Wish You Were Here is een album van Pink Floyd, dat op 15 september 1975 werd uitgebracht.
Het is één van de meest succesvolle albums van de groep.
Na het enorme succes van het voorgaande album The Dark Side of the Moon moest de band met een vervolg komen.
Het basismateriaal voor dit nieuwe album kreeg door middel van live-optredens vorm.
De volgende nummers zouden op het album komen: "Shine On You Crazy Diamond," "You Gotta Be Crazy" en "Raving and Drooling".
Echter tijdens het creatieproces werd "Shine On" te lang voor een enkele zijde van een langspeelplaat (lp) en moest in twee delen gesplitst worden.
Roger Waters overtuigde de rest van de band dat ze de andere twee nummers moesten schrappen.
Deze twee zouden twee jaar later op het album Animals alsnog uitgebracht worden, onder de titels "Dogs" en "Sheep".
Tussen de twee "Shine On"-delen werden door Waters drie nieuwe composities gemaakt.
Deze verwijzen naar de omstandigheden van en rondom de band in die tijd.
"Wish You Were Here" gaat over de verveeldheid en frustratie van muziek, en "Welcome to the Machine" en "Have a Cigar" zijn karikaturen van de negatieve aspecten van de muziekindustrie.
Omdat Roger Waters zijn eigen zangkunsten niet vertrouwde, werd Roy Harper gevraagd om Have A Cigar in te zingen.
Harper was een labelgenoot (Harvest) van de Floyd en was twee deuren verder bezig zijn album H.Q. op te nemen.
Tijdens de opname van Wish You Were Here begonnen de spanningen tussen de bandleden op te lopen.
Dit album is ook voorlopig het laatste album waarop Richard Wright credits kreeg voor het meeschrijven aan het resultaat.
Roger Waters zou bij de volgende albums steeds meer de output van de band gaan bepalen.
Het album is opgedragen aan Syd Barrett, die eerder wegens overmatig drugsgebruik uit de band was gezet.
De naam van Syd Barrett komt ook terug in de titel van de langste track van dit album: (S)hine on (y)ou crazy (d)iamond.
Tijdens de eindmix van Shine on... kwam een dikke kale man binnen die een verwarde indruk maakte en in eerste instantie door niemand herkend werd vanwege zijn Hare Krishna-uiterlijk.
Het was Syd Barrett, aan wie de plaat nota bene was opgedragen.
De bandleden hadden Barrett ruim ongeveer vier jaar niet gezien en zagen hem hierna ook niet meer.
Alle tracks lopen in elkaar over.
De elpee was aanvankelijk verpakt in een kartonnen hoes die op zijn beurt was verpakt in zwarte krimpfolie.
Pas bij het verwijderen van de krimpfolie werd de eigenlijke hoes zichtbaar, met daarop een foto van twee mannen die handen schudden terwijl de rechterman in brand staat.
De krimpfolie werd later weggelaten.
In de laatste seconden van het album speelt Wright het refrein van hun oude nummer "See Emily Play".
De vier noten gespeeld aan het begin van "Shine On" komen in alle nummers terug.
De zinsnede "By the way, which one is Pink?" uit "Have a cigar" is niet verzonnen. De vraag werd ooit eens gesteld door een Amerikaanse platenbons.
Bron : - Wikipedia CC 3.0
Artikel overgenomen zonder nazicht op eventuele onjuistheden.
Windows ME (ook wel Windows Millennium Edition of Windows Millennium) is een besturingssysteem van Microsoft voor de pc.
Het versienummer is 4.90.3000.
Het is de laatste in de Windows 9x-serie.
Het besturingssysteem wordt door Microsoft zowel met twee hoofdletters (ME) als met een tweede kleine letter geschreven (Me).
Het verscheen op 14 september 2000, maar werd reeds in oktober 2001 opgevolgd door Windows XP.
In april 2009 is het marktaandeel voor desktopcomputers van Windows ME nog rond de 0,11 procent.
