:33 - Ciney 8:00). De werken voor het GEN zijn opnieuw volop van start gegaan, maar de invloed op de stiptheid is miniem. We bereiken Ciney dan ook stipt. Ab4309 (stelplaats Ohey - een Van Hool) staat langs de kant, maar komt toch min of meer op tijd voorrijden. Van de 4 minuten vertraging bij vertrek blijft er in Champion niets meer over. Aankomst 8:38, precies zoals voorzien. Het is er heerlijk stil en fris. Het heeft ongetwijfeld zijn charme, vroeg beginnen stappen.
De terugrit vanuit Leignon verloopt al even voorspoedig als de heenreis: goeie ouwe 229 brengt ons als trein 5784 van Leignon (13:48) naar Ciney (13:51). We krijgen in die korte tijd zelfs contole, en moeten ook onze verminderingskaart (088) tonen. Zo zou het eigenlijk altijd moeten. In Ciney is de overstap bijna ideaal: niet te lang, niet te kort, en op hetzelfde perron. IC2135 wordt gesleept door loc 1359, en bestaat ui 5 M6-rijtuigen. Wij zitten in rijtuig 61023. In Ciney (14:00) vertrekken we met 4 minuten vertraging, en het duurt tot Brussel-Luxemburg tot die volledig is opgeslorpt. Elektrische stellen klaren dit zaakje duidelijk vlugger. We krijgen opnieuw snel controle, en deze keer worden onze internetbiljetten zelfs ingescand. Ook nu moeten we onze kaarten bovenhalen. Soms reis je weken zonder deftige controle, nu krijgen we er 2 op 15 minuten tijd. Nogmaals: zo zou het altijd moeten zijn. Brussel-Noord bereiken we met 1 minuutje vertraging, maar dat brengt de aansluiting met IR3286 niet in het gedrang. We hadden trouwens ook kunnen doorreizen tot Brussel-Zuid, waar de aansluitingstijd 8 i.p.v. 4 minuten groot is. Ms312 brengt ons stipt naar Halle (15:22 - 15:45), waar het weer ondertussen even wat vriendelijker is geworden.
Dit GR-traject biedt ook wel wat mogelijkheden voor de spoorwegarcheoloog. Het begint al meteen in Champion, waar de oude trambedding van de lijn Ciney - Andenne nog behoorlijk te traceren is in het landschap, behalve waar nieuwe landbouwgebouwen pal op de bedding zijn neergezet. Onderweg verraden bomenrijen onmiskenbaar de loop van de bedding. Wat verder kom je als liefhebber langs de oude NMBS-lijn 126 van Ciney naar Statte. Men is volop bezig met de aanleg van een RaVEL.
Voor onze laatste vakantiewandeling (daarna zoeken we het weer wat dichter bij huis) rijden we naar Schönberg. We baseren ons op een folder "Wandelingen St.Vith" met aankoopdatum 21 juni 1983. Ik hoor sommigen al denken: wat kun je daar nu nog mee doen? Eerlijk, van bewegwijzering op de paden S1 en S3 valt niets meer te bespeuren, maar je kunt beide wandelingen nog perfect volgen, op een klein stukje S1 na waar de weg nog wel herkenbaar maar toch zo goed als verdwenen is. Voor de rest wordt dit een waardige afsluiter van mijn laatste zomervakantie. Volgend jaar rond deze tijd krijg ik namelijk levenslang(e vakantie), als er niets meer mis loopt. Het is een tocht met de nadruk op bos, maar met af en toe ook mooie vergezichten, en met de Our, een prachtig riviertje, in een discrete nevenrol. De TWQ bedraagt 67 %, maar ook de verharde wegen bieden veel moois, zodat we terecht van een geslaagde uitstap kunnen spreken.
