De borderterriër is een klein, ruigharig ras in de terriërfamilie.
Het ras is gefokt voor de vossenjacht op de grens tussen Engeland en Schotland.

Vroeger leefde het dier op de boerderij, en kreeg hierbij geen eten, maar moest zijn eigen eten vangen.
Zo ruimde hij de muizen en andere kleine beesten op.

De hond is niet al te groot en kan zo makkelijk een vossenhol in komen.
Dat is ook de reden waarom het dier zo'n dikke, stevige staart heeft, om hem weer uit het hol te kunnen trekken als het vast zit.

De borderterriër is een vrij rustige hond en vriendelijk tegenover mensen, maar tegenover andere honden kan hij zich heel dominant gedragen.

De borderterriër is een werkhond, geen showhond.
Daarom zal het dier bij hondenshows minder worden beoordeeld op hoe goed hij is in het showen, maar meer op hoe het dier als werkhond is.

Het werk van Engelands laatst overgebleven werkende terriërras bestond uit het jagen op vos, das, marter en kleiner wild.
Hoewel de jacht op vos en marter tegenwoordig verboden is, wordt de Border Terriër tot op heden nog steeds gebruikt bij de vossenjacht.
Dit geeft de Borderterrier een heel aparte plaats in de terriergroep.

Dit ras heeft een stevige omheining nodig en ook mogelijk een versteviging langs de onderrand van het hek, omdat deze hond een neiging tot graven heeft.
Hoewel de Border Terrier zijn hoofd in allerlei gaten steekt, weet hij er altijd weer uit te komen.

Wegens zijn persoonlijkheid, aanpassingsvermogen en vriendelijkheid wordt dit ras zeer gewaardeerd als gezelschapshond en tevens is hij nog steeds zeer geschikt als boerderijhond.