Ten opzichte van Windows 98 heeft het meerdere uitbreidingen, zoals systeemherstel, internetspelletjes, een andere manier om de versies van systeembestanden bij te houden, verscheidene nieuwe mediatoepassingen, zoals de vernieuwde Windows Media Player en Windows Movie Maker, enzovoorts.
De basis van Windows ME is MS-DOS 8.0, de allerlaatste, sterk uitgeklede versie van MS-DOS.
Toch wordt het over het algemeen afgeraden om Windows ME te gebruiken, omdat het besturingssysteem vrij instabiel is.
Zelfs de vorige versie, Windows 98, is een stuk stabieler.
Windows 2000 en Windows XP zijn een heel stuk stabieler door een betere kernel.
Microsoft was aanvankelijk van plan een servicepack uit te brengen van Windows ME, maar dat is uiteindelijk niet doorgegaan.
De instabiliteit kwam meestal door incompatibele drivers, omdat fabrikanten hun drivers niet testten op ME en/of geen nieuwe drivers uitbrachten.
Door de beruchte instabiliteit werden er al snel andere betekenissen voor het ME deel bedacht (bijvoorbeeld "Windows Meer Ellende", "Windows Mislukte Editie", "Windows Moron Edition", "Windows Mistake Edition", "Windows Miserable Edition", "Windows Multiple Error" of Windows Malfunctioning Environment).
Soms wordt het besturingssysteem ook wel Windows 98 Third Edition genoemd, naar analogie met Windows 98SE (Second Edition).
Tijdens het installeren kan aan het installatieprogramma de optie /nr meegegeven worden, waardoor systeemherstel wel wordt geïnstalleerd maar niet gebruikt kan worden.
Bron : - Wikipedia CC 3.0
Artikel overgenomen zonder nazicht op eventuele onjuistheden.
Vrijdag de dertiende wordt door veel mensen als een ongeluksdag beschouwd, wegens de combinatie van vrijdag en dertien.
Daarentegen wordt in Griekenland, Spanje en Latijns-Amerikaanse landen dinsdag de dertiende als ongeluksdag gezien.
In Italië is vrijdag de zeventiende juist weer de ongeluksdag.
Een van de verklaringen voor vrijdag de dertiende als ongeluksdag is dat vrijdag de dag is waarop Jezus werd gekruisigd, een ongeluksdag dus.
Als die dag dan ook nog samenvalt met het ongeluksgetal 13, moet deze dag dus wel extra ongeluk veroorzaken.
De vrijdagen kunnen ook een kwade naam gekregen hebben omdat op die dag door de Romeinen doodvonnissen werden voltrokken.
Ook in Engeland werd de doodstraf op een vrijdag voltrokken.
Dat 'dertien' een negatieve klank had in de christelijke wereld is mogelijk terug te brengen tot het laatste avondmaal van Christus, waar dertien personen aanzaten.
Een andere mogelijke verklaring is dat op vrijdag de dertiende oktober 1307 in Frankrijk alle Tempeliers op bevel van Philips de Schone werden gearresteerd, op grond van valse beschuldigingen.
Dit was de opmaat voor de uiteindelijke vernietiging van de Orde van de Arme Ridders van Christus en de Tempel van Salomo, beter bekend als de Tempeliers.
Sindsdien is men vrijdag de dertiende blijven zien als ongeluksdag.
Er wordt ook wel gesteld dat vrijdag de 13e is afgeleid van een Noorse sage over de kwaadaardige god Loki die als niet-uitgenodigde, dertiende gast, op het feest komt en de aarde in rouw dompelt.
Marianne Williamson geeft de verklaring in het boek In vrouwelijkheid dat vrijdag de 13e zou afstammen van de dag dat de heksen bij elkaar zouden komen.
Recenter onderzoek heeft aangetoond dat het bijgeloof rond vrijdag de dertiende pas van veel recentere datum is.
Voor het eerst in de zeventiende eeuw werd schriftelijk gezegd dat een vrijdag een ongeluksdag zou zijn.
