De bruinkeelortolaan (Emberiza caesia) is een als dwaalgast in West-europa voorkomend lid van de gorzenfamilie.
De wetenschappelijke naam van deze soort is als voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Cretzschmar (Giovanni Antonio Scopoli was een Italiaanse arts en bioloog.) in 1827.
De soort broedt in zuidoost Europa en een deel van Azië van Albanië en Macedonië in het westen tot in Syrië in het oosten. Daarnaast is er een geïsoleerde populatie in Marokko.
Engels : Blue-headed Ortoloan Bunting, Cretzchmar's Bunting, Cretzschmar's Bunting Duits : Grauortolan Frans : Le Bruant cendrillard
Zijn habitat : droge, stenige hellingen met verspreide struiken. Ook vaak in boomgaarden.
Hij fourageert voornamelijk op de grond.
Eet meestal zaden, ook insecten.
De roep klinkt als tsip, de zang bestaat uit 3 of 4 keer pioe met de klemtoon op de laatste in de reeks.
Bruinkeelortolaan
auteur : Bernard Spaans op knnvhaarlem.waarneming.nl
De Bruinkeelortolaan broedt in het open landschap op de grens van de woestijn en op rotsachtige flanken van heuvels met spaarzaam struikgewas.
Het nest wordt op de grond gebouwd, vaak aan de voet van een struik en bestaat uit een kommetje van takjes, gevoerd met fijn materiaal zoals haar.
Het legsel bestaat uit 4 of 6 vuilwitte of grijsblauwe donkerder gevlekte eitjes die 19 millimeter groot zijn.
Er worden per jaar twee broedsels grootgebracht.
Vandaag : The Cats - Let's Dance . Muziekale groetjes, The Labeo's
27-12-2012 om 16:11
geschreven door The Labeo's
Groetjes op donderdag.
In onze handjes hebben wij iets verborgen, het zijn zoentjes voor vandaag en morgen. Veel liefs van Freddy, Patty en een dikke knuffel van onze vier kapoentjes
27-12-2012 om 02:50
geschreven door Patty en Freddy