Van alle verplaatsingen van deze vakantie kondigt deze zich als de moeilijkste (alhoewel vlotte) aan. Er kan op weg naar Schönberg zoveel verkeerd gaan, dat het niet denkbeeldig is dat we het lieve dorp nooit bereiken. Van Halle naar Brussel-Zuid lukt het nog wel: we nemen zelfs een vroegere trein dan gepland: IR 3256 (7:15 - 7:25) naar Brussel-Zuid, met o.a. ms 354. De 3906 heeft weer vertraging, maar anders dan gewoonlijk vertrekken we eerst met de 3256 en we mogen zelfs meteen op lijn 96, zodat we niet de gewone voorrang moeten verlenen in Lot. Voor vandaag heeft men een variant in aanbod: de 3906 wordt in Halle meteen de 96N op gestuurd en zal ons uiteindelijk in Ruisbroek voorbijrijden. Dat resulteert in 2 minuten vertraging voor onze 3256, maar uiteraard hebben we meer dan overstaptijd genoeg. We nemen nl. de 506 (Brussel-Zuid 7:57 - Liège-Guillemins 9:03) en die komt zonder al te veel vertraging door de NZV, en dan gaat het voor de rest vlot. Loc 1352 duwt o.a. 11812, en we bereiken Liège zelfs nog een minuut te vroeg. In Liège moeten we de IR 113 naar Luxemburg nemen. Die staat zonder vertraging aangekondigd en dus kunnen we de eventuele noodvariant via Verviers plus bus opbergen. De Luxemburgse loc 3014 trekt een mooie sleep I6-rijtuigen (3 tweedeklasrijtuigen en 1 eersteklasrijtuig: 11615): het blijft één van mijn favoriete treinen (en lijnen) al wordt mijn enthousiasme wat bekoeld als we net voor Tilff opgehouden worden om de 5579 (de L van Jemelle naar Liers) en de 108 (onze tegenligger op de lijn Luxemburg - Liers) door te laten. Blijkbaar wordt er aan een brug gewerkt, en dat kost ons 8 minuten vertraging, waarvan op geen enkele manier gewag gemaakt wordt op de website van de NMBS. Dat is toch wel een belangrijke lacune, vind ik, op een lijn met beperkt verkeer en met nogal wat aansluitingen met TEC-bussen onderweg: Aywaille, Trois-Ponts, Vielsalm, Gouvy. Die 8 minuten zijn alarmerend genoeg met 9 minuten overstaptijd in Vielsalm. Echt veel inlopen van de vertraging zit er niet in: in Vielsalm bedraagt de vertraging nog altijd 7 minuten. De bus van lijn 401 staat echter mooi klaar voor het station, en de chauffeur maakt zelfs nadat we ingestapt zijn, nog niet meteen aanstalten om te vertrekken. Het is ab7561-17, een Mercedes O.405 van de firma Satracom die ons via Sankt-Vith naar Schönberg zal brengen. Er is onderweg zelfs aardig wat belangstelling voor deze rit, maar dat heeft alles te maken met de markt in het stemmige stadje. Veel keuze biedt deze buslijn niet: de voor ons enige haalbare bus is deze van halfweg de voormiddag; de enig haalbare bus terug is die van halfweg de namiddag. Het heeft me zelfs verplicht de oorspronkelijke combinatie van wandelingen te wijzigen, zodat we met iets minder dan 12 km in de voeten nog terug thuis raakten. Even tussen haakjes: deze lijn moet het licht gezien hebben eind jaren 1940, maar dan wel onder het nummer 296. Voor de inwoners van Schönberg moet dat een zegen geweest zijn, want een bediening door de pittoreske spoorlijntjes in de streek had er voor hen nooit ingezeten. De oorspronkelijke bediening bestond uit 2 ritten heen en terug. Nu in 2008 bestaan deze ritten nog altijd, zij het enigszins verschoven en versneld, en aangevuld met enkele beperkte ritten die duidelijk op een schoolpubliek gericht zijn. De vervoersbehoeften zijn hier in bijna 50 jaar niet veranderd, of moeten we er eerder van uitgaan dat men nooit de moeite gedaan heeft om deze lijn wat meer op de realiteit af te stemmen?
Nochtans, de bus van de terugrit (hetzelfde voertuig en dezelfde chauffeur van de heenrit), heeft minstens 12 reizigers mee, wat toch wel op een zeker potentieel wijst. Het vertrekuur in Schönberg is 15.37, het aankomstuur in Sankt-Vith 15:56. Dat wordt door de chauffeur schitterend gerespecteerd. Na enkele minuten zal deze bus doorrijden naar Vielsalm. Wie nu denkt dat we ons parcours van vanmorgen overdoen, zit rats verkeerd: deze bus komt in Vielsalm namelijk enkele minuten te laat aan om aansluiting te geven met de IR naar Liège. Dan is er eens een bus, dan maakt men hem op deze manier voor een deel van het publiek onbruikbaar. Begrijpe wie kan: in deze tijd zou het zelfs mogelijk moeten zijn om met de gegevens van de elektronische planners te onderzoeken waar aansluitingen net de mist in gaan. Gelukkig bestaat er voor ons een alternatief: om 16:25 vertrekt er in Sankt-Vith een bus van lijn 394 naar Eupen (ak. 17:32) en zo geraken we toch zonder al te veel tijdverlies op weg naar Brussel. Bus 7521-24 van Blaise is een erg comfortabele Setra met Mercedesmotor, even degelijk als de wat oudere chauffeur die er mee rijdt. Het wordt een aangename rit, waarschijnlijk voor het laatst dit jaar over de Hoge Venen. Van Eupen gaat het naar Brussel-Noord met IC 541 (18:12 - 19:54). Deze rit verloopt vlekkeloos. Rest ons nog wat wachten op de CR naar Geraardsbergen (1591) van 20:17, die ons om 20:37 in Halle zou moeten deponeren. Blijkbaar schort er iets met de deuren (en in het laatste stel 994 waar wij zitten is er evenmin licht), zodat we Halle uiteindelijk bereiken met 7 minuten vertraging. Slecht voor mijn vertragingsstatistieken, maar uiteindelijk onschuldig. We hebben zowel voor heen- als voor terugreis gebruik gemaakt van de enig mogelijke verbinding Halle - Schönberg, en het is ons nog gelukt ook. Plaats daar nog een mooie wandeling bovenop, en we kunnen terugblikken op een geslaagde dag.