De koppeling met een speciale datum is van veel later.
Zo werd in een Nederlandse krant pas voor het eerst op 3 april 1896 melding gemaakt van 'vrijdag de dertiende'.
De aandacht voor de specifieke datum kwam overgewaaid uit de VS.
De Amerikaanse journalist Nathaniel Lachenmeyer schreef in 2004 het boek '13' over de geschiedenis van het ongeluksgetal.
Volgens hem gaat de geschiedenis van het ongeluksgetal terug tot 1881.
Een Amerikaanse officier besluit dan om elke dertiende van de maand een diner te geven voor dertien personen.
Dit tegen het volksgeloof dat dertien personen aan een tafel ongeluk brengt.
De eerste bijeenkomst was op een vrijdag.
Volgens Lachenmeyer vindt het begrip 'vrijdag de dertiende' als ongeluksdag pas breed bekendheid na 1907.
In dat jaar verscheen het boek Friday the thirteenth van de schrijver Thomas Lawson.
Dit bijgeloof van miljoenen mensen heeft invloed op de economie: in de Verenigde Staten verzuimen opvallend veel mensen hun werk en worden zakelijke transacties uitgesteld.
Onder de vele verhalen over dit bijgeloof wordt ook gezegd dat de meeste vliegtuigen geen 13e rij zouden hebben, dat gebouwen geen 13e verdieping zouden hebben, althans niet bij nummering in de liften, en dat er in ziekenhuizen geen operatiekamers met het nummer 13 te vinden zijn.
In Nederland klopt het niet dat vrijdag de dertiende meer ongelukken brengt.
Integendeel: er komen op vrijdag de dertiende juist minder ongevalmeldingen binnen dan op andere dagen bij de verzekeraars, volgens het Centrum voor Verzekeringsstatistiek.
Dit zou veroorzaakt kunnen worden omdat mensen op die dag extra voorzichtig zijn, of zelfs thuis blijven.
In de psychologie wordt ook gesproken over paraskevidekatriafobie: de angst voor vrijdag de dertiende.
In de meest zware gevallen van deze irrationele angst durven mensen op die dag hun huis niet uit te komen.
De volgende tabel laat wat beter zien wanneer in de jaren van 2001 t/m 2028 de dertiende op een vrijdag valt.
Dit herhaalt om de 28 jaar tussen 1901 en 2099.
2001
2007
2018
april, juli
2002
2013
2019
2024
september, december
2003
2008
2014
2025
juni
2020
maart, november
2009
2015
2026
februari, maart, november
2004
februari, augustus
2010
2021
2027
augustus
2005
2011
2016
2022
mei
2028
oktober
2006
2017
2023
januari, oktober
2012
januari, april, juli
Iedere maand die begint met een zondag heeft een vrijdag de dertiende.
Doordat de gregoriaanse kalender een 400-jarige cyclus heeft met een geheel aantal weken, is het niet mogelijk dat precies 1 op de 7 maanden een vrijdag de dertiende heeft.
Het is zelfs waarschijnlijker dat de dertiende vaker een vrijdag is dan welke andere dag van de week ook.
Een 400-jarige cyclus bestaat uit 4800 maanden.
De verdeling van de weekdagen voor de 13e van een maand is als volgt:
maandag
685
14,27%
dinsdag
685
14,27%
woensdag
687
14,31%
donderdag
684
14,25%
vrijdag
688
14,34%
zaterdag
684
14,25%
zondag
687
14.31%
Dit betekent dat de 13e van een maand iets vaker voorkomt op een vrijdag.
Bron : - Wikipedia CC 3.0
Artikel overgenomen zonder nazicht op eventuele onjuistheden.
De Zweefbrug van Newport (Newport Transporter Bridge) is een bewegende brug, over de Usk vlak bij de monding van de rivier in het Kanaal van Bristol.
De brug bestaat uit een groot portaal over de rivier waar alle schepen makkelijk onderdoor kunnen varen.
