De bot (Platichthys flesus) is een platvis die in de wateren van de Lage Landen inheems is.

De bot komt voor in zout-, brak- maar ook in zoet water, hij wordt in de Rijn tot in Bazel gevangen.
De bot is een algemene vissoort aan de kusten van de Lage Landen, vooral in de Zeeuwse en Zuid-Hollandse stromen.

Het is een typische platvis, met een huid die ruw aanvoelt doordat hij vol zit met kleine bobbeltjes, vooral langs de vinnen en de zijlijn: heel anders dus dan bij de schar (Limanda limanda ).

De bot is nauw verwant aan de schol, met het uiterlijke verschil dat er nauwelijks duidelijke vlekken op de (donkere) bovenzijde van de vis te zien zijn.
De bot heeft ook een dikker lichaam dan de schol en het vlees is fijner van structuur.
De bot is bij een lengte van 25 tot 30 centimeter geslachtsrijp, wordt meestal niet groter dan 50 centimeter, maar kan een lengte van 60cm bereiken en een gewicht van 14 kg.

Merkwaardig genoeg valt de bot onder de familie van de schollen (ogen op de rechterzijde), terwijl bijvoorbeeld de tarbot onder de botten (ogen op de linkerzijde) valt.

Meestal liggen de ogen op de rechterkant, maar er zijn ook linksogige exemplaren bekend.

Een duidelijk kenmerk is de staartvin, die recht afgesneden is en daardoor zijpunten heeft.
De staartvin van de schol is afgerond.

Voor de uitvoering van het Deltaplan trok de vis ongestoord de rivieren op.
Ook na de afsluitingen wordt de bot nog regelmatig gevangen, sinds begin jaren 1990 zelfs weer in de Maas.

Het voedsel van de bot bestaat vooral uit garnalen.

De bot is zowel voor de beroepsvisserij als de hengelsport van belang.
Vroeger bestond er vooral op de Waddeneilanden een kleinschalige visserij op bot ('botkloppen').

Voor de IJsselmeervissrij is de bot van ondergeschikt belang, in 2002 slecht 1% van de totale vangst.