In 1997 verscheen bij de Uitgeverij Labor in samenwerking met de RTBF "Guide des Chemins du rail (Volume 1)" van Gilbert Perrin. Perrin is op zoek gegaan naar restjes oude spoorweg (trein en tram), en dat heeft geresulteerd in een bijzonder handig werkje met 40 suggesties voor wandelingen, waarvan telkens minstens een deel over de oude spoorbedding loopt. Voor de terugkeer is gezocht naar interessante mogelijkheden langs zoveel mogelijk onverharde paden. Voor lijn 150 (Tamines - Jemelle) worden 2 mogelijkheden beschreven: Rochefort - Villers-sur-Lesse en Houyet - Hour. Wij kiezen vandaag voor het laatste.Over een kleine 4 km (van de 10) wordt de oude lijn 150 gevolgd, meer bepaald tussen Houyet en Hour-Havenne). We kwamen o.a. over enkele oude Lessebruggen, een trio goed bewaarde mistbakens, en liepen er ook door een 450 m lange, spijtig genoeg verlichte tunnel. Ook de terugweg mocht er zijn: een onverharde weg halfweg de helling met mooie vergezichten op en over de Lessevallei. Spijtig genoeg moest een laatste stukje weg zonodig geasfalteerd worden, wat de TWQ van 86 % terugbrengt tot 71 %. Enige reden voor de asfaltering: de bediening van de wat protserige Ferme de Harroi, restaurant, manège e.d.m. Je kunt maar raden hoe vaak de Schepen van Openbare Werken van Houyet gratis gebruik zal mogen maken van de diensten van dit etablissement.
Zelfs op zondag (en zeker in het kayakseizoen) is Houyet bereiken uiterst makkelijk. Wij deden het als volgt:
- van Halle namen we de IC1906 van 7:27 naar Brussel-Zuid 7:39. Loc 2148 duwt o.a. rijtuig 51036; - van Brussel-Zuid gaat het naar Dinant met ms 437 (8:03 - 9:39); - en in Dinant nemen we de ICT 6945 met mw 41 (4123); de twee mw brengen ons stipt naar Houyet. De dienstregeling is dan ook 5 minuten langer dan die van de reguliere L-treinen, en dat is nodig, want in Anseremme worden beide motorwagens bestormd door horden kayakkers, die vooral bier, wijn en slechte manieren aandragen. Het doet me aan commerciële zenders en aan de fata morgana's van een andere zender, die beter zou moeten weten, denken. Uiteraard loopt ook de kleine eersteklasseafdeling vol. Bij controle blijken zowat alle reizigers over treinbiljetten te beschikken. In Anseremme loopt wel een kanariepietje van de NMBS op het perron, maar die heeft die biljetten zeker niet aangemaakt. Ik vraag me dan ook af hoe al deze gelegenheidstreinreizigers aan hun biljetten komen in het onbemande station van Anseremme.
De terugreis in de vroege namiddag verloopt probleemloos: - Houyet - Dinant (13:54 - 14:09) met L8064 (mw 4162), die met het gewone minuutje vertraging in Dinant binnenrijdt; ik vermoed dat het binnenrijden in Dinant op het "bezette" spoor 1 die vertraging veroorzaakt; op spoor 1 staat immers ook al de IC naar Brussel te wachten: voor de reiziger is deze oplossing comfortabel én veilig, omdat de sporen niet overgestoken moeten worden; - Dinant - Brussel-Noord verloopt in ms 394 (IC 2435); de trein rijdt stipt: 14:21 - 15:48. In eerste klasse loopt de bezetting geleidelijk op tot zo'n 60 % en er blijken niet eens reizigers met een tweedeklasbiljet bij te zitten; - Brussel-Noord - Halle ten slotte doen we met IR 3937 (16:08 - 16:28) in ms 825.
We hebben er een uiterst relaxte en voor treinliefhebbers ook nog interessante uitstap op zitten.
Vorig jaar waren we gestrand op enkele kilometers van het eindpunt van GR130 die van Maldegem (het Krekengebied) naar Stavele (de IJzervallei) loopt. Gelukkig konden we dat korte eindstuk combineren met een nieuw stukje GR5A, zodat we vandaag bijna 18 km ver konden stappen, door een zo goed als volledig vlak gebied. De TWQ bedraagt 71 %, wat meer dan behoorlijk is in een grotendeels verhard West-Vlaanderen: daar zorgt een minuscuul paadje langs de IJzer voor, gedurende meer dan 10 kilometer, maar ook verderop ontdekten we nog wat overgebleven onverharde veld- en voetwegen. Toch liepen we ook vaak langs beton- en asfaltwegen, vaak langs kleurloze boerderijen, maar dat weet je eigenlijk vooraf als je naar dit deel van de Vlaanders trekt. Toch viel het allemaal nogal mee, en eigenlijk neem ik mijn hoedje af voor de ontwerpers van deze GR's in een gebied dat wandelaars niet altijd even veel te bieden heeft. Om het allemaal nog wat erger te maken, wordt op dit ogenblik het paadje langs de IJzer verbreed, zodat het weldra tot territorium verklaard zal worden voor de wielerterroristen.