Aan het portaal is met kabels een gondel verbonden die heen en weer gaat en op die manier voertuigen en personen van de ene oever naar de andere oever brengt.
De keuze voor de bouw van dit type brug, ter vervanging van de bestaande veerpont, werd ingegeven door de behoefte om voldoende doorvaarhoogte te bekomen voor het scheepvaartverkeer zonder enorme op- en afritten aan te moeten leggen nodig voor een vaste brugverbinding, en om de invloed van eb en vloed te omzeilen.
De bouw van de zweefbrug, werd begonnen in 1902 onder de gezamenlijke leiding van de Franse ingenieur Ferdinand Arnodin die ook instond voor het ontwerp en de plaatselijke ingenieur Robert Haynes.
De werken werden uitgevoerd door de firma Alfred Thorne uit Westminster.
De brug werd na een bouwtijd van vier jaar, ingehuldigd door Godfrey Charles Morgan, 1e Burggraaf Tredegar op 12 september 1906.
De kostprijs bedroeg 98.000 Pond.
Op de openingsdag werden 8000 personen overgezet die er elk een halve penny tolgeld voor betaalden.
Elke overtocht duurt anderhalve minuut.
In 1985 werd de brug om veiligheidsredenen buiten gebruik gesteld, omdat vooral de kabels danig aangetast waren.
Ondanks het feit dat reeds in 1964 een vaste brugverbinding werd gebouwd, omdat de zweefbrug het sterk toegenomen verkeer niet meer aankon werd gezocht naar fondsen om de brug te restaureren.
Met hulp van o.a. het Europees ontwikkelingsfonds voor de regio's werd drie miljoen pond samengebracht en in 1992 werd er gestart met de renovatiewerken.
Op 15 december 1995 werd de brug heropend.
De gondel heeft een capaciteit van zes wagens, de overtocht voor een wagen kost nu 50 pence, voetgangers, fietsers en motorfietsers worden gratis overgezet.
Ondanks het tolgeld heeft de brug steeds met verlies gewerkt, actueel bedragen de werkingskosten zowat 160.000 pond per jaar.
In uitzonderlijke gevallen wordt het gangpad bovenop de brug opengesteld voor gebruik, doch enkel onder toezicht.
Bij de brug, die ondertussen is erkend en beschermd als monument, is na de renovatie een bezoekerscentrum geopend.
In september 2006 is de 100e verjaardag van de opening gevierd.
Vanaf zomer 2008 was de brug tijdelijk gesloten als gevolg van technische gebreken.
In de zomer van 2009 werd begonnen met reparatie.
Technische gegevens :
Totale lengte van de brug tussen de verankeringspunten: 471m
Totale lengte van de brug tussen de pijlers: 180m
Hoogte van de pylonen: 73,7m
Hoogte van de draagtafel boven de rivier: 54m
Bron : - Wikipedia CC 3.0
Artikel overgenomen zonder nazicht op eventuele onjuistheden.
Het Pentagon is het gebouw van het Amerikaanse Ministerie van Defensie in Arlington, Virginia nabij Washington D.C., dat in de vorm van een regelmatige vijfhoek (Engels: pentagon) is gebouwd.
Het is het hoofdkwartier van de Amerikaanse strijdkrachten.
Het Pentagon wordt door velen gezien als één van de efficiëntst ontworpen kantoorgebouwen.
Hoewel het gangenstelsel ruim 28 kilometer meet en de totale oppervlakte ruim 11 hectare is, is het mogelijk lopend binnen zeven minuten elke plaats binnen het gebouw te bereiken.
In het gebouw werken ruim 26 000 mensen.
Het Pentagon werd ten tijde van de Tweede Wereldoorlog gebouwd.
Op 11 september 1941 werd begonnen met de bouw, die 83 miljoen dollar zou kosten.
Op 15 januari 1943, na ongeveer 16 maanden van bouwwerkzaamheden, werd het gebouw geopend.
