|
De bruinkopgors (Emberiza bruniceps) is een als dwaalgast in West-Europa voorkomend lid van de gorzenfamilie.
De wetenschappelijke naam van deze soort is als voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Brandt (Johann Friedrich von Brandt was een Duits natuuronderzoeker en zoöloog.) in 1841.
De bruinkopgors komt vooral voor in Azië ten oosten van de Kaspische Zee.
In Nederland en België worden ook wel eens waarnemingen gedaan.
Engels : Red-headed Bunting
Duits : Braunkopfammer
Frans : Le Bruant à tête rousse |
Bruinkopgors
foto op www.complete-encyclopedie.nl |
|
De bruinkopgors meet van het puntje van de snavel tot het uiteinde van de staart 16,5 centimeter.
De mannetjes van de soort hebben een kastanje-bruine kop en keel, een lichtgele borst en buik en groenige bovendelen.
De vrouwtjes lijken op die van de huismus.
|
Emberiza bruniceps
foto op www.air-internet-arnhem.net |
|
De bruinkopgors Prefereert droge warme woestijnachtige gebieden met weinig dichte vegetatie.
Ze zijn vaak te vinden in gebladerte van struiken, hij zingt van op de top van een struik.
Hij nestelt vaak in de nabijheid van menselijke bewoning en kan tot 200 meter hoog worden aangetroffen.
|
Bruinkopgors
auteur : Alistair Rae op www.vogelsbekijken.be CC 3.0 |
|
De bruinkopgors staat als niet bedreigd op de rode lijst van de IUCN.
|
Bron : - Wikipedia CC 3.0
- tinternet |