De heenreis verliep vlot op deze zaterdagmorgen. In Halle namen we IC 1906 (7:27 - 7:39) die ons onder impuls van de duwende 2114 in rijtuig 58059 stipt in Brussel-Zuid deponeerde. We profiteren van een goede aansluiting naar De Panne: IR 3630 zal ons naar Veurne (7:56 - 9:54) brengen. We zitten helemaal vooraan in ms 439, met een bezetting van 50 % in eerste klasse. In Veurne blijven nog 3 minuten van de vertraging over die we in Denderleeuw hebben opgelopen. Het was de 2306 uit Poperinge die ons dat lapte. In Veurne rijden we op het rechterspoor binnen; ik kan me voorstellen dat je hier soms aan de verkeerde kant van de overweg staat te wachten tot de trein vertrokken is, en dat voor het station je bus vertrekt. Gelukkig is dat vandaag niet zo: ab 3773 (een Van Hool A360K) brengt ons langs lijn 50 naar de Oostvleterense halte Elzendamme, waar we stipt om 10:26 aankomen. Drie jongeren nemen zowat 8 plaatsen in door languit te gaan liggen, maar de chauffeur laat begaan. Achteraan maakt een luidruchtige gsm meer lawaai dan goed is.
De belbus (ab4330) zal ons van Proven naar Poperinge brengen. We bevinden ons hier in het belbusgebied Poperinge-Noord, en eigenlijk is de belbus toch wel een gezegende noodoplossing. Toen we lang geleden begonnen te stappen werd deze streek nog bediend door min of meer regelmatige busdiensten, maar in de jaren 1980 verschrompelden deze diensten tot school- en marktdiensten. Het was echt geen sinecure om hier te komen wandelen. Sinds de komst van de belbus kun je hier zelfs op zaterdag en zondag probleemloos aankomen en vertrekken. Je neemt er graag bij dat de bus nog ommetjes maakt langs de Trappistenabdij van Westvleteren en langs Abele. Enig probleem was dat Proven wat geteisterd is door werken, en daardoor is de haltepaal van de halte Proven Dorp verdwenen. Zeer handig als je voor het eerst in Proven komt... Vanuit Poperinge naar Halle zou geen probleem mogen vormen, maar op zaterdag en zondag is het dat wel. Door de slechte spreiding van de treinen (waaraan in december een einde zou komen), moeten we in Brussel-Zuid 52 minuten wachten. De reisweg langs Moeskroen is niet echt een alternatief, maar toch komen we 2 minuten vroeger in Halle aan, en de lange wachttijd wordt uitgesmeerd over het hele traject. Zo deden we het: - van Poperinge reden we met IC2316 naar Kortrijk (16:31 - 17:09) - ms 376 deed dat heel stipt; in Poperinge kon ik me wel nog eens druk maken over het lange stel M6 dat daar het weekend doorbrengt, en waarvan zo'n 5-tal rijtuigen ongelooflijk ontsierd zijn door graffiti. Ik denk soms: wanneer gaan die mannen zich eens te buiten gaan aan privé-wagens. Ik wed dat de kwaal dan op enkele weken de kop ingedrukt is. Maar nu het maar treinen zijn, kan men rustig verder doen; - van Kortrijk ging het naar Moeskroen met ms 716 (17:23 - 17:31) voor een korte, snelle rit; - van een goede aansluiting is hier in Moeskroen geen sprake: de IC vertrekt pas om 18:09, maar dat is alvast minder dan in Brussel, en de trein staat hier ook veel langer klaar: het is hetzelfde rijtuigenstel als vanmorgen, maar deze keer kiezen we voor rijtuig 51043. Met één minuutje vertraging komen we in Halle aan, na een lange omzwerving. Dat was ook de TBG van IC 716 opgevallen, maar hij wist dat ik het allemaal wel goed uitgekiend zou hebben. Ik verdenk er hem van dat hij mijn tekstjes leest.
GR14 liep oorspronkelijk van Bouillon naar La Roche, maar ook de GR's zijn de laatste jaren niet ontsnapt aan grote reorganisaties, en voortaan verbindt deze GR Malmedy met Sedan. Hoogtijd voor ons dus om deze GR voor een tweede keer aan te pakken, en hem nu in de andere richting te lopen. We beginnen vandaag met Malmedy - Trois-Ponts, zo'n 20 kilometers, die we al eens gelopen hadden in het kader van andere GR's. Het duurt even voor je Malmedy definitief achter de rug hebt, dat lieve stadje dat ik heb leren kennen in de boekenkast van mijn vader: daar stond de novelle "Hans van Malmedy" van de wat vergeten, zwaar onderschatte Vlaamse auteur Filip de Pillecyn, die daar in de verre Oostkantons trouwens een tijdje leraar Nederlands geweest was. Nu is Malmedy zelf wel een aardig plekje, maar het is toch even doorbijten, want de stad strekt zich ver uit, en de recentere straten en wijken zijn niet altijd klasse. Maar eenmaal buiten de stad word je vergast op een wandelpad dat ongetwijfeld tot de beste van België behoort: daar staan de Warche en de Amblève borg voor. Het eerste deel mag dan nog vrij gemakkelijk lopen, vanaf Stavelot wordt het plots een zware tocht met een lange klim tot net voor Trois-Ponts. Bereid je voor op een tocht door bossen en langs rivieroevers, met Stavelot als aangenaam intermezzo. De TWQ van dit traject bedraagt 55 %, maar die vrij lage score wordt ruimschoots goedgemaakt door denderende vergezichten en meer van dat leuks.