President Roosevelt dacht dat het een tijdelijk gebouw zou zijn, dat na de Tweede Wereldoorlog dienst zou gaan doen als Nationaal Archief.
Dit is er echter nooit van gekomen.
De president adviseerde de ontwerpers het gebouw zonder ramen te ontwerpen, om het veiliger te maken voor explosies van buitenaf.
Dat idee werd verworpen, omdat ramen na tests juist efficiënt bleken te zijn bij het opvangen van de explosie.
De bouw werd geleid door Leslie Groves, een kolonel die later het Manhattanproject ging leiden.
De voor het gebouw benodigde 680 000 ton zand en grind werden gebaggerd uit de nabij gelegen rivier de Potomac.
Dit werd omgezet in 435 000 kubieke meter beton.
In verband met schaarste aan grondstoffen door de oorlog is zo min mogelijk staal gebruikt in de constructie.
Het Pentagon voldeed tegen het einde van de 20e eeuw al lang niet meer aan de gestelde eisen.
Daarom is men in 1998 begonnen met een grote renovatie.
In de oorspronkelijke opzet waren de meeste kantoorruimten open en gelegen langs de gehele ring.
Voor ventilatie werd gebruikgemaakt van openslaande ramen.
Langzaam werden de open kantoren afgeschermd en voldeed de ventilatie niet meer.
Deze kantoren kregen losse airconditioners in de raamopeningen.
Voor de renovatie werd steeds een van de vijf vakken van het gebouw geheel leeggesloopt.
Hierna is het asbest verwijderd, zijn kabels en leidingen vervangen en werd de beveiliging verbeterd.
Een belangrijk onderdeel van de renovatie bestond uit de versterking van de gevel en de vensters.
Opmerkelijk is dat de gevels verder versterkt moesten worden omdat anders de vensters sterker zouden zijn dan de gevel, waardoor de gevel een explosie niet zou kunnen weerstaan.
In de ochtend van 11 september, op de dag af 60 jaar na het begin van bouwwerkzaamheden, boorde American Airlines-vlucht 77 - een groot passagiersvliegtuig - zich in een van de buitengevels van het Pentagon als onderdeel van de terroristische aanslagen van 11 september 2001.
Door de crash stortte een deel van het gebouw in.
Het vliegtuig raakte een net gerenoveerd, en daardoor sterker, deel van het bouwwerk waardoor het aantal doden beperkt bleef tot 184.
De renovatiewerkzaamheden werden na 11 september 2001 hervat en waren eind 2010 gereed.
Omvang :
Totale oppervlakte: 2,4 km²
Oppervlakte van het gebouw: 116.000 m²
Parkeerplaatsen: 8.770
Bruto vloeroppervlak: 620.000 m²
Inhoud: 2.000.000 m³
Lengte van één buitengevel: 280 m
Hoogte: 24 m
Aantal verdiepingen: 7 (5 bovengronds, 2 ondergronds)
Totale lengte van de gangen: 28 km
Aantallen :
Aantal mensen, zowel militairen als burgers, dat per dag aanwezig is: 25.000
Trappen: 131
Roltrappen: 19
Liften: 13
Vensters: 7.754
Brandslangen: 672
Er zijn meer dan 20 fastfood locaties zoals, Subway, McDonald's, Dunkin' Donuts, Panda Express, Starbucks en Sbarro. Ook Pizza Hut en Taco Bell restaurant is aanwezig.
Het Pentagon Athletic Center (PAC), een fitness center voor de militaire- en burgerstaf, werd geopend in 2004, ter vervanging van de Pentagon Officers Athletic Club (POAC) die 55jaar bestond.
Een meditatie en gebedsruimte zijn voorzien.
Het Pentagon heeft zes eigen postnummers.
Klokken: 4.200
Verlichtingsarmaturen: 16.250, dagelijks worden er 250 lampen vervangen
Telefoonkabel: 160.000 kilometer
Aantal telefoongesprekken per dag: 200 000
Aantal poststukken dat per maand door het postkantoor verwerkt wordt: 1.200.000
Aantal e-mailstukken dat per dag verzonden wordt: 1.000.000
Bron : - Wikipedia CC 3.0
Artikel overgenomen zonder nazicht op eventuele onjuistheden.
