De Bouvier des Flandres (Vlaamse koehond) is een vrij nieuw hondenras dat zijn oorsprong in België vindt.

Het ras is een kruising van de Ierse wolfshond, de Mâtin Belge (trekhond) en de Lakense herder.
Van oorsprong werd dit ras gebruikt als waakhond of veedrijver.

Pas in 1922 werd men het eens over de naam Bouvier Belge des Flandres of Vlaamse koehond waarna het ras officieel erkend werd bij de FCI.
Pas in 1965 was er overeenstemming over de nu officiële naam Bouvier des Flandres.

Ruwharig met een typische kop, borstelige wenkbrauwen, baard en snor.
Zijn ruwe uitzicht boezemt ontzag in.
De kleuren van de vacht zijn : van vrij donker tot zeer donker grijs, al of niet gestroomd.
Kan ook zwart zijn, maar in geen geval een te lichte of verbleekte kleur.
Ideale schofthoogte : 65 cm voor de reuen; voor de teven ongeveer 3 cm minder.
Gewicht ongeveer 38 kg.

Ook genaamd Vlaamse Koehond, Vlaamse Boever of populair: de Bouvier.

Rustieke, machtige waak- en verdedigingshond.
Een stille kracht.
Afkomstig van de Leie-streek, meest voorkomend in onze West-vlaamse provincie, maar ook in Oost- en Frans Vlaanderen.
Was een typische hoevehond, voor vele taken geschikt: het drijven van het vee en het trekken van de melkkar.

Karakter

Onvoorwaardelijk trouw, moedig en gehoorzaam en zeer gehecht aan zijn meester.
Uitstekende waakhond.
Ook is de bouvier een lieve vriend in huiselijke kring.

De bouvier wordt nu vooral gebruikt als waakhond, maar is door zijn goede reflexen en sterke neus ook een prima hond voor reddingswerkzaamheden.
Een ander kenmerkend onderdeel van het karakter van de bouvier is dat hij aangeleerde acties zelfstandig kan blijven uitvoeren.

Na het coupeerverbod van de oren (in 1989) en later de staart (1 september 2001) hebben we weer de originele bouvier gekregen zoals hij van oorsprong is.
De meest voorkomende kleuren zijn peper en zout gestroomd, zwart, grijs en blond.