Eindelijk konden we er nog eens een doordeweekse wandeling van maken, en dat is altijd meegenomen: minder saaie treindienst, meer variatie in de treinsamenstellingen, en uiteraard méér treinen en bussen op de meeste lijnen. Het wordt een stukje GR 564, die van noord naar zuid loopt tussen Lommel en Hoei, een heerlijk Belgisch wandelpad, dus. Onze haatdragende politici zouden trouwens nog wat kunnen leren van de GR-verantwoordelijken in dit landje, tussen haakjes. Verkeerslichten in Vlaanderen zouden om te beginnen al snel opnieuw wit-rode strepen krijgen, i.p.v. het Vlaams-nationalistische geel-zwart. Wij zijn ondertussen al een eind doorgedrongen op Waals grondgebied, en stappen vandaag een kleine 17 kilometer tussen Hannut en Fumal.
GR512 loopt van Diest naar Geraardsbergen, en het is een van die GR's (er zijn niet veel andere meer) die we tegenwoordig voor de tweede keer lopen. Vandaag wordt het Sint-Joris-Weert - Duisburg, iets meer dan 12 kilometer, langs een meer dan behoorlijk traject, dat ons eerst door het Natuurreservaat De Doode Bemde voert. De regen van de laatste dagen heeft de wegen behoorlijk modderig gemaakt: het bordje "Opgepast! Het is glettig" geeft daar een grappig commentaar op. Vanaf Neerijse speelt de IJse de hoofdrol tot Huldenberg, en we volgen dit riviertje grotendeels langs wandelbrede paadjes, die ons ook langs 2 watermolens brengen. In Huldenberg stijgen we op uit de vallei van de IJse. Zo komen we in een laatste stuk dat ons door een uitgestrekt landbouwgebied op de hoogte voert. Ons eindpunt, de watertoren van Duisburg, is al van ver zichtbaar. Met een TWQ van 68 % scoort dit traject hoog. Het is dan ook een rustige wandeling geworden, en daar kan de doortocht van de Brabantse Pijl in Huldenberg niets aan veranderen.
Ook Villers-la-Ville heeft in samenwerking met het NGI een wandelkaart uitgegeven, met 14 wandelingen. We hebben alleen de namiddag ter beschikking op deze veelbelovende dag, en dan kunnen wandelingen 4 (Promenade de Saint Bernard) en 5 (Villers par rues et chemins) nog net. Samen zijn ze iets meer dan 9 km lang.Vooral langs de 4 is het heerlijk wandelen; de 5 heeft wat last van bebouwing, al valt het alles bij elkaar nog best mee. Een TWQ van 52 % (en een reeks prachtige bos- en veldwegen): je mag ook niet te veeleisend zijn in dit niet altijd even fraaie Belgenland.
Het was al een hele tijd geleden - te lang geleden - maar zaterdag bonden we opnieuw de wandelschoenen aan, ook al gelokt door de goede weersvoorspellingen. Dat laatste bleek dan wel wat te optimistisch, want al gauw was het volledig bewolkt, en het laatste kwartier kregen we zelfs wat motregen. Maar kom, klagen doen we niet, want dat kon alleen maar betekenen dat het hele systeem wat sneller evolueerde dan verwacht, én dat de zondag mooi zou worden, en dan stond Hacowa 95 op het programma.
Op de GR Kempen zijn we ondertussen al aardig opgeschoten, en voor vandaag staat een dikke 16 km op het programma tussen Dessel en Kasterlee. Het is een weinig spectaculair, maar daarom niet minder aangenaam of interessant parcours, dat we zeker kunnen aanbevelen. De winterzon is volop van de partij, maar de bij wijlen ijzige oostenwind houdt het koud. De naakte, knoestige eiken en rijzige beuken vervolledigen het winterplaatje.Het Provinciaal Domein Prinsenpark en de Geodetische Basis van de Kempen zijn andere elementen die tot de verbeelding spreken, zeker als je zoals ik nu vaststelt dat je vijfendertig jaar geleden ook geografie en cartografie had kunnen studeren. De TWQ ligt naar Vlaamse normen behoorlijk hoog: 79 %, en de vorst maakt dat je ook op de niet-verharde wegen een stevig tempo kunt halen.
Niks zo goed als een stevige wandeling, dachten we, om de naweeën van de jaarovergang weg te werken, en die deden we dan ook al meteen op 3 januari. Weliswaar vrij kort (iets meer dan 13 km), maar behoorlijk zwaar door klimmen en dalen, en de centimeter sneeuw (vaak op ijs) die hier over de vele paadjes (TWQ 63 %) uitgestrooid lag. Want mooi was het, dit stukje GR 573 tussen Trooz en Pepinster, niet alleen door de mooie vergezichten en de vele winterse paadjes, maar ook door een aangename zon, die er weliswaar niet in slaagde de temperatuur boven de 0 graden te krijgen. En de Vesder kabbelde rustig door, voorlopig nog ijsvrij, en lijn 37, zijn trouwe bondgenoot, bood het spektakel van boogbruggen en tunnels, al dan niet gekruid met het zelfs op een zaterdag vrij drukke reizigersverkeer.