De Large Hadron Collider, 'grote hadronen-botser' (afgekort tot LHC), is een ondergrondse deeltjesversneller gebouwd op de Frans-Zwitserse grens in de buurt van Genève.
De LHC, die zich op een diepte van 50 tot 175 meter bevindt, is het grootste door mensen gemaakte apparaat en wordt gebruikt om natuurkundig onderzoek aan elementaire deeltjes te doen.
De LHC is gebouwd door CERN en is op 10 september 2008 voor het eerst in gebruik genomen.
De LHC is voorlopig de krachtigste versneller, maar er liggen nog zwaardere en krachtiger machines op de tekentafel, zoals de ILC (International Linear Collider), waarvan de bouw ergens tussen 2015 en 2020 van start moet gaan.
Met de LHC worden protonen versneld tot 99,999 996 4% van de lichtsnelheid, waarna een botsing volgt.
Uit die botsing proberen wetenschappers allerlei informatie te halen door middel van verschillende soorten detectors die om de buis aangebracht zijn.
Aanvankelijk zullen protonen worden versneld en tegen elkaar in op elkaar gebotst worden, vanuit beide richtingen met een energie van 3,5 TeV (3,5 biljoen elektronvolt), samen dus 7 TeV.
Later hoopt men ook zwaardere deeltjes zoals loodkernen te kunnen laten botsen, met energieën van meer dan 2 TeV (2 biljoen eV).
Het belangrijkste deeltje dat men zoekt is het Higgs-deeltje.
Dit boson moet de verklaring geven voor de massa van deeltjes en het fundament van het standaardmodel van de deeltjesfysica vormen.
Het standaardmodel voorspelt dat er bij de energieën die de LHC kan bereiken een mechanisme moet bestaan dat ervoor zorgt dat de energie van bepaalde deeltjes niet naar oneindig zal gaan.
Het standaardmodel zelf heeft hiervoor het Higgs-mechanisme.
De LHC zal moeten uitmaken of dit daadwerkelijk het mechanisme is of dat andere theorieën hun gelijk gaan krijgen.
Welke andere resultaten de LHC zal opleveren, valt moeilijk te voorspellen.
Mogelijk leidt de LHC tot (nu nog onverwachte) ontdekkingen, met name met betrekking tot de werking van de zwaartekracht en het bestaan van mogelijke onzichtbare dimensies.
Misschien kunnen er zelfs minuscule zwarte gaten mee gemaakt worden, die volgens de theorie van Stephen Hawking onmiddellijk weer zouden verdampen.
Dan zouden verschillende andere kosmologische theorieën, zoals diverse varianten van de snaartheorie, getest kunnen worden.
De LHC is de opvolger van de Large Electron-Positron Collider (LEP) en werd geconstrueerd in de tunnel waarin de LEP eerst stond, met een omtrek van 27 km.
De bouw heeft ongeveer 8 jaar geduurd en kostte 6 miljard euro.
Nederland is een van de lidstaten van het CERN en doet ook mee aan het project.
Het verzorgt 4,5% of 27.8 miljoen euro van het jaarlijkse inkomen van CERN.
Voor de detectie van de deeltjes die ontstaan en vervolgens vervallen bij de zeer energierijke botsingen van de versnelde protonen worden vijf grote detectoren gebouwd, twee voor algemene doeleinden (ATLAS en CMS) en drie voor meer specifieke experimenten.
De technologische eisen aan de nauwkeurigheid en de veiligheid van de apparatuur tijdens de experimenten zijn zeer hoog: de supergeleidende magneten bevatten als ze in werking zijn een grote hoeveelheid energie (10 gigajoule bij een magneetveld van 6,33 Tesla), evenals de bundel van de versnelde deeltjes (725 megajoule) - een enkel versneld proton zou een kinetische energie hebben vergelijkbaar met die van een vliegende mug, wat voor een sub-atomair deeltje haast onvoorstelbaar is.