Een van de buitenbeentjes onder de Belgische langeafstandswandelpaden is de Tour du Brabant Wallon, kort TBW, die een rondwandeling van 215 km in één van onze mooiste wandelprovincies mogelijk maakt. Wij zijn ondertussen al in Saintes aanbeland, en voor vandaag staat er een 18 km lange tocht gepland. Die zal ons langs Rebecq en Quenast naar Virginal brengen. Quenast, dat zijn voor ons de harde knallen van het in de steengroeven gebruikte dynamiet, elke dag opnieuw om 16:00, en dat in onze lang vervlogen kinderjaren. We spelen wel geen echte thuismatch, maar toch minstens een derby.
Izegem is vandaag onze bestemming, en dat valt flink tegen. We volgen het 8 kilometer lange "Pekkerspad" dat ons nauwelijks uit de stadskern brengt, en dat is op zich de enige verdienste (?) van de ontwerpers: hoe je zo'n afstand puurt uit een aaneenrijging van nietszeggende straten en pleinen, onbereikbare kastelen en gesloten kerken is me een compleet raadsel. De TWQ bedraagt nog 10 %, maar die staan helemaal op de rekening van een weinig aantrekkelijk asfaltpad. Ironisch genoeg rijden we naar Izegem met een shoppingbiljet, want ook op dat vlak scheert dit stadje van schoenen en borstels geen hoge toppen. Gelukkig is er de treinreis: die valt van begin tot eind mee.
Elk jaar voorzie ik ook wel wat tussendoortjes, korte wandelingen die gebruikt kunnen worden op een druilerige dag, op drukke momenten en nog van die toestanden. Eentje daarvan was ongetwijfeld wandeling 5 in Malonne van de wandel- en fietskaart van de stad Namur. Volgens die kaart zou de met een gele ruit aangeduide wandeling 7 kilometer lang zijn, maar ik kom niet eens aan 5 kilometer. Met zulke korte wandelingen kan het twee kanten uit: ofwel komt ze nooit echt van de grond en heb je nooit de indruk dat je je van je vertrekpunt verwijderd hebt, ofwel krijg je een schitterende wandeling gepresenteerd die alleen maar kort is omdat men al het ballast zorgvuldig heeft verwijderd. De waarheid zit hier in de contradictie, want deze wandeling blijft ergens tussenin hangen. We kregen inderdaad enkele mooie bosstroken aangeboden, maar ook veel asfalt. Gelukkig waren er wat mooie huisjes te zien, al dan niet in staat van restauratie, en af en toe konden ook de in nevel gehulde landschappen charmeren. De TWQ bedraagt amper 14 %, maar doordat de wandeling langs toch wel
erg rustige wegen loopt, valt dat alles bij elkaar nog wel mee.En het moet gezegd: Malonne wordt vandaag niet onder de voet gelopen door pelgrims op weg naar de graftombe van Broeder Mutien-Marie, en dat maakt van dit dorpje, dat voor de helft uit scholen lijkt te bestaan, zowaar een te appreciëren plekje, zo dicht bij het grote Namur, dat de stadsdiensten van de TEC zelfs tot hier reiken. 
Hacowa kan best van al beschouwd worden als een uit de hand gelopen en
persisterende jeugdzonde. Editie 94 stond voor vandaag gepland, en met
wat geluk komt versie 100 eraan in 2010, dertig jaar na de allereerste
uitstap van Blanmont naar Villers-la-Ville. Voor wie niet meteen inziet
hoe lang dat geleden is: van Villers-la-Ville spoorden we naar
Ottignies met een oeroud M1-TD-stel.
Oh, simpele ziel die hier gisteren schreef dat de provincies Liège, Luxembourg en Namur in de maanden oktober tot december voor de wandelaars taboe zijn. Voeg daar maar de provincie Hainaut aan toe. Toen we gisteren op de GR 123 tussen Harchies en Erbisœul stapten, werd dat wel heel duidelijk. Eerst leken we nog geluk te hebben, want de meeste affiches gaven weekends aan als klopjachtdagen, maar midden in het bos van Baudour hadden we prijs. Battue le 29-10-2008. Je houdt het niet voor mogelijk: waarom laat men ons tot hier komen, waar er plots geen alternatief meer is (tenzij terugkeren), omdat we nu eenmaal niet over 4 x 4 's beschikken zoals de bloeddorstige Vlamingen en 'Ollanders die hier maar al te graag de Waalse kassen komen spijzen. Er is geen schot te horen (als je het hoort is het te laat), maar doorgaan is de enige optie. De affiche hangt tenslotte bij een splitsing, links van de door ons gevolgde weg, maar dat weten de kogels niet. De twee kinderen op de fiets met herdershond, en een wat oudere dame, ook op de fiets, zijn zich ook van geen kwaad bewust. Ik weet dat we maar best meteen achter een dikke boom, liefst aan de juiste kant, en zo mogelijk plat op de buik kunnen gaan, als de opziener op zijn hoorn blaast. Het komt gelukkig niet zo ver vandaag: er valt geen schot tussen 13:30 en 14:40. We zijn ontsnapt, en dat is meer dan de arme wilde dieren zullen kunnen zeggen als de hel straks of een van de volgende dagen losbarst. Dat we niet de enigen zijn met problemen, moge hier blijken: http://jurbise.forumactif.com/salon-nature-environnement-f17/chasse-t79.htm . Hoe lang moet deze waanzin nog doorgaan? Natuurverenigingen, dierenbescherming, wandelclubs: we zijn toch met veel meer? Het antwoord is duidelijk: zolang de rijke jagers meer geld in het Waalse laatje brengen met hun prehistorisch wangedrag.
Normaal gezien zijn de provincies Liège, Namur en Luxembourg tijdens de maanden oktober tot december taboe voor ons, wandelaars, omdat je voor je het weet met een klopjacht geconfronteerd wordt, maar in Onhaye zijn de bossen daar te klein voor, en dat wordt dus vandaag onze bestemming. Lang geleden tufte of bromde hier het trammetje Dinant - Florennes voorbij, maar behalve een bushalte "Ancienne Gare Vicinale" blijft daar niets meer van over. We volgen wandeling 13 (Frumont et Brochamps), die ons langs stevig golvende wegen door een mooi herfstlandschap brengt. Met een TWQ van 18 % scoort deze wandeling wel bijzonder laag, en ook een verdwaalde bui (waren die vandaag niet gereserveerd voor de kust? - van verdwaald gesproken) zet een domper op het enthousiasme, maar halfweg de bijna 8 kilometer lange wandeling, komen de echte boswegen en de zon voor dat extra zorgen, dat van deze uitstap toch een echte opkikker maakt. De wandeling vind je op een NGI-kaart Onhaye "Au Pays de St.Walhère"; de bewegwijzering is onberispelijk.
Voor vandaag staat er een triootje op het programma. Niet dat ik er nu plots een partner heb bijgenomen, maar de sportdienst van de gemeente Pittem beschrijft in zijn keurige folder hoe het Landouwepad, het Gaverpad en het Breemeerspad samen het Meersenpad vormen. Drie, wat kortere, wandelingen die samen toch goed zijn voor 13.140 km. Wie de wandelingen wil maken, MOET folder en liefst ook nog een goede topografische kaart gebruiken, want de bewegwijzering vertoont grote hiaten. De folder vermeldt dan wel dat verdwenen signalisatie gemeld kan worden, maar dat is onbegonnen werk. In een streek waar men het aandurft prachtige kapellen toegankelijk te maken voor de gelovige ziel op pad, zal het wel niet de vandaliserende jeugd zijn die verantwoordelijk is voor het verdwijnen van ettelijke paal met bord; ik gok op landbouwers die met hun al te grote machines de palen gewoon omver rijden, als ze al niet moedwillig de borden verwijderen om pottenkijkers op afstand te houden.
Voor vandaag staat er iets meer dan 19 kilometer op het programma, langs GR 128, en wel tussen Leuven en Hoksem. Met Vlaamse GR's weet je nooit echt wat het wordt, maar het moet gezegd, dit is een goed uitgekiend traject. Al beginnen we eigenlijk nog volop in Leuven, het gaat al snel de boerenbuiten op, en we lopen dan ook zowat het hele traject langs de herfstige akkers, waar de maïs en de suikerbieten het nog een tijdje proberen uit te zingen. Lardeer al de veldwegen met af en toe een strookje bos, of wat beekvallei, en je hebt meteen alle ingrediënten voor een aangename stapdag onder een stralende, aangename herfstzon. Met een TWQ van 56 % scoort dit stukje GR niet zo slecht, zeker als je weet dat wat kasseistroken, de snelwegen van vroeger, niet als Trage wegen werden gerekend.
Poppel ligt in de derde van de drie bulten die de noordzijde van België (en van de provincie Antwerpen) tooien. Vandaag stappen we er het Overbroekse Pad, dat ik aantrof op een weinig bruikbare overzichtskaart met wandelroutes in de Kempen, uitgegeven door het NGI. Gelukkig heb ik ook nog een wandelfolder van de gemeente Ravels op de kop kunnen tikken, maar die is al even onduidelijk, en de kaart op 1:25.000 van het NGI (die weldra vervangen zal worden door een hopelijk nauwkeuriger variant op 1:20.000 en 1:10.000)is al net zo'n regelrechte ramp. Niet alleen is er blijkbaar wat ruilverkaveld, maar oudere, niet verharde wegen ontbreken al even goed op deze kaart uit 1988.