De energie die vrijkomt bij het verlies van een tienmiljoenste van de energie van de bundel is voldoende om een magneet uit het supergeleidende temperatuurtraject te tillen waardoor de in de magneet opgeslagen energie explosief zou worden omgezet in warmte.
De kolossale, tonnenzware magneten worden dan ook met een precisie van om en nabij een millimeter geplaatst.
In de loop van 2008 werden er uitgebreide testen gedaan, terwijl het systeem geleidelijk werd afgekoeld naar 1,9 K (-271,4 °C).
Uiteindelijk werd de LHC op 10 september 2008 in gebruik genomen, met een protonstraal die de gehele ring rondging.
In oktober 2008 zouden de eerste proeven met botsingen van deeltjes aanvangen.
Door een fout in een tweetal lassen van de elektrische verbindingen ontstond er een lek in de met vloeibaar helium gekoelde magneten.
Hierdoor moesten 53 magneten worden vervangen.
De start van de LHC liep hierdoor een vertraging op van ongeveer een jaar.
Eind september 2008 ontstond er door een ondeugdelijke elektrische verbinding tussen twee magneten een storing, waarbij een elektrische vlamboog ontstond die een heliumleiding doorboorde.
Hierbij gingen duizenden liters vloeibaar helium verloren.
Om reparaties uit te kunnen voeren en de defecte magneten te kunnen vervangen, moesten alle magneten langzaam worden opgewarmd, en daarna, om de machine weer in gebruik te kunnen nemen, langzaam worden afgekoeld.
Om niet te zeer achter te raken op schema, overwoog men de testfase bij 5 TeV over te slaan, en begin 2009 direct op 7 TeV te gaan draaien.
In juli 2009 ontstond echter opnieuw vertraging doordat twee lekken werden ontdekt.
De herstart werd opnieuw uitgesteld, nu tot medio november 2009.
Op 20 november 2009 werd de LHC opnieuw opgestart en werden er deeltjes geïnjecteerd die tot een energieniveau van 3,5 tera-elektronvolt zullen worden versneld.
Op dinsdag 30 maart 2010 om 13:06 uur onze tijd zijn de eerste testen uitgevoerd door de protonen op elkaar te laten botsen.
Twee protonenbundels werden versneld tot elk 3,5 tera-elektronenvolt, en botsten met elkaar.
Nog niet eerder zijn protonen met zo'n hoge energie opgewekt.
Een nieuw record dus. "We gaan een nieuw natuurkundig tijdperk binnen", zo luidde het commentaar binnen CERN.
De Large Hadron Collider functioneert sinds 2010 optimaal.
Via een zeer snel netwerk worden de peta bits aan data die de detectors iedere dag genereren gedistribueerd naar de diverse researchgroepen verspreid over de wereld.
De verwachte operatietijd van de LHC wordt geschat op 20 jaar maar er zullen in die tijd ook periodieke 'upgrades' plaatsvinden.
Op 30 maart 2010 is het voor het eerst gelukt om twee stralen protonen op elkaar te laten botsen met een totale energie van 7 TeV (7 biljoen elektronvolt).
Later dat jaar, op 8 november, werden loodionen met elkaar in botsing gebracht.
Daarbij ontstonden temperaturen boven de 10.000 miljard graden.
De dichtheid en de temperatuur waren de hoogste die ooit met een experiment bereikt werden.
Op 22 september 2011 maakte het CERN bekend dat meerdere hoog-energetische muon-neutrino's, die vanuit Genève op een 730 kilometer verder gelegen laboratorium in Gran Sasso Italië werden afgevuurd, volgens de metingen 60 nanoseconden sneller gereisd zouden hebben dan massaloze deeltjes zouden hebben gedaan, die zich met de lichtsnelheid voortbewegen.