Gelukkig is de bewegwijzering onberispelijk, want anders zou het vandaag ongetwijfeld een dag van trial and error geworden zijn. De hoofdrol wordt gespeeld door het riviertje, met de nadruk op tje, de Aa, een regelrechte zegen voor de opstellers van kruiswoordraadsels. Op de stafkaart zijn zelfs die 2 letters nog te lang, en wordt het kortweg A. De Aa (of is het het Aa?) is eigenlijk niet meer dan een flinke beek, die hier zelfs een tijdje de grens vormt. We stappen voortdurend in zijn buurt, nu eens over graspaadjes, dan weer over half verharde boerenwegen, en eigenlijk toch ook over flink wat beton. Dat resulteert in een TWQ van 35 %.
Het noordelijkste punt is de Rovertkapel. Daar staat nog altijd een gedenksteen die teruggaat op de inhuldiging van het GR-pad van de Kempen. Bijzonder vervelend is dat dit pad ondertussen verlegd lijkt te zijn. We hadden het hier vroeger al over...
Ik weet niet of het weer dan wel de voorspellers deze week het noorden kwijt waren. Eerst leek het alsof we een zonnige weke ingingen, maar dag na dag werd het somber en werd beterschap voorspeld voor de volgende dagen, maar nu is het vrijdag, en ook vandaag zal het eerder somber blijven, met wat zon na de middag. Dat het ook relatief fris blijft, is een meevaller.
Voor onze laatste vakantiewandeling (daarna zoeken we het weer wat dichter bij huis) rijden we naar Schönberg. We baseren ons op een folder "Wandelingen St.Vith" met aankoopdatum 21 juni 1983. Ik hoor sommigen al denken: wat kun je daar nu nog mee doen? Eerlijk, van bewegwijzering op de paden S1 en S3 valt niets meer te bespeuren, maar je kunt beide wandelingen nog perfect volgen, op een klein stukje S1 na waar de weg nog wel herkenbaar maar toch zo goed als verdwenen is. Voor de rest wordt dit een waardige afsluiter van mijn laatste zomervakantie. Volgend jaar rond deze tijd krijg ik namelijk levenslang(e vakantie), als er niets meer mis loopt. Het is een tocht met de nadruk op bos, maar met af en toe ook mooie vergezichten, en met de Our, een prachtig riviertje, in een discrete nevenrol. De TWQ bedraagt 67 %, maar ook de verharde wegen bieden veel moois, zodat we terecht van een geslaagde uitstap kunnen spreken.
In 1997 verscheen bij de Uitgeverij Labor in samenwerking met de RTBF "Guide des Chemins du rail (Volume 1)" van Gilbert Perrin. Perrin is op zoek gegaan naar restjes oude spoorweg (trein en tram), en dat heeft geresulteerd in een bijzonder handig werkje met 40 suggesties voor wandelingen, waarvan telkens minstens een deel over de oude spoorbedding loopt. Voor de terugkeer is gezocht naar interessante mogelijkheden langs zoveel mogelijk onverharde paden. Voor lijn 150 (Tamines - Jemelle) worden 2 mogelijkheden beschreven: Rochefort - Villers-sur-Lesse en Houyet - Hour. Wij kiezen vandaag voor het laatste.Over een kleine 4 km (van de 10) wordt de oude lijn 150 gevolgd, meer bepaald tussen Houyet en Hour-Havenne). We kwamen o.a. over enkele oude Lessebruggen, een trio goed bewaarde mistbakens, en liepen er ook door een 450 m lange, spijtig genoeg verlichte tunnel. Ook de terugweg mocht er zijn: een onverharde weg halfweg de helling met mooie vergezichten op en over de Lessevallei. Spijtig genoeg moest een laatste stukje weg zonodig geasfalteerd worden, wat de TWQ van 86 % terugbrengt tot 71 %. Enige reden voor de asfaltering: de bediening van de wat protserige Ferme de Harroi, restaurant, manège e.d.m. Je kunt maar raden hoe vaak de Schepen van Openbare Werken van Houyet gratis gebruik zal mogen maken van de diensten van dit etablissement. 
Vorig jaar waren we gestrand op enkele kilometers van het eindpunt van GR130 die van Maldegem (het Krekengebied) naar Stavele (de IJzervallei) loopt. Gelukkig konden we dat korte eindstuk combineren met een nieuw stukje GR5A, zodat we vandaag bijna 18 km ver konden stappen, door een zo goed als volledig vlak gebied. De TWQ bedraagt 71 %, wat meer dan behoorlijk is in een grotendeels verhard West-Vlaanderen: daar zorgt een minuscuul paadje langs de IJzer voor, gedurende meer dan 10 kilometer, maar ook verderop ontdekten we nog wat overgebleven onverharde veld- en voetwegen. Toch liepen we ook vaak langs beton- en asfaltwegen, vaak langs kleurloze boerderijen, maar dat weet je eigenlijk vooraf als je naar dit deel van de Vlaanders trekt. Toch viel het allemaal nogal mee, en eigenlijk neem ik mijn hoedje af voor de ontwerpers van deze GR's in een gebied dat wandelaars niet altijd even veel te bieden heeft. Om het allemaal nog wat erger te maken, wordt op dit ogenblik het paadje langs de IJzer verbreed, zodat het weldra tot territorium verklaard zal worden voor de wielerterroristen. 