Wetenschappers wilden in andere deeltjesversnellers, zoals in Amerika en Japan, het experiment herhalen om te zien of hoog-energetische muon-neutrino's zich inderdaad een fractie sneller dan de lichtsnelheid voortbewegen.
Wanneer dat het geval zou zijn, moesten enkele belangrijke natuurkundige theorieën, waaronder Einsteins relativiteitstheorie, deels tegen het licht worden gehouden.
In het voorjaar van 2012 kwam er bewijs dat een defecte glasvezelkabel verantwoordelijk was voor de, achteraf gezien foute, meetgegevens.
Een lichte controverse deed zich voor toen beweerd werd dat het - in theorie - mogelijk is dat de enorme energieën van de LHC subatomaire zwarte gaten, en ook wel "vreemde materie" zou kunnen scheppen, die theoretisch grote schade zouden kunnen aanrichten.
De risico's van deze niet eerder gedane experimenten zijn echter door meerdere partijen onderzocht, waaronder een groep van onafhankelijke wetenschappers en een onderzoek in opdracht van CERN zelf.
Men heeft geconcludeerd dat de kans op feitelijke incidenten van dit soort als verwaarloosbaar beschouwd kan worden en dat de botsingen van de deeltjes geen aannemelijk gevaar opleveren.
Elk doemscenario in de LHC is uitgesloten omdat de natuurkundige voorwaarden en gebeurtenissen die in de LHC worden geschapen ook op natuurlijke wijze voorkomen in het universum, en dan meestal met astronomisch grote energie onbereikbaar voor elk menselijk instrument, zonder gevaarlijke gevolgen.
Zo heeft de kosmische straling, die meestal een grotere energie heeft dan met de LHC kan worden opgewekt, die dagelijks de buitenste lagen van de atmosfeer treft in het hele bestaan van de aarde nog niet tot een ramp geleid.
Bron : - Wikipedia CC 3.0
Artikel overgenomen zonder nazicht op eventuele onjuistheden.
Californië is als 31ste staat op 9 september 1850 toegetreden tot de Verenigde Staten van Amerika.
Californië (Engels: California) is een van de vijftig staten van de Verenigde Staten van Amerika.
Het ligt van noord naar zuid uitgestrekt langs de westkust van het land, aan de Stille Oceaan.
De hoofdstad is Sacramento, terwijl Los Angeles, San Diego, San Jose, San Francisco, Fresno, Sacramento, Long Beach en Oakland de grootste steden zijn.
Californië omvat twee van 's lands grootste stedelijke gebieden, de Greater Los Angeles Area en de San Francisco Bay Area.
Met een bevolking van ruim 37 miljoen mensen heeft Californië meer inwoners dan enige andere staat in de VS.
De oppervlakte van de staat Californië bedraagt 411 049 km².
Hiermee is Californië iets groter dan Duitsland en iets kleiner dan Frankrijk.
Californië is op twee na de grootste staat van de VS, na Alaska en Texas.
Californië grenst in het zuiden aan de Mexicaanse staat Baja California, in het oosten aan de Amerikaanse staten Arizona en Nevada en in het noorden aan de staat Oregon.
In het westen en zuidwesten wordt de staat begrensd door de Grote Oceaan.
De Californische kustlijn is ongeveer 1400 km lang.
Californië kent veel natuurschoon, een rijke vegetatie en een diverse fauna.
Het hoogste en het laagste punt van de 48 continentale staten van de VS liggen in deze staat en het kent de omvangrijkste en hoogste bomen ter wereld.
Er zijn bergketens met skigebieden, maar ook woestijnen, gletsjers, wouden, heuvelgebieden, meren en stranden.
Het klimaat en de begroeiing variëren van droge woestijngebieden tot alpiene hooggebergtes.
Het symbool van de staat is de Californische grizzlybeer, die ook op de vlag staat afgebeeld.
De bijnaam van Californië is "the Golden State" (de gouden staat).
Bron : - Wikipedia CC 3.0
Artikel overgenomen zonder nazicht op eventuele onjuistheden.